Teraz było całkiem zrozumiałe dlaczego nie widział jej wcześniej, chociaż gdyby od początku była na statku też nie zdziwiłby się za bardzo.
- Do usług - schował z powrotem do kieszeni papierosy i tak teraz nie znajdzie dla nich lepszego miejsca. Wszystko i tak miał mokre a dopóki nie przestanie padać deszcz nie ma nawet co się suszyć. Żmudna była by to robota.
- Czyli trafiłaś na najlepszą część rejsu - stwierdził wypuszczając dym i ponownie zaciągając się papierosem. Jakoś musiał odstresować po tym fatalnym rejsie, że też wszedł na ten statek. I to niemal w ostatniej chwili znalazł się na nim. - A ja musiałem czekać na to długi czas, nawet nie wiem dokładnie jak długo. - Nawet gdyby teraz dowiedział się która jest godzina na niewiele by mu się to zdało. Jakoś nie przyszło mu do głowy zerknięcie na zegarek w chwili rozpoczęcia się sztormu.
- A już myślałem, że sam miałem wiele szczęście. Szkoda, że pode mną nie znalazł się nikt, nawet puchona bym zniósł. - zaśmiał się krótko na widok Eff. Nie dziwił się jej, że chciała się schować. Bo komu bieganie po plaży z pomocą przypadło do gustu. Jeszcze trafi się ktoś dziwny albo jakieś płaczące dziecko które nie będzie chciało później odstąpić Cię na krok. Wzdrygnął się na własne myśli.

Kiedy statek się rozbił Vivien robiła... no cóż pewnie nic jak zwykle. W każdym razie był huk, krzyk, bum, ktoś ją wepchnął do wody i po chwili leżała na plaży. Nie przypominała sobie, żeby miał być jakiś postój, a patrząc na statek i rozwalonych ludzi dookoła nikt go nie miał w planach. Nie miała w sumie żadnych strat materialnych, bo obie ręce i nogi miała sprawne, ale bolał ją niezmiernie policzek. Dotknęła go, ale nie było krwi, jedynie paskudny siniak, który szybko został usunięty. Przez chwilę próbowała przyzwyczaić się do nowej sytuacji. Rozejrzała się dookoła i usiadła w końcu w pobliżu Effie, żeby mieć na widoku kogoś znajomego. Widząc co robi dziewczyna zamarła na chwilę, klepnęła się po miejscu gdzie powinna być jej kieszeń z tyłu sukienki, która w tej chwili odsłaniała zbyt dużo, bo jedna z jej części poniewierała się w ocenie. W końcu wyjęła z niej różdżkę, na szczęście w całości oraz... mokrą paczkę papierosów. Zdenerwowana wstała i rzuciła nią o najbliższe drzewo. Papierosy wyglądały już jak siedem nieszczęść, a ona nigdy nie umiała odpowiednio ich naprawić zaklęciem, bo smakowały niedobrze. Wróciła na swoje miejsce, próbując szamańskimi sposobami uspokoić swoją duszę. Nawet rozbicie tego głupiego statku tak nie wytrąciło ją z równowagi, bo w końcu i to miało swoje zalety (na przykład nie ma tu Angie). Jej zdaniem cały rozbiegany, jęczący i krzyczący tłum świetnie sobie bez niej radził.

Pokiwała głową wypuszczając z ust dym.
- Tak, ominęło mnie to cale spokojne, leniwe i wygodne płynięcie po oceanie i trafiłam w sam raz na zalewającą z każdej strony wodę, jakieś uderzenia o skały, czy co to tam było - powiedziała z lekkim niezadowoleniem. Też miała szczęście, że akurat bibliotekarka ją znalazła. A pierw jeszcze ta dziwaczna Puchonka...
- Najlepsze jest to, że dorosłymi czarodziejami na tej wyciecze jest tylko pielęgniarka i bibliotekarka, a cała załoga to mugole - powiedziała na chwilę przenosząc wzrok na kręcących się ciągle po statku mugoli. Ci nawet póki co nie zwracali uwagi na osoby na brzegu. Nie wiedziała o której rejs się zaczął, ale zapewne gdzieś w południe, natomiast obecnie całkiem nie wiele brakowało, aby słońce zaczęło się chylić ku zachodowi.
- Więc też wyszedłeś cało z tego ostatniego uderzenia? - Tak się jej wydawało, nie stał w kolejce do pielęgniarki więc zapewne też uszły mu jakieś większe urażenia.
- To nie jest śmieszne, jeszcze mi każą ratować jakiś panikujących Puchonów! - spoglądając na Alexa powiedziała poważnym tonem, jednak było widać, że jest rozbawiona. Cóż... chowała się za drzewami przed swoimi obowiązkami związanymi z noszeniem prefektowskiej plakietki.

- Dokładnie prawie nic Cię nie ominęło, no oprócz zbiorowej paniki, krzyku, płaczu i jakiejś puchonki, która obecnie przebywa w Mungu. - wymieniał powoli bez większego entuzjazmu, w końcu w Hogwarcie potrafiło się dziać więcej rzeczy i niektóre były o wiele ciekawsze. Chociaż sam sztorm był raczej czymś w czym do końca życia może już nie wziąć udziału. Szkoda, że nikt nie robił zdjęć, miałby przynajmniej jakąś pamiątkę.
- Z chaotycznym działaniem pielęgniarki może być różnie. Jest troszkę niezorganizowana, a co do bibliotekarki pewnie będzie zaglądać do wszystkich książek na statku szukając jakiegoś rozwiązania problemu właśnie w nich - westchnął, lepiej być nie mogło. Brakuje tu jeszcze szaleńca ze ślubu, który wszystko podpalał i tej małej szalonej puchonki która uwielbia wygłaszać dziwne wizje o których ostatnio było głośno. Radosny kwartet by z tego powstał.
- Na szczęście mi się udało, chociaż woda w oceanie nie należy do najlepszych - wciąż pamiętał jej okropny smak, kiedy opił się jej podczas tego całego zajścia.
- Przecież puchoni są tacy rozkoszni - zauważył siląc się aby nie uśmiechnąć się przy tym złośliwie - popatrz na tamtego - wskazał na jakiegoś chłopaka który z płaczem siedział od dłuższego czasu w jednym miejscu i trzymał się za krwawiący palec. Nie był co prawda przekonany z jakiego był domu, ale to akurat było mało ważne - Zawsze można mu odciąć ten palec tłumacząc, że nie ma innego wyjścia.

- Puchonka w Mungu? Jestem ciekawa ilu z nich po tej wyprawie będzie mieć jakieś urazy i nie będą więcej chcieli wejść na pokład, żeby wracać - mówiąc to już oczyma wyobraźni zobaczyła zapierających się Puchonów przed drogą powrotną na wyspę z domkami. Nie, ona ich nie będzie uspokajać! - Ewentualnie zawsze będzie można ich zostawić tutaj. - Czyż to byłaby wielka strata? Skądże.
- Obawiam się, że wszystkie książki na statku mogła zalać woda. Będzie teraz zupełnie bezradna - powiedziała z udawanym przerażeniem zakrywając usta. Oczywiście tych czarodziejskich i tak nie było co tam szukać. Miała jednak nadzieję, iż nie będzie wcale tak źle i kiedyś z wyspy w końcu się wydostaną... Przesunęła się nieco w bok, aby dojrzeć Puchona o którym wspomniał Alex. Zaśmiała się cicho słysząc jego pomysł o odcięciu mu palca.
- Doprawdy rozkoszny - powiedziała przez śmiech. - Myślisz, że długo jeszcze tak będzie siedzieć zabeczany i czekać na zbawienie? - Zapytała zastanawiając się nad tym jednocześnie. Cóż owy chłopiec najwyraźniej liczył, że po prostu ktoś usłyszy jego szloch i przybiegnie go ratować. Zaraz zaciągnęła się raz jeszcze trzymanym w ręku papierosem.

Z braku lepszego zajęcia nadal sobie obserwowała niebezpieczny i szalejący ocean. Po pewnej chwili jednak uznała, że nie pogardziłaby jakąś przekąską. Choćby orzeszkami, czy czymś co mogłaby sobie pochrupać. Zaczęła więc przeszukiwać swoje kieszenie, z nadzieją znalezienia tam jakiejś szczelnie zamkniętej paczki. Jedyne jednak co w nich znalazła to rozmokłe papierki. Z niezbyt zadowoloną miną, postanowiła zakończyć te przeszukiwania kieszeni. Zdawała sobie bowiem sprawę z tego, że jej nadzieje, raczej nie zostaną spełnione. W końcu wstała z miejsca, uznając, że nie chce się jej tak bezczynie siedzieć i gapić na wodę, po czym zaczęła się przechadzać między uczniami. Większość z nich już była uzdrowiona i obecnie z pełnym przejęciem dyskutowali o tym co zaszło. Fran bez celu spacerowała sobie między nimi, przyglądając temu ciągle panującemu, niewielkiemu zamieszaniu.

Może to i lepiej, że nie będą chcieli wejść na statek i za wszelką cenę zapragną zostać na tej wyspie. Już napisał im nawet scenariusz. Będą wieść tutaj spokojne życie w swojej puchońskiej wiosce. Którą nazwą jakoś kolorowo albo zbyt słodko aby to powtórzyć. Pokręcił głową, zdecydowanie brakowało mu alkoholu skoro miał takie głupie myśli.
- Płakać po nich nie będę - powiedział z wielkim przekonaniem. Zresztą mało kto by uronił choć jedną łzę, przynajmniej z ludzi z którymi się w większym bądź mniejszym stopniu zadawał. - Może bibliotekarka zostanie z nimi? - chociaż wątpił aby tak właśnie było, bez książek ciężki byłby jej żywot tutaj. - Czy taka bezradna to nie wiem. Pewnie przeczytała coś w stylu ‘101 sposób na uratowanie książek po sztormie’, więc nic jej nie straszne.
Przeciągnął się, rozprostowując większość zastałych kości. Na statku prawie cały czas siedział, a od czasu kiedy tutaj się rozbili też nie zażywał zbyt wiele ruchu. Ale co miał robić innego? Pomagać innym? Pobiegać? Czy może znaleźć sobie jeszcze lepsze zajęcie?
- Aż dziwne, że nie woła jeszcze matki, ojca czy rzeczy ciotek i dalszej rodziny aby mu pomogli. Albo nie umiera w widowiskowym stylu - takie rozwiązania też mogło być możliwe. Chociaż może uważał, że to wyczerpie go na tyle, że umrze tutaj od razu i płacz był odpowiednią formą przekazania światu iż właśnie teraz coś mu się stało.

Wyobraziła sobie poradnik o tego typu tytule i bibliotekarkę czytającą go tuż przed wypłynięciem na ocean.
- Jeśli tylko taka książka została kiedykolwiek napisana, to zgodzę się z tobą, iż zapewne ją przeczytała - przyznała wypuszczając dym z ust. Patrząc na różnorodność wszelakich poradników i liczbę jaka ich jest, istniał cień szansy, że takowa książka kiedyś tam powstała.
- A kto tam by płakał? - Zapytała retorycznie spoglądając na chwilę w stronę uczniów na wyspie. - Choć chyba nie tak wielu ich wybrało się na ten rejs. - Tak więc szkoła uwolniłaby się tylko od ich części. Oczywiście jednak zawsze i to dobre.
- Być może nie umiera jeszcze, bowiem jednak nikt się nim nie zainteresował? - No przecież co będzie robić widowisko, jeśli nikt na niego nie zwraca właściwie uwagi? Pozostaje mu czekać, aż ktoś usłyszy szlochanie. Nie zwracając już więcej uwagi na płaczącego chłopca, Eff oparła się o jakąś palmę kokosową, którą to miała zaraz za plecami. Spojrzała chwilę na swojego papierosa, po czym zaciągnęła się nim i przeniosła wzrok na Alexa.
- Nie wydaje Ci się, że na tych wakacjach dzieje się jakoś wyjątkowo sporo? - Zapytała go w końcu. Od pewnego czasu miała takie wrażenie. Być może ona po prostu zwykle wakacje spędzała dość nudno, obijając się i nic nie robiąc specjalnego, a tu ledwo pojawili się na wyspie i ciągle się coś dzieje. - Niedawno był ten ślub - co prawda dostała na niego zaproszenie, ale nie pojawiła się na nim, ani pary nie znała, ani nie chciało się jej właściwie na niego wybrać. - Doszły mnie też słuchy na temat śmierci tego faceta z Ministerstwa, chyba był aurorem - powiedziała usiłując sobie przypomnieć czy dobrze kojarzy. - No a teraz jeszcze rozbicie naszego statku. - Skończyła wymieniać, sama się dziwiąc ile to się wydarzyło w przeciągu zaledwie tygodnia. Aż się bała pomyśleć co będzie dalej.
- Zastanawiam się więc, czy to może taki wstęp do jakiegoś bardzo intensywnego przyszłego roku szkolnego - na głos wypowiedziała swoje myśli, które to właśnie zaświtały jej w głowie.

Przytaknął Effie ponownie zaciągając się papierosem, zdecydowanie zadowolony był z faktu, że miał przy sobie tą właśnie paczkę, która zbytnio nie ucierpiała podczas sztormu. A Constance… z nudów w bibliotece przeczytała pewnie miliony równie potrzebnych poradników. Bo co innego miała do robienia?
- Lepsza ta garstka niż nic - ponownie się z nią zgodził. I spojrzał jeszcze na chłopca, którym wciąż nikt nie chciał się zająć. Może za mało się starał aby ktoś zwrócił na niego uwagę? A może Scar podobnie jak oni uważała, że nie należy mu się w tym momencie żadne zainteresowanie? Przestał w końcu myśleć o nim, już i tak poświęcił mu zbyt dużo uwagi.
- Ślub - zaśmiał się na samo jego wspomnienie, nie był ostatnio na czymś równie dziwnym. - Sam w sobie był nudny, ale później działo się więcej. - słuchał jej z większą uwagą kiedy wspominania o śmierci jakiegoś aurora. Nic mu się nie obiło o uszy, może było jeszcze zbyt wcześnie aby wszyscy o tym mówili. - No dzieje się, dzieje chociaż jestem ciekawy co będzie jeszcze później, kiedy już stąd wrócimy - rozejrzał się, jakby w czasie ich rozmowy miał przybyć ktoś z pomocą. A oni to najzwyczajniej w świecie przegapili. - Jeszcze nie wspomniałaś o dziwnym facecie, który próbował podpalić plażę po ślubie. Było to dość… dziwne - skomentował, szukając odpowiednich słów, jednak nic lepszego nie przyszło mu do głowy.
- W końcu to ostatnia klasa liczę, że będzie się wiele działo - powiedział i usiadł na piasku. Stanie wystarczająco go już zmęczyło, a uznał, że jak się oprze o drzewo to będzie mu jeszcze bardziej niewygodnie niż wcześniej.

Strzepnęła popiół z w większości wypalonego papierosa.
- Śluby przeważnie nie są specjalnie ciekawe - powiedziała usiłując sobie przypomnieć czy kiedykolwiek miała okazję być na jakimś niezwykłym i który to nie byłby wcale nudny. - Chyba, że ktoś go urządzi w dość awangardowy sposób - bo i o takich gdzieś tam słyszała.
- To wieści na temat tajemniczego faceta podpalającego plażę już do mnie nie dotarły, ale widzę więc, że nawet na ślubie nie zabrakło nieprzewidzianego rozwoju sytuacji - jeszcze się do tego przyzwyczai i będzie niebawem niezwykle się dziwić, jeśli jakaś wycieczka, czy wydarzenie, przebiegnie zupełnie spokojnie i bez specjalnych, nieprzewidzianych atrakcji. Ale Alex pewnie miał rację, nie wiadomo co jeszcze ich czeka jak wrócą do domków. Wszak przecież jeszcze trochę zostało czasu do opuszczenia Malediwów.
- Oby była ciekawa, ale też mogłaby się za szybko nie kończyć. Jakoś mimo wszystko jeszcze nie śpieszy mi się do opuszczania Hogwartu, szukania pracy, mieszkania - zaczęła wymieniać z coraz większym przerażeniem ile to zamieszania. Poza tym mimo wszystko wydawało się jej to bardzo odległe. Gdzie jej tam do tego.

Stał właśnie nie wiedząc, którą dziewczynę prowadzić. Rose ze złamanym nosem czy osłabiona Michelle? Nietaktowne byłoby zostawienie którejkolwiek. Na szczęście pielęgniarka poskładała Rose, a do tego za chwilę zjawiła się Gabrielle.
- Raczej sobie poradzimy - powiedział z uśmiechem. - Ale możesz pójść z nami - dodał i mrugnął do czarnowłosej. - Rose, wszystko w porządku? - zapytał blondynkę, dalej prowadząc Michelle. - Cholera, ale się was zebrało - zaśmiał się.

Kiedy mogła normalnie oddychać, a żebro nie bolało, wyprostowała się. Ciche "dziękuję" wydobyło się z jej ust. Będę całą i zdrową, pomogła Krukonowi trzymać dziewczynę.
- Cześć Gab - przywitała ją.
- Nie ma co, piękny rejs - mruknęła sarkastycznie. - Jedni połamani, inni posiniaczeni, a jeszcze innym nie wiadomo co dolega - wskazała ręką na Krukonkę. - Tak, tego mi brakowało.

Zaśmiał się znowu. Jakoś dziwnie dobry humor spotkał go akurat wtedy, kiedy nie wszystkim było do śmiechu. Może to za sprawą normalnych ludzi, z którymi właśnie rozmawiał? W końcu ile można wysłuchiwać pisków i plotek.
- E tam. Przynajmniej coś się dzieje. Chociaż nie ukrywam, że wolałbym sobie teraz popływać na basenie, a nie w deszczu. Chodźmy tam - dodał, wskazując im ruchem głowy drzewo, pod którym wcześniej siedział.

Powoli doprowadzili Krukonkę pod drzewo, pomagając jej usiąść. Żeby tylko znowu nie zaczynała usypiać, bo jak teraz znajda pielęgniarkę? I jak sami pomogą? Nie pomogą. Nie są przecież medykami. Różnie zmęczona oparła się o drzewo, aby po chwili już siedzieć obok Michelle.
- A ja chciałam rejs. Ale bez sztormu. Chociaż, gdybyśmy się nie rozbili, a sztorm wreszcie ustał, byłoby całkiem ciekawie. Właściwie to czemu nikt z dorosłych nie próbował ochronić statku? - rozejrzała się, dostrzegają przy statku jakiś ludzi. - No, tak. Mugole...

Dziewczyna usiadła obok Rose pod tym drzewem. Obserwowała zarówno ją, jak i drugą dziewczynę,w której rozpoznała Michelle, Krukonkę. Musiał ktoś przecież oglądać, czy nagle ich stan się nie pogarsza.
- Ten sztorm nie był zły, gorzej, że się rozbiliśmy. Tylko pytanie, jak się stąd wydostaniemy. Bo chyba nie można się stąd teleportować - odparła. I co z tego, że nawet to by jej nic nie dało? No chyba że ktoś łaskawie zgodziłby się na teleportację łączną.

Zaciągnął się ostatni raz, jeszcze chwila a będzie palił filtr papierosa a to było niesmaczne i chyba nawet niezdrowe. Rzucił go w piasek i nie bawił się w przydeptywanie go nogą. Przecież nim doleciał na ziemię krople deszczu doszczętnie go zgasiły.
- Większość z nich wygląda jak pogrzeb, chociaż tam dzieje się więcej - dodał po zastanowieniu. Gdyby miał do wyboru iść na pogrzeb czy ślub z pewnością wybrałby to pierwsze. - Rodziny czasami dziwnie reagują na niektóre sprawy, a i wiele ciekawostek można się dowiedzieć właśnie tam. - Nie uważał, że to co mówił było dziwne. Nigdy jeszcze nie był na ślubie gdzie coś poszłoby nie tak. Jakaś ucieczka czy zazdrosny były chłopak psułby wszystko.
- To było tak absurdalne, że w aż śmieszne. Dużo lepsze niż to mugolskie... kano, koni wiem kino. Nie wiem czym oni się tak zachwycają - kiedyś słyszał o tym, a później sprawdził na czym to polega. Co prawda żałował, ale śmiech mu wszystko zrekompensował, przynajmniej w jakiejś części.
Słysząc o przyszłość skrzywił się, zdecydowanie to był temat który będzie omijać przez najbliższe miesiące. Po co ma się przejmować czymś na zapas? Jeszcze zdąży, miał dużo czasu na tego typu rozmyślania.
- Jak będzie się wiele działo to minie za szybko. A z kolei jak zawieje nudą to aż będzie chciało się szybko ją opuścić jak najszybciej. - powiedział, zastanawiając się dlaczego to wszystko musi być takie złośliwe.
Wyciągnął nogi przed siebie i spojrzał na ocean, który nie miał zamiaru szybko się uspokoić. Przynajmniej teraz nie musiał dbać o zachowanie równowagi tak jak na statku. Jeden plus tego, że siedział na mokrym piasku.

Wysłuchała jego słów na temat pogrzebów usiłując w pamięci jakiś odtworzyć.
- Chyba na żadnym pogrzebie nie byłam - stwierdziła w końcu, oczywiście możliwe, że jako dziecko była, aczkolwiek zupełnie nie mogła sobie tego przypomnieć. Natomiast śluby kojarzyła, wszystkie bardzo tradycyjne i bez większych ekscesów. Ba! Nawet kilka lat temu przyszło być jej druhną u swojej kuzynki. Usiłowała dojść do tego o czym mugolskim czymś Alex obecnie mówił. Coś tam jej świtało.
- Nigdy czegoś takiego nie widziałam - ale wiedziała jednak, że to ma jakieś związek z ruchomymi fotografiami. Spojrzała na swojego kończącego się papierosa. Raz jeszcze zaciągnęła się nim, po czym wyrzuciła go przed siebie, celując wprost w kałużę jaka utworzyła się na piasku.
- Niemniej jednak wolałabym, aby ostatni rok został przeze mnie zapamiętany, jako ten niezwykle ciekawy, nawet za cenę jego ewentualnego szybkiego przeminięcia - stwierdziła w końcu. Spojrzała na słońce prześwitujące między drzewami, które to jednak ewidentnie powoli chyliło się ku zachodowi. Skrzywiła się lekko na samą myśl, że Ci mugole zapewne dalej nie naprawili tej swojej łodzi.
- Jakbym wiedziała, że się rozbijemy na jakiejś wyspie, na dodatek to jak długo tu zostaniemy, będzie stało pod znakiem zapytania, to na tym targu chyba bym uciekła tej bibliotekarce - powiedziała już widząc siebie wymyślającą jakąś poważną wymówkę i szybką ucieczkę, co zwolniłaby ją od uczestniczenia w sztormie. A ona się tam wtedy naiwnie łudziła, że szybko się upora z pomocą na statku.

- I nie masz czego żałować - dopowiedział tylko tyle do mugolskiego kina. Nigdy chyba nie widział czegoś równie żałosnego, pomijając oczywiście Puchonów. Rozłożył się wygodniej, podpierając na łokciach. Oglądanie wszystkich tych uczniów którzy nie wiedzieli co ze sobą zrobić na tej wyspie było już nudzące. Mógł się pośmiać chwilę z nieporadności innych, ale na dłuższą metę nie było to najlepszym zajęciem.
- Gdyby większość z nas wiedziała, nie wsiadłaby na ten statek. Ale mogłaś uciec - zastanowił się czy widział w ogóle jakiś nauczycieli tutaj na tej dzikiej wyspie, bo na razie tylko bibliotekarka z pielęgniarką rzuciły się w wir pomocy innym. Przypomniał sobie później o tej od wróżbiarstwa, która pojawiła pod koniec wesela. Ale widocznie nie skusiła się na rejs. - Prosta, szybka wymówka i z dala od tego wszystkiego zwiedzałabyś dalej Malediwy. Aż dziwne, że nie pobiegła do tej od wróżbiarstwa. Albo, że ona sama nie ujrzałaś czegoś w fusach, szklanej kuli, chmurach na niebie czy skąd tam jeszcze czyta znaki i gdzie widzi przyszłość.

W końcu i ona miała dość tego sterczenia. Na statku i targu wystarczająco się nachodziła i nastała. Zauważywszy jednak, że drzewo o które się podpiera, ma dość wystające korzenie, usiadła na jednym z nich.
- Dalej przeszukiwałabym sobie targ - powiedziała przypominając sobie, po co tam właściwie się wybrała. - Miałam nadzieję, znaleźć w tej okolicy jakiś czarodziejski sklep, ale z moich poszukiwań nic nie wszyło. Najpierw mi przeszkodziła jakaś wykrzykująca Puchonka coś na temat powrotu Slytherina, a potem ta wiadomość o sztormie - mówiąc to pokręciła głową, tamta dziewczyna chyba miała coś z głową. To co wygadywała było bowiem dość dziwaczne. Swoją drogą miała nadzieję, ze gdy już powrócą, będzie mogła kontynuować swoje poszukiwania Malediwskich, magicznych sklepów.
- Nawet nie wiedziałam, że ta kobieta od wróżbiarstwa też wybrała się na wakacje, jakoś jej nie widziałam - uznała starając sobie przypomnieć czy gdzieś tam miała okazję ją może jednak widzieć.
- Na pewno widziała znaki w swojej kuli, jednak nie ostrzegła nas, nie chcąc nam zabierać tak cennego doświadczenia, jakim jest podróż przez ocean podczas sztormu - stwierdziła po chwili, naturalnie zupełnie nie wierząc w tego typu teorię. Tak to już bywało z wróżbitami, jeśli rzeczywiście coś miało się wydarzyć, raczej tego nie przewidywali.

Słyszał o targu, jednak naturalnie nie miał zamiaru tam iść. Pewnie było tam tłoczno, wszyscy się przepychali i na każdym kroku stały jakieś dziewczyny szukające dziwacznych kolczyków, okularów i Salazar wie jeszcze jakiej biżuterii. A na wieść o magicznym sklepie niemal z entuzjazmem pomyślał o spacerze w tamto miejsce. Nie ma nic lepszego niż zakupy w takim miejscu, zawsze znajdzie tam coś przydatnego. A jak nie, to chociaż uzupełni swoje zapasy Ognistej. Że też sam nie wpadł na to wcześniej.
- Puchoni już mają to do siebie, że zachowują się dziwnie. - oczywiście w dużej mierze myślał teraz o Dianie, która dzięki niemu odpoczywała teraz w Mungu. Powinna mu dziękować za takie atrakcje wakacyjne - Może miała zły sen? Albo chciała się zaprzyjaźnić, a Ty ją spławiłaś, wyśmiałaś, wysłałaś do Munga? - spytał bo nie miał pojęcia w jaki sposób Effie zareagowała na tą niepodziewaną i jakże trwożącą wiadomość.
- Raczej zostawiła sobie możliwość odczytywania kolejnych znaków. Kto przeżyje, jak długo będziemy tutaj i różne inne rzeczy które sobie wymyśli - podzielił się z nią, swoimi równie nieprawdopodobnymi teoriami.

Podczas gdy rozbitkowie dotarli do bezpiecznego brzegu i zgromadzili się w jednym miejscu, żeby się nie zgubić, sztorm z minuty na minutę stawał się coraz mniej agresywny. Wody stopniowo uspokajały się, a silne fale zanikały. Także deszcz przestawał padać.
Dzień chylił się ku końcowi, a na wyspie nie było widać żadnego miejsca w którym przemoczeni i zmarznięci uczniowie mogliby znaleźć schronienie. Ktoś zaproponował rozpalenie ognia i ogrzania się przy nim. Marynarze tymczasem bezradnie kręcili się po statku usiłując jakimiś swoimi sposobami przywrócić go do przydatności.

O tak, ogółem Hufflepuff był nieco dziwnym domem, jego mieszkańcy przeważnie byli dość specyficzni.
- Ona chciała, żebym pobiegła z nią walczyć ze zmartwychwstałym Slytherinem! - Powiedziała z niedowierzaniem. To, że jakiemuś Puchonowi coś podobnego strzeli do głowy, nawet nie przewidywała.
- Nie, ja jej tylko powiedziałam, że jest przecież zaradną Puchonką i sobie sama poradzi - prawdę powiedziawszy jeszcze nie słyszała o zaradnym Puchonie, a najlepszym potwierdzeniem tej teorii, iż oni tacy nie są, był ten płaczący chłopiec nad swoim palcem.
- Jakże przecież mogłabym spławić chcącą się zaprzyjaźnić uroczą Puchonkę? - wyjaśniła kręcąc głową, jakby to było coś abstrakcyjnego. Zaraz potem usłyszała jego teorię na temat nauczycielki, więc wyobraziła sobie ją wróżącą z zapartym tchem jakie losy szykują się uczniom. Kto wie, może nawet prowadzi jakieś specjalne zapiski, aby móc sprawdzać czy jej przepowiednie się zgadzają.
- W końcu jeśliby nas ostrzegła, nie przekonałaby się, czy jej przepowiednia iż dojdzie do rozbicia, była prawdziwa - uznała Eff i oparła się plecami o drzewo, na którego korzeniu siedziała i spojrzała na zachodzące słońce.
- Jestem ciekawa, czy istnieje szansa, iż jeszcze dziś się stąd wydostaniemy - powiedziała bez krzty przekonania w głosie.

Kiedy Scar już trochę odpoczęła, a zawroty głowy ustabilizowały się, podniosła się wolno, po czym rozprostowała kończyny. Nawet nie zauważyła kiedy deszcz przestał padać, niebo pociemniało, a uczniowie zamiast co chwila popadać w histerię - uspokoili się nieco.
Scar postanowiła znaleźć Constance, powinny rozpalić jakieś ognisko, cokolwiek zrobić.
Bibliotekarkę znalazła niedaleko.
-Constace, chyba przydałoby się jakieś ognisko. Będzie przyjemniej, i w ogóle. Razem z uczniami pozbierajmy jakieś gałęzie na stos, i trzeba będzie je osuszyć - powiedziała.

Właśnie kolejka uczniów z różnymi dolegliwościami skończyła się. Kiedyś musiała, w końcu na wycieczce nie było wszystkich uczniów Hogwartu. Zaraz jednak przyszła do niej Scar.
- Niezły pomysł - poparła ją. - Bo jak na razie to szykuje nam się tutaj nocka - dodała, po czym wybrała się w stronę lasu - chodź.

- I jaka waleczna - pokręcił głową na myśl o jakiejś puchonce, która chciała walczyć ze Slytherinem. Skąd go ona w ogóle wytrzasnęła? - Zmartwychwstałym? - chyba dopiero teraz dotarł do niego sens jej słów - Jeszcze lepiej - połowę puchonów powinni zamknąć w Mungu na jakimś specjalnym oddziale, aby nie zagrażali innym ludziom, na przykład jemu. A reszta niech zostanie na tej bezludnej wyspie, przynajmniej zagrażaliby sami sobie. Jako rozrywkę zawsze mogli sobie popłakać. Kto głośniej, najdłużej, najbardziej widowiskowo - nawet całkiem sporo mogli wymyślić sobie tych konkurencji.
- No wiesz, nieładnie. Jak mogłaś oszukać kogoś w taki perfidny sposób - myślał oczywiście zupełnie co innego, ale jakoś nie mógł powstrzymać przed drobnym naśmiewaniem się z tamtej sytuacji. Usiadł wygodniej o ile w ogóle było to możliwe na tym piachu i zerknął na niebo, a później na statek. To idiotyczne, że nie mogli się stąd po ludzku wydostać. Wystarczyłoby się teleportować, a później na załogę wystarczy rzucić Obliviate. A statek... niech zostanie tak jak jest, skoro to bezludna wyspa.
- Nie robiłbym sobie nadziei, żadnych. Wygląda na to, że będą robić ognisko. - machnął ręką na dwie jakże nieocenione kobiety, które opatrzyły już wszystkich uczniów i teraz wpadły na wspaniały pomysł. - Myślisz, że będą odprawiały jakieś szamańskie tańce aby przywołać pomoc? - nic innego nie przychodziło mu do głowy. Przecież już dawno mogliby wrócić do portu. - Albo wieczorek zapoznawczy? - kpił dalej, coraz bardziej zirytowany tym, że wszystko wskazywało na to, że będzie tkwił na tej wyspie jeszcze jakiś nieokreślony czas.

Scar podreptała za Constance w stronę lasu.
-Constance, chcesz zbierać gałęzie gołymi rękoma?! Użyjemy różdżki, tak? - spytała z nadzieją w głosie. Poranienie rąk o konary nie było na chwilę obecną jej największym marzeniem. - A właśnie, myślałaś, jak się stąd wydostaniemy?
Scar stanęła gdzieś w lasku, celując w każdą widoczną gałąź różdżką wypowiadając przy tym Accio, po kilku minutach stosik z gałęzi przed jej nogami był całkiem spory.
Teraz trzeba to wysuszyć i przenieść.
-Silverto - powiedziała, wycelowawszy różdżkę w stosik, który po chwili był już suchy. Jeszcze raz skierowała różdżkę w tą stronę mrucząc Locomotor,a gałęzie podniosły się w górę. Scar teraz mogła przenieść je za pomocą różdżki. Spojrzała, jak idzie Constance.