Splótł ręce na piersi, przypatrując się siostrze uważnie. Oparł się o stolik za sobą, nie zajmując sobie czasu czymś tak małostkowym jak zlecone im na lekcji zadanie. Tak czy inaczej niedługo kończył szkołę, w końcu mógł po niej nazwać się niezależnym od nikogo osobnikiem. W przeciwieństwie do siostry, jemu to było całkiem na rękę. Uśmiechał się drwiąco na samą myśl o tym, jak bardzo było mu teraz obojętne co miałoby się z tą budą stać, gdyby nie fakt, że jego młodszej siostrzyczce zostało jeszcze trzy lata pierdzielenia się w murach tego budynku. Odetchnął, zerkając na jej poczynania z doniczką, które podpowiadały mu, ze przynajmniej na zielarstwie to będą długie trzy lata… ale przecież miał zuch dziewczynkę w rodzinie. Potrafiła o siebie zadbać prawdopodobnie lepiej niż gdyby to on próbował ją upilnować. A i tak to robił. W końcu to była jego siostra. Młodsza, musiał chociaż sprawiać imitację wrażenia, że ma nad nią jakąkolwiek kontrolę, chociaż jej nie miał. Patrzył na nią teraz jednym ze swoich wyrozumiałych spojrzeń, jakie posyłało się tylko jej w rodzinie, a poza nią nikomu więcej. Jego kącik ust nieznacznie drgnął, kiedy próbował nie okazywać złości spowodowanej słowami, jakie do niego kierowała. Przez chwilę aż tak mocno wydawał się przekonywać wszystkich wokół, że w gruncie rzeczy los ich dziewiętnastowiecznej szafy jest mu całkowicie obojętny, że zdawał się aż sam w to uwierzyć. Kiedy się odezwał, jego ton wyzbyty był z ewentualnej nutki wściekłości czy zażenowania. Wydawał się dość lekceważąco podchodzić do sprawy.
— Dziewiętnastowieczna szafa, mówisz? — powtórzył próbując sobie ją wyobrazić na strychu, obok setki innych rzeczy, które młoda Greengrasówna zdążyła już tam posłać — Miejmy nadzieję, że chociaż jej zawartość nie wylądowała tam razem z nią. Są pewne granice w wydawaniu rodzinnych funduszy, których nawet ród Greengrass musi przestrzegać, Saphono. Fundusz, który jak mniemam zdążyłaś wydać już na początku miesiąca…
Nie było sensu kontynuować wywodu, do którego młoda i tak nie zamierzała się dostosowywac, więc najzwyczajniej w świecie zrobił to, co wydawało się zawsze najrozsądniejsze w obecnym ułożeniu. Dał jej wolną rękę. Spojrzał na nią, taksując wzrokiem całą jej facjatę i resztę aparycji. Przez skrupulatnie dobraną torebkę do butów i kompatybilną z nimi pozostałą część garderoby, której, jak zgadywał Saphona nie powinna posiadać, ze względu na ścisłe pilnowanie funduszy. Chociaż jak widać, to właśnie był jeden ze skutków dawania jej niemego zezwolenia na jej zachcianki.
— Saphono! — syknął ostrzegawczo na wieść o wazie, wyprostował się dumnie, podążając za nią spojrzeniem i przez chwilę wydawało się, że chciał kontynuować tą dyskusję, ale jak tylko dziewczyna zbliżyła się do drzwi, dał temu spokój. Oparł się przed sobą o stół, kręcąc lekko ze zrezygnowaniem głową na boki.
— Greengrass — skwitował, a jako, ze nie mógł jej zabronić zbijać waz w ich domu, do czego najwyraźniej się nie stosowała, oficjalnie po prostu stało się jasne, że miała na to jego zezwolenie. Przecież Arcellus Grengrass nigdy nie zakładał, żeby ktoś mógł działać przeciw jego słowom. Musiało być więc oczywiste, że najwyraźniej z jakiegoś bliżej nieznanego nikomu powodu musiał chcieć się pozbyć artefaktu wartego niejednego domu. — Jedna ohydna waza mniej.
Koniec tematu. Tak musiało być. Skończył co miał tutaj skończyć, rozlewając cuchnącą wodę wokół doniczki i opuścił pomieszczenie. Można tylko podejrzewać, że czekała go wędrówka w celu analizy strat w rodzinnym dworku.

Zielarstwo: 3
Wylosowana kostka: 3
Dodatkowe punkty: ---

zt

Nieudolność z zielarstwa była Sharkerom zapisana głęboko w genach. Przenosiło się to jak wirus, którego nie dało się wytępić najzacieklejszymi nawet sposobami, a zwyczajna bladość ich umiejętności na tle innych (na przykład tych z zaklęć) zdawała się być czymś po prostu naturalnym, ot swoistą równowagą sił. Nie ma przecież takiego, który doskonale znałby się na wszystkim, nawet jeśli mówimy o Rekinie, chociaż w jego przypadku taką ewentualność równoważy podły charakter, także żadna przesada. Nie spodziewał się, że będzie rozumiał o co Vicario poprosi ich w dalszej kolejności, dlatego zupełnym zaskoczeniem było dla niego to, że oto właśnie wiedział o co chodzi. Jakimś dziwnym trafem przypomniała mu się nazwa tego czegoś, czym mieli odżywiać to, zasadzone dopiero co, paskudztwo. No, dobra, może to mała przesada, ale doskonale zdawał sobie sprawę z tego, w jaki sposób powinien dawkować tę tajemniczą mieszankę z konewki, bo nie dość, że udało mu się tego nie schrzanić to w jakiś dziwny sposób odrobił stracone dopiero co punkty. Chwała Merlinowi… czy komuśtam w kogo Sharker mógł wierzyć.

[zt]

Zielarstwo: aż 1
Wylosowana kostka: 6
Dodatkowe punkty: +5

Skoro zasadzenie roślin nie poszło mu aż tak źle, to czy powinien spodziewać się porażki podczas nawożenia? Teoretycznie było to nawet prostsze niż grzebanie w ziemi, a Halvorsen miał przecież doświadczenie. Dopiero co potrącił duży worek smoczego łajna, jakie następnie niemalże zapaskudziło mu buty, także w tym momencie uważał się raczej za eksperta. Hej, ale jak to nie będą teraz korzystali z łajna? Chociaż może to i lepiej. Nie chciałby potem wydłubywać pachnących pamiątek spod paznokci, także konewka zdawała się być remedium przywracającym mu zdrowy rozsądek. Wziął ją i zajrzawszy do środka, ze zdumieniem rozpoznał wymieszany z wodą specyfik odżywiający fasolki. Dopytał się Estelli czy to na pewno to o czym myślał, a ku swojemu zdumieniu zyskał dzięki temu pięć pnktów do rywalizacji domów. Spojrzał na nią jakoś tak dziwnie, wszak guzik go obchodził ten cały Ravenclaw, ale powstrzymując się od zrobienia głupiej miny, uśmiechnął się jedynie, wykonując ostatnie prace związane z tym całym odżywianiem fasolki. Potem mógł już zawinąć się do siebie, czekając jeszcze na Ettore co by nie musiał się sam do domu wlec.

[zt]

Zielarstwo: 0
Wylosowana kostka: 2
Dodatkowe punkty: +5

Dobra passa trwała w najlepsze, a i zadanie zdawało się nieskomplikowane. W końcu każda małpa potrafiłaby zasadzić kilka nasionek i podlać je wodą z konewki. Być może przy złym nauczycielu poziom trudności wzrósłby nieco, ale Vicario krążyła tylko wokół w lekkiej atmosferze, uśmiechając się do uczniów i od czasu do czasu wydając odgłosy zachwytu. Rains nie robiło to wielkiej różnicy. Leniwie skończyła usypywać kopczyk ze swojego lekcyjnego materiału i wzięła się za drugie zadanie. Na krótki moment jej wzrok przyciągnął Felix i dopiero wtedy zdała sobie sprawę, że coś jest mocno nie tak. Nie chodziło już nawet o to, że był wycofany. Nawet do niej nie podchodził, choć wcześniej co chwila kręcił się w pobliżu, siedział przy jej stoliku z tarotem, stał obok niej na zaklęciach. Zmarszczyła brwi, próbując rozgryźć go na odległość i jednocześnie starając się także nie utopić swoich nasionek. Ethnę zastąpił w jej myślach Lockwood i choć daleko tu było do myśli nadmiernie przyjemnych i entuzjastycznych, Nashword poczuła coś na kształt lekkiego ciepła rozchodzącego się po jej ciele. Być może powoli nadchodził czas konfrontacji i wyjaśnienia kilku rzeczy. Cóż, ostatnio miała zadziwiająco dużo kwestii do wyjaśniania. Przyrzekając sobie, że znajdzie na to wszystko chwilę jeszcze w tym tygodniu, skończyła podlewać przyszłą roślinę, odstawiła ją w bezpieczne miejsce i rzucając ostatnie zaniepokojone spojrzenie w kierunku Felixa, wyszła z cieplarni.

z/t

Zielarstwo: 1
Wylosowana kostka: 2
Dodatkowe punkty: +5

Jaka będzie siła wypadkowa doniczki, gdyby zrzucić ją z dachu cieplarni prosto na łeb tej jędzy? Cordelia wyjątkowo intensywnie analizowała w myślach tę kwestię, wpatrując się uparcie w cycki Vicario, teraz wyjątkowo grzecznie ukryte pod materiałem bluzki, ale nie dajcie się zwieść. Nashword już niejednokrotnie zanotowała w pamięci jak to paskudne babsko prawie się narzucało ze swoimi wdziękami, a dziewczyna wcale nie miała zamiaru znajdować sobie jakiejś skrzywionej konkurencji. Spojrzała przelotnie na Ettore, jakby się obawiała, że zaraz podbiegnie do Estelli z wywalonym językiem, ale zaraz mruknęła coś do siebie pod nosem (zdaje się, że jakąś prośbę o usmażenie pewnej nauczycielce tego i owego przez los) i zwyczajnie zaczęła zaglądać do wnętrza konewki. Bez przekonania zebrała się na genialne spostrzeżenie dotyczące zawartości, wyrównując stracone wcześniej punkty, po czym westchnęła, odgarniając długie włosy na plecy nim zebrała się do odżywiania fasolek… nie swoich oczywiście, bo swoje już dawno temu zgubiła. Poznęcała się więc nad fasolkami pewnego bliźniaka z godłem Gryffindoru na piersi, po czym posłała mu minę odpowiednio wyrażającą się o tych zajęciach nim opuściła cieplarnię.

[zt]

Zielarstwo: 0
Wylosowana kostka: 2 (chyba się kostki zacięły :lubie: )
Dodatkowe punkty: +5

Widocznie zielarstwo nie było je mocną stroną, nie popisała się szczególnie wcześniej, ani teraz. Mogła zrzucać całą winę na innych, albo na wszystko wokół prócz siebie, chociaż tym razem, postanowiła jednak wziąć całą odpowiedzialność za to, co się zdarzyło. Odetchnęła ciężko, zaciskając dłonie na krawędzi stolika i pochyliła się do przodu, spuszczając głowę. Była totalnie zmęczona przebiegiem tego roku. Jednocześnie nie mogła się doczekać jego końca, jak i wcale na to nie czekała. Obejrzała się po twarzach innych obserwując różne skutki działania na zajęciach. Niektórzy wykazali się dużą sprawnością, a w zasadzie większość osób wokół niej. Przypatrywała się jak większości z nich z łatwością przyszło wykonać zalecenia profesorki. Chwilę później zerknęła właśnie na nią. Z dumą przypatrywała się każdemu uczniowi. W tym czasie Shenae zerknęła na swoją doniczkę, zalaną nieprecyzyjnie specyfikiem, którego większość wylądowała na stole, a teraz ściekała powoli na ziemię, brudząc jej dłonie, które wspierała na stoliku. — Niech to szlag — mruknęła pod nosem, cofając ręce. Uniosła je do góry, przypatrując się swojej fatalnej robocie bez cienia zadowolenia. W zasadzie… nic się nie zmieniło. Była wkurzona, jak zawsze, tym razem z powodu zajęć, ale czy kiedykolwiek widziało się ją w innym stanie? Zgarnęła z impetem torbę z ławki, nie czekając na komentarz Estelle na temat jej pracy na dzisiejszych zajęciach. Czuła ulgę, że wcale nie musiała oczekiwać zdania nauczycielki, zbyt mocno pochłoniętej chwaleniem innych żeby zauważyć, jak ona, i kilkorga mniej licznych uczniów schrzaniło zadanie.
— Po prostu odpuść — warknęła na siebie, mijając się w drzwiach z kilkoma osobami, nie zwracając na nich najmniejszej uwagi. Jednego z uczniów przetrąciła, nie patrząc za nim. Poprawiła pasek torby na ramieniu, szybkim krokiem oddalając się w stronę dormitorium.

Zielarstwo:  0
Wylosowana kostka: 3
Dodatkowe punkty: ---

zt

Czy Deven się denerwował? Ba, oczywiście że tak. Nienawidził wszelkich komisji, nie cierpiał być na świeczniku. Egzaminy były przekleństwem, z którym nie mógł sobie dać rady. Jeszcze w Riverside nauczyciele często narzekali, że jego oceny z egzaminów nie odzwierciedlają jego wiedzy. Ale co mógł zrobić? Starał się medytować, starał się nawiązywać kontakt ze swoim duchem opiekuńczym, ale... no cóż, nie zawsze to działało.
Wsunął się do sali z cichym "dzień dobry", patrząc czujnie na członków komisji i modląc się, żeby okazali się wyrozumiali.
Pierwsze zadanie wydawało się proste, Deven bez trudu rozpoznawał każde nasionko... do czasu. Bo nagle stanął oko w oko z nieznanymi roślinkami. Rozpaczliwie próbował wygrzebać z pamięci ich nazwy, ale niewiele to dało, dlatego z wahaniem, powoli zaczął wpisywać nazwy najbardziej prawdopodobne... mimo że wcale nie był ich pewien.
Równania? Żaden problem dla kogoś, kto od zawsze uprawiał w donicach jakieś roślinki. Połowę napisał właściwie mechanicznie, nie zastanawiając się, co robi. Potem było nieco trudniej, zaczął wymyślać jakieś równania skrócone, cudować i kombinować. Wszystkie wzory zaczęły tańczyć mu przed oczami, aż w końcu doszedł do wniosku, że woli nie napisać nic niż jakieś głupoty, dlatego zamaszystym ruchem skreślił równania, co do których miał wątpliwości i oddał swój pergamin komisji.
No cóż, nie pokazał, na co go stać, ale powinien się już do tego przyzwyczaić. Egzaminy nie były jego żywiołem. Trudno. Miał tylko nadzieję, że tyle wystarczy, bo dostać się na studia.    




Kuferek - zielarstwo: 7
   Kostka - zad. 1: 2
   Kostka - zad. 2: 3
   Suma: 5
   Ocena: Nędzny
   Strona - losowania: http://czarodzieje.forumpolish.com/t8706p480-losowania-na-egzaminy-i-oceny#300237

Shenae wkroczyła do Sali bez większego stresu. Może nie w najlepszej kondycji, ale przynajmniej widziała, ze jeśli chodziło o Zielarstwo, dobre samopoczucie i tak nie zmieni jej passy w tym zakresie. Wóz albo przewóz. Mogła coś wiedzieć, całkowicie obkuta i wyklepać coś słowo w słowo z podręcznika, bądź jeśli by się okazało, ze nie zna odpowiedzi, w żaden sposób nie potrafiłaby tego zmienić, zaimprowizować. Dlatego, mimo stanu zdrowia, podeszła do komisji nawet pewna siebie, przedstawiając się należycie, o czym w całym swoim zawirowanym świecie, zapomniała na poprzednich testach z Zaklęć.
— Witam. Shenae D’Angelo. Ravenclaw — naprowadziła komisję na odpowiedni trop, nie będąc pewna czy w Zielarstwie udzielała się na tyle, żeby mogła być w jakikolwiek sposób zapamiętana, czy raczej mieszała się z tłumem. Po dopełnieniu formalności, przystąpiła do zadania. Nie była pewna, na czym miało polegać, ale nazywanie zadoniczkowanych roślin brzmiało jej dość… prosto. I nawet łatwo poszło, dopóki nie doszła do dwóch gatunków, których nie była w stanie sobie przypomnieć. Chrzaknęła niemrawo, odkasłując chwilę potem, nie dlatego, że chciała sobie kupić czas, chociaż to nawet działało. Akurat pogorszyło jej się z gardłem, więc była naprawdę wdzięczna, że ostatecznie obyło się bez ustnych przepytek, a jedynie to, co była sobie w stanie przypomnieć musiała wręczyć komisji na przeznaczonym do tego papierze. Tak też zrobiła, decydując, że więcej niż już naskrobała, nie wymyśli. Przechodząc do następnego zadania, cudem potrafiła sobie przywołać dokładnie konkretną stronę w podręcznik. Nic więc dziwnego, ze nie tracąc czasu, póki jeszcze ją pamiętała, wypisała dokładnie wszystko, co przyszło jej na myśl, nie filtrując nawet informacji. Nic więc dziwnego, że napisała nawet coś od siebie, zupełnie nadprogramowo. Zostawiła to w takim stanie, w jakim napisała to z głowy, niczym maszyna, nawet niekoniecznie zawsze rozumiejąc co właściwie tam naskrobała. Wręczając również i drugi rulon zebranym nauczycielom, pożegnała się równie sztywną formułką i opuściła salę, stwierdzając, że w sumie to chyba poszło jej całkiem nieźle. Jak na Zielarstwo oczywiście.

Kuferek - zielarstwo: 0
Kostka - zad. 1: 4
Kostka - zad. 2: 6
Suma: 10
Ocena: Powyżej Oczekiwań
Strona - losowania: http://czarodzieje.forumpolish.com/t8706p510-losowania-na-egzaminy-i-oceny#300850

Zielarstwo. Przedmiot, na którym Emmetowi zależało najbardziej, i który jednocześnie przynosił najwięcej stresu. Przez cały rok przykładał się do niego, chcąc zrozumieć wszystkie omawiane zagadnienia, jednak nie zawsze mógł osiągnąć to, czego pragnął. Jednakże egzamin z Zielarstwa traktował ze stosowną powagą, skoro zależało mu na dobrym wyniku, aby w przyszłości zostać uzdrowicielem. I może znaleźć solidne lekarstwo na likantropię. Takie prawdziwe, a nie mityczne gówno, które sprawiało więcej bólu.
Profesor Vicario przywitał lekkim skinieniem głowy, to samo czyniąc z dwójką pozostałych nauczycieli. Stanąwszy przed donicami i kawałkiem pergaminu, zaczął przyglądać się ich zawartości, lecz tylko w jednej z nich zdołał rozpoznać coś znanego z zajęć (resztę zaznaczył losow), choć udzielona na pergaminie odpowiedź nie zadowoliła nikogo, nawet samego Emmeta. Przy drugim zadaniu, związanym ze sposobami odżywiania się roślin. To wiedział doskonale. Szybko, niczym błyskawica, zaczął zapisywać odpowiedzi, lecz - mimo posiadania ich wystarczająco dużo - zaczął je uzupełniać o szczegóły w postaci dobrania odpowiednich środowisk życia czy innych aspektów. Tak, to powinno zadowolić komisję i może przestaną skupiać się na fatalnym pierwszym zadaniu. Wszak liczył się całokształt.

Kuferek - zielarstwo: 9
Kostka - zad. 1: 1
Kostka - zad. 2: 6
Suma: 1 + 6 + 1(kuferek) = 8
Ocena: Zadowalający
Strona - losowania: *klik

Estella czekała w jednej z cieplarni pod jej opieką. Podchodzi do tablicy i zapisuje na niej pytania do teściku z leczniczych roślin. Następnie podchodzi do każdego stolika patrząc czy mandragory nie umarły od poprzedniej klasy. Rozbawiona tym że nic się nic im nie stało usiadła przy swoim biurku przeglądając papiery, przy tym oczywiście bawiąc kosmykiem swoich włosów. Od czasu do czasu sprawdzała czy jakiś uczniak nie błądzi przed cieplarnią, może trafi na jakiegoś starszego studenta co by mogła trochę poflirtować. Znudzona podeszła tanecznym krokiem do okna wyglądając na błonia, gdy jakiś uczeń wszedł wróciła na swoje miejsce przy biurku. Musiała trochę spoważnieć ale nie aż tak jak to robi nauczycielka eliksirów.

Deven wszedł do środka zdecydowanym, choć miękkim krokiem, typowym dla kogoś, kto dużo czasu spędza w lesie i potrafi poruszać się niemal bezszelestnie. Zielarstwo było jednym z jego ulubionych przedmiotów, sam hodował mnóstwo dziwnych roślin z różnych zakątków świata, eksperymentował z nawozami i mieszankami odżywczymi. Miał do tego dryg, podobnie jak do zwierząt. Jego bracia twierdzili, że nawet gdyby wsadził do ziemi miotłę, po tygodniu miałaby już pączki. Oczywiście była to przesada, ale nie można było zaprzeczyć, że Deven miał rękę zarówno do zwierząt, jak i do roślin.
Na zajęcia z Zielarstwa przychodził właściwie zawsze, chcąc pogłębić swoją wiedzę i jednocześnie czując się wybitnie niezręcznie przy pięknej i niezbyt poważnej pani profesor. Tym razem było podobnie. Kiedy zdał sobie sprawę, że jest pierwszy, poczuł bolesny ucisk w żołądku, jak zawsze kiedy się denerwował, po czym przywołał na usta powściągliwy uśmiech i wymamrotał ciche "dzień dobry", zajmując jedno ze stanowisk.

Morticia na ogół była negatywnie nastawiona do różnego rodzaju lekcji. Niechętnie przechadzała się korytarzami, wlekąc się i notorycznie spóźniając na lekcje. Może nie powinna tak robić, zdarzało się, że miała problemu z nieobecnościami, lecz nigdy nie było tak, że była "przeciągana na siłę" do następnej klasy. Tym razem było jednak inaczej, bardzo chętnie szła na lekcję zielarstwa. Może nie była najlepsza z tego przedmiotu, raczej przeciętna, lecz mimo tego lubiła te roślinki z których można zrobić naprawdę dużo pożytecznych rzeczy. Morticio, pora się pojawić na lekcji, czyż nie? - Pomyślała, idąc korytarzem. Umówiła się z Amy, Ruda miała poczekać na nią w sali. Miała nadzieję, że szatynka nie zapomni o tym, że to dziś. Jak tak, to Morti się na nią zirytuje. Nie chciała siedzieć sama, fakt faktem, tak nauczyłaby się więcej. Wierzyła jednak w to, że nie będzie tragedii i jakoś sobie poradzi. Znając życie Amy będzie ją rozpraszać, wiadomo - będą pewnie gadać. Morticia weszła do klasy, skinęła głową do nauczycielki, po czym zajęła jedno z wolnych stanowisk. Proszę, nie każ mi długo czekać. Pomyślała, po czym splotła dłonie z tyłu pleców, obserwując mandragory.

Zielarstwo jakoś nigdy nie było mocną stroną Setha, jednak chłopak z braku zajęcia postanowił udać się na lekcję. Poza tym w Hogwarcie był przecież po to, żeby się uczyć, więc opuszczanie lekcji i siedzenie w dormitorium albo przechadzanie się po błoniach byłoby dla niego bezcelowe. Miał tylko nadzieję że na Zielarstwie pójdzie mu lepiej niż na Magii Leczniczej, nawet stracił już nadzieję na w miarę pozytywną ocenę z tamtego przedmiotu. I nawet nie chodziło o to że się nie uczył czy nie starał, w końcu wkładał cały swój zapał w każdą lekcję w jakiej brał udział. Po prostu ostatnio jakoś mu nie szło. Dziwne.
- Dzień dobry - przywitał się krótko wchodząc do cieplarni i posyłając nauczycielce przelotny uśmiech.
Poza nią w cieplarni była jeszcze dwójka Gryfonów których nie miał jeszcze okazji poznać, dlatego też zajął stanowisko mniej więcej gdzieś na środku cieplarni.

Tylko raz była na tych lekcjach. Jeszcze na samym początku swojego pobytu w Hogwarcie. Nie podobały jej się te lekcje i nigdy zbytnio się do nich nie przykładała. W takim razie, co ją tu sprowadziło? Otóż przypadkiem dowiedziała się, że niejaka Morticia Slippery, Gryfonka która już jakiś czas temu wpadła Szkarłatce w oko również się na nie wybiera. I kiedy już dotarła do cieplarni od razu zauważyła tak dobrze znaną jej rudą czuprynę dziewczyny. Uśmiechając się zaszła ją od tyłu i ściśle przylegając do jej pleców przysłoniła dłońmi jej oczy.
- Zgadnij kto - mruknęła cicho wprost do jej ucha, by po chwili dźwięcznie się roześmiać. - Cześć, Morticia - dodała rozweselona cofając dłonie, aby następnie ucałować dziewczynę w policzek, dosyć blisko kącika ust. - Stęskniłam się, wiesz? - dodała, zajmując stanowisko po prawej stronie przyjaciółki.

Puchon szybkim krokiem wszedł do cieplarni.Biorąc pod uwagę,jak była pogoda,chciał jak najszybciej znaleźć się w jej wnętrzu.Przywitał się z nauczycielką i zajął jedno z wolnych stanowisk gdzieś na koncu.Lubił zielarstwo.
Ciężko powiedzieć,że był to jego ulubiony przedmiot,bo takowego chyba nie miał,ale przynajmniej nie musiał tu co chwilę machać różdżką.
Nie,żeby nie lubił używać czarów,po prostu była to dla niego miła odskocznia,robił coś,czym zajmował się od dziecka,w swoim starym mugolskim świecie.
No,może nie do końca,bo takie pomidory na przykład nie mogły go zranić,ogłuszyć,czy zrobić jakiejkolwiek innej krzywdy,czego niestety nie można było powiedzieć o obecnych tutaj roślinach,ale schemat był podobny.
Zaczął przygotowywać się do zajęć, starając się przy tym rozgrzać zmarznięte dłonie.

Weszła pospiesznie do klasy, typowo jak osoba bojąca się wszystkich i wszystkiego. Lubiła zielarstwo, nauczycielka była taka miła, czego nie można powiedzieć o hodowanych tutaj roślinach. Zajęła swoje stanowisko na najbardziej oddalonym końcu cieplarni. Pewnie i tak nikt do niej nie zagada, więc co ma do stracenia? W nerwowym oczekiwaniu co chwila spoglądała w stronę wejścia. Była dość zdenerwowana, mając perspektywę spędzenia tu dłuższej ilości czasu, w nieznanym jej towarzystwie. Postarała się uspokoić nerwy i z w miarę normalną miną czekała na rozpoczęcie lekcji.

Szybkim krokiem przemierzała kolejne metry korytarza. *Mort mnie zabije jeśli się spóźnię* - pomyślała. Umówiła się, z przyjaciółką że pójdą razem na lekcje Zielarstwa. Nie przepadała szczególnie za piszczącymi mandragorami ani babraniu się w ziemi ale była to na tyle "luźna" lekcja że można było się na niej pojawić. Gdyby tylko ruda zawsze jej towarzyszyła, oj wtedy mogłaby chodzić na wszystkie zajęcia.
Zjawiła się przed cieplarnią, chyba większość osób już znajdowała się w środku. Pchnęła drzwi i weszła do środka. - Dzień dobry. - Rzuciła uśmiechając się do Nauczycielki i skierowała się w stronę stanowisk. Zajęła jedno, po lewej stronie od swojej przyjaciółki. - Wybacz mi to spóźnienie.. - Szepnęła, posyłając przy tym Mortici, przepraszające spojrzenie. - O cześć Scar! Co u Ciebie? - Wypaliła nagle, wychylając się nieco do gryfonki. Dopiero teraz ją zauważyła. Skoro zrobił się tu taki mały komplecik, dzisiejsza lekcja może być naprawdę ciekawa.

Katherine średnio lubiła zielarstwo, jednakże obiecała ojcu, że będzie uczęszczała na zajęcia. Miała być dalej przykładną uczennicą. W zamian nadal dostawała od ojca kasę no i nie przynosiła mu wstydu. Miała nadzieję, że się nie spóźniła. Ostatnio ciągle się spóźniała na zajęcia, no ale to nie było z jej winy. Po prostu te Hogwarcie zegary jakoś dziwnie działały jej nie na rękę. Pojawiła się na zajęciach w świetnym humorze. Od razu odnalazła Morticię. Uraczyła ją łagodnym uśmiechem i przytuliła.
-Hej Mort, myślałaś, że się nie pojawię?- zapytała pogodnym tonem,no i rozejrzała się po cieplarni. Tak się składa, że na szlamę nie zwróciła uwagi. Po prostu potraktowała ją jak powietrze. Ojciec nie kazał jej przyjaźnić się ze szlamami i charłakami. Więc słuchając ojca i matki po prostu trzymała się od nich z daleka, albo ignorowała.
-Mam nadzieję, że będzie się działo coś ciekawego- powiedziała z nadzieją w głosie.

No proszę do cieplarni przychodziło coraz więcej osób. Liczyła tylko na to, że któraś z dobrze znanych jej dziewczyn postanowi się tu pojawić. Nie chciała spędzić sama calutkiej lekcji, więc miała nadzieję, że dziewczyny się pojawią. Nie musiała długo czekać. Chwilę po rozpoczęciu lekcji poczuła nacisk na swoich plecach i proszę, przez chwile miała zasłonięte oczy. Kimże była ta osóbka? Oczywiście, Ruda rozpoznała ją po głosie. Była to Scar! - Cześć Scarlett! Miło, że się pojawiłaś.- Powiedziała z uśmiechem, gdy już się przywitały. Szczerze mówiąc nie przeszkadzała jej ta bliskość ust Azjatki, przy swoich - wręcz przeciwnie, można rzec iż nawet jej się to podobało. - Też się za Tobą stęskniłam. - Odpowiedziała szczerze. - Jak tam?- Zapytała. Niedługo później pojawiła się Amalyn, osóbka, która miała przyjść wraz z Mort na lekcje. - No nie wiem, czy Ci wybaczę. - Powiedziała, kiwając głową. Chwilę później zaśmiała się tylko. Zdążyła się przywitać z Amy, ze Scar oraz porozmawiać z Nimi. A jeszcze później pojawił się kolejny gość, a była to Kath! Morticia posłała jej szeroki uśmiech. - No proszę, jednak się pojawiłaś. Wiesz, z Wami trzema wątpię w to, żeby było nudno. - Odpowiedziała. Wiedziała doskonale o nastawieniu Kat do zwyczajnych ludzi. No cóż, każdy miał swoje reguły i zasady, prawda? Mort była nauczona tolerancji i była w stanie zaprzyjaźnić się dosłownie z każdym.

Widząc dużą grupkę wstała uradowanie i rzekła w ich stronę. -Witajcie! Następnie podeszła przed swój stolik i ponownie rzekła. -Na dzisiejszej lekcji będziemy rozsadzać mandragory, ale za nim przejdziemy do tego ekscytującego zadania, napiszemy mały sprawdzian z leczniczych ziół. Wskazała na tablicę na której są zapisane 5 punkcików na które muszą odpowiedzieć. -Pytań nie przepisujecie tylko same odpowiedzi, nie chcę żebyście mi się zmęczyli Uśmiechnęła się i powędrowała do swojego miejsca, po czym spojrzała w zegarek i. -Macie 20 minut na napisanie, czas, start!.

Mini teścik:

Spoiler:

Dla spóźnialskich

Spoiler:

Deven w głowie miał kosmiczną pustkę. Mimo że zazwyczaj wszystkie zioła lecznicze miał w jednym palcu, bo nie dość, że sam je hodował, to jeszcze podczas wakacji pomagał rodzicom, którzy prowadzili sklep zielarski, tym razem na jego mózg spłynęła ciemność i... co tu dużo mówić, nie popisał się. Z trudem odpowiedział na część pytań, czując narastające wściekłość i frustrację, które z pewnością nie pomagały mu przypomnieć sobie potrzebnych informacji.
Wściekły i upokorzony oddał kartkówkę, z trudem panując nad drgającymi nerwowo mięśniami twarzy i przysięgając sobie, że poprawi tę fatalną ocenę. Bo nie miał zamiaru się oszukiwać, nie miał szansy na nic więcej niż Okropny, a to z całą pewnością go nie satysfakcjonowało.


kostka: 1
(mam 7 pkt z zielarstwa, więc podwyższam sobie o ocenę)

Spojrzała na pytania, śmiejąc się w duchu. Akurat przed lekcją, czytała ten temat! Przypadek? Nie wierzyła w nie... Zazwyczaj. Szybko naskrobała odpowiedzi na kartce. Rozpierała ją duma, test zrobiła jako jedna z pierwszych! Odpowiedzi odłożyła na kraniec stanowiska i uśmiechnęła się szelmowsko. Może i była słaba z zielarstwa, ten sprawdzian jednak poszedł jej znakomicie. Będzie wybitny jak nic. Czekając na resztę, rozmyślała o dalszym przebiegu lekcji.




Kostka: 6

6
Nadish słysząc nauczycielke, zamknął książkę i spojrzała w jej stronę. Pomyślał "No rzeczywiście tłumy.. no większe niż na ONMS".
Rozejrzał się na pozostałych uczniów i studentów.Miał nadzieję, ze będzie więcej Puchonów.
Chłopak wiedział co to za lecznicze zioła.Teraz Nadishowi zostało szybko napisać to co wiedział,nie miał zamiaru się zgłaszać do niczego...Jakoś nie miał ochoty.
Wolał siedziec na koncu pod oknem i pogrążyć się w zamyśleniu.
No ale to później.Teraz jest lekcja.Wybitny ja się patrzy o tak.
Chłopak leniwie oddał kartke. Udając, że szuka coś na temat mandragor.

Nie spodziewała się testu. Gdyby wiedziała, że jakiś będzie, poprzedni wieczór spędziłaby na nauce, a nie na spotykaniu się ze znajomymi. - Poległam.- Mruknęła do dziewczyn, po czym delikatnie się uśmiechnęła. Rudowłosa usiadła wygodnie, wczytując się uważnie w pytania. Może nie będzie jednak tragicznie? Na szczęście pamiętała co nieco z poprzednich zajęć i miała nadzieję, że pamięć jej nie zawiedzie w tej sytuacji. Nie byłoby zbyt przyjemnie, gdyby nie zaliczyła tego testu. Napisała to co potrafiła, czytając jeszcze raz pytania. Może coś uda jej się zmienić, albo coś dodatkowo sobie przypomni? Fajnie by było, lecz jak na razie, no cóż - pustka. Dziewczyna westchnęła, po czym oddała kartkę.

Kostka: 3

Kostki: 3

Zignorowała te krótką wymianę zdań pomiędzy dziewczętami, skupiając się na słowach nauczycielki. Test? Już na początku? No świetnie.. Nie wiadomo co gorsze, to czy przesadzanie tych ohydztw.
Na jej twarzy pojawił się grymas niezadowolenia. Sięgnęła po pióro i pergamin. *Na polowę z tych pytań nie znam odpowiedzi..* Mruknęła do siebie w myślach. Zaczęła bazgrać coś, starając się, żeby wyszło to w miarę sensownie i treściwie. Jednak kilka minut później oddała kartkę, cóż.. nic więcej jej do głowy nie przychodziło i już raczej nie przyjdzie. Wróciła więc na swoje miejsce i skupiła swój wzrok na mandragorach.