No ja mam taką nadzieję! I wierzę, że wrócisz na dobrą stronę mocy, choć z drugiej strony Solberg, który nie pakuje się w kłopoty brzmi nieco dziwnie.

Lekarze twierdzą, że niby nic poważnego i że niedługo powinna z tego wyjść, ale tak, zdecydowanie wolałabym być teraz przy niej i nieustannie się zamartwiam. Nie chcę się wdawać w szczegóły. Reszta gromadki się trzyma, wymieniamy ze sobą masę listów, zwłaszcza z bratem, który jest tam na miejscu i to pomaga, ale i tak...

Na kakałko wpadnę, możesz być tego pewny. Możemy się nawet zgadać za kilka dni, dam Ci znać.

Paragonów od Dearów to Ci nie braknie, w to nie wątpię. Ciekawy pomysł swoją drogą, na to bym nie wpadła. Najwyżej opracujemy jakiś szyfr, żeby dało się na nich zmieścić jak najwięcej treści i gotowe!

mam do Ciebie prośbę. U mnie w pokoju, w kuferku, leży blaszana skrzyneczka z napisem "Niezbędnik Łamagi". Mógłbyś mi ją podrzucić do tej uzdrowicielskiej oazy? Z góry dziękuję!

Nie mam pojęcia i uzdrowiciele równiez nie wiedzą, przynajmniej na razie. W jednej chwili sprzatałam w kuferku, a wdrugiej obudziłam się w oazie. Ponoć spałam kilkanaście godzin i można było mnie dobudzić. Gdybyś więc miał jakiś pomysł, jak sprawdzić, co mi jest, to śmiało, główkuj. Może wpadniesz na coś bystrego przed tymi konowałami

   

Piszę z dość nietypową prośbą... O ile to będzie w ogóle możliwe, więc nie bój się odmówić, jakby co.

Lydia mogłaby się wprowadzić do Twojego domu w Inverness? Sprawa dość nagła, ale jeżeli nie ma takiej możliwości, to serio, postaram się załatwić coś gdzieś indziej. I tak nie chcę wykorzystywać gościnności Twoich rodziców...

Okazało się, że dom, który kupiłem, nie jest stabilny i, no cóż, bez większego remontu średnio, by ktokolwiek w nim na obecną chwilę mieszkał. Jak się dowiedziałem: "Sufit w każdej chwili może się zwalić na głowę". No ale czego oczekiwać po okrojonym budżecie, który wówczas miałem. Dopóki tego nie naprawię i nie będę w stu procentach pewien, iż wszystko jest w porządku, nie chcę, by ktokolwiek tam się znajdował.

Nie martw się, naprawdę. Po prostu to kolejna ze zrzędliwości losu, na którą nie byłem przygotowany.

Dziękuję za pomoc... dołożę się do rachunków za nią. I naprawdę to nie jest problem? Wiesz, wolałbym uniknąć kłopotów wynikających z tego przymusu, ale... nie wybaczyłbym sobie, gdyby coś się jej stało.

Bardzo Cię kocham,

"Ja pierdolę" to za mało powiedziane...

Właśnie nie mam bladego pojęcia. Ledwo co zaniosłem starego Turnova do naprawy, na co wydałem trochę pieniędzy, a tu się okazało, że trzeba remontować bardziej, niż mogłem z początku przypuszczać. Może zaklęciami coś ugram - nie wiem, zobaczę, ale wolałbym uniknąć kupowania kolejnego domu, skoro mnie na niego nie stać.

Nie chcę się wpychać z własnymi problemami w życie Twoich rodziców, którzy mają własne. Zależy mi tylko na Lydii, żeby... Głupio mi i wstyd. Zwyczajnie głupio i wstyd, że muszę prosić o pomoc. Nie wiem, ja mógłbym w Hogwarcie zamieszkać od momentu, gdy zostanę tym asystentem i jakoś dałbym sobie rady... Nie chcę Was niepotrzebnie obciążać. A może powinienem się przyzwyczaić, że to nie jest coś złego, ale trudno jest mi przez to przeskoczyć.

Jeżeli... to nie jest problem i naprawdę czułbyś się lepiej, wiedząc, że nic mi nie jest, nie zamierzam się wzbraniać. Nie chciałbym dostać koniec końców wpierdolu, znajdując się na drugim końcu świata, ale ciężko będzie mi się do tego wszystkiego przyzwyczaić. A przede wszystkim będzie mi wstyd.

Magią można, ale na jak długo? Przydałyby się bardziej elokwentne poprawki. Ewidentnie to wszystko jest na później, naprawdę, nie mam sił, by jakkolwiek o tym obecnie myśleć.

Jestem tego świadom i nie zamierzam kłócić się w żadnej z tych kwestii.

Oczywiście, że wolę nie w Hogwarcie, a u Ciebie. Po prostu nie lubię się wpychać nagle i bez żadnej zapowiedzi, a to zawsze jedna osoba więcej w domu. Muszę się z tym wszystkim pogodzić po prostu.

Będziemy z Lydią jeszcze dzisiaj. Już ma ode mnie cynk, spakowałem na szybko jej rzeczy... zaraz zajmę się moimi.

Wiem.

Niby się zapowiadam, ale z wyprzedzeniem kilkugodzinnym, więc... Jest to nagłe i niespodziewane tak naprawdę.

Dla Equinoxa podejrzewam, że klatki może nie będzie trzeba. Czy mogę go wepchnąć u Ciebie do piekarnika i zrobić z niego pieczeń? Skubany co chwilę mi dziobie palce i nie daje spokoju... Naprawdę czasami się zastanawiam, czy go nie wyjebać przez okno, choć ten i tak potrafi latać.

Spanie z Tobą miałoby mi przeszkadzać? No wiesz co... Całe wakacje leżeliśmy nocami w baldachimie. Powiem Ci, że dziwnie się śpi we własnym łóżku bez drugiej połówki obok, jakoś... nieswojo. Choć podłogę bym przyjął z otwartymi ramionami, gdyby nie było dla mnie miejsca.

Wiesz, że mi to nie przeszkadza, a jak chcesz, to pomyślimy, co zrobić z tymi rzeczami. Ja od siebie wezmę trochę sporo, ale postaram się wszystko upchać zaklęciami zmniejszającymi, więc nie powinienem zabierać aż tak dużo miejsca. Dużo mi się nazbierało cennych przedmiotów przez ten cały rok, a za niedługo to chyba otworzę sklep jubilerski...

Trochę? Chyba, jak tak pomyślałem, to nawet bardzo! Może potraktuję go Relashio, bo naprawdę zacząłem się zastanawiać, czy wpychanie go do piekarnika będzie tak znakomitym pomysłem.

A ja nadal czuję się głupio. *grumpy*

Spoko, dużej ilości ubrań nie mam. Parę butów, koszul, podkoszulek, dwie bluzy, parę spodni, nic poza tym. Wbrew pozorom nie potrzebuję osobnego pokoju do ubrań. Chociaż zamieniłbym je wszystkie na tę bluzę z Tańczącym Derwiszem...

Zawsze można teleportować to wszystko do Londynu. Albo załatwię nam tripa samochodem, póki go jeszcze mam.

Gorzej, jak się wszystko wyprzeda i nie będzie się dało czegokolwiek postawić na wystawie. Jak myślisz, ludzie rzuciliby się na te błyskotki?

Wiesz, adoptowałem go i raczej nie byłoby to w porządku, by go oddać, bo sobie z nim nie radzę. Może jest chujowy, ale ja również kiedyś taki byłem.

Akurat tylu ubrań nie mam, ale... przypomniałeś mi za to o nauce hiszpańskiego! Aż musiałem się posiłkować prawilnym Tłumaczem Google. Normalnie wstyd. (Ale doceniam te słowa. )

Uważam to za lepszy pomysł niż transmutacja wszystkiego. A na pewno wymagający mniejszej ilości wysiłku, o, niż chociażby takie chodzenie i wywalanie z zamartwianiem się, czy wszystko zadziałało w porządku.

To prawda! Ale pewne rzeczy bym pozostawił tylko dla siebie. Koniec końców mam od Ciebie pamiątki!

Jest chujowo, ale stabilnie. W każdym razie robię pewne postępy, bo załatwiłam sobie wizytę i osoby, która zna się na łamaniu klątw. Całkowity przypadek, jest to szef chłopaka, którego poznałam w Arabii. Miejmy nadzieję, że niedługo będzie po wszystkim. A co u ciebie? Jak się czujesz z faktem, że nie musisz wstawać rano na zajęcia?

Czy zaufany? Nie, ale tbh nie mam zbyt wielu alternatyw. Kontaktowałam się z łamaczem, którego polecił mi Felek, ale zlał mnie kompletnie i nie odpisał na żaden z listów, a łamacze z Munga nadają się do nalewania piwa w jakimś obskurnym barze. George Walker, szef Theo Kaine'a, kojarzysz? Jednego lub drugiego? W każdym razie umówiłam się z nimi na jutro. A wracając do Ciebie. Gdzie teraz podróżujesz? I mam nadzieję, że nie używasz zakazanych świstoklików, bo przy takich karach od MM, to budżet wakacyjny skończy ci się w dwa tygodnie!

   

Jaki ten świat mały... a niekiedy wydawał się nie mieć granic. Mam nadzieję, że jesteś w dobrym zdrowiu. Jak Twoje samopoczucie? Pamięć wróciła? Wybacz, że nie odezwałem się wcześniej - miałem niesamowite urwanie głowy w pracy, a i spędzałem czas ze swymi dziećmi.

To, co spotkało panią Julię Brooks jest przykre. Tym bardziej rad jestem, że dodatkowo nabyłem uprawnienia łamacza klątw choć to nie mój główny zawód. Klątwę da radę z niej zdjąć, o to nie musisz się martwić. Nie będzie to jednak łatwe, nie będę ukrywać. Mimo wszystko wiem już jak to zrobić i jestem akurat w trakcie przygotowywania się do tego zadania. Wierzę z całych sił, że się powiedzie, a gdyby zaszła taka potrzeba to skieruję ją do znanego mi i sprawdzonego Łamacza Klątw, który akuratnie przebywa za granicą.

Twoje słowa mnie smucą. Wyzdrowiałeś z poważnych ran, odzyskałeś pamięć - czyż to nie jest powód do radości? Gdybym mógł Ci kiedyś jakoś pomoc, nie wahaj się, chłopcze.

W głównej mierze jestem rzeczoznawcą, a Łamaczem Klątw zdecydowanie rzadziej - kwalifikacje przydają mi się w zawodzie. Przyznam szczerze, że gdyby ktoś nie zabrał się za zdjęcie z niej tego paskudztwa to za parę lat mogłaby nabyć spore trudności w wybudzaniu się z tych "napadów".

Nie mogę powiedzieć więcej bez jej pisemnej zgody, Maximilianie. Choć pomagam jej "prywatnie" to jednak nie chcę narażać jej na dyskomfort związany z udzielaniem informacji wbrew jej woli.

Pozostaje wierzyć, że w ciągu miesiąca Twoja przyjaciółka zostanie z tego wyleczona. Zrobię co w mojej mocy, chłopcze. Wakacje w Arabii okazały się błędem dla wielu młodych osób, co skłania mnie do zastanowienia się czy protektorat opiekunów wakacyjnych ma jakikolwiek sens.

Masz wolne któreś popołudnie? Potrzebuję kogoś, z kim mógłbym poćwiczyć zaklęcia transmutacyjne. Pracuję obecnie nad... pewnym projektem i uświadomiłem sobie, że cholernie się w nich opuściłem. Pewnie dlatego, że nie mam zbyt wielu okazji, żeby wykorzystać je w praktyce.


PS Odpłacę się czekoladowymi żabami... albo piwem! Obojętne. Bylebyś się zgodził.

No i zajebiście. W takim razie spotkajmy się jutro o szesnastej. Kojarzysz takie lodowe jezioro w pobliżu Hogsmeade? Myślę, że tam byłoby spoko. Na uboczu, nikt nam nie będzie przeszkadzał.

PS I tak wezmę te żaby. Może znów trafimy któregoś z hogwarckich założycieli. Chyba za bardzo wciągnąłem się w kolekcjonowanie tych kart i teraz znowu czuję się jak dziecko.