Zgodnie z Pani prośbą, wysyłam zadany opis zaklęć "vulnerowatych".
Kazde zaklęcie leczy i ma swój sposób zastosowania.
Wyróżna się cztery i kazdy z nich jest inny od drugiego jedeno leczy cieżkie rany drugie lekkie a inne zaś skleja bądż poważniejsze czy bandażuje
Dlatego są pomocne wielu uzdrowicelom w mungu. Vulnera Arcuatum,Vulnerra Ferre,Vulnera Sanentur,Vulnus alere

Vulnera Arcuatum
zasklepiające poważniejsze, czyli głębokie i rozległe, rany. Pacjent nie powinien jednak wykonywać po jego zastosowaniu zbyt gwałtownych ruchów, ponieważ rana może ponownie się otworzyć.
To już jest wyrzszy poziom czyli tu wkraczają uzdrowicele z Munga jak jesteś mocno poturbowany zaklęciem czy oberwałes od jakiegoś zwierzatka.

Vulnerra Ferre
Z różdżki wydostaje się ciągnący się zwój bandaża, którym możemy opatrzyć krwawiącą ranę.
Kolejne zaklęcie się przdac może na wycieczkach.

Vulnera Sanentur
Leczy ciężkie rany, zadane przez np. czarnomagiczne zaklęcia lub magiczne stworzenia. Po czarnomagicznych zaklęciach zawsze zostają blizny, których nie da się usunąć.
Te z kolei zaklęcie może się przydać w rezerwatach z magicznymi stworzeniami.

Vulnus alere
Leczy drobne rany, na przykład skaleczenia bądź otarcia.
Ale zastosowac je mozna w zwykłych wspinaczkach na drzewa czy płoty lub zwykła przejażdzka rowerem i upadek  na nim.

Z poważaniem
Madeleine Ford
Gryfonka, 3 rok studentka

Kjære Profesor Whitehorn

Składam na Pani dłonie odpowiedź dotyczącą zagadnienia omawianego podczas ostatnich zajęć, a mianowicie wyszczególnienia literki V ze znanego każdemu Uzdrowicielowi systemu zaklęć FAV.

Jak zdołała nas Pani naprowadzić – V odnosi się do Vulnera Ferre, jednego z prostszych zarówno pod względem inkantacji jak i gestu zaklęć, które wywodzą się z szerszej rodziny Vulnera. Nie ma ono właściwości uzdrawiających, ale wpływa korzystnie między innymi na komfort psychiczny poszkodowanego (bardzo ważna rzecz!) dając mu poczucie, że trafił w dobre ręce i już ktoś zajmuje się jego raną, która pokryta warstwą bandaża chroni wzrok przed często niepokojącym widokiem krwi. Zaklęcie jest uniwersalne i doskonałe na drobne zranienia – jeśli niefortunnie zahaczymy opuszkiem palca o ostry kant stronicy czytanej przez nas książki, Vulnera Ferre załatwi sprawę (jest to bardzo błahy przykład, ale już nie musimy rozglądać się w popłochu za plasterkiem, bo sami możemy opatrzyć własne zranienie!). Vulnera Ferre może być również wstępem, swoistego rodzaju bazą, do pozostałych procesów mających wyleczenie bardziej wymagającej rany – przy użyciu zaklęcia można zacisnąć silniej bandaż, aby choć odrobinę spowolnić upływ krwi przed podjęciem konkretniejszych kroków. Stosowane jest również jako zabezpieczenie opatrzonego już uszkodzenia, które wymaga jednak czasu do pełnego zrośnięcia.

Wracając do zranionego opuszka palca – jeśli mamy odpowiednio dużo wiary i faktycznych umiejętności (co chyba istotniejsze, bo nie zawsze wiara góry przenosi), możemy pokusić się o porzucenie bandaża i cierpliwego czekania na samoistne zasklepienie drobnej ranki na rzecz użycia zaklęcia Vulnus Alere. Jest ono nieco bardziej wymagające, ale i różni się swoim zastosowaniem  – to pierwsze zaklęcie z rodziny Vulnera, które ma ścisłe właściwości leczące i uzdrawiające. Jego użycie wpływa na stan rany, z łatwością ją usuwając (oczywiście nie wyleczymy nim głębokiego rozcięcia! odnosi się wyłącznie do uszczerbków powierzchownych, takie jak otarcia lub skaleczenia właśnie).

Trzecim członkiem rodziny jest Vulnera Arcuatum, które wymaga już konkretnej wiedzy z zakresu Uzdrawiania. Zaklęcie to stosuje się w przypadku ran o poważniejszym charakterze, które są głębokie oraz rozległe, a więc i w szczególnych przypadkach mogą bezpośrednio zagrażać życiu. Zasklepia ono powstałe obrażenia, w których dochodzi do uszkodzenia nerwów, mięśni czy naderwania ścięgien. Opatrzenie takich ran wymaga cierpliwości pacjenta, który w najbliższym czasie nie będzie mógł wykonywać gwałtowniejszych ruchów aby uchronić się przed ponownym otworzeniem rany. Uzdrowiciele często stosują je w przypadkach osób, które nieostrożnie posługiwały się tasakami, nożami lub przeceniało swe zdolności w zakresie sportowych uzdolnień.

Ostatnim zaklęciem jest Vulnera Sanentur. Stosuje się je w ciężkich przypadkach powodowanych czarnomagicznymi zaklęciami lub atakiem dokonanym przez magiczne stworzenie. Opanowanie tego zaklęcia wymaga bardzo dużej wiedzy z zakresu zaklęć i uzdrawiania, bowiem niejednokrotnie odnosi się do ran drążących głęboko do narządów wewnętrznych. Vulnera Sanentur często ratuje życie, ale nie potrafi pozbyć się blizn powstałych po wyleczeniu rany powodowanej czarnomagicznym zaklęciem. Co istotne – jeśli w jego wyniku utracimy którąś z kończyn, nawet zaklęcie VS nie jest w stanie jej przywrócić.

mvh
freja nielsen
ix rok, ravenclaw

Droga Pani Profesor,

Zgodnie z Pani prośbą, w poniższym liście zamieszczam odpowiedź na zadanie domowe.

Zaklęcia z rodziny Vulnera należą do zaklęć uzdrawiających, słowo Vulnera pochodzi od łacińskiego vulnus czyli „rana”.
Pierwszym z tej rodziny zaklęć jest Vulnera Arcuatum, służy ono przede wszystkim do zasklepiania poważniejszych ran, z grupy tych głębokich i rozległych. Działa ono podobnie do mugolskich szwów - te stosuje się jako fizyczna metoda to łączenia tkanek. Tym co łączy owe zaklęcie i mugolską metodę jest to, że pacjent nie powinien po tym wykonywać zbyt gwałtownych ruchów; w przypadku zaklęcia mos dojść do otworzenia rany, zaś w przypadku szwów do ich rozerwania.

Kolejnym zaklęciem jest Vulnera Ferre, którego użyć można jako pierwszego ratunku, służy głównie do opatrzenia rany, nie jej wyleczenia, gdyż po wypowiedzeniu owego zaklęcia z różdżki wydostaje się ciągnący się zwój bandaża. Jest to zaklęcie doraźne, gdyż w przypadku cięższych ran jest zbyt słabe.

Trzecim zaklęciem z rodziny Vulnera jest Vulnera Sanentur , które podobnie jak Vulnera Arcuatum leczy rany ciężkie, jednak w tym przypadku jedynie takie zadane poprzez czarnomagiczne zaklęcia lub magiczne stworzenia. A w dodatku w tym przypadku oo czarnomagicznych zaklęciach zawsze zostają blizny, których nie da się usunąć.

Ostatnim zaklęciem jest Vulnus Alere, które leczy rany lekkie typu skaleczenia czy otwarcia. Świetnie sprawdza się po wypadkach na deskorolce - mugolskim środku transportu; stosowałam je wielokrotnie.

Miałaś rację co do znikania epidemicznego. Twoja diagnoza okazała się trafna, a ja byłem zmuszony spędzić kilkanaście dni w Mungu.
Dziękuję za pomoc i radę, a także za najlepszych lekarzy w szpitalu. Bo jak mniemam to Twoja sprawka, że skakali dookoła mnie, pilnowali i dokładali wszelkich starań, abym doszedł do siebie.
Tymczasem czuję się znacznie lepiej. Przynajmniej fizycznie.

A co u Ciebie, Perp? Puchoni zdążyli już wyprowadzić Cię z równowagi?
Pewnie nie masz nawet chwili spokoju - uczniów Hogwartu charakteryzuje skłonność do pakowania się w sytuacje, które kończą się długim pobytem w skrzydle szpitalnym.
Zadomowiłaś się, zarówno w szkole, jak i na nowej pozycji? Wszak między byciem uzdrowicielem a nauczycielem jest spora różnica.

piszę w związku z zadaną pracą domową.
Nie będę ukrywał, że interesuję się magią leczniczą, a swoją przyszłość wiążę ze szpitalem świętego Munga. W związku z tym zaklęcia z rodziny Vulnera są mi znane - chociażby z teorii, którą sumiennie pochłaniam, przybliżając się do marzenia bycia uzdrowicielem. Niemniej przejdę jednak do właściwego tematu.
W skład owej rodziny wchodzą następujące zaklęcia: Vulnera Arcuatum, Vulnerra Ferre, Vulnus Alere oraz Vulnera Sanentur.
Najprostszym z nich jest Vulnerra Ferre - pod względem technicznym. Bo jeśli chodzi o samo zastosowanie to jest ono bardzo uniwersalne. Wydawać by się mogło, że zabandażowanie rany nie jest niczym szczególnym. A moim zdaniem jest to jedna z istotniejszych spraw. Zatamowanie krwotoku poprawia komfort psychiczny pacjenta (nie każdy chcę się uczyć anatomii na sobie samym), ratuje przed omdleniem, a w poważniejszych przypadkach przed utratą kończyny czy życia.
Niewiele trudniejsze zaklęcie to Vulnus Alere, które dotyczy stricte wyleczenia ran. Zaznaczyć jednak trzeba, że inkantacja zadziała tylko na te niewielkie, np. obtarcia, zadrapania czy płytkie skaleczenia, a także oparzenia pierwszego stopnia.
Z kolei Vulnera Arcuatum jest zaklęciem o wiele trudniejszym, wymagającym precyzji i sporawych umiejętności. Wykorzystuje się je, aby zasklepić głębokie, rozległe rany. Wymaga ono dużej współpracy pomiędzy pacjentem a uzdrowicielem, ponieważ przy tej inkantacji należy zachować duży spokój oraz cierpliwość. Gdy osoba poszkodowana gwałtownie się poruszy albo spanikuje to rany mogą się ponownie otworzyć, a cały proces trzeba będzie powtórzyć.
Ostatnim zaklęciem jest Vulnera Sanentur. To bardzo trudna inkantacja, którą potrafią tylko dobrze wykwalifikowani magomedycy. Używa się go, gdy pacjent miał do czynienia z magicznymi stworzeniami lub klątwami (po tych zawsze zostają blizny, których nie da się w żaden sposób pozbyć). Aby zaklęcie było efektywne, należy je powtórzyć trzy razy – spowolnienie przepływu krwi, leczenie ran, a następnie zasklepienie ich. Podręcznikowym przykładem jest wykorzystanie go na pacjentach dotkniętych Sectumsemprą.

jednak żyjesz! Gdy zobaczyłam Twoją sowę, zastanawiałam się, kto też, na Merlina, wpadł na tak głupi pomysł, żeby zaproszenie na Twój pogrzeb przysyłać za jej pośrednictwem. Nawet rozważyłam przeznaczenie jakiejś poduszki do zbierania łez... a to po prostu te nieszczęsne dzieciaki! Każdorazowo zadziwia mnie, że chce Ci się babrać w ludzkich wnętrznościach i ocierać krew z nosa. Ja już bym ich wszystkich w tym Zakazanym Lesie powiesiła. Cieszę się jednak, że nie narzekasz na nudę.
Jeśli kiedykolwiek wpadnie mi do głowy, że chciałabym jednak być mężczyzną - odezwę się do Ciebie. Wiem, że zapotrzebowanie na poważnych dżentelmenów jest w społeczeństwie wysokie, więc może powinnam rozważyć zmianę płci?
Stażysta w Hogwarcie, projektant mody? Needle? Nic a nic mi to nie mówi, co już samo w sobie jest podejrzane. Jeśli już poda Ci herbatę, to błagam, powąchaj (ale ostrożnie), i najlepiej pij po łyżeczce, żebyś w miarę szybko poczuła, jeśli to będzie jakieś świństwo. Słyszałaś kiedyś o oszustach matrymonialnych? A o gwałcicielach? Nie zdziwię się, jeśli to jakaś zaplanowana akcja, a on od dawna czekał, żeby zdobyć do Ciebie dostęp. Koniecznie (!) załóż dwie pary majtek, rajstopy zamiast pończoch i spódnicę co najmniej do kostek. I gorset, taki z wiązaniem z tyłu. Pasy cnoty nie są teraz ogólnodostępne. Niestety.
Szkolny mecz quidditcha, co za świństwo... Mam nadzieję, że nie będziesz potem musiała składać zbyt wielu nóg i łatać zbyt wielu głów. Ale ostatni tydzień kwietnia brzmi w porządku, powinno być trochę cieplej i może ominą nas deszcze. Rozejrzę się już za odpowiednim zespołem, bo martwię się, że potem nikt nie znajdzie terminu. Nie mogę się już doczekać!

Perpetuo,

podsyłam Ci pracę mojego studenta. Nie potrafię jej rozczytać. Te paragrafy to S, G czy fantazyjne D?
Wybacz późną godzinę. To ważne. Jutro mija termin sprawdzenia prac.
A skoro już nie śpisz... dlaczego odbierasz pocztę o tej godzinie...? Nie wiesz, że 80% prześladowców zaczyna od wysyłania listów o nieludzkich porach?

P.,
ostatnio głównie z plamami po kawie i ziemi zamiast listów.

Wszystko jasne. Więc P. Jak Perpetua? Nie zgadłbym. Wolałem czytać hieroglify. To, co przepisałaś nie wydaje się dużo lepsze. Jesteś pewna, ze dobrze przepisałaś? Każdą datę też?

To był romantyzm? Zapamiętam, żeby nigdy nie wybudzać Cię z dziwnych snów.

Nie doceniasz mojej czujności i inteligencji. To interes szkolny. Ni więcej. Ni mniej. A to, co ci przedstawiłem to zwykła statystyka. Tycząca się głównie obcych ludzi. Znamy się za długo, żeby nawet mimo chęci nazwać nas obcymi.

Perpetuo,

spokojnie... jest druga w nocy. Kobiety o drugiej w nocy nie powinny się denerwować. Robią się zmarszczki.

Tak. Księżyc jest. Nie mnie oceniać czy ładny. Świeci. To chyba dobrze. Jakby zgasł, wtedy byłbym zainteresowany.

Nie. Nie polecam wnosić oskarżenia. Znam mojego obrońcę.

Planowałem udostępnić Ci wannę na kilka dni, ale skoro nie chcesz to wcale nie muszę dziękować...

Szanowna Profesor Whitehorn

Bardzo dziękuję za opiekę nade mną i Florą. Moje słowa nie są w stanie wyrazić wdzięczności jaką czuję, że właśnie Pani nas znalazła i poskładała.
W ramach podziękowania proszę przyjąć ode mnie ten skromny bukiet i bilet na najbliższy mecz Zjednoczonych z Peddlemere. Słyszałem, że jest Pani fanką. Obiecuję, że taki incydent więcej się nie powtórzy.

Z wyrazami wdzięczności


Maximilian Felix Solberg

Droga Perpetua,

Przede wszystkim, bardzo dziękuję Ci za poinformowanie o zaistniałej sytuacji. Niestety, jedno ślizgonom trzeba przyznać, kapusiów wśród nich nie ma i wszyscy zgodnie milczą jak grób. Jesteś pierwszą osobą, od której słyszę o podobnym zajściu. Co prawda nie sądziłam, że już w pierwszym miesiącu pracy, będę miała tak dużo roboty, ale, jak widać, życie lubi zaskakiwać.

Oczywiście, porozmawiam sobie ze wspomnianym ślizgonem i postaram się dowiedzieć wszystkiego na temat tej sytuacji. Mam również nadzieję, że coś podobnego szybko (bo nie wierzę, że wcale...) się nie powtórzy. Jeśli tylko dowiem się coś więcej, na pewno dam Ci znać. Osobiście również nie wierzę, że tylko te dwie osoby były w to zaangażowane.

Jeszcze raz dziękuję za list i informację.

Przesyłam uściski,

Beatrice L. O. O. Dear

Szanowna Pani Profesor,

zwracam się w ramach pracy domowej dotyczącej zaklęć z rodziny Vulnera. Postaram się przedstawić je poniżej w formie tabeli:

X	Vulnus Alere	Vulnera Ferre	Vulnera Arcuatum	Vulnera Sanentur
Zakres działania	pierwsza pomoc	pierwsza pomoc	zaawansowane leczenie	zaawansowane leczenie
Rodzaj ran	skaleczenia, otarcia	krwotoki zewnętrzne	głębokie, rozległe rany	czarnomagiczne, magizoologiczne
Sposób działania	uleczenie	opatrunek	zasklepienie	zabliźnienie (często dosłownie!)

Z poważaniem,

Morgan Davies

Gryffindor, VI rok

zgodnie z zadaną pracą domową chciałbym opisać czar Vulnera Ferre, którego nie udało nam się na zajęciach przerobić oraz wykazać różnice, którymi charakteryzują się poszczególne zaklęcia leczące z rodziny Vulnera.  Każde z nich pozwala na pomoc w razie tzw. przerwania ciągłości tkanek tj. otarcia naskórka, przecięcia skóry czy też poważnych ran, jakich dozna pacjent. To właśnie w zależności od sytuacji i momentu zastosowania poszczególnego czaru, można podzielić wszystkie te zaklęcia.
Zaczynając od tych najmniej poważnych obrażeń, użyteczne będzie właśnie Vulnera Ferre, które bandażami zatrzyma krwawienie, jednak nie ma w tym przypadku ingerencji bezpośredniej w samą ranę. Dlatego może być ono najbardziej pomocne przy drobnych uszkodzeniach skóry, przy niewielkim krwawieniu w miejscach na ciele, gdzie nie ma zagrożenia większym krwotokiem. To zaklęcie-opatrunek, można także zastosować w przypadku innych ran, które już są na etapie późnego gojenia, a istnieje tylko potrzeba zabezpieczenia samoistnie regenerującej się rany.
Z kolei czar Vulnera Alere działa już konkretnie na samą ranę. I tak samo, w przypadku niewielkich skaleczeń bądź wcześniej wspomnianych otarć czy zadrapań; to zaklęcie jest jak skuteczne, lecząc całkowicie takie właśnie płytkie uszkodzenia ciała. I to jest to, co różni ten urok od wyżej wymienionego, ponieważ ono już leczy samą ranę.
Następnym z rodziny jest Vulnera Arcuatum, będące ratunkiem dla głębokich ran, zespalającym już nie takie płytkie rany cięte czy obrażenia o większej powierzchni. Do użycia tego czaru potrzeba dużo większego doświadczenia i skupienia, aby wyleczyć tak poważne uszkodzenia ciała, a w dodatku w pierwszych dniach po leczeniu nie ma pewności, że przy zbyt obszernych ruchach, czy zbyt nagłych i nieostrożnych; rany ponownie nie otworzą się.
Ostatnim z zaklęć, które chciałbym omówić jest zaklęcie leczące Vulnera Sanentur. Używane jest w zetknięciu z ciężkimi ranami,powstałymi po atakach stworzeń magicznych lub takich, które pojawiły na skutek czarnomagicznychy uroków. Tak jak w przypadku poprzedniego czaru z tej rodziny, tak i tutaj wymagane są ogromne umiejętności z zakresu magii leczniczej oraz doświadczenie magimedyka. Tylko w przypadku wyżej wspomnianych ran (zadanych przy pomocy czarnej magii), owszem goją się one po zastosowaniu Vulnera Sanentur, jednak to zaklęcie (ani żadne inne) nie pozbywa się blizn, które zostają już na zawsze na ciele zranionej osoby.
Mam nadzieję, że przekazałem swoje myśli w sposób czytelny i zrozumiały. Pragnę także podziękować za ostatnią, bardzo owocną i ciekawą lekcje. Oby takich więcej.

Z wyrazami szacunku

Bardzo Pani dziękuję za zaufanie.
Prozę piszę wyłącznie hobbystycznie – bardziej wiążę swoją przyszłość z dziennikarstwem śledczym – więc faktycznie, nie podejrzewam, żeby kiedykolwiek została wydana. Niemniej myślę, że będzie to dla mnie dobrym literackim wyzwaniem, które zaprocentuje w przyszłości.

Załączam listę, o którą Pani prosiła.

Z poważaniem,

tym razem ty musisz mi wybaczyć zwłokę, ale bardzo poważnie zajęłam się organizacją naszego dancingu. Ostatnio pochłaniało to całe moje dni, dlatego się nie odzywałam. Ale już spieszę z wieściami! Niestety, nieciekawymi.
Zespół, który chciałam zaprosić, rozpadł się trzy dni temu. Wokalista próbował utopić pianistę w zlewie pełnym wody z veritaserum, podobno przez to, że skłamał a'propos swojej orientacji i podglądał go za kulisami. Perkusista za to po cichu ożenił się w Puerto Rico i od tamtej pory nie wiadomo, gdzie jest. Znalazłam zastępstwo, ale najbliższy wolny termin mają za niemal miesiąc.
Co więcej - restauracja, z której chciałam zamówić catering, została zamknięta. Podobno komisja z ministerstwa wykryła, że w kuchni trzymali hodowlę much siatkoskrzydłych (co jest odrażające). Nikt sensowny nie chce się z nami w to bawić; wszyscy wymawiają się, że to nieopłacalne. Poprosiłam o pomoc starą znajomą, ona natomiast jest dyspozycyjna najwcześniej za dwa tygodnie.
Przygotowałam już nawet repertuar i zasady oceniania na konkurs karaoke, ale facet, który miał pomóc z osuszeniem podwórka i postawieniem prowizorycznej sceny, zachorował. Słyszałam plotki, że zaatakował go wilkołak, ale Tom tłumaczy, że to tylko nitinia. Nie wiem, czy do tego choróbka pasuje określenie "tylko", ba, nie sądziłam, że Tom chodzi na dziwki na Nokturnie... Już się, na szczęście, leczy, ale to też kwestia kilkunastu dni, aż dojdzie do siebie.
Krótko mówiąc - nie powitamy dancingiem wiosny, ale może zrobimy z niego preludium do lata?

Twoja załamana

Słyszałaś o obchodach Cetyckiej Nocy w Dolinie Godryka? Tak sobie pomyślałem, czy może nie zechciałabyś się tam ze mną wybrać – razem zawsze raźniej, a szkoda by było zaprzepaścić taką okazję do świętowania. Swoją drogą, zawsze lubiłem to święto, ma w sobie coś z naszych czarodziejskich korzeni...
Koniecznie napisz co sądzisz!

P.S.
Byłbym zobowiązany, gdybyś się zgodziła!

Nawet nie wiesz jak się cieszę! Nie byłem bowiem pewien, czy nie wybierasz się tam już z kimś innym. Nie mniej, jestem absolutnie uradowany, że się zgodziłaś.
Myślę, że najlepiej będzie jeśli spotkamy się przed Wielką Salą i razem udamy się do Doliny Godryka. Bezsensowne byłoby spotykanie się na miejscu, skoro i tak w gruncie rzeczy przesiadujemy w hogwarckim zamku…

proszę przyjąć ten bukiet, stworzony w puchońskim duchu specjalnie dla Pani jako opiekunki Hufflepuffu

Pani Withehorn

Piszę z nietypową sprawą, mianowicie chciałbym umówić się na prywatną wizytę lekarską, w związku z moim stanem zdrowia. Słyszałem wiele dobrego o Pani i liczę na szybką odpowiedź
Pozdrawiam

Boris Zagumov

Mam dla Ciebie mały prezent. Myślę, że do Ciebie pasuje - ma w oczach ten altruizm - a i w pewien sposób daję Ci go w ramach podziękowania. Opiekuj się nim dobrze.

pozdrawiam
Alexander

Szanowna Pani Profesor,

zostałam bezlitośnie porwana w objęcia. Znajduję się w okowach ramion, które w żaden sposób nie chcą przywrócić mi wolności, dopóki nie obiecam swojej obecności na tańcach w Dolinie Godryka. Zdaję sobie sprawę, że mogą się na nich pojawiać wyłącznie studenci oraz osoby, które ukończyły Hogwart, jednak byłabym wtedy pod opieką zarówno odpowiedzialnego partnera, który spełnia wymogi wiekowe, jak i zapewne części kadry nauczycielskiej, która bacznym okiem doglądałaby mojego bezpieczeństwa na podwórku starego Johna. Pragnę przy okazji wspomnieć, że otrzymałam już zgodę na wyjście ze strony opiekuna Gryffindoru - profesora Vin-Eurico.

Zwracam się zatem do Pani Profesor z prośbą o udzielenie pozwolenia na wzięcie udziału w zapowiedzianej zabawie wraz z obietnicą grzecznego powrotu do zamku przed nadejściem godzin późnonocnych.

Z poważaniem,

Morgan A. Davies