Kiedy zauważyła, że wchodzi również Oriana... Od razu się spięła. No tak, znała się z Jayem. Mogła się domyślić, że ślizgonka również będzie zaproszona. Jednak nie brała tego pod uwagę. Szkoda, bo to by był powód by jednak siedzieć w zaciszu dormitorium. A tak? W nieodpowiednim towarzystwie. No bo boże, gdzie ona trafiła. Wszystkie dziewczyny wydawały się być tak zakochane w jedzeniu Edwarda, że były gotów się tutaj przed nim rozebrać i odtańczyć taniec miłości. Nic więc dziwnego, że siedziała z zaskoczoną miną widząc, jak coraz kolejna go chwali. Trafiła chyba w nieodpowiednie towarzystwo. I nawet biedna Lilitka dała się zauroczyć Edwardowi. Tak, na pewno Edwardowi. Mimo, że gdzieś tam poszedł udawać Jaya.
- Vittoria - Przedstawiła się każdemu, kto zechciał ją poznać. Potem już obserwowała więc wszystkich po cichu nie chcąc się już dobierać do jedzenia, bo jeszcze któraś jej zaraz odgryzie rękę. Choć wszystkie wydawały się sympatyczne. Oczywiście z wyjątkiem Oriany, którą dobrze znała, ale z tą nie zamierzała mieć żadnego kontaktu odkąd złamała jej facetowi nos.
Kiedy Edward do niej wrócił wystawiła rękę po proponowany przez niego sok. Przyłożyła nos do szklanki chcąc wiedzieć, czy nalał jej tam alkoholu. Spoglądając na szklankę najwyraźniej w jej głowie rozgrywała się walka. Ona na prawdę nie powinna pić. Minął już miesiąc odkąd rozpoczęła odwyk od alkoholu. Powrót do nałogu byłby najgorszym możliwym pomysłem. Ale co miała do stracenia? Jej życie niedawno się rozsypało. Gorzej nie będzie upiła kilka łyków po czym odstawiła szklankę przed sobą. Musi się wyluzować. Przestać oceniać wszystkich i po prostu się otworzyć. Nawet jeśli było to sprzeczne z jej stylem bycia.
- Dziewczyny zawsze możecie albo żyć z nim w poligamii, albo ciągnąć słomki. Myślę, że Edwardowi... Albo Jayowi - Nie chciała psuć ich planów dlatego udała, że ich myli jednocześnie patrząc znacząco właśnie na Edwarda - nie będzie przeszkadzał taki sposób wyłonienia żony.

Ale się dużo działo. On tak lubi, jak się dużo dzieje! To zdecydowanie był doskonały pomysł żeby urządzić tą parapetówkę. Dostali malutkie prezenty, które wylądowały na stole z jedzeniem i z alkoholem. No po prostu bajka. Poza tym mieli okazję do pobawienia się i podroczenia z dziewczynami. Uwielbiali im kręcić w głowie. Szkoda, że nie ubrali się identycznie. To by dopiero było kino. Ale i tak żadna nie wiedziała który jest który. No może z wyjątkiem Lilith, gdyż ta wiedziała mniej więcej jak ich rozróżnić. Chociaż była tak zajęta jedzeniem, że pewnie nawet o tym nie pomyślała.
Kiedy Edward zajął się rozmową z Rose szybko zrozumiał, że ten już rozpoczął swoją zabawę. Proszę bardzo. On tymczasem stał obok Orianki licząc na to, że da się potem zaciągnąć na bok. Ale to za chwilę. Niech wypije trochę więcej.
- Więc jednak znalazł się pan Carstairs. Zaskakujesz mnie – Wyszeptał schylając się i robiąc to możliwe najbliżej jej ucha jednak na tyle daleko, by nie wyglądało to w żaden sposób podejrzanie. Tak szybko jak się przysunął, tak szybko i odsunął. W końcu nie może się zajmować tylko jedną osobą naraz. Choć na razie każda najwyraźniej miała co robić. Ah to jedzenie, każdemu potrafi zawrócić w głowie.
- Ja myślałem, że wy będziecie umierać z nadmiaru alkoholu, a nie z przejedzenia

Dziewczyna poczuła jak jej czujnik wariuje w momencie kiedy pojawiła się ślizgonka w pomieszczeniu. Niepewnie spojrzała na Vittorię i ignorując wszystko i wszystkich usiadła obok dziewczyny. Oczywiście wcześniej wzięła do ręki szklankę z tak zwanym soczkiem, w przeciwieństwie do salemki nie miała zamiaru sprawdzać prawdomówności chłopaka i upiła dosyć spory łyk ‘soku’. Pożałowała tego po chwili, wykrzywiła się widocznie niezadowolona z faktu, że wyczuła tam dosyć znaczną ilość alkoholu.
- Titi… – wybuczała widocznie niezadowolona z tego faktu pod nosem. Wpatrywała się w drinka niepewnie mając wielki dylemat w głowie. Pić, czy nie pić oto jest pytanie! Nigdy nie lubiła alkoholu, a oprócz tego wiedziała, że ma słabą głowę… więc jeżeli to wypije… ale nie chciała tego pić… ale już się napiła, to nie może tego po prostu odłożyć na bok i zostawić, to by było bardzo niegrzeczne. Tak wpatrywała się w szklankę, trawiona strasznymi dylematami. Nie… ona nie nadawała się do takich imprez, od razu się wyłączała i wkraczała do swojego świata.

Dociekliwość Jaya... Edwarda... Jay... No nie ważne! Dociekliwość jednego z braci zaczynała ją po trochu intrygować. Nie spodziewała się pytań na ten temat. Im bardziej się przybliżał tym ona robiła jeden krok w tył. Nie chciała aby znalazł się zbyt blisko niej. Jeszcze Wittoria by to wykorzystała na jej niekorzyść. A później tłumacz się przed facetem, no tłumacz! Przewróciła jedynie oczami i dopiła swojego drinka odstawiając pustą szklankę na blat kuchenny.
- Znalazł się. I nie pan Carstairs bo jeśli nie zauważyłeś, to jestem kobietą. - być może zbyt konkretnie chciała to pokazać bo wypięła nieco pierś do przodu prostując plecy i unosząc głowę do góry chcąc spojrzeć mu w... oczy. Merlinie, jak ona kochała parzeć w oczy. W każde jedne. Mogłaby tak stać i ... Stop! Szybko się opanowała. kręcąc głową i wracając do poprzedniej pozycji. Dla obserwatora z boku mogłoby się wydawać to dziwne. - Z resztą nie powinno Cię to interesować. Bardziej powinieneś zainteresować się moją pustą szklanką. - sugestywnie wskazała na nią głową. A może nie powinna już pić? Co jeśli dojdzie do czegoś czego nie powinnio? Powie bądź zrobi coś głupiego? Może lepiej aby Jay - Edward nie zrobił tego.

Kiedy przeczytała list, uśmiechnęła się sama do siebie. Imprez nigdy za wiele. Ubrała zwykłe ciuchy, a niedługo potem znalazła się przed mieszkaniem bliźniaków. Zapukała do drzwi i nie czekając na gospodarza, weszła.
-Witam wszystkich- powiedziała głośniej niż zwykle. Rozejrzała się po pomieszczeniu i jedyne co zobaczyła to grupka osób. To nazywają imprezą? Pomyślała. Większość rozpoznała, w tym Oriane, na której widok się ucieszyła. Podeszła do niej i przytuliła na powitanie. Chciała spędzić z nią jak najwięcej czasu, aby wynagrodzić jej te wszystkie dni, podczas których nie dawała oznak życia.
-Mają tu w ogóle jakieś picie?- spytała przyjaciółkę. Wciąż nie spotkała gospodarza, ale nie przeszkadzało jej to. Wiedziała, że jest to mieszkanie bliźniaków Harper i tyle jej wystarczało.

Ani chwili dla siebie? No jak tak można! Chociaż Ed był przygotowany na to, że tak to będzie wyglądać skoro robią imprezę. Widząc jak Lilith wykrzywia się smakując ten cudowny soczek wyszeptał w jej stronę coś w stylu: „Pij, bo nie urośniesz”, po czym zwrócił się w stronę krukonki.
- Clarisso – zaczął posyłając jej boski uśmiech numer jeden. Dawno go nie używał, musiał przyznać – starczy mnie dla was wszystkich! – och i ta pewność, że każda z obecnych tu kobiet go pragnie i wielbi, ale oczywiście normalnie się do tego nie przyzna! – Najwyżej podzielicie się nami i wam starczy, mogę mu dać kilka lekcji z gotowania – nie. Nie ma takiej nawet najmniejszej szansy. Skończy się to pożarem o ile ktoś przeżyje po tej lekcji.
Widząc jak do pomieszczenia wchodzi nowa osoba, wystartował z miejsca i przygotowując dwa nowe drinka i ruszył jak na zawołania do Des oraz Oriany, nie odrywając od niej swojego natarczywego spojrzenia. Wsadził im do rąk szklanki, a pustą odłożył gdzieś na bok. Chłopak stanął pomiędzy nimi i objął je obie ramieniem wprowadził głębiej do mieszkanie.
- Ale chyba nie przyszłyście się tutaj tylko zajadać, nieprawdaż? – zapytał dając bratu znak, że chyba czas rozpocząć imprezę tak do porządku. Z tego co pamiętał zaprosili jeszcze dwie osoby… ale to byli faceci, więc nie trzeba było na nich czekać. Najważniejsza część publiczności właśnie dotarła.

Siedziała wpatrując się beznamiętnie w swojego drinka. Na prawdę nie powinna tego pić. Słysząc głos Lilith spojrzała w jej stronę i uniosła brew pytająco. Przyjrzała się dokładnie gryfonce szukając jakiejś odpowiedzi na pytanie „Co chcesz?”. Szybko się jednak domyśliła widząc, jak ta się uporczywie wpatruje szklankę. Westchnęła cicho.
- Zamień się, albo zostaw i ja to wypiję – Szepnęła chcąc jej w jakiś sposób pomóc. Lepiej żeby niepełnoletnia się tu nie opijała, bo jeszcze będą z tego jakieś problemy. Szczególnie, że Litka nie wyglądała na kogoś, kto jest wytrawnym alkoholikiem i się do tego nadaje. Sama odstawiła swoją już do połowy pustą szklankę. Zdecydowanie za szybko jej to wchodziło. Spojrzała w stronę Edwarda, który obecnie starał się zabawiać wszystkie dziewczyny naraz. No nie po wiem, trochę ją to irytowało. Tylko czemu? Nie miała zielonego pojęcia. Jakoś tak po prostu nie podobało jej się to, że w ten sam sposób zachowuje się do każdej. Tak sam jak wtedy do niej, w pokoju. Co za kretyn.

Zawsze był dociekliwy i wścibski. Może to dzięki temu wiedział co się dzieje wśród jego znajomych. I stąd też wiedział, że Oriana kogoś ma. Cóż, nie odpowiadał mu ten układ zważając na prośbę, którą ma do dziewczyny. Jeszcze do tego wszystkiego się odsuwała, więc do niczego jej nie zmuszał. Trochę alkoholu i i tak któraś dzisiaj się będzie do niego przystawiać. Pytanie tylko, czy będzie kojarzyła, że to on, czy myślała, że to Edward.
- Ale silną kobietą, więc na pewno go zdominowałaś – Rzucił Orianie komplement puszczając jednocześnie szewskie oczko, a kiedy wypięła pierś naturalne, że spojrzał w tamtym kierunku, choć jego zdaniem była trochę płaska. Tak czy siak już chwilę później uśmiechnął się do niej pociągająco i poczekał aż ta się opanuje. Te jego brązowe, głębokie oczka. A niech się w nim topi, przecież jej facet się o tym nie dowie. O niczym co się dzisiaj będzie działo.
Kiedy Edzio porwał kolejne dwie towarzyszki i napełnił im szklanki stwierdził, że na chwilę zmieni towarzystwo. W obecnej chwili wcisnął się na chama między Vittorię i Lilith. Objął jedną i drugą ramieniem podobnie jak zrobił to brat.
- Oczywiście. Mam dla was dziewczyny kilka opcji. Po pierwsze niedługo się opróżni butelka po wódce, więc można w nią pograć. Po drugie Edward przygotował zajebistą muzykę, więc chętnie sobie z wami zatańczę. Po trzecie... Po trzecie nie mam pojęcia, ale na pewno będzie zajebiście!

Każde słowo jakie wypowiedział Jay trochę ją połechtało. Możliwe, że to zbyt duża dawka alkoholu, atmosfera w pomieszczeniu czy sam fakt, że przebywała w jednym pokoju z tym mężczyzną ale zaczynała jej złość do niego się ulatniać. I praktycznie nie było jej już w ogóle. Już miała mu odpowiedzieć chcąc się z nim trochę podroczyć, gdy do mieszkania weszła Des. Widok przyjaciółki rozjaśnił twarz Oriane. Tak dawno jej nie widziała, że miała ochotę krzyczeć ze szczęścia - to z pewnością winna alkoholu! Co z tego, że wypiła tylko jednego drinka. Alkohol to alkohol.
Widząc zmierzające w ich stronę lustrzane odbicie osoby stojącej przed nimi trochę się pogubiła. nie była już tak pewna czy rozmawiała z Jayem. Alkohol przyjęła z uśmiechem i od razu upiła mały łyk.
- Jedyne osoby które przyszły tutaj na jedzenie to ta mała obok Vittori i ta ruda obok tego małego. - oj niedobrze panno Carstairs! Zdecydowanie powinnaś przestać z alkoholem. Inaczej może się to bardzo źle skończyć.
wszyscy troje usiedli na kanapie, a słysząc propozycję jednego z braci Oriane od razu się ożywiła.
- w butelkę? Czemu nie. Może być bardzo ciekawie. - ostatnie dwa słowa przeciągnęła zbyt bardzo.

- Nie trzeba Titi – odpowiedziała prawie natychmiast i przyjrzała się wszystkim osobą do koła. Kiedy Jay wcisnął się obok niej, prawie natychmiast wstała. Nie żeby miała go unikać, po prostu wyszedł taki zbieg okoliczności, że chciała odstawić swój ‘soczek’ gdzieś na bok. Gdy do jej uszu dobiegło słowo butelka obróciła się prawie natychmiast i zerknęła po pozostałych oczekując ich reakcji.
- Ba… bardzo fajny pomysł! – zawtórowała, chociaż nie za bardzo przekonująco. To chyba nie jest ta gra, w którą się gra, żeby się rozebrać, albo całować, albo coś jeszcze innego? Och jaką miała wielką nadzieję, że to jednak nie to i będzie mogła bez żadnych dziecinnych fochów i problemów bawić się z resztą! Nie chciała odmawiać, ale nie chciała też się rozbierać… musiałaby wtedy wszystkim pokazać swoją bliznę… a to wzbudziłoby masę nieprzyjemnych pytań. Zwłaszcza, że Lilith jeszcze nie odważyła się i pewnie tego nigdy nie zrobi. Nie może jej o tym powiedzieć, nie potrzebnie by ją zmartwiła i rozzłościła, a tego nie chciała!

Słysząc brata już się nie ociągał i włączył muzykę. Przygotował jeszcze kilka drinków i ułożył pustą butelkę.
- Drogie panie, zaczynamy zabawę! – zakręcił butelką i z wyczekiwaniem spoglądał na kogo wypadnie. Kogo będzie mógł pomęczyć i podręczyć. Padło na… Vittorię. Lepiej być nie mogło. Automatycznie na twarzy chłopaka pojawił się zwycięski uśmiech, którego nie dało się nie zauważyć. Uważnie przyjrzał się salemce i bez zastanowienia powiedział czego od niej żądał.
Albo i nie… mógł zażyczyć sobie wszystko… choćby i nawet, żeby zatańczyła tutaj dla niego jak na rurze… ale nie jest chyba aż taką świnią.
- Mam dla ciebie zadanie Vittorio – wydukał zadowolony z takiego obrotu spraw. Nie wiem, czy on nie zdawał sobie sprawy, że dziewczyna może się zemścić? – ściągnij proszę tą chustkę i nie zakładaj jej dzisiejszego wieczoru – cóż to miało być za idiotyczne zadanie?! Ale tylko ich dwójka wiedziała co dziewczyna ukrywała pod tym materiałem, a on tak bardzo pragnął to zobaczyć!

3,1

Zabawa w butelkę? Nie do końca była pewna, czy to dobry pomysł. Szczerze mówiąc nie nadawała się do tego. Była skryta i nie lubiła mówić o sobie. A to oznaczało, że żeby uniknąć nieprzyjemnych pytań będzie musiała wykonywać zadania, a to mogło być jeszcze gorsze.
Miała dobre przeczucie, ponieważ ledwo zaczęli grać już butelka ją wskazała. I oczywiście w łapach kogo? W łapach Edwarda! Po nim mogła się spodziewać wszystkiego. Ciekawe jakie idiotyczne zadanie kryje się w jego głowie. Mógł w końcu rozkazać jej wszystko szczególnie, że ich ostatnie spotkanie skończyło się w dziwny sposób – może chce się jakoś zemścić, czy coś?
- Ty dupku... - Mruknęła słysząc czego od niej chce. Ociągając się sięgnęła do szyi i zdjęła ów chustkę. Na jej szyi widniał ślad po malince wykonanej parę dni temu. Patrzyła na Edwarda z chęcią zemsty w oczach. Miała nadzieję, że uda mu się dzisiaj zadać takie zadanie, że mu w pięty pójdzie. Zresztą musiał skądś wiedzieć, że ma na szyi ten ślad, a to dawało pozostałym na pewno do myślenia. Sam sobie szkodzisz Edzio.
- Oriana – Mruknęła gdy ruszona przez nią butelka pokazała na ślizgonkę. Jakie by jej zadać pytanie? Dość szybko wpadło jej do głowy – Rzecz którą zrobiłaś, a której się najbardziej wstydzisz, to? - Spytała wpatrując się w nią zimno.

(5,4)

Podobno ktoś w jego sąsiedztwie organizował jakąś parapetówkę. Czyżby więc.. miał nowych sąsiadów? Kto wie, na to wygląda. A dowiedział się o tym w sumie zupełnie przypadkowo, kiedy wracał do domu z pracy i spotkał swoją ulubioną sąsiadkę. Tak, Panna Irving była szalenie pasjonującą dla Jezusa kobietą. No bo.. sam tytuł. Panna.. I nie przeszkadzał tutaj wcale fakt, iż była już zdrowo po siedemdziesiątce. Mieszkała szczęśliwa ze swoimi kotkami w starym, pięknym, wintydżowym mieszkanku, na jednym piętrze z Joshuą. I w sumie zawsze wiedziała, co się działo w ich kamienicy. To było niesamowite. Oczywiście Panna Irving miała także inne ukryte talenty, jak na przykład: była w stanie zapodać najważniejsze artykuły Proroka Codziennego, z jakiś.. dwóch dekad w tył, wspomóc każdego komu brakło żwirku dla kota, dopomóc przy wyborze kuwety, a także umilić czas swoim towarzystwem. Oczywiście, o ile ktoś w ogóle był chętny na jej towarzystwo. A to notabene smutne, że Panna Irving była tak omijana przez większość lokatorów, zwłaszcza iż to serio bardzo przyjazna babeczka. No, może nieco nawiedzona i gadatliwa, ale w dalszym ciągu przyjazna…
Wracając jednak na ziemie. Ktoś tu robił parapetówkę. I jak się dowiedział, pod numerem dwudziestym pierwszym. Słodko! Zatem nowi sąsiedzi. Ostatnio, nie tak dawno temu, wprowadził się tu Benj a teraz kilka kolejnych nowych osób. Miło. Może złapie z nimi nawet jakiś dobry kontakt? Kto wie? Ostatecznie Joshua postanowił wybrać się ów imprezę. Nie bardzo tylko wiedział, co takiego miałby podarować nowym sąsiadom, ale po namyśle wpadł na ten doskonały pomysł – po prostu zasili ich kuchnię dobrą kawą! A tej miał u siebie pod dostatkiem. No i wręczył im kaktusa. Tego akurat kupił po drodze, wstępując do kwiaciarni, zaraz po spotkaniu ze wspomnianą Panią Irving.
Nie pozostało nic innego, jak wystroić się jakoś. Postanowił jednak nie przesadzać. Postawił więc na dość zwyczajny i przeciętny look, po czym wyruszył integrować się z sąsiadami. Z początku nie barzo wiedział, co ma powiedzieć, jak się przedstawić i tak dalej. Ostatecznie jednak czekał pod drzwiami, stukając w nie i czekając aż ktoś otworzy. Gdy to się jednak nie stało, postanowił przejąć inicjatywę i wbić do mieszkanka. A stamtąd to już prosto, wystarczyło szukać ludzi.
Szybko dość znalazł się w pokoju, w którym zgromadzeni byli wszyscy goście. Nie bardzo wiedząc kto tak właściwie jest właścicielem mieszkanka rzucił tylko w ogół – Siemanko! Jestem Jezus. I jestem waszym sąsiadem. Wpadłem tak tylko się przywitać. I.. nie wiem. Mam kawę. I kaktus! Upiekłbym ciasteczka, ale nie wiedziałem, czy lubicie. Sorry, obiecuje poprawę. – powiedział nieco przeciągle, cały czas z uśmiechem i machając na powitanie, zanim jakaś z dziewcząt miała zdjąć swoją chustę. Nie bardzo wiedział z początku co tutaj się wyprawiało. Szybko zauważył.. BUTELKA! TAKIE RZECZY. to może.. on nie będzie przeszkadzał?

Gra zaczynała się całkiem dobrze. Był ciekawy jak się rozwinie. Jak najbardziej pozwolił Edwardowi zaczynać wiedząc, że jemu dane będzie wtedy zakończyć. Najzabawniej będzie jeśli wylosują siebie nawzajem. Doskonale wiedzieli jak zadać pytanie, żeby pokazać się w jak najlepszym świetle i ubarwić to spotkanie. Ten jednak jako pierwszą trafił Vittorię. Usłyszał jednak pukanie i przestał zwracać uwagę na towarzystwo. Wstał, ale nawet nie zdążył podejść do drzwi kiedy się otworzyli. A to kto? Chłopak o ciekawym wyglądzie wyglądał na studenta, lub kogoś niewiele starszego.
- Siema stary, miło że wpadłeś – Od razu go przychylnie przywitał. Jezus wydawał się zdrowo zakręcony, coś jak Jay. Coś mi się wydaje, że będą się dobrze dogadywać. Tylko czy dwie tak roztrzepane osoby w jednym miejscu to dobry pomysł? Szkoda by było wysadzić nowe mieszkanie.
- Kładź co masz i chodź pograć. Poznasz ludzi. To jest Lilith, Oriana, Clarisse, Vittoria, Rose, Destiny, Edward, a ja jestem Jay – Wyszczerzył się do niego kątem oka spoglądając na gości, którzy też zapewne mniej lub bardziej wylewnie witali się z przybyszem. Potem Vittoria zdjęła chustkę i w następnej kolejności wylosowała Orianę. No proszę, będzie się działo!

/Joshua, Nix i Azalia zostali dopisany do numerków - zmieniły się tym samym zasady co do ilości losowanych kostek/

Otrzymała list niespodziewanie, od osoby której najmniej się spodziewała. Zdziwiła się bo drugi list od Jessie'ego i Edwarda, pierwsza myśl, że to jakiś kolejny dziwny żart lub odpowiedź na reakcję Azalii. Nie często otrzymuje się listy gończe za przyjaciółmi, nie wiadomo za co tak właściwie. Zaskoczyło ją, że to zaproszenie na imprezę, chociaż miała z nimi raczej pozytywny kontakt na co dzień, zwłaszcza z Edwardem.
Wahała się w sumie iść czy nie iść. Liczyło się to z kolejną wyprawą do Hogsmeade, a tak nie dawno była jeszcze w Londynie. Co prawda czuła się troszkę samotnie przez moment, zwłaszcza, że teraz ma jakiś dziwny czas ciszy z Haydn'em. Powinna to brać raczej na plus bo może sobie spokojnie poukładać wszystko pod blond czuprynką. Za to impreza na pewno jej w tym pomoże.. rozluźnić się i napić. Ciekawe jak on postrzega takie spotkania, pewnie miłośnikiem nie jest. Otrząsnęła sie i w sekundę postanowiła skorzystać z zaproszenia.
Zawitała do wioski już z duchem przed wiosennym.  Oczywiście wyposażyła się odpowiednio z butelką sherry, ostatnio strasznie je sobie upodobała z jakiegoś powodu. Nie mogła zjawić się z pustymi rękoma. Zapamiętała adres i z łatwością znalazła. Hm.. czy gdzieś tutaj nie mieszkał ktoś znajomy czy coś pomyliła? Tak czy siak. Zapukała do drzwi, ale nie wiedząc czy się doczeka czy nie olała dobre maniery i sama weszła do środka - Witam, witam. Ktoś chciał tu troszkę śnieżnej duszyczki? - przywitała się nadmiar energicznie jak na nią. Widząc nawet kilka znajomych twarzy. Lilith! jak miło i Joshua. Przez moment zbladła na twarzy, ale nie chciała dać tego po sobie poznać - Butelka? Chyba w dobrym momencie się zjawiłam. Mam nawet coś od siebie - jak dawno nie grała w butelkę. Wspomnienia wracają. Wyciągnęła z plecaczka butelkę i podała ją Jessie'emu czy może to Edward? Wpadła w moment zatargu i się wahała, ale wolała nie używać imienia w tym momencie.

Iść czy nie iść? To pytanie nawet nie pojawiło się w głowie Phoenix. Odpowiedź była prosta. Jasne, że iść. Miałaby przegapić okazję, by pobyć w obecności Edwarda. Już dawno nikt tak nie działał na nią, jak on. Więc niewiele myśląc wciągnęła na krągłe pośladki dżinsy, do tego jakiś zwykły T-shirt i już chwilę później była w drodze na ulicę amortencji.
Czasem ciężko jej było odróżnić braci od siebie. Byli naprawdę łudząco do siebie podobni. Miała już doświadczenie z bliźniakami, sama pochodziła z miotu trojaczków, choć jej brat i siostra postanowili wrócić do rodzimego kraju. Ona nie widziała dla siebie tam przyszłości po śmierci rodziców i dlatego wolała zostać tutaj. Poza tym jej siostra nie była jej kompletnym odbiciem.
Jakiś czas później stała już pod drzwiami mieszkania z butelką ognistej w dłoni. Nic więcej nie przynosiła bo i nie bardzo wiedziała co innego mogłaby wziąć. Może jakieś jedzenie, ale nie bardzo chciało jej się kombinować. Przestąpiła z nogi na nogę nie mogąc się doczekać, aż jej ktoś w końcu otworzy. Nigdy nie lubiła czekać pod drzwiami.

Jak zwykle spóźnialscy zaczęli się pojawiać pęczkami. Pojawił się Jezus i Azalia. Zajebiście. Jeszcze tylko brakowało dwóch osób do kompletu. Chociaż podejrzewał, że Dorian się nie pojawi jak to miał w zwyczaju. Dobrze, że chociaż Nathaniel go nie zawiedzie… ale trzeba przyznać, że siły są… w jak najlepszym porządku trzech na… no no no. Pozostało im tylko wybierać w partnerkach. Jakaś się na pewno znajdzie na dzisiejszy wieczór.
Postanowił się poświęcić i otworzyć drzwi kolejnej osobie, która się pojawiła. Wysłał bratu spojrzenie typu: „następnym razem ty wstajesz”,  po czym podszedł do drzwi i z szerokim uśmiechem powitał Gryffonkę.
- Nix! Skarbie, dobrze, że przyszłaś, właśnie zaczęliśmy grę w butelkę – powiedział obejmując ją ramieniem i wprowadzając do środka – Ponawiając! Jakby ktoś nie znał reszty to zaprezentuję to jeszcze raz! Lilith, Oriana, Clarisse, Vittoria, Rose, Destiny, Azalia, Jezus no i my – wydukał szczerząc się do każdej pani z osobna.
Widząc jak Titi ściąga chustkę... nie mógł się opanować, jego uśmiech poszerzał się coraz bardziej. Był dumny ze swojego działa i miał zamiar się nim chwalić całemu światu! Oczywiście był przygotowany na to, że dziewczyna zemści się jak będzie miała tylko okazję, ale tylko na to czekał.

Butelka. Chyba błędem było, że się na to zgodziła. Sama nawet przytaknęła co do tego pomysłu. Wszystko zmieniło się jednak po pierwszym pytaniu. Niby nic wielkiego, a malinka na szyi Salemki zrobiła na niej wrażenie. Przecież tak była za Lucasem, a tu proszę. Może Edward również miał z tym coś wspólnego skoro poprosił akurat o to... Ciekawe. Nie miała jednak zamiaru dłużej nad tym myśleć gdyż kolejną osobą którą wskazała butelka była ona sama. Na początku nie wiedziała o co chodzi. Wszyscy wpatrywali się w nią z wyczekiwaniem. dopiero, gdy jej wzrok padł na butelkę zrozumiała o co chodzi. Ze zmrużonymi oczami spojrzała na Vittorie. Była bardzo ciekawa jej pytania. Chwilę później usłyszała je i ciekawość odczuwana parę sekund wcześniej wyparowała. Pierwszym odruchem było kłamstwo. W końcu nie chciała ujawniać takich rzeczy przy wszystkim tym bardziej, że w pomieszczeniu zaczynało zbierać się coraz więcej osób. Pomysł ten szybko mimo wszystko porzuciła. Przecież byłoby wiadomo kiedy kłamie. Wzięła głęboki wdech i ze złością tlącą się w jej oczach spojrzała na sprawczynię tego.
- Najbardziej wstydzę się tego iż w siódmej klasie miałam nic nie znacząca przygodę seksualną z jednym z nauczycieli. Jak się później okazało miał żonę i dziecko. Jednak nie zdradzę z którym. - powiedziawszy to opróżniła swoją szklankę do dna. Niby nic wielkiego ale jak później się okazało mężczyzna ten miał żonę i dzieci. Oriane nie miała o tym pojęcia więc bez większych problemów się z nim spotykała. Do chwili aż się dowiedziała. szybko jednak porzuciła wspomnienia. - No dobrze, teraz moja kolej. - zakręciła butelką i czekała aż ta wskaże jej ofiarę. Padło na... Jaya. W głowie już układała dla niego niezapomniane zadanie. - Mój kochany Jessie. Twoim zadaniem będzie wykrzyczenie imienia osoby która podoba Ci się z obecnego towarzystwa. - coś to zadanie jej nie wyszło. No nic, może następne będą lepiej przemyślane.

5, 1

Ło matko, ludzie nam się mnożą jak królik! Zajebiście! Uwielbiał wielkie imprezy i wizyta Azalii jak i Nix bardzo go ucieszyła. Uniósł rękę machając dziewczyną i całkowicie ignorując fakt, że zirytowany i leniwy brat się na niego gapi. Poszerzyli trochę kółeczko zapraszając do grona kolejne osoby.
- No proszę, nie wiedziałem, że z ciebie taka niegrzeczna dziewczynka. Zaskakujesz – Powiedział puszczając do niej oczko i cicho się śmiejąc. Z nauczycielem mówisz? Ciekawe którym. Oj coś mi się wydaje, że ten chłopak zrobi wiele żeby się dowidzieć. Będzie chciał znać również każdy szczegół, więc przykro mi Ori, ale nie zaznasz już spokoju z jego strony. Dopadnie Cię nawet na zajęciach. Będziesz mu musiała partnerować, zobaczysz.
- Dobra. Więc uwaga... EDWARD! - Krzyknął oczywiście imię swojego brata szczerząc się do niego – Mój klon jest moją największą miłością – Powiedział śmiejąc się. Słychać było dźwięk tłuszczonego szkła i na butelce pojawiła się pierwsza rysa zwiastująca fakt, że wykorzystane zostało  pierwsze z pięciu możliwych kłamstw. Pozostały cztery. Jak widać Jayowi w tym towarzystwie faktycznie ktoś się podoba i był tego świadomy, ale nie chciał się przyznać.
Teraz jego kolej zakręcić butelką. No proszę, wypadło na @Destiny Sharewood . Więc zadanie...
- Destiny, bardzo bym chciał żebyś przez następne 3 kolejki siedziała Jezusowi na kolanach - Wypowiedział to tonem tak poważnym, jakby to była najważniejsza misja w jej życiu. Chciał jednocześnie podokuczać Edwardowi, który pewnie myślał, że to jego obejmie tak przyjemne zadanko.



(1,1,1 xD)

Nix raczej się nie spóźniała, dziś jednak wyszło jak wyszło. Możliwym, że zwykły wybór koszulki zajął jej trochę więcej niż krótką chwilę. Czy to źle, że chciała dobrze wyglądać? Oczywiście, że nie, zwłaszcza, że był tutaj Edzio, któremu chciała zaimponować.
-W butelkę? - zapytała unosząc pytająco brew i pozwalając by Edward objął ją i poprowadził na miejsce zdarzenia. Czyli do miejsca, w którym ludzie siedzieli w kółku. Ile to czasu minęło kiedy grała ostatnio w butelkę? Zdecydowanie sporo. Raczej nie zakładała, że zagra w nią jeszcze kiedyś, ale z drugiej strony dlaczego nie? Podała ognistą Edwardowi po czym zajęła miejsca w kręgu. Uśmiechnęła się i obserwowała grę. W pewnym momencie, dokładnie tym, w którym Jay miał wykrzyczeć imię osoby która mu się podoba butelka pękła.
-Kłamczysz?! - zapytała i jednocześnie w tym samym czasie oskarżyła chłopaka wskazując na niego palcem. Jakby normalnie odkryła jakąś amerykę. No ale ta butelka chyba nie powinna tak pękać, co nie? Pękała gdy ktoś kłamał, lub nie wykonał zadania. - Z tego co pamiętam ta gra polegała na mówieniu prawdy.
Dodała jeszcze marszcząc nos i nie spuszczając z chłopaka spojrzenia błękitnych oczu. Przez chwilę miała poważną minę, jakby starając się zlustrować go od góry do dołu by odkryć kto mu się podoba, zaraz jednak na jej twarz wstąpił uśmiech i zerknęła na Edwarda.
-Poczęstujesz mnie jakimś drinkiem? - zapytała, bądź co bądź wręczyła mu całą butelkę ognistej, jeden drink to chyba nie za duży wymóg.

No tak! Jak mógł zapomnieć?! Edward wstał jakby na zawołanie i szybko przygotował dziewczynie drinka. Brzydki Edzio! Niedobry! Tak się nie traktuje gości! Dla niego to jest ujmą na honorze. Dlatego trzeba było szybko to naprawić.
A co do wyznania Jessiego, nawet Edward się zorientował, że coś jest nie tak. W normalnych warunkach brat nie miałby ŻADNEGO problemu w wybraniem jednej osoby z grupy. No chyba, że chciał sobie zrobić jaja ze wszystkich. Chłopak niepewnie spojrzał na Nix, a później usiadł obok brata obejmując go ramieniem.
- Okrutna jesteś wiesz? Nie wierzysz w jego prawdziwą miłość do mnie? – zapytał posyłając dziewczynie oczy zbitego psa – On po prostu kochać może tylko mnie… nie toleruje innej odpowiedzi! – odburknął niezadowolony. Czyli kwestię kłamstwa Jaya mamy wyjaśnioną. Możemy jechać dalej z tym koksem.
Ach i jeszcze wracając! Trzeba przyznać, że ten… romans? Tak, romans od Oriany zainteresował go równie mocno. Nie pomyślałby, że dziewczyna mogłaby się kiedyś w coś takiego wdać. Bardzo, bardzo, ale to bardzo ciekawe. Coś mi się wydaje, że nie tylko jego bliźniak będzie męczył o to dziewczynę.

Kiedy ujrzała Jezusa, wstała i szybkim krokiem podeszła się przywitać. Cmoknęła lekko w policzek i szepnęła do ucha.-Tęskniłam.- Pociągnęła go za sobą, wymijając Jaya. Usiadła na kanapie, klepiąc miejsce obok siebie na znak, aby je zajął. Kiedy padło na Oriane, doskonale wiedziała, który moment wybierze i jak sie okazało, nie myliła się. Wiedziały o sobie wszystko. Carstairs była dla niej ważniejsza niż własna bliźniaczka. Niewiele, ale jednak.
Przybywało coraz więcej osób, których Destiny znała jedynie z widzenia. Gra w butelkę sie rozkręcała, a Sharewood tylko czekała, aż zaczyną się jakieś ciekawsze zadania. Kiedy butelka pękła po raz pierwszy, Ślizgonka zaśmiała się cicho. Czyli jednak jest ktoś, kto Jayowi podoba sie bardziej niż jego własne odbicie- pomyślała. Przyszedł czas na kręcenie. Butelka zatrzymała się końcówką w stronę Des i w porównaniu do reszty dziewczyn, nie ruszyło jej to. Przecież to tylko gra, w której robi się bardzo głupie rzeczy. Des była gotowa na każde poświęcenie. Jednak Jay chyba nie wiedział o relacjach dziewczyny z Jezusem.
- Z przyjemnością wykonam to zadanie- uśmiechnęła sie szeroko i popatrzyła na Mistaena. Zanim usiadła mu na kolanach, zakręciła butelką. Wypadła @Rose Nelson.- Czy mogłabyś opróżnić dla mnie tą butelkę?- podała jej dopiero co otworzoną ognistą. Usiadła na Joshu, po czym dopowiedziała- W ciągu minuty, poproszę- uśmiechnęła się do nieznajomej.

3, 3

Głupio było się przyznać, że Lilith nigdy nie grała w tą grę. Jedyne informacje jakie posiadała o tej grze… to te, które ktoś jej opowiedział. Jakoś nigdy nie znalazła okazji, więc uważnie obserwowała każdy ruch Edwarda, który rozpoczął rozgrywkę.
Kulam butelką i zadaję pytanie, albo zadanie. A ta osoba musi to wykonać, bądź odpowiedzieć. To nie takie trudne!
Chwilę później zaczęły pojawiać się nowe osoby, a gryffonka poczuła się nieswojo. Przyjrzała się wszystkim bardzo uważnie… czy mi się wydaje, czy ona była tutaj NAJMŁODSZA. Jezu… Jay chyba zwariował zapraszając takie dziecko na taką imprezę! Widząc jak Azalia wchodzi uśmiechnęła się do niej szeroko i... nie. Jednak to nie dodało jej otuchy. Pytanie, na które odpowiadała Ria nie było takie złe, ale jej odpowiedź zaskoczyła Lilith. W ciszy przyglądała się dziewczynie. I ona powiedziała to bez problemu. Gdyby ktoś ją o to zapytał, chyba nie dałaby rady tego zrobić. Kolejne zadanie należało do Jaya i nagle poczuła jak jej całe ciało się spina w niepewności, co powie, jak zareaguje? Butelka pękła, a ona wpatrywała się w tą komiczną scenkę braci. Zaśmiała się pod nosem jednak już po chwili nie było jej tak do śmiechu…
Zdezorientowała Gryffonka spojrzała na Destiny, która wyciągnęła w jej stronę butelkę. Niepewnie wzięła szkło do ręki i spojrzała kątem oka na Azalię, później Titi i na końcu na Jaya. Po czym bez wahania przechyliła butelkę i zaczęła pić. Zajęło jej to pięćdziesiąt osiem sekund, a ona oderwała usta od szyjki, ze łzami w oczach . Zaczerpnęła nerwowo powietrze i zakaszlała jakby się zakrztusiła tym trunkiem.
- Już! – powiedziała pewnym siebie głosem, czując jak jej policzki płoną. No, no, no panno Nox, jak na osobę, która nie pije alkoholu to poradziła sobie pani całkiem nieźle. Gryffonka wyciągnęła rękę w stronę butelki i zakręciła nią czując jak kręci się jej w głowie. Butelka wskazała na pannę @Azalia Aristow, Lilith przez chwilę zastanawiała się jakie zadanie jej przydzielić, po czym nagle pobladła i błagalnym wzrokiem zmierzyła koleżankę – przynieś mi szklankę wody – ten głos był wręcz rozpaczliwy. Panienka Nox zmarnowała zadanie Azalii dla czegoś takiego, ale teraz to było dla niej najważniejsze…  Chyba zaraz zwymiotuje…

9, 5

Ledwie zdążyła się rozgościć, zrobić cokolwiek nawet usiąść, a już w jej oczy wpadła Lilith, która niefortunnie musiała wypić zawartość butelki ognistej. Ledwo napoczętej. Zdziwiona była i nie dowierzała odrobinę, że Gryfoneczka naprawdę to zrobiła. Zabawa to zabawa, całe szczęście trzymała się na nogach przez pierwsze sekundy. Za chwilę będzie gorzej, zdecydowanie. Jak dobrze, że istnieją zaklęcia leczące z upojenia alkoholowego, bo na pewno jej się przyda prędzej czy później. Najlepiej wcale, ale raczej nie ma takiej opcji. Przyglądała się jej poczynaniom, przysiadła na wolnym miejscu, gdziekolwiek i obok kogokolwiek to było. Bo jednak nie miała zamiaru stać ja głupia. Założyła nogę na nogę i zastanawiała się czy powinna być dumna z Lilith, czy jednak ją opieprzyć. Najlepiej dwa w jednym bo jednak nie patrzyła teraz na nią zadowolona z tego zadania. Ze względu jednak na większe towarzystwo musiała się bawić, no nie? Chciała czy nie, za chwilę butelka wskazała właśnie ją. Co interesującego wymyśli jej przyjaciółka?
-Em.. Myślałam, że to będzie coś bardziej ekstremalnego - jednakże puchonce było już wygodnie i nie chciała się ruszać, wyciągnęła różdżkę z torebki - Accio szklanka - przywołała grzecznie zaklęciem szklane naczynie, które napełniła zaklęciem Aquamenti szepcząc je pod nosem. Podała szklankę damie w potrzebie - Proszę bardzo kochana, ale chyba przyda Ci się jeszcze wiadro - dodała jeszcze patrząc dziewczynie na twarz i w oczy. Skoro tak wyszło, to jej następnie przypadł zaszczyt zakręcenia butelką, co zrobiła nim ponownie zajęła swoje miejsce. Wskazała ona na Joshua Mistaen, co za niespodzianka! Przymrużyła oczy spoglądając na kuzyna, nie zwracając uwagi na Destiny. Zastanawiała się co by wymyślić dla niego.
-W takim razie. Nie masz ochoty na wykonanie malinki, któremuś z panów? - nie wie czemu coś takiego wybrała, ale pierwsze lepsze, nie chciała się wywodzić z wymyślaniem czegoś bardziej wymagającego.

10,3