Bardzo dobrze im szło! Miał sporo powodów do dumy, bo wybrał łatwe, a zarazem skomplikowane zadanie, a do tego połączone z pozostałymi domami, więc na pewno nikt nie czuł się pokrzywdzony. Obserwował, jak wszyscy radzili sobie z powierzonym zadaniem. Chyba, niektórym zależało na tym, żeby to skończyć, jak najszybciej, ale to już nie takie istotne wszystko. Przecież liczy się jakość, a nie czas w którym zostało to zrobione na odwal! A może akurat dziewczęta wrócą po te sukienki, by pójść w nich na mecz, jako oddany kibic? W sumie musi zebrać grupę znajomych, żeby kiedyś pograć z nimi w Quidditch'a. Tak. To byłoby super w sumie... Może uda się mu namówić, co poniektórych, tylko że te rozmyślania przerwał mu Victor Cunney, a zaraz po nim Cohen Ames chyba nie ulegało wątpliwości, że będą wiedzieli, że są razem.
- Victor, Cohen weźcie sukienkę i pracujcie nad nią. Tylko najpierw zastanówcie się w barwach czyjego domu ma ona być. I jak Wy to sobie wyobrażacie! - (wszystko opisane w poście wyżej).
Potem przeszedł się po sali poprawiając zmaltretowaną dekorację świąteczną, w której wylądowało już sporo osób! Smuteeeeczek! Rili!
- Dobrze wam idzie! - Pochwalił grupę, jakby co najmniej wygrali sto galeonów na loterii ulicznej.

Ponieważ, ku jej zaskoczeniu nie szło im za ciekawie musiała się zmobilizować do tego, żeby sukienka zaczęła chociaż przypominać kolorkami cokolwiek, jakkolwiek. No błagam. Ona - mistrz operacji stylówa... Miałoby jej nie wyjść? Jasne, że istniało tego spore prawdopodobieństwo, ale tym razem się w sobie zawzięła i uśmiechnęła się lekko do Huana, kiedy od razu bez zastanowienia podniosła się z kupy kartonów, które może dobrze, że tam stały. Teraz spojrzała zezłoszczona na sukieneczkę i mruknęła:
- Mutareiri! - Badum. Źle. Tym razem to Huan wylądował w dekoracji i chyba Laila nie miała zamiaru mu pomóc się podnieść, bo się uwzięła. Znów mruknęła to samo zaklęcie, a ono dla odmiany pokolorowało dla niej koszulkę... Huk tam.
- Do trzech razy sztuka! - Dopingując sama siebie doszła do wniosku, że otrzyma najlepszy efekt. I proszę bardzo. Wyszło. Teraz sukienka mieniła się wymarzonymi przez nich kolorami. Ale żeby nie kusić szczęścia na tym poprzestała i zachęciła Huana, jakoby on teraz spróbował. Przecież wyjdzie mu! Była tego niemal pewna!

O, Walker. CHWILA. TO WALKER! No nieee, nie zdążyła nawet przyjrzeć się osobom, które poszły w ich ślady i zdjęły koszulki! I skąd ona teraz ma wiedzieć do kogo warto podbić, hm?
Plus był taki, że przynajmniej nie dali jej do pary jakiejś niekreatywnej pipoliny, która nie chciałaby nic wymyślać. Ma za to kreatywną pipolinę, czyli Sky, za co była wilce wdzięczna. Kto jak kto ale Ślizgonka miała styl!
Tak więc, marudząc pod nosem, szybciutko się ubrała i podleciała do Quinley. Herze zawsze wydawało się, że dziewczyna jest 'pod wpływem'. Ciekawe czy to prawda czy ma tak z natury...
Spokojnie przyjęła na siebie sukienkę, która notabene była na nią trochę za luźna w obwodzie klatki piersiowej...
Zastanawiała się właśnie jaką w ogóle barwę ma Red Rock, kiedy Sky jebutnęła w nią zaklęciem i zamiast superseksi modelką została choinką. NO EJ, TO W OGÓLE NIE JEST TERAZ FESZYN.
- SKYLA, podpal mnie. - powiedziała poważnie, łapiąc dziewczynę za ramiona. Oczywiście o tym, że to może być niebezpieczne pomyśli dopiero później. Ważne, że to będzie miało super efekt! Bo o ile dobrze skojarzyła to miały coś zrobić z czerwonym, nie? A może purpurowym? NO TAK, purpura plus srebro... Oj dobra, zmieni się kolor płomieni na purpurę, walnie się jakieś srebrne prypcie i będzie pięknie! DO BOJUUU!

Wstała z fotela trochę leniwie. Zajęcia czas zacząć... Wyszła delikatnie na środek sali, tak, by jej towarzyszka lub towarzysz mógł ją zauważyć. Z resztą co to za różnica? Najważniejsze by jakaś dusza do pracy się znalazła i byle by nie była tępym Puchonem... Tak, to chyba ta Gryfonka, która wyraźniej kieruje się w stronę panny Pierre!
Jak można było ją pomylić. Doprawdy, przecież to proste... Jej nazwisko w tłumaczeniu oznacza "Piotr", a jeśli nie dosłyszała imienia, lub uznała, że profesor wpierw wymienił nazwisko to taki zonk wyszedł! Niestety... Uroki typowo Francuski nazwisk właśnie był takie, że brały się od najprostszych rzeczy, lub gdy w danym mieście był tylko jeden "Pierre" to potem wszystkie jego dzieci miały tak na nazwisko. Smuteczek!
Kolor sukienki jaki otrzymali nie należał do najulubieńszych dziewczyny, no ale skoro ma okazję go zmienić, to chyba nic jej więcej do szczęścia nie trzeba! W ogóle całe te suknie wyglądały niżej krytyki, śmiem twierdzić, ze Kat nie widziała gorszej w takcie swojego krótkiego, ale opiewającego w rożne trendy mody życia.
Gryfonka wydawała się przyjaźnie nastawiona. Czy to znak, że Pierre nie powinna jej zabić wzrokiem przy pierwszej możliwej okazji? Nie, ale zajęcia łagodzą sytuacje. Ślizgonka nie miała w zwyczaju ujawniać swoich dystansów w ich trakcie - było to po prostu nieopłacalne do obu stron! Lepiej i szybciej szła praca w ogólniej symbiozie. A jeśli jest to ofiara kolejnej pomyłki tiary, to kto wie? Może nawet wyjdzie z tego coś pozytywnego na dłuższą metę?
- Talentu może i nie mam, ale trochę wprawy an pewno - Już po pierwszym rzucie oka można było dostrzec nienaganny styl dziewczyny. Niestety prawdziwych dzieł mody nie można dostać w byle lepszym, pierwszym sklepie. Podstawę, jakiś ładny krój, to tak, ale kolor... Bo jej karnacji ciężko było dobrać jakąś idealnie dopasowaną barwę wśród tego całego chłamu... Życie!
Nie zastanawiając się dłużej, zaczęła myśleć, jakiego by zaklęcia użyć. Chwila minęła, po czym użyła "Missura acus". Za pierwszym razem nic się nie stało... Czyżby czegoś zapomniała? No nic... Do trzech razy sztuka. Ponowiła zajęcie... I koleżanka trafiła w ozdoby Bożonarodzeniowe! Pierre ty debilu! Czy na prawdę wszystko ostatnio musiał iść nie po jej myśli? Eh... Smuteczek.

Pozbierał sie szybko otrzpujac dekoracje z siebie.
No tak! Tym razem musiał się mocno napracowac nad kolejnym zakleciem, wytężyć,ogarnąć jakoś sie ze wszystkiego.
- spróbuję jeszcze raz! - Spojrzał na sukienke z niepewnym usmiechem gdyż,kolejne zaklecie chyba sie powtorzyło.
- Do trzech razy sztuka!tak napewno - mrucząc sam do siebie.Nie ma to jak mobilizacja samego siebie
Wyjdzie. Przecież wyjdzie mu! Był tego pewny!
Znów wymamrotał to samo zaklęcie
-Secare! - odpowiedni ruch różdżką i zmodyfikowanie dekoltu w sukience,skupił myśli na zakleciu i tylko zakleciu zeby wyszło!Różdżkę ktora zaczęła ponownie atakować kolezanke ktora po raz kolejny wyladowała w dekorację Bożonarodzeniową.
-mruknął pod nosem ,spogladajac na efekty w sukience przynajmniej jest juz w danym kolorze,usmiechnoł sie i spogladał na swoji Laili efekty pracy .

/Przepraszam, że taki daremny. Chwilowy brak weny, a nie chcę nas stopować/

Aj mów mi jeszcze, rozmawiasz z francuską w końcu. Corin dobrze wiedziała, jak to jest aczkolwiek jej imię raczej wskazywało na kobietę. Prędzej mylono ją z powodu ubioru. W końcu nawet teraz miała na sobie męską koszulkę.
Najwięcej pozytywnych relacji przez całe życie Cornelia miała właśnie z uczniami Slytherinu. Najczęściej ich wielkie best frend love story rozpoczynało się kiedy ci jeszcze nie wiedzieli, że są z przeciwnych domów. Polubili się i tak już najczęściej zostawało. Bo po co zmieniać bardzo pozytywne stosunki tylko i wyłącznie z powodu opinii? To co inni myślą powinno się mieć głęboko gdzieś. Zawsze kierowała się tym i zdecydowanie dzięki temu mogła parę razy w życiu powiedzieć, że jest szczęśliwa. Dlaczego tylko parę razy to już kwestia innych czynników.
- W takim razie zostawiam pomysł na twoich barkach, a ja ją ubiorę. No i oczywiście pomogę ci trochę. Poradzę sobie na pewno z ręcznymi poprawkami – Powiedziała przyglądając się brzydkiemu materiałowi. Dobrze, że trafiła na Piotra w parze. Może dzięki temu zyskają parę punktów dla swoich domów? Sama zaczęła się zastanawiać nad zaklęciem, ale nic jej nie przychodziło do głowy. Dlatego zrobiła coś innego. Wyjęła z torby ołówek i kartkę. Oparła tyłek o jakąś ławkę i przez chwilę skupiała się tylko i wyłącznie na ołówku. Nie miała talentu również do rysowania ale... Mimo to powstał pewien szkic.
- Co powiesz na coś w tym stylu?

Jakie niefeszyn, liberum veto na Merlina, według Skyli bożonarodzeniowe ozdoby to nowa mała czarna, a co! Łańcuchy, bombki i co tam jeszcze pod Herką leżało, podkreślało wdzięk Trowsent! Przecież to na czarodziejskich wybiegach będzie hit, co tam jakieś sukienki w barwach Red Rock, ech. Skyla już planowała najnowszą, świąteczną linię ich marki, co z tego, że kończył się kwiecień i żadnej marki tak naprawdę JESZCZE nie było, trzeba myśleć przyszłościowo!
Niestety szybko porzuciła te marzenia i wyobrażenia, bowiem Hera w końcu wstała i zarzuciła jakże rewelacyjnym pomysłem, na który Sky z radością postanowiła przystać.
- DOBRA - wykrzyknęła z entuzjazmem. Co z tego, że były w klasie na zajęciach, takie tam, drobne szczególiki, którymi Sky nie zamierzała się przejmować. Szybciutkiej kontemplacji poddała tylko Jovena, ale uznała, iż w tej fajnej książce o Indianach była jakaś tam mowa o ogniskach, WIĘC NO, HEHE.
- Incendio! - wypowiedziała formułkę i jednym ruchem nadgarstka z różdżką sprawiła, że sukienka na Herze... zaczęła się palić! Przez chwilę Skyla stała wpatrzona w płomienie liżące materiał jak zahipnotyzowana, jednakże po krótkiej chwili zaczęła się śmiać. Nie wiedziała, że efekt będzie aż tak spektakularny, HOHO. Czysty talent, co tu dużo mówić!
- I jak? - zapytała puchonkę, zakładając ręce na piersi. Cóż, biorąc pod uwagę szybkość pochłaniania materiału przez ogień, pewnie coś zaczęło Herkę już parzyć, eheheh.
Zadowolona z siebie ślizgonka zaczęła przyglądać się koleżance i chociaż było to wszystko skrajnie nieodpowiedzialne, Sky trzymała rękę na pulsie i w każdej chwili mogła płomienie ugasić... taaa!

Och, oczywiście nie dało się ukryć, że i Joven przyglądał się swojej nowej partnerce przy zadaniu. I w zasadzie stwierdził, że bardzo ładna z niej osóbka, szkoda jednak, że taka niemiła i jakże buntownicza! Chociaż w tym akurat byli do siebie podobni, chociaż Quayle nie robił tego w tak okrutny sposób! Chyba. Nie mniej jednak uśmiechnął się do niej, ściskając jej dłoń na powitanie. Jej słowa na temat tego dziwnego gestu Skyli nieco go rozbawiły, dlatego się nawet zaśmiał cicho pod nosem.
- W porządku, to nawet lepiej, że nie będziesz tego odtwarzać - odparł spokojnie, no a potem oczywiście zajęli się przygotowaniem sukienki. Kiedy ta mieniła się już barwami Hogwartu, przyszła kolej na popis Zoe. W której to Indianin pokładał nadzieję, albowiem nie znał się na tych babskich rzeczach. Może i był artystą, umiał połączyć kolory, ale wyczucia stylu w modzie jako takiego nie miał. Nie mniej jednak postanowił zmierzyć się z tym krwiożerczym zadaniem! Które w sumie okazało się niebezpieczniejsze niż mu się zdawało, bowiem zaklęcie Champion zamiast podziałać na ich przygotowywaną część garderoby, to... nagle biedny chłopak został odrzucony do tyłu, wpadając w mięciutkie co prawda ozdoby bożonarodzeniowe, ale jednak wolał pozostać na swoich nogach! Oczywiście Moragg się wystraszyła, zawyła przeraźliwie i wzbiła się w lot, by wylecieć otwartym gdzieś oknem. No cóż, kiedyś wróci! Jak nie z tęsknoty do Jovena, to przynajmniej do jedzenia, który ten jej oferuje!
Zaś sam Quayle zaczął się z tego śmiać, szczególnie z reakcji ślizgonki, która była trochę inna, niż zakładał. Ale to było akurat jedno z tych miłych rozczarowań. Nie mniej jednak podniósł się w końcu, otrzepał lekko i powrócił do ich super kreacji.
- Nic się nie stało - odparł wciąż z rozbawieniem, by stwierdzić, że teraz jego kolej. Zamachnął się swoją różdżką rzuacjąc secare i no proszę, udało się! Dekolt zrobił się odpowiednio ładny. Ach ten złoty chłopiec, który szaleje dzisiaj z super udanymi czarami i wymiata jeżeli chodzi o postępy w ulepszaniu sukienki. Może minął się z powołaniem i zamiast zasiadać w Wizengamocie powinien chcieć być krawcem? No cóż, nie mniej jednak na razie rozmyślania o przyszłej karierze musi zostawić, bowiem ma do wykonania zadanie!

Ale przecież! Ale przecież bardzo dobrze im szło! W sumie wszystko musiało bardzo zabawnie wyglądać! Uczniowie dosłownie (!) latali po klasie unoszeni jakimiś magicznymi zaklęciami, które nie chciały się ich słuchać. Dobrze, że Jeremy nie miał im za złe niszczenia dekoracji, a może cieszył się w duchu, że zostanie ona zniszczona, bo do najpiękniejszych nie należała. Laila osobiście jej nienawidziła i cieszyła się, że może przyczynić się do zniszczenia tego wszystkiego... Buuuum.
Podsumujmy. Mieli już kolor i rozmiar Huan'a. Przydałyby się jakieś wzory i doszyć falbaneczki... Plus wyciąć to tak kulturalnie, żeby wyglądało mniej więcej tak klikamytutaj, ale oczywiście w kolorach Riverside! Buuum. Zatem wzięła swoją kochaną różdżeczkę. Jedyną na świecie! Kochaną! I uśmiechnęła się do zebranych! Na pewno zazdrościli jej pomysłu, dlatego skryła myśli na wypadek, gdyby ktoś próbował przejrzeć jej zacny umysł! Wtedy dowiedziałby się nie tylko o sukience, ale też o paru innych rzeczach i zabiłby ją. ECH.
- Spoko! - Krzyknęła do Huan'a, który chyba był zawiedziony! Na szczęście współpracował z geniuszem Lailą! Hehe!
- Secare! - Mruknęła do sukienki, a widząc, ze wszystko idzie po jej myśli wycięła ładnie miejsce na cycki i potem przystąpiła do przycinania sukienki z innej strony! Zdolniacha z niej. Nikt nie zaprzeczy. Wszyscy będą zazdrościć Huan'owi, że będzie wyglądał, jak najseksowniejsza w mieście kobieta z Huffu! Helga byłaby z niego dumna!

Wbrew temu, że uchodziła za taką wstrętną zołzę, to wcale nią nie była. No dobra. Może i była, ale kiedy tylko znalazł się ktoś kto miał podobny charakterek do niej... No błagam! Razem mogli być jak Pinky i Mózg, z tą różnicą że naprawdę opanowaliby świat. Jeszcze nie wiedziała jak to będzie działać z kolegą Indianinem, ale domyślała się że nie będzie potrzebowała do tego książki Skyli żeby się z nim dogadać. No bo halo, przecież mimo tego, że wylądował w mięciutkich ozdobach bożonarodzeniowych wcale nie wyciągnął ze spodni tomahawka i nie rzucił się na nią próbując odrąbać jej za to głowę. Ba! Nawet się roześmiał jak gdyby nigdy nic. Zoe z pewnością mogła założyć, że ich współpraca będzie udana! Chłopak po chwili odpoczynku w dekoracjach, jaką hojnie obdarzyła go Ślizgonka, podniósł się i z powrotem wrócił do dziewczyny, która tym razem zmieszanie zamieniła na szczery uśmiech, co też zdarzało się u niej od święta. Jak zauważyła dla niego zaklęcia transmutacji nie stanowiły żadnego problemu, a sukienka niczym jego niewolnica posłusznie zmieniała kolory i kształty. W przeciwieństwie do Zoe, która zaraz miała w niego znowu wystrzelić różdżką. Jednak nie wyprzedzajmy faktów.
- No, no widzę, że na sztuce krawieckiej znasz się lepiej ode mnie - stwierdziła z aprobatą, prawdopodobnie potwierdzając jego myśli. Ożesz, jasnowidzka się znalazła.
- Jak nasza kiecka okaże się być on tap, to obiecaj projektować mi ciuszki na wyłączność - a co, trzeba sobie wyrobić chody w przyszłości. Cóż, jednak to by było na tyle z życzliwości wobec gości, bo Joven z powrotem padł na te mięciutkie kartony, o których wcześniej była mowa. Zo zagryzła mocniej wargi, a metaliczny smak doszedł do jej kubków smakowych. Oj niedobrze, niedobrze. Za każdym razem kiedy próbowała być miła szło nie po jej myśli. Ain't karma a bitch? No bój się Zoe bo jak ciebie dojedzie to przez następne kilka tygodni będziesz wygrzebywać sztuczny śnieg z uszu.
- Uderz mnie! Zasłużyłam sobie! - zawyła sfrustrowana brakiem jakichkolwiek umiejętności w obcowaniu z innymi ludźmi, nie mówiąc o sferze krawieckiej.

Nie wiedziała, co się stało z jej różdżką. Miała nadzieję, że Jaelle nie czuje się specjalnie dotknięta, zwłaszcza, że jak zauważyła, nie tylko one miały drobne problemy z głupimi wybrykami różdżki. Odetchnęła głęboko i uśmiechnęła się lekko, próbując dodać sobie animuszu.
- Jeśli nie masz nic przeciwko, spróbuję jeszcze raz. Secare!- wycelowała różdżką w falbaniasty dekolt sukienki, co skończyło się podobnie, jak za pierwszym razem. Puchonka znowu wylądowała w dekoracji, a Isolde poczuła narastającą irytację i wstyd. Nie lubiła, gdy coś jej nie wychodziło, nie cierpiała wręcz! Pohamowała złość na samą siebie i ruszyła w kierunku Jaelle, która zapadła się głęboko w plątaninę miękkich ozdób. Nic złego nie mogło się jej stać, ale było to z pewnością bardzo denerwujące.- Przepraszam. Chyba się poddaję. Spróbuj ty. A, i pytanie brzmi- na której z nas będziemy prezentować to dzieło, o ile kiedyś je skończymy?

A jak rzesz im bardzo dobrze im szło!
W sumie wszystko musiało bardzo zabawnie wyglądać!
To tak mamy kolor i rozmiar sukienki.Jakieś wzory i doszyć falbaneczki... oczywiście w kolorach Riverside! i chyba skonczone.Na pewno ma pomysły poniewaz moze znowu cos wyjsc nie tak i kolejny raz wtladuje w dekoracjach światecznych HEHE
- Spokojne tylko - odparł wkoncu współpracował z genialną Lailą! Za ktoryms razem musi wyjsc
- Missura acus - Mruknął w strone sukienki,aby dodoac troche falbanek na około niej, a widząc, ze sie wkoncu udało.Nstepnie wzioł sie ze przycinanie sukienki z tyłu.
Zdolna z nas para- odparł cicho pod nosem
- No, no widzę, w sztuce krawieckiej znasz się lepiej ode mnie - stwierdził usmiechajac sie do niej,udalo sie Jupijee- rzekł zadowolony

No cóż, biedny Joven, on nie miał podobnego charakterku do Zoe! I pewnie chyba by nawet nie chciał, ale to musiałby stwierdzić po dłużych obserwacjach i analizach, na które teraz niezbyt miał czas. Bo uczestniczył w zajęciach. Ale to tym lepiej, przerwa od ciągłych dywagacji na nikomu niepotrzebne bzdury dobrze mu zrobi. W tym szaleństwie jest metoda! Nawet jeśli tyczy się to raptem upiększania sukienki, która, trzeba przyznać, prezentowała się chyba najlepiej ze wszystkich tu obecnych! Tak przynajmniej stwierdził Quayle, dyskretnie się przyglądając strojom konkurencji. Coś ludziom nie szły dziś zaklęcia, za to on miał do nich wyjątkowego farta. Póki co. Oczywiście.
Kiedy się zbierał z podłogi, zauważył również, że nie tylko on lądował w dekoracjach tejże sali. Co wyglądało w sumie śmiesznie, dlatego Indianin uśmiechał się szeroko nawet wtedy, kiedy on sam spadał na tyłek. I nie, to nie było w jego stylu, aby rzucać w Champion tomahawkiem! Którego w sumie nie zabrał ze sobą, co za pech. Musiał się obejść ze zwykłym scyzorykiem. W każdym razie jednak nie zamierzał go używać na ślizgonce, także spokojna głowa.
Wrócił do sukienki i spojrzał krótko w stronę swej partnerki (nie)doli, która to w dodatku pochwaliła jego umiejętności krawieckie, któż by się spodziewał! Wciąż się uśmiechając pokręcił w zaprzeczeniu głową.
- Niee, raczej param się inną dziedziną sztuki - wyjaśnił, rozmyślając cóż jeszcze można z tym ubiorem zrobić. Nie namyślił się jednak zbyt długo, bo oto znów został wystrzelony w stronę dekoracji, która już się do niczego nie nadawała, sądząc po ilości osób, które w nią się wtarabaniły. Potarł ręką swoją czuprynę, mrużąc oczy, jakby chciał tym razem rzeczywiście zamordować Zoe, ale po chwili już się rozpogodził, znów wstając z ziemi. To są fascynujące zajęcia! Latanie w te i we wte jest wprost oszałamiające. Ale tak serio - przynajmniej było ciekawie.
Podszedł ponownie na ich stanowisko i uśmiechnął się po raz koleny. Postanowił być tym razem jednak nieco bardziej wylewny i sprzedał pannie Champion przyjacielskiego kuksańca w bok, jednakże bardzo lekkiego, bo przecież nie chciał jej zrobić krzywdy!
- No, to jesteśmy kwita. Może dodajmy tu jakiś napis? - powiedział na koniec swych praktyk, by wycelować różdżką w materiał i wypowiedzieć odpowiednie zaklęcie. Tym razem jednak poszło coś nie tak, bowiem napis "keep calm and go to hogwart" nie pojawił się na ich superkowej kreacji, a raczej na niebieskiej koszuli Jovena. Chłopak spojrzał po niej, wyciągając dłońmi. - No, całkiem ładny - stwierdził, nie mogąc powstrzymać wesołości. Chyba ozdobili jego zamiast sukienkę!

Przybrała w jej mniemaniu pozę, której pozazdrościłaby jej każda profesjonalna modelka, po czym grzecznie czekała, aż Sky rzuci zaklęcie.
Co prawda Hera z zaklęć była beznadziejna, a właściwie jej poziom był niższy od piątoklasistów, jednak te zaklęcie rozpoznała już chwilę po rzuceniu.
- NIE TAK, JEŁOPIE! - krzyknęła, po czym jednak wpatrzyła się w genialny efekt płomieni zżerających dół sukienki. - W sumie nawet fajn... - zaczęła, jednak nie dane jej było dokończyć, bo ogień dotarł wyżej i zaczął parzyć jej nogi.
- NIECH MNIE KTOŚ ZGASI! - krzyknęła niby do wszystkich, jednak kierowała to głównie do Sky. To ona rzuciła złe zaklęcie, to niech teraz ją ratuje!
Zaczęła dziko miotać się na wszystkie strony, próbując zdjąć sukienkę, jednak w rezultacie zaplątała się w ozdoby choinkowe jeszcze bardziej.
Od razu do głowy przyszło jej, że to niesprawiedliwe, że Sky się nie pali, więc postanowiła się do niej hugnąć i podzielić swym gorącem, jednak po drodze zmieniła tor drogi, przez oszałamiający ból. Wiecie, jak to jest, gdy się poparzysz. Zwykłe dotknięcie gorącego naczynia różni się tym, od tego co teraz przezywała Hera, że ona nie mogła "cofnąć ręki", a najsilniejszy ból nie trwał sekundy, a całą wieczność! No dobra... może trochę mniej.

Cholera! Hera się pali! Teraz jest gorąca dosłownie i w przenośni! Ale Laila nie ogarniała sytuacji. Zamrożona w miejscu rzuciła kiecką w Huana, coby nie przeszyło mu do głowy podać jej tą sukieneczkę. Przez, co musiałaby wszystkich pokazać swoje ciało i ogólnie... Nie. Podziękujemy. Huan, ma wspaniałe nogi i ciało godne kolesia ze słonecznego patrolu. Niech zatem pokaże swoje gorące skwareczki, a ona poszuka poduszeczek na piersi... I tak też zrobiła.
- Wyskakujesz z ciuchów dobrowolnie, czy mam Ci pomóc? - Dwuznaczny uśmiech i zaczęła rozglądać się po pomieszczeniu, gdzie by znaleźć coś, co mogłoby się nadawać na cycki Huana. A może istniało zaklęcie powiększania cycków? Choć do końca nie wiadomo, jakby to się zakończyło na Huanie z magicznymi zdolnościami Laili, a raczej tym, jak bardzo potrafiła się skupić na zaklęciu, żeby wyszło coś zupełnie odwrotnego.
- WIEM! Zmniejszmy doniczki i zrobimy Ci cycki! - O tak. Świetny pomysł. Dobrze, że nie musiała przy dole majstrować... Tam nikt nie będzie sprawdzał tego co się działo.
Skoro byli w teatrze to na pewno znajdą mu jakieś buty na obcasie i gumki do włosów, żeby mogła jego loczki spiąć i pozostawić tak słodko rozsypane, jak u czteroletniej dziewczynki. Keep calm, Laila dzisiaj tu szaleje ziomki.

Mógł przewidzieć wszystko... Rozgrzane ciała. Wstyd na sali. Nagość. Dziwne odgłosy, seks za ścianą. Ale teraz? Przecież Sky podpaliła biedną Haerowen! Czy dziewczęta nie preferowały już wydrapywania sobie oczu paznokciami? A może Sky zwariowała? CHOLERA! DZIEWCZYNA SIĘ PALI, a jego rozkmina życiowa bierze! Psychoza! Totalna psychoza! Co za życie! Masakra!
- Quinley przestań! Cholera natychmiast! Sky oszalałaś! Zabijesz ją! - Chyba po raz pierwszy w jego głosie dało się słyszeć przerażenie. W takich momentach żałował, że nie jest nauczycielem, który potrafi ogarnąć sytuację i jeszcze cieszy się potem, że mógł wlepić szlaban. Nawet, jakby wymyślił, jakąś dobrą karę dla Sky dał sobie rękę uciąć, że ona by go przekonała, ze rozumie swoje zachowanie, a on by poszedł z nią na piwo. Nie szanowali go i to było najlepszym tego świadectwem. ALE CHOELRA. HERA SIĘ PALI. - Aquamenti! - Krzyknął, a z jego różdżki uwolnił się strumień zimnej wody, który żywo zaatakował biedne dziewczynę. Do tego wziął jeszcze jakieś coś, przez co zaczął machać na nią. Na sali obecna jeszcze była mugolska gaśnica, zatem szybko kazał jakiemuś uczniowi ją przynieść i zaczął nacierać na Herę z tym towarem! Kiedy sytuacja została jakoś opanowana po dekoracjach niewiele już zostało, zatem...
- Trowsent? Jak się czujesz? - No fak. Miał ochotę zapytać czy jest na sali lekarz, ale jakoś się nie składało, zatem spojrzał żałośnie w sufit i przeklął dzień, w którym zdecydował się poprowadzić zajęcia.
- Boże, błagam. Jest tu ktoś ogarnięty? Ktoś kto zaprowadzi Trowsent do Skrzydła Szpitalnego? - I jego błagania dobiegły do Howett, ale ta też ostatnio psychiczna była, więc może jeszcze bardziej uszkodziłaby koleżankę. Ogólnie to sam by poszedł, ale bał się zostawić grupy samej.
- Isolde Bloodworth! Zaprowadź szybko Haerowen do Skrzydła Szpitalnego! - Krzyknął, jakby faktycznie jutra miało nie być i to wszystko kosztowało go więcej niż kilka galeonów.
- Sky, myślę, że teraz chętnie się z Tobą zobaczy profesor Aden Morris. Miłego dnia. I wolę, żebyś tam dotarła. KLIK - i tym sposobem z jego klasy zniknęły dokładnie trzy osoby. Co prawda zapomniał zdradzić Sky, że otrzymuje minus dziesięć punktów, ale to i tak mały uszczerbek... Keep calm, zatem.


Od tej pory. Nowe skutki zaklęć.

3,6 - zaklęcie udane
2,5 - wybierzcie sobie, które
a) Twojego przyjaciela nagle zaczyna unosić nieznana siła tak, że znajduje się teraz pod sufitem sali teatralnej i nagle zaczyna lecieć na stos poduszek, w których ukryte były nowe kostiumy do przedstawienia: "Jaś i czarodziejska pałka"
b) Na początku wydaje Ci się, ze nic się nie dzieje, ale okazuje się, że dowolną osobę (wskazaną przez Ciebie) zaatakowało płótno i chyba nie ma zamiaru jej odpuścić. Ups.
c) Nie uśmiecha Ci się los przegranego, ale ożywiasz sukienkę, która zaczyna uciekać... Chwila! Zatrzymaj ją! To Twoja praca!
1,4 - Komuś obok zaklęcie też nie wyszło, a na Tobie wylądował kubek z farbą. TAK BARDZO NAM PRZYKRO.

hehehehe.

Jakos nie specjalnie zareagował na wieść o załozeniu sukienki.Wręcz przeciwnie, nie chciało mu się strasznie Ale niestety – ciekawość wzięła górę. Jak zwykle zresztą. Tak więc szybko sie przebrał.Nie miał kompletnie pojęcia za co sie wziasc,przejrzał się w lustrze.
-A zaklęcie powiększania cycków-spytał Laile usmiechajac sie do niej ukazujac szereg białych rownych zabków. Skoro potrafiła się skupić na zaklęciu to czemu by nie skorzystac.
Dac kobiecie wolna reke- odparł cicho,oby nikt sie o tym nie dowiedział ze paraduje w kietce a zwłaszcza pewna Krukonka.
I w dodatku się przebrał! O, oby było warto!

Spojrzała z przerażeniem na poparzoną dziewczynę. W głowie zaświtało jej kilka zaklęć, które mogły jakoś pomóc Haerowen, ale szybko doszła do wniosku, że to kiepski pomysł, w końcu nie była zawodowcem, mogła coś pomieszać, a wtedy skutki były trudne do przewidzenia. Lepiej było posłuchać Jeremy'ego, który wyglądał na spanikowanego. Isolde odetchnęła głęboko, przełączając się na tryb "działanie", który wykluczał utratę zimnej krwi, a zapewniał maksymalnie jasny umysł. Szczęśliwie była silna, nie miała zamiaru bawić się w konstruowanie noszy.
- Fringere- mruknęła cicho, będąc zupełnie pewną co do tego zaklęcia. Stosowała je wiele razy, kiedy próbowała nauczyć się gotować i często parzyła sobie palce. Jego skuteczność była co prawda krótkotrwała, ale powinno wystarczyć na dotarcie do Skrzydła Szpitalnego. Złapała Haerowen w pół i powlokła ją w stronę drzwi, za którymi po chwili zniknęły.

zt --> Skrzydło Szpitalne

Jak już wiecie, Hera to ciota.
Przez całe życie miała już chyba wszystkie możliwe kontuzje, a lista rzeczy, którymi się skaleczyła jest na pewno dłuższa od liczby ocen, które zdążyła zebrać przez siedem lat w Hogwarcie. Warto wspomnieć, że na liście znajdują się plastikowe nożyczki, taśma klejąca i naleśnik(Akurat te rzeczy na swojej liście ma także autorka postów ;-; ).
Tak więc przez całe życie doznała próby różnorakiego bólu. Jeden był krótki, długi drugi, jeden dało się porównać do drugiego, jednak podpalenie żywcem było zdecydowanie najboleśniejszą ze wszystkich rzeczy. No ja rozumiem, że Hera to czarownica, ale czasy gdy paliło się je na stosie już minęły! To było bardzo nie ok...
- A jak może się czuć osoba, która przed chwilą stała w płomieniach?! - powiedziała bojkutnie do Walkersa, co raczej nie pocieszyło go w owej sytuacji, ale ej! To ona jest tu poszkodowana.
Dopiero teraz zaczęło do niej to wszystko dochodzić i nagle łzy popłynęły jej gęsto z oczu. O BOŻE! CZEMU NIKT NIE ROBIŁ ZDJĘĆ? Przecież to musiało genialnie wyglądać! Zwłaszcza ten moment szamotaniny gdy zaplątała się w łańcuch, który po chwili też zaczął się palić.
Nie miała pojęcia kim jest Isolda, więc po prostu rozejrzała się po klasie z nadzieją, że ta wyskoczy z tłumu niczym strażak Sam, czy jak mu tam. I wiecie co? Tak się stało! Wyskoczyła, machnęła w nią jakimś zaklęciem, przez które zrobiło jej się nieco lżej, a po chwili obie skierowały się do skrzydła szpitalnego.

zt

Oh świetnie. Haerowen wyprowadziła jakaś dziewczyna z Gryffindoru, a ona stała z boku i nawet nie podbiegła do Herki, żeby zapytać czy wszystko w porządku. Najwidoczniej zła z niej kobieta i nic więcej... Ale nie wszyscy mogli być tak dobrzy, jak profesor Walker, który posłał biedną Sky do opiekuna domu... Hm. Czyżby dosięgło go dojrzewanie skoro takie sytuacje odprawiał? Całkiem możliwe. Szkoda tylko, że biedna Sky musiała tego doświadczać. Przecież mógł jej podarować. Wszyscy znają Sky i wiedzą, jaka z niej istotka. Szalona, nieprzewidywalna, lekko stąpająca po ziemi. Coś w guście Urszulki tylko, że Sky jest bardziej diaboliczna...
Ale może dość już tego rozkminiania kto z kim i dlaczego... Spojrzała na Huana i uśmiechnęła się lekko. Efekt był doskonały. I dokonali tego razem. Wstawiła mu wypchane poduszeczki za cycki. I zaraz po tym poprosiła Żeronimo, żeby ogarnąć efekt ich pracy. Kiedy wreszcie tego dokonał uśmiechnęła się zwycięsko i tyle. Pochwalił ich za dobrą robotę i wybór modelki. No cóż. Laila zawsze miała oko do zgrabnych nóg. Zanim pozwoliła się rozebrać Huanowi strzeliła mu fotkę i zgarnęła wszystkie swoje rzeczy do torby.
- Spadam. Siemsa. - Krzyknęła na całą salę i wyszła. Miała chyba trochę innych obowiązków, a zadanie już skończone. Geniusz z niej. Zrobili to jako pierwsi, więc szpan na mieście. Znaczy na Hogwarcie czy "w".


[zt]

Skyla naprawdę nie chciała tak dotkliwie poparzyć Haerowen, była przekonana, że płomienie jakimś cudem jej posłuchają i obejmą tylko ich sukienkę, tworząc najlepszą kreację świata! Zanim jednak zdążyła zareagować, to Walker ugasił Herę, a nieco skołowanej Quinley pozostało tylko opuścić różdżkę, której w dodatku nawet nie zdążyła użyć.
Nie zamierzała przepraszać koleżanki, puchonka mogła przecież bardziej określić o co jej z tym podpaleniem chodziło! To, że to zaklęcie pierwsze przyszło Sky do głowy to hm... nie jej wina, eheh.
- Przynajmniej wiecie już, jak zachowywać się w wypadku pożaru - wzruszyła ramionami, odprowadzając Herę i tą ślizgonkę wzrokiem. Później na pewno wpadnie do koleżanki do skrzydła, przyniesie jej coś na pocieszenie, ale teraz musiała udać się do Morrisa... rewelacja!
- Muuuuuuuszę? - zajęczała przeciągle, zabierając swoją torbę z krzesła i kierując się do wyjścia. Pomachała Zoe i Jovenowi, tym razem już nie wykonując szaleńczych, pseudo indiańskich ruchów.

z/t --- > gabinet Adena

No to mają coś wspólnego. Ah, te męskie cechy! Normalnie coś z serii... "Gdybym mogła być mężczyzna w jeden dzień!" Na szczęście obie nie robiły sobie tym problemów, co na pewno pomoże w ich pracy na zajęciach.
No cóż... Cait troszeczkę różniła się od obecnej mentalności uczniów domu Salazera... W końcu jakby nie patrzeć to szlajali się tam alkoholicy, podrywacze i imprezowicze. Największe zbiorowisko dziwaków, które Pierre uzupełniała swoim często obrzydliwym charakterkiem... Niestety, nikt na to nic nie poradzi, trzeba żyć z tym co się ma.
Parę razy w życiu powiedzieć, ze jest szczęśliwa? To i tak dużo jak na VII-klasistkę. Najczęściej ludzie mają parę zdarzeń na całe życie, jakieś narodziny dziecka, wzięcie ślubu czy tym podobne... A może po prostu inaczej definiujemy słowo szczęście? Bo jak dla mnie oglądanie zachodu słońca i inne tego typu uznawane za cudowne przez wszystkich, są tylko chwilami przyjemności... Na dłuższą metę nic z nich nie zostaje.
- Może być. - W sumie to jej było ganc egal czy to będzie taka, czy miniówa w króliczki... byleby zaliczyć te zajęcia! Skoro dziewczyna już coś wykreowała, czas by temu nadać barwę. Ślizgonka oczywiście nie miała zamiaru bezsensownie próbować opisać dany kolor, wyjęła więc z torebki gamę cieni do powiek - której swoją drogą już dawno nie używała - i pokazała po kolei pierwszy, drugi, a trzeci to po prostu biel.
- Sądzę, że to zestawienie barw może dać ciekawy efekt, testujemy?

Przecież to musiało genialnie wyglądać! Ah świetnie.
Spojrzał na kolezanke i uśmiechną się lekko gdy ta zrobiła mu zdjecie
Efekt to by był doskonały. I dokonali by tego razem gdyby nie Huanowa różdzka.
Kiedy wreszcie tego dokonali usmiechnoł sie ironicznie.
I tak wiekszosc roboty zrobila Laila A wybór modelki. a raczej modela był juz uzdodniony a Huan nawet nie protestował o dziwo!
No cóż. Szybko sie przebrał w swoje rzeczy,ale beda smiechy jak wszyscy zobacza go w kietce HAHAH
-Narazie - zgarnął swoje rzeczy do czarnej zamszowej torby.Odparł na całą salę i wyszedł, jako ze pierwsi skonczyli,pobiegł do innych obowiązków,troche sie ich uzbierało O tak!

Z/T

No to świetnie, że mają coś wspólnego. Choć na bliższe relacje jak na razie się nie zanosiło, skoro obie skupiały się tylko i wyłącznie na pracy nad sukienką. Ale z drugiej strony w sumie to dobrze, ponieważ sala coraz szybciej była opuszczana przez uczniów, którzy skończyli trochę wcześniej. Za to Cornelia miała pewność, że ich projekty sukienek do pięt nie dorastają tym, co one dwie stworzą. Ah ta przesadna pewność siebie i brak skromności, cudowne cechy.
Dla Corin szczęście to właśnie takie drobiazgi i beztroskie momenty. Od jakiegoś czasu w ten sposób traktowała naprawdę mało ważne rzeczy, ale takie w które angażowała siebie i nie widziała złych scenariuszy czy pesymistycznych myśli. Choć częściej była przesadną optymistką. Było w niej mnóstwo dysonansów. Cóż, skomplikowana kobieta.
- Dobry pomysł. Dawaj – Zachęciła ją będąc zachwycona gamą cieni. Naprawdę świetny zestaw. Co do kolorów to nie lubiła żółtego, ale pierwsza i trzecia barwa jak najbardziej jej odpowiadała.

O dziwo mimo niezwykle słabych Zosiowych umiejętności władania różdżką podczas zaklęć transmutacyjnych, Joven wcale nie zamachnął się na nią tomahawkiem tak jak się obawiała, ani nawet nie wyciągnął scyzoryka którym mógłby pokiereszować jej słodką buziuchnę. Może większość uczniów się tego nie spodziewała, ale Indianin wyglądał na bardzo cywilizowanego, a nie takiego jakich się widzi na mugolskich filmach. A to niespodzianka. W każdym razie bardzo wesoło podszedł do sprawy, a uśmiech nie schodził mu z ust. Tylko przez moment kiedy na żarty przyjął groźną minę, Zoe serce podeszło nieco bliżej gardła, ale na szczęście nie było to na poważnie i z ulgą mogła odetchnąć. Ach, jakież to było egzotyczne! Ślizgonka zupełnie nie wiedziała czego może się po towarzyszu spodziewać. Nie żeby była jakaś uprzedzona czy coś. Nie była z niej przecież żadna rasistka, ale wiecie... Zobaczyć Indianina na własne oczy to jest coś! Zresztą co tu gadać. Ten temat już został przerobiony.
- Sorki raz jeszcze - rzuciła speszona w stronę Jovena. Mimo jej podłego charakterku wcale nie była taka zła! Halo ludzie ONA MIAŁA SERCE. Może i głęboko schowane, nie zawsze reagowało kiedy było trzeba, ale jednak. Toteż bycie miłą i przyjazną w stosunku do otoczenia przynajmniej raz na jakiś czas wcale jej nie zabijało.
Przyjrzała się chłopakowi, który próbował umieścić napis na sukience, a zamiast tego wylądował na jego koszulce.
- Tak też jest dobrze - wyszczerzyła się bardzo entuzjastycznie. - Teraz jesteś bardziej hogwarcki!
No dobra czas się wziąć w garść! Zofia już miała dość tej błazenady, którą tak zażarcie odwalała, więc teraz zakasała rękawy i zacisnęła mocniej dłoń na różdżce. Haha, jakby to miało coś jej dać.
- Zobaczysz, tym razem mi wyjdzie! - zapewniła tonem małego dziecka, uczącego się jazdy na rowerze.
- Exemplar! - tada! teraz napis który jawił się na koszulce Jovena był również na ich hipsterskiej sukience.
- Soł hypsta - stwierdziła z dumą prezentując przed nim ubranie. W końcu jej się udało coś zrobić to raz, a dwa Joven stał tutaj przed nią, zupełnie cały i nienaruszony, a nie lądując po raz enty w świątecznych dekoracjach, z których teraz został dym i popiół.

Wspólna praca też może wiązać ludzi, bo przy niej dochodzi do wspólnych wzlotów i upadków. Trzeba do tego po prostu inaczej podejść... Z resztą bez zbędnych ceregieli szybciej skończą tę lekcję, a chyba każda z nich ma jeszcze inne plany. Czas to pieniądz! A jeśli nie patrzeć w tę stronę, to czas nie wróci, więc trzeba go spożytkować lepiej niż guzdrając się z jakąś starą suknią na lekcji u jakiego oszołoma. Bo jak inaczej nazwać człowieka, który pozwolił Sky podpalić Hermę? W dodatku nie dał jej ochrzanu od góry do dołu... Hogwart schodzi na psy!
Wracając jednak do zajęć, to skoro decyzja zapadła, to postanowiła wziąć się do dzieła! Niestety... Jakaś sierota z inne pary spaprała zaklęcie i kubek farby wylał się wprost na nią. Ups! Smuteczek. Jednak myślicie, że miała zamiar się poddać? No oczywiście, że nie! Tak więc nie zważając na to, ze jest ubrudzona niczym przedszkolak po zajęcia artystycznych, rzuciła zaklęcie "Mutareiri". Oczywiście poszło jej to bezbłędnie, choć z dużym trudem, gdyż zaklęcie wymagało sporo skupienia i była możliwość jakiś plam. Na dodatek 3 barwy... No, no Pierre zadziwiasz mnie coraz częściej, może jednak będą z ciebie ludzie!
Szturchnęła Cornelię i pokazała efekt swojej pracy... Żółć służył jako dodatek w przejściu barw, by biel z zielenią nie kontrastowała zbytnio, więc nie było go wiele. Blask w oczach Kat wyraźnie wskazywał, ze była zadowolona ze swojej pracy. Jednak czy Gryfonka podzieli jej opinię?