First topic message reminder :

Hyde Park

W tym znajdujący się w Londynie, dużym królewskim parku, z racji iż jest to dość popularne miejsce, zwykle można spotkać wiele osób. Poza zadbanymi zielonymi terenami, znajduje się tu także niewielkie jezioro. W miejscu tym bogato rosną przeróżne gatunki drzew, czy roślin. Wszystko to jest jednak bardzo pielęgnowane. W wolnych chwilach dużo osób wybiera właśnie Hyde Park na spacer, czy odpoczęcie na jednej z ławek w tym malowniczym miejscu, bez względu na porę dnia.

Spojrzała na niego. To pytanie wydało jej się niedelikatne ale wolała być szczera więc stłumiła w sobie jęk i uśmiechnęła się.
- Tak mieszkam z ojcem i siostrą. O tym że ojciec zabił mi matkę dowiedziałam się po jakimś czasie. Większość mówiła że mam umarła na jakąś chorobę której nabawiła się w szpitalu ale nie babcia. Wiesz ona zawsze była ze mną szczera i to mi po niej zostało. - Na jej twarzy pojawił się uśmiech wyglądający bardziej na grymas bólu. Jednak starała się by Kame tego nie zauważył.- To tak naprawdę dzięki ojcu się tu zjawiłam. Zapisał mnie tu jak miałam 12 lat i trafiłam do Gryffindoru. No wiesz... takie tam problemy potem miał z sobą. No i cały czas traktował mnie jak księżniczkę choć mnie nie rozpieszczał za bardzo. Nie zawsze wszystko miałam.
Spojrzała w ziemię i uśmiechnęła się szerzej. Nigdy nie czuła lęku przed ojcem. Jej on w końcu nigdy krzywdy nie zrobił.

- Ja bym nie umiał. Powiedział bym co myślę walną w pysk i odszedł...ale mówię tylko co ja bym zrobił. - Powiedział i wbijał wzrok w ziemie. Sam nie wiedział co o tym miał by myśleć. On po prostu by nie umiał by tak dalej żyć z takim człowiekiem który miał na sumieniu kogoś kto był mu bliski.
- Ja nie potrafię wybaczyć rodzicom tego, że tak mnie traktowali a ty...po prostu brak mi słów - Powiedział i popatrzył na nią przez chwilę. Trochę było mu głupio, że zapytał się o coś takiego, ale to go po prostu interesowało. Widząc jednak jej minę postanowił, że nie będzie dalej poruszać już tego tematu.

Uśmiechnęła sie lekko. Przeszli wzdłuż alejek a Mary nieco mocniej ścisnęła jego rękę.
- Umiesz jeździć na desce?? Wiesz o co mi chodzi prawda??- Uśmiechnęła się szerzej.- aha jeśli chcesz coś o mnie jeszcze wiedzieć pytaj. Wszystko Ci o sobie powiem.W końcu lepiej byś znał moje złe i dobre strony prawda??
Spojrzała w ziemię. Kiedyś mówiono jej że jej matka była metamorfomagiem. Jednakże ona tego nie odziedziczyła tylko jej siostra. Zawsze chciała być kimś wyjątkowym jednakże była tylko zwykłą Mary. Bóg obdarował ją tylko pięknymi oczyma.
- A kiedy mi znów zaśpiewasz??- Zaśmiała się.- Bo jak ja będę Ci kiedyś śpiewala to tylko tak byś tylko ty to słyszał. Bo wiesz... wolę byś był... jedynym który wie jak śpiewam.
Zaśmiała się lekko. Popatrzyła na niego z szerokim uśmiechem.

- Wiesz na desce jeździło się jeszcze za gówniarza, ale teraz nie wiem czy bym umiał - Powiedział i uśmiechnął się lekko.
- O mnie musisz wiedzieć, że jest bardzo często wybuchowy, nienawidzę kiedy widzę jak ktoś źle traktuje dziewczyny. Wtedy robię się agresywny, całkiem nieźle gotuję...głównie Japońskie potrawy. No i jestem wężousty - Opisał tak bardzo szybko swoje cechy charakteru.
- A nie wiem kiedy ci zaśpiewam. Kiedyś na pewno - Powiedział i skręcił w jedną z alejek. Nie no teraz czuł się dobrze. Nie było mu tak gorąco, a ten czas spędzał jeszcze w takim miłym towarzystwie. Żyć nie umierać.

Jednym zaklęciem wyczarowała dwie deskorolki. Zaśmiała się.
- Kto pierwszy do tamtej Ławeczki- wskazała ławeczkę niedaleko jakiegoś dębu- ten wygrywa tyle że najpierw musi wybrać sobie wygraną. Ja wybieram hmmm przytulenie a ty??
Gdy usłyszała jaki jest uśmiechnęła się.
- Ja Ponoć od dzieciństwa ratowałam to co było najsłabsze. Jednego razu omal nie straciłam życia przez kota. Wiesz taki mały i słodki był więc rzuciłam się pod samochód by go ratować.
stanęła na desce czekając tylko na wybór jego wygranej.

- Jak wygram będziesz moją dziewczyną - Powiedział bardzo bezpośrednio. Postawił jedną nogę na desce i czekał na jej reakcje. No tak kto jak kto, ale on umiał oczarować dziewczynę. Uśmiechnął się lekko i wsadził sobie ręce do kieszeni.
- Co ty na taki układ - Był bardzo ciekawy jak ona zareaguje na to. Kiedyś jako dziecko całkiem nieźle jeździł, więc na pewno wygrać z nim nie będzie tak łatwo. A teraz weszła w to jeszcze taka stawka. Musiał dać z siebie wszystko bo by sobie tego po prostu nie wybaczył nigdy do końca życia. Cóż ciężko mu było wydusić to z siebie, więc w jakiś sposób musiał znaleźć.

Mary zatkało no ale cóż. Zakład to zakład spojrzała na niego i lekko nogą się odepchnęła jednocześnie zgadzając się na taki układ. Oczywiście nie śmiała nawet dawać mu forów. Jechała dość kiepsko ale starała się. No i nawet nieźle jej to szło. Mary jeżdżąca na dese?? Musiał być niezły widok. Do tego krótkie spodenki i bluzka z odsłoniętymi plecami. Odwróciła się na chwilę i omal się nie przewrociła. Nie umiała jeździć na desce tego sie nie dało ukryć. Ale zabawę miała naprawdę niezłą.

Kame odgarnął sobie włoski i szybko odepchnął się jedną nogą. Kiedy rozwinął odpowiednią prędkość jego dwie nogi już znajdowały sie na dece a on sam rozłożył ręce dla złapania równowagi. Po chwili zaczął robić slalony i nim Mary mogła się zorientować wyprzedził ją. Niestety ławeczka znajdowała się niedaleko schodków, tak więc Kame zgrabnie je przeskoczył podtrzymując sobie deskę i po chwili był już przy ławce. On też nie dawał jej forów tylko dlatego, że jest dziewczyną. Przecież sama to zaproponowała. Owszem nie jeździła za dobrze dlatego Kame postawił tą wygraną, i chyba dobrze zrobił.

Mary Spojrzała na niego i z lekkim uśmiechem dojechała. Oczywiście przez schody się wywaliła ale nic jej nie było.
- No to dojechałam- Zaśmiała się lekko Podeszła do niego i czarami pozbyła się deski wyczarowała sobie rolki i założyła je. - zakład to zakład prawda?? Możesz sobie wziąć nagrodę.
Zaśmiała się i spojrzała na niego z lekkim uśmiechem. Na rolkach była o niebo lepsza więc byłoby naprawdę fajnie. Podeszła bardzo blisko niego i uśmiechała się.
- Ale przytulas będzie??

Kame uśmiechnął się lekko. Nigdy nie zakładał się o coś czego nie był pewny. Podszedł do niej i przytulił ją mocno do siebie. Po chwili wyszeptał jej spokojnie do ucha
- Obiecuję ci, że ochronię cię przed wszystkim. Nie musisz się już niczego bać. Teraz będzie tylko lepiej - Powiedział i oparł swoją głowę o jej ramie. Zawsze tak robił i raczej nie zamierzał tego zaprzestać.
- Nie pozwolę aby kto kolwiek kiedy kolwiek cię skrzywdził, jesteś dla mnie zbyt cenna. Teraz zacznie się nowa historia i dla mnie i dla ciebie - Dokończył jednak nadal jej nie puszczał.

Mary wtuliła się w jego Klatkę pierdiową. słyszała jego miarowe bicie serca. Uśmiechnęła się lekko Spojrzała mu wreszcie w oczy.
- Wiedziałeś że wygrasz prawda??- Szepnęła cichutko i uśmiechnęła się takim uśmiechem który znał tylko jej ojciec.Pełnym szczęścia i miłości.- Myślałam że tylko ja tak postępuję.
Przysuneła sie i pocałowała go lekko acz czule.
- Już czuje się bezpieczna. Postaram się byś był szczęśliwy dobrze?? I obiecuję nie być bardzo zazdrosna by nie robić głupich kłótni dobrze??

- Mówiłem ci, że jeździłem swego czasu. A po za tym nie założył bym się o coś takiego gdybym nie wiedział, że wygram. Jednak nawet gdybym nie umiał tego robić a bym się założył. Nagroda by mnie zmotywowała do tego aby nawet na czworaka, ale doczłapać się tam - Powiedział i pogłaskał ją delikatnie po głowie. Kto by pomyślał, że Japończyk może być aż tak czuły. Wszyscy mówili, że są oni raczej stosunkowo oschli, i lubią mieć pewien dystans a tutaj nagle coś takiego.
- Ai shiteru - Powiedział do niej cicho, jednak jego uśmiech nadal nie schodził mu z twarzy. Może nie było to taki pełen uśmiech, ale na pewno było w nim coś pociągającego.

Mary spojrzała na niego. Aj ten uśmiech. Mary miała słabość do pięknych uśmiechów a ten na pewno był piękny.Było w nim coś co ją przyciągało. Uśmiechnęła się.
- Mówisz że przed wszystkim mnie ochronisz?? Mam lęk wysokości ale od zawsze chciałam wjechać na szczyt London Eye Pójdziesz tam ze mną?/ Nutka adrenaliny mi się przyda.
Nadal stała na rolkach i straciła równowagę. Przewracając się przewróciła go wraz ze sobą
- Ups... zapomniałam że mam rolki- Zaśmiała się leżeli chwilę na trawie. - No i będziemy trochę brudni.

No tak Kame wylądował na ziemi, jednak w ostatniej chwili przekręcił się tak, że to on walną plecami o ziemie a ona wylądowała na nim.
- Itte...itte...itte - Mruknął cicho, jednak nadal obejmował delikatnie Mary.
- Skoro tak bardzo chcesz to możemy tam iść - Powiedział i popatrzył w jej piękne oczy. Oj teraz dopiero się zacznie ciekawa opowieść. Jak na razie Kame grał zawsze solo, a teraz okazało się, że obok niego ktoś jest. Zobaczymy jak sobie z tym poradzi. Po chwili dźwignął się na nogi i podniósł gryfonkę.

Mary spojrzała na niego. Gdy już stali czuła się o wiele pewniej.
- No miałam miękkie lądowanie. Dziękuję.- Uśmiechnęła się i spojrzała na niego- Plecy Cię nie bolą??
Spytała lekko się o niego martwiąc. Złapała go za rękę i lekko posuwiście poruszała nogami. Na rolkach była niedościgniona.
- Gonisz- Zaśmiała się i puściła jego rękę on nadal miał deskorolkę. Śmiała się uciekając. W końcu zrobiła jakiś śmieszny wyskok i złapała na chwilę rolki. Wylądowała gładko.
- No jakbyśmy jechali na rolkach to byś przegrał pewnie co??- Uśmiechała się lekko i minęła jakiś pomnik stojący przy ścieżce.

- Huuu ?...co ty niby sugerujesz, że na rolkach nie umiem jeździć. Też umiem...- Mruknął lekko zakłopotany i podrapał się w tył głowy. Popatrzył na nią i usiadł zrezygnowany na ziemi.
- No dobra...nie umiem - Sprostował szybko no tak deskorolkę opanował a na głupich rolkach nie mógł się nauczyć. Jeszcze pewnie wielu innych rzeczy nie umiał, bo jego rodzice raczej nie kwapili się do tego aby czego kolwiek go nauczyć. Po chwili położył się ponownie na ziemi i zaczął wbijać wzrok w niebo. O czym on w tej chwili myślał to była zagadka na którą odpowiedź znał tylko on sam.

Zawróciła i usiadła przy nim. Uśmiechała się patrząc na jego rysy twarzy. No Mary nagle nie jest sama i nikt nigdy jej nie uderzy. Cieszyła się z tego.
- Mogę Cię nauczyć jeździć na rolkach jeśli chcesz a ty dasz mi lekcje jazdy na desce co ty na to??- Spojrzała na jego lekko odsłonięty brzuch i uśmiechnęła się. Spojrzała w niego i też się położyla. Czarami zdjęła sobie rolki. Było o wiele wygodniej. Patrzyła na przesuwające się chmury. Jak była mała lubiła sobie wyobrażać co one przedstawiają. Teraz wydawało jej się że znalazła na niebie chmurkę w kształcie serca ale po chwili zamknęła oczy a po jej głowie chodziła piosenka Barry Manilowa. Zaczęła ja cicho nucić.

Kame dotknął delikatnie jej rękę, a kiedy usłyszał znajomą piosenkę od razu zaczął wyśpiewywać cicho słowa tej piosenki. Och jak się zrobiło romantycznie. Kto jak kto, ale Kame wie jak zbudować taki nastrój. Jego śpiew był coraz głośniejszy i głośniejszy.

Takie słowa wyrwały mu się z gardła. Po chwili odwrócił głowę w jej kierunku i przytulił się do niej mocno. Przymknął swoje oczy i szepnął cicho. Po chwili wstał z pozycji leżącej do siedzącej i mruknął.- Potrzebuję cię dzisiaj, nie tylko dzisiaj, ale jutro, pojutrze i na zawsze - Szepnął jej cicho do ucha. Położył swoją rękę na jej brzuch i uśmiechnął się delikatnie.- Gome...czasami tak mnie nachodzi - Mruknął cicho i wstał ze swojego miejsca. Wsadził sobie ręce do kieszeni i popatrzył z lekkim uśmiechem na dziewczynę. Zawiał delikatny wiatr. Oj Kame normalnie kiedy był w Egipcie oddał by dosłownie wszystko z to, mógł normalnie wcześniej wpaść na pomysł małego wypadu do Londynu. Egipt to ładny i bogaty w kulturę kraj, ale jednak jak dla niego było to z lekka za ciepło. Chciał na wakacje wyjechać gdzieś gdzie jest ciepło, ale nie miał pojęcia, że szkoła aż tak przejmie się i wyślą ich teoretycznie na pustynię. Mogli naprawdę wybrać jakieś o niebo mniej ciepłe miejsce. Nie Kame nie narzekał, cieszył się, że nareszcie może odpocząć.
- Idziemy - Powiedział kiedy ustał do niej plecami i wyciągnął rękę do tyłu.

Mary uśmiechnęła się i wstała. jej mina wyrażała szczęście i jak na razie oddanie. Dopiero po chwili zrzedła jej mina. Nie spodziewała się ujrzeć w tym parku właśnie Josepha. To chyba było najgorsze co mogłoby być. Jej mina przerodziła się w lekki grymas gniewu. Nie sądziła że ON może się tu znaleźć. Wkurzona podjechała do niego i jedtyne co było słychać z ich rozmowy to krzyki i płacz. W pewnym momencie słychać było urywki rozmów.
- Nie rozumiesz Jo że ja miałam...- Tej części tekstu nie mógł usłyszeć Kame. Nikki nie chciała się pogrążać. Lecz gdy Mary skończyła zdanie ten zaczął ją szarpać

Miło było popatrzeć na płacz Mary. Po raz drugi już widział ten płacz.Pierwszy raz płakała gdy ją uderzył. Jednakże to co usłyszał chwilę później doprowadziło go do furii. Złapał ją za przedramiona. Zaczął nią szarpać. Wiedział że ją to boli bo łzy znów leciały jej ciurkiem a na ramionach pojawiła się krew i siniaki.
- Zrozum Mary że ty jesteś tylko Moja- Ten krzyk mógł usłyszeć każdy w parku. i Tak też się stało. Spodobało mu się to więc rzucił Mary o Podłogę. Ludzka znieczulica była tu dość powszechna.

Mary Opadła na chodnik i uderzyła w niego głową jednak wpierw spróbowała ochronić się łokciami które teraz jak leżała zaczęły krwawić. I to dość mocno.

Kame szybko podbiegł do niej i położył jej rękę na ramieniu. No był leniwy to mu trzeba było przyznać, ale w takich sytuacjach jak ta stawał się kompletnie kimś innym. Podszedł do chłopaka który ewidentnie był chyba silniejszy od niego, ale nie dbał o to. Przecież z Draco kiedyś o mało co nie poszarpał się na balu, ale wtedy chodziło zupełnie o coś innego.
- Może nikt ci nie powiedział, że dziewczyn tak się nie traktuje. Więc ja ci to powiem. Z tego co widzę, ona chyba jakoś nie ma ochoty zadawać się z tobą, więc spadaj - Powiedział jak na razie jeszcze całkiem spokojnie, jednak kto wie co wyjdzie potem. Kame był wybuchowym ludkiem, więc można było się zaraz spodziewać małej bójki. Dobrze, że nie wypił wcześniej bo od razu by się rzucił na niego.

Mary uniosła Głowę i spojrzała na nich. Nie chciała jednak widzieć żadnej bójki. Wstała ledwo lekko ociekając krwią.
- Kame... daj spokój... Nie warto się z nim kłócić.- Szepnęła i trzymała jego ramię. Wiedziała że z Josephem on nie wygra. Mary nie chciała by stało się coś złego.- Proszę..
Spojrzała na niego jednak chyba nic nie mogłaby poradzić. Joseph od razu przystąpił do ataku. Podniósł jedną rękę i ścisnął ją w pięść. Zadał pierwszy cios Mary nie zauważyła co się stało dalej. Mimo że próbowała się wtrącić. Dostała w twarz i łzy jej popłynęły po policzkach.

Nie no tego było za wiele. Tym razem Kame postanowił coś zrobić. Matko jak on nie lubił kiedy ktoś go po prostu nie słuchał. Od razu swój cios wycelował najpierw w brzuch chłopaka a drugi w twarz. Kątem oka zerknął na Mary. Normalnie za chwile tutaj rozegra się masakra, ale cóż jak coś to Kame będzie nie winny bo on tylko się bronił, a konkretniej dziewczynę bronił.
- Powtórzę jeszcze raz i wyraźnie. Koleś spadaj - Powiedział i nadal stał w pozycji. Obronnej, swego czasu pakował się w kilka problemów, więc wiedział jak odbywały się takie walki.
- Tak podoba ci się bicie, to może znajdź sobie kogoś kto może sie obronić przynajmniej - Powiedział i ponownie zaatakował go w twarz.

Mary nie wytrzymała i spojrzała na nich.
- Joseph!! - Krzyknęła- Przestań!!
Próbowała go odepchnąć.Znów oberwała w twarz. Tym razem dwa razy Mocniej. Joseph wciąż atakował Kame. Mary która wciąż miała na nogach rolki upadła na ławkę.

Jo Spojrzał na młodego Japończyka i zaśmiał się szyderczo
- Kochany?? A co ty mi możesz zrobić?? Myślisz że mnie to boli??- Spojrzał na siebie. Joseph był wielki i barczysty zatem nic więc dziwnego że Jego ciosy były mocniejsze. Uderzył Kame w brzuch. Jak najmocniej mógł.
- Posłuchaj mnie chłopcze... Jeśli powiedziałem że panienka Newmoon będzie moja to tak się stanie- Po tych słowach nastąpił kolejny cios tym razem w twarz. Coś chrupnęło ale to raczej w dłoni Josepha niż na twarzy Kame. Jo Uśmiechnął się szyderczo patrząc na niego.

W tym czasie Mary starała się pojechać na posterunek Londyńskiej Policji. W pewnym momencie straciła równowagę i przewróciła się. Piękna atmosfera którą stworzyli pękła jak bańka mydlana.

Kame przewrócił się na ziemię łapiąc się za brzuch. Kiedy dostał w twarz na jego policzku zastało całkiem spore zadrapanie. Gryfon usiłował się podnieść, jednak ból spowodowany uderzeniem w brzuch był całkiem silny, przez co zamroczył na chwilę chłopaka. No tak teraz ten byk mógł spokojnie wykorzystać okazję. Kame nie wiele widząc lekko uniósł się podpierając się na rękach.
- Prędzej po moim trupie ona zwiąże się z tobą. Jak zaczną mnie zakopywać w ziemi to wtedy proszę bardzo, ale do czasu kiedy ja żyję i mam się nieźle...o tym, że ty i ona będziecie kiedyś możesz pedale zapomnieć - Powiedział i starał się odzyskać ostrość widzenia.

Jo się zachwycił. No i tu będzie zabawa. Zaśmiał się sarkastycznie.
- Po Twoim trupie mówisz?? No to jak sobie życzysz.- Pomógł mu niby wstać i po chwili znów walnął go w żebra. Mary zawróciłą wiedząc że nie dojedzie na komisariat. Stanęła niedaleko by nic jej sie nie stało. Myśli szybko przebiegały po jej głowie. Jeśli Kame użyłby swojej mowy Węży To Jo by się przestraszył i uciekł. Mary podjechła tam w momencie gdy Kame obrywał w twarz. Jo strasznie się z tego cieszył. Gdy Mary pojawiła się w zasięgu wzroku lubieżnie się oblizał.
- Mary od dzisiaj jesteś już moja- Krzyknął śmiejąc się wrednie.
Mary przerażona podjechała do Kame. zdążyła przy nim klęknąć.
- Kame... daj spokój on Cię zabije- Wypowiedziała tylko te słowa i musiała uniknąć ciosu od Jo.- Proszę Cię.

Kame wylądował na plecach czując, że chyba mu połamał żebra. Po chwili na szczęście ból zaczął powoli mijać. Chłopak dźwignął się na rękach i powiedział cicho.
- Mówiłem, że nie znoszę kiedy ktoś w taki sposób traktuje dziewczyny, a szczególnie tą która jest dla mnie ważna - Powiedział i dźwignął się na nogi. Dotknął sobie kąciku ust na którym też pojawiła się rana. O nie on tak tego nie zostawi. Trzymał się nadal za bok, jednak stał dzielnie. Po chwili ponownie przystąpił do ataku. Był on jednak o niebo bardziej słabszy niż poprzednie. Owszem użył by mowy węży gdyby wiedział, że on się przestraszy tego. Nie no jeszcze kilka ciosów a Kame po prostu padnie tutaj z bólu. Z jego policzka zaczęła ściekać krew. Widać było, że już ledwo się trzymał, ale jednak nadal jakoś stał. Rzucił się na napastnika, jednak jak było napisane wcześniej był znacznie silniejszy. Tak więc Kame wylądował na ziemi ponownie. Jednak tym razem na tym się nie zatrzymało. Jo od razu podszedł do niego i zaczął go kopać po brzuchu po głowie i w sumie po wszystkim w co tylko trafił. Widać było, że Kame już powoli zaczyna tracić świadomość. Z głowy zaczęła mu lecieć krew.