Szła spokojnie pomostem. Myślała o swoim lokatorze. Pięknie się zapowiadają te dwa tygodnie wakacji. Miała tylko nadzieję, ze nie pozabijają się w nocy.
Gdy przeszła cały pomost dwukrotnie położyła się na rozgrzanych deskach i oglądała ryby pływające tuż przy powierzchni.

Spacerowała sobie pomostem. Jak na razie zapowiadało się pięknie, tylko musiała jeszcze poznać tego kogoś, z kim miała dzielić dom. A może ten ktoś się nie pojawił? Tak, byłoby jeszcze piękniej.
Wyjęła z kieszeni spodenek mentolowego papierosa i zapaliła go. Miała iść na drinka, ale uznała, że najpierw sobie pochodzi.

Usłyszała czyjeś kroki na pomoście i podniosła się z desek. Zobaczyła ślizgonkę z papierosem. Widziała ją kiedyś w szkole.
-Cześć.- przywitała się. Miała nadzieję, ze ona będzie inna niż ten chłopak z plaży, czy jej lokator.

Wiedziała, że tak będzie. Wiedziała, że ktoś zakłóci jej ten spokój. Wypuściła z ust dym i odwróciła się w stronę sprawcy. Ujrzała jakąś dziewczynę, a raczej dziewczynkę, na oko dwunastoletnią. Czemu ona musiała trafić akurat na nią?
- Hej - odpowiedziała niechętnie i dalej szła przed siebie, w stronę ławeczek.

Widząc, ze ślizgonka nie chce z nią rozmawiać wzruszyła tylko ramionami i wróciła do wcześniejszej czynności.
A więc wszyscy ślizgoni są tacy sami... pomyślała przypatrując się rybom. Rodzeństo miało rację.

Uśmiechnęła się drwiąco na widok reakcji tej Puchonki. Tak, pamiętała, że ta dziewczynka należała do Hufflepuffu. Kilka razy widziała ją przy ich stole i w szatach.
Doszła do jednej z ławeczek i usiadła na niej. Było tu bardzo przyjemnie, więc Vera wyjęła swojego ipoda i zaczęła słuchać ulubionej muzyki.
Wszystko było tu po prostu cudowne.

Bezsenność dawała się jej we znaki, wyszła więc cicho z domku, uprzednio zakładając białą sukienkę przed kolana, pierwszą, która leżała na wierzchu. Wybrała się nad wodę, gdzie uznała zadowolona, że nie ma tu nikogo. Przeszła wolno do połowy pomostu i usiadła, opuszczając nogi w dół, aby móc zamoczyć stopy w wodzie. Na Malediwach podobało jej się prawie wszystko. Wyspy tętniły życiem, ale były na swój sposób spokojne, co tworzyło warunki do odpoczynku. Jedyną wadą był dziwny brak towarzystwa. Od przyjazdu nie udało jej się z nikim zamienić słowa. Przygnębiająca samotność uderzała ją bardziej niż kiedykolwiek. Oparła ręce o krawędź drewna i spojrzała w wodę. Księżyc odbijał się bladym blaskiem w jej tafli, sprawiając wrażenie tajemniczości, jakby skrywała więcej niż mogła. Z trudem odwróciła głowę w stronę złotego piasku, który w tym świetle pobladł i zrobił się srebrzysty.
Audrey mocno uderzył fakt, iż księżyc nie jest doceniany przy słońcu. Wydawał jej się bardziej romantyczny, z tymi wszystkimi gwiazdami na niebie. To chyba rzecz gustu, ja wolę księżyc, inni zachód słońca. Położyła się na plecach, nie wyjmując stóp z wody. Oglądała niebo dokładnie, obserwując miliony świecących punkcików, wyszukując znajomych gwiazdozbiorów. Uznawszy, że gdyby ktoś szedł po drewnianych deskach, to usłyszałaby dudnienie kroków i poczuła lekkie wstrząsy podłoża, zaczęła śpiewać jedną ze swoich ulubionych, mugolskich piosenek.
Nie miała pojęcia, dlaczego właśnie ta melodia przyszła jej na myśl. Tak samo nie wiedziała, że ktoś jednak może przyjść cicho i stać właśnie poza zasięgiem jej wzroku, utkwionego w niebie, obserwując i słuchając uważnie.

Znudziło jej się patrzenie na ryby. Była też już trochę zmęczona. Wstała i poszła do swojego domku. Zastanawiała się, czy zastanie tam swoje lokatora. Właściwie to nawt nie wiedziała jak ma na imię. Przyspieszyła kroku.

Rudowłosa choć normalnie o tej porze pogrążona była we śnie, bez żadnego okrycia stóp i w zwiewnej koszuli nocnej kroczyła po pomoście. Możliwie iż to wina ciepła jakie w nocy sprawiało, że tak trudno było jej zasnąć lub chęć zobaczenia nieba nocą zamaczając jednocześnie stopy w wodzie. Zdecydowanie bardziej pasowałaby jej ta druga opcja. Wiatr przyjemnie uderzał w jej osobę pobudzając kosmyki jej włosów do dzikiego tańca i falując końce koszuli nocnej. Jak bardzo zadziwił ją fakt, że nie była tu sama. Początkowo osoba siedząca na pomoście wydawała się jej zupełnie obca, ale kiedy zobaczyła rudowłosą czuprynę rozpoznała w niej Audrey. Usiadła obok niej.
- Ładnie śpiewasz. - Skomentowała, słysząc tylko koniec melodii.

Drgnęła lekko słysząc znajomy głos. Nie spodziewała się, że można iść tak cicho po pomoście. Odczekała chwilę, aby uspokoić przyspieszone bicie serca i podniosła się powoli. Spojrzała na Hannę, z którą nie rozmawiała zbyt wiele.
- Dzięki - powiedziała ironicznie, nigdy nie eksperymentowała z głosem w obecności innych. - Wystraszyłaś mnie - dodała. - Ty też nie możesz spać?

Usiadła obok niej. Kawałek stopy wsunęła pod wodę ze zdziwieniem stwierdzając, że nadal jest ciepła, przyjemnie ciepła.
- Nie chciałam. - Powiedziała obserwując ciemną taflę oceanu. Nie do uwierzenia było, że w dzień przy pełnym słońcu zobaczyć można było jego dno. Teraz wdziała tylko księżyc i gwiazdy odbijające się na jego powierzchni, przez którą co jakiś czas mknęła jakaś fala.
- Chyba też, nie wiem, trudno to wytłumaczyć. - Odparła nie zastanawiając się zupełnie nad tym, co przed chwilą wypłynęło z jej ust. - Nadmiar emocji, pomyślałam, że jak zobaczę jak wygląda tutaj noc, to może trochę się uspokoję.

- A wygląda wspaniale. Nie wiem dlaczego wszyscy tak bardzo uwielbiają zachody słońca - zamyśliła się.
Jasne światło sprawiało, że wszystko wyglądało inaczej. Złoty piasek srebrzył się, przejrzysta woda odbijała jego blask, zniekształcając lekko w swoim odbiciu skałę księżyca, a blada cera zdawała się lśnić bielą. Niebo też prezentowało się idealnie z tymi wszystkimi gwiazdami. Przymknęła oczy, pozwalając, aby delikatny wiaterek pobawił się z jej włosami.

- Bo są romantyczne. - Odparła delikatnie wzruszając ramionami. Rzeczywiście delikatna poświata jak biła podczas zachodów słońca była niezwykła, jednak sama rudowłosa nigdy jakoś specjalnie się tym nie zachwycała.
- Noc jest magiczna. - Skomentowała nadal wpatrując się w księżyc. Kątem oka obserwowała jednak Audrey, delikatnie się przy tym uśmiechając. Radość jaka od niej była nie tyle dziwiła Hannę, co intrygowała.

- Może i są, ale wolę księżyc. Nie wierzę, że jest coś bardziej romantycznego - powiedziała nie otwierając oczu i ignorując fakt, że zabrzmiało to trochę dziecinnie.
Dopiero teraz zauważyła, że nie pamięta, z jakiego domu jest Hanna. Mimo usilnych starań nie mogła sobie tego przypomnieć. Może to dlatego, że mało się znamy...
- Z jakiego jesteś domu? - zapytała znienacka.

- Slytherin. - Odparła zanurzając także drugą nogę w wodzie. Zastanawiała się jak to możliwe, że nawet w nocy miała tak wysoką temperaturę i nawet przez głowę przeszła jej myśl, jakoby była podgrzewana ona magicznie.
- A twój dom ? - Zapytała po chwili nie mogąc sobie przypomnieć chwili gdy dziewczyna o tym wspominała. A może wcale tego nie robiła ? Nagle zorientowała się, że przecież rozmawiały ze sobą jeden raz i nie można określić tej pogawędki jako specjalnie długiej, a nawet wręcz przeciwnie. Zdążyła się tylko dowiedzieć, że włosy Audrey nie były farbowane, a ich barwę zawdzięcza wyłącznie genom.

- Gryffindor - powiedziała niepewnie.
Dom nigdy nie robił dla niej różnicy, jednak niektórzy zwracali na niego szczególną uwagę. Zawsze martwiła się, kiedy informowała Ślizgona o swoim przydziale, jednak starała się robić to stosunkowo późno, aby zdążyć się z nim zapoznać, a tym samym pokazać, że Gryfoni wcale nie gryzą. Tym sposobem zdołała zaprzyjaźnić się z kilkoma, jednak niektórzy odrzucali ją od razu, dowiadując się w jakim jest domu. Miała szczerą nadzieję, że tym razem będzie inaczej.

- Macie ładnego lwa w godle. - Skomentowała tylko. Nigdy nie odrzucała znajomości z osobą ze względu na to z którego jest domu. Byłoby to niegrzeczne, bo przecież nawet nie zdążyła jej dobrze poznać. Nie raz zresztą się przekonała, że wśród ślizgonów nie warto szukać znajomych. O wiele lepiej jest szukać takowych w innych domach, gdzie na pewno znajdzie się wiele milszych osób.

- Dziękujemy - zaśmiała się, zadowolona z faktu, iż nie ocenia jej po przynależności do Gryffindoru. - A tak właściwie... dlaczego trafiłaś do Slytherinu? - zapytała prosto z mostu, choć rzadko można było usłyszeć to pytanie z jej ust.
Wścibska natura Aud musiała wiedzieć wszystko, aby dać pełen obraz i wyobrażenie. Nie godziła się na omijanie szczegółów, a już tym bardziej wszystkiego, co związane z Hogwarckimi domami. Oczywiście akceptowała odmowę udzielenia odpowiedzi, ale pytać musiała zawsze. Gdzie mnie to zaprowadzi - westchnęła w myśli.

- Bo jestem złą do szpiku kości ślizgonką uwielbiającą dręczyć puchonów i gryfonów. - Odparła śmiejąc się przy tym perliście. Nigdy nikt nie zadał jej tego pytania, choć gdyby tak się stało zawsze miała ułożoną w głowie na nie odpowiedź. Zresztą często samej sobie musiała uświadamiać dlaczego tak się stało.
- Nie wiem, może dlatego, że tego chciałam. - Odparła i uśmiechnęła się, choć wyglądało to bardziej jakby się krzywiła. - Matka zawsze mówiła, że muszę tam trafić jak cała rodzina. Pewnie gdyby tak się nie stało wywaliłaby mnie za drzwi. Jak nacisnęli mi też stary kapelusz na głowę modliłam się aby tak się stało i jak widać podziałało.

- Och tak, jesteś bardzo zła - stwierdziła udając ton znawcy.
Nie zdążyła dobrze poznać Hanny, ale coś sprawiało, że już zaczynała ją lubić. Tak po prostu, miała to coś, co powinien mieć przyjaciel. A sama nie wiem, co jest tym czymś.
- Nie wiedziałam, że tiara działa w ten sposób - zdziwiła się szczerze. - Ale to dobrze, wiele ci oszczędziła, przydzielając do Slytherinu - stwierdziła krótko.

Weszła na pomost zastanawiając się nad czymś. Rękę wciąż miała zabandażowaną, tak jak i brzuch. Ubrana dziś w zieloną sukienkę w takim samym kolorze jak jej oczy i w jaśniejszym odcieniu sandałki szła dalej. Założyła swoje lekko rudawe włosy za uszy i rozejrzała się wokół. Usiadła tak, że nogi zwisały jej z pomostu.

Leif natomiast szedł z plaży, wciąż mając jeszcze mokre włosy, spodenki kąpielowe na sobie i ręcznik przerzucony przez ramię. I oczywiście nieodłączny plecak, bez którego Gryfon nie ruszyłby się nigdzie. W końcu gdyby go nie miał gdzie chowałby tak przydatne rzeczy, jak na przykład fajki i zapalniczka? Różdżkę mógłby z powodzeniem zostawić, w końcu, komu ona potrzebna poza lekcjami, ale dwie powyższe rzeczy były mu niezbędne.
Szedł powoli pomostem, niespiesznie odpalając papierosa i rozglądając się. Nie od razu przyuważył siedzącą dziewczynę, właściwie dopiero w momencie, w którym ją mijał. Dziwne, że nie siedziała na tych śmiesznych ławeczkach na końcu pomostu, ale nie jemu było to oceniać.
- Nudno, nie? – zagaił spokojnie, siadając obok niej i rozglądając się krótko. Widok faktyczne był niczego sobie.

Siedziała lekko zamyślona. No dobra, raczej troche bardzo zamyślona, więc dopiero gdy Gryfon usiadł obok niej zauwazyła czyjąś obecność. Przeniosła wzrok z wody na niego.
- Tak, trochę. - powiedziała. - Ale przynajmniej jest tu cicho i można porozmyślać.
Przyjrzała się mu mrużąc lekko oczy.
- Ja Ciebie skądś chyba kojarzę. Ale to pewnie mijaliśmy sie gdzieś w szkole.

No tak. Przecież wszyscy będący tu obecnie to czarodzieje z jego szkoły. Innymi słowy zero szans na poznanie tubylców chyba, żeby się zdecydować na podrywanie tych panienek obsługujących bar. I tak marne szanse, mugole mogli pić alkohol dopiero po osiemnastce, cholera. Powinien się przyznawać, że nie kojarzy dziewczyny ani trochę, czy nie bardzo?
- Wiesz, porozmyślać można na przykład na Historii Magii, jak się na taką chodzi. I to cały rok – uśmiechnął się lekko. Nie ważne, kto ją wykładał, przedmiot był tak bezdennie nudny, że nagle wszystko wydawało się po stokroć bardziej interesujące, od wsłuchiwania się w wykład. – Pewnie się mijaliśmy. Siódma klasa? – strzelił, ale na jego szczęście dziewczyna raczej wyglądała na swój wiek. Chociaż zawahałby się między szóstą, a siódmą klasą, strzelił to drugie.

- Nie chodzę na Historię Magii z tego względu, że nie znosze uczyć się o przeszłości, wojnach itp. - powiedziała. - Wolę takie przedmioty jak Eliksiry, Numerologia czy Starożytne Runy.
Odgarnęła włosy, które opadły jej na twarz.
- Po wakacjach siódma klasa. A ty? - spytała.