- Ja?! – otworzyła szerzej oczy. – Nie, nie mam. Ani tu, w Hogwarcie, ani nigdzie indziej. Czemu pytasz? – spojrzała na nią.
Ta krukonka na prawdę jest dociekliwa jak na krukona przystało, chociaż mogłaby zająć się nauką, a nie jej życiem osobistym. Powoli się irytowała.
- Czemu rodzicom się nie podoba? Zaklęcia? Zastanawiam się, czy w ogóle jakieś lekcje będą. Ten nowy nauczyciel jest jakiś… dziwny.

Usiadł na łące, śnieg powoli się topił, jednak dalej błyszczał w zimowym słońcu jak tysiąc diamentów poukładanych jeden obok drugiego. Uwielbiał las zimowym porankiem, zawsze przychodził tu, żeby zebrać wszystkie myśli. Sięgnął po trochę śniegu, który stopił się w jego ciepłych dłoniach. Zapatrzył się gdzieś przed siebie całkowicie wyłączając myślenie.

Blondynka przechadzała się lasem, pośród zasp. Miała na sobie ciepłe niebieskie rękawiczki, które bardzo zabawnie komponowały się z resztą jej ubioru. Nagle przechodząc niedaleko niedużej polany zauważyła jakiegoś chłopaka siedzącego na śniegu, niewiele myśląc postanowiła do niego podejść i zagadać. Miała dziś dobry dzień, więc stwierdziła, że może nawet wyjdzie jej bycie miłym.
- Hey - zawołała skacząc po śladach, które były widoczne na ziemi - nad czym tak rozmyślasz, kolego? - uśmiechnęła się.

Odwrócił nagle głowę, by zobaczyć kto zmierza w jego kierunku. Była to ślizgonka sądząc po szacie.
- Cześć - odparł - o tym i tamtym.
Co się dzieje z tymi ślizgonami ?- pomyślał. Kolejna ze Slytherinu, która wydaje się być miła. Uśmiechnął się do niej i patrzył jak robi kroki w jego stronę. Odwrócił się w jej stronę i zagadnął:
- Polana pięknie wygląda rankiem - mruknął pod nosem uśmiechając się szeroko. Ponownie wziął śnieg i dmuchnął w niego powodując jego rozsypanie.

- Zgadzam się, w ogóle bardzo ładny dziś dzień, może nie zbyt ciepły, ale że ładny to trzeba przyznać - usiadła koło chłopaka - mogę się przysiąść co nie? - zapytała po fakcie.
Koło chłopaka pojawiło się mnóstwo błyszczących się płatków śniegu. Wyglądało to tak magicznie.
- Śnieg potrafi być cudowny - popatrzyła w dal, zamyślając się - a tak w ogóle to jestem Angie... a Ty? Bo chyba jesteś krukonem, co? - popatrzyła na jego ubranie.

- Do ładnych ten dzień należy, ale śnieg...Zaczynają mnie denerwować zaspy na każdym kroku. Na moje szczęście już się topią - wskazał na słońce, które ogrzewało jego twarz. Skrzyżował nogi i oparł się z tyłu dłońmi o ziemię.Po chwili zapadła cisza, tak jakby się zastanawiał jak ma na imię.
- Randy Wilson - odparł pospiesznie - tak, krukon.
Chłopak korzystał z ciepłego słońca, czuł, że lata tego roku będzie miał tak samo dość jak zimy.
- Jesteś w Hogwarcie od pierwszego roku ? - zapytał - Nigdy Cię tu jeszcze nie widziałem. Może to dlatego, że często chodzę sam, albo w niewielkiej grupce osób.

- Fajne masz imię, wiesz? No i taaak, jestem tu od pierwszej klasy, ale zawsze trzymałam się ze starszymi Slizgonami... teraz wszyscy już wyszli z Hogwartu, i jakoś ciężko mi sobie znaleźć dobrych znajomych. - odparła chłopakowi, przysuwając nogi do siebie. - mi tam śnieg nie przeszkadza, chociaż zdecydowanie wolę jak jest ciepło. Można robić dużo więcej rzeczy, już nie mogę się doczekać aż popływam w jeziorze. W tamtym roku robiłam to prawie codziennie - na jej twarzy pojawił się promienny uśmiech - bo było z kim, ciekawe jak będzie w tym. - nabrała śniegu do ręki i ścisnęła go, tak by się stopił. - czasami fajnie pobyć samemu, ale tak stale... no, ja bym nie wyrobiła.

- Stale to też bym nie wyrobił -zaśmiał się - jak chodzę sam, to tylko na tę polanę, żeby zebrać wszystkie myśli. Nad jezioro to też bym się z chęcią wybrał - odparł zerkając kątem oka na dziewczynę wciąż wygrzewając się w promieniach słońca.
- Z której jesteś klasy ? - zapytał mając zamknięte oczy. Śnieżna biel dawała o sobie znać i ciężko było patrzeć na nią godzinami. Oczy zaczęły go boleć, dlatego je zamknął.

- A teraz ci nie dałam wszystkiego przemyśleć, co? - Angie przygryzła dolną wargę, mrużąc oczy - och ja nie dobra ślizgonka! Ale wiesz, osoby z naszego domu tak mają, więc raczej ci nie dam spokoju, przynajmniej na razie - stwierdziła ze śmiechem.
Przez chwilę pocierała ręce o siebie, by je rozgrzać. Zabawa ze śniegiem odebrała jej trochę ciepła.
- Chodzę do szóstej, a Ty? Miesiąc temu świętowałam siedemnaste urodziny - znowu się zaśmiała - wiesz, dziś jest astronomia. Idziesz? Bo ja bym się przeszła...

- Nie, nie ma sprawy, wcale mi nie przeszkadzasz- powiedział do dziewczyny. Ubrał na głowę kaptur i położył się na chwilę na śniegu. Nie czuł zimna bijącego od niego, a ciepło. Zdziwił się, przez dłuższy moment leżał tak i ogrzewał dłonie chuchając w nie.
- Też szósta - odparł z uśmiechem - no to wszystkiego najlepszego, w końcu... Lepiej późno, niż wcale, prawda ? Astronomia ? Nie zapisałem się, jakoś nie mam ochoty, jak chcesz, to idź - mruknął. Sekundę później nie leżał, lecz siedział tak jak przedtem opierając się rękoma o śnieg.

- Tak szczerze, to też mi się nie chce. Jakoś nie lubię chodzić na lekcje, obojętne czym one by nie były - wzruszyła ramionami, i popchnęła chłopaka, tak że prawie się przewrócił na śnieg - ups, nie chciałam - udała przepraszający uśmiech, i założyła rękawiczki, które niedawno zdjęła. - Heh, no dzięki, zawsze to jedne życzenia więcej do szczęścia. Może mi coś dadzą.

Kiedy dziewczyna przewróciła go w śnieg otrzepał się z niego i poprawił fryzurę. Chwilę potem wziął dyskretnie z ziemi małe gwiazdki, ugniótł je porządnie i rzucił w jej ramię.
- Ups - powiedział naśladując Angie. Wstał z ziemi i zaczął formować dużo kul ze śniegu, puch pięknie mienił się w słońcu.
- A na jakie lekcje chodzisz ? -zapytał z nutą ciekawości w głosie. Chwilę potem dziewczyna oberwała w brzuch, a Randy zwijał się ze śmiechu widząc jej minę.

- Wyobraź sobie, że nie chodzę na żadne lekcje! Trochę sobie powagarowałam, ale będę mieć nadrabiania... ale co tam, chociaż ostatnio się dobrze bawiłam. No ale mogę ci powiedzieć na co bym chciała chodzić. Czarną Magię, obronę przed nią, transmutację, eliksiry i oczywiście, moje ulubione Zaklęcia! W życiu nie pójdę na zielarstwo... fuj! - oznajmiła wykonując dziwny ruch rękoma - a Ty? - w tym momencie zerwała kulką w brzuch - ała! - zgięła się trochę, a jej mina stała się niewyraźna. - Osz Ty! - ukucnęła szybko zbierając śnieg i lepiąc go w kulkę, która szybko została rzucona w chłopaka, niestety nie trafiła.

- Odpoczynek się często przydaje. Osobiście też bym sobie odpoczął, ale boję się mieć zaległości - przyznał - ja na twoim miejscu po opuszczonej lekcji leciałbym do biblioteki przeczytać conajmniej dwie książki.
Chwycił drugą, ulepioną wcześniej kulę i rzucił w nią, jednak rozsypała się w powietrzu. Śnieg nie za bardzo lepił się tego dnia, zaczął on jednak padać bardzo gęsto.
- Chodzę na eliksiry, OPCM, zaklęcia i numerologię - powiedział. Był zadowolony ze swojego wyboru i uśmiechnął się szeroko do blondynki.

No tak, w końcu to Krukon, lubi się uczyć... powiedzieć mu, że ja też? Eee, nie, i tak wyjdzie na jaw. Zresztą co mi to da.
- No wiesz, ja co do książek to czytam raczej tylko te, które nie mają ni wspólnego z nauką. Tak jakoś wychodzi, a jeżeli już to raczej właśnie zaklęcia albo eliksiry. One mi się wydają ciekawe. - zrobiła kilka kroków w tył i uderzyła plecami o pień jakiegoś drzewa. Z góry spadło na nią mnóstwo śniegu i była cała biała.
Przetarła sobie twarz, śmiejąc się z siebie.
- Haha, chwila nieuwagi i po tobie... a raczej po mnie! Jak się zapiszę na to co mówiłam, to parę lekcji będziemy mieć wspólnie - dodała.

Stanął bokiem i zerknął na nią kątem oka.
- Myślisz, że typowy Kurkon ze mnie ? -zapytał podejrzliwie - Jesteś w błędzie, nie uczę się tyle co inni. Do książek nic nie mam, a nawet je lubię, ale nie czytam ich w dzień i w nocy - przyznał.
Biegał w jednym miescu, żeby się rozgrzać, bo zrobiło mu się trochę zimno. Otulił się ciaśniej szalikiem, a kiedy zauważył, że Angie jest cała biała zaśmiał się krótko.
- Masz tu coś - pokazał na swoim policzku miesce w którym była brudna. Podszedł bliżej niej i podniósł głowę do góry patrząc w niebo.

- A jaki typ lubisz najbardziej, co? Ja Fantastykę i horrory - skinęła głową, jakby na potwierdzenie swoich słów i zrobiła ruch podobny do otrzepującego się psa, co tylko w myślach ją rozśmieszyło. Przez chwilę panowała cisza a ona dalej byłą cała w śniegu.
Tutaj? - przetarła miejsce, które uważała za to, o którym jej mówił - na co tak patrzysz? - podeszła do niego i również spojrzała w niebo.
Stała tak blisko, że czułą jego zapach. Zakręciło się jej w głowie, ale szybko się ocuciła. Miejsce na policzku jednak dalej miała nieco brudne.

- Horrory bardzo lubię - odparł.
Promienie słońca świeciły mu w oczy, przez co je przymknął.
- Nie wiem, tak patrzę - powiedział - niebo jest bezchmurne i pięknie wygląda.
Opuścił głowę w dół i zobaczył Angie. Zauważył, że była nadal brudna, więc podniósł dłoń i wytarł jej policzek palcem.
- O tutaj - powiedział uśmiechając się szeroko. Przez chwilę tak stali w milczeniu.
- To słońce mi już przeszkadza - przyznał - wiem... maruda ze mnie - szepnął i zaśmiał się pod nosem.

Po tym "spotkaniu" ze śniegiem, dotyk chłopaka wydał się jej strasznie ciepły i przyjemny. Tak, musiała to przed sobą przyznać, Randy wydawał się jej fajny.
- E tam, maruda... czy ja wiem, mógłbyś gorzej narzekać, a wcale nie jest tak źle - wzruszyła rękoma i przeczesała włosy ręką, strzepując z nich resztki śniegu. Drobinki, które zostały, sprawiły, że jej fryzura delikatnie lśniła. - No, a w ogóle, nie tak dawno mówiłeś, że nie możesz się doczekać aż śnieg stopnieje, a dzięki słońcu stanie się to szybciej - zatrzymała spojrzenie na jego oczach, ale szybko się ocuciła. - zimno się robi, co? Ty chociaż mokry nie jesteś - ścisnęła usta, starając się nie śmiać.

Zastanawiał się nad odpowiedzią poprawiając swój czarny płaszcz.
- Ze mną jest tak, że bardzo szybko zmieniam swoje zdanie - mruknął i wzruszył ramionami - sporo jest ci zimno, może pójdziemy na kuchni napić się czegoś ciepłego ? -zapytał robiąc jeden krok do tyłu. Ostatni raz zrzucił śnieg z włosów i ruszył przed siebie. W pewnym zatrzymał się czekając na Angie.
- Idziesz ? Czy może chcesz tu zostać ? - odwrócił się bokiem i owinął się jeszcze raz szalikiem tak, żeby mu nie wiało.

- Idę idę - stwierdziła, i zaczęła iść kilka kroków za nim. - nie chcę zamarznąć, ani nic w tym stylu, a chętnie się napiję czegoś ciepłego. - w sumie było to powtórzenie słów chłopaka, tyle, że bardziej jako stwierdzenie.
Zaczęli iść pomiędzy zaspami, a jednak, śnieg mógł zacząć wkurzać, chociaż sąchwilę gdy jest przydatny.

Ruszyła tanecznym krokiem na polanę. Zdziwiła się widząc na niej parę osób. Podeszła z szerokim uśmiechem do puchonki, której zbytnio nie kojarzyła. Usiadła na przeciwko niej po turecku patrząc na książkę, którą czytała.
- Ciekawa? O czym ? -zapytała wskazując na lekturę, którą trzymała w dłoni. Przyjrzała się bliżej dziewczynie i podała jej rękę.
- Christine Davis, chyba musiałam przeoczyć parę osób z dormitorium... Ostatnio często się to zdarza, że znajduję nowe osoby.

Megan przeczesała włosy ręką po czym wróciła do swojej książki.
Historia mugolów bardzo ją interesowała. Żałowała, że nie daje radę chodzić na zajęcia z mugoloznawstwa.Megan usłyszała kroki, które zaczęły sie do niej zbliżać, dźwignęła głowę i spojrzała na przybyła puchonkę.Meggie uśmiechnęła się sympatycznie a za razem tajemniczo.
-Tak, bardzo ciekawa, jak dla mnie.Zależy kto co lubi.-odpowiedziała z radością w głosie.
-Megan Hewson-przedstawiła się po czym dodała-Ostatnio żadko przebywam w dormitorium, może dlatego nie miałyśmy okazji się poznać.

Mikael:
Nagle szczur odczuwszy powiew świeżego powietrza i powrót młodzieńczej energii zniknął w gęstej trawie.
- O nie! Apacz wracaj! - Mikael zerwał się z miejsca - Żadnych gwałtownych ruchów panie. Emeryt na wolności !- zawołał i zaczął szukać szczurka.

Blair:
Szczurek nagle nabrał wigoru i uciekł w trawę. Chłopak pognał tuż za nim.
Blair zauważyła, gdzie zwierzątko pobiegło.
- Tam jest - wskazała głową obecne położenie gryzonia.
Dopiero teraz zorientowała się, że siedzi na polanie już dosyć długo. Miała jeszcze kilka rzeczy do roboty.
- Wiecie, ja już muszę iść. Narka - powiedziała i poszła.

Jane:
Przyglądała się temu wszystkiemu z rozbawieniem, jak Apacz przykuwał coraz większą uwage innych.
- Ach, ta sława - i zaśmiała się na widok gonitwy Mikaela za szczurkiem - Cóż za energia!

Obejrzała się za siebie, było tam dwoje krukonów i gryfonka. Nie wiedziała o czym rozmawiają, więc zdziwiła się widząc puchona biegającego bez sensu. Uniosła brew do góry i siedziała tak przez chwilę, patrząc na chłopaka.
- A temu co ? - zapytała Megan. Zerknęła kątem oka na okładkę książki lekko przytakując głową.
- Mugoloznawstwo ? Lubisz ? Mugole są dziwni - dodała uśmiechając się nieznacznie - jednak te ich wynalazki... - zatrząsłszy się z zimna przypomniała sobie o paru z nich. Rozejrzała się po polanie, wciąż chichocząc z biegającego w kółko chłopaka. Naokoło było zielono, nawet ciemne chmury przeganiało ciepłe słońce. Christine wychyliła głowę, by ogrzać swoją zmarzniętą twarz.
- Pięknie - mruknęła pod nosem przejeżdżając opuszkami palców po trawie.

Jane:
Na polanie zaczęło zbierać się więcej uczniów. Po chwili usłyszała dociekliwe pytania dotyczące poczynań Mikaela.
- Goni swego podopiecznego! - odpowiedziała Puchonce - Jestem Jane, a ty? - i uśmiechnęła się przyjaźnie. Spojrzała na dziewczynę i zaśmiała się cicho.

Megan spojrzała na Christine, która wyciągała szyję ku słońcu.Meg uśmiechnęła się na słowa puchonki.
- Masz rację, jest tu ślicznie. Cisza wokoło,tylko ptaszki nucą swoją melodie.- Meggie uwielbiała wiosne. Na drzewach pojawiły się liście, co ukoloryzowało całą polanę. Promienie słońca ogrzewały obie dziewczyny, tuląc je, żeby nie było im zimno.
-A ty czymś sie interesujesz? - Spytała się z zaciekawieniem puchonki.
Megan spojrzała na dziewczyne niedaleko jej. Odwzajemniła uśmiech po czym także się przedtawiła.
-Megan Hewson!A to moja nowa koleżanka Christine- rzekła i wskazała głową na puchonke siedzącą obok niej.
- Widzę, że macie tam szczurka.Uciekł wam??-spytała Meggie patrząc w strone gdzie zniknęło zwierzątko.

Mikael:
Szczurek oddalił się znacznie od ostatniego miejsca pobytu.
- Apacz! - jęknął Mikael i przyspieszył. Odgadywał położenie staruszka po poruszającej się trawie.
Chłopak zdawał sobie sprawę że robi z siebie idiotę przed dziewczynami ale złapanie zwierzątka było dla niego priorytetem.