W samym centrum błoni rozciąga się ogromne jezioro. Uczniowie często tu przychodzą, szczególnie w gorętsze dni, gdy chłodna woda jest wprost idealnym sposobem by choć odrobinę się ochłodzić. Jest to również idealne miejsce, by przy cichym plusku małych fal obijających się o brzeg, odrobić lekcje, bądź poczytać książkę. Czasem można zaobserwować tu ogromną kałamarnicę, leniwie przebierającą swoimi mackami.
Znów dotknęła jego twarzy przytulając się do niego. Obróciła się tak, że teraz leżeli do siebie bokiem na trawie. Na szczęście błota już nie było, więc nie byli zmuszeni na to uważać. Cofnęła twarz i całowała go po szyi "idąc" w stronę jego karku. Tu było jej o wiele wygodniej, niż na dziedzińcu, bynajmniej nikt nie patrzył na nich spode łba. Zaśmiała się cicho myśląc, że za nie długo wylądują w jeziorze. Otworzyła oczy i zobaczyła, że są nie daleko wody. Kiedy oderwała usta od niego, wybuchnęła śmiechem.
Niechętnie otworzył oczy, spoglądając na nią. Przerwała pieszczotę, a to niedobra... Spojrzał na nią pytająco, gdy zaczęła się śmiać. - Co jest? - spytał, gładząc ją po talii. Przeszkadzał mu ten płaszcz, ale fakt iż leżeli na ziemi, sprawił, że wyrzucił jego pomysł z głowy. Chrząknął.
Zerknęła na chłopaka nieznacznie, wciąż mając odwróconą głowę w stronę jeziora. - Ekm... Jakbyś nie zauważył Kazuo zaraz wylądujemy w wodzie - pokazała mu palcem na brzeg jeziora, który był tylko kilkanaście centymetrów od nich. - I co robimy z tym fantem ? Proponuje wrócić pod drzewo, bo będziemy mokrzy. Chyba, że ci to nie przeszkadza - Powędrowała dłońmi na jego klatkę piersiową gładząc ją opuszkami palców.
Gdy w końcu oderwał wzrok od jej tęczówek, spojrzał na brzeg jeziora. Zamoczył palce i skrzywił się nieznacznie. - Hm... woda zimna. Nie wyglądamy na morsy, więc - chwycił ją mocno i przeturlali się pod samą korę drzewa. - Tak chyba lepiej - odgarnął jej włosy z czoła i uśmiechnął się.
Zachichrała się i przeturlała się pod drzewo razem z chłopakiem. Próbowała odczytać coś z jego twarzy, jednak szybko z tego zrezygnowała. Przytuliła się do niego mocno, kiedy chciała go pocałować zauważyła, że coś ją blokowało. W tym momencie odwracając głowę ujżała, że guzik od jej płaszcza zahaczył o korę drzewa pod którym leżeli. - Głupi płaszcz- wymamrotała i odczepiła go wracając do ust chłopaka. Lekko rozchyliła usta tym razem pogłębiając pocałunek, który stawał się coraz bardziej namiętny.
Nie mógł wytrzymać i parsknął śmiechem. - Coś ten płaszczyk nam się buntuje, nie - nagle poczuł jak Christine zatyka mu usta pocałunkiem. Mruknął cicho, wplatając palce w jej długie włosy. Ponownie się przewrócił, tak, że leżał teraz nad Christine. Dłonią wodził po jej ciele
Przeszedł ją bardzo przyjemny dreszcz. Chciało jej się piszczeć i dziękować, że poznała chłopaka, jednak usta miała zajęte w tym momencie. - Nie lubię, gdy się ktoś, lub coś buntuje - Podniosła i opuściła brwi. Opuściła ręce z pleców krukona, żeby ściągnąć z siebie nie wygodny płaszcz. Sweter w zupełności jej wystarczał, z resztą było jej za gorąco. Podgryzała delikatnie płatek jego ucha odgarniając swoje włosy do tyłu, by nie przeszkadzały.
Zacmokał, zakładając jej płaszcz z powrotem na jej ciało. - Nie ma mowy, będziesz chora, a tego obydwoje nie chcemy - ucałował jej czółko, czując jak z powrotem do niego przylega. Coś trudno będzie się im opanować. A on facet - na pewno nie przerwie sytuacji. - Zrozumiała, że nie lubisz czyjegoś buntu, jednak... Nie pozwolę na to. - pokazał jej przekuty jęzor.
Westchnęła cicho patrząc na niego niewinnie. - Co w tym złego ? Gorąco mi i tyle - powiedziała trochę zmieszana. Towarzysząca im chwilowa cisza, została lekko tłumiona przez świergot ptaków. Przekręciła się na bok, tak, że policzek leżał na jego piersi, lewą dłoń przytuliła do jego torsu. Uważnie słuchała bicia jego serca. - Coś nie tak ? -zapytała przytulona do jego klatki piersiowej.
Gdy się w niego wtuliła, westchnął. - Złego? Nic, jedynie możesz się przeziębić, a tego przecież nie chcemy - szepnął i pogładził dłonią jej plecy - oprócz biblioteki, gitary, co jeszcze lubisz? - spytał, rozkoszując się chwilą. Oddychał spokojnie, jednak miał znacznie przyspieszone bicie serca.
Wywróciła oczami.Faceci...- pomyślała jednocześnie słuchając go i szybkiego bicia serca chłopaka.Nie chciała przerywać ciszy, jednocześnie pragnąc usłyszeć trochę więcej jego ciepłego tonu głosu. Ponownie westchnęła i wzruszyła ramionami. - Nudzę się. Naprawdę, jeszcze niedawno nie istniało nic innego dla mnie, niż muzyka i książki - wodziła opuszkami palców po jego torsie od czasu do czasu go całując, co sprawiło, że go serce miało szybszy rytm.
Wywróciła oczami.Faceci...- pomyślała jednocześnie słuchając go i szybkiego bicia serca chłopaka.Nie chciała przerywać ciszy, jednocześnie pragnąc usłyszeć trochę więcej jego ciepłego tonu głosu. Ponownie westchnęła i wzruszyła ramionami. - Nudzę się. Naprawdę, jeszcze niedawno nie istniało nic innego dla mnie, niż muzyka i książki - wodziła opuszkami palców po jego torsie od czasu do czasu go całując, co sprawiło, że go serce miało szybszy rytm.
Parsknął śmiechem. - Kobieto, ja głowę przez Ciebie stracę - jęknął, unosząc jej podbródek, aby mógł ją pocałować. - Teraz... nie będziesz się nudziła - rzekł tajemniczo, całując czubek jej noska - Zaradzimy temu jakoś.
Nagle przyszła jej na myśl wycieczka do Japoni. - Nie, nie trać głowy ! Chcę Cię mieć w całości ! - krzyknęła, jednak nie tak głośno, niż zazwyczaj. Przez krótką chwilę zapadła cisza, Christine znów wsłuchiwała się w dźwięki, które ją otaczały. Pocałowała go w policzek. - Szkoda, że w Hogwarcie nie ma kwiatów wiśni - westchnęła przypominając sobie o swoich ulubionych drzewach. Nie odrywała się ani na chwilę od Kazuo, jedynie przenosiła wzrok to na lewą, to na prawą stronę.
- W całości? Jak bardzo w całości? - spytał i wybuchnął śmiechem. Wypuścił ciężko powietrze, bawiąc się końcówkami jej włosów - Niedługo zobaczysz je na żywo, Christine, bądźże cierpliwa. - zaśmiał się ponownie i ucałował ją w czółko. Uwielbiał jej perfumy, może wypadałoby pokazać też fabrykę matki? Westchnął, było mu tak dobrze...
Nie wytrzymała, nagle zaczęła się dławić ze śmiechu. - Na żywo powiadasz ? - zapytała trzymając się jedną ręką za brzuch. Tym razem położyła się koło niego na trawie przenosząc rękę na drzewo i oskubując korę. Zaczęła coś nucić po nosem. - Nad czym tak myślisz ? - spytała patrząc w niebo, które można było zobaczyć w częściach, przez gałęzie drzew.
Założył dłonie za głową, wszak nie miał już co tulić. - Tak, na żywo. - zapewnił ją - Poznasz prawdziwy wschód słońca, to nie to samo co tu. Zachód też oczywiście... Tam jest inne jedzenie, świeższe. Owoce mają inny posmak. Ba, a ludzie są jak z zupełnie innej epoki. To jest chyba w nich najpiękniejsze... - spojrzał na niebo - Myślisz? Trudno nad czymś myśleć, jak koło mnie leży taka kobieta.
/ przepraszam, że dopiero teraz, ale gorączka zaciągnęła mnie do wyrka :'C/
Opuszkami palców dotknęła bardzo delikatnie jego szyi. Przez chwilę słuchała chłopaka próbując sobie wyobrazić to, o czym opowiada. - Uważaj tylko, bo nie będę chciała stamtąd wrócić - ostrzegła go z łobuzerskim uśmiechem. Patrzyła do góry na bardzo długie gałęzie drzew. - Kazuo, nie przesadzaj - pokazała mu zaróżowały język, po czym usiadła patrząc na krukona. W ogóle nie chciało jej się stąd ruszać, pogoda i towarzystwo było wręcz doskonałe. Delikatny, chłodnawy wiatr zderzał się z jej ciepłą od słońca twarzą. Znów chwyciła za gitarę i zaczęła coś na niej grać, tym razem były to spokojniejsze utwory, które jednym uchem wpadały, a drugim wypadały. - Widzisz, ty nie potrafisz myśleć, a mi się język plącze ! - zauważyła ciągle brzdąkając na instrumencie.
Mruknął cicho, gdy jej palce dotknęły szyi. Mogłyby tak robić wieczne... Gdyby tylko jeszcze zjechały na obojczyk... Rozmarzył się. Spojrzał na nią, gdy się podniosła i ponownie zaczęła grać. Podszedł do niej od tyłu, wtulając się w jej plecy. - A co? Chciałabyś tam zamieszkać? - szepnął przy jej uchu.
Odchyliła głowę w tył, kładąc ją na jego ramieniu, przy okazji jej usta zmysłowo dotykały jego podbródka. Zamyśliła się na dłuższą chwilę zdając sobie całkowicie sprawę z tego, że właśnie wymyśla swoją, własną melodię. Słysząc ponownie jego ciepły i spokojny głos przy uchu przymknęła z rozkoszą oczy. - Nie wykluczone. Lubisz mangi ? - spytała słysząc każdy jego oddech. Dźwięk grającej gitary ucichł.
/ wybacz, złamałam se nogę i nie było mnie praktycznie w domu xd Będę odpisywać na raty, bo mi się coś dzieje z komputerem -.- /
Również przymknął oczy, rozkoszując się ciepłotą jej ciała, tudzież perfumami. Naprawdę miał do nich słabość. Noskiem przejechał po jej policzku, zatrzymując się na chwilę, aby odpowiedzieć. - Mangę? Przecież się na niej wychowałem, a Ty? - spytał tym razem przy uchu, delikatnie muskając jego płatek.
Odłożyła gitarę w bezpieczne miejsce i pociągnęła go za rękę sprawiając, że teraz był w jej objęciach. - Od paru lat dostaję różne gazety z mangami do Anglii. Hmm...Najbardziej jednak cenię sobie te ruchome komiksy, które mi przysyłają znajomi - powiedziała cicho. Sama nie wiedziała do końca ile czasu już siedzą nad jeziorem. - Oh, naprawdę nie wiem czemu nie znaliśmy się już wcześniej. Chodzisz może na jakieś lekcje ? - zagadnęła go swym uwodzicielskim głosem.
Przytaknął i dorwał się do jej szyi. Zrobił malinkę, uprzednio odgarniając kosmyki jej długich włosów. Ucałował ją jeszcze na dodatek. - Lekcje? Nie mów mi, że od rana chcesz rozmawiać o lekcjach, to zbędny szczegół naszej znajomości. - wstał wraz z Christine na rękach, a następnie zaczął biec w nieznane.
Pogoda nad jeziorem była całkiem ładna, dlatego Gabrielle wybrała się na spacer. Sama. Potrzebowała tego. Ucieszyła się, że nie zobaczyła nikogo nad brzegiem jeziora. Zaczęła nucić cicho. How can you see into my eyes like open doors? Leading you down into my core where I've become so numb... Nie wiedziała, dlaczego przyszła jej na myśl akurat ta piosenka. Jednak nie przejmowała się tym i śpiewała dalej. Już trochę głośniej. Czystym głosem o ciekawej barwie. Without a soul, my spirit sleeping somewhere cold, until you find it there and lead it back... home. Jej dusza była smutna i zagubiona.
(Arya) Nogi niosły ją gdzieś w niesprecyzowanym kierunku, gdy pozwoliła myślom wędrować bez celu. Do jej świadomości docierały jakieś dźwięki.... melodia, którą znała. Uniosła twarz, gwałtowny podmuch wiatru rozwiał jej włosy. Wcisnęła ręce głęboko do kieszeni kurtki i rozejrzała się, zorientowawszy się, że stoi nad brzegiem jeziora. Zerknęła w lewo i dostrzegła w odległości przeszło dwudziestu metrów dziewczynę. Taak, to ona śpiewała tę melodię, którą wcześniej rozpoznała. Zakołysała się na piętach, wpatrując się znów w taflę jeziora, falującą lekko na wietrze.
Nie słyszała nic poza swym śpiewem. Była w takim stanie, jakby nie było nic poza nią. Wake me up inside, wake me up inside,call my name and save me from the dark... Gabrielle czuła, że jej dusza się zapada, że wpada w otchłań. Potrzebowała kogoś, kto uratuje ją przez upadkiem na dno. Bid my blood to run before I come undone save me from the nothing I've become...
(Arya) Kątem oka obserwowała dziewczynę - teraz dostrzegła iż jest to również Krukonka - wyraźnie znajdującą się obecnie w innym wymiarze. Zmarszczyła brwi, zastanawiając się czy nie jest to niepokojąco silny... odlot.
Zapamiętała się w tym, co robi. Obróciła się niespodziewanie i zobaczyła dziewczynę, Krukonkę. Gabrielle przeraziła się na jej widok. Nie była pewna, co dokładnie robiła. A nie chciała rozmowy. Dlatego szybko pobiegła w stronę zamku, bezwiednie. Wiedziała, że zachowuje się jak małe dziecko. Ale Gabrielle była taka... nieprzewidywalna. I nic nie mogła na to poradzić.
(Arya) Poprawiła nerwowo fryzurę i przyjrzała się swojemu odbiciu w tafli. No, czysta jestem, więc o co chodziło... - zastanawiała się, unosząc brew. Nie znajdując logicznego wyjaśnienia zachowania Krukonki westchnęła i kucnęła nad brzegiem jeziora, mącąc dłonią jego powierzchnię.
:: 
1 ... 6 ... 8, 9, 10 ... 24 ... 39 
