W samym centrum błoni rozciąga się ogromne jezioro. Uczniowie często tu przychodzą, szczególnie w gorętsze dni, gdy chłodna woda jest wprost idealnym sposobem by choć odrobinę się ochłodzić. Jest to również idealne miejsce, by przy cichym plusku małych fal obijających się o brzeg, odrobić lekcje, bądź poczytać książkę. Czasem można zaobserwować tu ogromną kałamarnicę, leniwie przebierającą swoimi mackami.
Usiadła na trawie i obserwowała jezioro. To było zdecydowanie jej ulubione miejsce w Hogwarcie, siedząc tu zawsze traciła poczucie czasu. Westchnęła cicho i ukryła twarz w dłoniach. Gdyby nie zimno, które niesamowicie Hannie przeszkadzało przesiadywałaby tutaj całe dnie.
Zarzuciła kaptur na głowę i wyszła na błonia. Wprawdzie akurat teraz nie padało, ale nadal było zimno. Skierowała kroki w stronę jeziora. Po chwili stanęła tuż na jego brzegiem. Patrząc na taflę wody, zobaczyła, że lekko zamarzła, jednak z pewnością nie aż tak, żeby móc po nim chodzić. Bell była zresztą pewna, że nawet rzucony kamyk wpadłby do wody. Mimo wszystko, miała nadzieję, że niebawem przyjdą takie mrozy, żeby jezioro będzie mogło posłużyć jak lodowisko. Z oddali zobaczyła jakąś osobę siedzącą po niemal drugie stronie jeziora, udała się więc w tamtą stronę. - Cześć, Hanna!- przywitała się, gdy zobaczyła znajome, rude włosy.
Obróciła się za siebie, kiedy usłyszała znajomy głos. - Bell. Cześć - przywitała ją z uśmiechem. - Siadasz ? - zapytała ją, wskazując miejsce obok siebie.
- Jasne – usiadla na kolanach, mimo, ze wiedziala, ze potem bedzie tego zalowala. Bo czy to madre siedziec na sniegu? Na pewno nie, choc zalezy tez jak dlugo. Zrobila reka slad w jeszcze dosc cienkiej warstwie bialego puchu. – Lubisz zimie? – zadala pierwsze pytanie ktore przyszlo jej na mysl. – Wiele osob tylko na nia narzeka…
- Chyba należę do tych osób. Naprawdę uwielbiam jak cały świat jest pokryty białym puchem i cieszą mnie święta, ale to zimno mnie zniechęca. - odparła. - Rozumiem przez to, że ty ją lubisz ? - wywnioskowała tak z jej wypowiedzi. - Na święta jedziesz do domu ? - zapytała.
- Jak najbardziej! Nie rozumiem ludzi którzy uważają, że śnieg jest okropny. Wprawdzie jak za dużo, to wiadomo nudzi się, a i można się rozchorować. Mimo to lato lubię równie bardzo. Westchnęła, znowu słysząc to pytanie. Miała nadzieję, że już wkrótce będzie mogła wszystkim na to pytanie normalnie odpowiedzieć. Postanowiła jeszcze dziś napisać list. - Jeszcze nie wiem... A ty?
- Sama nie wiem. Wolałabym zostać tutaj, ale rodzina by mnie za to udusiła. - powiedziała. Najchętniej spędzałaby w Hogwarcie święta, wakacje, nienawidziła powrotów do domu. - Fajnie było by zostać w zamku. Miałabym dużo czasu, aby wreszcie porządnie zwiedzić zamek.
- Niestety sama musisz zdecydować co jest lepsze, bo ja nie mam pojęcia co bym zrobiła w takiej sytuacji. Może to duszenie nie będzie aż takie straszne...? - uśmiechnęła się lekko. - Albo do wakacji zapomną. - Wprawdzie są to tylko trzy dni, tak mi się wydaje przynajmniej, więc tego czasu tak dużo by znowu nie było, jednak zawsze coś. Szczególnie, że lekcji w ogóle nie będzie.
- Chyba zostanę, najwyżej będą mi to wypominać do końca życia. - uśmiechnęła się kpiąco, kiedy przypomniała sobie jak jej matka przez miesiąc dręczyła ją, za to, że Hanna zapomniała o jej urodzinach. - Trzy dni chyba wystarczą, bo zamek znam dobrze. Chciałabym odwiedzić miejsca, w których jeszcze nie byłam.
- Aż tak źle? Nie mów, że każdy Ślizgon ma takich "kochanych" rodziców. Większość ludzi z tego domu, jak już się lepiej pozna nie są wcale tacy wredni... Więc muszą nadrobić w charakterze rodziny? - zaśmiała się. - Gdzie na przykład? Zorientowała się, że to pytanie było właściwie głupie, bo skoro tam nie było, to nie mogła ich znać. - Zamek jest tak duży, że większość uczniów przez całe siedem lata nie daje rady poznać go dokładnie...
- Widocznie tak - uśmiechnęła się. - Lub tyczy się to tylko mojej rodziny. - zastanowiła się chwile. W sumie ojciec nie działał jej tak na nerwy jak jej matka. - Tak, chociaż bardzo chciałabym odwiedzić pokój życzeń. Wstyd się przyznać, ale jeszcze tam nie byłam. Choć z tego, co słyszę jest to najlepsze miejsce w Hogwarcie.
- Szczęście, że moi tacy nie są. Chociaż... właściwie to wiem jedynie w połowie - ojca właściwie nie znała, mimo, że jego przynależność to Slytherinu w latach szkolnych na pewno o czymś świadczyła. - Ja byłam, ale zaledwie kilka razy. Cudowne miejsce - rozmarzyła się. - Z pewnością musisz je odwiedzić, no a podczas świątecznej przerwy będzie o wiele mniejsza możliwość, że ktoś go zajmie i nie będziesz mogła się tam dostać.
- Wiele osób tak mówi o tym pomieszczeniu. Kiedyś na pewno tam zajrzę. - powiedziała. - No i będę miała więcej czasu na czytanie książek. W sumie to kolejna rzecz, której ślizgoni powinni unikać, ale jakoś nie potrafię sobie tego odmówić.
- Unikać? No co ty, od czytania nie staniesz się przecież Krukonem. Znam wielu Ślizgonów, którzy lubią czytać, myślę, że to raczej nie określa do którego domu pasujesz. Poza tym te stereotypy... uważam, że to głupie. Owszem, według czegoś trzeba być przydzielanym do domu, ale nie trzeba przecież sztywno trzymać się jego zwyczajów. Jai gatunek lubisz najbardziej?
- W sumie czytam to co akurat wpadnie mi w ręce. Chyba najczęściej są to książki o czarnej magi. Wydaje mi się, że jeśli bardzo zależy ci na dostaniu się do jakiegoś domu to charakter nie ma tutaj znaczenia. No bo w sumie, tiara bierze pod uwagę twoje myśli i pragnienia, a charakter tylko pomaga jej w w wyborze - powiedziała. - Przynajmniej ja tak uważam - dodała po chwili, wiele razy spotkała się z odmiennym zdaniem na ten temat, a nie chciała nikomu narzucać swojego zdania.
- Mimo to, czasem twojej pragnienia nie mają znaczenia. Nie, żeby była zupełnie bezwzględna, ale wiem, że niektórzy chcą trafić do jakiegoś domu, a mimo to tak się nie dzieje. Oprócz chęci trzeba mieć jeszcze to coś. Wzięła w dłonie nieco śniegu i mimo, że był zimny a ona nie miała rękawiczek ulepiła niewielką śnieżkę.
- Możliwe. W sumie wcale nie chciałam trafić do Slytherinu, ale moja rodzina tego ode mnie wymagała. Polubiłam bycie ślizgonką, ale czasami czuję, że nie pasuje do tego domu - westchnęła. - Chcesz moje rękawiczki? - zapytała wyjmując z kieszeni kurtki parę grubych różowych rękawic. Ręce Bell były zaróżowione od zimna.
Spojrzała trochę niepewnie na rękawiczki. Co prawda nie było jej zimno, ale co jej szkodzi. Przynajmniej się nie przeziębi. - Dzięki - powiedziała i je założyła. - Jak puchate. Znowu wzięła śnieg i po ulepieniu kulki rzuciła ją przed siebie, tak, że wpadła do jeziora. Po chwili śnieżka zniknęła pod wodą. Tak jak myślałam. - A tobie nie zimno? Siedzisz tu pewnie trochę dłużej niż ja...
- Zimno niestety. Ale nawet największe mrozy nie powstrzymają mnie przed przychodzeniem tutaj. - odparła. - Poza tym już nie czuję zimna bo nie mam czucia w większości części ciała. - Mam nadzieję, że niedługo będzie tak zimno, że jezioro zamarznie. Lubię się po nim ślizgać.
Wyjęła różdżkę i nią machnęła: - Lacarnum Infalamare. Może chociaż trochę pomoże. A poza tym, ty lepiej je weź - zdjęła rękawiczki i podała Hannie. - Ja powstrzymam się od trzymania rąk w śniegu i będzie ok. - Niemalże czytasz mi w myślach! - zaśmiała się. Tuż zanim podeszła do Ślizgonki o tym właśnie myślała. - Masz łyżwy, czy tak bez niczego?
Wzięła od krukonki rękawiczki i założyła je na zmarznięte ręce. - Mam łyżwy, ale nie umiem na nich jeździć. Zawsze chciałam się nauczyć, więc postanowiłam, że najwyższy czas się za to zabrać. Jak tylko jezioro zamarznie zaczynam naukę.
- Ooo, no to super. Chętnie popatrzę na twoją naukę i może popstrykam jakieś zdjęcia. Gdzieś w dormitorium powinnam mieć aparat. Jestem pewna, że będzie co oglądać. Oczywiście, nie miej tego za złe. Sama też chętnie pojeżdżę, jeśli znajdę gdzieś łyżwy. No, a jak ty będziesz już to robiła dobrze, to trochę mi pomożesz. Co ty na to?
- Jestem za. I chętnie się pośmieje ze swoich upadków. - Uśmiechnęła się szeroko. - Kiedyś jeździłam na rolkach i nawet nieźle mi szło, więc może przyda mi się to na lodzie.
- Ja nie jeździłam nigdy ani na jednym ani na drugim, więc może być dość... ciekawie. Na pewno przyda mi się nauczyć się czegoś nowego, co wymaga ruchu zamiast ciągle siedzieć... Tak jak teraz. Przypomniała sobie, że Hannie było zimno. Jednak od jakiegoś czasu, przed nimi ciągle unosiły się kule ognia. - Nie powinnaś wracać do zamku? Jeszcze zupełnie zamarzniesz, a potem rozchorujesz i czas który mogłabyś spędzić na nauce jazdy na łyżwach, przeleżysz w Skrzydle Szpitalnym.
Westchnęła, jakoś nie miała ochoty na spędzenie tam chociaż dnia. - Chyba będę wracać, naprawdę nie mam ochoty tam trafić. Ty też wracasz czy jeszcze zostajesz ? - zapytała wstając z zimnej ziemi.
:: 
