W samym centrum błoni rozciąga się ogromne jezioro. Uczniowie często tu przychodzą, szczególnie w gorętsze dni, gdy chłodna woda jest wprost idealnym sposobem by choć odrobinę się ochłodzić. Jest to również idealne miejsce, by przy cichym plusku małych fal obijających się o brzeg, odrobić lekcje, bądź poczytać książkę. Czasem można zaobserwować tu ogromną kałamarnicę, leniwie przebierającą swoimi mackami.
- Już nie długo, wszak zostało Ci tylko pół roku w Hogwarcie - zauważyła. Ona jeszcze nie musiała się martwić od czego zacznie po szkole, jeszcze miała na to czas. Spojrzała na dziewczynę która to się do nich odezwała, po czym przeniosła wzrok na Williama. - Ciekawe kłótnie to tylko w Slytherinie - powiedziała z niemałym rozbawieniem, jednak dość cicho, tak, żeby tylko on to usłyszał. Tak, tam czasem było można natrafić na wręcz komiczne sytuacje.
- Będzie mi tego brakować. Zawsze, gdy zaczynam się do czegoś przyzwyczajać, kończy się to. Może jak się trochę postaram, będę powtarzał klasę? - zaśmiał się. Oczywiście nie rozważał tego na serio. Przynajmniej na razie. - Tak, tylko Ślizgoni potrafią twórczo dyskutować... Ale może powinniśmy dać innym szansę? - jako istota, która zawsze tylko szuka zaczepki, spojrzał wyzywająco na Gryfonkę. W jego oczach dało się zauważyć politowanie. Oczywiście całkowicie sztuczne i nienaturalne.
- Och, na pewno nie tylko oni - Hayley uśmiechnęła się krzywo. - W innych domach na pewno też są ludzie zdolni w tej kwestii. Spojrzała wrogo na Ślizgona. Nie znosiła wywyższających się ludzi.
- Czyżbyś się stęsknił za drobnymi sprzeczkami? - Zapytała spoglądając na Williama z lekkim rozbawieniem w oczach. Po chwili przeniosła wzrok na dziewczynę, która to stała nieopodal. - Tak, na pewno - powiedziała raczej bez przekonania. Choć, owszem. Bywały przypadki, gdy w jakimś innym domu był ktoś o dość złośliwym charakterze. Jednak nie było to coś częstego.
- Tak, zdecydowanie. Życie w "harmonii i spokoju" jest okropnie nudne. I męczące wbrew pozorom. Nie ma na kim się wyładować, wszystko się trzyma w sobie. - powiedział do Effie. Może dlatego tak szybko zawsze się nudził? Za mało wrażeń? - Uwierz, że w niektórych kwestiach nie mamy sobie równych. - powiedział jadowitym tonem, wbijając spojrzenie w dziewczynę. Może jednak będzie ciekawie?
- Tak, też tak uważam. - Pokiwała głową, jednocześnie zasuwając kurtkę pod szyję, gdy zawiał chłodniejszy wiatr. - Nikt tak dobrze się nie wywyższa i nie rzuca słów na wiatr, jak wy. - Uśmiechnęła się cierpko, mierząc dwójkę wzrokiem.
- Lepiej być mistrzem w czymś takim, nic w niczym. - prychnął. Tylko osoba, która naprawdę dobrze go zna, zauważyłaby, że cała ta sytuacja niezwykle go bawi. - Zapomniałaś jeszcze o znęcaniu się nad innymi, publicznym poniżaniu, zabawianiu się kosztem innych, praktykowaniu zakazanych dziedzin magii i sprawdzaniu ich w codziennym użyciu na mniej uzdolnionych. - wymienił beznamiętnym tonem, cały czas nie odrywając od niej spojrzenia.
- Lepiej być mistrzem w czymś, co ma sens - rzuciła. Mierzyła się z chłopakiem spojrzeniami. Przymrużyła oczy. - Fakt, mój błąd - powiedziała, ze sztuczną skruchą odmalowaną na twarzy.
- Oh, czyżbyś sądziła, że wymienione dziedziny, w których prym wiodą właśnie Ślizgoni są bezsensowne? A co z rozrywką? Też jest bezsensowna? Zabawa? Rozwijanie... zainteresowań i umiejętności? Umiejętność wybicia się ponad innymi? - zapytał, unosząc dumnie głowę. Podobało mu się, że dziewczyna obstaje przy swoim i nie daje za wygraną. Coraz rzadziej spotykał się z takim zachowaniem.
Przysłuchiwała się ich rozmowie z lekkim uśmieszkiem na ustach. Nawet nie chciało się jej specjalnie wtrącać do tej drobnej sprzeczki. Z resztą zgadzała się z Williamem, więc cóż miała dodawać? Nic nie mówiąc, wyciągnęła sobie więc z kieszeni paczkę fajek, wyjęła z niej jednego papierosa i spojrzała na Williama. - Zapalisz? - Zapytała trzymając przed nim paczkę z papierosami. W drugiej ręce natomiast obracała papierosa.
- Ciekawe to są zainteresowania. Lepsza byłaby jednak rozrywka, przy której nikt nie ucierpi. - Popatrzyła ze wstrętem na papierosy, które trzymała w rękach ślizgonka, która towarzyszyła chłopakowi. - Znacznie lepszą zabawą są na przykład bierki - powiedziała z pogardą.
Spojrzał na Effie i momentalnie zmienił się wyraz jego twarzy. - Znasz mnie lepiej niż myślałem. - stwierdził rozbawiony. - Bardzo chętnie. - poczęstował się papierosem, a następie odpalił i jego, i trzymanego przez Ślizgonkę. - Jestem w niebie. - mruknął sam do siebie, zaciągając się, po czym ponownie zwrócił się do Gryfonki. - Bardzo twórcze i budujące zainteresowania, tak bym to ujął. A co to za rozrywka, jeśli nikt nie cierpi? - zaczął "serwować" swoje ulubione poglądy. - Bierki? - powtórzył, niemal krztusząc się ze śmiechu. - Może dla takich ludzi, jak Ty. - prychnął pogardliwie.
- Jakbyś nie wyczuł ironii w moim głosie - powiedziała patrząc na niego z pogardą - to nie chciałam, mówiąc to, okazać zainteresowania bierkom. - Wyjęła ręce z kieszeni i skrzyżowała je na piersiach. - A dla twojej wiadomości, kiedy nikt nie cierpi, też jest fajnie. Chociaż może nie dla takich ludzi jak ty.
- O, więc śmiało mogę stwierdzić, że jesteśmy także mistrzami czepianiu się i w ironizowaniu, bo Tobie niestety coś nie wyszło. Powiedziałaś to zbyt gorliwie. - rzucił głosem wypranym z emocji. - Widocznie nie dla takich ludzi jak ja. Ale nie narzekam. - mruknął, wypuszczając leniwie dym.
- Cóż, niestety - rzekła z udawanym żalem. - Mógłbyś mi kiedyś dać lekcję, widać sama nie jestem tak zdolna jak ty. Hayley zaczynała nie dowierzać, że istnieje ktoś tak uparty. Jej samej wielokrotnie mówiono, ze nie wiadomo po co, uporczywie ciągnie dalej kłótnię. Widać znalazł się ktoś z podobną przypadłością. - I na tym polega twój problem - powiedziała, uśmiechając się życzliwie.
Uśmiechnęła się do niego lekko widząc, że przypadł mu do gustu pomysł z papierosem. Gdy jej odpalił papierosa, mocno się nim zaciągnęła. Każdy lubił co innego, a Effie, cóż, uwielbiała fajki. Paczkę z powrotem schowała do kieszeni, a spojrzenie przeniosła na Gryfonkę. - Niestety pewnych rzeczy się nie da nauczyć - powiedziała wypuszczając z ust powoli dym.
Nie tylko Eff uwielbiała fajki. W przypadku Williama tylko o nich jednych można było mówić w kategorii "uzależnień". Resztę jego "nałogów" traktuje się z przymrużeniem oka. - Celna uwaga. - zauważył. Ślizgonka zawsze go zaskakiwała pod tym względem. Może nie mówiła za dużo, ale jak już coś powiedziała... było to zawsze słuszne i na temat. - Widocznie różnimy się nie tylko poglądami i umiejętnościami, ale i poziomem problematyczności. Bo ja nie widzę tu żadnego problemu. - zaśmiał się zupełnie naturalnie, jednak nie było w tym nic ciepłego czy rozluźniającego. Wręcz przeciwnie, śmiech chłopaka był chłodny i ostry.
- Mówiąc to tylko potwierdziłeś moją tezę - poinformowała go, odwracając głowę w stronę jeziora z dezaprobatą. Gdy dym papierosowy dotarł do niej, skrzywiła się i cofnęła nieznacznie, znów spoglądając na Ślizgonów. W innej sytuacji poprosiłaby ich, by zgasili papierosy, ale wiedziała, że odmówią.
Zaciągnął się po raz kolejny, a następnie wypuścił powoli dym. Wszystko co robił, robił zawsze tak, żeby widać było, jak bardzo nie zależy. Nawet, jeśli było wręcz przeciwnie. Jedna wielka gra. - Służę pomocą na przyszłość. - powiedział ze sztucznym przejęciem i zaangażowaniem, po czym równie sztucznie się ukłonił, jednak złośliwy uśmiech dalej tańczył na jego ustach.
Hayley zakaszlała kilka razy. Zamachała przed sobą ręką, żeby odgonić dym, ale na niewiele to się zdało. - Skoro służysz pomocą, mógłbyś przestać wydychać to świństwo na mnie? - zapytała.
Zaśmiał się po raz kolejny, jednak nie zgasił papierosa. - Chyba żądasz ode mnie zbyt wiele, nie sądzisz? - spytał retorycznie pozornie ciepłym tonem. Oczywiście, że mógłby przestać, ale jakoś nie miał ochoty. - Niestety. - powiedział już swoim normalnym głosem, wbijając w Gryfonkę swoje chłodne spojrzenie. - Nie, dopóki sprawia mi to przyjemność. - dodał. Cóż, w jego przypadku uprzejmość rzadko kiedy wchodziła w grę. A już zdecydowanie, jeśli miała mieć miejsce kosztem jego zadowolenia.
Hayley co chwilę pokasływała cicho, aż oczy zaszły jej łzami. Zirytowała się - nie po to wyszła na świeże powietrze, by się dusić i krztusić. Zwłaszcza, że zazwyczaj miało to dość nieprzyjemny koniec. - Jak miło - odparła ściśniętym głosem. - Pówiąc o tym, co sprawia ci przyjemnośc, masz na myśli patrzenie, jak się krztuszę, czy palenie?
Przez chwilę zastanawiał się nad odpowiedzią, w między czasie zaciągając się kilkakrotnie. - Docelowo myślałem o opcji drugiej, ale skoro doszliśmy już do moich spaczonych upodobań, dlaczego miałaby mnie nie bawić opcja pierwsza? - mruknął, w końcu. Chwilę patrzył na dziewczynę, ale nie było w tym nic ciekawego. - Przecież to takie oczywiste... Jeśli staniesz na zawietrznej, dym nie będzie do Ciebie leciał. - dodał, wywracając oczami. Dziwne, że skoro jest taka sprytna, jeszcze na to nie wpadła.
Aliison: Allison skierowała swoje kroki w stroną jeziora. Kątem oka dostrzegła trójkę nieznajomych, więc podeszła do nich. - Piękna pogoda, czyż nie? - spytała, przesadnie miłym tonem, upodabniając się do Puchonki z prawdziwego zdarzenia. Lubiła takie gierki. Nawet bardzo. W jej oczach pojawiły się zadziorne iskry.
Hayley już miała odpowiedzieć chłopakowi, gdy podeszła do nich jakaś puchonka. Zdezorientowana dziewczyna zapomniała o tym i kaszląc cicho patrzyła przez chwilę na dziewczynę. Zmrużyła oczy, zastanawiając się, czy jej przypadkiem nie zna, ale nie przypominała sobie jej twarzy. Pokiwała wolno głową, wciąż się nie odzywając.
Wywrócił ponownie oczami, po czym spojrzał na nowo przybyłą. - Niech zgadnę - mruknął, mierząc ją wzrokiem. - Puchonka. Entuzjazm nie do podrobienia. Dodałbym, że zapewne Angielka, bo tylko oni potrafią mówić z takim zapamiętaniem o pogodzie, ale jakoś nie wyglądasz na jedną z nich. - prychnął.
Aliison: Tak! Pogratulowała sobie w myślach. - Ech, te pozory. Zawsze oceniasz po nich ludzi...? - zmrużyła oczy po czym skrzyżowała ręce na piersiach. Wbiła w niego wyzywające spojrzenie. Tak łatwo było oszukać człowieka.
Hayley od razu polubiła tę dziewczynę. Uśmiechnęła się lekko i popatrzyła na Ślizgona, żeby zobaczyć jego reakcję. Zakasłała jeszcze kilka razy. Włożyła ręce z powrotem do kieszeni spodni.
Aliison: Kątem oka spojrzała na dziewczynę i mrugnęła do niej. Ponownie spojrzała na chłopaka. Zastanawiała się, jaką to ironiczną ripostę przygotuje. Nawet ją to zaciekawiło.
:: 
1 ... 6, 7, 8 ... 23 ... 39 
