Kosteczka: 1 - zaklęcie ofensywne nietrafione w przeciwnika

Doceniał to jak opanował już zaklęcie oszałamiające i do jakiego poziomu w jego rzucaniu doszedł. Oczywiście... Mógł się jeszcze potknąć, ale to czego dokonał jeszcze przed chwilą spowodowało u niego dość spore zadowolenie. Z resztą było to widać po nim bardzo dobrze - głównie ze względu na raz po raz przebłyskujący na jego twarzy uśmiech. Również uznanie z ust Ode, tuż po tym jak ściągnął z niej zaklęcie miało w tym swoje odbicie.
- Starałem się... - Skomentował posyłając jej uśmiech.

Niemniej musiał pamiętać, że nie ma już czasu na zbytnie konwenanse, ze względu na to, że pojedynek nadal się toczył, a oni zdawali się nadal nie powtórzyć zbyt wielu zaklęć. Jeszcze tyle na nich czekało biorąc pod uwagę objętość rozdziału opatrzonego komentarzem odnośnie zaklęć ofensywnych w ich podręczniku do Zaklęć i uroków. On sam teraz wertował swoją pamięć w poszukiwaniu coraz to bardziej wymyślnych zaklęć. Nagle wpadło mu do głowy jedno, którego jeszcze nigdy nie próbował, a mogłoby okazać się całkiem przydatne. Pytanie było tylko... Czy aby na pewno dobrze je pamiętał...

Z rozważań wyrwało go zaklęcie lecące w jego stronę, na które o mało nie wpadł. Udało mu się odskoczyć w ostatniej chwili, a zaklęcie, trafiając w ścianę, poczyniło w niej niewielki uszczerbek. Niby dziurkę. Zszokowany popatrzył to ja obrażenia spowodowane ścianie, a to na Odeyę.
- Coś mocne to zaklęcie... - Zażartował. Kompletnie szkody zadane obiektowi, nie przekładały się na potencjalny skutek użycia na człowieku i doskonale sobie z tego zdawał sprawę.

Starał się skupić, wyklarować trochę zamglone myśli, a trzeba przyznać, że rozpraszał się coraz bardziej jakby tracąc siły. Nic w sumie tym dziwnego, bo już trochę tutaj siedzieli. Wiedział też, że jeszcze trochę pracy przed nimi, a on sam nie powinien po sobie pokazywać jak bardzo jest zmęczony.
- Ceruisam! - Rzucił czekając na finalny efekt. Różdżka bądź co bądź zaiskrzyła, ale czy zaklęcie działa to nie był do końca przekonany.

@Odeya Worthington

Atak: 3 - atak udany, ale przeciwnik może się bronić

Pierwszy raz kiedy tego dnia użyła zaklęcia Tarantallerga Cassian skutecznie się przed nim obronił, ale tym wystarczyło, że tylko odskoczył, ale i tak czar był dość słaby - sądząc po ścianie. Widząc wzrok Gryfona, wzruszyła ramionami, a po jego słowach zaśmiała się.
- Taaa, bardzo. Jeszcze kiedyś się ugadamy to tylko to na Ciebie będę ćwiczyć. Przez parę godzin - obiecała mu, rozbawiona. - A Ty przy okazji osłuchasz się z inkantacją - dorzuciła po chwili, przypominając sobie, że chciał poćwiczyć wymowę tego uroku.
Kolejny atak, który wyprowadził Beaumont zapowiadał się dobrze. Serio, spodziewała się, że za moment poczuje pieczenie i upuści magiczny patyk, trzymany w dłoniach. Ale nic takiego się nie spało, bo płomień zaklęcia, użytego przez przyjaciela nawet do niej nie doleciał.
- Wow, widać, że obydwoje jesteśmy w szczycie formy - palnęła nagle, widząc, że tyle czasu ule dziś poświęcili na trenowanie zaklęć chyba przyniosło nie tylko pozytywny efekt w postaci podszkolenia umiejętności, ale także ogólnego zmęczenia.
Za chwilę podniosła różdżkę, aby znowu wymierzyć ją w kierunku Cassa, tym razem chcąc zadziałać trochę inaczej.
- Aquamenti - rzuciła, wykonując odpowiedni gest ręką, a zaklęcie pomknęło ku chłopakowi. Co prawda nie był to typowo ofensywny czar, ale kto powiedział, że nie może go zaatakować w inny sposób?

Obrona: 2 - Obrona nieudana, zaklęcie przeciwnika w ciebie trafiło.

Zaklęcie niekontrolowanego pląsu nóg mogło być prawdziwym koszmarem i tak Cass jak i Ode doskonale o tym wiedzieli. Niemniej jednak... Fajnie byłoby posiąść taką umiejętność i gdzieś w środku chłopak zazdrościł swojej kompance, nawet jeśli byłoby to tylko jedno zaklęcie z całego spisu.
- Zamierzam wytańczyć się na balu... Zaklęcie nie powinno być potrzebne. - Powiedział uśmiechając się w kierunku dziewczyny.

I faktycznie... Z minuty na minutę i zmęczenie wdawało się we znaki. Nie było to jedynie puste miotanie zaklęć w tę i w drugą stronę. Robili uniki, przemieszczali się... Ale i magiczny rdzeń pobierał jakąś część energii. Nic więc dziwnego, że nim się obejrzeli i czas już ich pojedynku minął i zmęczenie dość mocno zaczęło wdawać się we znaki.
- Tak... Ewidentnie. Chociaż... Może to zmęczenie. - Postanowił niewypał zrzucić na poczet ogólnego wyczerpania. - Kończymy po tym? - Powiedział wskazując na różdżkę dziewczyny swoją różdżką.

Tuż po zgodzie od niej otrzymał dość nieprzyjemny chlust zimnej wody prosto w twarz. Nie zdążył Bądź kompletnie nie zauważył rzucanego w jego kierunku zaklęcia. Na jego twarzy wymalowało się zdziwienie, ale chyba... Ogólnie był zadowolony, że to nie było zaklęcie, które na ten przykład by go ogłuszyło. To mogłoby być naprawdę męczące.
- Dziękuję Panno Worthington. Prysznic był wyborny... - Zażartował susząc się w międzyczasie zaklęciem “Chłoszczyć”.

Następnie podszedł w kierunku swojej torby, po raz kolejny dotykając swoją ręką łysej głosy. Przygryzł dolną wargę... Czyli teraz czas najwyższy poszukać Maxa. A może znajdzie coś na własną rękę?
- To następny w przyszłym tygodniu? - Zagaił półżartem półserio... Na dobrą sprawę takie treningi co jakiś czas to nie był głupi pomysł, a najwidoczniej... odpowiadał i jednej i drugiej stronie.

@Odeya Worthington

[z/t x 2]

Percival nie mógł wyjść z podziwu z nagłych pokładów motywacji w nim samym i że w ciągu tygodnia umówił się na kolejne „treningi” swoich umiejętności z kolejną osobą, której również tak jak poprzednio, nie znał jakoś szczególnie. Wiedział jak ma na imię, jak wygląda i do jakiego domu przynależyła. Tyle.
W każdym razie skoro zgodziła się na spotkanko, Percy mógł się tylko tym cieszyć. Wysławszy jej list, ubrał się w całkiem standardowy ubiór jak na niego i wyszedł z dormitorium, mając przy sobie jedynie różdżkę. Nie szło mu uczenie się na bieżąco z książek i o ile z pamięcią definicji nie miał problemu, ba, jego pamięć była wręcz fotograficzna, tak zrozumienie co autor miał na myśli często pozostawało poza jego zasięgiem. Z tego powodu nastawił się na praktyczne podejście do nauki i miał nadzieje, że jego towarzyszka dzisiejszego wieczoru podobnie myślała. Ewentualnie wzięła własne książki, ponieważ on nie będzie mógł pomóc w tym zakresie.
Podobnie jak wcześniej, przyszło mu się udać na trzecie piętro, gdzie ulokowana była sala pojedynków. Bardzo praktyczne miejsce, choć jeśli spytać go o zdanie, to nieco zaniedbane ostatnimi czasy. Dawno nie słyszał o jakiś głośnych pojedynkach, nie było chyba nic takiego organizowane od dawna, tak więc nie bał się, że sala będzie pełna kibiców i dwóch śmiałków rywalizujących między sobą.
Na miejscu wyciągnął z torby różdżkę i ciesząc się, że faktycznie nikogo nie było, stanął sobie na głównej platformie, która udekorowana była w barwne gwiazdki i księżyce. Wycelował różdżkę przed siebie i korzystając z sytuacji, że dziewczyny nadal nie było, zaczął „rozgrzewać” się magicznie, tak jak wcześniej z Felinusem. Wystrzelił w eter kilka Drętwot i prostszych zaklęć typu Rictusempra czy Immobilus. Ciekaw był na jakim poziomie była Antoinette, choć ciężko było być gorszym od niego, przynajmniej w jego własnym wyobrażeniu o własnej osobie. Gdy usłyszał skrzypienie drzwi zwiastujące wejście innej osoby niż on, Percy odwrócił się i przywitał dziewczynę uśmiechem.

Spoiler:

Punkty z Zaklęć: 21

Kolejna lekcja z OPCM została ogłoszona. Irvette miała wrażenie, że to właśnie zaklęcia królują w tej szkole, co nie do końca jej przeszkadzało. Musiała dość mocno podciągnąć się w tej kwestii, więc dzielnie uczęszczała w każdych organizowanych zajęciach. Miejsce lekcji wydało jej się mówić wiele o tym, czego może się spodziewać szczególnie, gdy połączyła to z informacją na temat użycia przez profesora inferiusów. Niezwykle była ciekawa tych stworzeń. Choć słyszała o nich wcześniej, pierwszy raz miała zobaczyć je na żywo. Oczywiście nie była pewna, czy nauczyciel mógł przemycić do zamku prawdziwe okazy, czy jednak musiał jakoś wytworzyć ich podobizny, ale i tak de Guise z zapałem w oczach wspinała się na trzecie piętro.
W sali zastała kompletne przemeblowanie, a raczej brak umeblowania. Usiadła więc na podłodze pod ścianą, czekając na resztę.

Punkty: 37 + 2 [ Krzyż Dilys ] + 2 [ Światło Rigiel ] = 41

Zainteresowało go to, że nauczyciel, którego trochę znał, trochę niby nie - postanowił podjąć się pierwszej lekcji, dzięki której wreszcie coś zdołają wynieść, w związku z czym Lowell, przygotowując się wcześniej, nie zamierzał tak lekko do tego podchodzić. Co nieco na temat czarnej magii wiedział; wiedział nawet więcej, niż mógłby się tego normalnie spodziewać. Inferiusy... kojarzył z tego, że kiedyś o nich czytał. Kiedy to rozpoczynał swoją magiczną przygodę z tą ciemniejszą stroną życia.
Miał okazję zapoznać się z ich słabymi stronami; wszak podręcznik do sztuk zakazanych może nie wskazywał na dokładny proces ich powstawania, ale za to udowadniał, że posiadają słabości powiązane głównie z ciepłem i światłem. Nie bez powodu zatem do standardowego ekwipunku, składającego się z Krzyża Dilys widniejącego na piersi poprzez materiał, dołączyło także Światło Rigiel, które to otrzymał w wyniku robienia laleczki voodoo podczas pobytu na wakacjach w Luzijanie poprzedniego roku.
Ciepło. Światło. Akurat znał parę zaklęć, które mogłyby unieszkodliwić działanie tychże magicznych, zmartwychwstałych istot, splugawionych złem i przesiąkniętych czarną magią. Silnych, bez krwi płynącej, martwych. Proste Relashio w postaci strumienia ognia zadziałałoby całkiem nieźle na jednego delikwenta; niemniej jednak, w przypadku większej gromady, bardziej skłoniłby się ku Rotundus Calidum. Tyle dobrze, że ostatnio się podszkolił w działaniu bardziej zaawansowanych zaklęć, a prawa ręka, mimo że nie była do końca precyzyjna podczas pisania i nadal pozostawiała krzywe kreski i niedociągnięcia, nie miała problemu z poruszaniem nadgarstka.
Felinus wszedł zatem do sali pojedynków, witając się tym samym z Irvette; machnął jej dłonią, kiwnął głową. Nie zamierzał co prawda się aż nadto socjalizować, ale po prostu dziewczyna była miła, a i współpracowało mu się z nią całkiem nieźle. Chłopak zdołał zauważyć to, że w sali nie znajdowało się nic... oprócz stojących pod ścianą kilkudziesięciu manekinów...
Czeka ich niezła zabawa.

Punkty z zaklęć i OPCM: 54 (+1 stale z runy na ciele)

Inferiusy. Nie była pewna, czy jej się to podobało, czy wręcz przeciwnie, nie mogła jednak powiedzieć, by odczuwała jakiś niesamowity lęk, czy coś podobnego. Nawet, teraz kiedy spoglądała na manekiny, nie miała żadnej wewnętrznej potrzeby, by uciekać, panikować, czy jednak prosić, żeby zmienili temat zajęć. To ostatnie byłoby z jej strony w ogóle żałosne i nie zamierzała nawet brać pod uwagę takiej możliwości, uznając po prostu, że wszystko trzeba zrobić i wszystkiego w życiu należy się nauczyć, jeśli nie chciała być skończoną niemotą, która nie miała pojęcia, jak się bronić, jak działać, by nie skończyć z przetrąconym karkiem. Przypatrywała się zatem spokojnie temu, co na nich czekało, sprawiając wrażenie zupełnie nieporuszonej i zastanawiała się jedynie, co będą musieli zrobić, by sobie poradzić, nie martwiła się jednak tą sprawą, nie uważała jej za coś niemożliwego do przejścia, nie uważała jej również za nic złego, ot, przyjmowała do wiadomości kolejne zajęcia i zamierzała dobrze wypełnić swoje zadanie, jakiekolwiek by ono nie było. Jedyną rzeczą, jakiej wolałaby nie ruszać, to konieczność zmierzenia się z wodą, to była jedna jedyna rzecz, która Victorię blokowała i cokolwiek by się nie działo, z całą pewnością wolałaby jednak nie musieć próbować wyskakiwać z jakiegoś jeziora.

Zaklęcia i OPCM: 16

Teoretycznie mógł zapytać sam siebie, co tutaj robił, skoro nie znał się za chuja pana na zaklęciach jako takich i właściwie dobrze radził sobie tylko z uzdrawianiem; to znaczy po prostu nie był zbyt mocno zainteresowany zaklęciami użytkowymi, czy obronnymi; ale ostatecznie przywlókł się do sali pojedynków, dochodząc do wniosku, że w jednej rzeczy Finn na pewno miał rację. Musiał w końcu nauczyć się, jak się bronić przed magicznymi atakami, bo na pewno nie pomoże mu, jeśli po prostu postanowi komuś dać w mordę, gdy ten akurat będzie miotał w niego płomieniami. To tak nie działało i chociaż Max nie chciał przyznać tego na głos, musiał ostatecznie jednak zgodzić się z tym, że pewne rzeczy po prostu powinien ogarnąć, jeśli nie chciał skończyć jak marna imitacja czegoś, co rzekomo było kiedyś czarodziejem. Nie tędy wiodła droga, więc postanowił przekonać się, jak sobie poradzi na tym niesamowicie zajmującym spotkaniu, zakładając właściwie z góry, że czeka go jakaś jebana porażka, w końcu był w stanie, który wskazywał raczej na przemęczenie i niechęć do wszystkiego, co go otaczało. Niemniej jednak spróbował, co powinien sobie odnotować jako jakiś niewielki, pieprzony plusik, czy coś podobnego. Może aż powinien zostawić Alise kartkę na kuchennym blacie, żeby się nie martwiła, bo jednak postanowił wziąć się do roboty, a nie tylko siedzieć i płakać, jak jakaś jebana panienka. Oczywiście - nie płakał, ale zastanawiał się, czemu musi mieć aż tak popierdolone w głowie i do czego niby to może doprowadzić.

PUNKTY Z ZAKLĘĆ I OPCM: 0

Czas na kolejne zajęcia OPCM, w których umówmy się dziewczyna radziła sobie jako tako. Mistrzem w nich nie byłą, ale hej, nike w końcu nie mówił, że będzie łatwo i prosto, a chociaż podstawy znała, więc dobry początek na start.
Ubrana w odpowiednie szaty, zjawiła się w sali pojedynków, spoglądając na manekiny przypominające gnijące, rozkładające się zwłoki. No tak, skoro tematem tych zająć miały być Inferiusy, to takowe elementy na pewno były tutaj niezbędne. A te kukły zapewne dzisiaj im posłużą do testowania kolejnego przydatnego i pomocnego zaklęcia. Ale były obrzydliwe.... brr.... wzdrygnęła się na sam widok kukieł. Przeniosła spojrzenie na czarodziejów znajdujących się w sali, witając się skinieniem głowy, ustawiając się pod ścianą, gdzie mogła się oprzeć. Z przewieszonej przez ramię torby wyciągnęła podręcznik oraz notatki, które przygotowała sobie do tych zajęć i poczęła przypominać sobie materiał.

Ilość punktów: 5

Inferiusy brzmiały zdecydowanie itrygująco. Nigdy jakoś nie miała większej nieprzyjemności, aby poznać się z tymi stworzeniami. Z pewnością zatem mogło to być dla niej naprawdę ciekawe doświadczenie. O ile oczywiście mogli popatrzeć i wejść w kontakt z prawdziwym Inferiusem... Z jednej strony brzmiało to naprawdę ryzykownie, ale to przecież był Hogwart i wszystko było możliwe. W końcu kto wie jakie cholerstwa latały jeszcze po lesie, by je można było złapać i zaciągnąć do klas szkolnych. Zasady BHP, kto? W ogóle ktoś wiedział co to jest?
Z różdżką przy boku pojawiła się w sali pojedynków i z pewnością doznała pewnego rozczarowania w momencie, gdy dostrzegła, że pod ścianą znajdują się manekiny przypominające nieco zwłoki. No to klapa. Jednak prawdziwych inferiusów nie będzie. Unless...

Punkty: 72 - podstawa, +2 za broszę przy szacie

Zdecydowanie stwierdziła, że powinna pojawić się na zajęciach Reeda. Głównie przez to, że już miała do czynienia z inferiusem i niestety starcie to nie należało do jednego z lepszych w jej wykonaniu. Wolała w razie kolejnych przyszłych spotkań z podobnym stworzeniem jednak uniknąć błędów podobnych do tych, które popełniła. Choć zdecydowanie wtedy nie była sobą.
Weszła do sali zdecydowanie przed czasem rozpoczęcia zajęć i stanęła gdzieś niedaleko wejścia, lustrując spojrzeniem skupisko manekinów pod ścianą. Wyglądało na to, że Shawn miał na tyle oleju w głowie, by jednak nie przyprowadzać do nich prawdziwego stwora. Zastanawiała się na ile podobne ćwiczonka przygotują ich na spotkanie z czymś podobnym. Pamiętała, że cholernik był niesamowicie szybki, a te fantomy... jakieś takie nieruchawe były.

Punkty: 0 (ale wykazuje dobre chęci)

Choć nie była specjalistką od magii różdżkowej, Ślizgonka uważała za punkt honoru pojawić się na zajęciach obrony przed czarną magią, choćby po to, by znać teorię. Nawet jeśli miała nie podołać postawionemu przed nią zadaniu, wolała upokorzyć się na lekcji, ale mimo wszystko czegoś się nauczyć, aniżeli mieć ujemne szanse w starciu z prawdziwym czarnomagicznym obiektem.
W sali pojedynków pojawiła się niepostrzeżenie, trzymając się raczej na uboczu, jakby swą postawą dając otoczeniu do zrozumienia, iż ta dziedzina magii - mimo respektu, jakim ją darzyła - udowadnia, że stworzona jest do nieco bardziej subtelnych rodzajów magii, niż wybuchowa defensywa, nie mówiąc już o jakkolwiek efektywnej ofensywie. Spojrzała nieco posępnie na upodobnione do inferiusów manekiny, czując, jak ciarki przechodzą jej po plecach. No cóż, prędzej czy później należy być przygotowanym na wszystko.

Punkty z zaklęć i OPCM: 33 + 5 (różdżka Fairwynów) = 38

Miała wrażenie, że w ostatnim czasie przybyło im lekcji, zwłaszcza tych dotyczących zaklęć. Zajęcia z Nessą, Kruczym Ojcem, a teraz jeszcze z Shawnem. Nic, tylko korzystać z okazji, aby pokazać wszystkim wokół, jak bardzo się ssie z machania magicznym kijaszkiem. Narzekanie jednak na własną nieudolność nie było w naturze dziewczyny z Soton. Była chujowa, różdżka często miała ją w dupie, ale to nie oznaczało, że nie zamierzała nic z tym robić i szukać wymówek w postaci braku wrodzonegho talentu do zaklęć. Ona, tak jak zawsze, chciała nadrobić braki ciężką pracą, licząc, że może kiedyś uda jej się pod presją rzucić poprawnie zaklęcie, zamiast jakiegoś śmiesznego błysku. Ubrana w pachnący i idealnie odprasowany mundurek, z lekko poluzowanym krawatem i rozpiętym guzikiem przy kołnierzyku, weszła do Sali. W środku dostrzegła, że ławki są poodsuwane, co nie zaskoczyło jej jakoś mocno. Kiwając głową na przywitanie kilku znajomym mordkom, położyła plecak na jednej z przesuniętych ławek, a potem na niej usiadła, czekając na nauczyciela.

OPCM: 1
Moje nieustanne zażenowanie poziomem rzucanych przeze mnie zaklęć doprowadza mnie wytrwale na kolejne lekcje. Jak na razie nie widzę jednak zbyt wielu efektów, lecz staram się być optymistą - nie od razu przecież Hogwart zbudowano. O znajomości zaawansowanych zaklęć nawet nie marzę, jednak tor przeszkód u profesora Voralberga uświadomił mi, jak wiele codziennych sytuacji byłoby choć trochę łatwiejsze, gdybym mógł polegać na mojej różdżce. Wiedza dotycząca inferiusów nie zalicza się do tych "codziennych sytuacji", więc tak naprawdę mam pełne prawo, aby ją sobie darować. Mam pełne prawo i ochotę, bo na samą myśl o inferiusach coś się we mnie skręca nieprzyjemnie; nie ciągnie mnie do żadnych zwłok, martwych ani tym bardziej ożywionych. Prawdopodobnie odgrywa tu rolę mugolska popkultura, w której królują różne niezbyt apetyczne przedstawienia... I niezbyt apetyczne są też manekiny, które zastaję, gdy tylko zerkam nieśmiało do klasy przed rozpoczęciem się zajęć. To mi wystarcza, żeby zadecydować o odwrocie, nie przykładam jednak wagi do tego, że nie jestem jedyną osobą w tym miejscu. Robię krok do tyłu, jednocześnie okręcając się na pięcie, tylko po to, by spowodować dość bolesne czołowe zderzenie...

NASTĘPNA PISZĄCA OSOBA ZDERZA SIĘ Z CYZEM W WEJŚCIU

Punkty: 26  

Ostatnie zajęcia z Obrony przed czarną magią spodobały się Robin tak bardzo, że od razu postanowiła udać się na kolejną lekcję. W szczególności, że miał ją prowadzić nowy nauczyciel. Dobrze było zbadać teren, dowiedzieć się, jaki ten nauczyciel jest i jakie ma podejście do tematu. W szczególności, że Ślizgona ostatnio zainteresowała się znacznie bardziej tą ciemniejszą stroną magicznego świata.
Ruszyła więc od sali pojedynków z nieodzownym uśmiechem na ustach. Pogoda poza zamkowymi murami dopisywała, wiec i jej humor był jak najbardziej adekwatny. Na ramieniu miała czarną, płócienną torbę, w której trzymała książki i inne, potrzebne przedmioty na te zajęcia. Jej różdżka wesoło wystawała z koka, w którego związała tego dnia swoje włosy na czubku głowy. Może to przez radosny humor, a może przez coś kompletnie innego, ale na wejściu klasy nie zauważyła @Narcyz Bez. Tak więc wpadła prosto na chłopaka i odbiła się od jego ciała. Zaskoczona tym zdarzeniem mało nie upadła na tyłek, ale ostatecznie jakoś się przed tym wybroniła. Uniosła szeroko otwarte oczy na Puchona.
– Merlinie, nic ci się nie stało? Nie chciałam cię tak staranować! – od razu musiała sprawdzić, czy chłopak jest cały, pomimo, że to ona niemal upadła.

Punkty: 35

Temat lekcji, który miał zostać podjęty przez nowego nauczyciela OPCM brzmiał zdecydowanie intrygująco i nieco niebezpiecznie. Ufała jednak, że wszystko będzie odpowiednio przygotowane i nikomu nie stanie się krzywda w czasie lekcji. Zresztą w zasadzie była za tym, aby była ona wymagająca i mogła faktycznie przygotować młodych czarodziejów do tego, by w razie niebezpieczeństwa nawet tak nieprzewidzianego i wyjątkowo specyficznego dać sobie radę.
Już po wejściu do sali, którą Reed obrał sobie za miejsce spotkania od razu zauważyła widoczne pod ścianą upiorne manekiny, na których zapewne mieli pracować. Chwilowo wydawały się niegroźne, ale kto wie czy później nie nabiorą jakiś dziwnych właściwości.

punkty: 13 + 1 (wiggenowe korale) = 14

Inferiusy.
Co ją podkusiło, żeby przyjść na te zajęcia? Ciekawość? Może. Z jednej strony wychodziła z założenia, że lepiej spotkać się z tymi okropieństwami w szkole, pod okiem nauczyciela niż później w przyszłości przeżyć szok... chociaż on raczej i tak był nieunikniony tak czy siak. Z drugiej strony nie sądziła, że będą mieli do czynienia z prawdziwymi inferiusami, ale nawet jeśli miały to być ich wierne kopie, to i tak było wystarczające. Ciekawe tylko, czy jej umiejętności z zakresu obrony przed czarną magią również się takie okażą.
Weszła do sali, niemal od razu zauważając stojące pod ścianami okropne manekiny, na których widok aż się wzdrygnęła. Nie wyglądały ładnie, a w połączeniu z tematem przewodnim lekcji sprawiały naprawdę upiorne wrażenie. Nie wiedziała za bardzo co ze sobą zrobić, wobec czego zatrzymała się w bezpiecznej od kukieł odległości, nie mając jakoś odwagi oprzeć się o ścianę obok nich.
Cóż, nauczyciel najwyraźniej zamierzał rozpocząć nową pracę z przytupem.

Punkty: 78

@Jessica Smith, @Cali Reagan

    Po informacji dotyczącej tego, jaki temat będzie miała następna lekcja obrony przed czarną magią - prowadzona do tego przez nieznanego Darrenowi, nowego prowadzącego - Shaw nie mógł nie odczuwać swego rodzaju ekscytacji nadchodzącymi zajęciami. W końcu nie były to jakieś tam boginy - wyglądało na to, że dni, kiedy jedynymi wypowiadanymi na tych lekcjach zaklęciami było Riddikulus, odchodziły powoli w zapomnienie.
  Krukon wszedł do pustej sali, odwracając się dopiero za progiem - Jess i Cali były dobre parę metrów za chłopakiem, który wysforował się do przodu, podążając do klasy. Przytrzymał im przez chwilę drzwi, przy okazji omiatając wzrokiem pomieszczenie, w którym parę osób się już znajdowało. Kiwnął głową Victorii i Irvette, pomachał do Violki i Julii, ostatecznie z błyskiem w oku zerkając na manekiny-inferiusy - a raczej je przypominające, bo te czarnomagiczne, ożywione ciała Darren widział jedynie na rycinach - stojące pod ścianą.

Punkty: 37 + 2 (amulet z jemioły) = 39

  Inferiusy.
  Nie da się zaprzeczyć, że nowy nauczyciel od obrony przed czarną magią miał zamiar zacząć swoją nauczycielską karierę z przytupem. Były to jedne z tych zajęć, na które uczęszczał regularnie i tych zdecydowanie też pominąć nie miał zamiaru. W sumie to nawet kiedyś miał styczność z tymi stworami, choć nie były one w zasadzie prawdziwe, mimo że takie się wydawały, a jedynie stanowiły swoistą iluzję wytworzoną przy grze w Therię.
  W sali pojedynków pojawił się trochę na styk, od razu wśród obecnych dostrzegając bardzo znajomą rudą czuprynę. Uniósł kącik ust, by następnie podejść do dziewczyny od tyłu i ją objąć, tak po prostu.
  — Paskudne, prawda? — odezwał się cicho niemal wprost do jej ucha, zerkając przy tym w kierunku okropnych manekinów, które były ustawione pod ścianą. Aż lekko wzdrygnął się na ich widok, bo ten od razu przywołał wspomnienia, kiedy musiał się z nimi zmierzyć podczas tamtej partyjki Therii w nowoorleańskim kasynie.

@Aleksandra Krawczyk

Punkty: 21 + 5 (różdżka) = 26pkt

Inferiusy!
Wystarczył fakt, że zajęcia OPCM nie dotyczyły boginów. Tylko tyle i aż tyle - więcej nie było Smith trzeba, żeby mogła pojawić się na lekcji. Choć z drugiej strony była również ciekawość nowego nauczyciela od obrony przed czarną magią... Asystentkę tegoż przedmiotu w postaci Nessy Lanceley już poznali i raczej nie tylko Jess mile się tym zaskoczyła. Na lekcjach Cortez nie pojawiała się zbyt chętnie.
— Słyszałam, że w Luizjanie niektórzy natknęli się na inferiusy... — rzuciła do Cali, z którą dreptała ramię w ramię. Z niejakim rozbawieniem wlepiła spojrzenie w plecy Darrena, kiedy ten wystrzelił do przodu - i choć doceniała gest otwarcia drzwi, tak doskonale wiedziała, że pospieszyła go ciekawość, a nie dżentelmeńskie zapędy. Choć ich również nie mogła Krukonowi odmówić.
— Z inferiusami się nie dogadam, a nie zawsze będę się mogła skitrać za wami — skwitowała nawet wesoło, zawieszając przy okazji spojrzenie na @Violetta Strauss do której pomachała. Z nieco sztywnym uśmiechem - choć nie fałszywym. Trolle, inferiusy... WILKOŁAKI. Kto by tam liczył... Zaraz potem zerknęła na przygotowane manekiny - z czystą ciekawością jednak, a jej myśli pognały do przodu.

@Darren Shaw @Cali Reagan

Kuferek: 33pkt

  Nie ukrywałem ekscytacji dzisiejszą lekcją – nie dość, że była ona z nowym nauczycielem, z którym nie miałem jeszcze żadnych zajęć, to jeszcze tematyka zajęć to nie będą jakieś tam gumochłony czy inne tego typu ekscytujące zagrożenia świata magicznego, tylko faktycznie coś, co okrawało czarną magią. Inferiusy są tematem dość oczywistym w tematyce czarnej magii, lecz jednocześnie cholernie rzadkim. Nawet będąc czarnoksiężnikiem nie wydaje mi się, żeby to było coś codziennego, spotkać inferiusa na drodze do sklepu na Nokturnie.
  Wszedłem do sali pojedynków, dość dużej i długiej i pierwsze co mi się rzuciło w oczy nad głowami pozostałych to widok postawionych na drugim końcu korytarza manekinów, które wyglądem wcale nie zachęcały do bliższego poznania. Zgadywałem, że i tak nie oddawały w pełni tego jak w rzeczywistości wyglądały te czarnomagiczne stworzenia, ale mimo wszystko implementowały pewien klimat grozy w pomieszczeniu.

Kuferek: 8pkt

  Jakiś czas temu postanowiłem polepszyć się w kwestii zaklęć i obrony przed czarną magią, nie mogłem więc opuścić pierwszej już lekcji z nowym profesorem. Ciekawiło mnie to, że zderzać się będziemy z czymś co jest niemalże legendarne - inferiusy nie są byle czym i zapewne w spotkaniu z nimi mało kto obecny na lekcji byłby w stanie sobie z nimi poradzić. Dlategoż taka lekcja na pewno będzie przydatna, nawet jeśli szanse na spotkanie takich magicznych wytworów są całkiem małe.
  Otworzyłem drzwi do sali i stanąłem z boku kiwając głową witając się do Darrena i Jess i reszty. Zobaczyłem na drugim końcu manekiny, które nie wyglądały zachęcająco, ale starałem się nie skupiać na nich za bardzo, póki nawet nie wiedziałem co będziemy dzisiaj robić.

Kuferek: 31 + 5 za różdżkę

Rotacja nauczycieli w ostatnim czasie spowodowała, że kompletnie nie miała pojęcia z kim mają te dzisiejsze z OPCM (no bo kto by czytał dokładnie tablicę ogłoszeń). Dopiero Jess uświadomiła ją, że zaraz zetkną się z jakimś nowym typkiem, który w dodatku stwierdził, że rozpocznie swoją karierę z pierdolnięciem w postaci inferiusów.
Otworzyła szerzej oczy na informację, którą sprzedała jej Smith i zerknęła na przyjaciółkę zdziwiona. - Lol, to ciekawe gdzie nas poślą w tym roku, skoro każdy wyjazd wiąże się z podobnymi atrakcjami - swobodnie nawiązała do ich wyprawy w Norwegii, w trakcie której Krukonka straciła wzrok, a California miała wątpliwą przyjemność kąpieli w przeręblu. Za chwilę parsknęła śmiechem na uwagę Jess. - To chyba pierwszy przypadek, z którym faktycznie nie będziesz umiała porozmawiać - skwitowała bez złośliwości, ba, w zasadzie to imponowała jej biegłość przyjaciółki w tylu językach.
Dopiero przy wejściu zrównały się z Darkiem, który w iście dżentelmeńskim geście przytrzymał im drzwi. Weszła do środka i od razu zauważyła ten dziwny uśmiech skierowany do Violi, której również pomachała i przybliżyła się do Smith. - O co chodzi? - spytała cicho, ale zaraz jej wzrok zatrzymał się na manekinach.

@Jessica Smith @Darren Shaw

Kuferek: 11 pkt

Była na skraju spóźnienia, więc do sali wbiegła gwałtownie i bez zastanowienia, zatrzymując się dopiero w jej głębi, gdy zmiarkowała się, że ta jest zupełnie pusta – no, nie licząc tych wszystkich ROZKŁADAJĄCYCH SIĘ CIAŁ, które wydały jej się tak realistyczne, że zupełnie nie wzięła pod uwagę, że mogłyby być to manekiny. Można jej wybaczyć tę pomyłkę, Griffin nie miała wielkiego doświadczenia z gnijącymi truchłami. Pisnęła, pobladła i odruchowo cofnęła się pod ścianę, nieopatrznie wpadając na Merlinowi ducha winną @Tuilelaith Brennan. W międzyczasie zaczęło do niej docierać, że coś tu nie gra, bo wszyscy są dziwnie spokojni...
— Orzeszku, przepraszam, przez moment myślałam, że to prawdziwe — wytłumaczyła się szybko, mimo wszystko starając się nie patrzeć na zwłoki. Nauczyciel owszem ostrzegł ich, czego będzie dotyczyła lekcja, ale chyba przyniosło to odwrotny efekt, bo spodziewała się, że rzeczywiście zobaczą prawdziwego stwora... nic dziwnego, że tak się wystraszyła.

Umówił się nieco wcześniej z Nessą, żeby mogli wspólnie przyjść o zaplanowanej godzinie na jego lekcje. Wysłał jej dzień wcześniej list z konspektem dzisiejszej lekcji, żeby mogła wiedzieć z czego się w razie potrzeby przygotować i czego się spodziewać, choć jak Shawn ją znał, to nawet jeśli nie musiała sobie niczego przypominać, to i tak to zrobiła. Zanim jeszcze pojawili się w sali, mężczyzna oczywiście znalazł jeszcze chwilę na wypalenie jednego papierosa i dopiero po tym codziennym rytuale otworzył drzwi, wchodząc pierwszy i przytrzymując Nessie drzwi. Rozejrzał się po zebranych, błyskawicznie ich przeliczając. Zdołał w ostatnich dniach zdobyć pewne opinie o poziomie uczniów w zakresie zaklęć i ogólnej wiedzy o jego przedmiocie od Lanceley i Bennett, potrzebował jeszcze tylko te informacje połączyć z twarzami, gdzie znajomą okazała się chyba tylko Violetta, którą kojarzył z ich wspólnej pogawędki w Luizjanie na wakacjach.
  - Witam. Nazywam się Shawn Reed i będę uczyć was Obrony przed Czarną Magią. Nessę Lanceley już znacie z poprzedniej lekcji, nie muszę więc wam jej przedstawiać. Dzisiaj będzie moją asystentką i pomoże mi w prowadzeniu dzisiejszej lekcji. Temat już znacie, mam nadzieje, że przewertowaliście chociaż rozdział na ten temat w podręczniku, nie będziemy na lekcji tracić zbyt wiele czasu na teorię. Niech się wam jednak nie wydaje, że jest ona zbędna, wręcz przeciwnie, jest kluczowa do zrozumienia tego, co będziemy dzisiaj robić i dlaczego. – Urwał na chwilę, w milczeniu rozglądając się po twarzach zebranych. Z przywitania błyskawicznie przeszedł do omówienia dzisiejszej lekcji, nie uważając by konieczne było tracenie więcej czasu na zbędne przywitania i przedstawianie się. Nikt tu jego biografii nie pisał.
  - Z pewnością zauważyliście przygotowane wcześniej manekiny, stojące aktualnie pod ścianą. Nie będą one póki co szczególnie potrzebne, choć kilka wykorzystamy. Podzielę was teraz na grupy, w których będziecie się skupiać na różnych zaklęciach, dostosowanych do waszych umiejętności. Uznajcie ten etap za rozgrzewkowy i dobrze zapamiętajcie to, czego się teraz dowiecie, będzie to dla was kluczowe później. Zaczynam przydzielać grupy, zorganizujcie się w miarę sprawnie, miło proszę. – Polecił chłodno, nie okazując żadnych emocji. Zaczął wymieniać nazwiska, zapisane na przygotowanym wcześniej pergaminie, powtarzając nazwiska, jeśli ktoś niedosłyszał, albo się pogubił. Gdy już każdy został przydzielony, Reed i Nessa zaczęli razem tłumaczyć każdej grupie z osobna jakie było ich zadanie na ten moment.

---

Fabularnie każda grupka ma własną część sali i po kolei rzuca zaklęciami w odstępach, żeby nikt nikomu nie zrobił przypadkiem krzywdy. Shawn i Nessa starają się wszystkich obserwować i w razie czego interweniować.

Ważna informacja! Każdy z was ma trzy podejścia do swojego zaklęcia (ten wpis nie dotyczy studentów 31+pkt). Czyli jeśli nawet za trzecim razem wciąż zaklęcie jest nieudane, nie można próbować już więcej razy podczas tego etapu. Proszę pamiętać, że te trzy podejścia to nie przerzuty - każda kostka się liczy fabularnie i należy każdą nieudaną próbę zawrzeć w poście.

Dla ludzi w przedziale wczesnoszkolnym (0-10pkt z zaklęć) oraz w przedziale prostym (11-20pkt z zaklęć):

---

Dla postaci w przedziale Złożonym (21-30pkt z zaklęć) oraz uczniów w przedziale Zaawansowanym lub wyżej (tutaj 31+ punktów z zaklęć:

---

Dla studentów w przedziale Zaawansowanym lub wyżej (31+ pkt z zaklęć):

---

Kod do postu:

Kod:

<zg>Kuferek:</zgs>
<zg>Kostki:</zg> [url=Link]treść[/url]
<zg>Finalny efekt:</zg> czyli czy zaklęcie jest udane/nieudane.
<zg>Wybrane zaklęcie:</zg> ten podpunkt dotyczy tylko grupy w przedziale Złożonym, reszta może usunąć.
<zg>Pojedynkuję się z:</zg> ten podpunkt dotyczy tylko grupy Zaawansowanej, reszta może usunąć.

---

Termin: czas macie do 18.04 do północy, w razie jakichkolwiek pytań zapraszam na discorda: bombel#4588

Kuferek: 21
Kostki: 23 --- 15+15 (za poprzednią) =30 --> 31 + 15 = 46
Finalny efekt: nieudane (zbytnio)
Wybrane zaklęcie: Rotundus Calidum

Zwróciła uwagę na manekiny, o których zaczął opowiadać przybyły do sali Reed. Dziewczyna była ciekawa, co dokładnie będzie im dane dzisiaj ćwiczyć. Ciężko było jej ukryć, że to, co miało być przedmiotem dzisiejszej lekcji niezwykle ją fascynowało. Domyślała się jednak, że nauczyciel nie wrzuci ich od razu na głęboką wodę.
Stanęła więc wraz ze swoją grupą i zajęła miejsce w bezpiecznej odległości od innych. Miała w końcu wyczarować krąg ognia i niezbyt chciała kogokolwiek w tym procesie sfajczyć. Jeszcze oskarżenia o morderstwo jej brakowało w tej szkole. Skupiła się na postawionym przed nią zadaniem i uniosła różdżkę. Spokojnie wypowiedziała formułę zaklęcia i ze zdziwieniem zobaczyła pojawiający się wokół niej słabiutki pierścień ognia. Efekt praktycznie od razu zniknął, ale był to dość pozytywny początek. A przynajmniej tak by Ruda pomyślała, gdyby nie fakt, że kolejne próby nie wykazywały zbytnio postępu. Kilkukrotnie rzucała inkantację i choć za ostatnim podejściem krąg zdołał utrzymać się kilka sekund dłużej, nie udało jej się uzyskać zadowalającego efektu. Miała nadzieję, że w dalszej części lekcji pójdzie jej zdecydowanie lepiej.