Już nie pamiętał czy się przedstawił czy nie, zresztą kto by się przyjmował taką błahostką, kiedy właśnie obok nich przeszła ‘Selena-od-powrotu-zła’. Najwyżej ktoś mu za chwilę to wytknie. Widząc, że Alexis nie złapała papierów, które leżały teraz spokojnie na piasku obok niej wzruszył tylko ramionami. Odprowadził wzrokiem Selenę, żałując, że nie została dłużej.
- A tak chciałem ją poznać - powiedział niezadowolony, przecież już nie trafi mu się taka okazja. Nawet gdyby na nią wpadł, nie wiedziałby, że to ona. Po plecach raczej trudno kogoś rozpoznawać, a tylko to u niej widział jak odchodziła. Wcześniej nawet nie wiedział, że to ona. I gdzie tu sprawiedliwość? - Chociaż jest teraz taka 'popularna', że nie wiem czy miałaby dla nas chwilkę czasu. Może popędziła na spotkanie stukniętych fanów? Czy innego koła nieudaczników? - zgadywał.
- Ty najbardziej jesteś przerażająca, kiedy rano z łóżka wstajesz - uśmiechnął się do Alexis i odebrał od niej butelkę, której przez długi czas nie miał w swoich rękach. - Piłbym ich krew gdyby tak szybko nie uciekały - stwierdził starając się o powagę, ale wątpił aby ktokolwiek tak właśnie odebrał jego słowa. Przecież to było więcej niż absurdalne. Może jeszcze pod poduszką trzyma zdjęcie Voldemorta? A w szafie ma taki strój jak nosili śmierciożercy albo w wolnym czasie torturuje mugoli? Do tego ostatniego na pewno był za leniwy.

Wzięła jednego papierosa i rzuciła Alexowi paczkę z powrotem.
-Dzięki - powiedziała z uśmiechem i zaczęła szukać różdżki, która pewnie, jakimś dziwnym sposobem została w domku Alexa.
-Nie jestem przerażająca jak wstaję z łóżka - zrobiła naburmuszoną minę. - Można nawet powiedzieć, że wyglądam dużo lepiej niż teraz. - powiedziała po chwili.
Właściwie teraz wyglądała okropnie. Rozczochrane włosy, żadnego makijażu. Chociaż z drugiej strony taka naturalność dodawała jej uroku.

Pijąc piwo zastanowiła się co jest jej odskocznią od normalności, jednak nim zdążyła cokolwiek wywnioskować usłyszała rozmowę rodzeństwa na temat wyglądu.
- Przecież ty nawet jakbyś chciała źle wyglądać, zapewne tego nie osiągniesz - powiedziała przenoszą spojrzenie na Alexis. - Zgaduję, że nawet rozczochrana i w okropnym przebraniu, wydawałabyś się być zjawiskowa i byś przyciągała do siebie innych. - Wyjaśniła swoje zdanie na ten temat, przez chwilę się jej przyglądając i usiłując oczyma wyobraźni zobaczyć ją właśnie w takiej wersji. Dla niej źle wyglądająca wila to coś równie absurdalnego jak olbrzym niskiego wzrostu.
- Dlatego też plusem jest bycie w dość neutralnym domu - stwierdziła przenoszą swe spojrzenie tym razem ponownie na Williama. Wolną rękę wsunęła we włosy, lekko skręcając kilka krótkich kosmyków.
- Raczej Ravenclaw nie ma wrogów, ani też nikt o tym domu tak nie plotkuje. - No cóż, to zwykle albo mówiono jaki to Slytherin jest paskudny, albo z drugiej strony, jacy to Puchoni są przygłupi. Owszem, czasem mówiono o Krukonach, jako o nudnych kujonach, ale w niewielkim stopniu raczej. Albo być może ona po prostu nie wyłapywała tego typu rozmów wśród uczniów.

Zaśmiała się krótko z daleko idącej wypowiedzi Fran.
-Cóż, nie mogę zaprzeczyć - powiedziała, wciąż się uśmiechając - ale oprócz mojgo wyglądu na świecie jest jeszcze bardzo dużo ciekawych tematów.
Chwila, kiedy Alexis nie chciała mówić wyłącznie o sobie zdarzała się dość rzadko, jednak nadeszła ona właśnie w tej chwili.
-Hej to co z tą muzyką? - zapytała kierując swoje spojrzenie na Cassie. -Potańczylibyśmy sobie trochę... albo coś. - rzekła, zaczęła nucić coś pod nosem i kiwać się w rytm, co wyglądało dość komicznie. No ale co miała poradzić na to, że rozpierała ją energia? Zaczęła nawet rozważać wrócenie do baru i zatańczenie na jakimś stole z barmanem. Ale szybko odgoniła tę myśl od siebie, krzywiąc się lekko. Tutaj miała dużo lepsze towarzystwo, temu nie można było zaprzeczyć.

Wyciągnęła z paczki jednego orzeszka i go podrzuciła, wrzucając go sobie wprost w usta. Gdy już go pogryzła zaczęła obracać w dłoniach ich paczkę.
- Otóż to, na przykład o wiele bardziej interesującym tematem jest piękność i ciekawość charakteru oraz osobowości - powiedziała wysypując nieco orzeszków z paczki na rękę. - Które to zwykle są zdecydowanie w większym stopniu intrygujące, niż piękno fizyczne. - Powiedziawszy to zjadła trzymane orzeszki. Otrzepała swoje dłonie i sięgnęła po piwo, przy tej pogodzie w szybkim czasie przestało być już tak cudownie schłodzone. Niezniechęcona jednak wypiła nieco łyków napoju. Oparła się wygodniej ręką na piasku spoglądając w stronę Puchonki, której to Alexis zadała pytanie.

Nie potrafiła za nic skomentować ich dialogu na temat piękności Alexis. Owszem posiadała nieziemską urodę, tak samo Alex, jednak czy warto było się na tym tak rozprawiać? Obydwoje dzięki swojej aparycji mogli mieć wszystko. Cass chrząknęła i nabrała sporego łyka Ognistej do ust. Nagle usłyszała, jak z daleka nastrajają się dźwięki instrumenty. Pierwsze próby zespołu?
Uśmiechnęła się.
- Wow! Ktoś w końcu nas rozumie! - w końcu zaczęła grać muzyka. I o dziwo - Cass spodziewała się jakieś weselnej - usłyszała brzmienie bębnów.
Od razu po Fran można było zauważyć, że jest z Ravenclaw. Cassandra bardzo ceniła jej bystrość umysłu, trafne spostrzeżenia i mądrość, którą nie tylko zdobyła w wielkich tomach zakurzonej biblioteki. Dopiero teraz zauważyła, jak całe towarzystwo różni się od siebie, wcale nie chodziło o podział domów. Każdy z nich był inny, lecz nie przeszkadzało to w rozmowie czy też wspólnej zabawie. Po chwili można było usłyszeć pierwsze rytmy wybijane najprawdopodobniej przez czarnoskórych.
- Fran, jak zwykle trafne spostrzeżenie, ale pozwól, że dziś będziemy się bawić, a nie rozważać filozoficzne piękno charakteru, duszy - dodała ze śmiechem i szybko pociągnęła ją do tańca.
Wiedziała, że chłopcy wcale nie są gadułami, lecz zarówno Alex jak i Will milczeli, co chwila zamaczając usta w jakimś trunku. Czy coś im nie pasowało?

Spojrzała z rozbawieniem na Cassie i Fran tańczące w rytm tej dziwnej, nieznanej Alexis muzyki. Ona sama dopiła tequilę i raz po raz zerkała to na Alexa, to na Williama, którzy wciąż siedzieli bez słowa. Właściwie to nie myślała o niczym. Na prawdę. W głowie miała czystą, klarowną pustkę. Patrzyła na wyczyny dziewczyn, uśmiechając się pod nosem.
-No, nie będziemy przecież tak siedzieć - powiedziała wstając i wyciągnęła rękę do Willa, który siedział bliżej niej, by podnieść go z ziemi, co swoją drogą, nie było łatwe.
Przeceniła jednak swoje wyczucie równowagi i zachwiała się, o mało co nie przewracając się na ślizgona.
-Przepraszam - powiedziała ze słodkim, ale tajemniczym uśmiechem i stanęła normalnie.
Szpilki to zdecydowanie nie były buty odpowiednie na plaże, teraz po prostu musiała to przyznać. Odrzuciła czerwone buty na bok i zaczęła boso kołysać się w rytm bębnów.

Prawie się zakrztusił, niewiele jednak brakowało aby zaczął się dusić. Na szczęście jakoś sobie z tym poradził. Chyba będzie musiał zapisać to w pamiętniku. Ale, że nie posiadał czegoś takiego to założy go specjalnie, tylko po to aby napisać w nim słowa Alexis. Aby do tego czasu mu one nie umknęły. 'Ale oprócz mojego wyglądu na świecie jest jeszcze bardzo dużo ciekawych tematów. ' Powtórzył w myślach uśmiechając się do siebie, może kiedyś nawet trafi się idealny moment aby jej to przypomnieć czy też wypomnieć.
Zdecydowanie wolał potańczyć niż roztrząsać się nad cechami poszczególnych domów. Każdy i tak wiedział swoje. A, że lubił to robić nie pozostało mu na nic więcej czekać. Może i muzyka była dziwna, ale w takich warunkach też sobie poradzi.
- Zdecydowanie - przyznał rację Alexis i razem ze swoją butelką zaczął dziwny taniec. To znaczy butelkę trzymał w dłoni, tak aby przez przypadek mu się nie wyślizgnęła.

Przyszedł nad plażę z zamiarem odpoczynku i napisania listu. Jak u licha mógł w ogóle opuścić tak ważną uroczystość? Westchnął ciężko, po czym uklęknął i zaczął starannie rozkładać ręcznik. Dzisiaj dokuczał szczególny upał, a przebywanie na tym parzącym piasku traktował jako pokutę. Przysiadł na ręczniku i grzebiąc nogami w piasku rozprostował kawałek pergaminu.

Droga Christy
Ślub? O cholera, dostałem coś, naprawdę dostałem. Odłożyłem to sobie na później i... przepraszam. Cholernie przepraszam. Jak ja mogłem opuścić coś podobnego?
Mam nadzieję, że pozwolisz mi to wynagrodzić. O ile nie planujecie zrobić sobie dzieciaka xd. Przepraszam, przepraszam, przepraszam...

Nathaniel

Przeczytał parę razy, po czym dodał starannie
P.S. Prezent dostaniesz z opóźnieniem.
Po chwili zauważył parę błędów i pośpiesznie je poprawił, po czym gdy całość zasłużyła na jego aprobatę schował do koperty i rozłożył się na kocu.

Cass tańcząc z Fran, przestawała czuć wpływ wili na otoczenie. Wiedziała, że whisky ją rozluźniła i zastępując ich umiejętność przyciągania do siebie ludzi. Już dawno alkohol tak na nią działał. Dopiero teraz zauważyła, jak Alexis poderwała Willa do tańca. Uśmiechnęła się blado, obracając się wokół własnej osi. Złapała samotną butelkę trunku, upijając z niej łyka. Nie wiedziała w sumie już po co zostało zorganizowane ognisko. Czy aby zapomnieć o smutkach czy rozerwać się, budząc się z wielkim bólem głowy na pomoście z jedną reką umoczoną w ciepłej taflii lazurowej wody. Kiedy do tańca dołączył się Alex, uznała, że nie będzie samotnie tańczył z butelką. Wraz z Fran skierowały się do niego. Zastanawiała się, czy dla przechodnia nie wygląda to jak taniec indiański zwiastujący deszcz czy słońce. Kolejny zniewalający łyk alkoholu spowodował błogie rozluźnienie, już nie liczyło się nic oprócz dobrej zabawy. Gdyby ktoś powiedział Cassandrze, że za kilka miesięcy będzie tańczyć ze ślizgonami(i to nie będzie tylko Will) przy ognisku, wyśmiałaby ich prosto w twarz, zarzucając głupotę. Robiąc kolejny obrót spostrzegła Nate, czyżby on też nie chciał się do nich dołączyć? Wyglądali jak grupa wariatów?

Kiedy Cass poderwała ją do tańca, nawet nie zdążyła odstawić swojej butelki piwa. Z nią w ręce, więc tańczyła w najlepsze do jakieś muzyki dobiegającej z niedaleka. Nie miała pojęcia kiedy ostatni raz miała okazję tańczyć. Przechyliła trzymaną butelkę i wypiła kolejne łyki piwa, tym samym opróżniają ją. Odłożyła ją szybko gdzieś na piasek i wróciłą do tańca. Ruszając się zaraz obok Cassie w pewnym momencie złapała ją za rękę, aby ta obróciła wokół osi. Z jakiegokolwiek powodu owe ognisko zostało zorganizowane, był to całkiem dobry pomysł. W końcu póki są wakacje należy z nich jak najbardziej korzystać, a jak na razie nie było okazji ku jakiejś większej imprezie... bądź też Fran zwyczajnie to przegapiła.

David podszedł do drzewa z rozłożył ręcznik i położył się. Zaczął jeść kanapki z plecaka. Jak już zjadł wszedł do wody, która była ciepła. Zaczął pływać, ale po godzinie wyszedł z wody. Spakował się i poszedł do domku ponieważ zaszło słońce.
Brawo, właśnie o to chodzi! ;d

Spojrzała z drwiącym uśmiechem na jakiegoś prawie obcego krukona. Aż dziwne, że nie zwrócił na nich uwagi, w końcu widok był dość niecodzienny. Nachyliła się po nową, pełną butelkę alkoholu i zaczęła pić, tak jakby była to woda, czy jakiś sok. Cóż... Jeśli nie liczyć tego, że pewnie będzie miała ogromnego kaca, na imprezie było całkiem przyjemnie. Dobrze, że nie zaczęła się rozklejać i sypać mądrościami, tak jak Fran. To mogłoby się skończyć różnie.
Rozejrzała się po twarzach nowych znajomych. Wszyscy milczeli, najwyraźniej aż tak bardzo pochłoną ich taniec i... Whisky.

Po całym dniu gonitwy po Tokio, Christine postanowiła teleportować się na Malediwy, żeby odpocząć sam na sam ze swoimi myślami. Plaża wydawała się w tej chwili idealnym miejscem, tym bardziej, że panowała tu niewysłowiona cisza. O tej porze mało uczniów zapuszczało się w to miejsce, zazwyczaj woląc dyskoteki, jaskinie, czy też kąpiele w oceanie.
Zaraz gdy dostała się na miejsce z ręcznikiem w dłoni, położyła się na zimnym już piasku, patrząc na morze. Wyciągnęła powoli przed siebie rękę i dotknęła delikatnie wody, przyglądając jej się badawczo. Patrzyła oczami dziecka, zupełnie tak, jakby coś takiego widziała pierwszy raz na oczy.

Poczuła, jak alkohol szumi jej w głowie, a wszystko wokół wydaje się o niebo radośniejsze. Tak jakby szara rzeczywistość, która niegdyś świeciła bladymi odcieniami, nabrała wyraźniejszych barw. Można było śmiało bawić się, tańczyć, a mimo to, czuć się nadal szczęśliwym. Ostatnie dni były takie. Miała głowę daleko w chmurach. Gdy spostrzegła na tańczącego Willa, nie potrafiła ukryć uśmiechu. Jeszcze dziś pamiętała, jak rozmawiała z Fran na temat tatuaży. Po wielu zbawiennych kroplach alkoholu i ona zapragnęła mieć drugi tatuaż.
- Fran? - spytała, przysiadając przy ognisku. Już nie mogła dłużej tańczyć, bowiem czuła, jak bolą ją biodra. Chciała odsapnąć chwilę. Niestety nie potrafiła zagaić rozmowy z rodzeństwem, byli dla niej tacy odlegli i zdystansowani. - Wybierasz się gdzieś na resztę wakacji? - dodała, gdy poczuła spojrzenie Fran na sobie. Ułożyła dłoń na brzuchu, siadając po turecku. Drugą zaś chwyciła piasek i wolno przepuszczała go przez palce.

Constance lubiła wychodzić na nocne spacery, tym bardziej, kiedy księżyc świecił tak jasno, jak dziś. Chodziła po okolicy, aż dotarła na plażę. Myślała, że nikogo tam nie będzie, jednak zobaczyła tam jakąś dziewczynę. Dopiero, gdy podeszła bliżej, rozpoznała w niej tę, która brała ślub na plaży. Stanęła niedaleko niej i obserwowała ją jakiś czas. Dopiero po jakimś czasie zdecydowała się przerwać tę ciszę, mąconą tylko szumem fal.
- Piękna noc, prawda?

[przyjmijmy, że jest już po zmroku]

Christine zdawała się już niemal zasypiać, aż do chwili w której usłyszała czyjś głos za plecami. Popatrzyła przez ramię i uśmiechnęła się lekko, wracając do siadu. Szum fal za każdym razem był zdolny uśpić ją, jednak teraz nie mogła sobie na to pozwolić. Poza tym bywała na wyspie teraz tylko chwilami.
- Bardzo - przyznała patrząc do góry na gwiazdy - nie rozumiem dlaczego o tej porze jest tu tak mało osób...
Ciężkie powieki dziewczyny otworzyły się szerzej, jakby chciała się w ten sposób obudzić. Jedyną rzeczą którą zrobiła w następnej kolejności, było położenie pleców na piasku i patrzenie w górę z zaintrygowaniem widocznym na jej bladej twarzy.

Po jakimś czasie wróciła do siebie.

Kątem oka zobaczyła bibliotekarkę, z którą kiedyś, jeśli dobrze pamiętała, tańczył Alex i puchonkę, która ostatnio brała ślub. Gdyby nie była tak pijana, pewnie podeszłaby do niej i wyraziła swoją dezaprobatę, ale teraz ledwo trzymała się na nogach. Znowu zaczęła śpiewać jakieś rymowanki, które na bieżąco wymyślała.
-Na plaaaży piach, na piaaaachu ptak, na ptaku robaak... - śpiewała coś, co w tej chwili na pewno nie przypominało piosenki.
Wypiła jeszcze kilka wielkich łuków wódki i kolana się pod nią ugięły, tak że wylądowała twarzą w piachu. Zaczęła śmiać się z siebie i pluć drobnym Malediwskim piachem na wszystkie strony. Rozłożyła się wygodnie i nie mogąc już tańczyć, leżąc, ruszała nogami w rytm muzyki, co wyglądało dość komicznie.

Ognista dodawała mu odwagi, więc mógł chociaż spróbować trochę potańczyć, zresztą po takiej ilości alkoholu, taniec stawał się dzikimi harcami przy ognisku. W dodatku Alexis zdecydowanie należała do tej grupy dziewczyn, którym nigdy się nie odmawia. A przecież William jest gentlemanem, więc gdy kobieta o coś prosi, jej zachciankę należy spełnić, prawda? Zaśmiał się, gdy Ślizgonka się zachwiała i prawie się na niego przewróciła.
- Nie ma za co. - posłał jej swój charakterystyczny uśmiech. Całkowicie zignorował obce postacie, które pojawiły się na plaży. Nie chcieli dołączyć, to nie, łaski bez. Nie miał pojęcia, ile tak pląsali, nie przejmując się niczym, ale powoli wszystkim zaczynały się plątać nogi. Will jeszcze jakoś się trzymał, ale nie mógł powstrzymać śmiechu, kiedy zobaczył, jak Alexis przewróciła się na piach i już po chwili machała wesoło nogami. Sam, niewiele myśląc i mając przeczucie, że za chwilę także się przewróci, położył się na plecach i zaczął wpatrywać się w gwiazdy, popijając alkohol.

David idzie w stronę latarni, ale czym bliżej latarni tym bardziej zwalnia. W końcu się zatrzymał i rozłożył ręcznik na piachu. Ściągnął koszulkę i położył się na ręczniku i zaczął się opalać... ...Po pewnym czasie napił się zimnego napoju i szybko wskoczył do ciepłej, jasnej wody.

Constance usiadła na piasku, który okazał się być przyjemnie ciepły. Zresztą, nawet gdyby był zimny i tak by usiadła. Przez całe życie mieszkała nad morzem, zdecydowanie zimniejszym. Nie usypiał jej już więc szum fal, nie przeszkadzał morski wiatr.
- Ludzie nie umieją docenić tego, co piękne, gdy mają to na wyciągnięcie ręki - odparła.
Dopiero teraz zauważyła, że na plaży jest więcej ludzi. Nie obchodziło jej, że część z nich jest kompletnie pijana. Dopóki nikt jej się nie narzucał, wszystko było w porządku. Ludzie też mają prawo do zabawy.

Popijając od czasu do czasu powoli zakończył swój taniec, bo ile można było pląsać się przy tak dziwnej muzyce? Położył się na piasku i wyciągnął ręce w górę, uprzednio odstawiając butelkę bezpiecznie z boku. Przez palce patrzył na niebo, ale po chwili zerknął w stronę Fran, przy której siedziała podajże Cass. O ile dobrze zrozumiał wcześniejsze rozmowy była ona puchonką. To było dziwne, szczególnie, że nigdy nie pałał miłością do mieszkańców z tamtego domu. Widocznie wypił za dużo, chociaż nie powinno mu się to zdarzyć. A może tylko sobie tak żartowali? Po chwili usłyszał śpiew siostry...
- Aleeeeeeeeeexis nie rób NAM tego - niemal zawył zatykając uszy.
Albo za dużo wypił i dwoiło mu się oczach, albo na plażę przychodziło coraz więcej osób. Sam nie wiedział co jest właściwie, bo nikt nie podszedł do ogniska. Może wyglądali tak źle, że każdy ich się bał?
- Oni się chyba nas boją - powiedział wyciągając przed siebie rękę aby wskazać na osoby w oddali. Z racji tego, że leżał bliżej dziewczyn niż siostry i Willa do nich skierował swoje słowa. Właściwie to wątpił aby Alexis przerwała swoją pieśń z tak błahego powodu.

Godzina: 16:30
David wychodzi z wody i się wyciera i suszy. I zmarznięty idzie w stronę domku na plaży. Młody czarodziej jest coraz bliżej drewnianych chatek. Pochodzi do drzwi domku 31 szuka klucza. Wraca szybko na plażę i szuka małego złotego klucza.
Godzina: 17:60
Dawid znajduje kluczyk i upewnia się że wszystko zabrał i idzie w stronę domków.

Czyżby nagle wszystkim się odechciało tańczyć? Również ułożyła się na piasku obok Alexa i niedaleko Willa. Skrzywiła się słysząc śpiew Alexis. Być może miała głos, jednak nie po takiej dawce alkoholu... Na szczęście Alex wydarł się na siostrę, aby ta przestała drażnić ich uszy. Cóż to były za rymy? Jakby znała piosenkę, na pewno by się przyłączyła. Namacała dłonią butelkę, leżącą opodal i przyłożyła ją do ust. Która to już była? Chyba nikt z nich już nie wiedział. Dopiero gdy ktoś wspomniał o "nich", zaczęła się rozglądać po plaży.
- I dobrze! Niech się boją! - powiedziała, unosząc butelkę, być może w geście toastu.

Brooklyn spacerowała po plaży, nucąc pod nosem jakąś bliżej nieokreśloną melodię. Humor jej dopisywał. Może ze względu na inny klimat? Jej uszu dobiegły zadowolone rozmowy/ śpiewy, a po chwili zauważyła ognisko. Impreza na plaży? Dziewczyna miała ochotę dołączyć do zgromadzonych tam osób. Nie wypadało z pustymi rękoma, więc wyjąwszy różdżkę z kieszeni, powiedziała Accio Tequilla. Butelka przyleciała do jej ręki. Brooklyn postanowiła, że przy okazji wstąpi jutro do tutejszego baru i zostawi pieniądze za alkohol na ladzie. Żwawym krokiem podeszła do grupki. Ładna blondynka śpiewała oryginalne piosenki, których Brooklyn nie znała, nie była nawet pewna czy takie istnieją. Dwójka chłopaków i jakaś dziewczyna wylegiwali się na piasku, a jeszcze ktoś siedział przy ognisku.
- Hej - zagadnęła, odsłaniając w uśmiechu rząd prostych zębów. - Mogę się przyłączyć? - spytała, podnosząc w górę butelkę z Tequillą.

Przekręcił się na brzuch, leżąc na plecach i odchylając głowę do tyłu było nawet bardzo niewygodnie. Zresztą patrzenie na ludzi którzy byli do góry nogami i dwoili mu się w oczach nie było najlepszą formą rozrywki.
- To niech się boją - odnalazł swoją i również ją uniósł, chociaż niewiele mu zostało wypił to co w niej było i sprytnie podmienił z butelką Alexis. Śpiewając swoje pieśni nawet nie zauważyła. Zresztą nie był takim złym bratem sięgnął po różdżkę i prawie niesłyszalnie szepnął Aquamenti. Butelka nie była już pusta, chociaż trochę morka. Aż się dziwił, że nic nie pomieszał, nie spalił, nie zniknął ani nie rozbił. Uznał, że ma talent i może się posługiwać różdżką nawet po dużej ilości alkoholu.
- Nie boisz się nas? - spytał inteligentnie kiedy ktoś do nich podszedł. Od razu uznał, że jest to albo mieszkanka Malediwów, albo ślizgonka. Innej możliwości nie widział szczególnie, że w ręku miała butelkę jakiegoś alkoholu. - Skoro tak się sprawy mają to możesz - powiedział w końcu, nie czekając na reakcję innych. Chociaż wątpił czy im coś przeszkadzało. Szczególnie Alexis, która nuciła, nuciła i nuciła.