Pogoda dawała do wiwatu, lecz niestraszny dla młodzieży żaden deszcz! Cassandra wraz z Willem postanowili - co tu dużo mówić - zaszaleć. Nudę można było czuć w kościach. Ciągnąć chłopaka za rękę, dobiegli na plażę. Daleko od brzegu oceanu znajdowało się specjalne miejsce na zrobienie ogniska. Była ciekawa, czy Fran otrzymała jej wiadomość o imprezie i co najważniejsze - listę alkoholu, który miała przytargać.
- Will, słońce, czy posiadasz swoją magiczną różdżkę? - spytała, przypominając sobie, że mugole używają takiej małej rzeczy do rozpalenia ogniska.

Gdy biegli szaleńczo na plażę, po raz pierwszy od bardzo dawna poczuł się wolny i szczęśliwy. Były wakacje, koniec szkoły, koniec egzaminów, koniec obowiązków. Wolne, wolne, wolne. Czas na zabawę. Był wdzięczny, że Cass zaproponowała imprezę. Nie pamiętał, kiedy ostatni raz brał udział w szerzeniu pijaństwa czy dzikich harcach.
- Oczywiście, że mam! - potwierdził, po czym z triumfalnym uśmiechem na twarzy, wyjął różdżkę. Już miał ją podac dalej, ale powstrzymał się. - Wiesz... stanowiłabyś zagrożenie z takim niebezpiecznym narzędziem w dłoni. - oznajmił z poważną miną, tłumiąc śmiech. - Więc co teraz?

Kiedy Fran dostała od Cass list, niemal z zadowolenia klasnęła w ręce. Miała bowiem wielką ochotę na jakieś ognisko przy plaży, nieco alkoholu i ogółem robienie czegoś innego niż tylko włóczenie się z kąta w kąt. O wyznaczonej godzinie wyszła z domku i ruszyła w stronę plaży. Po drodze jednak skoczyła jeszcze do baru, przecież muszą mieć coś do picia! Co prawda listę Cass na temat alkoholi zostawiła gdzieś tam pod łóżkiem zapewne, ale dla niej był to akurat najmniejszy problem. Zdała się na swój gust i na to co pamiętała z tamtej listy, którą to jednak przejrzała, aż jeden raz. Kupiła to co miała i ruszyła do pewnego miejsca na plaży, gdzie się umówili. Jak pisała w wiadomości, blondwłosa była już z Willem. Owego chłopaka kojarzyła ze szkoły. Kiedy już do nich podeszła uśmiechnęła się do Cassie.
- Miło Cię ponownie widzieć - rzekła do niej, ostatnio ani nie dokończyły swojej rozmowy w barze, musiały bowiem ją dość szybko przerwać.
- Will, jeśli się nie mylę? - Zapytała gdy już odwróciła wzrok od Cass i spojrzała na chłopaka który stał niedaleko.

Spojrzała na Willa z oburzeniem.
- Jak możesz mi tak nie ufać? - spytała na jednym wydechu i wzięła jego różdżkę. Bez namysłu skierowała na miejsce wyznaczone do ogniska wyszeptała Incendio i nie działo. Z pochmurną miną spojrzała na chłopaka - Każda różdżka ma swojego właściciela... - burknęła, oddając mu potulnie magiczny patyk. Po chwili usłyszała głos Fran, prawie że się do niej wystraszyła - Witaj, kochana! Masz to, o co Cię prosiłam w liście? - spojrzała na nią podejrzliwie.

Na początku, gdy usłyszał szeleszczenie liści, pomyślał, że to jakieś zwierzęta, ale gdy z lasu wyszedł człowiek, mało tego - dziewczyna - był pozytywnie zaskoczony. Usmiechnął się szeroko do nowo przybyłej, kątem oka zerkając na wymachującą różdżką Cass.
- Owszem. - przytaknął. - A Ty jesteś... Frances? - zapytał, mając nadzieję, że się nie pomylił. Pokręcił głową z dezaprobatą, gdy Cassandra oddała mu różdżkę. - Oj, kochana... Nie słucha się mnie i takie są tego efekty. - dodał tonem pełnym nagany, po czym mruknął "Incendio" i ognisko zapłonęło.

Wręczyła Cass lnianą torbę w której były alkohole. Po czym przeczesała ręką swoje krótkie włosy.
- Co prawda, nie jest idealnie wedle listy, ale mam nadzieje, że będzie dobrze - powiedziała uśmiechając się do niej. Zaraz zobaczyła, że zapłonęło ognisko, a dokładnie zapalił je owy Ślizgon.
- Owszem, Fran - przytaknęła, nie lubiła pełnej wersji swojego imienia. Było dla niej zbyt sztywne.
- Poczekaj jeszcze - zwróciła się do Cass, której to dała torbę, bowiem coś chciała z niej wyciągnąć. Była to butelka piwa i paczka orzeszków. Frances cały czas coś podjadała, jednak była okropnie chuda. Zapewne dlatego, że nic poza tymi przekąskami właściwie nie jadała. Wzięła dla siebie na początek piwo, miała ochotę napić się zimnego. Szybko otworzyła swoją butelkę i upiła parę łyków.
- Ognisko to świetny pomysł - rzekła mijając ich i podchodząc bliżej ognia. - Strasznie dawno na żadnym nie byłam.

Spojrzała na nich.
- Tak, właśnie, poznajcie się. - dodała ciepłym głosem - Fran, Will - rzekła, powoli wskazując na właścicieli imion - Mam nadzieję, że to, że dopiero się poznaliście nie zaprzepaści nam planów niezłej zabawy, um? - spytała z uśmiechem. W końcu odebrała od dziewczyny lnianą torbę, czując ciężar jej zawartości. Postawiła ją ostrożnie na piasku, przeglądając trunku. - Zapowiada się smakowicie, niezły gust Fran - pochwaliła ją, udając się w stronę ogniska. Och, nawet postarała się o coś do jedzenia!
Wystawiła dłonie do parzących języków, chcąc poczuć ich ciepło.
- Dlatego trzeba to zmienić. Przecież są wakacje! - krzyknęła. Po chwili usłyszała własne echo i zaśmiała się głośno.

Teoretycznie już się znali, ale nieoficjalnie. Dziwne, że pod koniec nauki w szkole, William praktycznie dopiero poznawał większość uczniów. Ale lepiej późno, niż później. Albo wcale. Posłał Fran jeszcze jeden uśmiech. Już widać było, że wakacje uderzyły mu do główki. Dobrze, że nie pomylił zaklęć i nie wysadził ich wszystkich w powietrze.
- Cóż za transakcje! - zaśmiał się, widząc krążącą torbę, wypchaną butelkami. - Ktoś jeszcze przyjdzie czy bawi się tylko nasza urocza trójka? - zapytał, kierując się trochę do Cass, a częściowo rzucając pytanie w próżnię.

Trochę zaskoczona odwróciła się w stronę blondynki.
- A w czym to może przeszkadzać? - Zapytała z zaskoczeniem w głosie. Przecież na wszelakich imprezach zwykle jest pełno nieznajomych osób, właściwie głownie po to się na nie chodzi, aby poznać kogoś nowego. Przyjrzała się dziewczynie przez chwilę z lekkim uśmiechem. - Na pewno nie jest to żaden problem. - Dodała odchodząc parę kroków od ognia, pogoda była wystarczająco gorąca, nie trzeba było się ogrzewać. Usiadła więc po turecku na piasku.
- Will ty chyba jesteś chyba ze Slytherinu? - Zapytała przenosząc wzrok na chłopaka. Widziała go przy tamtejszym stole, może nawet znał jej siostrę, ale nie miała pewności. Wśród tylu uczniów o pomyłkę nietrudno. Odwróciła ponownie wzrok ku dziewczynie, bowiem też była ciekawa odpowiedzi na zadane przez chłopaka pytanie.

Oczywiście, tak jak się można było spodziewać, idąc z Alexem, wcale nie dotarli na dyskotekę. Lekko się zawiewając szła po piasku, co kilka kroków popijając ze swojej butelki wódkę, którą sprezentował im kelner. W pewnej chwili zauważyła płomienie ogniska i kilka osób w około. Na pierwszy rzut oka, nie mogła rozpoznać nikogo z nich. Jak widać alkohol zrobił swoje.
-Ooo szykuje się coś grubszego - powiedziała z uśmiechem do brata i podeszła bliżej by zobaczyć kto siedzi przy ognisku.
-Czeeeść - przywitała się radosnym tonem, który towarzyszył jej tylko wtedy, kiedy była mocno pijana. Teraz już była pewna, że są to uczniowie (albo byli uczniowie) Hogwartu. Spojrzała na Alexa, chcąc wyczytać coś z jego wyrazu twarzy.
-Możemy się dosiąść? - zapytała. Była już w takim stanie, że ich odpowiedź nie była aż tak bardzo znacząca, jednak warto było czasami zachować pozory dobrego wychowania.

- Na pewno nie będzie przeszkadzać. - zapewnił Cass. W końcu czasem nawet lepiej, jak wie się o innych mało, a dotyczyło to głównie imprez. - Zgadza się, ze Slytherinu. Chyba nawet znam Twoją siostrę. O ile się nie mylę, też jest od Zielonych, ale głowy nie dam, przewija się tam masa osób. - na pewno nie byłby w stanie przypomnieć sobie imienia siostry Fran, więc nawet nie próbował. Już miał zamiar coś dodać, gdy dołączyła do nich dwójka osób. - Jasne! Im nas więcej, tym weselej. - to mówiąc, puścił oczko do blondynki, którą widział w Pokoju Wspólnym i która była teraz, pomimo młodej godziny, tak zalana, że pewnie nawet tego nie zauważyła.

Zaśmiała się, widząc jak ich grono się powiększa. Wciąż myszkowała w siatce i wyjęła coś co przypominało tequilę. Otworzyła ją.
- Um... ma ktoś kieliszki czy żłobimy z gwinta? - spytała, podając trunek Willowi. Spięła swoje loki w luźny kok. - Jak widzisz, słońce, nasze grono się ciągle powiększa! Zapraszamy, zapraszamy! - gestem dłoni wskazała na ognisko. Mimo to, że padał lekki deszczyk, ciągle można było obserwować taniec języków ognia.

Kiedy usłyszała, że ktoś zbliża się w ich kierunku zaciekawiona spojrzała tam. Dostrzegła nie kogo innego, jak Alexa w towarzystwie tej swojej zjawiskowej siostry. Jeśli pół wile były tak piękne, to ciekawa była jak musi wyglądać taka pełna wila. Nigdy takowej nie spotkała, właściwie to może na szczęście. Odgoniła te swoje rozważana na temat wili i powoli odwróciła głowę ponownie w stronę Willa i Cass.
- Tak, Ślizgonka, mniej więcej wyglądająca jak ja - wyjaśniła Willowi na temat swojej siostry. Oczywiście one tylko mniej więcej wyglądały tam samo. Już każda z nich dbała o to, aby ich nie mylono, jak w dzieciństwie.
- Szczerze wątpię w to, aby ktoś je tu miał - uznała gdy ta zapytała o kieliszki. Fran zdecydowanie nie przyszło do głowy, że coś takiego jak kieliszki, może się przydać. Upiła nieco swojego piwa, które ciągle jeszcze było tak cudownie zimne.

Oczywiście zauważyła gest Willa. Usiadła pomiędzy nimi i przyjrzała się każdemu z osobna, a uśmiech nie schodził z jej twarzy. Wiliama kojarzyła z ich pokoju wspólnego, co do tego była pewna. Blondynkę z kręconymi włosami widziała niedawno w barze ale nie miała pojęcia jak ma na imię. Natomiast brunetki nie kojarzyła ani trochę, jednak znała Victorie. Widać, przed te wszystkie lata się mijały.
-Jestem Alexis - przedstawiła się. Głupio było siedzieć nie wiedząc nawet jak się nazywają. -A ty jesteś siostrą Victorie, prawda? - zapytała, by się upewnić. Oczywiście było widać zaskakujące podobieństwo, ale ona jakoś nie zwróciła na to uwagi. -Nie łączą nas za dobre stosunki, jeśli wiesz co mam na myśli. - dodała z nadzieją, że Fran choć trochę różni się od siostry.

Przeniosła zaraz spojrzenie na blondynkę, która to podeszła do niej i się przedstawiła. Uśmiechnęła się od razu, gdy usłyszała wzmiankę o siostrze.
- Wiesz, ja nie jestem pewna czy ktokolwiek ma z nią dobre stosunki - powiedziała nie kryjąc uśmiechu. Wolną ręką rozczochrała nieco krótkie włosy. No cóż, dogadanie się z Vic nie było rzeczą łatwą. I jak widać, nawet nie miała zbyt dobrych kontaktów z mieszkańcami jej domu.
- A ja Fran i miło mi Cię poznać - przedstawiła się zaraz, jednak wiedziała już wcześniej jak Ślizgonka miała na imię. - Tak owszem, siostry. Nie jestem się w stanie tego wyprzeć - dodała. Cóż, przynajmniej z rysów twarzy wyglądały identycznie, nie mogła więc zaprzeczyć pokrewieństwu, nawet jeśliby chciała.

Pokiwała głową ze zrozumieniem chociaż w pierwszym momencie nie mogła pojąć jak można nie dogadywać się z rodzeństwem. To było dla niej takie odległe. Spojrzała na Alexa, który wciąż milczał i westchnęła głośno. Pomimo tego, że wieczór był gorący, siedzenie przy ogniu wcale nie pogarszało sytuacji.
-Macie coś do jedzenia? - zapytała po chwili, usłyszawszy burczenie swojego brzucha.

No i się zgubili. Może nie tak jakoś bardzo, bo przecież wiedzieli, że byli na plaży. A dyskoteki jak nie było, tak nie ma. Co prawda tutaj też mogło być dobrze. Mieli alkohol, ognisko i alkohol. Jeszcze tylko brakowało mu papierosa ale szybko to naprawił wyjmując paczkę z kieszeni spodni. Stał na tyle blisko ognia, że gdyby troszkę się schylił odpaliłby go od płomieni bez większego wysiłku. Na swoje szczęście zrezygnował z tego i sięgnął po różdżkę. Krótkie Incendio i już mógł się zaciągać dymem z papierosa.
- Właśnie witajcie - powiedział z lekkim opóźnieniem, ale uznał, że najpierw ogrzeje się przy ogniu, później zajął się papierosem i tak jakoś wyszło. Dopiero teraz miał chwilę aby zobaczyć kto tutaj w ogóle jest. W między czasie rzucił paczkę siostrze, bo wątpił aby ona pamiętała zabrać ze sobą papierosy - Gdybyśmy wiedzieli, że wstęp na waszą 'imprezę' oznacza wzięcie ze sobą kieliszki bardziej byśmy się postarali - zapewnił, chociaż był pewien, że to by nic nie zmieniło.

Cass słysząc wzmiankę, że mają sam alkohol i orzechy, wyjęła wszystko z torby. Spojrzała krytycznie na butelki, zastanawiając się, którą wziąć najpierw. W zasadzie to mogli przywołać kieliszki z pobliskiego baru.
- Jestem Cassie - powiedziała, wręczając Alexis orzeszki. W końcu otworzyła ognistą whisky, wzięła łyka i podała Willowi, krzywiąc się lekko.

Wypiła parę łyków piwa, kiedy usłyszała pytanie Alexis. Zabrała się więc za otwieranie trzymanej ciągle przez siebie paczki słonych orzeszków.
- Cześć - powiedziała w międzyczasie w stronę Alexa, który to dopiero po chwili się przywitał.
- Lubisz? - Zapytała podsuwając Alexis paczkę, aby ta się poczęstowała. - Będąc w sklepie jedyne co wzięłam do jedzenia to właśnie orzeszki. - Wytłumaczyła spoglądając na blondwłosą Ślizgonkę. Skoro nie sprzedawali tu Kociołkowych Piegusków, to tak wyszło, że Fran przerzuciła się na dietę składającą się z orzeszków. A to dlatego, że ani nic innego się jej nie chciało jeść w tym upalnym klimacie.

Selena szła po plaży ze swoją niebieską torbą na ramieniu. Najwidoczniej utonęła we własnych myślach. Czy wsiąść na najbliższy statek i popłynąć w rejs? Oh... Może zostać tutaj? Płynąć w rejs, czy zostać tutaj? Nie mem pojęcia... Płynąć czy zostać? Płynąć czy zostać? Selena była tak zamyślona, że nie zauważyła Cassie i Frances.
Niech będzie. Popłynę. Tylko najpierw, muszę chyba iść na pomost... Nadal zamyślona, poszła w stronę pomostu.

- A ja William. - przedstawił się, gdy już wszyscy pozostali to uczynili. - Teraz już wszyscy się znamy, więc czas się bawić. - klasnął w dłonie z nienaturalnym dla siebie entuzjazmem, po czym odebrał butelkę od Cass, posyłając jej krótki uśmiech.
- Chrzanić kieliszki. Przeważająca większość tu zebranych to Ślizgoni, więc pijemy po ślizgońsku, z gwinta. Także... na zdrowie. - powiedział, po czym upił dużego łyka prosto z butelki, zastanawiając się, jak dawno nie pił Ognistej. Bardzo dawno. Zbyt dawno. Już miał zamiar pociągnąć kolejnego łyka, kiedy zauważył jakąś dziewczynę idącą brzegiem. Z początku jej nie rozpoznał, ale gdy przechodziła bliżej nich, jej twarz rozjaśniły jasne płomienie ogniska i Will względnie skojarzył dziewczynę. Nie przypominał sobie jej imienia, ale pamiętał, że była stałą bywalczynią stołu Puchonów w Wielkiej Sali. Opuścił rękę, w której trzymał butelkę, a jego usta wykrzywił złośliwy uśmiech.
- Z całym szacunkiem, Cassandro... - zaczął poważnie. - ...ale tylko Puchon jest w stanie przeparadować obojętnie obok takiego zbiorowiska przesiadującego przy ognisku na plaży w tak cudny wieczór i posiadającego alkohol. - prychnął, odprowadzając spojrzeniem oddalającą się postać.

Dopiero teraz zauważyła, że chłopak siedzący obok Alexis wcale się nie przestawił. Wnioskując z wypowiedzi Williama, wszyscy oprócz Fran i jej byli Ślizgonami. Oczywiście nie będzie kierowała się idiotycznymi stereotypami, więc usiadła wygodnie na piasku, rozprostowując nieopalone nogi. Nigdy nie mogła się opalić, a przecież była na dworze cały dzień! Nie unikała promieni słonecznych... Widząc jak Fran zaczyna rozmawiać z niesamowicie piękną blondynką, uśmiechnęła się. Obydwoje mieli dziwną aurę, która przyciągała do nich. Po uwadze Willa spojrzała na brzeg i ujrzała dziewczynę. Tak to ta od wizji!
- Will, nie można tak uogólniać - jęknęła, zabierając mu ognistą. Wciąż patrzyła na dziewczynę, która wydawała się w ogóle nie być na tym świecie. Od razu zauważyła niebieską torbę i wzdrygnęła się nieco - To jest Selena... - ściszyła głos - Opowiadałam Ci o niej - rzekła zgodnie z prawdą. Wszak owa dziewczyna była naprawdę intrygująca! W pięknym wieczorze, gdy Puchoni żegnali się ze sobą, posiadała wizje o powrocie zła - trzech Ślizgonów miało zabić trzy jednorożce i wypić ich krew. Nawet zgłosili sprawę do nauczyciela, jednak i on nieco odskakiwał od normy.

-Dzięki - powiedziała z uśmiechem do Fran i wzięła sobie kilka orzeszków. Alex wciąż siedział cicho. Pewnie pogrążył się w marzeniach, czy coś w tym stylu...
-Tak Will, muszę ci przyznać racje co do puchonów, jeszcze nie spotkałam normalnego w tym roku. Wybacz Cass. - sprostowała po chwili i zrobiła wielkie oczy, słysząc, imię, które wypowiedziała Cassie.
-To ta Selena, od powrotów zła ? - zapytała, dławiąc się ze śmiechu. Jeśli tak, dziewczyna była co najmniej nienormalna. Chociaż z drugiej strony cała szkoła o niej plotkowała.
Dopiła zawartość swojej butelki, którą przyniosła jeszcze z baru i wyrzuciła puste naczynie za siebie. Nie będzie się teraz przecież przejmować tym, że śmieci.

Po chwili namysłu, chłopak ze zdziwieniem stwierdził, że w życiu nie rozmawiał z żadnym z bliźniąt dłużej niż przez minutę. Kolejne dwie osoby, których już pewnie nie będzie mieć okazji poznać. Co do stereotypów, owszem, były idiotyczne, ale ilu osobom (szczególnie tym ze Slytherinu), sprawiały wiele uciechy i niejednokrotnie stawały się źródłem żartów skierowanych przeciwko Bogu ducha winnym przedstawicielom innych domów, głównie zatrwożonych, pierwszorocznych Puchonów. Okrutna rozrywka, ale jaka satysfakcjonująca! William podążył za spojrzeniem Cass i Fran, zastanawiając się, dlaczego, niezależnie od tego, kiedy, gdzie i w jakim kręgu, pojawia się którekolwiek z rodzeństwa Brooxter, ściąga na siebie uwagę wszystkich zebranych. Pojawienie się obojga jednocześnie, było w stanie wywołać falę omdleń u osobników obu płci.
- Oj no, takie żarty, a Ty od razu na poważnie wszystko traktujesz. Niestety, pod pewnymi względami, stosunki pomiędzy domami nigdy się nie zmienią. - fuknął obruszony. Uśmiechnął się, słysząc stwierdzenie Alexis, które znacznie bardziej pasowało do jego obecnego światopoglądu. - Więc właśnie wyminęła nas "Selena-od-powrotu-zła"? Jaka szkoda, mogłaby nam opowiedzieć trochę więcej o swoich wizjach. Ba, może nawet by nam powróżyła i okazałoby się, że któreś ze wspomnianej trójki Ślizgonów jest tutaj obecne? - teatralnie zakrył usta, wymawiając ostatnie zdanie. Tak samo jak stosunki pomiędzy domami, nigdy nie zmieni się jego podejście do takich bzdur, jak wróżby i przepowiednie. Stek bzdur, kupa bredni i dziki bełkot, to wszystko. Gdyby miał do dyspozycji jakieś środki psychotropowe, gadałby tak samo, jak niejeden wróżbita, ot co.

Czy to było prawdą, co mówiła Alexis? Zaczęła analizować każdego Puchona, jakiego zdążyła poznać. Cóż, nie zgadzało się to starsze pokolenia - bowiem Prince, Rose byli całkiem do rzeczy i wcale nie mieli bzika. Nie mogła powiedzieć tego o młodych.
- Nie szkodzi, Alexis, w sumie każdy ma swoją jakoś odskocznie od normalności. - zaśmiała się cicho, przypominając sobie piosenkę z dzieciństwa, którą przerobił mugolski kabaret. "Każdy ma jakiegoś bzika, każdy jakieś hobby ma, a ja palę heretyków tysiąc albo dwa" - Na przykład widzimy wizje! Tak, Selena to ta od powrotów zła. Od razu nawet Was nie znając, posądziła Ślizgonów o picie krwi szlachetnego jednorożca.
Wciąż pamiętała, jak nauczyciel chciał trząść całą szkołą, bo wielki Voldemort się odrodził. Pokiwała głową przecząco, wyrzucając z głowy wspomnienia.
- Lepiej aby nie opowiadała, jeszcze nie będziemy mogli spać w nocy! Myślicie, że jak przywołamy radio z baru, to przyleci i będzie jakaś muzyka? - spytała z nadzieją w głosie.

Wrzuciła sobie do buzi kilka orzeszków i rozłożyła się wygodnie, opierając się o jakiś duży kamień.
-To bardzo prawdopodobne, że wszyscy jesteśmy tymi złymi Ślizgonami. - powiedziała do Willa. - No bo spójrz, jesteśmy przerażający, prawda? Wcale jej się nie dziwie, że nie chciała podejść. Tym bardziej, że pewnie dobro właśnie ją wzywa w jakieś odległe miejsce. - mówiła teatralnie, powstrzymując się przed wybuchnięciem dzikim rechotem. Wyobraziła sobie siebie biegnącą w czerwonych szpilkach za uciekającym jednorożcem. Bieeedny, pomyślała i zaczęła się śmiać. Widać alkohol przeją kontrolę nad jej głową.
-Możemy spróbować, Cassie. Ale wątpię, żeby tu działał. - rzekła po chwili namysły. Nie miała pojęcia o radiach. Lekcje mugoloznawstwa zawsze omijała szerokim łukiem. Pomimo tego, że mugole bywali ciekawi a ich urządzenia całkiem wymyślne, ona jakoś nie miała ochoty się w ty bawić.