Mark przybiegł na plażę, z nadzieją że jeszcze się nie zaczęło. Nikt mu nie powiedział, że teraz odbędzie się ślub. Ba, nawet że Kazuo i Christine się żenią. Ale na szczeście zdążył, i to się liczyło. Ubrany w elegancki garnitur, wyglądał bardzo ładnie. Zajął miejsce z niecierpliwością, czekając na ważną uroczystoś Chętnie by z kimś pogadał, jednak nie ma z kim.

Jayon przyszedł spóźniony na ślub. Ale w końcu jak mógł nie przyjść na imprezę byłej dziewczyny! W końcu ona z przyjemnością popatrzy na niego w takim dniu. Rzuciła go dla śmiesznego chińczyka i wychodzi za niego za mąż. Całe szczęście, że on nie dał się w to wrobić. Jeszcze też próbowałaby zaciągnąć go do ołtarza. Uśmiechnął się uroczo do panny młodej i zajął miejsce w pobliżu drugiego obecnego tu ślizgona. Po drodze poklepał po ramieniu Marka.
- Jak tam chłopie? I bez dziewczyny?- zapytał mrugając do niego. W końcu mógł założyć swoje rurki, przynajmniej nikt nie wypominał mu, że jest gorąco, a on zakłada długie spodnie.

Gabrielle oniemiała wręcz, gdy zobaczyła Christine, która wyglądała przepięknie, jak prawdziwa panna młoda.
Gdy tylko usłyszała głos człowieka z Ministerstwa, stanęła wprost za Japończykiem. Show must go on... - pomyślała przelotnie.

Reprezentant chrząknął, otwierając księgę.
- Skoro zamierzacie stać się małżeństwem, podajcie sobie prawe dłonie i wobec całego Ministerstwa Magii oraz wszystkich zgromadzonych tu świadków, powtarzajcie za mną słowa przysięgi małżeńskiej. - mówił bardzo uroczystym tonem. Kazuo uśmiechnął się do swojej jeszcze narzeczonej i ujął delikatnie jej dłoń. Czuł przyspieszone bicie swego serca. Nigdy nie zapomni tego dnia. Aby uciszyć swoje nerwy, bardzo pomagała mu obecność Gabrielli. Wszyscy byli w nich wpatrzeni.

Przyszedłem mocno dziwniony zaproszeniem które dostałem,jak i rozbawiony,cóż może być ciekawie, rozejrzałem się po wszystkich widząc selene,i tego chłopaka który przed demną uciekał,tym bardziej będzie ciekawie,zastanawiam się czy domek sele już spłonął,cóż o tym się później przekonam, stanąłem z boku i czekałem dusząc w sobie śmiech,jednak postanowiłem pokazać swoje dobre maniery,w końcu wykazali się odwagą zapraszając mnie tutaj więc nie zepsuje im tej uroczystości..przynajmniej jeszcze nie...

Spojrzała na całe zamieszanie na plaży. Jakoś jej sie nie chciało wybrac na ślub, gdyż nie znała ani Panny Młodej, ani Pana Młodego. Zaproszenie dostała to prawda. Jednak nie pójdzie. Oddaliła się od tego tłumu i może z daleka będzie obserwować. Usiadła pod jednym z drzew i wyjęła szkicownik z torby. Otworzyła go na pustej stronie i zaczęła rysować ten ślub.

Zmierzała w stronę narzyczonego z lekkim uśmiechem, od czasu do czasu witając kogoś krótkim 'cześć', czy 'dziękuję'. Sam ślub był skromny, a zarazem bardzo bogaty. Choćby i w ludzi, bo ich było akurat bardzo dużo.
- Przepraszam. Najpierw zjawiła się Megan, później...- powiedziala, jednak zaraz potem ogłosili ciszę, by móc zacząć całe zamieszanie. Zaczęła się ceremonia, ale Christine nie słuchała jej w ogóle. Serce łomotało jej jak szalone, ale pozornie zachowała spokój. Wyrecytowała ślicznie swoją przysięgę, wsuwając platynową obrączkę na palec Kazuo, mówiąc mu sakramentalne tak. Na jej policzkach pojawiły się rumieńce i te na pewno nie były skutkiem grzejącego niemiłosiernie słońca. Cała scena wyglądała naprawdę pięknie - zachód słońca a na jego tle para wyznawała sobie miłość, poprzez wypowiedzenie jednego, krótkiego słowa.

Gdy Christine wypowiedziała tak, włożył na jej palec obrączkę, uprzednio podaną przez Gabrielle. Słońce już chowało się za horyzont, informując że czas zacząć wesele.
- Na mocy nadanego mi prawa stajecie się mężem i żoną. - gdy wypowiedział te słowa, z Kazuo zeszło całe napięcie. Już po wszystkim. - No, śmiało, może pan pocałować pannę młodą!
Jak powiedział reprezentant tak i zrobił Kazuo. Czekał tylko aż Christine rzuci bukiecik i będą mogli się stąd zmyć.

Cykała zdjęcia parze młodej i innym. Wzrokiem napotkała Slytherina. Oddała by wszystko, żeby tylkoJego tu nie było! Pewnie kiedy poszła podpalił jej dom.
Dlaczego mu zaufała? Była przecież w Hufflepuffie, nie w Slytherinie! Była lekko zdemerwowana, zakłopotana, zdziwiona i szczęśliwa. Nie mogę sie zamartwiać na ślubie Christine i Kazuo! Ukryła zość, zakłopotanie i ździwienie, pozostawiając samą radość. Chciała by rzucić zaklęcie na Slytherina, ale nie mogła. Nie mogła popsuć tak pięknej chwili.

Przyszedł spóźniony, kończył palić kolejnego papierosa i nie zamierzał stanąć w tłumie ludzi. Wolał trzymać się z boku, nie znał Kazuo na tyle aby pchać się na sam przód. Nie zrobiłby nawet tego gdyby to jego przyjaciel tam stał. Wątpił jednak aby ktoś z jego kręgu znajomych był na tyle głupi aby dać się zaobrączkować w tak młodym wieku. Z daleka zauważył Krukonkę z jego roku. O ile pamięć go nie myliła nazywała się Sydney. Postanowił do niej dołączyć, usiadł obok i zerknął na rysunek.
- Nieciekawy ślub czy raczej nie lubisz tłumów? A może zostałaś wynajęta zamiast fotografa, jakaś nowa ślubna moda?

Zobaczyłem jak selena mnie obserwuje, uśmiechnołem się po części do niej ,po części do siebie samego ,przyłożyłem sobie różdżkę do szyj i powiedziałem głosem magicznie zwiększonym.
- Panowie i panie zabawę czas zacząć! -odszedłem na tyle by nikt nie stał ani za mną ani obok mnie, w ten sposób mając wszystkich przed sobą, wycelowałem różdżką na główny dziedziniec przed parą młodą
- Incedio -po chwili wszystko zaczęło płonąć, patrzyłem z dumą, i przygotowany na wszystko, teraz raczej walki nie uniknę..co mnie niezmiernie cieszyło.

Odwzajemniła ten delikatny, a zarazem czuły pocałunek i gdy się wyprostowała popatrzyła mu w oczy.
- To jakiś sen, prawda ? - spytała z poważną miną, ciągle nie oddalając się od niego swoją twarzą. Czuła motylki w brzuchu, więc to wszystko odwracało skutecznie jej uwagę od innych rzeczy, czy też ludzi. Zdawało się przez chwilę, że czas jakby spowolnił, a wszędzie zapanowala cisza.
- Kocham Cię - powiedziała i żeby zrobić wyjątek, sama się na niego rzuciła i pocałowała krótko, aczkolwiek namiętnie w usta. Nagle jakby trochę wzmógł się wiatr, który rozwiewał jej włosy na jego twarz, przy okazji sprawiając, że sukienka Christine zaczęła delikatnie falować. Gdy się odsunęła spojrzała w dół na bukiecik białych róż i odwracając się w tył, rzucila. Tak się składało, że wpadł prosto w ramiona JAYDONA! Brawa dla niego !
Po wszystkim zerknęła za Kazuo i złapała go za rękę. Otworzyła szeroko oczy kiedy wszystko zaczęło płonąć.

Constance jakimś trafem nie dostała zaproszenia na ten ślub, o którym tak huczało. Dlatego nie miała zamiaru się na niego wybierać. Jednak przyszła popatrzeć. Była ciekawa, czy zakończy się tak samo, jak ceremonia, w której ona sama brała udział. Jeszcze niedawno to ona była panną młodą... Jednak w ostatniej chwili uciekła. Przecież nie mogła się zgodzić na życie z tym staruchem!
Stanęła w oddali, patrząc na ceremonię, która na szczęście nie skończyła się tak, jak jej własna.

Objął czule Christine, nie mogąc uwierzyć, że jest już jego żoną. Prawie że wybuchł śmiechem, gdy bukiecik wylądował w rękach byłego i co najsmutniejsze nieco skrzywdzonego. Gdy wszystko zaczęło się palić, chwycił żonę na ręce, odbiegając od ogniska. Na szczęście owym panem od razu zająć się reprezentant Ministerstwa, odchodząc z nim na bok.
Zakręcił się wokół z Christine i zaśmiał, gdy w końcu został dostarczony alkohol przez wynajętych pracowników z baru. Orkiestra zamiast grać weselne smęty, zaczęła śpiewać muzykę młodzieżową.

Stała, szeroko się uśmiechając. Cieszyła się, że Christine będzie szczęścia. Może i nie znała Kazuo, ale skoro Puchonka go wybrała, to znaczy, że jest dobrym materiałem na męża. Nie była zazdrosna. Jej jakoś nie zbierało się na szukanie męża. Czuła się dobrze, kiedy była sama. Może nie dorosła do życia w parze?
Przerażona spojrzała na płonące rzeczy. Kto to, u licha, zrobił? Stała sparaliżowana, nie potrafiąc wykonać ruchu. Na szczęście sytuacja została opanowana, a sprawca zamieszania złapany.

Harriet całą imprezę spokojnie stała z tyłu i nadzorowała wszystko. Nawet trochę się wzruszyła widząc swoich uczniów, którzy wchodzili w związek małżeński. Po chwili coś się zepsuło. Usłyszała jakiś turbalny głos, a po chwili mężczyzna podpalił miejsce, w którym młoda para jeszcze przed chwilą brała ślub. Miała nadzieję, że ktoś z uczniów jest na tyle przytomny, aby to ugasić. Sama machnęła różdżką w stronę mężczyzny z zaciętą miną. Harriet już dawno nie walczyła i nie miała zamiaru, dobrze wiedziała co powinna zrobić. Po chwili mężczyzna był ownięty pętami, przez które nie mógł się teleportować. Dodała jeszcze zaklęcie rozbrajające, a mężczyzna leżał na ziemi bez różdżki.
- Niech ktoś ugasi to!- krzyknęła podchodząc z różdżką do mężczyzny.- Kim ty u diabła jesteś?

Upomnienie 1/5 - szósty punkt regulaminu klimatycznego
Drugie zaklęcie ze względu na brak możliwości obrony, zostaje nie uznane

I jej udzielało się szczęście państwa młodych. Uśmiechała się, gdy ceremonia przebiegła pomyślnie. Podświadomie czuła, że ta para będzie dobrym małżeństwem.Nagle jakiś szaleniec podpalił dekoracje. Na szczęście ten facet z Ministerstwa się nim szybko zajął. Wyjęła szybko różdżkę z magicznie powiększonej torebki i gasiła pożar niewerbalnym Aquamenti, dopóki, dopóty ogień nie zgasł zupełnie. Po tym wszystkim, trochę zmęczona, usiadła na jednym z wolnych krzeseł.

Wzięła sobie do ręki lampkę szampana i uśmiechnęła się, ciagle patrząc w oczy mężowi gdy wszystko stanęło w płomieniach. Automatycznie pisnęła przytłumionym głosem i odsunęła się mając przerażenie w oczach. Nie miała pojęcia co zrobić - stała jak wryta, ze zdezorientowaną miną. Bardzo szybko wypatrzyła delikwenta, jednak nie podeszła do niego. =

Postawił ostrożnie Christy, widząc jak grupa doświadczonych czarodziei zajmuje się mężczyzną i pożarem. Cieszył się, że może tak polegać na ludziach z Hogwartu. Ucałował swoją żonę w czoło, szepcząc, że ją kocha. W końcu ustawili się do życzeń, ponieważ czas ich naglił. Nie mógł uwierzyć, że ktoś był zdolny do podpalenia i zepsucia ceremonii.

Jak dla niej nic nie było w tym momencie stracone. Ważne było to, że teraz była Panią Shiomi - oficjalną żoną Kazuo. Gdy pocałował ja w czoło i powiedział, że ją kocha poczuła ciepło w swoim ciele. Przyjemne ciepło. Niedługo później pożar został ugaszony, a Christine poczuła ogromną chęć do tego, żeby pokazać europejski znak pokoju delikwentowi, który odważył się podpalić wiele rzeczy. Uśmiechnęła się jeszcze do Gab i Rose w podziękowaniu, po czym westchnęła cicho.

Poszedł potańczyć ale nagle mu się przypomniało ze musi pogratulowac parze mlodej wiec podszedł do nich i powiedział.- Cześć.Życze wam szczęścia na nowej drodze życia.- Uścisnął ręke Kazou a za chwile zrobił jak dżentelmen pocałował w ręke Christine ale uwazał na to aby Kazou nie pomyślał że ją podrywa ale zrobił to po przyjacielsku.

Zamieniłem pęty w ogniste węże, które atakowały każdego kto chciał mnie zaatakować, stanąłem na nogi gdyż wcześniej straciłem równowagę, zacząłem się szyderczo ze wszystkich śmieć, każdy kto chciał mnie zaatakować musiał poradzić sobie z wielkim ognistym wężem, patrzyłem jak się każdy z nim męcz,y śmiałem się szyderczo, i oni chcieli się z zemną mierzyć?.

Upomnienie 1/5 - szósty punkt regulaminu klimatycznego

Wyciągnął nogi przed siebie kiedy ceremonia w końcu dobiegła końca. Tyle czekania na dwa krótkie tak i żadnych sensacji, nikt nie uciekał, nie kłócił się, nie powiedział, że ta para nie może wziąć ślubu. Ogółem nic ciekawego. No może poza bukietem, który wpadł w ręce ślizgona. Dziwne. Zazwyczaj jakaś szalona panna nie pozwalała aby nikt poza nią nie dostał w swoje ręce bukietu. Może niee było tutaj nikogo zdesperowanego?
Dopiero jak zobaczył szaleńca który zaczął podpalać wszystko coś zaczęło się dziać. Dobrze, że siedział z daleka od tego wszystkiego, teraz przydałby mu się popcorn żeby pooglądać całe zajście. Zobaczył jak Harriet ruszyła do akcji, może nie było to tak widowiskowe jak sobie wyobrażał ale całkiem nieźle jej poszło.

Gabrielle, gdy już odpoczęła, podeszła do państwa młodych i stanęła za nimi. W końcu, jako świadek, miała obowiązek przejmować prezenty od gości, bo przecież oni by tego wszystkiego nie utrzymali. Uśmiechnęła się życzliwie do pary młodej.

Gdy przyjęli od wszystkich życzenia, uściskali, a czasem nawet zapoznali, spojrzeli na gości. Uścisnął ich dłonie. Wesele było obłędne - wszyscy doskonale się bawi i co najważniejsze zniknął cały alkohol. Prawie każdy zatańczył z państwem młodym. Nie brakowało też różnych zabaw weselnych. Gdy w końcu słońce zaczęło wznosić się nad horyzontem, nadszedł nowy dzień. Kazuo podszedł do Megan tańczącą z Christy, wziął ją na ręce i tak o to teleportowali się do miejsca, gdzie miała nastąpić noc poślubna.

[ my musimy spadać, więc przepraszamy ]

Większość ślubu Jaydon przespał. Może i było to wzruszające piękne i w ogóle, ale jakoś Jay nigdy nie przepadał za ślubami. Nie wyobrażał sobie siebie w roli pana młodego. Rozbudził się kiedy dostał praktycznie kwiatami w głowę. Jego zdaniem Christiane specjalnie tak celowała, bo niby jak przefrunęło to nad machającymi łapami kobietami. Już chciał rzucić jakąś kąśliwą uwagę, kiedy zaczęła się dziać jakaś dziwna akcja i po chwili nauczycielka wróżbiarstwa tłukła się z jakimś typem, który wyglądał dość dziwnie, zdaniem Jaydona. Kiedy skończyło się i to rozejrzał się dookoła w poszuliwaniu jakieś odpowiedniej kandydatki na żonę ^ ^.