- Gdybyś choć trochę interesowała się z kim jesteś na roku to zapewne byś wiedziała jak się nazywam. - Powiedział nim ta odeszła od nich, jednak nim zdążył pomyśleć o czym innym, ta już była z powrotem przy nich.
- Nie każdy cierpi na brak zajęć, nudę i ma czas czytać w koło jakieś podręczniki - stwierdził biorąc książkę. Nigdy nie uważał, iż mało wiedział o gwiazdach. Czytał o nich tyle, na ile pozwalał mu czas. - Dla Ciebie mało ciekawy, dla mnie wystarczająco.
Tym samym usłyszał słowa owej nieznajomej, pokiwał tylko głową przyznając jej rację.

Juliette:
Nie bawiły ją takie pogaduszki, ot co! Bardzo nie lubiła spędzać czasu z ludźmi, których fascynuje tylko i wyłącznie droczenie się. Może to pozory, ale Ślizgonka sprawiała właśnie takie wrażenie.
- Skończmy tę bezcelową rozmowę. To czyste marnotrawstwo tlenu. - skierowała swoje słowa do dziewczyny. Jej głos brzmiał stosunkowo neutralnie.
Nagle, książką, którą trzymała w rękach zsunęła się na ziemię..

- Ślizgon ślizgonowi równy – odparła z wyższością słysząc słowa ślizgonki.
- Skoro tak Wam brakuje kultury, to chociaż ja się przedstawię. Andrea Amore.
Dokładnie wsłuchiwała się w słowa dwójki uczniów.
- Jeśli tak bardzo chcesz wiedzieć, to na gwiazdach się znam. Powiem, że czytanie podręczników z jakiejś ciekawej dziedziny jest bardzo interesujące. Skoro Wy doceniacie tylko astronomię, to Wasz problem.
- A Ty, potrafisz coś innego, oprócz liczenia gwiazd? A, i mówienia bez sensu? Nie wydaje mi się. Na dodatek te włosy… Ochyda! W smole się kąpałaś?

Juliette:
Juliette omiotła ją złowrogim spojrzeniem. Była bardzo zirytowana jej prostackim zachowaniem.
- Nie mam zamiaru zniżać się do Twojego poziomu. Skoro tak bardzo podobają Ci się moje włosy, to wystarczy spytać jakiego szamponu używam. Marna próba uszczypliwości. Bardzo marna.. - prychnęła. - Umiem wystarczająco dużo rzeczy. Nie powinno Cię to interesować.

To co mówiła Ślizgonka było jakimś absurdalnym przekręcaniem jego słów.
- Czy ja czasem właśnie nie powiedziałem, że nie cierpię na brak zajęć co za tym idzie nie mam czasu siedzieć nad książkami? - Zapytał uderzając palcami o książkę. - Przecież to najwyraźniej ty nie masz innych zainteresowań skoro jak sądzisz tak wspaniale znasz się na gwiazdach i masz czas tyle o nich czytać. - O tak Valentin zdecydowanie miał zainteresowań wiele, gwiazdy więc zawsze były na dalszym planie. Oczywiście, że czytanie podręczników z interesującej dziedziny było dobrym zajęciem, a czy on zaprzeczał?
- Skąd wniosek, że mnie to interesuje? - Nie przypominał sobie, aby coś powiedział na temat tego, że interesuje go wiedza Andrei na temat gwiazd.
- Valentin Favreau - odpowiedział w końcu słysząc jak ta się przedstawia. Najwyraźniej owa Ślizgonka bardzo chciała poznać jego imię. Nie będzie więc jej tego uniemożliwiać...

Juliette:
Milczała przez dłuższy czas. Przynajmniej zdążyła się trochę uspokoić. No tak, znała już ich imiona, ale oni nie znali jej. Nie ma sensu z tym chyba dłużej zwlekać.
- Juliette Parker. - poinformowała ich po czym schyliła się po książkę. Lekko zmrużyła oczy. Na miejscu dziewczyny, raczej nie brnęłaby dalej w kłótnię. Kto by pomyślał, że astronomia może przysporzyć tyle nieporozumień?
- Uznajmy ten temat za skończony. Każdy i tak wie, jaka jest prawda, więc chyba nie ma sensu się o nią spierać. - dodała po chwili. Nigdy nie była zwolennikiem bezsensownych rozmów.
Miała kamienną twarz. Nie dało się z niej nic wyczytać.

- Czy warto, abyśmy byli w jednym domu i się kłócili? Skoro nie masz poczucia humoru to nie moja wina – wzruszyła ramionami.
- Według mnie jesteśmy sobie równi, więc nie chcę się kłócić, ani wyzywać. Wam jednak tego nie zabronię.
Spojrzała sugestywnie na Valentin’a i ślizgonkę, która nie raczyła się przedstawić. Dopiero po chwili usłyszała jej wypowiedź.
- To, że interesuje Cię astronomia można wywnioskować z tego, że czytasz o niej książkę? – zasugerowała. – Jeśli to w Twoim filozoficznym języku oznacza coś innego, to mnie oświeć, bo ja tego nie rozumiem.
O wiele bardziej wolała Javier’a, niż tego rudego chłopaka. Może i Deniver był zbyt dociekliwy, ale z nim przynajmniej się dogadała, a Ci najwyraźniej tego nie chcą.
- Tak, masz rację. Ten temat jest zakończony.

Juliette:
- Ślizgoni to indywidualiści. To, że się sprzeczają nie ma nic wspólnego z sympatią lub jej brakiem. - wzruszyła ramionami.
Tuż obok nich znajdował się stolik. Nie miała zamiaru dłużej stać, więc usiadła na krześle, kładąc przed sobą książkę.
Teraz miała okazję przyjrzeć im się uważniej. Milczała. Zdecydowanie nie chciała wynaleźć pretekstu do kolejnej sprzeczki. Miała już dosyć krzyku, a do tego ten nieszczęsny ból głowy!
Mocniej zacisnęła dłonie na okładce książki. W najbliższym czasie będzie musiała skądś zdobyć leki przeciwbólowe.

Destiny:
Destiny wyszła z czytelni i skierowała się do działu zaklęć i uroków. Po drodze zobaczyła znajomą twarz w dziale astronomii. Zatrzymała się, opierając o półkę z książkami.
- Cześć Andrea - powiedziała cichutko, jednak każdy mógł ją usłyszeć. Podeszła do dziewczyny, która dyskutowała z dwójką Ślizgonów, chłopakiem i dziewczyną. Obrzuciła spojrzeniem dziewczynę i stwierdziła, że zna ją z widzenia. Chłopaka widziała po raz pierwszy.

Juliette:
Juliette wywróciła oczami. Zrobiło się tu niezłe zamieszanie.
- Zbiorowe zafascynowanie astronomią..? - mruknęła w stronę chłopaka po czym spojrzała na dziewczyny, które z pewnością poznały się już wcześniej. Jeśli Andrea wezwała telepatycznie koleżankę, to z pewnością jej się to udało. Chyba, że to po prostu zbieg okoliczności.

Westchnął z rezygnacją. Doprawdy nie potrafił się dogadać z ową Ślizgonką. Chyba myśleli w zupełnie inny sposób... Przecież jemu chodziło o to, skąd wniosek, że jego interesuje to jaką wiedzę o Astronomii posiada Andrea. A najwyraźniej ta bardzo chciała się tym pochwalić, przy czym użyła zwrotu, że niby on to bardzo chce wiedzieć. Nie, zdecydowanie nie chciało mu się tego tłumaczyć. To była kolejna bezsensowna rozmowa jaką ostatnio miał okazję przeprowadzić.
- Nieważne - stwierdził dziś już kolejny raz, cóż jej będzie tłumaczyć po kolei, skoro ona najwyraźniej po prostu nie nadążała. Spojrzał na Juliette z którą kolejny raz już tego dnia się zgadzał.
- To racja - przyznał i dostrzegł kolejną dziewczynę w dziale Astronomii.

Juliette:
Juliette dość gwałtownie wstała od stołu. Spojrzała przelotnie na Valentina. Nie lubiła patrzeć na ludzi z innej perspektywy. Gdy siedziała, miała wrażenie, że nad nią górują. Lekko przekrzywiła głowę i spojrzała na nieznajomą Ślizgonkę, jak na razie bezimienną. Zerknęła na zegarek. No cóż, niedługo trzeba będzie się zbierać.

- Gdybym tego nie wiedziała, to nie byłabym ślizgonką przez sześć długich lat – powiedziała, patrząc w stronę ślizgonki.
- O! Cześć Des – ucieszyła się. Nareszcie ktoś znajomy. – Co tu robisz?
Spojrzała na Juliette. Siedziała na krześle przy jednym ze stolików. Sama zaczynała się niecierpliwić. Ostatnio ma strasznego pecha. Kłóci się niemal na każdym kroku, ale dlaczego? Jest luty, pełnia była prawie tydzień temu, a kolejna będzie za trzy tygodnie. Nie miała nawet powodu, aby być rozdrażniona, ani nic w tym stylu. Jeszcze chwila i pójdzie wypożyczyć tą książkę, którą trzyma w dłoniach i pójdzie ją przeczytać.

Destiny:
- Destiny - przedstawiła się pokrótce, patrząc na dwójkę nieznanych Ślizgonów. - Szłam właśnie do działu zaklęć i uroków, a że zobaczyłam kogoś znajomego, to przyszłam się przywitać - powiedziała. Oparła się plecami o półkę i skrzyżowała ręce na piersi, czekając, aż Andrea przedstawi jej swoich znajomych. Przyjrzała się półce naprzeciwko siebie i wyjęła z niej jedną książkę, by przejrzeć ją pobieżnie i odstawić z powrotem.

Juliette:
Spojrzała na dziewczynę o imieniu Destiny. Miała wrażenie, że gdzieś ją już widziała, ale nie zaprzątała sobie tym myśli zbyt długo.
- Juliette Parker. - przedstawiła się ponownie. Zerknęła na książkę, którą miała zamiar wypożyczyć. Jej wzrok był trudny do rozszyfrowania. Utęsknienie? Zaciekawienie?

Spojrzał na Juliette która wstała od stołu.
- Astronomia staje się popularna - rzekł do niej patrząc jak spogląda na zegarek. - Mam nadzieję, że znajdziesz czas na to oprowadzanie po szkole - stwierdził lekko się uśmiechając. Przeniósł wzrok tym samym na blondynkę, która pojawiła się przed chwilą przy nich.
- Valentin - powiedział do niej, przedstawiając się.

Juliette:
Spojrzała na chłopaka, z lekkim rozbawieniem.
- Myślę, że uda mi się wcisnąć Cię w grafik. - odpowiedziała po czym przeniosła wzrok na dziewczyny. Zastanawiała się, jak długo tu jeszcze będą siedzieć. Rozmowa zbytnio się nie rozkręcała.

Czy ta rozmowa ma sens? Dla niej nie miała najmniejszego. Może warto byłoby stąd wyjść? Jak najszybciej, gdziekolwiek. Może jeszcze przejdzie się po działach i znajdzie coś ciekawego?
- Widzę, że jesteście sobą bardzo zainteresowani. Może nie będę przeszkadzać? Niestety, ale tak się czuje.

Destiny:
- Miło mi - powiedziała Des zarówno do dziewczyny, jak i do chłopaka. O dziwo tym razem była szczera - postanowiła na jeden dzień odpuścić sobie podstępy i insynuacje. - Astronomia jak dla mnie jest średnio interesująca - wyraziła swoją opinię, uśmiechając się przy tym lekko. - Osobiście wolę temat klątw, na przykład tych, które starożytni egipscy czarodzieje rzucili na piramidy. - Interesowało ją to głównie przez to, że zajmowali się tym jej rodzice.

Z uśmiechem wysłuchał odpowiedzi Juliette. Po czym usłyszał tą Andrei.
- Niestety... tak, strasznie mi przykro - odpowiedział nie wiedząc czemu miałby się tak niby czuć. Spojrzał na blondynkę, która ku jego uldze zaczęła jakiś inny temat.
- To zapewne ciekawe, ale nigdy nie miałem okazji wnikać w ten temat - stwierdził, a jakoś nigdy mu się nie chciało czytać o klątwach w starożytności.

Juliette:
Juliette prychnęła, słysząc odpowiedź Andrei.
- Nie mam sobie nic do zarzucenia, więc nie wiem dlaczego się tak czujesz. - powiedziała, kierując się w stronę wyjścia. Nie chciała już tu dłużej tkwić. Obróciła się i spojrzała na chłopaka.
- To jak z tym oprowadzaniem? - spytała po czym udała się w stronę bibliotekarki.

Prychnęła.
- Miłego spacerku po zamku – podkreśliła słowo 'spacerku'.
Zignorowała ich wszystkie wypowiedzi i najnormalniej w świecie odeszła. Zajęła jakiś wolny stolik i pogrążyła się w lekturze. Na nieszczęście jedyne, wolne miejsce znajdowało się tuż by ślizgonach, którzy rozmawiali i tak dosyć głośno. Sama jednak ucięła dyskusję i postanowiła się nie odzywać.

Destiny:
Destiny patrzyła ze zdziwieniem, jak wszyscy się rozchodzą, po czym wzruszyła ramionami i przeszłą do działu zaklęć i uroków. Szybko znalazła interesującą ją książkę, wypożyczyła ją i wyszła z biblioteki.

- Ależ dziękuję - rzekł z rozbawieniem do Andrei i ruszył za Ślizgonką. W ręku ciągle miał książkę o Astronomii, którą to wcześniej wypatrzył. Zamierzał bowiem ją wypożyczyć.
- Naturalnie nadal zainteresowany - powiedział podchodząc do Juliette.

Juliette:
Juliette nie odpowiedziała dziewczynie. Po co niepotrzebnie rozstrajać sobie nerwy. Pokazała książkę podejrzliwej bibliotekarce, która pośpiesznie zapisała coś w notesie.
Obróciła się w stronę chłopaka i spojrzała przez chwilę w jego oczy.
- W takim razie plener czy wewnątrz zamku? - spytała na początek, wrzucając wolumin do torby. Miała zamiar go jeszcze powierzchownie przekartkować przed snem. Zerknęła w stronę okna, pogoda nie była zachwycająca, ale tej zimy bywało już gorzej.

Valentin:
Również pokazał książkę bibliotekarce i przeniósł wzrok na Juliette. Przez chwilę się jej przyglądał, a gdy usłyszał jej pytanie bez wahania odpowiedział.
- Myślę, że w środku będzie lepiej - ostatnio się już nasiedział na zewnątrz, a prawdę powiedziawszy nie chciało mu się opuszczać ciepłego zamku.

Juliette:
No i gdzie ona go miała zabrać? Zmarszczyła lekko brwi, pogrążając się w zamyśleniu. Ruszyła w stronę wyjścia z biblioteki.
- Może Izba Pamięci, Sowiarnia, Kuchnia..? - zaproponowała. Nie wiedziała, w jakich miejscach gustuje chłopak, więc starała się wybrać coś w miarę uniwersalnego.

Valentin:
Powtórzył w myślach propozycje Ślizgonki. Izba Pamięci go nie zaciekawiła, sowiarnia... nie, nie zamierzał wysyłać listu, ani siedzieć w tej brudnej wieży. Kuchnia.. o tak. Pasowała idealnie.
- Chodźmy więc do kuchni - rzekł kierując się za nią w stronę wyjścia.

Juliette:
Odetchnęła z ulgą. Z tych propozycji jej również najbardziej odpowiadała kuchnia. Zerknęła na chłopaka przez ramię.
- Głodny? - spytała z rozbawieniem. Popchnęła drzwi po czym wyszła na korytarz. Słychać było odgłos jej kroków, co ją trochę irytowało.

Minęła godzina. Jakimś cudem udało jej się rozwikłać zadanie. Jeden pergaminów był cały w trójkącikach, kółeczkach. Andrea zawsze kiedy czytała przy okazji bazgrała różne kształty. Zebrała swoje rzeczy, a książkę odłożyła tam, skąd ją wzięła. Szybkim krokiem wyszła z biblioteki. Nareszcie ma święty spokój.

- Może odrobinę - odpowiedział uśmiechając się lekko, gdy zapytała. Owszem, przez to siedzenie w bibliotece nawet całkiem zgłodniał. Więc propozycja spaceru do kuchni zdecydowanie mu odpowiadała. Gdy brunetka przekroczyła próg, wyszedł tuż za nią korytarz. Po czym skierowali się w stronę podziemi.

Na wieczór zajrzała do biblioteki. Nudziło jej się, a Christine, znajoma z dormitorium, nie było. Nie miała nawet z kim pogadać. Wszyscy rozeszli się w różne strony. Została sama sobie. Już od tygodnia planowała wybrać się do biblioteki, ale zawsze coś jej przeszkadzało. Dopiero teraz znalazła wolną chwile. Weszła między regał z działem Runy. Jak na razie zajęcia się nie odbywały, ale warto było się czegoś na ich temat dowiedzieć.

Weszła szybkim krokiem do biblioteki. Była tak zafascynowana tym, co znalazła, że musiała znaleźć odpowiedź na pytanie. Wbiegła na palcach do działu run i wpadła na Rose.
- P-przepraszam Rose ! - powiedziała szybko i rzuciła się na regał z książkami.

- Hej - odpowiedziała niepewnie.
- Ktoś Cię chce zjeść? - zapytała, widząc biegnącą dziewczynę, która rzuciła się na jeden z regałów.
Pokiwała głową, przejeżdżając palcami po grzbietach książek. Musi znaleźć coś dla początkujących.
- A tak na serio to co tu robisz?

- Hej - powiedziała wpatrzona nadal w tytuły książek - szukam... czegoś o runach - powiedziała łapiąc za odpowiednią książkę. Otworzyła ją szybko i zacząła przyglądać strony. Kiedy już znalazła zapiszczała i zaraz zatkała sobie usta.
- A więc eihwaz to związek ! - szepnęła pod nosem - Niesamowite... A tak w ogóle Rose, trzeba by było wybrać się do klasy z numerologii - powiedziała patrząc na dziewczynę.

- Co? - stałą i patrzyła na dziewczynę?
Sama zabrała dwie książki. Jedna dla początkujący, a druga z ciekawostkami.
- Tez nie rozumiesz tej pracy z numerologii? Ja po części. Chyba, że ktoś mi wytłumaczy, to zobaczymy, ale tak to mogę iść z Tobą.
Przejrzała pobieżnie zabrane książki. Uznała je za całkiem ciekawe.

Weszła do biblioteki, i od razu udała się ku jednej z półek z książkami. Widocznie wiedziała czego potrzebuje. Przeglądnęła biblioteczkę wzrokiem od dołu ku samej górze, mrucząc coś pod nosem. Po chwili wspięła się na palce i ściągnęła z najwyższej półki dwie książki. Trzecia zaczęła na nią spadać, ale dziewczyna szybkim ruchem złapała ją jeszcze w powietrzu. Po chwili siedziała z nimi z boku sali, przepatrując poszczególne strony.

Effie postanowiła wybrać się do biblioteki. Miała do oddania dwie książki, a i sama potrzebowała pewnej lektury, którą miała nadzieję znaleźć w bibliotece. Przechadzała się między regałami, szukając tego odpowiedniego. Dotarła w końcu do działu poświęconego sztuce w magicznym świecie. Podeszła bliżej półek i długimi palcami przesuwała po brzegach książek, szukając tej odpowiedniej.

Megan zamknęła za sobą drzwi od bibloteki po czym przywitała się z biblotekarką. Rozglądnęła się po pomieszczeniu po czym podeszła do jednego z regałów.''Podręcznik mugolznastwa''.
-Mam cię-rzekła do siebie cicho Meggie .Przeglądneła jeszcze kilka książke i udała sie do bibliotekarki, żeby wypożyczyć książke.
Dziewczyna z uśmiechem pożgnała kobiete i wyszła z biblioteki udając się na polane.

Weszłam do biblioteki. Nikogo tu nie było. Podeszłam do najbliższej półki i zaczęłam przeszukiwać książki. Właściwie nie wiem czego szukam. Na pewno ksiązki. Ale jakiej? To jest pytanie. A najlepiej takiej, która mnie zainteresuje. Dawno nie czytałam. No dobra. Wzięłam ksiażkę o nazwie ,,znani alchemicy i ich osiągnięcia'' i podeszłam do ławki, by móc się zgłębić w lekturze.

Wszedł do biblioteki i przywitał się z bibliotekarką. Pobiegł w stronę działu z książkami na temat leczenie. Po drodze zaczepił go jakiś uczeń- Panie Profesorze, czy mógłby mi Pan udzielić kilku lekcji. - zapytał pierwszo-roczny - Tak oczywiście, tak może w weekend o 19:00? W moim gabinecie? Wiesz gdzie on jest? - zapytał Al - Nie, nie wiem. - odpowiedział 1 roczny - Mój gabinet znajduje się na 7 piętrze, na pewno trafisz, a jeżeli nie, to zapytaj jakiegoś 4 rocznika. Na pewno Ci pomoże. A teraz proszę mi wybaczyć ale muszę znaleźć coś co pomoże mojej mamie wyzdrowieć. - Po tych słowach pobiegł w stronę działu z księgami leczniczymi. Zaczął szperać po księgach, lecz nie mógł nic znaleźć na ową chorobę - Cukrzycę. Pobiegł więc do swojego gabinetu

Pożegnawszy się z Narcissem, ruszyła krętymi szkolnymi korytarzami. Po schodach schodziła w wyjątkowo szybkim tempie. Chciała mieć książkę jak najprędzej w rękach. Ach ta jej przeklęta ciekawość! Szybkim krokiem weszła więc do pełnej uczniów biblioteki i rozejrzała się po pomieszczeniu starają się dostrzec gdzieś między rozdziałami bibliotekarkę.

Constance układała właśnie na półkach książki, które uczniowie dopiero co oddali. Była to dosyć żmudna praca, jednak Constance nie narzekała na swoją posadę. Tu miała spokój. No i jak do tej pory, Hogwart był najlepszą kryjówką.
Constance właśnie doszła do półki, przy której ktoś stał. Zobaczyła, że jest to jedna z uczennic, prefekt naczelna. Widać było, że czegoś zawzięcie szuka.
- Pomóc ci w czymś, moja droga? - zapytała. Panna Pernelle cieszyła się, że są jeszcze osoby, które same z siebie czytają książki, a nie tylko z przymusu. A pani prefekt na taką wyglądała.

Gdy Effie dostrzegła bibliotekarkę, zaraz podeszła w jej kierunku. Po drodze przegrzebała swoją torbę, poszukując pozwolenia, które otrzymała od profesora Seliviana. Wyciągnąwszy odpowiedni zwitek pergaminu wręczyła go bibliotekarce.
- Dzień dobry. Chciałam wypożyczyć książkę Zapomniane i Zakazane, to moje pozwolenie na nią - oznajmiła wskazując na kartkę, którą jej podała.