czuje sie urazony tymi pomowieniami. Moja ocena z zachowania nie ma nic do zniszczonych przez pierwszoroczniakow kanap. Jesli ma pan watpliwosci, wystarczy zapytac Echo, wszyscy dobrze wiemy, ze ona nie klamie, a z pewnoscia poswiadczy o mojej niewinnosci, zwlaszcza ze zadne libacje nie mogly miec miejsca. Jestem abstynentem. Niemniej jednak, jesli zajdzie potrzeba moge odnalezc sprawcow tego zamieszania i doprowadzic ich przed oblicze sprawiedliwosci.
Oczywiście! Bardzo cieszy mnie fakt, że mogę jakoś przyczynić się do odświeżenia naszego Pokoju Wspólnego. Zrobiłam szybkie szkice, jednak nie mogę się zdecydować, dlatego wysyłam trzy i proszę o odesłanie mi tego, który wydaje się najlepszy, żebym mogła wykonać go dokładniej. Jeśli będzie potrzebna pomoc przy tworzeniu obrazu, bardzo chętnie się w to zaangażuję.
Dobrze wieści do profesora doszły. Z chęcią wezmę w tym konkursie udział. Jakieś specjalne przygotowanie jest potrzebne? Utwory? Z góry dziękuje za odpowiedź.
Z przyjemnością informuje że lekcja przewyższyła moje i tak wysokie oczekiwania. Mam nadzieje że takich lekcji będzie jeszcze więcej, a co do wypracowania to napisałam je niedługo po zakończeniu zajęć.
Na Pana nieszczęście trafił Pan na mój ulubiony temat i rozpisałam się na całe trzy rolki pergaminu. Przepraszam, że aż tyle, ale było tyle ciekawych informacji, nie mogłam się powstrzymać! Życzę Panu miłego dnia i nie zaśnięcia przy moim przydługim wypracowaniu.
melduję, że spędziłam owocne popołudnie w naszej szkolnej bibliotece. Napisałam wypracowanie, o którym Pan wspominał. Śmiem twierdzić, że jest dość dobre. Życzę miłej lektury.
Odczytywanie run poszło mi okropnie! Wiem, ze był Pan tym wszystkim bardzo zażenowany. Napisałam wypracowanie i dołączam je do listu. Dziękuję za cierpliwość.
Przesyłam skończone wypracowanie dotyczące prześladowań czarownic. Myślę, że nieźle mi wyszło. Spędziłam nad nim naprawdę dużo czasu. Przynajmniej w dormitorium było spokojnie. Z poważaniem,
Ivy Haden
1 - wybitny
Huan Bedau
Wiek : 29
Czystość Krwi : 25%
Wzrost : 175
C. szczególne : brunet,oliwkowo-szare oczy,na ramieniu i łokciu ślady kłów po wilkołaku.
przesyłam Panu moje wypracowanie na temat starożytnych run. Spędziłem sporo czasu w bibliotece i mam nadzieję, że będzie Pan zadowolony z mojej pracy. Bardzo się do niego przyłożyłem. Jeszcze raz przepraszam za moje nieprzygotowanie do Pańskiej lekcji, to się więcej nie powtórzy.
Przesyłam Panu wypracowanie o prześladowaniach czarownic w piętnastym wieku i mam nadzieję, że objętość mojego eseju nie okaże się być przytłaczająca. Może powinnam nauczyć się ograniczać ilość informacji, ale po prostu musiałam opisać wszystkie państwa, które są dla mnie wyjątkowo ważne, a przecież nie sposób pominąć tak interesujących faktów I ciekawostek! Sprawdzałam dokładnie wszystkie daty, żeby nie napisać jakiś kompletnych bzdur, mam nadzieję, że nic mi nie umknęło i że czytanie mojej pracy nie zabierze Panu całego popołudnia.
W miarę swoich możliwości udało mi się rozwiązać pańskie zadania, mam nadzieję, że skutecznie:
♦ Alfabetyczne odpowiedniki run — analiza porównawcza:
♦ Różnice w tłumaczeniach run na przestrzeni ostatnich stu lat Różnice te w głównej mierze zależne były od uwarunkowań kulturowych, jezyka i wierzeń danych ludów. Znane na dziś dzień są bardzo różne alfabety run, niektóre w dużej mierze do siebie podobne, drugie mocno zróżnicowane. W niektórych nazwy są jednakowe, a tylko tłumaczenie zupełnie różne, inne są bogatsze, czy zupełnie inaczej nazywane.
♦ Analiza XVI-wiecznych run Najbardziej popularną formą przebiegu pojedynków jest walka jeden na jednego. Czarodzieje stają na przeciw siebie, w towarzystwie sekundanta (który zdejmuje z nich zaklęcia przy ewentualnej potrzebie). Stojąc do siebie plecami, oddalają się od siebie, o określoną ilość kroków. Po odliczeniu do trzech, rzucają zaklęciem. Kto pierwszy, ten lepszy. Atakujący ma za zadanie trafić broniącego się. Broniący po skutecznej Obronie przechodzi w pozycję atakującego. Pojedynek trwa do trzech trafień zatwierdzonych przez sekundanta.
Shenae D'Angelo Ravenclaw, I rok
Zadanie wakacyjne
Wyrzucone kostki: 8 Punkty dodatkowe: 3 pkt Link do losowania: *klik*
Starożytne runy to wyjątkowo fascynujący temat! Znaczną część znaków runicznych można przypisać poszczególnym literom alfabetu (w zależności od jego formy), choć mocno polemizowałbym z ich ujednoznacznieniem. Istnieje mnóstwo problemów, których doświadczam, przekładając znaczenie run z mojego ojczystego języka na angielski, toteż zdaję sobie sprawę, iż moje zadanie może stanowić pewnego rodzaju wyzwanie, ale nie dla kogoś, kto ma tak wysokie kompetencje jak pan. Niemniej jednak wszystko to wynika z uwarunkowań kulturowych oraz różnic w rozwoju. Informacje tego typu nie zawsze rozprzestrzeniają się równomiernie, o czym dobitnie świadczy analiza XVI-wiecznych run.
Lavern Earl
Zadanie wakacyjne
Wyrzucone kostki: 5 Punkty dodatkowe: 4 Link do losowania: *klik*
Runy zawsze traktowałem jako osobny język. Mianowicie nie tłumaczyłem go dosłownie, ale próbowałem zrozumieć od środka. Udało mi się jednak zrobić to, o co pan Profesor prosił.
Jeżeli zaś chodzi o różnicę w tłumaczeniach run. Cały problem mógłbym przypisać temu, że brak im oficjalnego wzoru oraz skryptu, z którego można korzystać. W świecie czarodziejów, w szkołach magii, ma miejsce ogromny popyt na innowację i usprawnianie wielu procesów. Różnice kulturowe oraz językowe mogą przysparzać dodatkowy problem jeżeli chodzi o tłumaczenie. Stąd w Salem tłumaczenie może różnić się od tego używanego w Hogwarcie, a Beauxbatons odbiega od tłumaczenia z Durmstrangu.
Z powodu różnic w tłumaczeniu analizy XVI wiecznych run niekoniecznie mogą być jednolite. Stąd w niektórych źródłach pojawiają się informacje na temat przebiegu rebelii goblinów, która miała miejsce sto lat wcześniej, by w innym źródle natknąć się na sprzeczne informacje. Jednakże na podstawie znalezionych materiałów, mogę stwierdzić, że XVI wieczne runy spełniały swoją funkcję i mimo różnic w tłumaczeniu można je uznać za odpowiednie źródło informacji.
Benj Potocky
Zadanie wakacyjne
Wyrzucone kostki: 8 Punkty dodatkowe: 2 Link do losowania: *klik*
Starożytne runy są fascynującymi znakami, których dosłowne tłumaczenie na alfabet jest różne, w zależności od tego, czy chcemy odnieść go do łaciny, greki, czy cyrylicy. Jestem pewna, że dzieje się tak z wszystkimi innymi alfabetami, których niestety nie studiowałam szczegółowo. Jeśli chcemy znaleźć najlepsze tłumaczenie, zawsze musimy zważać na wielorakość run, a także sprawdzać ich znaczenia dla innych kultur, choć osobiście uważam, iż powinniśmy się skupić na alfabetach starego kontynentu, które wymieniłam już wcześniej. Stąd samoistnie nasuwa się odpowiedź na drugie zagadnienie. Różnice wynikały głównie przez języki, na jakie je tłumaczono, od kultur, a także wcześniejszych podań. Nie należy zapominać, iż alfabet runiczny jest przesiąknięty magią i potrafi żyć własnym życiem, przez wieki zatajając informacje wedle własnego kaprysu. Runy z każdego okresu historycznego należy odnosić do przekonań, jakie wówczas przeważały. Osobiście jestem zdania, że osoby nie znające faktów historycznych nie powinny parać się tłumaczeniami, gdyż ich interpretacje w większości nie będą trafne.
Ceres O'Shea
Zadanie wakacyjne
Wyrzucone kostki: 6 Punkty dodatkowe: 2 Link do losowania: *klik*
Przesylam zadanienie dotyczace dziedzictwa niematerialnego: 1. „Niematerialne dziedzictwo kulturowe” oznacza praktyki, wyobrazenia, przekazy, wiedze i umiejetnosci – jak rowniez zwiazane z nimi instrumenty, przedmioty, artefakty i przestrzen kulturowa – ktore wspolnoty, grupy i, w niektorych przypadkach, jednostki uznaja za czesc wlasnego dziedzictwa kulturowego. To niematerialne dziedzictwo kulturowe, przekazywane z pokolenia na pokolenie, jest stale odtwarzane przez wspolnoty i grupy w relacji z ich otoczeniem, oddzialywaniem przyrody i ich historia oraz zapewnia im poczucie tozsamosci i ciaglosci, przyczyniajac sie w ten sposob do wzrostu poszanowania dla roznorodnosci kulturowej oraz ludzkiej kreatywnosci. 2. a) tradycje i przekazy ustne, w tym jezyk jako nosnik niematerialnego dziedzictwa kulturowego; b) sztuki widowiskowe i tradycje muzyczne; c) zwyczaje, rytualy i obrzedy swiateczne; d) wiedza i praktyki dotyczace przyrody i wszechswiata; 3. Ochrona tego rodzaju kultury polega na przekazywaniu kolejnym pokoleniom tego co uznamy za wazne i przede wszystkim tego co chcemy, by wciaz bylo „zywe”. Niematerialne dziedzictwo kulturowe jest jednoczesnie tradycyjne, wspolczesne i zywe – reprezentuje nie tylko odziedziczone tradycje przeszlosci, ale takze wspolczesnie, tworczo przeksztalcane praktyki, w ktorych uczestniczymy jako przedstawiciele roznych grup spolecznych i kulturowych ( tradycje i przekazy ustne, w tym jezyk jako nosnik niematerialnego dziedzictwa kulturowego, sztuki widowiskowe i tradycje muzyczne, praktyki spoleczno-kulturowe). 4. Zjawiska, ktore mozna zakwalifikowac pod ta domena to np. muzyka wokalna i instrumentalna, taniec, teatr, pantomima, poezja spiewana.
Zgodnie z prośbą przesyłam zadanie o niematerialnym dziedzictwie kulturowym: 1. Niematerialne dziedzictwo kulturowe – przekazywane z pokolenia na pokolenie praktyki, wiedza, wyobrażenia, idee i wartości, umiejętności, tradycje, przekazy, ale też związane z nimi artefakty, przedmioty i miejsca. Tworzy naszą grupową, narodową, etniczną bądź religijną tożsamość. Wzmacnia poczucie przynależności do grupy, społeczności czy wspólnoty. 2. 1) Tradycje i przekazy ustne, w tym język jako nośnik niematerialnego dziedzictwa kulturowego; 2) Sztuki widowiskowe; 3) Wiedza i praktyki dotyczące przyrody i wszechświata; 4) Umiejętności związane z rzemiosłem tradycyjnym; 3. Aby chronić niematerialne dziedzictwo kulturowe, potrzebne są środki różniące się od tych, wykorzystywanych do ochrony zabytków, miejsc i przestrzeni naturalnych. Ochrona rozumiana jest tutaj jako utrwalenie tego dziedzictwa, zachowanie i przekazanie go następnym pokoleniom, co sprawia że jest ono wciąż żywe, a jednocześnie może się zmieniać i dostosowywać. Dotyczy przede wszystkim przekazywania wiedzy, umiejętności i znaczenia. Przekazywanie niematerialnego dziedzictwa kulturowego ma miejsce wtedy, kiedy osoby je kultywujące i inni członkowie danej społeczności przekazują je dalej na różne formalne i nieformalne sposoby. 4. Rzemiosło tradycyjne stanowi być może najbardziej materialny przejaw niematerialnego dziedzictwa kulturowego. Dotyczy jednak przede wszystkim umiejętności i wiedzy, których rzemiosło i rękodzieło wymaga, nie zaś samych produktów rzemieślniczych.
Z poważaniem, Bianca Zakrzewski, Gryffindor kl. IX
1. Niematerialne dziedzictwo kulturowe to przekazywane z pokolenia na pokolenie praktyki, wiedza, wyobrażenia, idee i wartości, umiejętności, tradycje, przekazy, ale też związane z nimi artefakty, przedmioty i miejsca.
2. Tradycje i przekazy ustne Sztuki widowiskowe i tradycje muzyczne; Zwyczaje, rytuały i obrzędy świąteczne; Wiedza i praktyki dotyczące przyrody i wszechświata; Umiejętności związane z rzemiosłem tradycyjnym.
3. Utrwalenie tego dziedzictwa, zachowanie i przekazanie go następnym pokoleniom. Przekazywanie dziedzictwa, zachowań następnym pokoleniom.
4. Ceremoniały weselne, tradycyjne metody leczenia
:: 
