First topic message reminder :

Tuż przy wiszącym moście znajduje się to niezwykłe miejsce. Nikt nie wie kto, kiedy i po co ustawił tutaj te kamienie. Możliwie, że były jeszcze nim zbudowano Hogwart.
Każdy kto usiądzie w środku, zamknie oczy i w zupełne ciszy wsłuchiwać się będzie w otaczające odgłosy ma szanse usłyszeć ciche szepty zamieszkujących to miejsce duchów.

Szczerze powiedziawszy, wcale by się aż tak bardzo nie zdziwiła, gdyby w plotkach o meblach w sali transmutacyjnej było jakieś ziarenko prawdy. Po Pattonie spodziewać się można było wszystkiego, a przemiana niereformowalnych uczniów w ławkę czy coś podobnego była dosyć wygodna, biorąc pod uwagę możliwość 'wkopania' kałamarnicy w nagłe zniknięcie biedaka. Oczywiście był to najbardziej czarny scenariusz jaki mogła sobie wyobrazić i chyba nie do końca prawdopodobny (bo przecież dyrko by do niczego takiego nie dopuścił), ale co tam. Niektóre rzeczy trzeba sobie tłumaczyć nawet w tak pokrętny i absurdalny sposób.
- Uwielbiam. Wiesz, teraz to jeszcze pikuś, bo wszyscy jesteśmy tak naprawdę dorośli, ale te kilkanaście lat temu to nie mam zielonego pojęcia, jak rodzice dawali radę to wszystko ogarnąć. W sensie nas - całą gromadkę dzieciaków i jeszcze przygotowania. Przecież to musiał być istny armagedon - zaśmiała się na samą myśl. Myślała już o tym kiedyś i nawet zapytała mamę o to, jak sobie wtedy radzili, ale ta tylko wybuchnęła śmiechem i odparła, że 'ma się swoje sposoby'. Słysząc kolejne słowa Maxa prychnęła niby urażona i posłała mu najbardziej piorunujące spojrzenie, na jakie było ją stać. - Uważaj, Solberg, bo jak sobie nagrabisz to nie będę już więcej taka milutka - powiedziała, grożąc mu przy tym palcem, tak dla podkreślenia, że mówi całkowicie na serio. Tak tak, a krowy umieją latać.
- To chyba... dobrze? - Bardziej spytała, niż rzeczywiście odpowiedziała i przekrzywiła przy tym głowę w bok. Nie potrafiła stwierdzić, czy to dobrze, czy nie, biorąc pod uwagę to, co się wydarzyło. Na plus zdecydowanie było to, że wrócił do domu i zapewne miał tam jakieś zajęcie, więc może choć na chwilę udało mu się oderwać myślami.
- Weź, aż mam ciarki - rzuciła jedynie, kiedy wspomniał o selekcji naturalnej. Chociaż faktycznie w tej szkole działy się takie rzeczy, że taka opcja mogła nie jednej osobie przebiec przez myśl. Ale i tak mroziła krew w żyłach, bo to mocno kłóciło się z ogólnymi założeniami na temat szkół. - O, czyli klasyka - samo się stało - parsknęła, ale do śmiechu to jej akurat było daleko. Mogło to zabrzmieć mocno średnio, ale nie chciała być złośliwa ani nic takiego. - Dobra, zostawmy to już może, też nie chcę cię męczyć, bo to musi być okropne. Nie będę ci matkować, jesteś zbyt duży na takie rzeczy - dodała po krótkiej chwili, chcąc przejść na nieco inne tematy, już nie tak bezpośrednio związane z tamtą sytuacją, bo zdawała sobie sprawę, że naprawdę nie było to dla niego nic przyjemnego. Poza tym kim była, żeby jeszcze bardziej to rozgrzebywać?
- Hm, no skoro sam proponujesz, to żal nie skorzystać - odparła, aby następnie spojrzeć mu w oczy i nareszcie można było dostrzec u niej nikły ślad rozbawienia. - I mam ci uwierzyć? No nie wiem, nie wiem... Czasem kłopoty same nas znajdują, więc wiesz. A co do tego drugiego, to nawet nie śmiem się łudzić, że nic więcej, jak to ująłeś, wokół ciebie nie jebnie. Marzenie ściętej głowy - rzuciła. To było po prostu niemożliwe, nie ma się co okłamywać. - Co powiesz na kubek gorącej czekolady jak już wrócimy do zamku? Chyba że masz jakieś inne plany, to wtedy kiedy indziej, wiesz, gdzie mnie szukać - zaproponowała, nie ruszając się jednak jeszcze z miejsca. Nie spieszyło jej się do wychodzenia z igloo.

+

Trafienia: ★ ★   
Obrona: 6 -> 11
Atak: 5
Cel ataku: @Fern A. Young
Punkty kuferkowe: 26+4=30
Przerzuty: 1/6

Odkąd został na boisku sam, musiał dwa razy bardziej skupić się na grze, zabrakło bowiem drugiego zawodnika, który mógłby choć na pół minuty odciągnąć uwagę przeciwników. Nie miał też do kogo podać tłuczka, by nadać mu większej prędkości, pozostało mu więc zdać się na siłę własnych mięśni. Wpatrywał się w odbijaną przez Ślizgonów piłkę niczym jastrząb, pewien, że wystarczyłaby chwila zawahania i kolejna tona eliksiru neonu wylądowałaby na jego ciele. Obserwował, jak Fern obrywa różową farbą, jak Jamie podaje jej nowego tłuczka i wreszcie jak dziewczyna posyła atak prosto w jego stronę. Był gotów; skierował miotłę naprzeciw nadlatującego tłuczka, rozpędził się i wykorzystał własny pęd, by odbić piłkę z powrotem w stronę koleżanki. Nie było to idealne uderzenie, ale grunt, że celne - no i że nadal pozostawał w grze.

Trafienia: ★ ★ ★
Obrona: 9 tłuczek przejmuje @Jamie Norwood
Punkty kuferkowe: 0
Przerzuty: -

Widocznie przymusowe lądowanie Carly, wcale nie zniechęciło Terrego do dalszej gry. Nie zamierzał się poddać, wręcz przeciwnie, kiedy tak zręcznie się obronił, na tyle, aby przejąć tłuczek i wykonać całkiem dobre uderzenie w stronę Fern. Widocznie była już zmęczona, jeszcze ta farba w oczach, nic dziwnego, że puchonka dała się zaskoczyć, tak jak i teraz ślizgonka. Gra i tak już długo trwała. Nikt zamierzał odpuścić. Chociaż trzecie uderzenie trafiło ją w lewą nogę i pokolorowało na niebiesko. Musiała zlecieć na dół, a gra w końcu stała się wyrównana. Może nie do końca, w końcu Jamie oberwał tylko raz, a jednak Anderson mógł teraz skupić się na jednym zawodniku, a nie na dwóch. Fern miała za to nadzieje, że ślizgonowi uda się posłać w puchona ostateczny cios, który pozwoliłby im wygrać.

Trafienia: ★
Cel ataku:@Terry Anderson
Atak:5 przerzucone na 7 - więc marna zmiana xDDD ale celny atak
Obrona:
Punkty kuferkowe: 30
Przerzuty: 3/5

Obserwował jak Terry i Fern przerzucają się tłuczkiem, licząc na to, że dziewczyna zdoła pozbyć się ich przeciwnika, ale niestety. Tym razem Puchon był silniejszy i gdyby Jamie miał powiedzieć, jak się z tym czuł to nijak. Wierzył, że Ślizgonka będzie w stanie posłać naprawdę mocno tłuczek w stronę Andersona, skoro zdołała zdjąć z boiska Carly. Jednak z drugiej strony był pewien, że Terry odnalazł dla siebie sygnał co do tego, czy powinien zmienić pozycję w drużynie. Kiedy więc to Fern została oblana farbą, częściowo żałował, ale z drugiej strony, teraz sam miał okazję posłać piłkę stronę Puchona.
Uśmiechnął się nieznacznie pod nosem, przejmując tłuczek i posłał go niezbyt mocno w stronę młodszego chłopaka, ciekaw, czy zdoła odbić piłkę, czy spodziewając się silniejszego ciosu, nie zdoła uniknąć tłuczka. Nie wołał nic do niego, aby przypadkiem go nie rozproszyć i cóż, po prostu czekał na efekt.

Trafienia: ★ ★ ★
Obrona: 9 przerzucone na uwaga 6 XD
Punkty kuferkowe: 26 + 4 za sprzęt = 30
Przerzuty: wsio wykorzystane

Nie podejrzewał, że jego atak okaże się tak mocny, by strącić z miotły Fern. Niby na tym polegał bludger, mieli okładać się nawzajem tłuczkami do ostatniego żywego zawodnika, jednak natura Puchona nie pozwalała mu czerpać przyjemności z tego typu rozgrywek. Może więc wcale nie nadawał się na pałkarza? Zbyt był zaaferowany zejściem koleżanki z boiska, że nawet nie zauważył Jamiego, który jednym wprawnym odbiciem posłał piłkę prosto w żebra szesnastolatka. Terry zgiął się w pół, bo choć uderzenie nie było mocne, to jednak przeważyło szalę. Sędzia zagwizdał, mecz się skończył, a Terry – trochę mimo wszystko niepocieszony z porażki, udał się prosto pod prysznic, by zmyć z siebie neonową farbę. Kiedy już przestał przypominać tęczowy wybryk natury (którym w pewnym sensie był) złapał jeszcze zbierających laury Ślizgonów i bez cienia złośliwości pogratulował im wygranej.
- Będę trzymał za Was kciuki w następnej rundzie! – powiedział Jamie’mu, to samo zapisując w powietrzu dla Fern, po czym poszedł upewnić się, jak czuje się jego współtowarzyszka niedoli.

Trafienia:
Cel ataku: @Lockie I. Swansea
Atak: 11
Obrona: -
Punkty kuferkowe: 0
Przerzuty: -

Właściwie to nie spodziewała się, że razem z Jamiem dotrą do półfinałów, zwłaszcza że Fern dopiero od niedawna zaczęła chodzić na treningi quidditcha, nie za wiele ćwiczyła czy też latała na miotle, dlatego uważała, że jest najsłabszym ogniwem w ich drużynie. Norwood jednak dawał radę i tu nie było żadnych wątpliwości. Może mu bardziej zależało na zwycięstwie niż jej? Chociaż musiała przyznać, że spodobało jej się to, że wygrali.
Nie zdziwiła się, kiedy stanęła naprzeciwko Lockiego i Maxa, dwóch olbrzymów. Slytherin kontra slytherin, czy w ogóle ona i Jamie mieli jakieś szanse z zawodowcami? Young przy nich czuła się wręcz śmiesznie, ona chuderlawa dziewczynka, którą mógł wiatr zdmuchnąć z miotły, a co dopiero tłuczek. Nie zamierzała jednak poddać się bez walki. Zwycięstwo z Terrym i Scarlett tylko sprawiło, że miała ochotę posłać kilka tłuczków w tych wielkich osiłków, właśnie dosiadających miotły, a kiedy wszyscy już znaleźli się w górze, Fern spojrzała na sprzęt szkolny, z którego korzystała, wszystko święciło się w neonowych barwach po poprzedniej potyczce.
Kiedy tylko dostała znak, że razem z Jamiem zaczynają, posłała tłuczek wprost w Swansea. Było to mocne uderzenie. Chciała pokazać już na samym starcie, że nie ma co jej lekceważyć.

Trafienia:
Cel ataku: podanie do @Maximilian Felix Solberg
Atak: 7
Obrona: 7, 12 przerzut 2 na 5 -> 10
Punkty kuferkowe: 60 (59 kuferek +1 za swoją lucky koszulkę quidditchową)
Przerzuty: 6 za punkty 2 za pałkarza | 7/8

Jego entuzjazm względem tych rozgrywek ani trochę nie wzrósł od czasu poprzedniego starcia. Ba. Można powiedzieć nawet, że odrobinę jeszcze zmalał, choć mówią, że od zera już nie da się więcej odjąć. Wziął szkolną miotłę i wyszedł na boisko, czując to samo zażenowanie na widok kolorowych tłuczków co za pierwszym razem, wymienił spojrzenia z Maxem, westchnął, stęknął i wzbił się w powietrze.
Kiedy Fern uderzyła w tłuczek, z impetem posyłając go w jego stronę, spojrzał na nią z miną, którą niewątpliwie miał Cezar, gdy Brutus dźgał go w plecy. To on ją, jak swoje pisklę, pod skrzydło brał, wychowywać na zawodniczkę miotlarską, a ona tak się odwdzięcza?
Mogła chcieć pokazywać cokolwiek jej przyjdzie do głowy, obniżył nieco lot, obserwując pędzącego nań tłuczka, po czym poprawił uchwyt na pałce i uderzył go w ostatniej chwili, posyłając pod kątem w stronę Solberga, tak dla zmyłki, gdyby ktoś się spodziewał, że on będzie atakował.

Trafienia:
Cel ataku: @Fern A. Young
Atak: 5 -> Przerzucam 1 na 3 = 7 +3 (kostka Lockiego) = 10
Obrona: -
Punkty kuferkowe: 106pkt.
Przerzuty: 10/11 (kuferek, pałkarz, - za "bez czepka")

Mieli się znowu bić, to proszę bardzo. Przyszedł na miejsce w nastroju raczej bez szału. Jedynie obecność Lockiego dawała mu jakąś radość. A przynajmniej do momentu, w którym nie dowiedział się, przeciwko komu grają.
-Bogowie mnie wysłuchali. - Zwrócił ręce i wzrok do nieba, jakby był najbardziej wierzący na świecie.
No elo. - Przywitał się z przeciwnikami, różdżką oczywiście transkrybując wszystko Fern. -Obiecuję nie poharatać za bardzo Twojej pięknej buźki. Wiesz, że mam do niej słabość. - Tę część, wraz z szerokim uśmiechem i puszczonym oczkiem, skierował już jednak tylko do Jamiego. Trochę był już to żart, ale Max nadal uważał rodzeństwo Norwood za cholernie atrakcyjne i gdyby tylko mógł, wziąłby ich oboje na pałowanie w nieco innym tego słowa znaczeniu.
Ale tak, bludger. Bić się przecież mieli, a nie myśleć o przyjemnościach. Chociaż dla Solberga to też była przyjemność, a raczej byłaby, gdyby nie korzystał z tej zjebanej szkolnej miotły, na której już wzlatywał na swoją pozycję. Nie musiał gadać ze Swansea żeby wiedzieć, jak sprawa się miała z ich taktyką. Nie zdziwiło go nawet, że to Lockie pierwszy został zaatakowany. Zastanawiało go, czemu to zawsze on idzie na pierwszy cel, ale nie było czasu na poważną analizę tematu, bo kumpel już podawał mu tłuczka, dodając piłce prędkości i siły, a gdy Max dołożył do tego swoje trzy grosze, żelazna kula poszybowała prawie w morderczy sposób w stronę głuchoniemej ślizgonki.

Trafienia: ★
Cel ataku: -
Atak: -
Obrona: 4, tłuczek do @Jamie Norwood
Punkty kuferkowe: 0
Przerzuty: -

Nie sądziła, że Lockie da się zaskoczyć, bardziej ją zaskoczyło to, że miała na tyle siły w łapach, żeby posłać mocne uderzenie w jego stronę. Spodziewała się z jego strony ataku, zemsty, ale ten zrobił zmyłkę i podał do Maxa, co ją zdezorientowało. Naprawdę byli dobrzy, rozumieli się niczym połączeni jakąś mistyczną więzią bliźniacy. Fern nie myliła się, jakie z Jamiem mieli szanse? Skupili się na niej, bo szybciej odpadnie z gry gdy tylko ją wyeliminują, a potem trumna dla Norwooda. Uderzenie w lewy bark i rozbryzganie czerwonej farby przy jej twarzy spowodowało, że ta dostała się do jej oczu. Powtórka z rozrywki, znowu ta cholerna farba! Ślizgonka starała się coś z tym zrobić, ale roztarcie spowodowałoby tylko gorsze szkody, dlatego mrugała rozpaczliwie, jakby coś to mogło zmienić. Miała nadzieje, że Jamie użyje swojej uroczej buźki i coś zrobi chytrze po ślizgonsku, bo marnie to widziała.

Trafienia:
Cel ataku:
Atak: 7 - podanie do @Fern A. Young
Obrona:
Punkty kuferkowe: 28
Przerzuty: 4/4 (2 za kuferek, 1 za cechę silny, 1 za członkostwo w drużynie)

Kiedy stanęli z Fern naprzeciw Maxa i Lockiego, Jamie od razu uśmiechnął się szeroko. Nie wiedział, na ile taka rywalizacja była w smaku pozostałej dwójce, ale on w sumie cieszył się, że miał okazję z nimi się zmierzyć. Tak było cóż, ciekawiej. Z pewnością, gdyby słyszał myśli fern mógłby się poczuć odrobinę dotknięty, skoro ani nie odstawał od pozostałych wzrostem, ani członkostwem w drużynie, ale nie miało to teraz znaczenia. Teraz liczyła się tylko możliwość odpowiedniego uderzenia w tłuczek, żeby posłać przeciwników na trawę… Choć fakt, że obaj byli pałkarzami, mógł utrudnić zadanie.
- Młoda potrafi silnie uderzyć, więc lepiej uważaj na swoją buźkę - powiedział z lekkim rozbawieniem, nie próbując jednak przenosić swoich słów na litery. Ostatecznie nie było potrzeby stresować dziewczyny, prawda? Gestem jedynie życzył jej powodzenia i oddał miejsce, aby zaczęła. Nie zrobiła tego delikatnie, co tylko poszerzyło uśmiech na twarzy Norwooda i utwierdziło go w przekonaniu, że mogli się teraz dobrze bawić. Niestety nie takich tłuczków Swansea unikał, czego Jamie miał świadomość. To, co było niezbyt przyjemne to fakt, że Fern nie zdołała uniknąć uderzenia Solberga.
Jamie podleciał do niej, korzystając z chwili, że tłuczek na moment odbił w inną stronę i położył dłoń na jej ramieniu, aby spojrzeć na nią pytająco, chcąc upewnić się, że wszystko w porządku. Nie chciał, żeby tym razem szybko odpadła, albo stała się głównym celem dla pozostałej dwójki. W końcu mrugnął do niej zaczepnie i skupił się na tłuczku, który nadlatywał w jego stronę. Zmienił jednak plany w ostatniej chwili i zamiast zaatakować Solberga, podał tłuczek do Fern, licząc, że ta wykorzysta chwilę i zwiększy siłę uderzenia.

Trafienia:  ★
Cel ataku: @Maximilian Felix Solberg
Atak: 4 - 1 za farbę w oczach; + 3 podanie od Jamiego = 6
Obrona: -
Punkty kuferkowe: 0
Przerzuty: -

Obserwowała, co się dzieje na boisku i nadal mrugała, bo szczypały ją oczy, do których dostał się rozbryzg farby ze wcześniejszego celnego uderzenia Maxa. Nie był to jednak powód, aby zlecieć z boiska, na pewno nie zasłoniłaby się rękoma jak zrobiła to Carly, kiedy tłuczek pognał na nią. Wcześniejszy pojedynek skończył się całkiem ciekawie, a jednak Fern wiedziała, że przeciwko Solbergowi i Swanseaowi mogła skończyć podobnie jak siostra Norwooda i to wcale nie zasłaniając się rękoma. W końcu byli pałkarzami, a ich uderzenia równały się z niemałą siłą, nie byli też chuderlawymi chłopakami, nawet jeśli czasami słaniali się na nogach od nadmiaru promili.
Dała Jamiemu znać, że wszystko z nią w porządku, chociaż nadal próbowała przyzwyczaić wzrok do nowej sytuacji. Miała nadzieje, że półwil wykona atak, tym samym dając jej trochę odetchnąć. Tłuczek jednak nie leciał w stronę przeciwników. Odebrała podanie z widocznym trudem. Może dlatego nie było ona tym razem takie silne, ale za to celnie sunęło w stronę Maxa.

Trafienia:
Cel ataku:  @Jamie Norwood
Atak:  6,6
Obrona: 5,3 -> 5,2 -> 5,1 - > 5,6
Punkty kuferkowe: 106pkt.
Przerzuty: 7/11

Duet Swansea - Solberg był oczywistym przeciwnikiem. Szkoła wiedziała, że ta dwójka baranów radzi sobie ze współpracą na miotłach jak nikt inny i było to coś z czego Max był dumny. Wiele można im było zarzucić, ale trenowali i dawali z siebie wszystko nawet w czymś tak błahym jak szkolny bludger, który bardziej, w ich opinii, pasował do przedszkola niż na poważne rozgrywki. Niemniej, nie mieli teraz naprzeciw siebie dzieci, a kolegów z domu, co dawało Maxowi pewną motywację, by postarać się bardziej, nie oszczędzać przeciwników i po prostu dobrze się bawić. Uważał, że ten mecz może pomóc im w późniejszych treningach, jako że każdy do drużyny należał i mieli okazję poobserwować się w czasie gry bardziej naturalnej niż zwykłe ćwiczenia.
Pierwszy manewr poszedł im jak zwykle bezbłędnie i Fern oberwała farbą. Spodziewał się, że Jamie nie będzie się wahał, ale widać postawił na współpracę, podając tłuczek koleżance. Max czuł, że wstąpiło w niego coś Brooksowego. Miał wrażenie, że jeszcze nim piłka dotarła do Fern, już znał kolejne ruchy wypełnionej farbą kuli. Zmienił więc szybko pozycję, ustawiając się nieco z dołu, po przekątnej od celu, który miał na oku. Gdy tłuczek był już prawie przy nim, Solberg odwrócił się do góry nogami i pierdolnął w piłkę z całą swoją ślizgonską mocą, posyłając ją od dołu w Jamiego, dzięki czemu nadał jej jeszcze większej siły. Mógł udawać dla fałszywej skromności, ale dobrze wiedział, że obrona tego zagrania graniczyła z cudem.

Trafienia:
Cel ataku:
Atak: tłuczek przejmuje @Fern A. Young
Obrona: D > H > J > E
Punkty kuferkowe: 28
Przerzuty: 1/4

Liczył na to, że Fern zdoła na tyle mocno uderzyć, żeby zaskoczyć ich przeciwników. Ostatecznie coś takiego byłoby dla nich kluczem do zwycięstwa, ale niestety, nie wyszło. Nie takie tłuczki odbierał Solberg i Jamie był pewien, że za chwilę dostaną piłkę nie do odebrania. I znów się nie pomylił, ale zamiast obserwować, jak radzi sobie Fern, sam musiał próbować uniknąć piłki. W innych okolicznościach, na innej miotle z pewnością byłoby to coś łatwiejszego, ale nie na tych muzealnych eksponatach. A jednak jakimś cudem zdołał uchylić się i nie spaść z miotły, choć niestety nie było to pomocne. Nie był w stanie odbić tego tłuczka i kolejny raz oddawał go swojej partnerce.
- A podobno żal ci uszkodzić moją buźkę - krzyknął do Solberga, gdy tylko zdołał uspokoić miotłę, uśmiechając się do niego zaczepnie. Jeśli jakkolwiek mógłby go rozproszyć, żeby Fern go znokautowała… Ach, to byłoby zbyt piękne.

Trafienia:  ★
Cel ataku: @Lockie I. Swansea
Atak: 5 - 1 za farbę w oczach - 2 odebranie tłuczka od Jamiego po nokaucie = 2
Obrona: -
Punkty kuferkowe: 0
Przerzuty: -

Jej atak nie był silny, ale to, co wyprawiał Max na boisku, było godne podziwu. Jakby prowadził go sam Merlin swoją czarodziejską ręką. Zastanawiała się, czy sama mogłaby robić takie manewry i mieć takie intuicyjnie wyczucie, gdyby polatała kilka lat w drużynie. Solberg obronił się bez problemu, a następnie posłał nokautujący cios w stronę Jamiego i naprawdę potrzebny był cud. Na szczęście Norwood się obronił, on coś miał takiego w sobie, że nokauty go nie ruszały, w końcu grali przeciwko puchoną i była podobna sytuacja. Fern cieszyła się, że Max postanowił oszczędzić ją na ten moment, po tym co zobaczyła, adrenalina zaczęła jej szumieć w uszach, ale gdy odebrała tłuczek od Jamiego, zrobiła to z widocznym trudem, bo nie było to łatwe po czymś tak wybitnym.
Machnęła pałką właściwie na oślep i pewnie dlatego, nie trafiła w Swansea.

Trafienia:
Cel ataku: podanie do @Maximilian Felix Solberg
Atak: 5
Obrona: -
Punkty kuferkowe: 60
Przerzuty: 7/8

Obserwował całe wydarzenie na boisku. Norwood latał na miotle bardzo dobrze, miał w sobie tę gibkość i spryt, które mimo wzrostu, sprawiały, że był bardzo zwinny - Swansea zawsze tego zazdrościł zarówno jemu jak i Solbergowi. Szkoda mu było, że prefekt Naczelny nie angażował się już w drużynę tak, jak niegdyś, ale wiedział, że w momencie kryzysu jak zaświeci znak węża na niebie, Jamie przyjdzie zagrać i to sie liczyło.
- Ładnie! - krzyknął do Maxa, który posłał pocisk w stronę Norwooda i aż zatrzymał się na chwilę, by zobaczyć, jak ten z tego wybrnie.
Gwizdnął z uznaniem, kiwając głową, bo tak jak się można było tego spodziewać - szybki i gibki. Lunaballa.
Usłyszał stuknięcie w tłuczek, ale w odróżnieniu od poprzedniego ataku Young na jego osobę, ten tłuczek to ledwo frunął. W takim tempie nie mógł go ani podkręcić, ani szczególnie przyspieszyć, więc podleciał doń od spodu i odbił mocno, podając do Maxa.

Trafienia:
Cel ataku: @Jamie Norwood
Atak: 9 +3 za podanie = 12
Obrona: -
Punkty kuferkowe: 106pkt.
Przerzuty: 7/11

Był dumny z tego zagrania, nie mógł powiedzieć, że nie, ale chyba jeszcze bardziej wrażenie zrobił unik Norwooda.
-Dlatego nie celowałem w twarz. - Wyszczerzył się do prefekta naczelnego, zaraz wracając na poprzednią pozycję i zbijając z Lockiem "żółwika" po drodze. Max miał wrażenie, że gra właśnie się zaczynała a on, mimo chujowej szkolnej miotły, czuł się w niebywałej formie.
Patrzył, jak przeciwnicy próbują ponownie zaatakować Lockiego, ale nie ze Swansea takie numery. Jak byczek skręcił w lewo, to Max już leciał na prawo, gotów do przyjęcia spodziewanego podania. I nie pomylił się wcale, bo tłuczek zaraz znalazł się w zasięgu pałki Solberga, a ten nie szczędził mu i tym razem. Siła, precyzja i determinacja posłały piłkę po raz kolejny w stronę Jamiego, bo akurat pod taki strzał Max był lepiej ustawiony. Choć odbicie było mniej widowiskowe, to niestety wcale nie mniej mordercze.

Trafienia:
Cel ataku:
Atak: znowu przejmuje tłuczek @Fern A. Young
Obrona: H > I
Punkty kuferkowe: 28
Przerzuty: 0/4

- Jak nie w twarz to w co? - odkrzyknął do Solberga, zaraz wpatrując się w to, jak Fern próbuje uderzyć mocno, ale… Może pałka ciążyła jej w dłoni? A może zwyczajnie była zmęczona rozgrywkami. Niemniej w taki sposób w jaki grali naprawde nie mieli szans. Solberg i Swansea potrafili jednym uderzeniem posłać kogoś na trawę i w końcu do tego doprowadzą, jeśli nie będą musieli unikać tłuczków.
Chciał w jakiś sposób przekazać Fern, żeby uważała, ale nie zdążył. Widział, jak Swansea podaje do Solberga i… Znów musiał robić cuda na kiju, żeby uniknąć ciosu.
- Jak chcesz, żebym tańczył, włącz muzykę - rzucił ze śmiechem, kiedy kolejny raz musiał wyczyniać akrobacje na miotle, starając się uciec przed tłuczkiem. Zdołał tego dokonać i prawdę mówić musiałby skłamać, gdyby miał powiedzieć, że nie był z tego zadowolony. Jednak co z tego, skoro był pewien, że ledwie uspokoi miotłę, a będzie musiał znowu tańczyć na drągu.

Trafienia:  ★
Cel ataku: @Lockie I. Swansea
Atak: 6 - 1 za farbę w oczach - 2 odebranie tłuczka od Jamiego po nokaucie = 3
Obrona: -
Punkty kuferkowe: 0
Przerzuty: -

Była pewna, że nie miałaby szans obronić się przed atakiem Solberga i leżałaby już dawno na ziemi, gdyby zjadła śniadanie, z pewnością właśnie podchodziłoby jej do gardła. Wcześniej jakoś o tym nie myślała, nawet dała się trafić na początku rozrywek, kiedy konfrontowali się z Terrym i Carly. Teraz jednak za wszelką cenę chciała uniknąć morderczego ciosu, to z pewnością bolało. Nie miała pojęcia, jakim cudem Jamie wyprawia takie cudy na kiju i nie angażował się w ich slytherińską drużynę quidditcha. Lockie powinien codziennie klęczeć pod łóżkiem Jamiego i prosić go, aby zajął należyte miejsce wśród swoich, chłopak ewidentnie marnował talent. Trochę wyciskania siódmych potów ze Swansea'em i byliby nie do pokonania. Ciekawe czy półwil był też dobry w atakowaniu tak jak w unikaniu zabójczych ciosów. Nie mogli się o tym przekonać, bo Fern odbierała tłuczek i machała pałką już nie z taką werwą jak na początku. Ciężko było odbierać te tłuczki po nokaucie, a także nadal szczypały ją oczy po tym ostatnim uderzeniu i nie mogła za wiele z tym zrobić. Ponownie wycelowała w Lockiego, ale równie dobrze mogła posłać tłuczek w niebyt.

Trafienia:
Cel ataku: @Fern A. Young
Atak: 11
Obrona: -
Punkty kuferkowe: 60
Przerzuty: 7/8

Solberg i Swansea byli pałkarzami, więc naturalnym było, że radzą sobie z pałkami i tłuczkami odrobinę lepiej. Loki nie był zaskoczony tym, że niewypracowane ramię Fern nie może tak z marszu uderzyć mocno w tłuczek, był niemniej i tak dumny, że podejmowała się tego wyzwania, mimo swoich dopiero co początków przygody z tłuczkami na łonie drużyny. A w kwestii Jamiego? Lockie praktycznie klęczał przed nim od roku, namawiając go, by nie odchodził z drużyny, więc wszystko się zgadza.
Zaśmiał się ze słów Jamiego, puszczając mu oko, kiedy go mijał:
- Prawdziwy wąż. - pokiwał głową, tak się wił. Obejrzał się na Maxa w poszukiwaniu jakichś sygnałów odnośnie nadlatującego tłuczka, ale zobaczył niemrawy zamach Young. Westchnął. Atakowała go zawzięcie jak osa, więc uznał, że w końcu przestanie ją ignorować, skoro tak zabiegała o jego uwagę. Zanurkował do lecącego tłuczka i wpadając w zakręt, z łuku, uderzył w niego, posyłając go w stronę dziewczyny. Krzyknąłby coś o tym, że prezent w drodze, ale przecież i tak nie usłyszy. A teraz jeszcze niedowidzi.

Trafienia:  ★★
Cel ataku: -
Atak: -
Obrona: 4 - 1 za farbę w oczach = 3 tłuczek przejmuje @Jamie Norwood
Punkty kuferkowe: 0
Przerzuty: -

Nie musiała długo czekać, aż to w nią zaczną posyłać tłuczki. Widocznie celowanie w Lockiego, w końcu sprawiło, że zwrócił na nią uwagę. Nie, żeby o nią zabiegała, ale skoro Solberg nie widział (na szczęście) nic poza pięknym obliczem Norwooda, to Fern nie chciała przecież, aby Swansea czuł się samotny. To prawda, że jej uderzenia nie były zbytnim wyzwaniem dla ślizgona, ale nie za wiele mogła zrobić drobniutka dziewczyna z niewyćwiczonym ramieniem.
W końcu Lockie postanowił się odegrać, a jego uderzenie mocne, niczym nieodbiegające od uderzenia Maximiliana uderzyło Young w klatę. Niebieska farba znowu chlapnęła jej w twarz, a ona mogła jedynie spróbować złapać wdech, nie spaść z miotły i lekko przetrzeć oczy. Jamie mógł się teraz wykazać czy jest nie tylko dobry w tańcu na miotle, ale też w ataku.

Trafienia:
Cel ataku: @”Maximilian Felix Solberg”
Atak: 6
Obrona:
Punkty kuferkowe: 28
Przerzuty: 0/4


- Widać czego lata w Slytherinie mnie nauczyły – odpowiedział Swansea, jednocześnie mając ochotę się skrzywić i roześmiać przez to, w jaki sposób unikał tłuczków. Jednak nie to było ważne, teraz mógł dopingować swoją partnerkę, która przymierzała się do uderzenia…
Właściwie nie powinien oczekiwać zbyt wiele, wiedział o tym. Fern była młoda, zaczynała w quidditch (przynajmniej w porównaniu do starszych o co najmniej cztery lata jej towarzyszy), więc nie miała tyle sił w rękach, co oni. A jednak poczuł cień zawodu, ze Swansea tak lekko odbił tłuczka. Drugie ukłucie rezygnacji pojawiło się, gdy farba malowniczo rozlała się na przodzie dziewczyny, dostając się do jej oczu. Cóż, to z pewnością nie było przyjemne doznanie i pozostawało mieć nadzieję, że nie będzie mieć po tym urazu do miotlarstwa. Zaraz też skupił się na nadlatującej w jego stronę piłce, już wiedząc, że kąt pod jakim leci nie pozwoli mu na silne uderzenie. Mimo wszystko nie był pałkarzem a ścigającym…
- Dobra… Masz i się zabaw – mruknął, uderzając tłuczek w stronę Solberga, świadomie prowokując go do kolejnego silnego ciosu w jego stronę.

Trafienia:  ★  
Cel ataku: -
Atak:-
Obrona:  Tam było 9 (klik i klik )
Punkty kuferkowe: 106pkt.
Przerzuty: 6/11


Gra toczyła się dobrze. Max obiecał Jamiemu, że muzykę to mu jeszcze puści, jak dalej będzie tak pięknie i zgrabnie wywijał, ale mimo wszystko tłuczki były ważniejsze. Fern oberwała po raz drugi, tym razem od Swansea, który - jak to Swansea - wycelował prosto w klatkę piersiową śligonki. Nie mogło to przejść bez gratulacji ze strony Maxa oczywiście.
Świętowanie nie trwało jednak długo, bo Jamie już szykował się do ataku. Tym razem, o dziwo, nie Lockie miał być celem. Max, widząc co się szykuje, planował uskoczyć piłce, bo to jednak nie był ten tłuczek, od którego pocałunki kochał, ale niestety. W ferworze walki zapomniał, że między nogami ma nie swoją, a szkolną miotłę, której brakowało zwrotności pioruna. Poczuł uderzenie i zaraz po tym żółta farba zalała jego udo. -Nieźle. Widzę zaczynamy zabawę. - Skomplementował Jamiego, szykując się już na kontratak, bo domyślał się, że nie minie wiele czasu, jak znów będzie mógł posłać tłuczka w tę piękną twarz.

Trafienia:
Cel ataku: podanie do @Maximilian Felix Solberg
Atak: 5
Obrona: -
Punkty kuferkowe: 60
Przerzuty: 7/8

Zanurkował, mijając się z Solbergiem, któremu puścił oko, po czym przez ramię obejrzał się na Fern. To oczywiście nic przyjemnego dostać tłuczkiem, ale Swansea czuł się sam porażką, że zaatakował ją takim tłuczkiem. Zupełnie by się nie przejmował, jakby jej normalnym wybił zęby albo wgniótł nos w czaszkę. Ale takie rozbryzgi? To poniżej godności.
Kolejny tłuczek wystartował w powietrze, a choć Swansea się ustawił, to jednak Jamie był szybszy, przejął piłkę i posłał ją w stronę Maxa pod takim kątem, że ten z pewnością nie miał szans się ani obronić ani uchylić.
Pokręcił przecząco głową, bo tak się nie godzi, ta zniewaga oznaczała, że rozgrzewka się już zakończyła. Wystartował, by przechwycić następny podany tłuczek i odbił go tak, by Max mógł dokonać słodkiej zemsty.
- Działaj! - zawołał i nie wiadomo, czy miał na myśli Maxa czy zaklęcie na kostki i kolana Salazara.

Trafienia:  ★  
Cel ataku: @Fern A. Young
Atak: 3+3 od Locka = 6
Obrona:
Punkty kuferkowe: 106pkt.
Przerzuty: 6/11

Czuł się źle nie z tym, że oberwał, tylko dlatego, że zamiast złamanej kości dostał jakąś plamę, ale wyjątkowo nie psuło mu to zabawy. Wręcz przeciwnie, był bardziej zmotywowany, bo widział, że przeciwnicy przestali się cackać. Niestety, nie był w stanie odpowiednio ustawić się pod odbiór i choć jego atak na Fern był celny, tak siła zdecydowanie straciła przez kąt, pod jakim tłuczek został przez Solberga odbity. Cóż, czas na próby zabicia się skończył, trzeba było nieco zwolnić, by mógł jeszcze pokazać w tej rozgrywce, co potrafi i na co go stać, jak na pałkarza Slytherinu przystało.

Trafienia:  ★★
Cel ataku: -
Atak: 9 - 1 za oczy = 8 podaje do @Jamie Norwood
Obrona: 10
Punkty kuferkowe: 0
Przerzuty: -

Może miała problem z widzeniem, ale kiedy tylko Jamie posłał od niechcenia atak w stronę Solberga, zamrugała ze zdziwienia kilkakrotnie, bo nie mogła uwierzyć, że w końcu jeden z kolosów został trafiony. Farba ozdobiła Maxa, a ona niemal odetchnęła z ulgą, a wcześniejszy bolesny cios w piersi poszedł w niepamięć. Nadal byli daleko od wygranej, ale zobaczyć coś takiego graniczyło z cudem. Young była przekonana, że to Norwood powinien grać tu pierwsze skrzypce.
Przyglądała się grze, pewna, że zaraz tłuczek zostanie posłany w jej stronę kiedy przejął go Lockie, ale nie, ten postanowił podać do Solberga, który obrał sobie ją za cel. Wstrzymała powietrze, obserwując, jak piłka leci wprost na nią, od razu zorientowała się, że to nie był silny strzał, taki jaki Max posyłał w stronę Jamiego. Wypuściła powietrze z płuc i elegancko uniknęła zderzenia z tłuczkiem. Nie było to trudne, może dawał jej fory, bo była dziewczyną, chciała mu coś odkrzyknąć, ale zrezygnowała, głównie ze względu na swoją głuchotę.
Odbiła tłuczek w stronę Jamiego, wierząc, że to on powinien wykonać atak, po tym co zobaczyła.