First topic message reminder :

Kości / Litery / Przerzuty: 4
Kuferek: 72
Własny sprzęt: Varápidos (+6)
Wykorzystany sprzęt drużyny: kask (+1), ochraniacze (+1), koszulka (+1), kompas (+1)
Łączna liczba punktów: 82
Pozostałe przerzuty: 7/8

Chociaż starała się bardzo, nie była w stanie niczym zastąpić tej adrenaliny, która towarzyszyła jej podczas rozgrywek. I właśnie dlatego tak bardzo kochała Quidditcha. Rywalizacja i zabawa, które świetnie ze sobą współgrały - uwielbiała to. Dodatkowo wrzawa widzów na trybunach w tle, dodatkowo zagrzewała ją do walki i nie wyobrażała sobie ich zawieść.
Po przejęciu piłki, wiedziała, że nie ma wyjścia i musiała zdecydować się na podanie do Gryfona, który po chwili również został otoczony i wrócił kafla ponownie w jej dłonie. Sprawnie go przyjęła i wystrzeliła ku obręczom, aby szybko rozeznać się która z nich jest jednocześnie najbardziej dostępna dla niej, ale też najmniej w zasięgu O'Connora. Celując w jedną z bocznych poderwała się z miotły, aby wyskoczyć ku górze i stosując Łomot Finbourgha wykonać szarżę na pętle.

Brakowało naprawdę niewiele, by przypadła mu boiskowa rola szukającego. Uwierzycie! On, szary żuczek, w drużynie pojawiający się bardziej z przypadku niż realnego talentu, co to zaangażowaniem i dobrą miną próbował udawać, że wszystko szło w najlepszym porządku miał stanąć (wzlecieć?) oko w oko i miotła w miotłę z gwiazdą szkolnych boisk, która w trwającym spotkaniu miała rozstać się z Hogwarckim quidditchem. Nie do pomyślenia.
Szczęśliwie ostatecznie miał po prostu stwarzać zagrożenie dla pętli rywali. Brzmiało prościej. Czy tak było w istocie? No kafla po podaniu złapał, ruszył niezgrabnie przed siebie, a potem wymierzył tak, by nikt piłce nie przeszkodził w przekroczeniu krukońskiej pętli. Tak przynajmniej zakładał jego wielki plan. Nazywał się Michael Scorchfield, jego plany różnie pokrywały się z rzeczywistością.

K6: 2
Kuferek: -
Własny sprzęt: -
Wykorzystany sprzęt drużyny: full
Łączna liczba punktów: 10
Pozostałe przerzuty: 1/1

//Momo

K6: 1 na 4
Kuferek: 10 GM
Własny sprzęt: miotła Boyden +7
Wykorzystany sprzęt drużyny: cała reszta sprzętu
Łączna liczba punktów: 20
Pozostałe przerzuty: 1/2

Nadszedł mój ostatni mecz szkolny nie w tym roku a w całym swoim życiu. No chyba że jakimś cudem nie zdałbym egzaminów, ale raczej to nie wchodzi w grę w moim przypadku, bo bardzo pilnie się do nich uczę. Ślęczę nad książkami z Marleną większość dni. Ale kiedy nadchodzi mecz oczywiście biorę się za siebie, porywam miotłę od mojej byłej i wlatuję jak bohater na boisko.
W drużynie obecnie mamy większość małolatów lub nołnejmów oprócz mnie i Viki, więc nie liczę szczególnie na zwycięstwo. Chociaż wiadomo, że Victoria jest świetna w łapaniu, a ja jestem doskim obrońcą, więc może jakoś się uda, kto wie.
Na potwierdzenie swoich umiejętności właśnie łapie piłkę z łatwością i podaję do naszego młodziutkiego kolegi z drużyny.

K6: 4 podanie do CD
Kuferek: 10 GM
Własny sprzęt: -
Wykorzystany sprzęt drużyny: komplet
Łączna liczba punktów: 20
Pozostałe przerzuty: 2/2

Starał się mieć oczy dookoła głowy, żeby nie wyłapać tłuczkiem znienacka, Ale i tak najważniejszy dla niego był kafel. Akcja partnera do którego przedtem podał, była dla Chrisa bardzo efektowna, szkoda, że obrońca ślizgonów nie przepuścił tego rzutu. Ale mecz trwał, więc wszystko jeszcze było możliwe. I oto kolejna szansa na dobrą akcje pojawiła się pod postacią podania od Augustina. Dla chłopaka było to swoiste wyróżnienie, że właśnie on odebrał kafla. Ale nadal nie miał dobrej pozycji na udany raid, musiał znowu podać do drugiego ścigającego. Tylko tym razem musiał się trochę wysilić, żeby ominąć ślizgonów, którzy byli zdecydowanie za blisko, jak na jego gust.

K6: 3 przerzut na 6
Wykorzystany sprzęt drużyny: komplet
Łączna liczba punktów: 10
Pozostałe przerzuty: 0/1

Z zawodem zobaczył, jak chudy wąż broni jego ataku i odleciał dalej w głąb boiska. Starał się nie spuszczać kafla z oczu, licząc na to, że tłuczkami zajmą się pozostali członkowie drużyny, choć mając na uwadze, że jednym z pałkarzy jest malutka dziewczynka, miał pewne wątpliwości. Trudno. Trzeba sobie radzić z tym co sie dostaje.
Zatoczył pętle po boisku, podążając za kaflem, podawanym z rąk do rąk przez ślizgońskich zawodników i z okrzykiem "Wooop! Woop!" pokazał @Augustine Edgcumbe kciuka z dumą, za jego dzielną obronę.
Musiał się jednak orientować dalej, bo poza małą dziewczynką, na boisku drugi ścigający w niebieskich barwach również był niepewnej postury.
I słusznie go pilnował, bo znów otrzymał od niego podanie, a tym razem był już trochę wkurwiony. Pocisnął jak strzała do pętli zielonych i wykonując wymyślną zmyłkę z zawrotką na ogonie zaatakował pętle.
- TAAK! - ryknął, pokazując środkowy palec @Laurent I. A. Rise i z dumą odlatując w głąb boiska.

| Lockie (ścigający)

K6: -
K100 / litery: 36
Kuferek: -
Własny sprzęt: -
Wykorzystany sprzęt drużyny: full ekwipunek
Łączna liczba punktów: 10 (za sprzęt)
Pozostałe przerzuty: 1/1

Colin Grunch był raczej bucem i nikt go w tej drużynie nie lubił, ale skoro kapitan zaniemógł, ktoś musiał stanąć na wysokości zadania i zastąpić go w tej niedyspozycji. No i co tu dużo mówić - mimo wszelkich antypatii okazało się, że nie było innej opcji, niż pozwolić Colinowi szukać złotego znicza w tym meczu. Meczu o tyle znamiennym, że ostatnim w sezonie. Slytherin słynął z dobrych pałkarzy, bo latające na miotłach dwa wielkie wieprze rozsadzała resztę zawodników tłuczkami, posyłając je z atomową siłą. A szukający to pozycja dość wdzięczna, niby taki niepozorny i lata gdzieś z boku, ale z bardzo ważnym zadaniem na karku. Presja dzisiejszego przedsięwzięcia siedziała na nim silnie od samego rana. Ledwo wtłoczył cokolwiek do żołądka, od razu lądował na kiblu ze stres-sraczką. Najważniejsze, żeby nie zostawił szlaczka na szacie, gdy przyjdzie co do czego.
Wzbił się w powietrze razem z resztą zawodników, zaraz po krótkim okrzyku nagrzewającym do walki (choć większość Ślizgonów miało takie facjaty, jakby z chęcią chcieli położyć się do trumny). Colin zaczął od wzbicia się hen wysoko ponad latających między pętlami graczy, by rzucić bystrym okiem na całe boisko i przede wszystkim zlokalizować szukającego drużyny przeciwnej. Jeśli miał nie widzieć znicza, to chociaż wolał mieć tego drugiego na oku.

/Bridget

K6: [url=link]#[/url]
K100 / litery: 10 - 4 - 40
Kuferek: 86 GM
Własny sprzęt: wszystko
Wykorzystany sprzęt drużyny: wszystko
Łączna liczba punktów: 98
Pozostałe przerzuty: 7/9

Ostatni mecz. To było coś, co ją chyba najbardziej dziwiło w końcu edukacji, a jednocześnie wiedziała, że to jest dobra droga. Zmierzała w stronę dorosłości i czuła, że tego typu rywalizacja nie była jej do końca pisana. Dawała jej jednak wiele wiedzy i zrozumienia dla tego, co się dookoła gracza działo i czego potrzebował, kiedy znajdował się na miotle. To zaś było jej potrzebne, jako twórcy, bo w końcu z czegoś swoją wiedzę czerpać musiała. Dlatego też uznała, że ten ostatni przelot może być dla niej ostatnią formą doświadczenia, które na zawsze zapisze się w jej pamięci. To wszystko, co teraz robiła, było gromadzeniem doświadczenia, zbieraniem ostatnich wspomnień, jakie miały jej już zawsze towarzyszyć i w pełni jej to odpowiadało. Przynajmniej tak uważała, kiedy wyszła na boisko, kiedy wraz z resztą drużyny wzbiła się w powietrze i skoncentrowała się na swoim zadaniu, zdając sobie sprawę z tego, że już nigdy nie będzie jej dane spoglądać z tej wysokości na tę okolicę, na zamek, na błonia i boisko. Wszystko się kończyło, więc zwyczajnie chciała dać temu szansę i ze spokojem ruszyć dalej. Pozostawało jej jedynie rozglądać się za zniczem.

K6: 4
Kuferek: 96pkt
Własny sprzęt: Piorun VII (+6), koszulka (+1), rękawice (+1), kompas (+1), gogle (+1), ochraniacze (+1)
Wykorzystany sprzęt drużyny: -
Łączna liczba punktów:107pkt
Pozostałe przerzuty:10/10

Ostatni mecz w roku, zapewne nie miał się niczym różnić od poprzednich. Ślizgoni odpuścili nawet treningi, zapewne ze względu na to, że wszyscy byli posrani egzaminami. Albo przynajmniej niektórzy. Max nie miał większych nadziei w kwestii dzisiejszego spotkania. Chciał jedynie dobrze się bawić i dać z siebie wszystko, jak zresztą zawsze. Znów jego partnerem w pale, miał być Lockie, a ich dwójka potrafiła akurat działać razem cuda, więc o to się nie martwił. Bardziej martwił go fakt, że grali przeciwko krukom, a Victoria Brandon jeszcze nigdy chyba nie przepuściła znicza. Cóż, niech baba sobie ma.
W końcu nadszedł czas i Solberg wyleciał na boisko, z szerokim uśmiechem na twarzy. Pogoda była prawie idealna, a na trybunach tłum jak zawsze dopisywał. Ślizgon zrobił sobie kółeczko, nim ustawił się na pozycji, czekając na gwizdek rozpoczynający mecz.
Spotkanie zaczęli od akcji krukonów, ale węże nie dały się tak łatwo zrobić i obroniły rzut. Po stuknięciu się z Lockiem pałkami, na szczęście oczywiście, nie było opcji, by przejebali bez walki, a ta zaraz się właśnie dla chłopaków zaczęła. Max zobaczył, jak Jenna zamachuje się w stronę ich obrońcy, by ułatwić swojemu ścigającemu zdobycie gola. Na to nie mógł pozwolić. Nie myśląc wiele o tym, że krukonka złamałaby się jak zapałka, gdyby od niego oberwała, po sekundzie był już przy pętlach, odbijając tłuczek kombinacją “do tyłu”, jak najdalej przeciwległego końca boiska potrafił. Posłał Laurentem uśmiech, a Jennie wymowne spojrzenie, by nie zadzierała ze ślizgońskimi pałkarzami i wrócił do swojej roboty szeryfa wpierdolu.

K6: 1, pałuję Laurenta!
Kuferek:  20 GM
Własny sprzęt: Piorun VII (+6), gogle (+1)
Wykorzystany sprzęt drużyny: reszta
Łączna liczba punktów: 30
Pozostałe przerzuty: 3/3

Jenna wparowała na boisko na swoim nowiusieńkim Piorunie, którego dostała od legendy krukońskiego (i nie tylko!) miotlarstwa, Julii Brooks. Dziewczynka promieniowała dumą i szczęściem, bo z takim sprzętem i takim błogosławieństwem ex-kapitanki naprawdę mogła roznieść całą przeciwną drużynę. Obserwowała jak doskonale radził sobie Christian, dzielnie przejmując i podając kafla, a potem zabrała sie za swoją robotę. Nowy obrońca Ślizgonów zdawał się znać na rzeczy, więc Jenn musiała mu trochę pomóc we wpuszczeniu gola. Odbiła z całą mocą tłuczek i pofrunęła dalej, obserwując na ile skuteczny był jej zabieg. Niby uderzyła celnie, ale węże miały jednych z najlepszych pałkarzy w szkole, więc istniało duże ryzyko, że jej się atak nie powiedzie.

K6 + przerzuty: 5
Kuferek: 12 GM
Własny sprzęt: -
Wykorzystany sprzęt drużyny: (ekwipunek szkolnych drużyn)
Łączna liczba punktów: 12
Pozostałe przerzuty: 0/1
Oberwania tłuczkiem: X

Jako że byłem obrońcą, do mojego zadania należało obserwowanie, akurat w tym byłem dobry. Dlatego przyglądałem się meczowi i najważniejszej piłce w grze, najważniejszej dla mnie — kaflowi. Miałem dobry start, nie powiem, ale zdecydowanie wolałem, jak obiekt moich obserwacji znajdował się jak najdalej pętli, których broniłem. Może i we wcześniejszych meczach daliśmy dupy, ale liczyłem na to, że jako rezerwowy w tym właśnie meczu, dam nam jakąś szanse na wygraną, chociażby niewielką. W końcu nie byłem w głównym składzie, wchodziłem, jako rezerwowy może w tym tkwił nasz problem. Nie, żebym był wybitnym zawodnikiem, nie rwałem się do głównego składu, ale kto wie, gdybym dostał szanse, na pewno bym z niej skorzystał. Życie było za krótkie na siedzenie na ławce rezerwowych. Śledziłem, jak piłka leci w stronę bramki krukonów i jak Edgcumbe broni. No cóż, to był zawodnik, do pięt mu nie dorastałem. Olałem środkowy palec jakiegoś wieśniaka. Nie za bardzo widziałem nasze nadzieje na zwycięstwo, ale cieszyłem się, że cokolwiek widzę, kiedy tłuczek lecący w moją stronę został odbity od pały Solberga, odetchnąłem z jakąś taką ulgą, nie chciałem przecież krwią się zalać, przez to nie zauważyłem, jak piła przelatuje przez pętle na korzyść niebieskich.

K6: 5, rzzut na pętlę
Kuferek: 9 GM
Własny sprzęt: magiczna koszulka quidditchowa (+1), gogle quidditchowe (+1)
Wykorzystany sprzęt drużyny: miotła (+4), kask (+1), ochraniacze (+1), kompas (+1), rękawice (+1)
Łączna liczba punktów: 19
Pozostałe przerzuty: 0/1

Co to miało być?! Co to na Morganę miało być?! Aoife była absolutnie wściekła, ale mimo wszystko zdawała sobie sprawę, że złym spojrzeniem nie zagrzeje Laurenta do walki. Bez słowa zgarnęła kafla i pomknęła w stronę pętli przeciwników. A ponieważ druga ofiara losu z jej drużyny nie potrafiła rzucić jak trzeba, tym razem nie bawiła sie w podawanie, zwinnie wymijając zawadzających jej przeciwników. Kiedy miała czyste pole do strzału, miotnęła pięknie i celnie. Oby tylko Lock ogarnął się z pałą na tyle, żeby trafić obrońcę. Nawet jeśli by nie miał obronić, to tak profilaktycznie zawsze lepiej wyeliminować kogo trzeba, żeby nie przeszkadzał w dalszej grze, prawda?

K6: 3 przerzut na 4
Kuferek: 32 GM
Własny sprzęt: koszulka
Wykorzystany sprzęt drużyny: cała reszta
Łączna liczba punktów: 43
Pozostałe przerzuty: 3/4

Ostatnio cały czas czuł się jak gówno. Coraz gorzej znosił zmiany ciśnienia, zmiany konsystencji jedzenia, źle sypiał i bolały go różne części ciała w różnych momentach życia. Kiedy przyszedł do Solberga jak smutny pies, ten już wiedział, że to żebranie o jakiś eliksir, coby sie nie rozpadł podczas meczu. Jeszcze w dormitorium opróżnił fiolkę, więc dotarłszy na boisko szedł już względnie prosto.
Ostatni mecz w sezonie. Niestety, Slytherin nie miał najlepszej passy jeśli chodzi o miotlarstwo, mogli się pocieszać tym, że w punktach domu zostawiali resztę dławiącą się pyłem, tak zapierdalali z punktami. Nie wszystkie puchary da się zdobyć, ale walczyć można do samego końca.
Wskakując na miotłę stuknął pałką pałkę Maxa, tak wiadomo, po koleżeńsku i na szczęście i wystrzelił wraz z innymi w powietrze.
Swansea jako pałkarz nie był subtelny. On i Solberg może mieli mało finezji, ale pałkarze nie musieli być finezyjni. Kiedy zawisł w powietrzu i zobaczył, kim są pałkarze przeciwnej drużyny, łezka rozbawienia zakręciła mu się w oku. Przeszło mu przez myśl, czy to legalne wpuszczać tak młodych uczniów na mecz, no ale to nie on ustalał zasady, tak? Najwyżej ktoś straci zęby. Albo kończynę.
Kafel przemykał z rąk do rąk, tak jak tłuczki, które fruwały pomiędzy zawodnikami. Widząc, jak ścigajka atakuje pętle wystrzelił, by wycelować tłuczkiem w Edgcumbe. Szybka kalkulacja wskazała, że nie ma dobrego kąta, więc niewiele się zastanawiając, odbił go w kierunku swojej drugiej szarej komórki mózgowej, bo podczas meczu właściwie współdzielili mózg więc wychodziło na to samo.

K6: 5
Kuferek: 96pkt
Własny sprzęt: Piorun VII (+6), koszulka (+1), rękawice (+1), kompas (+1), gogle (+1), ochraniacze (+1)
Wykorzystany sprzęt drużyny: -
Łączna liczba punktów:107pkt
Pozostałe przerzuty:10/10


Dobrze, że szybko wrócił od pełnego skupienia, bo przyszedł czas nie bronić, a atakować. Zauważył spojrzenie Lockiego, podleciał z drugiej strony i gdy kumpel zamachnął się pałką, Max zmienił rękę do uderzenia i z całej pety odbił tłuczka w stronę Augusta. Musiało zaboleć, jeśli piłka trafiła, bo ślizgon nie ograniczał się w użyciu siły, a celność miał wytrenowaną w tym roku bezbłędnie. Jedyne, co mogło stanąć między krukonem a żelastwem to pałkarz przeciwników. Solberg liczył jednak, że chociaż w tym, niebiescy zawiodą.Na znicza w tym spotkaniu nie liczył, ale na kilka siniaków u przeciwników, może nawet złamaną kończynę, czy pięć, już jak najbardziej.

K6: 1 → 6
Wykorzystany sprzęt drużyny: wszystko
Łączna liczba punktów: 10
Pozostałe przerzuty: 0/1
CD – Ruby Maguire

Maia Da’Neer nie czuła się jeszcze zbyt pewnie na boisku. To był jeden z jej pierwszych meczy i musiała przyznać, że trochę ją to przytłaczało. Obserwowała jednak bacznie rozwój wydarzeń z zaciśniętymi ustami w wąską linię, skupiona jak nigdy dotąd. Próbowała nie myśleć o tym, że wolałaby teraz siedzieć w pokoju wspólnym i czytać książkę, ale przecież tata tak bardzo nalegał, żeby udzielała się sportowo. Dlatego też dołączyła w tym roku do drużyny i naprawdę nie potrafiła zrozumieć dlaczego kapitan usadził ją z pałką w ręce, no ale nie miała nic do gadania. Wypatrzyła swój moment i kiedy w końcu dostrzegła szansę poleciała niczym orzeł w przestworzach, by obronić Augusta, na którym miała lekkiego krasza… Pałka lekko osunęła jej się w dłoni, ale całe szczęście jej nie wypuściła, a potem zamachnęła się z całej siły i… OBRONIŁA! Na Merlina naprawdę jej się udało!

K6: [url=link]#[/url]
K100 / litery: E
Kuferek: 86 GM
Własny sprzęt: wszystko
Wykorzystany sprzęt drużyny: wszystko
Łączna liczba punktów: 98
Pozostałe przerzuty: 8/9

Mecz, prawie jak zawsze, zdawał się toczyć gdzieś poza nią. Obserwowała go kątem oka, bo nie mogła pozwolić sobie na utratę koncentracji, nie mogła tak naprawdę pozwolić sobie na to, żeby zapomnieć, po co tutaj była, ale również nie zamierzała zapominać o tym, co było dla niej najważniejsze. Liczył się dl niej znicz i chociaż wierzyła w to, że jej drużyna sobie poradzi, że jak zawsze będą działać zgodnie, nie była w stanie w żaden sposób im pomóc. Jej przypadało tak naprawdę śledzenie złotego błysku, czegoś, co by oznaczało, że zbliżali się do końca meczu. Oczywiście, samo dostrzeżenie tej piłki nic jeszcze nie oznaczało i mogło prowadzić do kolejnych komplikacji, ale Victoria wcale się tym nie zniechęcała, wzbijając się dość wysoko w powietrze, by z tej pozycji spróbować dostrzec to, czego w tej chwili tak naprawdę potrzebowała. Jeden malutki błysk wystarczyłby jej, żeby ruszyła we właściwym kierunku.

K6: -
K100 / litery: H
Kuferek: -
Własny sprzęt: -
Wykorzystany sprzęt drużyny: full ekwipunek
Łączna liczba punktów: 10 (za sprzęt)
Pozostałe przerzuty: 1/1

Colin Grunch to w ogóle była całkiem ciekawa persona. Nieszczególnie przyjemna w obyciu, ale jednak w jakimś stopniu zdolna - np. dość skutecznie łapał byle komara w zęby, plując zaciekle. Dobrze, że reszta graczy nosiła ma głowach kaski, bo niejednego nieszczęśnika mogłaby spotkać przykra niespodzianka w postaci siarczystej meli. Kiedyś na treningu bardzo celnie władował kafla w środek pętli, a zrobił to tak silnie, że przy okazji znokautował przelatującego nieopodal wróbla. Podsumowując miał wiele talentów, ale niestety żaden z nich nie okazał mu się jeszcze w życiu przydatny.
Liczył, że dzisiejszego dnia los będzie mu sprzyjał i faktycznie zasłynie za coś innego niż bycie niedorobionym dryblasem. Jeszcze gdyby chociaż miał drugiego knypka, z którym podwoiłby pulę i tak nielicznych szarych komórek, może trochę lepiej by mu się funkcjonowało w życiu. Brandon zasuwała po boisku jak rakieta, a on plątał się po niebie jak dziki sęp, prędzej wypatrujący jej potknięcia, niż polujący na faktyczną ofiarę. Znicza jak nie widział wcześniej, tak nie widział i teraz. Może dlatego, że miał przy okazji straszna wadę wzroku i bez magicznych soczewek nie widział przeszkód, o ile nie uderzały go w twarz.

/Bridget

K6: 6
Kuferek:  10 GM
Własny sprzęt: miotła Boyden +7
Wykorzystany sprzęt drużyny: cała reszta sprzętu
Łączna liczba punktów: 20
Pozostałe przerzuty: 1/2

Mecz nie był szczególnie pasjonujący. Obroniłem jednego gola, pałkarze coś próbowali ale raczej bronili ludzie i nie było żadnych uszczerbków na zdrowiu. Nasi młodzi ścigający nieustannie podawali do naszego nowego ziomka, który wcześniej wydawał się być ukontentowany moją obrona, na co tylko uniosłem do góry brwi, bo nie było czasu na nic więcej. Szczególnie, że ten już pomknął za Christianem. Nasza taktyka była taka, że wpuszczamy dzieci na boisku, wszyscy boją się im zabrać, żeby ich nie zabić, a potem nasz ziomek strzela gola. I okazuje się, że to super plan, bo właśnie udało nam się strzelić!
Ślizgoni oczywiście już szarżują z powrotem na naszą bramkę całą odsieczą. Blondwłosa dziewczyna mierzy się do strzału, a obok niej nadlatuje Max, który z całej strony we mnie uderza. Czego zobaczyć nie mogłem, bo skupiałem się by płynnie złapać piłkę. Na szczęście jestem bożyszczem nastolatek i nasza pałkarka zrobiła wszystko, by odbić tłuczek. Aż patrzę zdumiony na nią jak nagle pojawiła się tuż przede mną, mruczę jej dzięki i podaję kafla ścigającym.

K6: 1
Wykorzystany sprzęt drużyny: komplet
Łączna liczba punktów: 10
Pozostałe przerzuty: 0/1

Gra się zagęszczała, widać było, że ludzie mieli wiele zawziętości w sobie. To w końcu ostatni mecz w sezonie. Dla niego to nie było nic szczególnego, nigdy nie był fanem miotlarstwa, ale teraz to już była walka o honor. Kiedy wpadł mu w ręce kafel, ruszył wymijającym zygzakiem przez boisko, katem oka pilnując, czy dwa świniaki ze slytherinu nie przymierzają się na niego z tłuczkiem. Był pewien, że jeśli dostałby od któregoś z nich w głowę, to by umarł. Nawet nie byłoby co składać.
Zawinął się w pętlę przy samej ziemi i wystrzelił ku górze, by rzucić gola. Patrzył ze złością na obrońcę slytherinu, życząc mu, żeby spadł z miotły i sie połamał. Pogruchotał. Albo przynajmniej zemdlał, coby nie było już komu bronić pętli węży, bo przecież nikt nie chciał wygranej węży. Nawet chyba węże.

| Lockie (ścigający)

K6 + przerzuty: 2
Kuferek: 12 GM
Własny sprzęt: -
Wykorzystany sprzęt drużyny: (ekwipunek szkolnych drużyn)
Łączna liczba punktów: 12
Pozostałe przerzuty: 0/1
Oberwania tłuczkiem: X

Byłem tylko rezerwowym, wpuściłem szmatę, ale jedną. Trochę mnie to zabolało, nie powiem, że nie. Chciałem zabłysnąć niczym prawdziwy ślizgon, ale kiedy jakaś małolata pałuje w twoją stronę, jedynie, o czym myślisz to, żeby tłuczek zębów nie wybił lub nie trafił, gdzieś gdzie zachciałoby mi się śpiewać, a powiem szczerze żaden ze mnie artysta operowy. Rozproszyłem się i przez to dałem krukonom punkty, ale gorzej być już nie mogło w końcu i tak w tym roku szkolnym byliśmy na straconej pozycji, nawet jeśli wygralibyśmy ten mecz to... Nic by nam to nie dało, chyba że poczucie tego, że nie jesteśmy do końca takimi frajerami. Wiedziałem, dlaczego lubię grać w quidditcha, bo coś czułem, jakaś taka rywalizacja we mnie odżywała, zamiast tej ciągłej obojętności, którą wciągałem każdego poranka, a także adrenalina, krążyła w mojej krwi, nawet jeśli tylko broniłem, a raczej nie broniłem. Nie rozpamiętywałem jednak za długo, tego, co było i skupiłem się na dalszej części meczu. Aoife przejęła kafla z jakąś taką miną, sugerującą, że zamierzała popełnić morderstwo, a ja miałem robić za jej ofiarę. Nie przejąłem się tym, dopóki byliśmy w grze i dwóch potężnych ochroniarzy takich jak Solberg i Swansea mnie bronili... żadna baba nie była mi straszna! Chociaż szmatę przepuściłem ze strachu, że mnie Max nie obroni, myślę, że jako rezerwowy nadal jakoś się nie zgrywałem z drużyną, za mało treningów i mojego zaangażowania, nie wiem, czego oczekiwałem, od swoich instynktów przetrwania? Czasami się dziwiłem, że je miałem.
Mecz nadal trwał, a ja teraz postanowiłem mieć oko na kafla, nawet jeśli miałbym z tego meczu wyjechać w trumnie. Nic nie mogło oderwać mojego wzroku od tej piłki! I tak! Obroniłem! Podałem zadowolony do naszego ścigającego.

K6: 2
Wykorzystany sprzęt drużyny: full ekwipunek
Łączna liczba punktów: 10 (za sprzęt)
Pozostałe przerzuty:1/1

Dwhite Schruud nie był najostrzejszym nożem w Slytherinie, ani tym bardziej świetnym graczem Quidditcha, ale nadmiar kontuzji w drużynie Ślizgonów, sprawił, że także on zyskał szansę na występ na boisku i postanowił ze wszystkich sił z niej skorzystać. Odbiwszy się od boiska, ruszył na miotle w górę.
Początkowo nic się nie działo, w końcu jednak nadszedł wielki moment Dwithe'a. Przejął on kafla od obrońcy i poszybował w dal, przekonany, że uda mu się strzelić gola. Niestety nie był szczególnie bystry, więc gdy otoczyli go członkowie przeciwnej drużyny, musiał podać kafla do Aoife. Łezka zawodu spłynęła mu po policzku.

Pisane przez @Adela Honeycott

K6: 1, utrata kafla
Kuferek: 9 GM
Własny sprzęt: magiczna koszulka quidditchowa (+1), gogle quidditchowe (+1)
Wykorzystany sprzęt drużyny: miotła (+4), kask (+1), ochraniacze (+1), kompas (+1), rękawice (+1)
Łączna liczba punktów: 19
Pozostałe przerzuty: 0/1

Aoife ogarnęła furia. Miała ochotę ryknąć na pałkarzy i na obrońcę, za to że zrujnowali jej piękny rzut, ale nic by to jej nie dało. Po prostu każde z nich zajebiście dobrze wykonało swoją robotę i nie można było niczego na to poradzić. Tylko że przez to wszystko pół-Norweżka kompletnie wypadła z rytmu. Bo co z tego, że się starała, skoro i tak nie wychodziło? Niestety Dwhite podał jak pajac, więc panna Dear-Aasveig przepuściła kafla. Bo oczywiście, że to nie była jej wina. Winni byli zawsze wszyscy dookoła, tylko nie ona. A jeśli piłkę przejmie ten krukoński kurdupel... Oj, lepiej żeby nie otwierał poczty w najbliższym czasie. Zwłaszcza jeśli trafi do pętli.

K6: 3 -> 2 podanie do CD
Kuferek: 10 GM
Własny sprzęt: -
Wykorzystany sprzęt drużyny: komplet
Łączna liczba punktów: 20
Pozostałe przerzuty: 1/2

Kątem oka dostrzegł, że Jenn wzięła zamach i posłała tłuczek w stronę obrońcy zielonych. Była drobną osóbka, owszem, ale brak masy nadrabiała techniką i zaskakującą siłą. Chris dowiedział się co nieco o jej sile, ucząc ją podstawowych chwytów. Ale niestety po drodze był jej kumpel Max, który odbił lecący pocisk. Chris pomyślał, że Jenn byłaby w nie lada opałach, gdyby Solberg jej nie lubił. Rozejrzał się szybko po otoczeniu, żeby zlokalizować resztę pałakrzy Slytherinu, a potem śmignął przez powietrze przygowując się na przejęcie kafla, kiedy tylko będzie okazja. No i się pojawiła, bo białowłosa śłizgonka, która od jakiejś chwili patrzyła na niego wrogo, przepuściła podanie. Chris natychmiast śmignął, żeby przejąć piłkę, czym zasłużył na kolejne śmiercionośne spojrzenie dziewczyny. Zlokalizował swojego partnera, zrobił ciasną pętlę, dla zmyłki i posłał do niego kafla.

K6: 1
Wykorzystany sprzęt drużyny: komplet
Łączna liczba punktów: 10
Pozostałe przerzuty: 0/1

Tłuczek wizgnął mu nad głową, ale niekoniecznie się oglądał w temacie. Miał na celowniku Hastingsa, który przechwytywał kafel z prędkością wiatru, ale nie miał nigdy opcji dobrze rzucić do pętli. Uznał, że będzie go pilnował, by w razie nadarzającej się okazji przejąć piłkę i zrobić zagranie.
Okazja do rzutu nadarzyła się niemal od razu, młody krukon złapał kafla i podał, na szczęście tak, że dało się go złapać. Trzymając kafla pewnie pod pachą wystrzelił między innymi zawodnikami w stronę pętli zielonych. Póki co zdobywał na tym meczu wszystkie punkty, więc czuł, że zaraz będzie kolejny gol. Taka pewność nie zdarzała mu się często, ale slytherin, jak zwykle nie popisywał się niczym szczególnym.
Zahamował gwałtownie by rzucić z całą swoją mocą, jeszcze kilka udanych ataków i wygraną mają w kieszeni, nawet jeśli węże złapią znicza. A nie złapią, bo w drużynie kruków wciąż była Vicks.
Czego sie nie spodziewał, to tłuczek na ryj.

| Lockie (ścigający)

K6: [url=link]#[/url]
K100 / litery: 4, 2
Kuferek: 86 GM
Własny sprzęt: wszystko
Wykorzystany sprzęt drużyny: wszystko
Łączna liczba punktów: 98
Pozostałe przerzuty: 8/9

Był tam. A przynajmniej tak jej się wydawało, że dostrzegła pierwszy złoty błysk w okolicach pętli własnej drużyny. Zmrużyła oczy, a później przyłożyła się do miotły i skierowała w tamtą stronę, śledząc uważnie coś, co było jej zdaniem błyskiem znicza. Wiedziała, że nie może mknąć na oślep, jeśli nie miała pewności, w związku z tym, co się tutaj działo, więc kierowała się tam w sposób, który mógł coś sugerować, ale nie dawał jasnego obrazu, co się dzieje. I to jej odpowiadało. Uważała, że to było właśnie w tym wszystkim najważniejsze, że było czymś, po co powinna w tej chwili sięgnąć. Tym bardziej że błysk tak, jak się pojawił, tak i zniknął, pozostawiając ją jedynie z przypuszczeniem, za którym podążała na tyle ostrożnie, by nie zwracać na siebie zbyt wielkiej uwagi. Do boju mogła rzucić się dopiero później, bo miało to sens tylko, gdy miała sto procent pewności, że miała przed sobą znicza.

K6: 5,2
K100 / litery: -
Kuferek: -
Własny sprzęt: -
Wykorzystany sprzęt drużyny: full ekwipunek
Łączna liczba punktów: 10 (za sprzęt)
Pozostałe przerzuty: 1/1

Colin Grunch potarł oko, bo coś go zaswędziało i chyba nieopatrznie zahaczył o tę swoją magiczną soczewkę rękawicą miotlarską, która prawdopodobnie poza wyszarpaniem przezroczystego krążka z powierzchni gałki, naruszyła jej ciągłość. Zaklął tak siarczyście, że chyba tylko fakt bycia tak wysoko sprawił, że nikt go nie usłyszał i nie wyleciał z boiska szybciej, niż był w stanie wyrzucać z siebie te przekleństwa. Jak miał grać bez jednego oka? Jak pirat mierzył zezowato boisko i jeszcze chwila, a oberwałby tłuczkiem, który zakradł się do niego podstępnie od kontuzjowanej strony. Jako że rozumu miał w głowie podobnie wiele co wściekła piłka, jakimś cudem wyłapał mentalnie jej wibracje - no albo usłyszał świst, ale wyostrzenie jednego zmyslucprzy osłabieniu drugiego chyba nie działo się aż tak szybko.
Ze zmrużonym, załzawionym i zaczerwienionym okiem wyglądał jak ostatnie nieszczęście, a jego facjata już na starcie nie potrzebowała dodatkowych oszpeceń, by budzić politowanie. Kiedyś próbował zaprosić na walentynkową randkę jedną dziewczynę, ale powiedziała mu, że prędzej poszłaby do łóżka z dzwonnikiem z notre dame. Dopiero jak się doedukował, pocisk ten uderzył go ze zdwojoną siłą. Od tamtej pory nie podrywał już żadnej mugolaczki, nie warto, szlama to jednak szlama, a Salazar dobrze prawił, że same z nimi kłopoty.
Ale ktoś by zapytał - no co z tym zniczem? Czy Colin Grunch w ogóle grał i próbował go zobaczyć tym swoim jednym kaprawym oczkiem, czy przeżywał właśnie retrospektywny moment całego życia, analizując w powietrzu swoje niewielkie sukcesy i znacznie bardziej spektakularne porażki?
Znicz gdzieś się tam kręcił, ale raczej poza jego wąskim polem widzenia.

/Bridget

K6: 3 przerzucone na 2, podanie do Mai
Kuferek:  20 GM
Własny sprzęt: Piorun VII (+6), gogle (+1)
Wykorzystany sprzęt drużyny: reszta
Łączna liczba punktów: 30
Pozostałe przerzuty: 2/3

Cóż, mogła się spodziewać, że Max odbije jej atak. Na całe szczęście krukoni i tak zdobyli gola, więc już zyskali przewagę na meczu. Jenn jednak zdała sobie sprawę, że być może pozycja pałkarza nie jest do końca zgodna z jej naturą. Nie była nabuzowanym, napakowanym testosteronem samcem ze Slytherinu, nie była też brutalnie skuteczną Ruby, ani żądną krwi Hex. Była tylko małą, wycofaną Jenną, która nie lubiła konfrontacji. Co ona tu właściwie robiła? Ta myśl kosztowała ją utratę pewności, dlatego zamiast samodzielnie strzelić ponownie w Laurenta, podała tłuczek do Mai, która poprzednio tak popisowo odbiła atak z kombinacją Solberga. Skoro odbiła jego cios, to może da radę go pokonać również w ataku?

K6: 2
Wykorzystany sprzęt drużyny: wszystko
Łączna liczba punktów: 10
Pozostałe przerzuty: 0/1
CD – Ruby Maguire

Pierwsza w życiu udana akcja była dla Mai całkowicie niepojęta. Tak się dziewczyna wzruszyła, że dosłownie się popłakała ze szczęścia, bo cóż, nie najlepiej radziła sobie z emocjami. Jeszcze August jej podziękował!! To już zupełnie jej się nie mieściło w głowie i całkowicie ją rozstroiło. Pewnie właśnie dlatego, niezbyt szybko zobaczyła co się działo na meczu i nieszczególnie prędko zorientowała się, że druga pałkarka podawała jej tłuczka. Maia więc w ostatnich chwili obroniła, no samą siebie przed nim, celując gdzie bądź, a już na pewno nie w zawodnika przeciwnej drużyny.