First topic message reminder :

Kości / Litery / Przerzuty: 4
Kuferek: 72
Własny sprzęt: Varápidos (+6)
Wykorzystany sprzęt drużyny: kask (+1), ochraniacze (+1), koszulka (+1), kompas (+1)
Łączna liczba punktów: 82
Pozostałe przerzuty: 7/8

Chociaż starała się bardzo, nie była w stanie niczym zastąpić tej adrenaliny, która towarzyszyła jej podczas rozgrywek. I właśnie dlatego tak bardzo kochała Quidditcha. Rywalizacja i zabawa, które świetnie ze sobą współgrały - uwielbiała to. Dodatkowo wrzawa widzów na trybunach w tle, dodatkowo zagrzewała ją do walki i nie wyobrażała sobie ich zawieść.
Po przejęciu piłki, wiedziała, że nie ma wyjścia i musiała zdecydować się na podanie do Gryfona, który po chwili również został otoczony i wrócił kafla ponownie w jej dłonie. Sprawnie go przyjęła i wystrzeliła ku obręczom, aby szybko rozeznać się która z nich jest jednocześnie najbardziej dostępna dla niej, ale też najmniej w zasięgu O'Connora. Celując w jedną z bocznych poderwała się z miotły, aby wyskoczyć ku górze i stosując Łomot Finbourgha wykonać szarżę na pętle.

Widziadła: (J) tak
K6:
K100 / litery: 54
Kuferek: 81 GM
Własny sprzęt: własny (+12)
Wykorzystany sprzęt drużyny:
Łączna liczba punktów: 93
Pozostałe przerzuty: 9/9

Prawdę powiedziawszy, nie czuła wcale jakiejś wielkiej radości z powodu tego meczu, traktując go raczej jak swój obowiązek, a nie coś więcej. Czuła, że jej szkolne lata dobiegały końca, że tutaj zwyczajnie przestawała pasować, ale nie mogła tak po prostu zostawić swojej drużyny. Nie była tym typem człowieka, dlatego też ruszyła wraz z pozostałymi na boisko, doskonale znając swoje obowiązki. Choć, musiała przyznać, nie była przekonana, czy granie w warunkach, jakie obecnie panowały, było najlepsze. Smog w końcu robił z nimi, co chciał i zaczynała to coraz lepiej widzieć, odnosząc wrażenie, że coś jest nie w porządku.
Wkrótce zresztą jej obawy okazały się prawdą, kiedy latając ponad trybunami, szukając złotego punktu na niebie, nie do końca wiedząc, co działo się dalej, dostrzegła latające kozy. Owce? Na pewno jakieś zwierzęta gospodarskie, które z jakiegoś powodu wzbiły się w powietrze, chichocząc w najlepsze, powodując, że Victoria zawisła w miejscu, zwyczajnie nie wiedząc, co ma robić. Zerknęła na Morgan, bo wydało jej się, że ona również to dostrzegła i zdała sobie sprawę z tego, że ten mecz będzie potwornie ciężki.

Widziadła: nie
K6: 1
Kuferek: 24
Własny sprzęt: Miotła sportowa Starsweeper (+6 GM)
Wykorzystany sprzęt drużyny: całe ubranko (+7 GM)
Łączna liczba punktów: 37
Pozostałe przerzuty: 3/3

   Za to Saskia nigdy się nie spodziewała, że będzie prowadzić krukońską drużynę do zwycięstwa — albo chociaż próbować. Im dalej w rozgrywkach się znajdowali, tym większą presję czuła. Ostatniej nocy nie spała przez to zbyt dobrze, co dosyć widocznie odznaczało się ciemnymi półkolami pod jej oczami, niezdrowo kontrastując na jej bladej skórze. Analizowała mocne i słabe strony swoich zawodników, przećwiczone układy, kombinacje, zwodnicze zwroty, taktyki. Ostatecznie dochodziła do jednego wniosku: co ma być, to będzie. Kurkoni dawali z siebie wszystko na treningach i ufała, że to wszystko jest wystarczające, by pokonać gryfonów.
   Ale tak naprawdę zaczęła w to wierzyć, gdy spotkała się z drużyną w szatni. Nawet tutaj docierały gwary z trybun, a wraz z rosnącą adrenaliną, obawy ustępowały, zastąpione gorączką ekscytacji. Niech ją kociołek pierdolnie w czoło, ale nie zamieniłaby nikogo z nich na żadnego innego gracza, nawet jakby stanął przed nią katalog profesjonalistów. O ile jeszcze nie byli zagrzani go starcia, to próbowała rozbudzić ich jakąś przygotowaną wcześniej gadką, wplatając w nią przekaz, że jest z nich dumna. Po prostu.
   I znowu wszystko potoczyło się szybko. Jeszcze gwizdek nie zdążył wybrzmieć, a kafel przekazywany był z rąk do rąk, rzucany na pętle — wpierw nieskutecznie na tą gryfońską, później już osiągając cel przelatując przez obręcz krukonów. Obejrzała się za ramię, łapiąc spojrzenie Augusta — jakieś dziwnie nieobecne i rozmarzone, gdy pocierał nos, jakby coś go w nim uparcie kręciło. To chyba nie ten cholerny pyłek sprawił, że stracili pierwsze punkty? Nie miała czasu zorientować się w sytuacji, bo tłuczek pikował w jej stronę, więc rzuciła się do przodu, machając pałką w kierunku czerwonej obrończyni. Wcale nie celowała w jej twarz — przecież nie miała na to czasu, ani nie było to w żaden sposób personalne. Mecz, jak mecz.
   — Halo, co to ma być — wydarła się, widząc, jak dwójka pałkarzy niemal wypierdala się z mioteł, rzucając się w jej obronie. Jeszcze brakowało, żeby tylko Minister Magii pojawił się z zespołem aurorów, co by się upewnić, że jej tłuczek nie omsknie się o Milburn.

Widziadła: tak
K6: —
Kuferek: 40
Wykorzystany sprzęt drużyny: cały (+10)
Łączna liczba punktów: 50
Pozostałe przerzuty: 5/5

Przyzwyczaiła się już do tego, że w ich świecie nie mogło być zbyt cicho i spokojnie przez zbyt długo czas. Prawdę mówiąc ostatnie miesiące były niepokojąco spokojne, nie licząc oczywiście popieprzonej pogody – wciąż wiedziała, że jej drużyna ma ochotę jej wepchnąć tłuczka w gardło za ten trening w ulewie stulecia, ale co tam, trzeba było się hartować, a nie być miękkimi pałami jak Krukoni.
— Dobra mordy, wy wiecie co robić i ja wiem, że wiecie – czas skopać parę tyłków, a w tym jesteśmy najlepsi, więc proszę o tym nie zapominać! W meczu raczej gramy czysto — skrzywiła się nieco, bo zawsze kiedy pudłowała tłuczkiem, miała ochotę wypróbować swoją celność w rzucie pałką, ale pewnie by ją wtedy nie dość, że zdjęli z meczu, to i straciłaby swoją kapitańską funkcję — Po meczu tylko nie dajcie się zawiesić — rzuciła i mrugnęła okiem, tuż przed tym jak wychodzili na boisko.
Mecz trwał w najlepsze, krzyczała głośno, kiedy zdobyli pierwszego gola, nawet podlatując do Drake’a i zbijając z nim piątkę, krzyczała też oczywiście szczęśliwa, kiedy wcześniej Kasia obroniła pętle jak zawodowiec. Jak na razie wszystko szło pięknie, dokładnie tak jak zaplanowała. Gra trwała, w końcu boisko było jedno, a graczy wielu, więc nie było ani chwili zatrzymania. Także wtedy, gdy spostrzegła, że Saskia leci z zamiarem spałowania Kasi. Ruby podleciała więc do obrończyni swojej drużyny – a przynajmniej miała taki zamiar. Nagle jednak pojawiła się chmara bzyczków, które ją dosłownie zaatakowały, przez zaatakowały miała na myśli, że wleciały prosto w nią i nie mogła się od nich opędzić. Próbowała, rzecz jasna, nie wiedząc, że wyglądała teraz jak obłąkana, bo nikt prócz niej nie widział tych owadów. Pozostawała jej wiara, że Fitz szybko zorientuje się w sytuacji i przejmie dowodzenie i obronę Milburn na siebie. Świat oszalał i ona najwyraźniej też…

Widziadła: nie
K6: 6 po 2 przerzutach
Kuferek:21 GM
Własny sprzęt: -
Wykorzystany sprzęt drużyny: caly
Łączna liczba punktów: 30
Pozostałe przerzuty: 1/3

Jestem niezwykle zajarany meczem i ponowną współpracą z Rubsonem. Kiedy ta wygłasza jak zwykle niesamowitą przemowę, ja stoję za nią jak bodyguard i klaszczę na każdą końcówkę zdania. Aż pewnie jest poirytowana moja przesadną zapalnością, ale co zrobić, takiego mnie kocha.
Lecimy na boisko i pilnie patrolujemy tereny, jak zwykle super zgrani. Na początku idzie nam dosko! Bramkarz zajebuje Krukonów zajebuje się mułem, więc z łatwością strzelamy gola, praktycznie za darmo. Zastanawiam się chwilę czy to na pewno jest fair grać kiedy komuś co raz coś odwala. Może powinniśmy robić powtórki akcji czy coś? A co jeśli Moe się odpali akurat przy łapaniu znicza? Odrobinę po raz pierwszy zaczynam się martwić, ale nie ma na to czasu, bo Saskia celuje już w dupeczkę mojego brata, więc muszę lecieć ją obronić razem z Rubsonem. Chociaż może jak jej się dostanie będzie miała równie brzydką mordkę co Rojs i będa idealnie do siebie pasować.
Ruby pierwsza dolatuje do tłuczka, by bronić Kasi, ale nagle kompletnie coś jej odwala i szamocze się w miejscu, jezu czy to znowu te halucynacje? W ostatniej chwili dołączam do Ruby, pojawiam się przed Kasią i z całej siły uderzam w tłuczka, broniąc dziewczyny, która musi teraz TYLKO obronić.
- RUBY! - krzyczę do kapitanki i łapię ją zmartwiony za ramię. - Nic tu nie ma! Żyjesz? - pytam rozglądając się w popłochu czy nie powinniśmy być gdzieś indziej, ale przecież ważniejsze żeby jej nic się nie stało.

Widziadła: (J) nie (A)
K6: 3->5->5 żal linkować, nie bronię ;-;
Kuferek: 25 GM
Własny sprzęt: błyskawica, kompas, kask (+8 )
Wykorzystany sprzęt drużyny: ochraniacze, rękawice, gogle, koszulka (+4)
Łączna liczba punktów: 37
Pozostałe przerzuty: 1/3


Na boisku zaczęły dziać się dziwne rzeczy. Kate obserwując poczynania innych graczy miała wrażenie, że część z nich grała w jakąś inną grę niż Quidditch. Może był to wpływ tego wróżkowego pyłu? W końcu nie od wczoraj mówiło się o wzrastającym ryzyku halucynacji w związku z jego wzrastającym stężeniem. Zdążyła się nawet zmartwić, że ktoś zrobi sobie krzywdę, ale wtem krzywda mogła stać się jej. Oczywiście, że dopatrywała się w posłanym do siebie tłuczku czegoś bardziej personalnego niż wyłącznie pełnienia funkcji pałkarza przez Saskię. Niepewna, czy któryś z Gryfonów zdąży ją obronić, nie była w stanie w stu procentach skupić się na obronie. I choć rozpędzona piłka finalnie jej nie dosięgła, ona sama nie zdołała zatrzymać lecącego w pętlę kafla. Popatrzyła na Fitzroya z mieszaniną wdzięczności i wstydu, że mimo tak wspaniałej obrony jej głowy, nie sprostała zadaniu.
Wznowiła grę podając do Adeli i trzymając w myślach kciuki, że dziewczyna zawojuje i odrobi jej stracone punkty.

Powiedzieć, że Adela była podekscytowana to nic powiedzieć. Od dłuższego czasu była na rezerwie drużyny Gryfonów, uczestniczyła w treningach, ale niestety nie miała szansy zagrać - może to i lepiej, biorąc pod uwagę jej skłonność do obrażeń.
Tym razem się to udało, więc z wielką ekscytacją weszła na boisko, mając nadzieję na wspaniały mecz. Początkowo nie miała szansy się wykazać, lecz gdy jej przyjaciółka Kate nie obroniła rzutu, Honeycottówna przechwyciła piłkę. Liczyła, że to będzie jej wielki moment, ale niestety została otoczona, więc nie chcąc stracić kafla, przerzuciła go do kolejnej graczki. Miała nadzieję, że w dalszej części meczu, uda jej się udowodnić swoją wartość.

Widziadła: (B) nie
K6: 4
Kuferek: 2 GM
Własny sprzęt: -
Wykorzystany sprzęt drużyny: Błyskawica (+4), kask (+1), ochraniacze (+1), rękawice z cielęcej skórki (+1), gogle (+1), koszulka quidditchowa (+1), kompas miotlarski (+1)
Łączna liczba punktów: 12
Pozostałe przerzuty: 0/1

Widziadła: (J) nie
K6: 2 po przerzucie
Kuferek: 39 GM
Własny sprzęt: -
Wykorzystany sprzęt drużyny: cały
Łączna liczba punktów: 49
Pozostałe przerzuty: 3/4

W końcu nadszedł dzień meczu z Krukonami. Szczerze powiedziawszy to Mulan nie była do końca pewna tego jak w ogóle miałoby to wszystko wyglądać skoro szalała ta cholerna mgła. Mogli przecież się wszyscy pozabijać gdyby tylko dopadły ich nagle te wszystkie haluny, ale to pewnie dodawało jedynie całej grze smaczku. Już i tak musieli się użerać z morderczymi kuleczkami także dodatkowe ryzyko nie powinno im robić różnicy. Najważniejsze było, że Moe zaprosiła ją do składu, gdzie miała zająć się profesjonalnym przerzucaniem kafla. Jeszcze pokaże wszystkim na co było ją stać.
Przez dosyć sporą część meczu nie miała nawet okazji do tego, aby dotknąć kafla. Starała się zamiast tego blokować przeciwnych ścigajacych, aby nie mogli przejąć piłki, gdy znajdowała się po stronie Gryfów lub też, aby wyraźnie zmniejszyć ich pole manewru przez obstawienie jednego z graczy i przeszkadzanie w podaniach. W końcu jednak kafel trafił do niej dzięki uprzejmości Adelki, a sama Huang mogła pomknąć dalej i wykonać, miejmy nadzieję, całkiem udany rzut.

Widziadła: nie
K6:
K100 / litery: 9 po trzech przerzutach
Kuferek: 152 GM
Własny sprzęt: full +13
Łączna liczba punktów: 165
Pozostałe przerzuty: 13/16

Względnie szybko doszła do siebie, choć pewne ogłupienie wciąż nieubłaganie z nią zostało. Wróżkowa klątwa trzymała się boiska w najlepsze i wywoływała coraz większy chaos w szeregach obu zespołów. Zanim zorientowała się jednak w sytuacji wokół niej, Brandon zdążyła wystrzelić gdzieś w dal. Kto wie, czy za zniczem, czy kolejnym latającym zwierzątkiem z przybytku profesora Rosy. Davies dobrze wiedziała, że musiała zająć się sobą i własnymi staraniami, zamiast podążać śladami Krukonki. Trzymając się z tyłu pozwalała sobie na zbyt duże szanse na to, by przy konieczności reagowania już na starcie było na chwycenie znicza za późno.

Widziadła: nie
K6:
[strike]K100 / litery: 1 - 85
Kuferek: 81 GM
Własny sprzęt: własny (+12)
Wykorzystany sprzęt drużyny: -
Łączna liczba punktów: 93
Pozostałe przerzuty: 8/9

Stworzenia zniknęły, a Victoria kichnęła, zdając sobie sprawę z tego, że niewątpliwie uległa wpływowi smogu, jaki unosił się ponad boiskiem. Nie było to nic przyjemnego, by nie powiedzieć, że było w tym wszystko to, czego się nie chciało. Obawiała się, co będzie działo się dalej, spodziewając się wypadków i katastrof, tym bardziej że chichot, jaki słyszała wcześniej, nadal zdawał się brzmieć jej w uszach. Nie było w tym niczego przyjemnego, właściwie miała ochotę zgrzytać na to zębami i nic nie mogło tego tak naprawdę zmienić. Trudno było rozglądać się w takich warunkach za uciekającą piłką, trudno było tak naprawdę zrobić cokolwiek sensownego, ale nie pozostawało jej nic innego, jak spróbować ponownie dostrzec złoty błysk. Bez tego znajdowała się w całkowitej ciemności i miała jedynie nadzieję, że unoszący się wszędzie pył tym razem jej nie zmyli. I nie wywoła u niej jakichś szalonych halucynacji, z którymi nie miała ochoty się zaprzyjaźniać.

Widziadła: nie
K6: 2 → 6
Kuferek: 40
Wykorzystany sprzęt drużyny: cały (+10)
Łączna liczba punktów: 50
Pozostałe przerzuty: 4/5

Nie wiedziała co się dzieje. Dotychczas raczej jakoś ją nie dotykały konsekwencje, no właśnie – czego dokładnie? Widziała swoich znajomych, którzy znienacka zaczynali się rozbierać i których powstrzymywała, zanim mogli czegoś żałować, choć za każdym razem walczyła między „zobaczmy co się stanie” a „weź im pomóż”. Widziała też tych, którzy nagle kładli się na ziemi, albo teleportowali nie wiadomo gdzie. Ale jeszcze nigdy jej to nie dotknęło. Pluła sobie w brodę, że właśnie na meczu, że właśnie podczas rozpoczętej akcji!! Odganiała się jednak od wyimaginowanych bzyczków i dopiero głos Fitza sprowadził ją na ziemię, no, nad ziemię będąc dokładniejszym.
— CHOLERA — powiedziała, gdy tylko jej wzrok stał się przytomniejszy, bzyczki jak znienacka się pojawiły tak zniknęły, a ona teraz patrzyła nieco wystraszona na Fitza. Dobry Merlinie, dobrze, że w tym wszystkim nie spadła z miotły… — Co się stało? — zapytała go i na pewno wiedział, że wcale nie chodziło o jej stan, bo doskonale wiedziała co się z nią działo – zwyczajniej oszalała, ale pytała go o sytuację na boisku, by nadrobić czas, w którym była, cóż niedysponowana. Nerwowo też zerkała na sędziego, w obawie, że przez tę chwilową niedyspozycję zostanie zdjęta z boiska, a tego nie wybaczy nikomu, nawet jeśli miała obwiniać samego Merlina i wyklinać go po wsze czasy.
W końcu jednak wypatrzyła swoją okazję, kiedy Vicka zaczęła lecieć trochę zbyt szybko, trochę za bardzo w jednym kierunku. Wiedziała, że jednocześnie jej drużyna rzucała na pętle i musiała podjąć szybką decyzję. Jeśli stracą od jej uderzenia szukającą, albo chociaż trochę ucierpi… Skierowała się w stronę Brandon, uznając, że 10pkt w razie czego nie jest aż tak warte tego odbicia. Nie wahała się dłużej. Poleciała szybko w stronę tłuczka, pięknie switchując rękę w kombinacji i z całej siły odbiła agresywną piłkę w Victorię. Jej euforia była powalająca, kiedy tłuczek przywalił szukającej, a Ruby widziała jak nie jedna, a obie z pałkarek drużyny przeciwnej próbują obronić swojego gracza. Bezskutecznie. Odruchowo odwróciła się na trzonku, szukając @Fitzroy Baxter, a kiedy pochwyciła wzrokiem jego spojrzenie, krzyknęła:
— WIDZIAŁEŚ?

Widziadła: nie
K6: 2 -> 3 -> 2
Kuferek: 12 GM
Własny sprzęt: wpisz
Wykorzystany sprzęt drużyny: komplet
Łączna liczba punktów: 22
Pozostałe przerzuty: 0/2

Jenna miała naprawdę poważne plany na ten mecz. Po to prowadziła trening, po to opracowała taktykę, którą się podzieliła z drużyną. I wyszło na to, że gryfoni pomyśleli dokładnie o tym samym co ona. Trzecioklasistka pierwszy raz grała na stanowisku pałkarki, a chociaż trenowała naprawdę wytrwale, nie była w stanie obronić ataku wprawionej kapitanki gryfonów. A próbowała z całych sił. Dziewczynka była naprawdę zrozpaczona, ale nie mogła się poddać. Może i tę potyczkę przegrała, ale to jeszcze nie koniec meczu. No i była szansa, że Sasi się uda obronić ich szukającą.

Widziadła: nie
K6: 2
Kuferek: 24
Własny sprzęt: Miotła sportowa Starsweeper (+6 GM)
Wykorzystany sprzęt drużyny: całe ubranko (+7 GM)
Łączna liczba punktów: 37
Pozostałe przerzuty: 1/3

   Coś tu było zdecydowanie nie tak — i nie trudno było zauważyć, że przynajmniej zachowanie części zawodników było dosyć... nietypowe. Wróżkowy pyłek nie był przynajmniej stronniczy, atakując to błękitnych, to czerwonych i wyglądało na to, że nie ma sposobu by go uniknąć. Próbowała dostrzec w powietrzu jakieś błyszczące drobiny, coś co mogłoby wskazywać, by unikać niektórych miejsc, ale to byłoby zbyt proste. I wymagało czasu. A w trakcie meczu ciężko było o wolną chwilę na rekonesans.
   Złapała kątem oka ruch, którym okazała się Ruby, celująca wyjątkowo nie w ścigających, a w oddaloną personę, którą okazała się Victoria. Szukająca nie wydawała się nawet świadoma, że stała się celem pałkarki — Jenna już się ustawiała, próbując bronić. A kiedy tłuczek przeleciał nad jej pałką, Saskia z całych sił próbowała go dogonić, niemal przytulając się do miotły, by zwiększyć prędkość lotu. Tak czy inaczej, była zbyt wolna. A dodatkowo coś ją rozproszyło. Na ułamek sekundy, gdzieś z boku, gdy złapała spojrzeniem blond włosy na trybunach. Nie, nie, nie. To tylko ten cholerny pyłek...

Widziadła: nie
K6: 2
Kuferek: 10 GM
Własny sprzęt: +7 za miotle Boyden
Wykorzystany sprzęt drużyny: ta reszta co jest oprócz miotły
Łączna liczba punktów: 20
Pozostałe przerzuty: 2/2

Kiwam głową na słowa Marceli i robię dokładnie tak jak mi kazała, licząc na to że wie co mówi. Szło nam... jakoś. Ogólnie cały mecz jest spaczony głównie przez to, że jak się okazało nie tylko ja odleciałem (metaforycznie). Nasze szukające ewidentnie miały gdzieś znicza i gapiły się w niebo. Korzystając z faktu, że u nas niewiele się działo krzyknąłem do Viki, żeby się opamiętała i miałem szczerą nadzieję, że mnie usłyszała.
Gdzieś tam w tle widziałem, że Saskia przegrała pojedynek na pałki kapitanek, ale wcale nie nie dzięki doskonałej interwencji Ruby, która zachowywała się równie racjonalnie co połowa zawodników na meczu. Mimo wszystko - graliśmy dalej.
Wkrótce jednak wszystko wróciło do porządku dziennego, w miarę przynajmniej. Nagle Ruby zaatakowała naszą szukającą i tym razem wygrała pojedynek z Saskią. Na szczęście nie widziałem tego dobrze, bo właśnie musiałem bronić po raz drugi. Tym razem żaden pył wróżek nie mógł mi odebrać tego zwycięstwa i z łatwością łapię kafla, po czym podaję do Marcelki, z którą najwyraźniej jestem teraz niesamowitym teamem.

Widziadła: G, nie
K6 + przerzuty: 6
Kuferek: 19
Wykorzystany sprzęt drużyny: (ekwipunek szkolnych drużyn)
Łączna liczba punktów: 29
Pozostałe przerzuty: 1/2
Oberwania tłuczkiem: -

Penelopa znowu daje rade, nie wychodząc z formy, mimo że przecież nie jest w pierwszym składzie, tylko z tych rezerwowych. Cała nadzieja teraz, aby rzut dotarł do celu i obrońca Kasia dała dupy. Gdzieś Marcella wypatruje Sasie, która musi w końcu kogoś spałować! Chociaż tablica wyników mówi, że to Gryffki prowadzą, nikt tu nie zamierza jeszcze płakać. Cała nadzieja w szukających, którzy... z pewnością szukają czegoś do wciągnięcia niż znicza, ale krukonka tego nie wie, bo obserwuje kafla, ta piłka jest dla niej najważniejsza! Pałkarze zaciekle bronią Kasi, szczególnie ten taki jeden Baxter, bo Maguire to świruje, jak tu większość. Co się tu dzieje? Hudson zastanawia się, kiedy i ona coś zobaczy, najlepiej gola przelatującego przez bramkę czerwonych. Gdyby Penelopie dać szanse... O! I przeleciało! Milburn nie broni! W marcellowym sercu jakaś taka radość się objawiła, zaraz to jednak czujnym okiem śledzi podanie Kasi do Adele, która podaje do Mulan. Hudson chce coś zrobić, jakoś odzyskać tego kafla, ale one wszystkie takie szybkie są te dziewczyny z Gryffindoru! No i ta Huang się tak gimnastykuje, że tu ciężko coś zrobić! Najgorsze jednak jest to, że Vika obrywa tłuczkiem ze strony Ruby! A pałkary Ravenclawu nic na to nie mogą poradzić, nie dobrze tak to Hudson zmotywowało, że jak tylko dostała kafla od Augusta, wpierw się do niego ślicznie uśmiechając, pomknęła na pętle, rzucając z wielkim zaangażowaniem i kruczą celnością, siłą buhorożca, ciekawe co na to śliczna Kate?

Widziadła: (J) nie (F)
K6: 1->4
Kuferek: 25 GM
Własny sprzęt: błyskawica, kompas, kask (+8 )
Wykorzystany sprzęt drużyny: ochraniacze, rękawice, gogle, koszulka (+4)
Łączna liczba punktów: 37
Pozostałe przerzuty: 0/3 ;-;

Gra toczyła się dalej, a Kate musiała szukać motywacji gdzieś głęboko w sobie, usiłując znaleźć równowagę wewnętrzną i uspokoić pulsujące w szyjach tętnice, przez które dudniło jej w uszach. Przepuszczony gol, choć na razie jeden, psuł jej statystykę i niestety trochę demotywował do dalszej walki. Od razu wspominała poprzedni mecz i problemy, jakie sprawili jej ścigający Slytherinu, a także tamtejsi pałkarze, którzy z wyjątkową częstotliwością posyłali w jej kierunku tłuczki, chcąc zafundować jej nokaut. Tłuczek od Saskii, choć nie trafił w nią, wybił ją skutecznie z wcześniejszego skupienia. Niby wiedziała, że musiała uważać na wszystko i wszystkich, ale teraz miała się na baczności podwójnie. Choć nie rozmawiały ze sobą, miała niejasne wrażenie, że atak Krukonki nosił znamiona czegoś więcej niż tylko próby poprowadzenia drużyny do wygranej. Może tylko nakręcała się w swojej głowie?
Poprawiła chwyt na trzonku miotły, gdy zaobserwowała przesunięcie gry na ich połowę oraz nacierającą na nią ścigającą Ravenclawu. Przygotowała się do obrony i tym razem z sukcesem wyłapała kafel, choć musiała przyznać, że sprawił jej nieco problemu. Gdyby ruszyła o sekundę później w miejsce, w którym sądziła, że kafel poleci, mógł on z całą pewnością przechylić szalę zwycięstwa dla przeciwników. Oddała kafel Drake'owi szybkim, celnym podaniem, po czym wróciła do krążenia przy pętlach jak pies broniący terytorium.

Widziadła: 1
K6: 1
Kuferek: 40 GM
Własny sprzęt: Błyskawica doskonałą
Wykorzystany sprzęt drużyny: cała reszta
Łączna liczba punktów: 52
Pozostałe przerzuty: 5/5

Poprzedniego gola udało mu się trafić. O dziwo. Naprawdę miał szczęście że efekt pyłku dorwał obrońcę kruczków, a nie Drejka. To zdecydowało o zdobyciu gola. W międzyczasie i Krukom udało się zdobyć bramkę, co skomentował jedynie krótkim westchnięciem. Gra toczyła się dalej i kiedy tylko złapał piłkę, ponownie starał się wypatrzyć okazję. I kiedy tylko ją wypatrzył, ponownie rzucił się na bramki i zaczął celować w jedną z pętli z nadzieją że August się nie wyrobi. Albo ponownie dopadnie go pyłek.

Widziadła: nie
K6:
K100 / litery: C
Kuferek: 152 GM
Własny sprzęt: full +13
Łączna liczba punktów: 165
Pozostałe przerzuty: 13/16

Początek był trudny, w mecz wchodziła zdecydowanie zbyt długo, ale niewiele oznaczało to w kontekście tego, jak radziła sobie reszta drużyny. I, przede wszystkim, w jakim stopniu współpracowała. W pewnym momencie doszło do tego, że Gryffindor w osobie Ruby Maguire zafundował Victorii srogie lanie i nie pomogło ani święty boże kostkowe krukonicy Larson. Nie pomogło zupełnie nic.
Davies spróbowała skwitować to w najlepszy możliwy sposób - zyskaniem przewagi, zdobyciem pola widzenia, ucieczką od kłębów pyłu, nabraniem odpowiedniej perspektywy do dalszych łowów. Czuła, że moment przesądzający o wyniku meczu, o ile Gryfoni nie zmiażdżą wcześniej Edgecumbe'a seriami rzutów, zbliżał się wielkimi krokami. Wszystko szło w dobrym kierunku, Kate nie pękała, Ruby sprzątała bałagan i ustawiała zespół, Gwen trzymała kciuki.
Davies znów upewniła się, że znajdowała się w odpowiednim dla siebie miejscu i otoczeniu. I właśnie dla tej świadomości warto było przykładać tyle starań.

Widziadła: nie
K6:
[strike]K100 / litery: G
Kuferek: 81 GM
Własny sprzęt: własny (+12)
Wykorzystany sprzęt drużyny: -
Łączna liczba punktów: 93
Pozostałe przerzuty: 8/9

Właściwie z każdą kolejną chwilą zdawała sobie coraz bardziej, że mecze zaczęły ją nudzić, stając się dla niej obowiązkiem. Właściwie jak połowa rzeczy w Hogwarcie. Uśmiechnęła się pod nosem, dochodząc do wniosku, że była na to wszystko zwyczajnie za stara, więc cieszyła się, że do końca roku zostało ledwie kilka miesięcy. Niewiele, naprawdę niewiele, a mecze nie były aż tak częste, by musiała rozpaczać. Potrząsnęła głową, skupiając się ponownie na boisku, na grze, kątem oka obserwując to, co się działo, ale skupiała się na czymś innym. I pewnie to skupianie nie było najlepsze, ale cóż, życie było niesprawiedliwe, a ona naprawdę nie czuła ducha rywalizacji, jaki najwyraźniej popchnął innych do próby wyrzucenia jej z siodła. Ale to, cóż, niedoczekanie.

Widziadła: nie
K6: 6
Kuferek: 10 GM
Własny sprzęt: +7 za miotle Boyden
Wykorzystany sprzęt drużyny: ta reszta co jest oprócz miotły
Łączna liczba punktów: 20
Pozostałe przerzuty: 2/2

Trzeba przyznać, że Gryfoni grali bardzo twardo i prowadzili prawdziwe natarcie na bramki. Całe szczęście, byłem dziś w formie. No oczywiście oprócz momentów w których nacierały na mnie jakieś halucynogenne pyłki, tylko wtedy Gryfoni mieli jakiekolwiek szanse by mnie dopaść. Nie miałem nawet chwili odpoczynku, ledwo obroniłem jedną bramkę, już ponownie ktoś szarżował na kolejną pętlę. Ja zaś po raz kolejny wyczułem przeciwnika i łapię w pośpiechu kafla, podając dalej w ekspresowym tempie. Mam nadzieję na jakiegoś MVP meczu, chociaż nie wiem czy to będzie łatwe przebić kapitankę Gryfonów.

Widziadła: (G) nie
K6: 4
Wykorzystany sprzęt drużyny: komplet
Łączna liczba punktów: 10
Pozostałe przerzuty: 1/1

No oczywiście, że jej się udało. W końcu jak Penelopa rzucała, to tak, żeby trafić. Ona miałaby przegrać? Nonsens. Ale Penny nie była ślizgonką. Nie miała ambicji, by brylować ponad wszystkimi. Była krukonką i mimo wszystko rozumowała jak krukon. I jej bystry umysł rozumiał, że tym razem nie mogła sama rzucić do pętli. Podała zatem Marceli, ścigającej z potencjałem i z ustami słodkimi jak miód. O tak, z Marcelle mogła współpracować zarówno na boisku, jak i poza nim. Rzuciła do niej kafla, mrugając z uśmiechem, a potem posłała jej całusa. Tak na szczęście.

/Nicholas Seaver jako Penelopa Mudwater

Widziadła: B, nie
K6 + przerzuty: 4
Kuferek: 19
Wykorzystany sprzęt drużyny: (ekwipunek szkolnych drużyn)
Łączna liczba punktów: 29
Pozostałe przerzuty: 1/2
Oberwania tłuczkiem: -

Jest remis. Śliczna Kate nie daje sobie w kasze dmuchać, a szukające... chyba polecieli na małego drineczka i po kreskę wróżkowego pyłku. Agust po pierwszym fal starcie też się ogarnął, pewnie marcellowe rady podziałały, bo już tak wygląda mniej, jak szaleniec jakiś obłąkany. Podaje ładnie do Penelopy, która precyzyjnie rzuca do Hudson, a ta łapie, zadowolona, że żadna dzisiaj piłka nie uciekła jej z rąk. Odwazjemnia uśmiech Penny, odbierając tego słodkiego całusa na szczęście, z nią to by Marcella mogła i konie kraść! Znowu śmiga, tu wymija, taka z niej miotlara i rzuca na pętle. Ma nadzieje, że w końcu uda jej się trafić. Poprawi humorek pani kapitan Sasi, tylko żeby Jenna przywaliła komuś, a Kasia nie obroniła...

Widziadła: nie
K6: 3
Kuferek:21 GM
Własny sprzęt: -
Wykorzystany sprzęt drużyny: caly
Łączna liczba punktów: 30
Pozostałe przerzuty: 0/3

- To wszystko te halucynacje, połowa osób coś odpierdala... a na meczu... eee, nic takiego, nie możemy strzelić do pętli, chodźmy - tłumaczę @Ruby Maguire, upewniam się jeszcze raz, że wszystko w porządku i kiedy upewniam się, że tak jest, lecimy dalej na walkę.
Po chwili Ruby ma swoją chwilę chwały i ja aż podnoszę do góry pałkę i robię krótki zwycięski taniec na miotle. - JESTEŚ DOSKA - krzyczę tylko na jej pytanie i ponownie rzucamy się w wir walki.
Latamy z jednego końca boiska na drugi i staramy się opanować sytuację. Jednak atak na Morgan widzimy o kilka sekund za późno. - Moe! - krzyczę i już lecę w stronę tłuczka, macham pałką, ale już widzę, że nie zdążę. Z nadzieją patrzę w stronę Ruby, licząc na to że chociaż ona ją dogoni.

Widziadła: nie
K6: 1
Kuferek: 12 GM
Własny sprzęt:  
Wykorzystany sprzęt drużyny: komplet
Łączna liczba punktów: 22
Pozostałe przerzuty: 0/2

Nie udała jej się obrona, ale Victoria i tak poradziła sobie z tłuczkiem. Nie pierwszy to i zapewne nie ostatni na jej miotlarskiej drodze. Jenna mogła odpuścić obronę i przejść do ataku, czyli realizacji swojego początkowego planu. Nie patrząc na to, czy pozostali potrzebują ochrony, poleciała w stronę szukającej przeciwnej drużyny i posłała w jej stronę najsilniejszy atak, na jaki była w stanie się zdobyć. I chyba skutecznie. A przynajmniej celnie, o ile nie zostanie powstrzymany przez kogoś szybszego i silniejszego od niej. A o to na tym boisku nie było trudno.

Widziadła: nie
K6: 1 → 5 → 3 → 5
Kuferek: 40
Wykorzystany sprzęt drużyny: cały (+10)
Łączna liczba punktów: 50
Pozostałe przerzuty: 1/5

Wszystko działo się szybko, tu ktoś strzela na pętle, tu ktoś bronił, szło obu stronom wyjątkowo dobrze, mimo tych dziwnych halucynacji, które łapały ich z początkiem meczu. Zdawało się jednak, że im dalej gra trwała, tym pyłku widocznie było coraz mniej, może przecinanie powietrza miotłami rozrzedzał szkodliwy pył, który działał im wszystkim na nerwy, i głowy.
Wciąż zadowolona ze swojego poprzedniego popisu, teraz patrzyła jak Fitz leci, by bronić ich szukającą. Widocznie Krukoni zamierzali zrobić to samo co ona wcześniej. Podleciała trochę bliżej i już w momencie, w którym pałka nie stykała się jeszcze z piłką, ale była temu bliska – wiedziała, Fitz spudłuje. Nachyliła się więc na trzonkiem miotły i pognała w ich stronę. Chciała pomóc, ale coś poszło nie tak w tej akcji, od samego początku do końca, bo i Ruby pałka trafiła pod kątem, ledwie ślizgając się po tłuczku, który trafił z Morganę.
— CHOLERA JASNA — powiedziała, mając nadzieję, że ten jeden błąd nie zaważy na całym meczu. Myliła się. Niech to szlag.

Widziadła: (J) -
K6: 3
Kuferek: 25 GM
Własny sprzęt: błyskawica, kompas, kask (+8 )
Wykorzystany sprzęt drużyny: ochraniacze, rękawice, gogle, koszulka (+4)
Łączna liczba punktów: 37
Pozostałe przerzuty: 0/3 ;-;

Niestety dobra passa dość szybko minęła. Akcja rozgrywała się wartko i trzeba było przyznać, że ścigające Ravenclawu nacierały na pętle Gryffindoru ze zdwojoną mocą. Kate miała wrażenie, że kafel zdecydowanie za szybko i za często wracał do niej. Musiała być w ciągłej gotowości, a zaczynała już nie tylko odczuwać zmęczenie, ale także uporczywe swędzenie w nosie od osiadającego na nim wróżkowego pyłku. Zastanawiała się, kiedy przyjdzie jej kolej, by ulec paskudnym halucynacjom, zawieszona na miotle wysoko w powietrzu - przepis na katastrofę? Nie większą, niż to, co wydarzyło się w przeciągu kilku kolejnych sekund. Nie udało jej się obronić lecącego do pętli kafla, lecz zanim zdążyła wznowić grę podaniem, stała się najgorsza rzecz na świecie...

Widziadła: nie
K6: 5, 5
K100 / litery:
Kuferek: 81 GM
Własny sprzęt: własny (+12)
Wykorzystany sprzęt drużyny: -
Łączna liczba punktów: 93
Pozostałe przerzuty: 6/9

Tłuczek, który ją trafił, w pewnym sensie ją zirytował, ale była przyzwyczajona do podobnego bólu. Nie raz i nie dwa zapoznawała się z tymi piłkami, najczęściej otrzymując mało przyjemny cios w brzuch, teraz jednak nie było aż tak tragicznie. Może to przez te dziwne zwidy, jakich wcześniej doświadczyła, a może przez coś zupełnie innego, trudno było jej powiedzieć. W końcu może do tego przywykła, to również była jakaś opcja, z którą mogła się zgodzić. Domyślała się, że później odchoruje to uderzenie, ale nie mogła teraz nic na to poradzić, miała ważniejszą sprawę na głowie. Upewniła się jedynie, że tłuczek zniknął i rozejrzała się znowu.
Żeby zobaczyć znicza właściwie tuż przed sobą. Tak po prostu, jakby od dawna tam był. Zamrugała, jakby chciała się upewnić, że to nie są kolejne halucynacje i jedynym zrywem podleciała do piłeczki, żeby zwyczajnie złapać ją, nim ucieknie i podniosła rękę w górę, w ten sposób oznajmiając, że mecz można było uznać za zakończony. Miała tylko nadzieję, że inni to zauważą w tym całym smogu.