First topic message reminder :

Klasa OPCM

W tej średniej wielkości klasie znajdującej się na pierwszym piętrze, od lat odbywają się zajęcia z Obrony Przed Czarną Magią. Ze względu na średnie wymiary pomieszczenia, dwa rzędy ławek są stosunkowo blisko siebie ustawione. Nie jest to najlepiej oświetlona klasa. Jednak ściany zdobią różne lampy dające nieco jasności. W rogu pomieszczenia, nieopodal biurka nauczyciela, znajduje się gablota na której można znaleźć wiele nieco poniszczonych już książek dotyczących OPCM.

Opis zadań z OWuTeMów:

---

Prawdę mówiąc, Cherry niezbyt lubiła lekcje Obrony Przed Czarną Magią. Niesamowicie peszyło ją uczęszczanie na zajęcia prowadzone przez dyrektorkę - nie mogła się do tego przyzwyczaić. Ilekroć na Bennett wpadała, to zaraz się plątała i gubiła we własnych myślach, bo jednak trochę inaczej patrzyła na nauczyciela, a na dyrektora. Zdawało jej się, że to wywiera dodatkową presję, a Wiśnia wcale się na tych lekcjach nie popisywała. Nie była szczególnie zdolną czarownicą, nad czym jej matka zawsze bez skrupułów ubolewała; przynajmniej z miotłą sobie radziła, co ratowało ją w oczach ojca.
I to na miotle jej zależało. Wiśnia nie potrafiła posiąść się z radości, która towarzyszyła jej od momentu podjęcia się pracy w Muzeum Quidditcha - nieistotne, że nie wzięto jej pod uwagę na stanowisko przewodnika, jej jak najbardziej pasowało rozpoczęcie od małych kroczków; mogła sprzedawać bilety! Samo to wydawało jej się fenomenalne. Zajarała się tak mocno, że nawet kiedy miała przerwę pomiędzy lekcjami, to siedziała z nosem w książce Jak spaść z miotły, traktującej o niebywale ryzykownych akrobacjach powietrznych. Nic dziwnego, że zjawiła się w sali tuż przed rozpoczęciem zajęć; wciągnęła się w lekturę i zapomniała o całym świecie. W końcu weszła do pomieszczenia, pomrukując "dzień dobry", chociaż dyrektorki jeszcze tu nie było.
Znalazła wolne miejsce, usiadła i wyjęła różdżkę, doczytując o zmodyfikowanym Zwisie Leniwca.

Grupa: Y
Czy zgadujesz jakie to stworzenie sam? Nie

Zaklęcia ofensywne: Zaklęcie żądlące i Conjunctivitis
Zaklęcia transmutacyjne: Vertebra Verto
Zaklęcia defensywne: Sonus Fragore

Uniosła do góry brwi, słysząc odpowiedź Wacława - czy on jej w ogóle nie słuchał? No dobrze, z tym słuchaniem to przesadziła, ale widać było, że chłopak chyba w ogóle olał jej wkład w lekcję i nawet nie zaszczycił spojrzeniem pergaminu, na którym wypisała ofensywne zaklęcia, stwierdzając, że tylko tego im brakuje. Może też miał gorszy dzień? Cmoknęła niezadowolona, przenosząc wzrok na ślizgona, o którym wiedziała tyle, że to przedstawiciel rodu Dear i chociaż z oczu mu średnio patrzy, to jakoś najbliżej jej do niego było w trakcie dzisiejszej lekcji.
—  Dear ma racje, Sonus fragore ma sens — zapisała na kartce, powtarzając czynność stukania w notes, co by zwrócić na siebie uwagę. Tym razem jednak machnęła Wacławowi piórem po nosie, żeby zwrócić jego uwagę. Wyglądała na to, że przypadła jej rola skryby, posłusznie więc skreśliła niepasujące zaklęcia, pozostawiając tylko te, które zadziałałyby w trakcie bliskiego spotkania z Czarnołuskim Lanternsharkiem. I tak wyglądało na to, że czas się kończy, a współpraca wewnątrz grupy szła im tak o, srako. — Wszyscy się zgadzają?

ZAKLĘCIA OFENSYWNE: Drętwota, Nullanullae(tylko w zwarciu), Orbis
ZAKLĘCIA TRANSMUTACYJNE: Vertebranimatum
ZAKLĘCIA DEFENSYWNE: Arresto Momentum

Szybko zerknął na listę sporządzoną przez Cleo. Dobrze że to ona pisała. Osobiście bazgrał nieco niewyraźnie, a jej pismo było miłe dla oka. Jeśli chodziło o treść, to zdecydowanie się zgadzał. Udało się im wykreślić te nieprzydatne w danej sytuacji zaklęcia i pozostawić jedynie te, które jednak można było na spokojnie zastosować. - Chyba wszystko jest w porządku. Mamy to - Rzucił z malutkim uśmiechem. Odnośnie Orbis rzucił jeszcze krótkim infem w stronę Harmonijki. - Prawda. Gdy spęta się im pysk łagodnieją. Orbis w sumie moogłoby zastąpić wędzidło. Tak myślę. - Nie jest to coś czego by próbował w praktyce bez przygotowań, ale zdecydowanie zasługiwało na zbadanie. - Chociaż szczerze... Nie wiem czy Nullanullae nie powinno być skreślone. Nie możemy zapominać że jeśli dochodzi do walki z Kelpie, to znaczy że jesteśmy pod wodą. A jej opór raczej skutecznie hamowałby wystrzeliwane igły. Przez to ich dystans byłby dużo krótszy. Zaklęcie miałoby dobrą skuteczność tylko i wyłącznie na bardzo blisko. - Troszkę liznął mugolskiej wiedzy, a i z doświadczenia wiedział że niektóre obiekty pod wodą nie poruszają się zbyt szybko.

Grupa: X
Czy zgadujesz jakie to stworzenie sam? Nie

Zaklęcia ofensywne: Drętwota, Nullanullae (tylko w zwarciu), Orbis
Zaklęcia transmutacyjne: Vertebranimatum
Zaklęcia defensywne: Arresto Momentum

Zachichotała, słysząc uwagę Leroya. Co do pracy w ich grupie nie mogła narzekać - wygląda na to, że wszystko przebiega sprawnie i bez większych niespodzianek. Przeczytała z uwagą to, co napisała Cleopatra. Zgodziła się z nią w dwóch kwestiach.
- Och tak, z pewnością nagły porost włosów u kelpie niezbyt pomoże w przypadku kryzysowej sytuacji. A co do tego lidera, proszę bardzo. Niech Remy się wykaże, zresztą ma gadane jak mało kto. - Zgadzała się z nią co to Orbis, a kwestia Arresto Momentum była dla niej taka logiczna, że nie ulegało wątpliwości to, że to zaklęcie powinno znaleźć się na ich liście.
Pokiwała również głową ze zrozumieniem na to, co powiedział Drake. Osobiście Nullanullae nie było zaklęciem, które pierwsze przyszlo jej do głowy. O wiele  chętniej postawiałby na klasykę taką jak Drętwota czy właśnie zaklęcie spowalniające. Jako, że od dłuższego czasu nie zabierała głosu, postanowiła pokrótce podsumować do następuje.
- Okej, czyli mamy tak. Z atakujących drętwota, bo to must have zawsze i wszędzie. Nulluanulle ale tylko z bliskiej odległości i Orbis. - Tu spojrzała na Harmony z łagodnym uśmiechem na twarzy. - Leroy wskazał, że z transmutacyjnym nada się tylko Vertebranimatum, a Arresto Momentum przyda się z grupy zaklęć ochronnych. Czyli co, wszystko wiemy? - spytała, aby raz jeszcze się upewnić, spoglądając na rysunek przedstawiający kelpie.

Zaklęcia ofensywne: Immobilus, Expulso i Relashio
Zaklęcia transmutacyjne: Vera Verto
Zaklęcia defensywne: Accenure

Słuchał dziewczyn trochę jednym uchem, zastanawiając się, czy Papamobile miała ich za debilu czy faktycznie wymienione zaklęcia były mylące lub zaawansowane. Co do tego drugiego mógł się zgodzić i w sumie gdyby był w piątej klasie to pewnie miałby z tym problem, ale obecnie, widząc propozycje transmutacyjnych rozwiązań mógł tylko uśmiechnąć się pod nosem.
-Vera Verto i tyle, chociaż chętnie zrobiłbym prywatny świstoklik z takiego gada. - Poczatek wypowiedzi rzucił do wiadomości ogólnej, ale koniec był już tylko dla tych, którzy z nim współpracowali. @Elaine Morieu i @Marcella Hudson wykonały kawał dobrej roboty przy swoich zaklęciach więc nie pozostawało nic innego jak czekać na dalszy rozwój wydarzeń.

- Wszystkim grupom dziękuję. - odezwała się Mila po kilku minutach. Zabrała się za szybkie sprawdzenie przy każdym stoliku, jakie zaklęcia wybrali, aby przypadkowo nie przeprowadzili prezentacji błędnie. - Państwo chyba mnie nie słuchali, jak opowiadałam o użyciu Flipendo w obronie przez trytonem. W walce z lanternsharkiem to też jak najbardziej będzie mieć zastosowanie. Proszę dodać Flipendo do listy. - poprawiła grupę Y, która jako jedyna popełniła błąd.

---

Fabularnie: cała wasza grupa staje przed klasą przy tablicy, na której wypisuje konkretne wybrane do walki z danym stworzeniem zaklęcia. Omawiacie pokrótce co to za zwierzę, jakie są jego słabe punkty, co jest jego siłą, później zaklęcia; jak działają, dlaczego uważacie, że mogłyby się przydać, jaką taktykę obralibyście. Trwa to jakieś dziesięć minut. Następnie kilka słów od profesorki.

Mechanicznie: Prezentuje cała grupa, ale mówi przede wszystkim jedna osoba wybrana przez was. Ten powiedzmy "lider" ma za zadanie rzucić 2k6. To będzie bazowy wynik od jakiego startujecie. Kluczem jest zdobyć jak najwięcej punktów, bo taka grupa zyska mnóstwo punktów za najlepszą prezentację (+10 dla domu dla każdego członka oddzielnie), więc warto się postarać. A punkty będzie można zdobywać przez cały ten etap, albowiem pozostali członkowie grupy mają w swoich postach do wyboru:
- pomóc swojej grupie
- przeszkadzać przeciwnej grupie
- nic nie robić

1. Opcja pomocy zakłada, że przykładowo dopowiadacie jakąś ciekawostkę, wyjaśniacie szerzej któreś pojęcie, pomaganie w dobraniu odpowiednich słów liderowi, no wszystko co sobie wymyślicie. I zawsze dostaniecie za to +2 punkty do ogólnego wyniku drużynowego.
2. Opcja przeszkadzania zakłada, że specjalnie coś robicie, co utrudnia innym prezentowanie, przykładowo zadajecie jakieś podchwytliwe, głupie pytania zbijające z pantałyku, głośno rozmawiacie, rozpraszanie lidera, posyłacie w niego papierowe samolociki, jak profesor nie patrzy i tego typu rzeczy.
Tutaj należy rzucić literką.
Samogłoska mówi, że wam się udaje i tamta drużyna odpisuje aż -6 punktów od swojego ogólnego wyniku. Ale spółgłoska to bycie zauważonym w swoich niecnych poczynaniach przez nauczycielkę (nie będzie za to minusowych punktów dla domu, ale mogą być innego rodzaju konsekwencje, na przykład szlaban). Także jest ryzyko, ale może być również spory zysk, jeśli chcecie obniżyć czyjś wynik, aby wyjść na przód. Maksymalnie wynik grupy może spaść do 0.
3. Nicnierobienie to natomiast robienie nic, więc niczym nie rzucacie, nic nie zyskujecie, nic nie tracicie.

Uwaga! Każdy z grupy oprócz lidera może napisać do trzech postów, a w każdym ma wybór. Może trzy razy pomagać swojej drużynie, może dwa razy pomóc, raz przeszkodzić, może trzy razy nic nie robić, to już wy wybieracie. Możecie też napisać tylko jeden post. Lider musi napisać przynajmniej jeden, może więcej, ale nie pomaga ani nie przeszkadza. Uwaga, tu się może nieco rypnąć chronologia, więc proszę się tym nie przejmować i jeśli chcecie napisać, że przeszkadzacie X to uznajecie, że akurat mają swoją prezentację i tyle.

Kod dla lidera

Kod:

<zg>Lider X/Y/Z</zg>
<zg>2k6:</zg> wpisz

Kod dla pozostałych członków grupy:

Kod:

<zg>Grupa:</zg> X/Y/Z
<zg>Co robię?</zg> Pomagam | Przeszkadzam X/Y/Z | Nic
<zg>Wynik grupy po moim działaniu:<zg> wpisz liczbę

W razie pytań pw stoi oczywiście otworem. Lekcję zamknę 28.10.
@Blaithin 'Fire' A. Dear

Grupa: Z
Co robię? Pomagam
Wynik grupy po moim działaniu: + 2 pkt

Nie znają się, może tylko z lekcji, z korytarzy, ze spotkań kółek pozalekcyjnych lub na boisku walcząc o puchar Quidditcha. W takich momentach przypominają sobie imiona, z tymi, z którymi współpracują lub rywalizują, albo i nie. Praca w grupie idzie im całkiem dobrze. Marcella nie ma problemu z dostosowaniem się, Ela wydaje się puchonką znającą na rzeczy i Max również się nie obija, tylko Danio im coś przysnął. Może nie chce angażować się w ich pracę to nic. Hudson nie ma mu tego za złe, każdy potrzebuje czasami odetchnąć.
Uśmiecha się za to do Elaine, kiedy nauczycielka ją chwali. Ma szczęście, że w jej drużynie jest taka zdolna wychowanka Helgii Hufflepuff. Nie rozumie, dlaczego Maximilian chciałby mieć za wyrośniętą jaszczurkę świstoklika. Pewnie przy takiej podróży można byłoby dostać strzałką z jego ogona i zrobić sobie krzywdę.
Przychodzi czas na nich stają przy tablicy przed całą klasą. Już wcześniej uzgodnili, że to Solberg przejmie pałeczkę lidera. Chłopak zaczyna prezentacje Afanca.
- Trucizna w nich zawarta jest w stanie uśpić nawet dorosłego czarodzieja. - Dodaje słodkim głosikiem krukonka, chcąc pomóc Maxowi, chociaż tak mu świetnie idzie.


@Elaine Morieu, @Maximilian Felix Solberg

Lider X
2k6: 6 i 1 = 7

- Noooo jak zmienisz kelpie w grzyba! - spróbowała wytłumaczyć @Leroy Baxter, świergotając przy tym wesoło, mają nadzieję, że to wytłumaczy chłopakowi żart.
Zaraz jednak jej uwagę zwróciła @Cleopatra I. Seaver, pisząc o tym, by to ona właśnie prezentowała wszystkie zgromadzone przez nich informacje. Od razu spojrzała na kuzynkę rozentuzjazmowana taką możliwością, uwielbiała występować przed innymi, nie ważne czy miały to być łyżwy, czy przemówienie o walce z kelpie.
- Jeżeli jesteście pewni to... Pewnie! - skwitowała chichotem i zasalutowaniem drużynie, a zaraz zaśmiała się jeszcze bardziej na komentarz @Valerie Lloyd. - Coś w tym jest, jak się nie ma w głowie, to trzeba mieć gadane, prawda? - wyszczerzyła się rozbawiona, a zaraz klasnęła w dłonie i zabrała się za szybkie spisywanie kluczowych punktów, o których mówiła jej grupa. - O rany! Orbis jako wędzidło? Nie pomyślałam o tym w ten sposób! Koniecznie trzeba o tym zaprezentować! - ucieszyła się do @Drake Lilac, od razu ekscytując się tak kreatywnym pomysłem. - Powiem, że to twoje spostrzeżenie! - obiecała natychmiast, uważając, że Gryfon zasługiwał na pochwałę także od nauczycielki. - No dobra... Chyba mam wszystko, co potrzebne. Jakbym coś miała pomylić, nie bójcie się kopnąć mnie w kostkę - posłała im swój promienny uśmiech i wstała, gotowa opowiadać.

Grupa: Y
Co robię? Pomagam (żebyśmy się bardziej nie pogrążyli)
Wynik grupy po moim działaniu: + 2 pkt

Wacław Wodzirej wygląda na takiego co w kieszeni ma pełno kasztanów. Chyba coś żuje w buzi i jak widać, sam mógłby przejąć pałeczkę lidera. Gale'owi się to trochę nie podoba, nie to pierwsze ani drugie, ale to ostatnie. Właściwe to trochę skłamał, że wszystko mu jedno. Wujek Wodzirej nadaje się tylko do reklamy piwa z tym dziwnym wąsem pod nosem albo przedstawiciela handlowego mugolskich ciągników.
Gdzieś tam kątem uchem słucha jego rozwinięcia zastosowania zaklęcia flipendo. Jego słowa mają chyba jakiś sens, a jednak krukonka nie wpisuje tego zaklęcia. Nawet profesor Papadakis wtrąca się w słowa puchona. Czyta kartkę Saski, która, chociaż jego nazwiska z błędem nie napisała. Wzrusza ramionami — zostaje mu przytaknąć i tu popełnia błąd, kiedy nauczycielka postanawia tylko ich grupie zwrócić uwagę, że jej nie słuchali. Trudno. Ta ich współpraca idzie im jak krew z nosa, czyli wcale.
Przychodzi im stanąć przy tablicy i czekać, aż Terry zacznie, to on jest liderem. Dear ustawia się przy Larson, ale postanawia jednak przybliżyć się do Andersona. Niemowa tutaj nic nie zdziała, a ślizgon mógł. Nie widzi mu się ta współpraca, od początku to nie jest fajne, jednak nie zamierza pozwolić, aby jego drużyna pogrążyła się całkowicie. Nie są rodziną, nikt ich nie zmusi do spędzenia gwiazdki razem przy jednym stole, ale są grupą, która wymaga, chociażby odrobiny wsparcia. Swoją drogą sądził, że święta z Wodzirejem, Andersonem i Larson mogłyby być lepsze niż z jego familią.
- Pamiętaj Acusdolor, to jest to zaklęcie żądlące. - Szepczę do Andersona, nim ten zacznie, bo krukonka wpisała na kartce ten czar, ale nie jego nazwę.


@Terry Anderson, @Wacław Wodzirej, @Saskia Larson

Grupa: X
Co robię? Przeszkadzam Y, ale mam F, więc wynik grupy Y bez zmian
Wynik grupy po moim działaniu: 7

W grupie pracowało mi się miło i właściwie nie czułam się nawet za bardzo ich kulą u nogi. Coś tam dodałam od siebie, kiwnęłam głową, posłałam uśmiech. Robota wykonana. Teraz nadszedł czas na znacznie gorszą część zajęć. Nie trzeba chyba mówić, że mnie takie przemowy publicznie okropnie stresowały. W gruncie rzeczy i tak nie mogłam ich przeprowadzać, no chyba że w języku migowym, ale wcale nie znałam go aż tak dobrze. Ciężko mi wchodziła nauka gestów. Jak ktoś uważał, że ze względu na bycie niemą będę w tym równie świetna, co w zaklęciach niewerbalnych to się srogo pomylił, bo ja w obu przypadkach byłam kompletną porażką.
Ze swoją prezentacją na środek wyszła inna grupa. Dwójka Puchonów, Krukonka i Ślizgon. Nie znałam żadnego z nich zbyt dobrze. I jakoś tak coś mnie podkusiło, aby próbować im utrudnić pracę. Chyba naprawdę chciałam, aby to nasza grupa zdobyła te punkty i pochwałę od nauczycielki, każdy się tak starał. Dlatego złożyłam naprędce kilka ptaków z origami i posłałam je za pomocą delikatnej magii w stronę prezentujących. Zanim jednak mogłam ich tym trochę porozpraszać już zobaczyłam, że ptaki znikają, a kiedy zerknęłam na profesor zauważyłam, że to ona się ich pozbyła, a do tego tak mnie zgromiła wzrokiem, że wewnętrznie umarłam i nic już absolutnie nie miałam zamiaru robić w kwestii psucia czyichś prezentacji. Zapadłam się w sobie i schowałam w ławce przerażona występkiem.

Grupa: X
Co robię? Pomagam
Wynik grupy po moim działaniu: 9

Leroy nadal patrzył na @Harmony Seaver jakby nie rozumiał co do niego mówiła. No bo właściwie nie rozumiał. Zmieni kelpie w grzyba, ale o jaką znowu zupę chodziło? Kto jadł zupę na święta? Nieważne.
Wyszedł razem z resztą grupy na środek i stanął obok ich liderki-Gryfonki. Dziewczyna miała charyzmę oraz lekkość wypowiedzi. O tę stronę jej wystąpienia się nie martwił. Z merytoryką może być już różnie, dlatego kiedy tylko schodziła z tematu lub za bardzo się ekscytowała, co na pewno ujmowało profesjonalizmowi ich prezentacji, zgodnie z prośbą delikatnie trącał butem jej kostkę. Nawet nie kopał, bo to przesada, ale dawał znać, żeby nie zbaczała ze ścieżki i pozostawała spokojną.

Lider Z
2k6: 4+1 = 5

Laski kazały mu iść i reprezentować grupę, to też zamierzał się spisać w tym zadaniu. Może nie był wielkim znawcą krokodyli, ale co nieco tam wiedział, więc zaczął swoją prezentację od ogólnych cech afanców, a szczególnie od tej najciekawszej, czyli od zatrutych strzałek, które posyłały w stronę przeciwników.
-Dokładnie tak. Próbowano nawet wykorzystać je do Wywaru żywej śmierci, ale skończyło się to zdecydowanie nieżywą śmiercią. - Dodał jeszcze ciekawostkę od siebie, uśmiechając się przy tym. Może i on robił z siebie debila na oczach wszystkich, ale przynajmniej miał odpowiednie wsparcie od dziewczyn, które zdecydowanie nie próżnowały, raz po raz pomagając mu i wtrącając informacje, o których on zapomniał, czy też po prostu nie miał pojęcia.

@Marcella Hudson @Elaine Morieu

Lider Y
2k6: 3+1 = 4
Końcowy wynik grupy 6 (Gale pomógł wcześniej niż ja wrzuciłam post)

Kiedy wyszli na środek, by zaprezentować efekt swojej współpracy, niemal natychmiast okazało się jasne, że będą mieli pod górkę. Jeżli podczas przygotowywania odpowiedzi na zadane przez profesorkę pytania ktoś z nich jeszcze się łudził, że uda im się popisać wiedzą, to teraz już z pewnością poszedł po rozum do głowy. Choć byli całkiem nieźle przygotowani - w końcu poprawnie zidentyfikowali wodne stworzenie i niemal bezbłędnie dobrali środki obrony, to podzielenie się wynikami pracy przed całą klasą najwyraźniej przerosło ich możliwości. Terry coś tam mamrotał pod nosem, ze wzrokiem spuszczonym na własne buty, czując jak szkarłatny rumieniec wypływa na jego piegowatą twarz. Dlaczego u diabła zgłosił się na ochotnika, by reprezentować ich grupę? Trzeba było zostawić tę część Wacławowi, który na pewno wypadłby dużo lepiej od niego. Z każdą kolejną minutą chłopak coraz usilniej modlił się w duchu o szybki koniec męczarni w postaci opuszczenia klasy i powrotu do własnego dormitorium.

@Saskia Larson @Wacław Wodzirej @Gale O. Dear

Grupa: Z
Co robię? Pomagam
Wynik grupy po moim działaniu: 9

Jako, że młodszy ze ślizgonów wpadł w swego rodzaju marazm i niezbyt udzielał się w lekcji, miałyśmy z Marceliną łatwe zadanie w wybraniu lidera grupy. Wrobienie w tę rolę Maxa, z posłaniem mu uśmiechu na zachętę, było planem zasługującym na przybicie sobie piątki. Gdybym znała krukonkę bardziej, to nawet bym się nie krępowała zrobić tego faktycznie, tu i teraz. Zamiast tego naciągnęłam się zadowolona. - Słuchaj, jako nasz przywódca możesz wyjaśnić wszystkim grupom, dlaczego afanc mógłby zostać genialnym świstoklikiem. - puściłam oko do Maxa, dodatkowo wystawiając mu język.
Kiedy przyszła kolej na naszą grupę, stanęłam obok moich członków drużyny pierścienia, słuchając, jak lider pięknie wygłasza przedstawioną przez nas pracę. - Samo stworzenie potrafi stać się niewidzialne, co pozwala mu na niespodziewane zaatakowanie swojej ofiary. - dodałam swoje trzy grosze, kiedy uznałam, że ta informacja powinna zostać dopowiedziana.

Grupa: X
Co robię? Pomagam
Wynik grupy po moim działaniu: 11

Gdy przyszła kolej na grupę X, Val wyszła na środek razem z resztą. Przez chwilę stała jak paprotka, po prostu ładnie się uśmiechając, bo była p e w n a, że Remy świetnie sobie poradzi. Poza tym pomagał jej też co nieco Leroy, który w dosyć subtelny sposób podpowiadał, kiedy zbaczała z kursu. Ach te wymowne spojrzenia, są jak te kokosowe praliny – wyrażają więcej niż tysiąc słów.
Cierpliwie słuchała tego, co ma do powiedzenia Harmony, która w sumie na początku dawała czadu, a po pewnym czasie wyraźnie zwolniła. Przez chwilę zbierała myśli w słowa i zrobiło się tak nieprzyjemnie i niezręcznie. Val postąpiła krok przed siebie i rzuciła do reszty grup.
- A wiecie że Arresto Momentum, czar spowalniający, został wynaleziony przez Daisy Pennifold w 1711? Pierwotnie używano go w quidditchu, aby spowolnić ruch kafla, ale jak dobrze wiemy, ma wiele innych zastosowań. Na przykład dzięki niemu można zyskać cenny czas do ucieczki – dorzuciła, zachęcając gestem Remy, aby kontynuowała swoją wypowiedź. Mogła tylko mieć nadzieję, że jej pomogła.

Grupa: Y
Co robię? Przeszkadzam Z (E)
Wynik grupy po moim działaniu: mojej 6, ale X - 5

Może i warto pomagać innym, ale wykorzystując swoje atuty, Wacław postanowił trochę poprzeszkadzać grupie @Drake Lilac. Czemu? Głównie przez to, że Puchon nie umiał patrzeć sobie w twarz po tym co się stało w namiocie z Gryfonem na ostatniej wycieczce, ale Drejk musiał mieć podobnie. Więc gdy tylko ich spojrzenia się złapały, Wacław sugestywnie zaczął na niego spoglądać. Coś gestykulował brwiami aż w końcu postanowił zdjąć z siebie wierzchnie ubranie, zostając głównie w białej koszuli, w której miał rozpięty guzik o jeden zbyt daleko.
Nie był pewien czy jego drużyna to doceni, ale z racji, że działał spontanicznie to nie miał czasu na dyskusje względem tego, co teraz jest moralne, a co nie jest. Na pomoc przyjdzie jeszcze czas, teraz trzeba było prowadzić batalię umysłową z największym nerdem w klasie.
- Chcemy zachlać mordę po wszystkim? - Gdzieś w międzyczasie zaproponował @Terry Anderson na uszko

@Saskia Larson @Gale O. Dear

Grupa: Z
Co robię? Pomagam
Wynik grupy po moim działaniu: 11

Trzeba przyznać, że żaden chłopak nie oprze się uroku takich ślicznych, sprytnych dziewczyn, którym po prostu grzech jest odmówić czegokolwiek, dlatego to Maximilian staje na czele grupy niczym charyzmatyczny lider.
Chłopak ma gadane, może to ten jego urok osobisty tak działa? Idzie im świetnie. Marcella postanawia nie spoczywać na laurach. Kiedy przechodzą do omawiania zastosowania zaklęć, postanawia dodać coś od siebie, aby Solberg dalej mógł świecić niczym prawdziwy przywódca teamu Z.
- Zaklęcie Immobilus, jest bardzo dobrym czarem przeciwko Afancowi, może nas uratować przed trującymi strzałkami, spowalniając je i dając nam czas na zneutralizowanie przeciwnika lub ucieczkę. - Wygłasza te oczywiste informacji, aby dalej zostawić pałeczkę liderowi i Elaine, która również udziela się tak entuzjastycznie.

@Maximilian Felix Solberg i @Elaine Morieu

Grupa: Y
Co robię? Pomagam
Wynik grupy po moim działaniu: 8

Ślizgon co jakiś czas zerka na Terrego, z początku wiadomo trema, lekki stres może to przytłoczyć najdzielniejszego puchona, ale nawet jeśli dobrze im idzie, to Anderson nagle ścisza swój głos, mamrocząc, jakby nie był pewny tego, co właśnie wychodzi z jego ust. Sam przecież chciał, a teraz... Jedyna osoba krukonka, która nadawałaby się do tego, jest niemową. Za szybko przyszło mu ocenić Wodzireja i jego dziwnego wąsa pod nosem. Chłop widać, że miał gadane, ale w jaką stronę to by poszło, kiedy postanowiłby prezentować ich przed całą klasą, może lepszą niż oddać tę pałeczkę szlamowatemu koledze.
Ma nadzieje, że Anderson dobrze przedstawił czarnołuskiego laternsharka. W końcu sam zgadł co to za stworzenie. Gale'owi nie po drodze jest z ONMS, dlatego może podpowiedzieć coś rówieśnikowi o zaklęciach.
- Sonus Fragore rzucimy po prawej lub po lewej stronie naszego przeciwnika, a wtedy głośny trzask powinien na jakiś czas odwrócić jego uwagę...- Dodaje profesjonalnie, mniej markotnie niż Terry, ale nie wie, czy to coś pomoże. Spojrzenie kieruje do @Wacław Wodzirej, robiąc minę nakazującą: "Weź, pomóż koledze puchonowi". Może wypad na zachlania mordy to słaba motywacja. Zdecydowanie Anderson powinien golnąć sobie przed występem jeden czy dwa kieliszki czystej ognistej whisky.

@Saskia Larson, @Terry Anderson

Grupa: Y
Co robię? Przeszkadzam Z (H)
Wynik grupy po moim działaniu: moja 8, Z 11 - bo mi się nie udaje

W normalnych warunkach, nie miałaby nic przeciwko liderowaniu. Zawsze umiała wybronić swoje braki gadką, ułożyć słowa tak, że brzmiało, jakby była specjalistką w danym temacie. Teraz jednak, jedyne co mogła, to odstawić pokaz pantomimy, ryzykując, że profesor jest fanką takich przedstawień. Pech tak chciał, że w ich drużyna okazała się zbieraniną ciekawych jednostek - Dear coś buczał i mruczał pod nosem, zadzierając go tak, że dziwnym było, że jego czubek jeszcze nie przyklei mu się do czoła, Wacława ciężko byłoby powstrzymać przed dysputą o życiu seksualnym morskich stworzeń, ona sama nie robiła najlepszego wrażenia, a młody puchon... wydawało się, że w tym przypadku był idealnym kandydatem na lidera.
Skoro nie mogła podpowiadać, uznała, że chociaż poprzeszkadza subtelnie. Okazja sama zawędrowała jej pod stopy - miała osiem nóg i czarny, włochaty odwłok. Poruszała się powoli, niemal ospale, wystarczająco, by pochwycić pająka w dłoń, gdy Saskia udawała, że poprawia sobie klamerkę przy bucie. To, że nie bała się tych stworzeń w dużej mierze łączyło się z faktem braku czucia w prawej dłoni. A dzięki temu, jej mózg nie rejestrował tych ośmiu odnóży smyrających ją po skórze.
Plan był prosty, namierzyła wzrokiem grupę @Elaine Morieu - pamiętałą tą małą puchoneczkę z lekcji eliksirów, kiedy to wiedzą zachwyciłaby samą Rowenę Ravenclaw, zakładając, że i teraz stanowi mocne ogniwo wiedzy. Przysunęła się o kilka kroków, niby od niechcenia, zerkając przez okiennicę, planując szybkim ruchem odstawić pająka na ławkę, o którą się teraz opierali, zajęci przekazywaniem sobie szeptem informacji. Jednak gdy otworzyła dłoń... okazało się, że jej towarzysz na gapę postanowił chyba wysiąść na innym przystanku, korzystając z przestrzeni pomiędzy niezbyt mocno zaciśniętymi palcami.

Grupa: Z
Co robię? Pomagam
Wynik grupy po moim działaniu: 13

Wspieranie naszego wielkoluda musiało wyglądać nieco zabawnie. Raz, że wyglądałyśmy przy nim jak dzieci, a dwa, stojąc po jego obydwu stronach, mogłyśmy się przyrównać do szepczącego na ucho anioła i demona - to, która była którą było raczej oczywiste.
W pewnym momencie oparłam się bezwiednie o ławkę, obok której po chwili przeszła @Saskia Larson. Zerknęłam na nią, nie bardzo wiedząc, czego krukonka może od nas chcieć. Zamiast się szwendać po klasie, powinna pomagać swojej grupie, nie? Z drugiej strony, mogłabym powiedzieć to samo o Daniilu. Przewróciłam oczami, odrywając rękę od ławki i pochylając się nad pracą, którą przygotowaliśmy, by móc dodać coś od siebie. - Natomiast relashio stanowi świetny sposób na odgonienie afanca. Jest to zaklęcie bardziej uniwersalne, niż tylko do radzenia sobie z druzgotkami. - postanowiłam kontynuować to, co mówiła Marcella, wymieniając drugi z trzech wybranych zaklęć ofensywnych.

@Maximilian Felix Solberg, @Marcella Hudson

- No wiecie co... Mam wrażenie, że niektórzy tutaj próbowali swoim kolegom przeszkadzać. Panna Seaver, panna Larson - macie szczęście, że nie wlepię wam szlabanów, ale na żadnych innych moich zajęciach nie chcę widzieć podobnych zagrywek z waszej strony. - spojrzała na obie dziewczęta naprawdę surowo i ewidentnie mówiła poważnie. - Na razie po prostu zostaniecie po zajęciach i posprzątacie całą salę. A tak to wszystkim grupom gratuluję, naprawdę dobrze się spisaliście. Jestem pod niemałym wrażeniem, myślę, że w starciu z którymś z tych stworzeń przynajmniej jedno z was zdołałoby ocalić życie! - uśmiechnęła się wesoło. - Zbierajcie się już, to koniec zajęć. Przemyślę zabranie was nad jezioro.
Wygoniła resztę uczniów, pozostawiając tylko te dwie uczennice, które musiały poświęcić dodatkowe pięć minut na ogarnięcie pomieszczenia.

---

Ostateczny wynik
Grupa Z - 13
@Elaine Morieu, @Marcella Hudson, @Maximilian Felix Solberg z wyłączeniem Daniila, gdyż nie pisał. Dostajecie po 10 punktów dla domów, brawo!
Grupa Y - 8
Grupa X - 5

Dzięki oczywiście za udział! <3
@Blaithin 'Fire' A. Dear

Przeklęty artefakt
Rozpoznanie: 3 -10 do łamania
Łamanie: 60 - 60-10 = 50 = 15pkt.
Zmienne: D -> F - brak
Referat
Ocena: H = 10pkt.
Pisemnie: nie
Modyfikatory
- Lekcja
- lekcja
- Praca domowa
- kuferek 89pkt.
- bez czepka urodzony

Ostateczna ocena:  15 + 10 + [(15 + modyfikatory]  = 48pkt.(Z)

Po poranku z sowami przyszedł czas na kolejną wizytę u Papasmurfa. Tym razem podczas egzaminu z OPCM, który był dla Maxa o wiele większą zagadką niż pitu pitu na zaklęciach. Szedł więc do klasy z czystą ciekawością w sercu i gdy otrzymał przeklęty artefakt, o mało co nie posikał się ze szczęścia. Na szczęście wróżkowe ekscesy nie rzuciły mu się jeszcze na pęcherz, ale wciąż nie było z nim najlepiej.
Nie potrafił się do końca skupić, błądząc myślami bardziej ku czarnej magii, niż ku obronie przeciwko niej i ściąganiu klątwy, jaką ewidentnie miał przed sobą. Czuł tę zakazaną energię i to, jak woła go do siebie, by ponownie po nią sięgnąć, ponownie dać się ponieść i zapomnieć. Jakimś cudem ocknął się z tych rozmyślań, podając z ogromną pewnością siebie jakąkolwiek diagnozę i stojąc przy swoim w nadziei, że nie będzie to aż tak dalekie od prawdy. Niestety było, więc gdy przyszło mu tę klątwę złamać, dobrał zupełnie złe metody. Co prawda zorientował się i dokonał korekcji myślenia, ale to już nie miało znaczenia, bo nie zdążył po prostu wszystkiego zawrzeć na pergaminie. Czas egzaminu minął, a ślizgon, wcale nie zadowolony, odszedł w stronę lochów, biorąc na klatę ten nędzny Zadowalający. Miał tylko nadzieję, że Paco nie będzie go przez to od nowa męczył w kwestii wspólnych pojedynków.

#nacechowany: wiecznie struty

//zt

Przeklęty artefakt
Rozpoznanie: 2 - 0pkt
Łamanie: 42 - 15pkt
Zmienne: C - brak
Referat
Ocena: D - 10
Pisemnie: tak +15
Modyfikatory
- Lekcja
- Lekcja +10
- PD +5
- samonauka +10
- kuferek 51 pkt - +5
- zaleta: świetne zewnętrzne oko - +15
Ostateczna ocena:  85 - wybitny

Przyszedł na egzamin z duszą na ramieniu po raz kolejny już podczas tego wspaniałego tygodnia maglowania. Nie był w stanie nic przełknąć przez cały dzień, a już po porażce na numerologii żal mu było samego siebie. Spojrzał na Papadakis wzrokiem zbitego szczeniaka, Merlin raczy wiedzieć czemu, bo Mila nie należała do osób, które by się tym przejęły. Otrzymał swoją skrzynkę i odpieczętował ją, patrząc na znajdujący się wewnątrz przedmiot. Wpatrywał się w niego jak sroka w gnat, bo poza tym, że to bardzo ładna, kamienna figurka żółwia, to nie miał pojęcia, jaki ma związek z klątwami. Poczuł, że mu słabo, bo jak ma zdejmować klątwę, skoro nie wie co się dzieje.
Zaczął mamrotać jakieś inkantacje, machając różdżką nad żółwiem i licząc na to, że któraś z tych inkantacji odczaruje przynajmniej część złej mocy, jaka została w nim zaklęta. Nie był przekonany co z tego wyszło, więc kiedy Papadakis oznajmiła mu, że wcale nie za dobrze, odetchnął, bo przynajmniej w tym mógł coś zrobić. Kiedy za zadanie miał zreferować odprawiony proces, wiedział, że na bank pójdzie mu lepiej. Od pół roku pracował nad zaklęciotwórstwem, analiza i referowanie wyników były dla niego chlebem powszednim, z pasją więc podszedł do tematu.

Referat (216 słów):

Po oddaniu referatu wyszedł z sali.

zt

Przeklęty artefakt
Rozpoznanie: 6 +10 do łamania
Łamanie: 11, czyli 10 punktów
Zmienne: I i ze względu na cechę bez czepka urodzony B
Referat
Ocena: H 10 punktów
Pisemnie: tak +15 punktów
Modyfikatory
- Lekcja
- Lekcja + 10
- Kuferek +10
- Cecha - bez czepka urodzony przerzut
- Cecha - świetne zewnętrzne oko +15
Ostateczna ocena: 10 + 10 + 15 + 10 + 10 + 15 = 70 (Wybitny)


Kolejny przedmiot, już przedostatni. Wiedziała o tym i niemalże czuła powiew wolności, co mogło brzmieć źle, ale nie przejmowała się tym zbyt mocno. W końcu spędziła w tej szkole dostatecznie wiele czasu i przyszła pora na dorosłość. Drogi do tego broniły jednak czarnomagiczne przedmioty. Zamknięte w skrzynce. Tego oczywiście mogła się spodziewać, mogła to przewidzieć, ale skoro tego nie przewidziała, to teraz musiała zacząć działać. Przyglądała się uważnie przedmiotowi, pamiętając, żeby go nie dotykać, a w jej głowie powoli kiełkował pomysł na to, co się przed nią znajdowało i z czym się to wiązało. Dostrzegła delikatne drżenie powietrza, ale to wiele jej nie mówiło, za to wiedziała, a przynajmniej zakładała, że wie, jak do sprawy podejść. Okazało się bowiem, że rozwiązanie, jakie przyszło jej do głowy w czasie badania niewielkiego naszyjnika, nie było wcale właściwe i okazało się, że całe jej zamierzenia poszły psidwakowi pod ogon. Nie zamierzała się jednak zniechęcać, bo to jeszcze nie było końcem świata, więc najnormalniej w świecie postanowiła podejść poważnie do referatu, w którym zamierzała ująć wszystkie swoje wątpliwości i problemy. To było najlepsze rozwiązanie, a ona była naprawdę niezła w teorii. I chociaż udało jej się zorientować, z czym się mierzy, miała wyraźny problem z praktyką. Cóż, ostatecznie nie zamierzała zajmować się łamaniem klątw, była twórcą, ale jak widać, twórcą całkiem zmyślnym.

Referat:

z.t

Przeklęty artefakt
Rozpoznanie: 2 - 0
Łamanie: 15>49 - 15
Zmienne: G
Referat
Ocena: C
Pisemnie: nie
Modyfikatory
- przerzut kostki za najwyższą statystykę
Ostateczna ocena:  15 - Nędzny


Temat tegorocznego egzaminu z obrony przed czarną magią nieco go zdziwił, bo dotychczas testy z tego przedmiotu opierały się na sprawdzaniu ich wiedzy z zakresu używania zaklęć ofensywnych i defensywnych w praktyce, a tymczasem okazało się że będzie musiał łamać klątwę. Przez moment pożałował, że w ogóle tu przyszedł, bo nie czuł się ani trochę pewnie w tej dziedzinie magii, no ale cóż, było już za późno żeby się wycofać.
Przedmiotem, z jakim przyszło mu się mierzyć, był szklany kielich grawerowany w jakieś fikuśne esy-floresy i wyglądający na pierwszy rzut oka całkiem niewinnie i zupełnie normalnie. Im dłużej mu się przyglądał, próbując dostrzec jakieś sygnały o zaklęciu czarną magią, tym bardziej mu się wydawało że to jakaś podpucha i rzecz jest zupełnie zwyczajna, wcale nie zaklęta. Do zdejmowania klątwy przystąpił więc po dłuższym wahaniu, bardzo niepewnie, a w dodatku niesamowicie speszony badawczym spojrzeniem obecnej w sali profesor Papadakis, która oceniała każdą jego decyzję i ruch różdżki. Ostatecznie udało mu się lekko zmniejszyć natężenie klątwy, chociaż sam nie był pewny co zrobił nie tak - a może od samego początku podjął złe kroki, bo nie wiedział z czym konkretnie ma do czynienia. Na koniec zreferował dosyć pobieżnie swoje działania, bo czuł że z pustego to i Merlin nie naleje i zależało mu już tylko na tym, żeby wydostać się z klasy z obojętnie jaką oceną. I tak też zrobił, z Nędznym na koncie i wielką ulgą, że ma już kolejny z głowy.

#nacechowany: niezręczny troll (nieśmiałość)

Przeklęty artefakt
Rozpoznanie: 3, czyli -10 na k100 do łamania klątwy
Łamanie: 39 przerzucone na 91 - w sumie 81 (bo -10 za złe rozeznanie)
Zmienne: F, czyli nie dotyczy
Referat
Ocena: B
Pisemnie: tak
Modyfikatory
- dowolny przerzut za to, że zaklęcia/OPCM są najlepszą statystyka (wykorzystane na k100)
- +15 za cechę eventową świetnie zewnętrzne oko (spostrzegawczość)
Ostateczna ocena:  20 + 10 + 15 (cecha) + 15 (rozpisanie) = 60 (PO)

Gdy weszła do sali egzaminacyjnej, była nieco bardziej czujna i skupiona. Zaklęcia zawaliła koncertowo, toteż chciała się wykazać chociaż na OPCM. Co prawda w tym roku nie broniła pracy i nie zdawała OWUTEM-ów, ale jak każda Krukonka lubiła wiedzę dla wiedzy. Pal licho, co na stopnie powiedzą rodzice - Vera sobie musiała udowodnić, że potrafi.
Otworzyła skrzynkę i zerknęła do środka. Wiedział, że jeśli jest przeklęty to nie należy go dotykać. Obejrzała go jednak bardzo dokładnie, zobaczyła wyryte na nim runy i oznaczenia i stwierdziła, że ma chyba do czynienia z klątwą rytualną. Błędnie, jak się potem okazało, bo oczywiście, co na szczęście nie miało decydującego znaczenia dla wyniku egzaminu, ale na pewno co nieco utrudniło jej życie…
Gdy przyszedł czas, wyjęła różdżkę i zaczęła łamać klątwę. Musiała się nieźle natrudzić, żeby na tym etapie zorientować się, że wcześniej popełniła błąd, ale mimo to udało jej się osiągnąć przyzwoity rezultat. Nie był co prawda to kunszt magicznych możliwości, jednak mogła chyba być z siebie zadowolona.
Kolejną częścią egzaminu był referat. Usiadła w ławce, zamoczyła pióro w atramencie i przez chwilę myślała. A potem zaczęła pisać.

referat, 219 słów: