Kości / Litery / Przerzuty: 4
Kuferek: 72
Własny sprzęt: Varápidos (+6)
Wykorzystany sprzęt drużyny: kask (+1), ochraniacze (+1), koszulka (+1), kompas (+1)
Łączna liczba punktów: 82
Pozostałe przerzuty: 7/8

Chociaż starała się bardzo, nie była w stanie niczym zastąpić tej adrenaliny, która towarzyszyła jej podczas rozgrywek. I właśnie dlatego tak bardzo kochała Quidditcha. Rywalizacja i zabawa, które świetnie ze sobą współgrały - uwielbiała to. Dodatkowo wrzawa widzów na trybunach w tle, dodatkowo zagrzewała ją do walki i nie wyobrażała sobie ich zawieść.
Po przejęciu piłki, wiedziała, że nie ma wyjścia i musiała zdecydować się na podanie do Gryfona, który po chwili również został otoczony i wrócił kafla ponownie w jej dłonie. Sprawnie go przyjęła i wystrzeliła ku obręczom, aby szybko rozeznać się która z nich jest jednocześnie najbardziej dostępna dla niej, ale też najmniej w zasięgu O'Connora. Celując w jedną z bocznych poderwała się z miotły, aby wyskoczyć ku górze i stosując Łomot Finbourgha wykonać szarżę na pętle.

Kości / Litery / Przerzuty: 4
Kuferek: 0
Własny sprzęt: -
Wykorzystany sprzęt drużyny: cały ekwipunek (+10)
Łączna liczba punktów: 10
Pozostałe przerzuty: 1/1

Jedno wiedziałem, jednego byłem pewien - wzięcie udziału w meczu, który miał zwieńczyć to wszystko, zdawał się być kuszący. Ale nie z moimi obecnymi możliwościami oraz brakiem doświadczenia, nawet jeżeli wcześniej miałem okazję skorzystać z mioteł czysto rekreacyjnie.
Wchodzę na murawę, nie zastanawiam się, często mnie w murach szkoły nie było, ale koniec końców nie powoduje to żadnego problemu wśród uczestników. Witam się z innymi, posyłam również przeciwnikom widoczny, ciepły uśmiech, do jakiego to jestem przyzwyczajony. Pozytywne podejście do życia nigdy we mnie się nie wyczerpało i zawsze, ale to zawsze w tych najmniejszych rzeczach starałem się dostrzec odrobinę dobra. Jakoby małe światełko, odtrącając wszelkie problemy na bok i oddając się chwili.
Stanie na bramce może nie było pracą marzeń, ale też, wbrew pozorom była to niezwykle potrzebna pozycja. Obserwowałem natomiast, jak kafel gładko wędruje między zawodnikami drużyny przeciwnej - spoglądałem, moje czujne, ciemne obrączki źrenic śledziły go niczym swoją ofiarę. Wbrew pozorom podchodziłem do tej fuchy spokojnie - tak samo, jak do zawodu, który wykonywałem. Liczne występy na scenie nie pozwoliły mi na to, bym zatracił się w jakiejś dumie i chwale, a też - nie czułem żadnego skrępowania tym, że tak naprawdę niewiele potrafiłem.
Doskonale to udowadniając - nie zdołałem sięgnąć dłonią w stronę kafla - najwidoczniej byłem za mały. Zastanowiło mnie to, gdy wykonałem naburmuszoną minę jakiegoś nieszczęśliwego dzieciaka, aczkolwiek koniec końców tylko się zaśmiałem.
- Sorka, następnym razem się postaram! - mówię głośniej w stronę towarzyszy, by tym samym kontynuować ten festiwal nieudanych zagrywek obrońcy, nie przejmując się jakoś specjalnie tym, co inni mogą na mój temat pomyśleć.

Kości / Litery / Przerzuty: 1
Kuferek: 144
Własny sprzęt: Błyskawica, koszulka, kompas, rękawice, gogle, ochraniacze, różdżka
Łączna liczba punktów: 160
Pozostałe przerzuty: 16/16

  Lubił takie mecze towarzyskie – zero presji i zero w zasadzie wszystkiego, po prostu czysta zabawa i możliwość zrelaksowania się przy jego ukochanej grze po całej serii egzaminów, choć wielu zapewne określiłoby go szaleńcem, skoro coś takiego nazywał relaksem. Oczywiście, nadal był nastawiony na zwycięstwo i na danie z siebie absolutnie wszystkiego, bo inaczej na boisku po prostu nie działał, ale presja była jakby mniejsza niż w trakcie meczu ligowego, szkolnego czy też profesjonalnego.
  Przede wszystkim mógł się tutaj skupić na samym elemencie zabawy.
  Ustawił się na swoim zwyczajowym miejscu, gdy tylko obie drużyny znalazły się na płycie boiska, spojrzeniem obejmując tych, z którymi miał dzisiaj grać. Musiał przyznać, że to była dość… ciekawa zbieranina, acz naprawdę miło było mieć Strauss po swojej stronie – na profesjonalnych boiskach w końcu wymiatali jako duet.
  Znicz wraz z tłuczkami zostały wypuszczone, a kafel poszedł w górę i Ślizgon od razu śmignął w jego kierunku, ale panna Brandon go uprzedziła. Mimo prób zablokowania ataku przeciwnych ścigających tym – po wymianie podań – udało się dotrzeć do ich pętli i zdobyć pierwsze punkty na konto oponentów. Cmoknął jedynie z przekąsem, przyjął piłkę od nauczyciela działalności artystycznej, bo był najbliżej i po ostrej nawrotne pokierował się prosto na pętle drużyny przeciwnej, by wystawić Edgumbe’a na próbę w jego stosunkowo nowej roli.

Kości / Litery / Przerzuty: 1 → 5 → 4
Kuferek: 56
Własny sprzęt: +4pkt (rękawice, kompas, koszulka, ochraniacze)
Wykorzystany sprzęt drużyny: google, nimbus, kask (+6)
Łączna liczba punktów: 60 się liczy
Pozostałe przerzuty: 4/6

Dawno nie brał udziału w szkolnym meczu, zamieniając te hogwarckie boisko na profesjonalne murawy - zarówno te za Wielką Wodą, jak i Londynu i okolic. Zamienił również kafla na warowanie przy pętlach, za sugestią amerykańskiego szkoleniowca i... Cóż, okazało się, że obrona wcale nie była tak nudną i stateczną pozycją, a on sam ze swoimi predyspozycjami fizycznymi nadawał się idealnie. Po 'karierze' na ścigajce był naprawdę zwrotnym olbrzymem, a kiedy wyczuł już wszystkie odległości przy pętli potrafił doskonale ustawić się przy rzucie przeciwnika, żeby go zablokować. W większości - w końcu dalej ćwiczył.
A na szkolnym boisku jeszcze jako obrońca nie grał.
— Colton! — wrzasnął jeszcze do przyjaciela (@Aslan Colton), kiedy rozdzielali się na dwie, przeciwne drużyny. Wyszczerzył się do kumpla niedorzecznie. — Traf mnie w dupę, to kolejną dziarę zrobisz mi sam! — zapowiedział, jak na najlepszego ziomka przystało - szczerze wątpiąc w celność Krukona na boisku.
Wzbili się w powietrze, więc Thaddeus od razu skierował się w stronę pętli... o mało nie spierdalając się z miotły na widok swojej znajomej @Patricia D. Brandon w barwach jego drużyny. Wpatrywał się w nią jeszcze przez moment dosłownie wmurowany, szybko łącząc wątki w swojej łepetynie.
O kurwa, nauczycielka.
Dopiero gwizdek sprowadził go na ziemię. To znaczy boisko. Potrząsnął głową i naciągnął na oczy google, gnając na złamanie karku do pętli, byleby tylko zdążyć przed kontratakiem. No i co? Zdążył, w sam raz żeby zobaczyć jak jego drużyna wrzuca kafla w pętlę przeciwnika, a Fitzu robi zwrot i gna w jego stronę. Bardzo dobrze znał styl gry Ślizgona... w końcu grali w jednej drużynie.
— DALEJ! — huknął śmiechem, przechwytując zgrabnie kafla i rzucając do Drake'a. Mimowolnie zahaczył wzrokiem o Brandon, szczerząc się głupio.

Kości: 96, G
Kuferek: 8
Własny sprzęt: -
Wykorzystany sprzęt drużyny: całość
Łączna liczba punktów: 18
Pozostałe przerzuty: 1/1

Jakoś nigdy szczególnie nie interesowała ją gra w Quidditcha na pozycji szukającego, ale skoro był wakat na meczu towarzyskim to czemu z tego nie skorzystać? Poza tym podobno to oni najczęściej są faulowani także może być ciekawie. Zapożyczyła sobie sprzęt od szkolnej drużyny, bo na własny nie było jej stać: tak szastała pieniędzmi, burżujka jedna.
Korzystając z tego, że przezorny zawsze ubezpieczony, nieważne w Axa czy w Generali, zaopatrzyła się w ochraniacze, kaski i tym podobne, które narzuciła na strój sportowy nim w końcu wskoczyła na wypożyczonego Nimbusa i wyleciała na boisko, gdy nadeszła już na to pora.
Niemal od razu puściła się w pęd za zniczem, który zniknął gdzieś w powietrzu nim dobrze zdążyła mu się przyjrzeć. Nie szczędziła miotły, lecąc jak szatan w kierunku, w którym według niej udała się złota piłeczka, wypatrując jej cały czas w powietrzu. Chociaż naprawdę można było się łudzić, że zdoła go wyczaić przed Morgan.

Potrzebowała boiska jako odskoczni od wszystkich swoich obowiązków i problemów. Potrzebowała go do wyrównania sił, jeżeli chodziło o wysiłek mentalny oraz psychiczny, gdy tego pierwszego miała już zdecydowanie w przewadze ze względu na egzaminy. Nawet, jeżeli chodziło o mecz towarzyski i stawanie naprzeciw Mei w rywalizacji o znicza, nie miała zamiaru się oszczędzać. Być może nie oznaczało to żadnej próby stłamszenia dzisiejszej rywalki, ale z całą pewnością jej dawanie z siebie wszystkiego (nawet, jeżeli w granicach towarzyskich zabaw) nie było do zignorowania. Miała dobre przeczucia. Tylko czy na cokolwiek miało się to przełożyć?

Kości / Litery / Przerzuty: 59, I
Kuferek: 123
Własny sprzęt: +7
Wykorzystany sprzęt drużyny: -
Łączna liczba punktów: 130
Pozostałe przerzuty: 13/13

Kości / Litery / Przerzuty: 2
Kuferek: 5
Własny sprzęt: -
Wykorzystany sprzęt drużyny: Błyskawica (+4), google (+1)
Łączna liczba punktów: 10
Pozostałe przerzuty: 0/1

No i ostatecznie udało im się strzelić gola. Całkiem miła odmiana po ostatnim meczu w jakim grał, gdzie nie trafili w pętle kruków ani razu oraz po egzaminie z mioteł, gdzie może i był szybki ale i też zaliczył wszystkie słupki na raz. Ślizgona jednak nie był w stanie dogonić, kiedy ten szarżował na ich pętle. Na szczęście Thaddeus stanął na wysokości zadania i obronił strzał. No i Drake znowu miał piłkę. Dlatego szarżą ruszył w kierunku bramek Dimiterscu. Jednak kiedy zaczęli do niego podlatywać rywale, podał piłkę profesorce z nadzieją że ta zdobędzie im kolejne punkty.

Kości / Litery / Przerzuty: 1
Kuferek: 72
Własny sprzęt: Varápidos (+6)
Wykorzystany sprzęt drużyny: kask (+1), ochraniacze (+1), koszulka (+1), kompas (+1)
Łączna liczba punktów: 82
Pozostałe przerzuty: 7/8

Ilekroć wracała wspomnieniami do tych czasów, kiedy mecze były dla niej cotygodniową niemalże rutyną, tylekroć zastanawiała się jak długo byłaby w stanie bez tego wytrzymać. Teraz właśnie to sprawdzała. Cholernie długa przerwa jaką miała wcale nie sprawiła, że ciężko było jej wrócić.  Wystarczyło, że pomyślała dlaczego zaczęła grać i od razu miała kopa do działania. Dokładnie tak, jak pierwsze punkty i radość kibiców, którzy liczą na ich wygraną.
I właśnie taką radość usłyszała w tłumie ludzi na trybunach, kiedy to kafel napędzany siłą uderzenia jej miotły przeleciał przez obręcz. Triumfalny uśmiech zakwitł na jej twarzy zaraz kiedy z powrotem opadła tyłkiem na siedzisko. Jednak nie było czasu na dłuższe świętowanie, bo zaraz kafel przejęli przeciwnicy, a konkretnie Fitzgerald, który bez zastanowienie pomknął w stronę ich obręczy, chcąc nadrobić jak najszybciej stracone punkty. Szybko odnalazła wzrokiem Thada i dokładnie w tym samym momencie Will oddał strzał, na szczęście Puchonowi udało się obronić. Odetchnęła z ulgą, by otrząsnąć się i zobaczyć jak kafel wędruje ponownie do Drake'a, a po chwili ten podaje do niej.
Bez wahania zacisnęła na nim mocniej palce, przyciskając go do piersi i nachylić się nad trzonkiem swojego Varápidosa, ruszając w stronę pola bramkowego drużyny Dimitrescu. Tym razem upatrzyła sobie środkową pętlę, by swobodnym rzutem posłać kafla w sam jej środek, licząc na to, że obrońca nie doleci do niej w porę, rozkojarzony przez tłuczka posłanego w jego kierunku.

Kości / Litery / Przerzuty: 1
Kuferek: 4
Wykorzystany sprzęt drużyny: biorę cały sprzęt i mam ten 1 przerzut
Pozostałe przerzuty: 1/1

Tak naprawdę wcale nie miałem w planach iść na ten mecz i w nim grać. Miałem wystarczająco dużo na głowie ostatnie dni. Koniec roku, Gryfoni, dziecko. Przypadkiem podczas śniadania w Wielkiej Sali usiadłem obok Patricii Brandon i zacząłem z nią gadać trzy po trzy. Sam nie wiem jak to się wydarzyło, ale kończąc poranny posiłek (czyli w moim wypadku była to tylko kawa i nadgryziony tost), już obiecałem, że przyjdę na mecz.
Może nie byłem idealnym graczem. Trochę za starym, ze zbyt przeżartymi dymem płucami, na dodatek grałem ostatnio na tym meczu co był jakiś czas temu. Sportu nie uprawiam, ale przynajmniej jak byłem piękny (powiedzmy) i młody grałem w drużynie Gryfonów, więc może nie zapomniałem kompletnie wszystkiego po tych 20 latach. Pożyczam sprzęt sportowy od Gryfonów za pozwoleniem naszej pani kapitan, która aktualnie była w mojej drużynie.
Wzbijam się w powietrze, kiwam głową Patce i zamiast skupić się na grze rozglądam się po trybunach, by wypatrzeć moją przyjaciółkę, która obiecała przyjść na meczyk. Wyglądała jak zwykle zjawiskowo i trudno było jej nie zauważyć. Macham dziko do niej pałką, kiedy zaczynamy. Tą pałką drewnianą, którą mam w rękach, oczywiście. Prędko nauczycielka qudditcha zdobywa gola, a ja latam za naszymi ścigającymi, by pilnować ich przed Aslanem. Chłopcem, który może być w przyszłości świetnym uzdrowicielem.
A teraz ja jest kolejna akcja i lecę, by znokautować nauczyciela DA. Jednak wchodzi mi w drogę Aslan, który sprytnie odbija tłuczka.
- Bardzo ładnie, panie Colton, muszę przyznać, że świetnie też radzi pan sobie na moich zajęciach. Już wie pan co będzie pan robił po szkole? - pytam ucznia, całkowicie się nie przejmując, że może nie wypada zagadywać podczas meczu. Do tego macham ponownie w stronę Perpy, jakby udało mi się zrobić coś pożytecznego na boisku.

Kości / Litery / Przerzuty: 2
Kuferek: 19
Własny sprzęt: gogle, ochraniacze, kask (+3)
Wykorzystany sprzęt drużyny: miotła, koszulka, rękawice, kompas (+ 7)
Łączna liczba punktów: 29
Pozostałe przerzuty: 2/2

Nie spodziewał się, że kiedykolwiek przyjdzie mu zagrać w prawdziwym meczu – mniej oficjalnym, ale zawsze. Odjebany jak szczuroszczet na otwarcie kanałów, z drużynowym sprzętem w ręce, czekał cierpliwie w szatni. To, że musieli z Tadkiem grać przeciwko sobie to było świństwo. – Świństwo – powtórzył na głos, klepiąc swojego olbrzymiego kumpla po plecach. – Wiesz, to będzie pierwszy raz, kiedy z radością cię poskładam po meczu, bo zamierzam ci zrobić z dupy durszlak – uśmiechnął się szeroko, prężąc muskuły (a raczej wyciągając chude ręce w powietrze).
Po chwili już śmigał na miotle na boisku, dzierżąc w dłoni pałkę, gotowy wycelować w każdego, byleby tylko jego drużyna wygrała. Musiał przyznać, że taka gra, pozbawiona większej presji, a raczej zorganizowana dla ogólnej integracji i rozluźnienia się po egzaminach, była bardzo przyjemna. Dodatkowo podnosił go na duchu fakt, że w razie kontuzji to bez problemu załatwi sobie najlepsze w łóżku w Mungu.
Nie było jednak czasu na dalsze dywagowanie, bo Williams bardzo brzydko wycelował tłuczka w ich obrońcę. Nie na jego warcie! Płynnie podfrunął w okolicę pętli, sprawnie odbijając piłkę i jednocześnie ratując nauczyciela od rozkwaszenia mu mordy. – Zostaję w Mungu – odparł z uśmiechem na komplement Huxleya, jednocześnie obserwując boisko. – Widzę, że wystawili najlepszych do pałowania! – zwrócił też uwagę, widząc spore podobieństwo między sobą a nauczycielem uzdrawiania. - I po chuj ja go broniłem - mruknął pod nosem, widząc jak Aaron nie obronił pętli, a drużyna przeciwna zdobyła punkty.

Kości / Litery / Przerzuty: 1 > 1
Kuferek: 0
Własny sprzęt: -
Wykorzystany sprzęt drużyny: cały ekwipunek (+10)
Łączna liczba punktów: 10
Pozostałe przerzuty: 0/1

Jeżeli myślałem, że następnym razem się postaram - no cóż, życie postanowiło sprowadzić mnie na bardziej logiczne myślenie, wszak w ogóle nie posiadałem żadnego doświadczenia, by móc stwierdzić, iż jakoś mi się uda. Koniec końców nie patrzyłem na to wszystko jako na rywalizację, którą MUSZĘ wygrać. Patrzyłem na to jako na zabawę, gdy lekko zmęczone, aczkolwiek radosne oczy spoglądały na zawodników, lekko ich dopingując. Sam fakt siedzenia tutaj na miotle był dla mnie bardzo ważny, choć ewidentnie nam nic nie wychodziło i już na początku dopuściłem się przyłożenia ręki do zwycięstwa grupy Wololo.
Szkoda tylko, że najwidoczniej uznawałem, iż siedzenie na miotle jest tym, co w sumie należy robić, bo z czasem zamyśliłem się tak, że w ogóle nie zdołałem wykonać żadnego ruchu, a gdy już go wykonałem, było za późno. Ręce latały mi jak pojebane, a i tak czy siak tego nie obroniłem, choć nawet nie zarejestrowałem momentu, w którym mogłem otrzymać tłuczkiem prosto w twarz. W łeb, cokolwiek. Nie bez powodu zatem ciężko było mi pochwalić Aslana, skoro nawet nie wiedziałem, co się odjaniepawliło na boisku, a kafel podałem jednemu z zawodników, nie przejmując się jakoś tym, że ponownie przyczyniłem się do przegranej.
Zamiast tego lekko się uśmiechnąłem i zacząłem ponownie dryfować na miotle tak, jakbym znajdował się na haju. Nie byłem, ale moje roztargnienie sięgało zenitu i zapewne wkurzało innych uczestników zabawy.

Kości: 1
Kuferek: 151
Własny sprzęt: cały i różdżka
Wykorzystany sprzęt drużyny: -
Łączna liczba punktów: 168
Pozostałe przerzuty: 16/16

Za jakie grzechy. Wylądowała w jakimś teamie złożonym z niezbyt doświadczonych graczy. Facet w średnim wieku, który znał był z jakiś hitów dyskotekowych na pętlach, jakaś niedoświadczona szukająca... Jedynym jasnym punktem tej drużyny był William. No i Aslan. Aslan, który był filarem Krukonów. Bez niego czekały ich liczne wpierdole.
Zdecydowanie ich obrońca nie wywiązywał się dobrze ze swojej roboty bo nawet obroniony przez pałkarza puścił taką szmatę w pętle, że nic tylko płakać. Tyle dobrego, że kafel trafił w jej dłonie. Prędko pomknęła w kierunku pola bramkowego przeciwników, aby rzucić pięknie kombinowany rzut z wyskoku.

Kości / Litery / Przerzuty: 3 -> 2
Kuferek: 19
Własny sprzęt: gogle, ochraniacze, kask (+3)
Wykorzystany sprzęt drużyny: miotła, koszulka, rękawice, kompas (+ 7)
Łączna liczba punktów: 29
Pozostałe przerzuty: 1/2

Walka robiła się coraz bardziej zacięta. Aaron chyba nie do końca znał zasady gry, bo zamiast bronić pętli to wpuszczał każdego kafla jak leci, szczerząc się przy tym wesoło. Musiał wziąć sprawy w swoje ręce i kiedy dostrzegł, że Viola ciśnie w stronę Tadka, pomknął za nią, żeby znokautować przyjaciela tłuczkiem. Wizja zrobienia mu dziarki była zbyt piękna, aby mógł z niej zrezygnować.
Niestety po szybkim przeanalizowaniu sytuacji ogarnął, że nie ma najlepszej pozycji do ataku, dlatego posłał tłuczka do drugiego pałkarza, aby ten dokończył robotę za niego. Może i nie spuścił Tadzinie wpierdolu bezpośrednio, ale miał za to przepiękną asystę.

KOŚCI / LITERY / PRZERZUTY: 2
KUFEREK: -
WYKORZYSTANY SPRZĘT DRUŻYNY: -
POZOSTAŁE PRZERZUTY: -

Nie miał nic przeciwko oddaniu się krótkiej rozgrywce Quidditcha dla rozrywki zamykającej mijający rok szkolny. Dobrze było oderwać się od żmudnych egzaminów niezależnie od tego, po której stronie całego przedsięwzięcia akurat się znajdowało. Równie dobrze zrobiła mu zmiana krajobrazu, nawet jeżeli z wieży astronomicznej również był widok na boisko. Czy jednak znalezienie się na nim i możliwość przypomnienia sobie pierwszych lekcji miotlarstwa nie było sporą nagrodą i przyjemnością? Na zajmowanej pozycji teoretycznie miał za zadanie robić krzywdę, ale przecież z drugiej strony mógł jednocześnie pilnować, by ta krzywda nie była zbyt duża... O ile Edgcumbe'a nikt nie zdąży obronić, hm?

Kości / Litery / Przerzuty: 3-->1 xd
Kuferek: 4
Wykorzystany sprzęt drużyny: biorę cały sprzęt i mam ten 1 przerzut
Pozostałe przerzuty: 0

- Zdecydowanie postawili na masę - stwierdzam zerkając na szczupłego Aslana. Przynajmniej był odrobinę wyższy niż ja. Nie zdążyłem jednak pogadać dalej o przyszłości i wypytać co dokładnie chce najbardziej leczyć, bo muszę prędko za nim lecieć, kiedy wraz z drugim nauczycielem przypuścili atak na naszego obrońcę. Niestety już nie ta sama szybkość i gibkość. Nurkuję za tłuczkiem, ale nie udaje mi się trafić. Za to im udaje się w pana Edgcumbe. Widząc co się wydarzyło aż skrzywiam się lekko.
- Wszystko w porządku? Proszę wybaczyć! - krzyczę do Puchona, który przeze mnie oberwał. Podlatuję do Puchona i przed wznowieniem gry naprawiam mu prędkim zaklęciem buźkę, łagodzą też ból.

Kości / Litery / Przerzuty: Łamią mnie
Kuferek: 56
Własny sprzęt: +4pkt (rękawice, kompas, koszulka, ochraniacze)
Wykorzystany sprzęt drużyny: google, nimbus, kask (+6)
Łączna liczba punktów: 60 się liczy
Pozostałe przerzuty: 4/6

Obserwował czujnie boisko, krążąc sobie spokojnie wokół własnego pola przy pętlach. Z niejakim zaskoczeniem odnotowywał niezwykłą aktywność pałkarzy - przy tym również Coltona i jego rączki jak patyki. Musiał przyznać przyjacielowi, że jednak coś tam umiał - cieszył się jednak wyjątkowo z jego obecności w powietrzu, nawet w przeciwnej drużynie. W końcu zaraz żaden będzie z niego student...
Najpierw Fitzu, a teraz Viola. Edgcumbe zaklął cicho pod nosem, wylatując nieco przed pętle, żeby choć trochę spowolnić szarżę Strauss i zmusić ją do manewru i zdradzeniu obranej do rzutu pętli. Plan był dobry, wykonanie też by było, gdyby nie... Tłuczek, który trzasnął go prosto w szczękę. Aż go zamroczyło - a kask chroniący skronie kompletnie nic nie dał (bo idiotycznie nie zapiął pasków pod podbródkiem). Zawirował na miotle, próbując przywrócić sobie ostrość widzenia - wiedział, że ten strzał przepuścił.
— Psiamać — rozmasował sobie szczękę, która dosłownie cudem nie wypadła mu ze stawu. Wrócił na pozycję, plując krwią gdzieś w bok. Jednocześnie podniósł dłoń w uspokajającym geście do nauczyciela uzdrawiania. — Nic mi nie jest! — odkrzyknął, czując jak z rozciętego wnętrza policzka sączy mu się krew.

Kości: 60, C, 1 i 4
Kuferek: 8
Własny sprzęt: -
Wykorzystany sprzęt drużyny: całość
Łączna liczba punktów: 18
Pozostałe przerzuty: 1/1

Dalszy lot w tak zawrotnym tempie z pewnością mógłby się źle dla niej skończyć. Mulan wykonała ostry zwrot w momencie, gdy niemal wleciała w trybuny i widocznie zwolniła, aby uniknąć większych kolizji. W miarę prędkim acz już wolniejszym tempem kontynuowała swoją wycieczkę krajoznawczą w celu wypatrzenia złotej piłeczki. Cholery nigdzie nie było widać, ale nie znaczyło to, że planowała się poddać. O nie. Co to to nie. Jeszcze go wypatrzy i z pewnością puści się wtedy w taki pościg jak rottweiler w maliny czy jak to tam się mawiało. Nie ma chuja we wsi, żeby odpuściła na tym etapie i dała się ograć Morgan. Może i nie miała takiego doświadczenia jak ona, ale też odnajdywała się na miotle dosyć dobrze.

Znicz był blisko. Czuła to. Od zawsze zresztą miała wrażenie, że złotą piłkę chwytała osoba bardziej zdeterminowana, oddana sprawie, czy najzwyczajniej pewniejsza w tym, co robiła. Mentalność w sporcie generalnie brzmiała jak coś znacznie bardziej istotnego od spostrzegawczości, zwinności, czy innych fizycznych cech. Ale to jeszcze nie był moment zakończenia meczu. Ani ona ani Mei nie były na to najwyraźniej gotowe. Albo widowisko jeszcze miało się rozkręcić zanim ktokolwiek obwieściłby jego finał?

Kości / Litery / Przerzuty: 74, A, 4-6 po 2 przerzutach
K6: od nast. posta 3 przerzuty
Kuferek: 123
Własny sprzęt: +7
Wykorzystany sprzęt drużyny: -
Łączna liczba punktów: 130
Pozostałe przerzuty: 11/13

Kości / Litery / Przerzuty: 3
Kuferek: 5
Własny sprzęt: -
Wykorzystany sprzęt drużyny: Błyskawica (+4), google (+1)
Łączna liczba punktów: 10
Pozostałe przerzuty: 0/1

Niestety stracili punkty, ale to jeszcze nic straconego. Najważniejsze było żeby to Morgan złapała znicza. Wtedy nie tyle gra się skończy, co może wygrają dzięki przewadze punktowej. Ponownie złapał kafla, kiedy ten został mu podany i ruszył w kierunku przeciwnych bramek. Chciał podać do Patricii, ale kiedy już szykował się do rzucenia profesorce kafla, coś rudego śmignęło mu przed twarzą zabierając mu kafla z rąk. Zawrócił miotłę i ruszył za ślizgonem z nadzieją że może uda mu się odzyskać piłkę, albo przynajmniej nie dopuścić do strzelenia gola.

Kości / Litery / Przerzuty: 5 →  3 →  1
Kuferek: 144
Własny sprzęt: Błyskawica, koszulka, kompas, rękawice, gogle, ochraniacze, różdżka
Łączna liczba punktów: 160
Pozostałe przerzuty: 14/16

  Pokręcił jedynie głową z uniesionym kącikiem ust, gdy Thadowi udało się bez większego problemu przechwycić jego rzut – mógł w sumie przewidzieć, że wykiwanie w zasadzie świeżo upieczonego obrońcy wcale nie będzie tak łatwe; grali na tyle długo w jednym teamie, ba, współpracowali nawet na jednej pozycji, że Puchon prawdopodobnie znał jego styl gry na wylot. Będzie musiał się następnym razem bardziej postarać.
  Nie rozwodził się nad tym ani momentu dłużej, powracając do śledzenia akcji na boisku – przeciwni ścigający byli znów w natarciu na ich pętle, ponownie z akcją zakończoną sukcesem i to mimo bohaterskiego wybicia tłuczka w wykonaniu Coltona wycelowanego w ich obrońcę. Tak trochę zaczynali dostawać wciry, choć to zaledwie druga stracona bramka, więc jeszcze nic czego nie daliby rady z Violą nadrobić. O wilku w sumie mowa, bo Krukonka właśnie przejęła kafla i próbowała powtórzyć jego wcześniejszy manewr, oby jednak z lepszym powodzeniem niż on.
  Wyrzucił pięść w górę w geście radości, gdy przy asyście pałkarzy udało im się wbić im pierwsze punkty. Kontratak ze strony przeciwników… cóż, nie było w zasadzie żadnego kontrataku, bo udało mu się przejąć piłkę od Gryfona na długo nim ten zdołał jakkolwiek zagrozić ich obręczom. Zasalutował mu krótko w podzięce i po ostrej nawrotce wystrzelił prosto na pętle oponentów.

Kości / Litery / Przerzuty: 4
Kuferek: 56
Własny sprzęt: +4pkt (rękawice, kompas, koszulka, ochraniacze)
Wykorzystany sprzęt drużyny: google, nimbus, kask (+6)
Łączna liczba punktów: 60 się liczy
Pozostałe przerzuty: 4/6

Z pomocą Williamsa - choć nie taką jaką oczekiwał po pałkarzu jednak - udało mu się szybko dojść do siebie. Podziękował starszemu skinięciem głową, wracając zaraz do swoich pętli. W samą porę, bo choć Drake ruszył do kontrataku po celnym rzucie Strauss - równie szybko stracił kafla i na jego pozycję ruszył nie kto inny jak William. Thaddeus poruszył raz jeszcze szczęką, która chrzęstnęła mu cicho gdzieś w skroniach - i wystrzelił w pętlę do której mierzył jego ślizgoński kumpel. Przechwytując - po raz kolejny! - kafla z rzutu rudzielca, wyszczerzył się do niego z niejaką satysfakcją. Nie przedłużając podał piłkę do... Brandonówny, szybko jednak wracając na pole obrońcy.

Kości / Litery / Przerzuty: nie chce mi się linkować przerzutów, ostatecznie -3
Kuferek: 72
Własny sprzęt: Varápidos (+6)
Wykorzystany sprzęt drużyny: kask (+1), ochraniacze (+1), koszulka (+1), kompas (+1)
Łączna liczba punktów: 82
Pozostałe przerzuty: 4/8

Trzeba było przyznać, że uczniowie i studenci reprezentowali zadziwiająco dobry poziom gry. Wielu z nich, z tego co wiedziała grała w lidze zawodowej, przez co z pewnością trenowali regularnie i było to widać. Nie spodziewała się, że będzie aż tak wyrównany poziom. Widocznie nie doceniała ich, co musiało się zmienić, bo inaczej ten mecz może się jeszcze potoczyć w innym kierunku, niż się tego spodziewa.
Zadziwiająco szybko poszło jej zdobycie kolejnych punktów i wiedziała, że muszą tą przewagę utrzymać. Jednak po chwili coś poszło nie tak i jednocześnie Strauss zamachnęła się na ich obręcze a Colton już walił tłuczkiem w Thaddeusa. Przeklęła pod nosem, kiedy zobaczyła zderzenie tłuczka z twarzą chłopaka. Sama nigdy nie doznała takiego tłuczkowego ataku, ale domyślała się jak cholernie to musiało boleć.
- Żyjesz? - rzuciła do niego na szybko z daleka, zanim to Drake przejął kafla, a następnie stracił go, co zobaczyła kątem oka i zaciskając zęby, zostawiając ostatecznie Tadka w rękach Huxleya, który miał go poskładać, a sama wystrzeliła ku przeciwnikom, którzy próbowali się odegrać. I starali się bardzo, ale kolejny raz ich zdolny obrońca stanął na wysokości zadania i nie przepuścił piłki. Posłała mu szeroki uśmiech, zanim to nie wystrzeliła z kaflem na drugą połowę boiska, jednak wpadła na jednego z przeciwników, a piłka wypadła jej z rąk. Czyżby ktoś ją rozkojarzył? Szlag by to trafił...

Kości / Litery / Przerzuty: 3 xd
Kuferek: 4
Wykorzystany sprzęt drużyny: biorę cały sprzęt i mam ten 1 przerzut
Pozostałe przerzuty: 0

Ledwo naprawiłem naszego obrońcę, a ten najwyraźniej miał problem z głową, bo podał gdzieś na pałę do Violi. Koleżanka... hmm, przyjaciółka? Kochanka? No, ktoś mojej kuzynki Nancy mknął w kierunku pętli. Odbijam w jej stronę tłuczka, ale strasznie się dekoncentruję obecnością Aslana obok mnie, który ewidentnie puścił obok mnie gazy. Trochę się przestraszyłem siłą, w końcu problemy gastryczne to nie żarty. Jednak uznaję, że nie ma co o to pytać, wystarczy, że znowu przez ucznia nie udało mi się trafić w ścigającą.

Kości: 2
Kuferek: 151
Własny sprzęt: cały i różdżka
Wykorzystany sprzęt drużyny: -
Łączna liczba punktów: 168
Pozostałe przerzuty: 16/16

Szło im... naprawdę nieźle. Pomijając fakt, że O'Connor puszczał szmaty w pętle, ale no. Odrobią to jeszcze. I właśnie nadarzyła się ku temu jedna z naprawdę dobrych okazji. Kafel leciał przeciwnikom z rąk, albo raczej po prostu Strauss była już na tyle cwana, że potrafiła przejąć piłkę bez większych problemów.
Tym razem jednak zamiast wykonywać samodzielną akcję przerzuciła kafel niemal od razu, gdy tylko znalazła się na dogodnej pozycji do Williama. Wiedziała, że on zrobi z niego dobry użytek i znajdował się w dużo lepszej sytuacji do tego, by atakować pętle przeciwników.

Kości / Litery / Przerzuty: 5 →  1
Kuferek: 144
Własny sprzęt: Błyskawica, koszulka, kompas, rękawice, gogle, ochraniacze, różdżka
Łączna liczba punktów: 160
Pozostałe przerzuty: 13/16

  Ponownie pokręcił głową, gdy Puchonowi raz jeszcze udało się zatrzymać jego rajd. Kafel trafił zaraz w ręce przeciwników, ale nie na długo – Brandonówna szybko go postradała na rzecz Strauss. Oczywiście trzymał się w zasięgu drugiej ścigającej, bo nigdy nie wiadomo czy nie będzie potrzebna asysta, więc kiedy tylko dojrzał, że Krukonka przymierza się do podania, bo została zbyt mocno osaczona przez oponentów – od razu ustawił się na najdogodniejszej pozycji, żeby przejąć piłkę.
  A jak tylko kafel znalazł się w jego dłoniach, to nawet się nie zastanawiał – od razu pomknął na pętle przeciwnej drużyny z zamiarem dokończenia manewru rozpoczętego przez Violę i – miejmy nadzieję – zdobycia kolejnych punktów na konto ich teamu. W końcu jak to się mówi – do trzech razy sztuka, nie?

Kości / Litery / Przerzuty: 1
Kuferek: 19
Własny sprzęt: gogle, ochraniacze, kask (+3)
Wykorzystany sprzęt drużyny: miotła, koszulka, rękawice, kompas (+ 7)
Łączna liczba punktów: 29
Pozostałe przerzuty: 1/2

Po brawurowym podaniu do Derrylla, który elegancko pierdolnął Tadzinę w szczękę (pewnie go to załaskotało), zawinął się z okolicy pętli drużyny przeciwnej. Na całe szczęście Hux naprawił mu ten piękny ryj, więc nie musiał się przejmować, że przyczynił się do niepowodzeń przyjaciela przy podrywaniu panienek.
Widząc jak Moe zapierdala w jakimś kierunku, poleciał za nią, a kiedy wypatrzył w powietrzu tłuczek, posłał go w jej stronę. Miał nadzieję, że udaremni jej złapanie znicza, a Hux ponownie wyceluje pałką w powietrze.