-Chłopaków pewnie też nie. Zresztą, kto wie?- Zasmiała się. Wielki podryw na chorobę. No, na litość np? To jest dobry pomysł. Uśmiechnęła się, kiedy zaczął grać. Namiś nawyraźniej był wszechstronnie uzdolniony. Niech jeszcze do tego się okaże, że jest sportowcem to się dziewczyna przestanie dzisić, że marzy o nim tyle osób.
-Znam to- Powiedziała z uśmiechem. Wprawdzie nie z anime, ale koleżanka jej kiedyś puściła. Zanuciła to cicho, zaraz za nim. Nawet im głosy do siebie pasowały, nie licząc kilka jej drobnych fałszów.

Kiedy Namida skończył, uśmiechnął się lekko do Connie.
- Masz śliczny głos... może kiedyś zaśpiewamy coś razem? - zaproponował. Trzeba by było znaleźć taką piosenkę, która pasowałaby do ich głosów, a wtedy można szaleć...

-Dzięki- Powiedziała rumieniąc się trochę.
-Zawsze możemy odstawić jakiś koncert, nie?- Mrugnęła do niego, chciaż właściwie pewnie nic by z tego nie wyszło, a i chłopak by to wziął na żart.
-Ale najpierw naucz mnie kilku nutek na gitarze- Mruknęła pewnie, spoglądając na to jego "cudenko" w kącie sali. Zawsze sie chciała pouczyć jakieś piosenki. Szczególnie jednej, mugolskiej. A mianowicie Bullet for my Valentine - All these things I hate.

- Jasne, czemu nie. - powiedział od razu. Po kolejnym ataku kaszlu, uspokoił się w końcu i przesiadł na kanapę.
- Szkoła dopiero się zaczęła, a ja już mam dość... - przyznał, nie pierwszy raz zresztą - W wakacje się nudziłem, ale chociaż bardziej konstruktywnie...

Podeszła do kąta i wzięla gitarę, po czym usiadła obok chłopaka i wyjęła ją z futerału i złapałą oczywiście na odwrót, jak to amatorka.
Uśmiechnęła się współczująco.
-Powinieneś poleżeć pod kołdrą- Mruknęła pewnie. Chory nie powinien się szwendać po Hogwarcie.
-Na czym właściwie polega konstruktywna nuda?- Spytała ciekawsko. Może uda jej znaleźć jakiś sposób na pokonanie codzienniej monotoni.

Nami, widząc "problem" dziewczyny, przejął od niej instrument i poprawnie ułożył go w jej dłoniach. Zignorował wzmiankę o leżeniu... już dość się poobijał, musiał w końcu zacząć sie uczyć...
- Konstruktywna nuda... Powiedziałbym Ci, co robiłem, ale uznasz to za mega gejowskie... - zaśmiał się cicho, na wspomnienie wakacji...

-Poderwałeś chłopaka i przeleciałeś?- Spytała o pierwsze, co przyszło jej do głowy słysząc o gejostwie. No bo to jej się zawsze z tym kojarzyło i tylko tego właściwie się trochę brzydziła. Co do reszty poczynan innych orientacji zdecydowanie nic nie miała. Spojrzała tępo na struny nie majac pojecia, jak je chwycic, żeby zagrać jakikolwiek dźwięk. Zerknęła na Namidę z nadzieją, na jakąś pomoc.

- Noo... to swoją drogą... - mruknął cicho. Nie miał zamiaru zagłębiać się w szczegóły swoich wakacyjnych podbojów...
- Bawiłem się w... to znaczy... robiłem biżuterie różną... kolczyki głównie... Dla mamy... Negai stanowczo oświadczyła, że nie będzie ich nosić. - dodał, ze śmiechem.
- Domyślam się, że raczej znasz się na nutach... w każdym bądź razie, najważniejsze jest, żeby zapamiętać rozmieszczenie dźwięków. Na gryfie naciskasz palcami na struny, aby wydobyć z nich dźwięk... spróbuj. - zachęcił... Jego samego uczył ojciec, i robił to dobrze... on sam nie był w tym najlepszy...

-Kolczyki? Czemu niby miałabym uznać to za gejowskie?- Spytała z lekkim uśmiechem. Nie widziała w tym nic dziwnego, że chłopak znalazł sobie akurat takie zajęcie. Wiele było na świecie np. jubilerów płci męskiej.
-Zrob też jedne dla mnie. Z czachami- Poprosiła i zaśmiała się cicho.
Wysłychała go i przycisnęła opuszkami palców pierwsze leprze stuny. Jednak zamiast melodyjnego dźwięku rozdarł się... no jaki skrzek.
-Coś mi nie wyszlo- Podsumowała się.

- Nie wiem... sam to takie uważam... Czaszki? Niee, ja raczej brałem różne kamienie, paciorki, piórka i tym podobne... Mamie sie bardzo podobały... - zamyślił się na krótką chwilę. Wiedział, że chociaż jego matka nie rozumie do końca ich świata, kocha go ponad wszystko.
Kiedy usłyszał dźwięk, skrzywił się lekko
- Nie, nie tak. - usiadł nieco bliżej, nie bardzo wiedząc, co ma zrobić, jak się do tego zabrać. - Tu naciśnij palcem... a tu szarpnij lekko za ostatnią strunę... Powinno wyjść lepiej. - poinstruował Connie, mimo wszystko, lekko drżącymi dłońmi ustawiając jej własne na odpowiednich miejscach.

-Szkoda. Ale kamyczkami też nie pogardzę- Powiedziała puszczając mu oczko, więc i odwraciła twarz w jego stronę. Na chwilę znaleźli się blisko siebie... zdecydowanie za blisko. To też nie przyzwyczajona do tego rodzaju rzeczy zarumieniła się delikatnie, a wzrok szybko odwróciłą na gitarę. Spoglądała, jak chłopak ją ustawia zapamiętując. Poczuła, że drży.
-Zimno ci?- Spytała z nutą przejęcia w głosie. Po chwili jednak wydobyła z gitary jeden czysty dźwięk. Usmiechnęła się widząc, że niczego nie popsuła. W końcu jak ostatnim razem próbowała grać, to urwała dwie struny, którymi boleśnie oberwała w ręce. Cud, że się nie zraziła.

- Co? - spytał, nie bardzo rozumiejąc, jednak szybko schował dłonie w rękawie bluzy - Nie, nie jest... No... a teraz zrób tak z następnymi, aż do pierwszej. - polecił znowu, chcąc zmienić temat. Jednocześnie odsunął się nieco... Nie chciał krępować ani Connie, ani tym bardziej siebie...

Zaśmiala się widząc jego nie do końca dla niej zrozumiałą reakcję.
-Pewnie zaś masz gorzączkę- Podsumowała głupio i wykonala jego polecenie. Przy ostatniej strunie mimo, że zrobiła poprawne ruchy to tak czy siak dźwięk wyszedł straszne nieczysty.
-Nie nastrojona.. umiesz?- Spytała dobrze wiedząc, że to nie jest łatwe. Sama nie umiała nastroić nawet fletu prostego... o ile to coś się stroi. A może nie?

- Nie, raczej nie... Daj. - sięgnął po instrument, przy okazji, nby przypadkiem, dotykając dłoni Connie... Cóż, sam siebie miał przestać zawstydzać, a mimo to kontynuował...
Ułożył sobie gitarę na kolanach, i zagrał daną nutę...
- Faktycznie, musiało się rozstroić... - sięgnął do kluczy i naciągnął nieco bardziej strunę i spróbował jeszcze raz - Teraz, lepiej. - jakby na potwierdzenia, zagrał jakąś wolną melodię...

Spięła się ze wszystkich sił, żeby oddając mu gitarę nie strzelić "słodkiego" buraczka. To też kiedy ją stroił odwróciła się na chwilę, pukając palcami o kolana. W końcu spojrzała na niego. Z tak dobrym nauczycielem, to pewnie i ona się wreszcie nauczy grać. Może. Wysluchała melodię w ciszy.
-Naucz mnie jakiś podstawowych dźwięków- Poprosiła. W prawdzie kojarzyła ich nazwym, ale nie miała zielonego pojęcia jak chwytać. Chciaż. A nie, G-dur umiała. No rewolucja, ale trudne.

- Zanim nauczysz się podstawowych chwytów, musisz dokładnie poznać dźwięki, zapamiętać, gdzie jaki jest i tak dalej, żeby nie zapomnieć... Najlepiej jest mieć dlatego swoją własną... To nie takie łatwe. - mruknął cicho... z drugiej strony, nie wiedział, jak wytłumaczyć dziewczynie te wszystkie ruchy...
- Ale myślę, że sobie poradzisz... - dodał z uśmiechem. Na krótką chwilę odsunął się bardziej, zanosząc się kaszlem... Uh, chyba jednak będzie musiał coś sobie zaaplikować...
- W każdym bądź razie... - zająknął się, kiedy skończył - trzeba dużo ćwiczyć.

Kiwnęła głową na znak, że zrozumiała. Kiedy o tym opowiadał wydawało się to wszystko taką piękną rzeczą, a jednocześnie zbyt skomplikowaną, żeby ktoś o prostym umyśle mógł to pojąć.
-Nie kuś, bo się bedziemy bawić w lekarza- Widząc jak kaszle, mruknęła mimowolnie, po czym pacnęła się głowę, gdyż zabrzmiało to z dość nasyconą nutą zboczeństwa, chociaż oczywiście nic takeigo nie miała na myśli.
Wstała i nachyliła się za nim. Nacisnęła jedną ze strun i wydobyła z gitary w miarę czysty dźwięk, chociaż pewnie będzie musiała go jeszcze dopracować. Nawet nie zwróciła uwagi na to, że policzki maja blisko siebie.

- Nie kuś... - zaśmiał się cicho, grając jakąś melodię... Nie znał może zbyt wielu piosenek, ale był pewien, że gdyby wsłuchał się w jakąś dobrze kilka razy, umiałby ją zagrać...
Kiedy Connie była tak blisko, zagryzł lekko wargę, starając się nie ruszać... Zerknął niepewnie w bok, a widząc oczy dziewczyny z tak bliska, aż zagapił się na krótką chwilę...

-A co? Skusiłbyś się?- Szepnęła, a że była blisko jego ucha to i ciepłe powietrze z jej ust połaskotało go w kark. Nie odsuwając się, spoglądała jak gra melodie, to też sama spróbowała cokolwiek zapamietać. Na daremnie.
-Gitara chyba jednak nie jest moim powołaniem- Podsumowała i odsunęła się od chłopaka, siadając obok.

Namida nie skomentował... bo kto wie, może i by się skusił...
Zaśmiał się cicho, przerywając grę...
- Bywa... Chociaż ja też tak kiedyś myślałem... Był taki moment, kiedy w ogóle chciałem rzucić muzykę... uważałem, że nie jestem zbyt dobry i nigdy nie będę lepszy. Głównie dlatego, że chciałem osiągnąć tyle, co... taki jeden,... - mruknął... powiedziałby, jak wykonawca się nazywa, ale wątpił, czy Connie by go kojarzyła... - W każdym bądź razie, dopiero mama wytłumaczyła mi wszystko... w sensie, że nie muszę osiągnąć tego, co on, ale najważniejsze, żebym dobrze się przy tym bawił... i faktycznie tak jest... Staram się go naśladować, ale dużo wkładam w to wszystko od siebie... i... - zaczął, jednak zaciął się... No tak... - Przepraszam... znowu się rozgadałem. - zaśmiał się, i chcąc jakoś odwrócić od tego uwagę, zaczął znowu coś przygrywać...

Uśmiechnęła się lekko widząc, że nic nie odpowiedział. Ciekawe co się w tym momencie w jego głowie kryło. Szkoda, że nie umie czytać w myślach. Zdecydowanie się kiedyś nauczy leglimencji. Podobno to bardzo przydatne w czasie walki. Zaklęcia niewebarlne i te sprawy.
Zaśmiała się słyszac, jak znów ją przeprasza za gadanie.
-Przecież ci już mówiłam, że lubię jak dużo gadasz- Powiedziała cicho, nie chcąc rozpraszać go, kiedy to znów brzdąkał.
-Ja się własciwie do niektórych rzeczy szybko zrażam. A najbardziej do baletu. Kiedyś mnie ojciec zapisał. Koszmar dziecinstwa- Jak na potwierdzenie wzdrygnęła się z niesmakiem. Różowe rajstopki, różowe spódniczki. Horror! Może i jej to wychodziło, do dzisiaj umiała zorobić mostek czy szpagat. Ale napewno nigdy wieej nie uzyje tego w tancu.

- Balet? No proszę... - zaczął to sobie nawet wyobrażać, jednak szybko przestał... Jakoś bardziej podobała mu się Connie teraz, niż w stroju baletnicy...
- Mnie kiedyś zapisali na lekcje rysunku... porażka to była na całej linii... Więc ojciec stwierdził, że lepiej zostać przy muzyce. Ogólnie jest jeszcze wiele rzeczy, które chciałbym umieć... głównie związane z grą na gitarze... właśnie ten artysta, o którym wspomniałem, jest mistrzem akustyka... Wiele bym dał, żeby grać jak on... - aż na chwilę się rozmarzył... - Próbowałem, nie raz nie dwa, ale nikt nie wymiata z gitarą tak, jak on... Wychodzi mi tylko jeden kawałek, ale i tak to nie to samo, co Mistrz... - zaśmiał się, kiedy to powiedział... zwykle nazywał go tak tylko w myślach... nie chciał, żeby Connie wzięła go za świra...

-Idealnie mi w różu- Puściła mu oczko sama nie wierząc, co mówi. No, miała niby wtedy 8 lat, ale jednak była do tego zmuszana przez cały rok.
-Rusynek? Strzelam, że tak jak ja rysujesz ludziom po cztery palce i głowy większe od tułowaia- Zaśmiała się. Do dzisiaj nie potrafiła zapamiętać tego, żę człowiek ma pięć palców! Nie miesciły się nigdy na dłoni. Albo po cztery byo, albo po sześć. Kosmici.
-Fajnie, że mówisz o tym z taka pasją. Widać przynajmniej, że się w to angażujesz całym sobą- Szepnęłą słuchając każdego jego słowa z zafascynowaniem. Nawet osoba, która nie miałą jakiś szczególnych pociągów do instrumentów by się po takich zdaniach skusiła.
-A... Na przykład pisanie? Opowiadań, wierszy?- Spytała. Skoro robił biżuterie, to może i wiersze pisze.

- Zdarzało mi się pisać... - przyznał, choć mało chętnie... - Głównie erotyki... - dodał, wyraźnie rumieniąc się na twarzy. Nie to, żeby go to zawstydzało... tylko głupio jakoś było o tym mówić przy Connie.
- No, ale znalazł je ojciec i moja kariera wielkiego pisarza się skończyła. - dodał, śmiejąc się cicho. Tak naprawdę nie uważał sie za jakiegoś wybitnego pisarza, i nie było mu tego aż tak szkoda... wolał się zająć muzyką.

-Erotyki? Rozumiem, że na własnych doświadczeniach- Podsumowała go. Powstrzymała się, od kpiącego uśmiechu, kiedy to się zburaczył. Akurat nie miała nic przeciwko, ładnie mu tak było, ale ironia to był jej chleb powszedni i robiła to odruchowo.
-Ja właściwie pisze książki- Szepnęla nie do końca pewna, czy chce o tym mówic. Własciwie wczesniej nie miał o tym pojęcia nikt, nawet ojciec.

- Naprawdę? Jakie? O czym? - wypytywał się, niesamowicie zaciekawiony. Nie pomyślałby, że Connie cokolwiek piszę, ale skoro grała na fortepianie, to mógł się domyśleć, że jest jeszcze szerzej uzdolniona.