Nie wyszło. Jego różdżka najwyraźniej nie była dzisiaj w najlepszej formie, postanawiając kompletnie nie słuchać jego rozkazów. Może zawinił w tym również refleks? Moment nie potrafił otwarcie rywalizować z Liamem. Był stereotypowym Walijczykiem, niezainteresowanym sprawami świata oraz otoczenia... póki ten doń nie podejdzie i nie otwarcie nie wsadzi mu palca w oko, dla zwrócenia na siebie uwagi.
- Łał! - Zawołał, kiedy zaklęcie weń uderzyło i poderwało jego stopy z miejsca. Nie żeby umiał tańczyć, ale próba tkwienia w miejscu na pewno nie wyjdzie mu na dobre. Nawet spróbował się oprzeć urokowi aby odrobinę go skontrolować, jednak nic z tego nie wyszło. Zrobił głupią i dla większej równowagi zaczął również machać rękoma, w jakimś dziwnym rytmie nadawanym przez jego stopy.
- Przymusowe lekcje tańca? - Spojrzał za moment na Neirina - Ratuj mnie, przed tą kompromitacją. - Parsknął. Wolał to przerwać zanim naprawdę okaże się, że potrafi tańczyć.

Atak: 5
Obrona: 1
Ilość trafień: 0

W przeciwieństwie do jego towarzyszy osoba rudzielca zdawała się być zupełnie niezainteresowana otoczeniem. Przyglądał się obojętnie wymianie zaklęć, nie potrafiąc odnaleźć niczego zabawnego w próbie dorobienia rogów czy zmuszenia do tańca. Koncentrował się tylko na tym, kto trafi, kto się obroni, kogo trzeba będzie zbierać z podłogi.
Wbił spojrzenie w Jacka, wyczyniającego osobliwe pląsy.
- Jeden - zero dla Liama - podsumował, zanim uniósł własną różdżkę i rzucił pod nosem finite... Zmuszając Jacka do jeszcze szybszego tańca. Trzy kolejne zaklęcia tylko pogorszyły sprawę, przyspieszając tempo pląsów do niemalże nieludzkiego. Dopiero piąta próba zdjęła urok z Walijczyka, pozwalając mu złapać oddech.
- Następnym razem weźcie poprawkę na zakłócenia - poprosił, obracając różdżkę w dłoniach. - Niektóre zaklęcia mogą okazać się tragiczne w skutkach przez problemy z magią - dodał, opuszczając rękę. Dobrym przykładem były zaobserwowane podrygi Jacka. Jeszcze parę razy podkręcić tempo i jak nie połamałby sobie kończyn, to zszedł na zawał lub się udusił, nie mogąc nabrać powietrza.
A Neirin próbuje być odpowiedzialny. Z naciskiem na próbuje.

Z ulgą powitał moment w którym jego nogi nareszcie się zatrzymały. Nawet nie próbował zmieniać swojej pozycji i odrywać nóg od podłoża w obawie przed kolejnym pląsem.
- Gha... już nigdy mnie do tego nie zmuszajcie. Jakiś koszmar... jeszcze raz i nie wrócę do pokoju. - Dyszał przez chwilę, pochylony do przodu, opierając się rękoma o swoje kolana. - Wytańczyłem się do końca życia albo i dłużej.
Neirin miał rację. Należało uważać. Ale jak tu się opanować, kiedy to taka dobra zabawa? Zerknął na Liama i uśmiechnął się do niego, co mogło być tylko i wyłącznie oznaką wyobrażenia sobie skutków kolejnego zaklęcia. Zatem pora na odrobinę złośliwości.
- Subitopelo - Wypowiedział, tym razem nie siląc się na żadne bajeranckie pozy czy triki. Wydaje się że słusznie, Liam nie miał szans na obronę przed pędzącą w jego stronę wiązką światła.

Atak: 5 - zaklęcie udane, przeciwnik nie ma szans na obronę (zaklęcie powoduje odwrotny efekt od zamierzonego - interpretacja dowolna)
Ilość trafień: 1

Nie potrafił wytrzymać ze śmiechu. Pląsający po pomieszczeniu Jack wycisnął z niego łzy, gdy zgięty w pół obserwował jego finezyjne ruchy. Aż w pewnym momencie sam zaczął naśladować kolegę, podskakując sobie kilka razy, niczym zawodowa baletnica.
- Zdecydowanie musimy pójść razem na bal! Widziałem potencjał! - uspokoił się dopiero, gdy Neirin skusił niemożliwie bolesną ilość razy. Tak szybkie przebieranie nogami aż w Liamie wzbudziło poczucie winy. Z ulgą zobaczył, że koniec końców wszystko było już w porządku.  
A później okazało się, że jednak nie wszystko było w porządku.
Znał to zaklęcie, toteż ze strachem spojrzał na swoje dłonie, spodziewając się niezłego buszu... ale widząc, że wszystko wydawało się względnie normalnie, przeraził się jeszcze bardziej. Zawędrował ręką do włosów i ściągnął z czubka głowy pokaźną garść kłaków.
Milczał chwilę, aż w końcu wysilił się na nieznaczny uśmieszek.
- Cóż... aż zrobiło mi się łyso. - zażartował, a później spojrzał błagalnie na drugiego z kolegów. - Neirin... - halp, pls.

Obrona: -
Ilość trafień: 1

Nie śmiej się z czyjejś krzywdy, mówi przykazanie. Albo przysłowie. Któreś z tych. Neirin nie umiał skojarzyć. Ale los przewrotny i złośliwy. Szybko Anglikowi przeszła ochota do żartów, kiedy włosy garściami zaczęły wypadać z jego głowy. Zupełnie, jakby w trybie przyspieszonym się zestarzał.
- Jesteś pewny, że mam to cofać? Spójrz na pozytywy... Zawsze teraz będziesz miał idealną fryzurę - skomentował, zanim zlitował się nad zdruzgotanym Puchonem. Acz... Pierwsze finite tylko pogorszyło sprawę. Wkrótce za włosami z głowy poleciały także brwi i rzęsy. Niewykluczone, że w spodniach chłopak również miał masę luźnych kłaków. Gorzej niż jakby ogolił się w ubraniu.
Tym razem magia była bardziej sprzyjająca. Albo to kwestia tego, że Liamowi nie miało już, co wypaść? Drugie machnięcie różdżką sprawiło, że włosy odrosły, zostawiając tylko wokół szatyna górki zrzuconego futra. Prawie jak pies na wiosnę.
- Jeden do jednego. Następne trafione zaklęcie zdeterminuje zwycięzcę - oznajmił, zanim zamilkł.

Co prawda widok nie wstrząsnął im tak, jak pewnie poruszyłby pierwszą lepszą dziewczynę, ponieważ Liam miał świadomość, że włosy jednak odrosną, a jako osobnik płci brzydkiej miał pewne kulturowe prawo, żeby nosić łysinę na łbie i nie wyglądać przy tym, jakby odbiegał od normy. Niemniej zdecydowanie wolał swoją bujną czuprynę.
- Jestem ultra, mega, poważnie, bardzo-bardzo, maksymalnie pewny, Nei. - uśmiechnął się do niego błagalnie, a później potarł oko, do którego nieszczęśliwie wpadła mu rzęsa. Czując, że wszystko wróciło do normy, strzepał z siebie kępy włosów i zerknął na Jacka. Nie chował do niego urazy; przecież tylko się bawili. Niemniej determinacja w spojrzeniu Liama była aż nazbyt namacalna.
- Skoro już bawimy się w fryzjerów... - wyszczerzył się do niego zaczepnie, a później machnął z elegancją różdżką - Herbifors!
Widząc, że zaklęcie ugodziło przeciwnika, aż podskoczył z radości, niemożliwie się ciesząc.

Atak: 5
Ilość trafień: 1

Byłby się i zaśmiał głośniej, aniżeli Liam z jego tańców. Toż to naprawdę niecodzienny widok. Żałował, że nie zabrał ze sobą aparatu aby uwiecznić nowy wizerunek Puchona. Wyszło nawet lepiej aniżeli planował.
- Jak łysy kurczak. - Na szczęście takie drwiny nie leżały w jego naturze. Zatem zakrył sobie twarz dłonią, chrząkając cicho aby zagłuszyć cisnący się na usta chichot. Ten obraz pozostanie w ich pamięci na zawsze. Już nigdy nie spojrzy na Riavia tak samo jak kiedyś.
Nie zdążył zareagować, zrobiło się zbyt wesoło, i zanim przywołał sobie w pamięci jaki efekt wywołuje owe zaklęcie, nagle z uszu zaczęły wyrastać mu zielone pnącza. Zaś sznurek z zawieszonymi wokół jego szyi zębami, zaczął obrastać małymi listeczkami oraz kwiatuszkami.
- Hah?! I popatrz coś narobił. - Zerknął na swoją ozdobę, a potem zamachnął się lekko zielonymi warkoczami. - Myślicie, że mogę to wyrwać? Nei zrób coś z tym, bo ledwo słyszę.

Ilość trafień: 2 - przegrałem

I tyle by z tego było. Może trochę szkoda, że tak krótko? Zdawało się, że pomimo bycia formalnie przeciwnikami, Liam i Jack dobrze się bawią. Mugole czasem tłuką się dla zacieśnienia więzów, widać czarodzieje ciskają w siebie zaklęciami w tym samym celu.
Chciał już odczarować Momenta - rośliny w uszach wyglądają już groźnie - ale różdżka szarpnęła i zablokowała zaklęcie, nie dając mu nawet ujść. Przynajmniej to nie pogłębienie działania magii, tyle dobrego. Strzepnął różdżką, rozluźnił i ponownie spiął mięśnie, zanim wypowiedział inkantację ponownie, sprawiając, iż kwiaty spadły na posadzkę, uwalniając Jacka ze swoich korzeni.
- Dwa do jednego, Liam wygrał. Gratulacje - podsumował, patrząc na bałagan, jaki zdążyli zrobić do tej pory.
- Ja tego nie sprzątam... Boję się używać "chłoszczyć" przy moim szczęściu. - Zdążył dzisiaj pokazać, jak tragicznie rzuca zaklęcia. Zapewne Walijczyk nadal czuje efekty cudownego sekundowania Neirina.
- Chyba trzeba będzie to zrobić po mugolsku.

- Było super! - potwierdził przypuszczenia Neirina jednym zdaniem, napakowany pozytywną energią. Bawił się doskonale i podobnie do rudego Walijczyka, uważał, że cały pojedynek trwał za krótko. Z chęcią porzucałby w Jacka innymi perłami, których nauczył się w trakcie trwania swojej edukacji, ale chyba nie wypadało naginać sytuacji; normalnie w szkole nie tolerowano bójek na zaklęcia.
Podszedł zaraz do swojego przeciwnika i wyciągnął w jego kierunku dłoń, chcąc godnie skończyć ich stracie; uściskiem ręki.
- Wszystko gra? - zapytał, przyglądając mu się uważnie. Cóż, starał się używać zaklęć, które nie były niebezpieczne, choć przez te felerne zakłócenia nawet najbłahszy czar potrafił wyrządzić krzywdę. - Miło mi się z tobą pojedynkowało... choć pozbawienie mnie włosów było już okrutne, Jack... - zaśmiał się, spoglądając za bałaganem, który poczynili. - Po mugolsku...? - skrzywił się. - A w życiu... jako mistrz dzisiejszego spotkania, pokażę Wam, jak się czaruje! - powiedział, w żartach nadymając się jak paw, by następnie machnąć różdżką, wypowiadając formułę zaklęcia czyszczącego. - Och... - zamrugał, szczerze zaskoczony, że udało mu się za pierwszym razem. Zaraz jednak odchrząknął i z uśmiechem odwrócił się do kolegów. - A nie mówiłem~?

Chłoszczyść: 4.

Aż złapał się za głowę, przyciskając sobie dłonie do uszu, pozbawionych kwiatów. Co za okropne uczucie. Skrzywił się na to, oraz na słowo 'sprzątać'.
- Na mnie nie patrz. - Nie będę zasuwać tu z miotłą i szufelką. Nigdy w życiu. - Nie posiadam odpowiednich kwalifikacji do tej roboty. - Odwrócił się od Neirina, prawie się bocząc, przynajmniej do chwili gdy Rivai doń nie podszedł.
-Hm? Jasne że tak. - Uśmiechnął się, uścisnąwszy mu dłoń. - Okrutne? No dobrze. Mogę się zgodzić, że taka fryzura Ci nie pasuje. - Znowu przyłożył sobie rękaw do twarzy aby zamaskować uśmiech. Jakoś nie potrafił go zdjąć, kiedy tak mocno przywarł do jego twarzy.
- Nie moja wina, plan nie do końca wypalił. Miało być bujnie i puszyście. - Odparł, kiedy chłopak posprzątał cały bałagan. - Może następnym razem, ktoś inny zafunduje Ci lepszą fryzurę? Chciałbyś? - Zażartował i zeskoczył z podestu. - Na dzisiaj koniec walk. Czuję się wykończony. Potrzebuję gdzieś usiąść. - Pora się zbierać.
zt.
(i chyba zt dla wszystkich? Nie wiem czy chcieliście tu jeszcze coś psocić.)

Osoba, która rozkładała pojedynkujących się najwyraźniej za mną nie przepadała, skoro tak uparcie przydzielała mi moich bliskich znajomych - bezlitosne rzucanie zaklęć w Caluma, czy w tym wypadku w Fire, którzy byli mi bliscy wydawało mi się milion razy trudniejszym zadaniem, niż gdybym miała strzelić zaklęciem w Walkera, czy inną ciotę pokroju Mondragóna. Nie mogłem jednak narzekać - na całe szczęście te zawody nie polegały na robieniu sobie nawzajem krzywdy, a jedynie na zdobyciu przewagi i dobrej zabawie.
Na miejscu pojawiłem się wcześniej oczekując przybycia Dearówny i Trixie, która po raz kolejny była sekundantką podczas mojego pojedynku. Nie czułem się zestresowany, ani nic w tym stylu - traktowałem to jako element przygotowania do zawodu i rozrywkę, której na co dzień bardzo mi brakowało.

Kostka: 4

Pojedynek z Lysandrem?
Fire miała świadomość tego, że jej gryfoński przyjaciel zna się na zaklęciach, jak mało kto. Śmiało mogła stwierdzić nawet, że lepiej od niejednego nauczyciela (chyba tylko umiejętności Rekina stawiałaby wyżej). Na początku więc nieco zszokowała się tym, że trafiła wraz z akurat tym chłopakiem do pary... Na szczęście, nie trzęsła portkami przed wizją przegrania, ba, przegranie z Lysandrem nie było niczym pozbawionym godności. Fire nie zakładała, że jej się nie powiedzie, a zyskała też sporo motywacji do nauki. Poćwiczyła parę razy kilka zaklęć, mając nadzieję, że chociaż trafi go raz czy dwa. Poprzedni pojedynek był, szczerze mówiąc, dość tragiczny. W kwestii Lysandra było lepiej.
- Długo czekałeś? - zagaiła z pewnym siebie uśmiechem, gdy już wkroczyła do sali pojedynków. Fire nie czuła się winna tego, że przyszła później. Trixie też nadal nie było... Co prawda, Gryfonka nie widziała najmniejszej potrzeby obecności sekundantów, ale skoro mus to mus. Skrzyżowała ramiona, obracając między palcami różdżkę z czarnego, lśniącego drewna. - To będzie ciekawe.

1

Kolejny pojedynek, w którym pełniła rolę sekundanta i znowu Lysander Zakrzewski. Słowo daję, organizatorzy zdecydowanie wystawiali Trixie na ogromną pokusę. Wystarczyło, że zagapiała się na niego podczas lekcji czy na treningach Quidditcha, nie potrzebowała dodatkowych bodźców… motywujących do śledzenia go spojrzeniem, a takowymi z pewnością były nieprzewidziane wcześniej okazje do widywania go poza koniecznością. Już i tak czuła, że jego towarzystwo negatywnie wpływa na jej myśli. W pobliżu Lysandra stawały się niezwykle krnąbrne. Jak dobrze, że Zakrzewski nie uprawiał legilimencji… prawdopodobnie. W przeciwnym wypadku, najpewniej poznałaby to po jego zaskoczonym wyrazie twarzy, a tymczasem wydawał się być całkowicie rozluźniony. Trix zjawiła się sali pojedynków i najpierw przyjrzała się jemu, a dopiero po chwili zauważyła również Fire.
- Cześć - przywitała się z nimi krótko, obdarzając ich oboje szczerym, wesołym uśmiechem. Natychmiast przeprowadziła losowanie, wyznaczając Lysandra jako pierwszego atakującego. - Powodzenia - życzyła im oboje, po czym usunęła się pod ścianę sali, aby mogli bez przeszkód wyrządzać sobie krzywdę.

- Nie, momencik - powiedziałem z uśmiechem do przyjaciółki. Po zaledwie chwili na miejscu pojawiła się Trixie - jak przystało na nią dość mocno rozkojarzona. Uśmiechnąłem się do obu dziewczyn, a gdy było już wiadome, że zaczynam życzyłem Fire powodzenia, po czym zgodnie z zasadami pojedynków skłoniłem się lekko przystępując do walki.
Wycelowawszy w dziewczynę różdżkę krzyknąłem:
- Subitopelo!
Zaklęcie popędziło w jej stronę - z niezmierną ciekawością spoglądałem na nią by upewnić się czy da radę je odeprzeć. Jeśli nie - byłby bez wątpienia komiczny.

Atak: 2->3
Obrona: -
Ilość trafień:0

Skinęła głową Trixie. Nie zamierzała rozpraszać się ładnymi oczami Lysandra, a nie wątpiła ani przez moment, że chłopak nie wykorzysta swojego czaru do nieuczciwych zagrań. Czasami zastanawiała się, czy słusznie trafiła do Gryffindoru, skoro dla niej oszukiwanie nie było czymś godnym potępienia. Nierzadko stanowiło konieczność. Nie miałaby wyrzutów sumienia nieco kantować. Również życzyła Zakrzewskiemu powodzenia, ale nie uważała, żeby go w ogóle potrzebował. Umiejętności mówiły same za siebie.
Fire była gotowa na atak, dlatego nic dziwnego, że refleks dziewczyny nie zawiódł i Protego utworzyło przed rudowłosą sporą barierę. Silny czar Lysa rozproszył się tuż przed twarzą Blaithin, na której zaraz wykwitł uśmiech pełen satysfakcji. To zapowiadało się całkiem dobrze, ale nie święciła dnia przed zachodem słońca. Nie czekała ani sekundy.
- Orbis! - rzuciła jedno z łatwiejszych zaklęć, które zgrabnie pomknęło w stronę chłopaka, nie pozostawiając mu czasu na uniesienie tarczy obronnej. Chwała Godrykowi. Mimowolnie poczuła niezły dreszczyk adrenaliny. Uwielbiała takie walki i wymagających przeciwników, dlatego była gotowa na kolejną obronę.

Atak: 6
Obrona: 4
Ilość trafień: 0

Trixie obserwowała wymianę uroków z lekkim uśmiechem błąkającym się na ustach. Spodziewała się, że Zakrzewski od razu przystąpi do ostrego natarcia, ale ta sprawna kontra ze strony Fire zupełnie ją zaskoczyła. Mruknęła coś w stylu „wow, nieźle wymierzone”, kiedy uskoczyła przed nadlatującym urokiem, a następnie zupełnie zaskoczyła jasnowłosego zgrabnym orbis. Tym razem Travers nie miała już skojarzeń z bożonarodzeniową szynką, ciekawe dlaczego.
- Finite - spróbowała i po raz kolejny zaskoczyła ją jej sprawność w omijaniu zakłóceń magii. Czy jej się wydawało, czy do tej pory faktycznie każde jej finite było udane za pierwszym podejściem? Cóż za nieoczekiwany rozkwit umiejętności. Może następnym razem sama powinna wziąć udział w walkach?

Finite: 4

Fire bez wątpienia mnie zaskoczyła - nie spodziewałem się, że zarówno obrona, jak i atak pójdą jej tak bezbłędnie. Mimo splątania promieniami uśmiechnąłem się do dziewczyny z podziwem, który bez wątpienia jej się należał - mało kto był zdolny doprowadzić mnie do takiego stanu. Fire mogła przez kilka sekund pocieszyć się swoim triumfem, jednakże już po chwili Trixie uwolniła mnie z tej wybitnie nieszczęśliwej pułapki, więc mogłem wrócić do gry.
Wiedząc, że tym razem nie mogę jej pozwolić tak łatwo uciec przed moim zaklęciem od razu zdecydowałem się wykorzystać element zaskoczenia i rzuciłem niewerbalnie zaklęcie Anteoculatia, by już po chwili zobaczyć jak z głowy mojej przeciwniczki wyrasta zgrabne poroże o jakże imponujących rozmiarach. Nawet gdybym chciał nie byłbym w stanie powstrzymać salwy śmiechu.

Atak: 1->6
Obrona: -
Ilość trafień:1
Przerzuty:2/8

Zaklęcie bez problemu dosięgło celu. Nie trzeba było długo czekać, aby na głowie Blaithin rozkwitło naprawdę porządne poroże. Chciała zachować powagę, naprawdę, ale nie dała rady. Śmiech Lysandra naturalnie jej się udzielił, lecz również szybko ucichł. Sama nie chciałaby się męczyć z ciężkimi rogami na głowie (nawet, jeżeli pasowałyby jej tak bardzo jak Fire), więc natychmiast skupiła się, aby pomóc jej, cofając efekt zaklęcia. Dwa pierwsze podejścia były nieszczególnie udane. Poroże, zamiast zniknąć, jedynie powiększało się na jej głowie. Dear raczej musiała mieć problem z ustaniem na nogach.
- Ups, przepraszam - odezwała się, gdy druga próba również nie okazała się pomyślna. - Finite - szepnęła uparcie po raz trzeci. Jasny dodatek ponownie zatonął we włosach dziewczyny i wreszcie po rogach nie było żadnego śladu. Trixie niemal niezauważalnie odetchnęła. Obawiała się, że jeszcze trafi jej się takie zaklęcie, z którym nie będzie mogła sobie poradzić.

Finite: 3, 3, 4

Rzeczywiście, gdyby się tak dłużej nad tym zastanowiła to poszło jej zaskakująco dobrze. Miała jakiś szczęśliwy dzień czy też po prostu ślęczenie nad zaklęciami w końcu przynosiło upragnione skutki? Mimo wszystko należało przyznać, że podczas pojedynku Fire czuła się jak ryba w wodzie (w ogniu?). Może za bardzo rozkojarzyła się swoim drobnym zwycięstwem, bo Lys nie pozostawał dłuższy i błyskawicznie zaatakował Gryfonkę. Tak celnego zaklęcia nie dało się uniknąć i poczuła ciężar na swojej głowie. Najwidoczniej i Zakrzewski radził sobie dobrze tego dnia. Fire próbowała nie przewracać oczami, kiedy Trixie pozbywała się poroża, ale poczuła ulgę, gdy znów miała odciążoną głowę.
- No tego to ci nie daruję. - mruknęła z zadziornym uśmiechem, wybierając odpowiedni moment, żeby również posłużyć się magią niewerbalną. Dwa ruchy różdżką i Everte Statum pomknęło w stronę Gryfona wyrzucając go w górę. Cóż, lubiła nieco ostrzejszą zabawę, ale wiedziała, że niczego sobie mocno nie obije. W każdym razie czekała z niecierpliwością na kolejny ruch Lysandra i chętnie zobaczyłaby, jak daleko sięgają umiejętności chłopaka.

Atak: 6
Ilość trafień: 1

Fire była dzisiaj wyjątkowa szczwana, nawet jak na nią. Zupełnie się nie spodziewałem kolejnego trafienia i trudno ukryć, że stawiała zdecydowanie większy opór mojej dominacji niż jej kuzyn (swoją drogą, ciekawe czy w następnym etapie też trafię na Deara? W tej szkole panoszyło się ich jeszcze więcej niż Zakrzewskich). Z bólem musiałem przyznać, że trafiła mnie bezbłędnie, a jej Everte Statum boleśnie mnie odrzuciło. Na szczęście w przypadku tego zaklęcia nie musiałem czekać na zdjęcie uroku, więc niemal od razu poderwałem się i ruszyłem do kontrataku. Rzuciłem na Fire niewerbalne levicorpus i po chwili dziewczyna wisiała w powietrzu. Wyglądało to całkiem zabawnie biorąc pod uwagę, że na jej dyndające włosy padało światło słoneczne z okna.
- Skarbie, teraz faktycznie wyglądasz jak ogień - rzuciłem ze śmiechem.

Atak: 5->6
Obrona: -
Ilość trafień: 2
Przerzuty: 3/8

Ach, Trixie nawet nie mogła udawać, że się nudzi. Ledwo na chwilę odwracała wzrok, a tutaj już po sali mknęło kolejne, skuteczne zaklęcie. Tym razem to Fire odwdzięczyła się Lysandrowi pięknym za nadobne. Posłała go w powietrze, a Zakrzewski rąbnął widowiskowo o posadzkę. Travers nie zdążyłaby zareagować nawet, gdyby tego chciała! Na szczęście na Fire - zapałkę wiszącą do góry nogami, mogła coś jeszcze zaradzić.
- Finite - rzuciła zgrabne zaklęcie. Szkoda tylko, że niewłaściwe. Dear natychmiast poleciała głową w dół. Trixie zerwała się z miejsca, podbiegając do niej. - Oj, jesteś cała? - Zapytała, chcąc podać jej rękę (jak to Trix), aby pomóc jej wstać. Zapewne zupełnie nie miała przejąć się niechęcią Fire, o której to po szkole krążyły już legendy... a może jednak? - Sądziłam, że to wystarczy. Nie potrafię rzucać liberacorpus. - Wytłumaczyła się, co pewnie też nie było konieczne.

Finite: 2

Ciężko było nie przyznać, że radziła sobie dobrze. W przypadku Zakrzewskiego bezbłędne trafienia były czymś zupełnie naturalnym, patrząc na umiejętności Gryfona. Natomiast Blaithin dawała niezły popis. Niestety, kolejne zaklęcie Lysa wywołało w żołądku Fire nieprzyjemny skurcz. Nie lubiła patrzeć na świat do góry nogami i nie czuć stabilności pod stopami...
- Kretyn. - mruknęła i poleciała w dół prosto na głowę. Wyrwał jej się krótki jęk bólu, bo kręgosłup zareagował niezbyt dobrze. Pomacała się po włosach, jakby miała zaraz wyczuć rosnącego guza. Nie słuchała za bardzo paplającej Travers, odsunęła się jednak od jej wyciągniętej ręki i wstała samodzielnie. - Spokojnie, Travers. Nie jestem z porcelany.
Wyprostowała się, żeby niewerbalne Expelliarmus wznowiło pojedynek... i jednocześnie go zakończyło.
- O stary. - zdziwiła się, bo trafiła bezbłędnie po raz kolejny, co oznaczało jedno. Ale jakim cudem?

Atak: 6
Ilość trafień: 2

W końcu nadszedł ten dzień. Finał w Klubie Pojedynków. Naprawdę nie sądziła, że zajdzie aż tutaj. Jak? Jakim cudem? Nie to, żeby była fałszywie skromna, ale naprawdę niektórzy z jej przeciwników byli starsi, mieli w związku z tym lepsze umiejętności. Ona sama również nie była kiepska, ale wydawało jej się, że w obronie przed częścią zaklęć pomogły zakłócenia. Nie lubiła się nastawiać na wygraną, bo potem była wściekła, gdy coś nie poszło bo jej myśli. Zwłaszcza, że skoro miała szczęście dojść aż do tego miejsca to tego szczęścia może jej zabraknąć.
Jej przeciwnikiem była Fire, prefekt i siostra Heaven. Miedzy siostrami panowały zimne stosunku, Daisy miała do niej raczej neutralny stosunek, choć wolała młodszą z sióstr - w końcu się przyjaźniły. Wiedziała, że Dear jest niezła z zaklęć. Obawiała się? Sama nie wiedziała. Na pewno chciałaby wygrać, ale wmawiała sobie, że drugie miejsce z całego klubu pojedynków to też podium. Wolała nastawić się na gorsze niż nastawiać się na lepsze i się rozczarować.
Dotarła na miejsce, czując w żyłach pulsującą adrenalinę. Na razie była sama. Spacerowała niecierpliwie po sali, czekając na uczestników pojedynku.

Kostka: 3

Gdyby Fire miała wcześniej strzelać kto dotrze do ostatecznego finału w klubie, bez wątpienia wskazałaby Etkę i Lysa. Znali się najlepiej na zaklęciach, więc w gruncie rzeczy Gryfonka tylko czasem myślała o tym, że może kiedyś im dorówna i będzie potrafiła posługiwać się magią równie sprawnie. Tymczasem dzięki niesamowitemu szczęściu pokonała Lysandra, a Etkę również wyeliminował ktoś inny. Wyglądało na to, że główna wygrana jest w zasięgu rąk rudowłosej, a ona czuła ambicję, żeby pokonać ostatniego przeciwnika.
Tym bardziej, że była to Bennett, która zdecydowanie zbyt często kręciła się w pobliżu jej siostry. Z natury podchodziła do wszystkich nieufnie, nawet wobec przyjaciół potrafiąc być niemiłą i opryskliwą osobą. A co dopiero, gdy miała okazję podnieść różdżkę na kumpelę Heaven. Cieszyła się, że ma takiego a nie innego przeciwnika. Dzięki temu plan Fire mógł lepiej się rozwinąć.
Nie okazała tego jednak w żaden sposób, wchodząc do sali z fałszywą swobodą w ruchach.
- Jeszcze jest czas, żebyś się wycofała. - powiedziała obojętnym tonem, podchodząc bliżej i sięgając po różdżkę ukrytą w rękawie czarnej szaty. Ich sekundanta jeszcze tu nie było. W gruncie rzeczy Blaithin nigdy nie lubiła tej funkcji i uważała, że bez niej o wiele lepiej by się im pojedynkowało. Gdy chciała, żeby kogoś zabolało to miało zaboleć, niepotrzebny był ktoś, kto to łagodził. - Mam nadzieję, że nie spodziewasz się, że jako twój prefekt będę łagodniejsza. - uśmiechnęła się cierpko. Przed duszeniem Liama odznaka Fire nie powstrzymała. Przeczesała palcami włosy i stanęła w nieco sztywniejszej pozycji, bardziej odpowiadającej jej spiętej postawie.

5