- Nie ma to jak cierpliwy nauczyciel... I nie mam zamia... IKKKKKKUUUTOOOOO – Miała już coś powiedzieć, ale momentalnie zignorowała wkurzającego starucha na rzecz swojego kochanego przyjaciela Ikuto. Ten podszedł i kiedy już miała się na niego rzucić nagle poczuła, że unieruchamia ją kładąc jej dłonie na ramionach. Chciała coś zakomunikować -dezaprobatę i w ogóle, ale to on się pierwszy ozwał. A jego wzrok mówił jej, że ma się nie odzywać więc go posłuchała. Zawsze ją dominował takim spokojny, opanowany. Aż się go boję. Dlatego grzecznie poszła na krzesło.
- Kowai Onii-san – Odpowiedział mu jeszcze, a słysząc pytanie pokiwała żywo głową. Już będzie grzeczna. Byle by w końcu się całowali. Będzie mogła przyjść z popcornem na tą tanią telenowele.

Co się działo z Victorią przez ostatnie parę miesięcy? Otóż...odezwała się do niej londyńska babcia. Której nigdy nie widziała. Chcąc nie chcąc musiała wrócić do domu i zapoznać się z nią. O dziwo, nie była taka zła jak sobie dziewczyna o niej wiele razy myślała. Dopiero wczoraj więc wróciła do Hogwartu. I czego się dowiaduje? Że jest nowy nauczyciel i że jest lekcja! Nie mogła jej odpuścić. Lubiła transmutację.
Weszła do klasy na ramieniu mając torbę z potrzebnymi rzeczami i rozejrzała się. Na szczęście się nie spóźniła. Przywitała nauczyciela i usiadła raczej z tyłu sali. Jak na złość nie było nikogo znajomego do kogo mogłaby się dosiąść. No, jedynie Fleur jako tako znała, ale i tak nie bardzo a poza tym dziewczyna już była zajęta czym innym. Pozostało jej więc tylko czekać na rozpoczęcie lekcji.

-Dobra. Witam wszystkich. Jestem Nero Crow i będę was uczył transmutacji. Temat naszej lekcji: Podstawy transmutacji.
Słowo transmutacja pochodzi z łacińskiego trans, "poprzez", i mutatio, "zmiana" lub transfiguracji (figuro - "kształtuję"). Wspomnienia o transmutacji można znaleźć w mitach, bajkach mugoli na całym świecie. Ale co to jest transmutacja dla czarodzieja? Otóż. Transmutacja to bardzo złożona dziedzina magii polegająca na przemienieniu jednej rzeczy w inną (np. zapałki w igłę) Wymaga wielkiego skupienia oraz perfekcji. Nawet najmniejsze przejęzyczenie się, Ale wypowiedziane zaklęcie może skończyć się tragicznie zarówno dla danego przedmiotu jak i dla czarodzieja wykonującego daną transmutację.
To jest formuła święta dla was. Jak amen w pacierzu. Kto jej nie zna, nie zda. Przepisać!
Powiedział Nero, jeszcze lekko zirytowany sytuacją z Corin

Wiedziała, że Somerhalder jest niezrównoważona psychicznie, pomylona i na pewno uciekła z oddziału zamkniętego w świętym Mungu, ale nie spodziewała się, że aż tak. Pozory ułożonego dziewczęcia to ona umiała zachować, chociażby na tym dennym balu. Patrzyła się na nią, jak na idiotkę, czyli norma. Zakryła elegancko usta dłonią, tłumiąc ziewnięcie. Przedstawienie już zaczęło Jaśnie Panią nużyć, więc odpowiednim posunięciem byłoby zasunięcie kurtyn, a główną aktorkę pozbawić głowy na szubienicy z jej rozkazu. Tak wydawał się zrobić profesorek, którego temperamentu się nie spodziewała. Widziała, jak wściekle żyła pulsowała mu na skroni z powodu Gryfonki, ale i siedzącego obok niej Sebastiana, który z pewnością nie był trzeźwy. Z pewnym grymasem spoglądała na niego, czując mało przyjemny, alkoholowy oddech.
- Ośmieliłbyś się? Drugiej takiej nie usłyszysz. - wyszczerzyła się i popatrzyła na kolejną osobę, która zaszczyciła lekcję. Aileen. Jedyna istota ludzka, która jest w odpowiednim miejscu i odpowiednim czasie, bo teraz Fleur potrzebowała swej damy dworu do towarzystwa, by przeżyć w tej dżungli pełnej dzikusów. Słusznie dotąd omijała zajęcia, ale zdrugiej strony nie miałaby okazji popatrzeć i ukazać wielką pogardę dla całego plebsu.
- Obawiam się, że nie. Ale "to coś" pan może wyrzucić na zbity pyszczek, bo nikomu do szczęścia nie jest potrzebne. - uśmiechnęła się złośliwie i uniosła dumnie głowę. Tak, Cornelię co najmniej traktowała jak pachołka, rzecz, do której nawet osobowo nie można się zwracać. Jednak nim mężczyzna zdążył to zrobić to musiał przyjść dziwny Krukon, który zepsuł zabawę. No tak zyskała swojego wybawcę. Nie ma to jak dobre tyły, prawda Somerhalder? Co bez nich byś zrobiła, gdy twoja głupota wykracza poza ludzkie wyobrażenia?
Gdy lekcja wreszcie się rozpoczęła, pół wila wyjął pergamin i pióro i zanotowała to, co powiedział Crow z lekkim znudzeniem.

-Ok... To teraz. Kto zna czary zamieniania małych przedmiotów? Np. igły w zapałkę itd.
Spytał nieco sceptycznie Nero. Liczył oczywiście na to, że zaraz krukon się wyrwie z ławki i zacznie recytować wszystkie, jednak miałoby być inaczej? To się okaże. Przemierzył całą klasę wzrokiem, jednak na początku nikt nie wiedział.

upomnienie 4/5 - jak wcześniej

Corin jest uczennicą niedobrą, niegrzeczną. Podłą, wredną suką i w ogóle. Ale jakąś tam wiedzę ma. Dlatego też słysząc pytanie jej ręka momentalnie wystrzeliła w górę.
- Pinennpa – Powiedziała od razu. Tym właśnie zaklęciem zamieniła kiedyś igłę w zapałkę. Potem podpaliła koleżance włosy. Oj... To był zły pomysł, bo sama spaliła sobie rękaw ukochanej bluzy, ale warto było. O! Przez jej wybryki uczy się! Powinniście być wszyscy z niej dumni! Kyaaa onaa coś wieee ona coś wieeee.

- Pinennpa – Odpowiedział nauczycielowi. Czytał kiedyś o tym i był pewien, że to właśnie to zaklęcie. Jak wspomniałem pamięć fotograficzna bardzo mu pomaga w życiu codziennym. Swego czasu przeczytał każdy podręcznik, jaki wpadł mu w rękę. Dlatego swoich nie nosi, bo nie ma potrzeby, skoro zna je na pamięć. I stąd te dobre wynik iw nauce. Ale nie ma się czym chwalić. To tylko szczęście przy urodzeniu się. Wolał osiągać cele ciężką pracą. Tak na przykład jak umiejętność gry na skrzypcach czy korzystania z punktów witalnych na ciele człowieka. Westchnął cicho spoglądając cały czas na Lilly. Przepiękny aniołek.

-O proszę! Księżniczka się obudziła. Tak, to dobra odpowiedź. Hmm.. 10 punktów dla Gryfonów. Tak na zachęte. Ale się nie przyzwyczajaj. Krukonie bardzo dobrze. Ale co do ciebie, nie miałem wątpliwości, że to wiesz
Powiedział pełen zdziwienia co do Corin. Nie był pewien czy dobrze zrobił, ale był pewien, że to zachęci Gryfonkę do pracy. Usiadł i zaczął coś notować. Machnął różdżką a na tablicy pojawiło się:
Samuel DeLion

Pan Samuel DeLion przyczynił się w transmutacji tym, że wraz z Tommy'm Nyerem(oby dwaj byli Amerykanami) wynaleźli sposób przemieniania się w zwierzę. Opisali dokładny przebieg i sposób w wielu książkach. Dzięki nim świat poznał "animagów" oczywiście nie oni sami wymyślili tę nazwę, szybko owa wieść okrążyła świat, m.in. brukowce jak i ludzie postanowili nazwać ich animagami od "animal" zwierzę i "mag" czarodziej. Wkrótce jednak ludzie zaczęli sami eksperymentować i bez pomocy książek czy specjalistów próbowali przemienić się w jakiekolwiek zwierzę, niektóre wypadki kończyły się tragicznie. Ale sam Tommy Nyer stwierdził, że przemiana w owady(muchy, chrząszcze, komary itd.) stały się niezbyt ciekawe, więc postanowił wymyślić przemianę w małe gryzonie (myszy, szczury, chomiki itd.) udało mu się. Jednak Samuel DeLion chciał być lepszy od swojego dawnego przyjaciela i sięgnął po takie zwierzęta jak tygrys, lew, gepard, orzeł, żyrafa, krokodyl i inne duże zwierzęta. Skończyło się to tragicznie, ponieważ zacięta rywalizacja między Samuelem, a Tommy'm doprowadziła ich do śmierci, której mogli uniknąć. Od tego czasu wielu uczonych zmieniało i doskonaliło sztukę przemiany w animaga.

Jaron Svoray

Profesor Jaron Svoray z Egiptu był wielkim uczonym, skończył studia Transmutacji i nauczał w Egipskiej szkole. Wynalazł wiele prostszych sposobów na transmutowanie większych przedmiotów, oraz żywe istoty, niż kiedyś były, tymi sposobami posługujemy się do dziś. Np. udowodnił, że najprościej transmutuje się przedmioty z tego samego tworzywa, czyli np. drewniany stół w drewniane krzesło, metalowy stół w metalowe krzesło niż np. drewniany stół w metalowe krzesło. Mieszanie tworzyw jest bardzo trudne i wymaga ogromnej precyzji, ale oczywiście jest do wykonania. Udowodnił również, że pozornie nietrudno transmutować gryzonia w innego gryzonia, albo płaza w innego płaza, ale oczywiście ssaka w gada jest o wiele, wiele trudniejsze.

Erla Zwingle

Pani Erla, Zwingle zapoczątkowała przemianę człowieka w przedmiot nawet o bardzo małej wielkości bądź o bardzo dużej wielkości nie zależnie od wagi i wzrostu człowieka. Udoskonalając swoją dziedzinę zabiła swego męża przemieniając go w dzbanek do herbaty i niestety nie potrafiła już tego procesu odwrócić. W podobny sposób uśmierciła swoją przyjaciółkę, dwójkę dzieci i swojego ojca(matka uciekła). Po 2 latach wpadła w obsesję sławy i transmutowania wszystkich ludzi, jakich mogła, pewnego razu około 13:40 wybiegła na ulicę wykrzykując nowe zaklęcie i rzucając je na wszystkich, którzy byli tego dnia na ulicy. Niestety ona jak i inni uczeni nie wiedzieli jak ich odczarować, więc nie wysłano jej do, Azkabanu lecz do szpitala św. Munga gdzie stwierdzono, że jest psychicznie chora. Zmarła po 6 latach.

Marco Farnea

Pan Marco Farnea pochodzący z Brazylii wynalazł bardzo rzadką transmutację. A mianowicie zmieniał istoty żywe w różne przedmioty, które zawierały pewne części i czynniki życiowe poprzedniego organizmu np. szczekająca szklanka, latający talerz, gryzący stół, zastawa stołowa, która sama chodziła i nabierała to, co dana osoba chciała. Czasami było to bardzo przydatne. Marco zdobył wielką sławę i cieszył się wielkim szacunkiem innych czarodziejów. Przeprowadził się do Anglii, dokładnie to do Londynu. Poznał kilku niewłaściwych ludzi(zwanych do dzisiaj śmierciżercami) i zasilił szeregi Tego-Którego-Imienia-Nie-Wolno-Wypowiadać, niedługo

-Dobrze. Mam nadzieję, że wszyscy wpoili, bądź zanotowali to co jest na tablicy
Powiedział Nero odrywając się od notatek
-A teraz. Kto mi powie na jakie cztery odłamy podzielimy transmutacje?
Spytał Nero wstając od biurka i kierując się w stronę Fleur. Stanowczo spojrzał na Ikuto, bo nie był pewien, czy ktokolwiek inny może to wiedzieć. Wyraźnie było widać, że faworyzował Ikuto. Po prostu lubił uczniów, którzy nie śpią na lekcjach i podtrzymują dobrobyt klasy. Taką osobą okazał się Ikuto.

Co najmniej Francuzka by szczerze wątpiła, czy te kilka marnych punktów la Gryfiaków skłoniłoby Corin do dalszej pracy. Dziewczę to było tak głupie i bezmyślne, że jak raz zrobiła z siebie kretynkę i zaskarbiła niechęć nauczyciela, to dalej będzie brnęła w bagnie. Ale to jej sprawa, dla pół wili owa sytuacja była bardzo zabawna.
Kątem oka obserwowała zbliżającego się do jej ławki nauczyciela i jakimś cudem go słuchała. Nie kręciła włosów na palcu, nie patrzyła, na kogo przypadkiem wylać atrament lub rozwalić dyskretnym zaklęciem krzesło, by się załamało pod nieszczęśnikiem. Po prostu słuchała, z obojętnością i jakby arystokratycznym znudzeniem, ale jednak. Profesorek mógł czuć się zaszczycony.
Odłamy transmutacji? Coś o nich czytała, kiedyś tam. Dawno, bo dawno, ale do jej ślkicznej główki wpadł taki malutki, ważny akapit, który zawierał potrzebne informacje.
[i]- Odłamy transmutacji to transmutacja martwa, pół-żywa, żywa i psychiczna - odrzekła, nim Krukonek zdążył choćby usta otworzyć. Haha, zaraz pupilek nam się tu zmieni. Nie, żeby miała zamiar robić za ślizgońskiego niebieskiego, co to to nie, ale podlizać się Crow nie zaszkodzi! Uśmiechnęła się olśniewająco i popatrzyła mu prosto w oczy.

Sebastian patrzył ze znudzeniem i nieskrywanym rozbawieniem na wysiłki Fleur. I chcąc nie chcąc musiał przyznać jedno. Mianowicie ten nauczyciel jednak jako taki charakter posiadał. Byle jaki ale zawsze był lepszy taki niż żaden czyż nie?
- Możesz mieć tysiące kochanków. – Szepnął Sebastian mimochodem wzruszając ramionami. – Jednak ja jestem tylko jeden… - Powiedział z przebiegłym uśmiechem. Można mówić o nim wszystko lecz nie to że był złym kochankiem. Co to, to nie! Żadna dziewczyna która spędziła z nim noc tego nie żałowała, wręcz przeciwnie. Wprost leciała na skrzydłach do niego tłumacząc mu że takiego jak on kochanka nigdzie nie znajdzie. Oczywiście było to stwierdzenie oczywiste lecz miło jest patrzeć na ich wyznanie pseudo miłosne.
Gdy już prawie usypiał ze znudzenia nagle rozpoczęła się lekcja. Rozejrzał się dookoła i co? Każdy notuje ba! Każdy jest przygotowany do lekcji. No prawie każdy, Sebastiana w to nie mieszajmy. Spojrzał kontem oka na drugą Ślizgonkę która się przysiadła. Desiree o ile się nie mylę i co dziwne oni nawet ze sobą nigdy nie spali! Chyba nie…
Pierwsze pytanie pana wielkiego psora omal nie powaliło Sebastiana z nóg. No błagam! Takich rzeczy to on się uczył w pierwszej klasie a przecież teraz był na studiach! Oczywiście uprzedzane go że poziom nauczania w Hogwarcie wynosi zero ale to już było poniżej dodatniej skali. I co gorsza sytuacja nie zamierzała się poprawiać. Drugie jego pytanie jeszcze było z sensem, byle jakim ale zawsze jakimś. To co powaliło Sebastiana na łopatki to była Fleur. Sebastian omal nie spadł z krzesła gdy ta udzieliła odpowiedzi.
- No błagam…- Jęknął. Niby co to miało być? Jakiś kiepski kabaret? Ukryta kamera czy co? Czy naprawdę ona musiała aż tak się poniżać by zdobyć jakiekolwiek mężczyznę? Nawet jeżeli był to nauczyciel i w miarę przystojny to mimo wszystko cena za to była nazbyt wysoka. I kto jak kto, ale żeby to właśnie ONA się poniżała? Sebastian już żałował że wszedł tutaj za nią. Gorzej już skompromitować się nie mogła. A może jednak? Kto by przypuszczał że pół willa będzie się płaszczyć przed nauczycielem…
Sebastian odchylił się na dwóch nogach krzesła i zaczął się zastanawiać jak rozkręcić tą nudną lekcje. Oczywiście że punkty jego domu go nic a nic nie obchodziły. Miał to w głębokim poważaniu już nie raz je stracił i nie jeden raz je jeszcze straci. Wygrana czy przegrana, to go wcale a, wcale nie interesowało.

Desiree miała zdecydowany przerost ambicji. Nie była Krukonką łażącą za nauczycielami i podlizującą się, ale lubiła zdobywać punkty dla swojego Domu. Rywalizacja, o taaaak. Slytherin znajdował się na pierwszym miejscu do Pucharu i była to między innymi jej wina. Namawiała swoich znajomych na przyjście na lekcję (co często zostało kwitowane obrażaniem jej i dziwieniem się co się jej takiego stało), a także sama była na nich dość aktywna. Mogła się pochwalić dość dużą wiedzą, którą na co dzień ukrywała. Przychodząc na Transmutację także miała nadzieję na zarobienie kilku punkcików. Tylko niepotrzebnie Corin rozjuszyła nauczyciela. No i Sebastian...pijany na lekcję przychodzi? No ludzie kochani, bez przesady. Oby Nero tego nie zauważył i nie odebrał mu punktów. Na następną osobę skrzywiła się nieznacznie. Ikuto. Jasne, Krukon to musi być na lekcji. A ten od razu zaczął się jeszcze dodatkowo podlizywać nauczycielowi. Rany...ludzie z Ravu są strasznie irytujący w swoim kujoństwie i w tym wszystkim. Myślą, że jak są mądrzy, albo takich udają, to wszyscy będą ich kochać. A z dalszej części lekcji wywnioskowała, że nauczyciel będzie go faworyzował. To nie fair w sumie. Ale spokojnie. Des też będzie aktywna. Nie pozwoli jakiemuś dupkowi zgarnąć wszystkie laury, punkty i pochwały. Nie po to tu jest. A jak wiadomo rywalizacja to jej konik. Ale na razie nie miała szansy się wychylić. Na razie jedynie słuchała z uwagą tego co mówił Crow. Spotkało ją lekkie rozczarowanie. Myślała, że lekcja będzie o czymś ciekawszym, a nie jakieś podstawowe podstawy typu co to jest transmutacja. No heloł, tego się uczy dzieci w pierwszej klasie a nie studentów! No ale nie narzekała, tylko udawała niezwykle zainteresowaną, a tak naprawdę tylko czekała, aż lekcja się skończy. Nie zapisała nawet tego co mówił nauczyciel, bo po co, skoro to wszystko jest w książce, a ona już to umiała. I całe szczęście, że Fleur wyprzedziła Ikuto. Bardzo dobrze, brawa dla niej. Desiree wiedziała, że przyjaciółka jest mądra, dlatego cieszyła się, że jest tutaj. Razem natychmiast obalą stereotyp, że tylko Krukoni coś wiedzą i udzielają się na lekcji, a co tam/

-Dobrzee!
Krzyknął zdumiony Crow, gdy usłyszał odpowiedź Ślizgonki. Wtedy zobaczył, że Sebastian buja się na krześle. Nienawidził tego. Wypowiedział zaklęcie, machnął różdżką i Sebastian razem z krzesłem znaleźli się przy ścianie.
-Nie bujaj się. Nienawidzę tego.
Powiedział zirytowany, po czym usiadł na ławce Fleur.
-Widzę, że podstawy znacie. To był taki mini-test. Aha, 10 punktów dla Slytherinu
Powiedział Nero uśmiechając się do Fleur i posyłając w jej stronę mrugnięcie.
-Dobrze. Teraz test praktyczny.
Powiedział nauczyciel, po czym machnął różdżką otwierając szafkę. Z szafki wyleciały: Wykałaczka, igła i rękawiczki dla każdego. Przedmioty wylądowały na każdej ławce
-Teraz proszę zamienić każdy przedmiot kolejno w:
-Igłę w zapałkę
-Wykałaczkę w igłę
-Rękawiczkę w skarpetę

|Każda próba rzucenia zaklęcia, to rzut kostką. Rzucacie 3 kośćmi i każdy odpowiada innej transformacji. Pierwsza to igły, druga to wykałaczka, a trzecia to rękawiczka.
1 oczko- próba udana
2 oczka- próba nieudana
3 oczka- eksplozja
4 oczka- zamiana przedmiotu w coś niepowołanego
5 oczek- udana próba
6 oczek- eksplozja|

Potem się już nie odzywała. Ale nadszedł czas, kiedy trzeba było przejść do zajęć praktycznych. To też oczywiście koniecznie musiała spróbować. Proszę państwa czary mary hokus pokus zaklęć nie chce mi się pisać i szukać, bo to ma być post na pięć linijek.
I co się stało? Igła zrobiła JEBUT. Coś wybuchło, podskoczyła, wbiła jej się w rękę, którą zasłoniła twarz. Syknęła z bólu i spojrzała niezadowolona. Jednak nie bolało, spanikowała niepotrzebnie. Nawet krew nie poleciała. Wyjęła metal z ręki i czas działać dalej.
Teraz czas dokonać mordu na wykałaczce. Próba udana. Nic ciekawego. Rękawiczka - to samo? A więc podsumujmy: Dwie idealne przemiany i jedna eksplozja. Dajcie punktyy kyaaaa!

Fleur na wielu nauczycielach się zawiodła. Jedni byli kompletnymi matołami, którzy od razu powinni być wywaleni na zbity pyszczek, kolejni byli zbyt sztywni (a'la McGonagall), a reszta zwyczajnie była przeciętna. Crow miał w sobie coś, co od razu sprawiało, że pół wila go polubiła. Haha, dobre. Ona i lubienie psorów? Naprawdę musieliby się postarać. Lub po prostu się do tego urodzić. Nero był pociągający i przede wszystkim miał charakter, Ostry, ale zdecydowany. I bardzo podobałą się jej jego gra, bo wyraźnie widziała, że to zainteresowanie wcale nie jest jednostronne, co było dowodem, że warto to prowadzić.
- Owszem, jesteś jeden. Nie każdy ucieka ode mnie, bo się boi, że mu zrobię pranie mózgu. - dogryzła złośliwie, nawet na niego nie patrząc, a oglądając z wielką uwagą swoje paznokcie. Jednak przewróciła oczami na jego ciche jęki po jej wypowiedzi. Czy ten kretyn naprawdę nie rozumie? A myślała, ze jest inteligentny.
- Oj, Michael, jesteś mało domyślny. Zamknij się i nie psuj mi planów - fuknęła wściekle i zmroziła go szybko wzrokiem, nim ktokolwiek zdążyłby zauważyć, że temperatura z lekka na chwilę spadła. Dalej już zupełnie go ignorowała, będąc na niego trochę obrażoną. Co jak co, ale obrażoną i rozpieszczoną księżniczkę umiała udawać najlepiej na świecie. Gdy jego ławka powędrowała na koniec klasy nawet się ucieszyła, ze nie będzie musiała go słuchać. Nawet się nie wzdrygnęła.
Przynajmniej 10 punktów dla domu zdobyła. A co, niech nie myślą, że jak ładna, to i głupia. Była inteligentna, nie przemądrzała jak Krukoni, ale bystra i umiała kojarzyć fakty. To wystarczy. Odsunęła się trochę z krzesłem, by założyć nogę na nogę i uniosła kąciki ust, gdy nauczyciel usiadł na jej ławce. Zachowywała się tak, jakby ja to nie ruszało, aczkolwiek nie bez kozery wybrał to miejsce. Tego była w stu procentach pewna. Wyciągnęła różdżkę, gdy pojawiły się przed nią rękawiczki, wykałaczka i igła. Testy praktyczne? Dzięki Bogu, bo już myślała, że będzie się nudziła będąc zmuszoną słuchać samej dennej teorii. Skupiła się na pierwszym przedmiocie, na igle i wymówiła cicho zaklęcie, wykonując odpowiedni ruch ręką i natychmiast przedmiot zamienił się w cieniutką zapałkę. Przy kolejnej próbie wykonała to samo i z wykałaczki powstała igła. Nie inaczej było z zamienioną w skarpetkę rękawiczkami. Banał. Wielki banał. Skrzyżowała ręce, patrząc się na swoje dzieło z lekkim uśmieszkiem i słuchając rozlegających się wokół kilku huków. Ups, chyba komuś tu coś nie wyszło...
Suma sumarum trzy udane próby, hahaha!

-Dobrze ślicznoto
Powiedział Nero, gdy zobaczył wyniki pracy Fleur. Raczej próby innych go nie interesowały. Jednak wtedy wybuch Corin. Spojrzał na miejsce eksplozji i gdy zobaczył, że to ta uczennica, nie zrobiło to na nim wielkiego wrażenia. Skierował swój wzrok spowrotem na Fleur. Chciał już robić następne ćwiczenie, kiedy przypomniał sobie, że ma innych uczniów. Postanowił na nich czekać. Ale ten Sebastian... Cały czas siedzi i płaszczy się przy tej dziewczynie. A ona wpadła Crow'owi w oko... Ma w związku z nią inne plany. Ale jakiś chłoptaś mu przeszkadza. Ta akcja z bujaniem, to była istna próba oddalenia go od dziewczyny. W końcu jestem nauczycielem! Wolno mi wszystko. A nawet więcej.

Zaśmiała się słysząc, że nauczyciel jest zdumiony idealną odpowiedzią Fleur. Uuuu, chyba zmienił się pupilek pana profesorka. No i dobrze! Teraz tylko czekać, aż Slytherin zarobi milion punkcików i gotowe. A okazało się, że będzie nawet okazja, gdyż Crow zapowiedział test praktyczny i przed każdym pojawiły się trzy przedmioty, które powinny zostać zamienione w co innego. Desiree aż wzruszyła ramionami. Uczyła się tego sto lat temu, nie może jej nie wyjść. Na pierwszy ogień idzie igła. Jak się zmieniało ją w zapałkę? A, już pamiętam. Wyszeptała zaklęcie skupiając się maksymalnie na zadaniu. Ale nagle coś wybuchło i...dupa. Nie dość, że jej nie wyszło to ukłuła się w rękę. No super. Wściekła, mamrocząc przekleństwa pod nosem skierowała swą różdżkę w stronę wykałaczki przywołując w pamięci odpowiednią formułkę. Po chwili zamiast miniaturowego patyczka leżała przed nią igła. Chociaż coś. Kolejna próba okazała się fiaskiem: szeptała to cholerne zaklęcie i szeptała, a rękawiczka za nic w świecie nie chciała zamienić się w skarpetę. Może i lepiej, że wcale nie wyszło niż gdyby miała przeobrazić to w kota, który by wszystkich pożarł. Podsumowując. Tylko jedna rzecz jej się udała. Widać było, że dziewczyna jest maksymalnie wkurwiona. Przecież to nie było trudne zadanie!! Co zrobiła nie tak!! Ledwo powstrzymała się przed złamaniem różdżki i wyjściem z klasy. Cisnęła magiczny atrybut do torby i rozejrzała się jak idzie innym. Super. Wszystkim poszło lepiej niż jej. Corin udało się dwa razy, a jej Fleur wyszło wszystko. No proszę. Taka mądra dziewczyna się zaniedbuje. Powinna być w Ravenclawie. Hahahaha, śmieszne. Desce ona tam wcale nie pasowała, nie wiem co jej przyszło do głowy. Ale żeby jakaś młodsza smarkula okazała się lepsza od niej? Cholera, niedoczekanie. Ale widać było, że profesor nie darzy jej sympatią. Może przez to dostanie mniej punktów? Tak czy inaczej Slytherin jest górą, pamiętajcie. Może Victorii albo Sebastianowi pójdzie lepiej.

Czas na ćwiczenia praktyczne. Tori czuła się dość mocna w Transmutacji, a to co mieli robić już przerabiała i prawie za każdym razem jej w przeszłości wychodziło. Miała nadzieję, że dziś nie będzie inaczej. Szczególnie, że jakiejś Gryfonce wyszło dość dobrze i musiała się postarać. O, na szczęście Fleur nadrobiła nieudanie Desiree i zamieniła wszystko wręcz idealnie, musiała mieć jakiś ukryty talent czy coś. Victoria chwyciła różdżkę i wymówiła pierwsze zaklęcie kierując nią w igłę. I hop! Przed nią pojawiła się piękna, malutka, drewniana zapałeczka. Cudownie. Kolejne zaklęcie i kolejny przedmiot. Tu już poszło gorzej. Pół wykałaczki bylo nadal wykałaczką, a drugie pół stało się drewniane. No nic. Może ostatnia próba wyjdzie równie dobrze co pierwsza. Ale...o nieeeeeeee! Rękawiczka wybuchła rozpadając się dookoła i pozostawiając swoje strzępy we włosach Ślizgonki. - Prokleto. - mruknęła pod nosem chorwackie przekleństwo i naburmuszona schowała różdżkę do kieszeni spodni. Cała nadzieja w Sebastianie. Choć tak patrząc na niego nie wygląda zbyt dobrze...If you know what I mean.

Szczerze mówiąc nie jestem zaskoczony, że kompletnie nic mu nie wyszło. A dlaczego? Poczuł się naprawdę zignorowany przez Lillyanne. Powiedział do niej parę słów, a ona nie odezwała się słowem. Martwił się, że jest na niego zła, chociaż nie wiedział o co. Może Kaoru nagadał jej coś niewygodnego? I tak oto proszę państwa pan Tsukiyomi spowodował TRZY eksplozje przy ostatniej dotkliwie raniąc sobie rękę. W końcu wybuchające rękawiczki, które nierozważnie trzymał w dłoni mogą naprawdę zrobić mu sporą krzywdę. Jęknął z bólu, a po chwili zobaczył, że jego skóra piecze tak bardzo ponieważ jest dotkliwie poparzona, a w poszczególnych miejscach można zauważyć niewielki ubytek skóry, z którego ciekła krew. No świetnie.
- Super – Nie omieszkał nie skomentować swojego działania. Chciałby się podleczyć ale... Miał wrażenie, że i to mu nie wyjdzie. Dlatego też rozejrzał się z nadzieją, że ktoś inny da radę pomóc. O, może Lilly? Spojrzał na nią krzywiąc się delikatnie. I nie wyszło pochwalenie się przed nią jakim to jest doskonałym czarodziejem.

Nero spojrzał na uczniów z politowaniem mówiąc:
-Widzę, że praktycznie to wy wyszkoleni nie jesteście. Ale to wymaga pracy.
Wtedy zobaczył ranę Ikuto. Wyjął różdżkę i wypowiedział formułę -Ferula i ręka w chwile była opatrzona. Jednak reszta uczniów również była ranna. Ahhh.
-Dobra. To już koniec lekcji. Gdyby rany wywołane nieumiejętnością bardziej bolały, proszę udać się do pielęgniarki.
Powiedział otwierając drzwi do klasy. Jednak wtedy coś mu się przypomniało
-Aha. I po lekcji zostaniesz chwilę Ty(wskazał na Corin), Ty(wskazał na Ikuto) aby jej przypilnować i Ty(wskazał na Sebastiana). Zostańcie przy ławkach.
Powiedział nieco sceptycznie

E tam. Walić rany. I tak jej się nic nie stało i dwa zaklęcia jej wyszły! Kyaa! Ale bajerancko. Ucieszona jak cholera ponieważ zawsze miała problemy z transmutacją chyba, że za użyciem zaklęć czarnomagicznych. Może robię z niej troszkę takie Mary Sue, ale nie mogę zaprzeczyć temu, że trzy razy w życiu użyła zaklęć niewybaczalnych i o dziwo wyszły jej doskonale. Więc chyba... Ma niewielki talent do tego, chociaż dobrze wie, że nie ma się czym chwalić.
-... Hahahahaha – Chwilę milczała jak widać. Potem... Wyśmiała nauczyciela. Ona, zostanie po lekcjach? Jakby jeszcze miała czas. Przykro, ale musi jeszcze dzisiaj przelecieć pół szkoły. Wstała pakując się i wkładając ręce do tylnej kieszeni. Kiwnęła głowę w górę na gest „pa” i... Co wiadome, wyszła. Bo dlaczego miałaby się przejmować? Nim ktoś się spostrzegł zniknęła w korytarzu.

Nero wyszedł z klasy. Był zdenerwowany jak cholera. Dogonił Corin i zaciągnął ją do klasy. Posadził na krześle i użył czaru Glacio do przymrożenia jej do krzesła, aby Corin nie mogła wstać.
-Księżniczka ma jeszcze mała debatę z nauczycielem
Powiedział uśmiechając się. Wiedział, że jak zawsze postawi na swoim choćby nie wiem co.

Szła sobie wesoło chcąc wyjść na błonia. Po drodze miała zamiar zahaczyć po strój kąpielowy i nielegalnie wykąpać się w stawiku. Takie spędzenie reszty dnia byłoby idealne. Może zaczepi o Finna? O, ale byłoby fajnie wepchnąć go do wody! Aż tu nagle leci ziejące ogniem z nosa byczysko, łapie ją nie zważając na „Aua! Puść psychopato! RATUNKU ŚWIR! NAUCZYCIEL MNIE GWAŁCI! NAUCZYCIEL MNIE MOLESTUJE! RATUNKU!”. Potem nagle jebut na krzesło i chyba dostała jakimś zaklęciem. Zamrugała zaskoczona. Uniosła nóżki i położyła je na stole.
- Księżniczka ma dla ciebie wiadomość. Po pierwsze molestowanie ucznia bez jego zgody jest karalne. Po drugie używanie zaklęć na uczniu jest karalne. Po trzecie... Nie jestem pewna, czy nauczyciel, który myli zaklęcia jest kompetentny. Podejrzewam, że chciałeś mnie unieruchomić. Podczas gdy rzuciłeś zaklęcie wprawiające w ruch przedmioty. Hmm... Zastanawiające. Mogę sobie już iść? A w ogóle to fajna jest ksywka! Mówcie do mnie od dzisiaj księżniczka kyaaaaaaa – Wyjechała tym jakże długim monologiem rozpoczętym zimnym i bezbarwnym tonem. Podniecała się dopiero od słów „A w ogóle”. Jak ona lubi tego gościa. Zabawny, ma ładny tyłek. Żyć nie umierać.

Z politowaniem oglądała wyczyny innych, a dokładniej wyczyny Gryfonki i Krukona, którzy zachowywali się tak, jakby cofnęli się do pierwszej klasy. Jak można tak nie potrafić błahego zaklęcia transmutacyjnego, że aż przedmioty wybuchają im na ławce i dotkliwie ranią? Pokręciła głową z dezaprobatą, jakby nie zauważając, że Aileen i Victorii wyszło niewiele lepiej. Jednak one to zupełnie co innego, one na co dzień nie wykazywały wszystkich oznak głupoty. Zaśmiała się na trzy eksplozje Ikuto. Właśnie utwierdziła się w przekonaniu, że niebiescy w większości dorównują inteligencją gumochłonowi. Możliwe, że nawet mają go zamiast mózgu.
Gdy lekcja wreszcie się zakończyła pół wila wcale nie zamierzała się śpieszyć. Powoli zbierała swoje rzeczy i kątem oka obserwowała zaistniałą sytuację. Nic jej nie mogło teraz tak poprawić humoru jak widok ochrzanianej Somerhalder. A Michael? Michael sam sobie na to zarobił swoją bezmyślnością. Przychodzić pijanym na lekcję? Merlinie, trochę wyobraźni! Nawet mu nie współczuła, a czuła, ze złość Nero będzie wielka. A nuż w afekcie rzuci na nich jakąś paskudną klątwę i koniec końców Gryfoneczka straci swój łepek? Byłoby bardzo zabawnie. Nie zdziwiła się nawet, że domniemana ofiara nie zamierzała się przejmować rozkazem psorka i też się nie zdziwiła, gdy ten po nią wybiegł, a potem unieruchomił w krześle. Jak na przesłuchaniu. Jeszcze łańcuchy powinien skombinować. Fleur mogłaby się przyłączyć i wypróbować kilka fajnych zaklęć, może nawet Crucio, którego nauczyła się od jednego z kuzynów. Jednak nigdy nie miała okazji wypróbować tego na człowieku. Cornelia była pierwszą istotą, na którą miałaby wielką ochotę to spróbować.
Przechodząc koło dziewczyny niby przypadkiem dość brutalnie ją potrąciła i nadepnęła na stopę szpilką. Nawet się nie odwróciła, tylko puściła dyskretnie oczko Nero i z gracją ulotniła się z klasy.

zt

-Siedź jak siedzisz i nie dyskutuj. Gwałcona? Hahahah! Jak bym chciał zobaczyć gwałcenie to bym wszedł do jednego z waszych pokoi wspólnych! Ależ po co! Wy to robicie wszędzie! Na mostach, w salach, nad jeziorem, a spis miejsc jest znacznie dłuższy!
Powiedział poirytowany Nero.
-I ty mi nie mów o kompetencji damo za grosz, bo twoje zachowanie to czysta oznaka braku jakiejkolwiek kompetencji. Wiedz, iż gardzę takimi pannami! Może na lekcji u innych nauczycieli robiłaś co chciałaś, ale na mojej lekcji masz być zdyscyplinowana. I nawet nie próbuj unikać mojej lekcji! Jaśnie księżna wkrótce powinna zabierać dupę do przygotowań do SUM. Więc proszę systematycznie przychodzić na moje lekcje, bo jeśli nie to jeszcze trochę tu sobie posiedzisz! Jeśli 10 miesięcy nauki Ci nie wystarcza, to nie ma sprawy, ja mogę Ci w prezencie podarować jeszcze 2. Kosztem twoich wakacji. Aha i od dzisiaj Ty będziesz odpowiedzialny za koleżankę ( powiedział zwracając wzrok na Ikuto). Od dzisiaj to twoim zadaniem będzie doprowadzać ją na moje lekcje. I oczywiście osobiście też mam nadzieję, że będziesz uczęszczał. Teraz wynocha.
Teraz skierował wzrok na Sebastiana. Kolejna owieczka. Zobaczmy co ona ma do powiedzenia.

- O, widzę, że pan już sobie szuka miejscówki na nocki ze zdesperowanymi uczennicami. Polecam raczej schowek na miotły, chociaż wątpię, że będzie miał PAN okazję kiedykolwiek z tego skorzystać – Wytknęła bezczelnie ku niemu język oczywiście niezwykle rozbawiona całą tą sytuacją. Jak ona kocha przekomarzanie. Ostatnio Jared jej tego nie dostarcza, to musi sobie odbijać na kimś innym. A ten gościu jest tak żałosny, że daje się w to wciągać.
- Nie jestem osobą niekompetentną, tylko niewychowaną. Widzę, że komuś się mylę słówka PSORZE. A tak a pro po, to pan zaczął. Ja weszłam grzecznie a ty do mnie z pyskiem. Czego się spodziewałeś? Milusich oczu i słodkiego przepraszam? Czy ja wyglądam jak Lilly? Ślepy, tępy i niekompetentny. Kyaaa, lubię to słowo – Zaśmiała się pod nosem z tej swojej niewinnej zabawy.
- Waaaa możesz mi załatwić wakacje w szkole? Naprawdę?! Kyaaa dobra! Szczerze, to o niczym innym nie marzę. Szkoła to nie melina. Hm… Może mi pan zostawić jeszcze któregoś z ośmiu kochanków? Ale będzie orgia! A w ogóle nie ocenia się książki po okładce wiesz? Moje oceny nie mają nic do zachowania. Ja tylko odwzajemniam się pięknym za nadobne… Mruu Lilasie idziemy? – Odwróciła się do przyjaciółki chowającej się za Ikusiem. I tak krukon nie będzie się nią zajmował. Nie jest nianią, a po drugie ten pieprzony sukinsynek o ładnym tyłku NIE MA prawa wydawać takich poleceń. Puszy się jak dyrektorzyna… Marna dyrektorzyna.