Poddasze starej szopy

First topic message reminder :

Poddasze starej szopy

Latanie na miotłach w szopie jest surowo zabronione. Gęsta sieć drewnianych beli tworzących więźbę dachową grozi zderzeniem, w dodatku trudno się oprzeć wrażeniu, że wszystkie te zastrzały, wiązary i słupy co chwilę się przemieszczają, utrudniając bezpieczny lot. Co prawda podłoga jest grubo zasłana miękkim, pachnącym sianem, ale nie wiecie co się w nim tak naprawdę kryje - w końcu nie raz widzieliście tam imprezujące grupki, a upojoną latem młodzież trzymają się rozmaite żarty.
Mimo kategorycznych zakazów (a może właśnie ze względu na nie), co kilka dni odbywają się tu organizowane przez lokalną młodzież wyścigi, w trakcie których przyjmowane są zakłady. Pan Mieczysław, charłak, który jest odpowiedzialny za zachowanie porządku w stodole, dostaje regularnie solidne łapówki w postaci rozmaitych trunków i czarodziejskich przysług, dlatego przymyka oko na to, co się dzieje na poddaszu szopy.

W tej lokacji można wziąć udział w nielegalnych wyścigach! Odbywają się one fabularnie co kilka dni w tajemnicy, w pozostałym czasie jest to po prostu stara szopa, która grozi zawaleniem.

Nielegalne wyścigi

Zasady:
1. Informacje o terminach nielegalnych wyścigów przekazywane są pocztą pantoflową, więc każdy może wziąć w nich udział.
2. Aby wziąć udział w wyścigu należy wrzucić do czapki prowadzącego 25 galeonów lub przedmiot kuferkowy. Jeśli nie chcesz uiścić opłaty, prowadzący proponuje Ci układ - możesz lecieć za darmo, ale jeśli przegrasz, musisz się nocą przespacerować nago po pomoście (rzuć wtedy kością literową - samogłoska oznacza, że zostałeś przyłapany na zachowaniu nieobyczajnym i dostajesz mandat w wysokości 50g)
3. Dozwolone są wyścigi w gronie maksymalnie 4 osób, bo tyle jest dostępnych Chmurników - jedynych mioteł, na których wolno się tutaj ścigać.

Dostępne miotły:

4. Każdy w swoim ruchu rzuca kością sześcienną. Liczba oczek kości sześciennej pokazuje o ile pól naprzód przemieszcza się postać. Jeśli w wyniku efektu pola musisz odjąć oczka od swojej kości pamiętaj, że ostateczny wynik ruchu nie może być niższy niż 1, czyli np jeśli masz karę -2 oczka, a wykulasz 2, to i tak przemieścisz się o jedno pole naprzód.
5. Mechanicznie wyścigi może rozgrywać kilka grup równocześnie, fabularnie zakładacie, że każda ekipa ściga się innego dnia.
6. Do wyścigów można podchodzić wielokrotnie, ale tylko raz można odebrać nagrody kuferkowe (pierwsze miejsce 100g plus 1 punkt GM, pozostali uczestnicy 1 punkt GM). Pozostałe wyścigi postać może rozgrywać jak zwykłe wątki i tak też je rozlicza.
7. Wyścig wygrywa postać, która jako pierwsza dotarła na pole 15.
8. Za punkty z gier miotlarskich przysługują następujące przerzuty:

od 10 - 1 przerzut
od 25 - 2 przerzuty
od 50 - 3 przerzuty
od 100 - 4 przerzuty
od 200 - 5 przerzutów

9. Uczestnicy mogą w ramach swojej drużyny zaostrzyć zasady, np rzucać w siebie zaklęciami, by zrzucić się z miotły, ale należy to ustalić we własnym gronie.
10. W każdym poście należy rzucić kością k100, która odpowiada za to, czy ścigająca się ekipa zostanie przyłapana na gorącym uczynku. Wynik powyżej 80 oznacza, że w danym poście uczestnik narobił wyjątkowego hałasu. Pięć takich wyników w ramach drużyny oznacza, że do szopy wparował lokalny auror i opiekun wycieczki. Dorośli dostają mandat w wysokości 50g, a uczniowie i studenci szlaban (post na minimum 1000 znaków w stołówce o tym jak postać zmywa niemagicznie i obiera pyry).
11. Obowiązkowo na początku każdego posta należy umieścić poniższy kod:

Kod:: <zgss>Drużyna:</zgss> (tu wpisz z jakimi osobami się ścigasz, na wypadek gdyby równocześnie chciało się ścigać więcej grup) <zgss>Wybrana miotła:</zgss> Perun/Weles/Swarożyc/Mokosz <zgss>Ruch:</zgss> (podlinkuj swoją kostkę k6) <zgss>Pole:</zgss> wpisz numer pola, na którym obecnie się znajdujesz <zgss>Pozostałe przerzuty:</zgss> X/Y (x- pozostałe, y - wszystkie) <zgss>Wynik k100 powyżej 80:</zgss> [url=LINK]tak/nie[/url] <zgss>Przyłapanie:</zgss>wpisz ile łącznie wyników powyżej 80 ma drużyna

Przygody na poszczególnych polach:
1. Może i nie masz perfekcyjnego startu, ale wolny lot umożliwia Ci oszacowanie bezpiecznej trasy. W następnym ruchu rzuć kością k6 dwa razy i wybierz lepszy wynik.

2. Lot przebiega bardzo spokojnie - nic się nie dzieje, ale jak to z Chmurnikami bywa, zaczął mocno podskakiwać, jakbyś leciał po wybojach. Czujesz, jak wytrząsa Ci mózg, ale póki co jesteś w dobrej formie i lecisz dalej!

3. Coś dzieje się z Twoją miotłą… coś bardzo dobrego! Przez chwilę masz wrażenie, jakby sama doskonale wiedziała, w którą stronę lecieć, żeby ominąć przeszkody. Dzięki temu zyskujesz na czasie. Jeśli Twoją miotłą nie jest powolna Mokosz, w następnym ruchu możesz dodać 3 oczka do kości k6.

4. Pięknie lawirujesz między belkami, kiedy nagle trafiasz na wyjątkowo gęsto rozmieszczone zastrzały. Musisz zwolnić i zmienić trajektorię lotu, aby uniknąć zderzenia. W następnym ruchu od wyniku k6 musisz odjąć dwa oczka.

5. Zmuszony do nagłego uniku belki, dałeś nura w dół i poleciałeś przy samej ziemi. Pech chciał, że tuż przed sobą masz stóg siana i jeśli Twoją miotłą nie jest Swarożyc, wiesz już, że go nie ominiesz. Wlatujesz prosto w środek stogu, gęsto wzbijając siano w powietrze. Masz je pod ubraniami i we włosach, a oczy zachodzą Ci łzami. W następnym ruchu odejmij od rzutu 2 oczka, a jeśli lecisz na Welesie, odejmij 4.

6. Dla większości zawodników to bardzo spokojny etap wyścigu, jednak nie dla tego, kto dosiada Peruna. Nagle Twoje ciało przeszywa elektryczny impuls i przez to ledwo utrzymujesz się na miotle. Potrzebujesz chwili, żeby dojść do siebie i odzyskać panowanie nad miotłą. Odejmij dwa oczka od następnego wyniku k6.

7. Kiedy pojawił się przed Tobą słup, życie przeleciało Ci przed oczami. Pewnie nie spodziewałeś się, że uda Ci się go ominąć, prawda? Zastrzyk adrenaliny i wzrost pewności siebie sprawia, że jesteś gotów lecieć bardziej ryzykownie, a dzięki temu szybciej. Dodaj 2 oczka do następnego wyniku kości k6.

8. Przed Tobą długa prosta, możesz wystrzelić naprzód! Robisz to ochoczo i dodajesz dwa oczka do następnego ruchu... Chyba że Twoja miotła to Swarożyc, którego witki nagle stają w płomieniach. Musisz zająć się gaszeniem i nie masz jak nadgonić.

9. O, a to co? Wśród źdźbeł siana dostrzegasz sakiewkę! Ktoś musiał ją zgubić na poprzednim wyścigu! Możesz poświęcić dwa oczka z następnego ruchu, żeby zgarnąć zdobycz i odnotować zysk 50g. Jeśli lecisz na Welesie lub Mokoszy, zamiast poświęcenia ruchu możesz rzucić kością literową - samogłoska oznacza, że leciałeś dostatecznie nisko lub wolno i złapałeś sakiewkę w locie.

10. Co to za zapach… czy to bimber? Wlatujesz w unoszące się w powietrzu opary gorzałki i czujesz, jak mąci Ci się w głowie. Polski bimberek to dopiero ma moc, nie trzeba wiele, żeby się nim upić. Jeśli masz cechę "metabolizm eliksirowara", nic się nie dzieje. W innym wypadku czujesz się pijany i o wiele trudniej jest Ci omijać przeszkody. Do końca wyścigu od każdego wyniku k6 musisz odjąć jedno oczko.

11. "Mój ci on!" krzyczy jedna z dziewcząt obserwujących wyścig i rzuca w powietrze białą chustę. Nie masz pojęcia, czy to było do Ciebie, ale chustka trafia na Twoją twarz, zasłaniając Ci pole widzenia. W następnym ruchu przemieszczasz się tylko o jedno pole naprzód, ale za to wyłapujesz spojrzenie zarumienionej z zachwytu, pyzatej dziewuszki. Jeśli się na to zdecydujesz, po wyścigu możesz do niej zagadać, a panienka Wisienka wyszepcze Ci na uszko gdzie znaleźć Kryjówkę Płanetnika.

12. Chmurnik to świetna miotła na zewnątrz, ale w miejscach takich jak to trochę nią telepie (chyba że lecisz na stabilnej Mokoszy). Podskakiwanie nie wpływa szczególnie na przebieg wyścigu, ale może być nieprzyjemne. Jeśli masz cechę eventową "wiecznie struty", robi Ci się naprawdę niedobrze i po wyścigu zbiera Ci się na wymioty.

13. Meta jest już blisko, więc nie dasz się pokonać! Czujesz wygraną nosem, ale jeszcze trochę Ci zostało. Jeśli ktoś będzie Cię chciał wyprzedzić, kiedy stoisz na tym polu, musi rzucić kością literową. Samogłoska oznacza, że zepchnąłeś go z miotły i wykluczyłeś tym sposobem z wyścigu.

14. Meta już tuż tuż! Lecisz rozpędzony, gdy wyrasta przed Tobą belka mniej więcej na wysokości brzucha. Zatrzymujesz się na niej, a miotła leci dalej. Nie jesteś w stanie się jej złapać i spadasz na samą ziemię… jakby tego było mało, to w dodatku na pustą butelkę po bimbrze. Będziesz żyć, ale wbite w ciało szkło niewiadomego pochodzenia i stłuczenia nie wyglądają dobrze. Musisz przerwać wyścig, ponieważ potrzebujesz pomocy kogoś, kto ma co najmniej 31 pkt uzdrawiania. Możesz również sam sobie poradzić, pod warunkiem, że masz 41 pkt z uzdrawiania, albo 31 pkt i ukończoną szkołę wyższą. Jeśli nie masz powyższych możliwości, musisz napisać post z leczeniem u Szeptuchy.

15. Gratulacje! Wygrałeś wyścig! Co prawda nie wszystkie głosy publiczności brzmiały na zadowolone, a gotówka zaczęła krążyć w dziwnie dużych ilościach, ale co Cię to obchodzi? Idź po swoją nagrodę!

Wiedział, że jego pójście na studia nie tylko wywoła zamieszanie, ale również nie przejdzie bez echa. Wieść o tym roznosiła się wśród jego znajomych i chociaż nie działo się to z pewnością z prędkością lotu błyskawicy, i tak coraz więcej osób wiedziało, co się wydarzyło. Zresztą, to, że mieszkał w stodole z pozostałymi uczniami i studentami było zapewne odpowiednim wyjaśnieniem jego obecnego stanu. Frederick nie był głupi i zdawał sobie sprawę z tego, że większość jego bliskich uzna to za sprawę co najmniej zabawną, z której warto było sobie żartować, kpić i ogólnie zachowywać się, jakby to była rzecz najśmieszniejsza na świecie. Bo i była, sam zdawał sobie z tego sprawę, ale na razie nie mówił o tym głośno, tak samo, jak i nie wspominał o tym, jaki właściwie był jego cel. To było tylko jego, zostawało tylko dla niego i nie miał z tym problemu. O wiele większy problem miał z tym, że Nathaniel tak bezczelnie zmierzwił jego włosy, przez co rzucił mu ostre, groźne spojrzenie.
- Ciągle go szyją, bo przecież na pewno wyrosłem przez wakacje - stwierdził prosto, nie zmieniając ani o jotę wyrazu twarzy, a potem ledwie widocznie uniósł brwi. - Zakładasz optymistycznie, że ty sobie ze wszystkim poradzisz. Doceniam pewność siebie, ale jeśli to prawdziwe wyścigi, to obawiam się, że stara sowa cię wyprzedzi - dodał bardzo uprzejmie, ale skinął głową na znak, że jak Nathanielowi tak bardzo zależało na tym, żeby wziąć udział w tych zawodach, czymkolwiek one by nie były, to mogli pójść i spróbować swoich sił, chociaż oczywiście Frederickowi nie zależało na tym ani trochę.

Drużyna: Nakir Whitelight
Wybrana miotła: Swarożyc
Ruch: 6
Pole: 6
Pozostałe przerzuty: 1/1
Wynik k100 powyżej 80: nie
Przyłapanie: 0

- Ha i sądzisz, że w ten sposób zdołasz mnie całkiem rozproszyć? Myślę, że musiałbyś się odrobinę bardziej postarać – stwierdziła na jego uwagę, chociaż w jej spojrzeniu pojawiło się coś, co przypominało kocie zadowolenie. Coś, czego nie dało się nawet do końca opisać, ale świadczyło o tym, że tak naprawdę Carly bez dwóch zdań miałaby problem, żeby w pełni się skoncentrować, gdyby miała takie widoki. Inna sprawa, że tak naprawdę nie chodziło tutaj o wygraną, ale o to, żeby się dobrze bawić, żeby zrobić coś, co wcale nie było legalne, żeby złamać kolejne zasady, żeby przekonać się, na jakie jeszcze szaleństwo mogą sobie pozwolić, nim świat ostatecznie spadnie im na głowę. Była pewna, że prędzej, czy później coś podobnego nastąpi, bo ta beztroska nie mogła zwyczajnie trwać w nieskończoność, a przynajmniej o tym właśnie była przekonana. Była jednak również pewna, że nie miało nastąpić to tego dnia, ani w tym miejscu, bo chociaż szopa zdawała się mieć w sobie coś tajemniczego, nie była ani trochę groźna. Carly musiała nawet przyznać, że czarodziej zbierający opłaty, sprawiał wrażenie, jakby tak naprawdę doskonale się bawił, zapewne sprawdzając, jak daleko to wszystko może zabrnąć i doskonale wiedząc, jak kończyła się zabawa, kiedy ktoś przegrywał.
- Och, cóż za cios poniżej pasa, w sam raz na urażenie dumy Gryfona. Jaka szkoda, że nim nie jestem – odparła, kiedy oboje sięgnęli już po miotły, najwyraźniej nie przejmując się jakoś szczególnie mocno tym, na czym przyjdzie im latać. O wiele bardziej ciekawiło ich to, co znajdowało się w powietrzu i Norwood musiała przyznać, że czuła ekscytację na myśl, że miała zrobić coś, czego nie robiła nigdy. A jednocześnie skóra ją aż świerzbiła, bo było to podobne do latania pomiędzy tłuczkami, jakie musiała odbijać. – Twoja strata. Uważaj, wiem, jak posłać w kogoś mało przyjemne piłki – zakomunikowała, mrugnąwszy do niego, nim bezczelnie zabrała się do tego wyścigu, śmigając sprawnie do przodu, zupełnie, jakby nic nie miało dla niej znaczenia i być może właśnie tak było, skoro wiedziała, jak lawiruje się pomiędzy innymi zawodnikami, jednocześnie musząc odbijać piłkę, jaka miała ochotę oderwać ci pół głowy. Tłuczki były niebezpieczne, a ona miała całkiem sporo sił w rękach, bo zwyczajnie musiała nad nimi panować, broniąc pozostałych członków drużyny. Ale, wolała to jednak wykorzystywać inaczej, a nie w meczach.

Opłata: za Jenn i Bena tutaj
Drużyna: @Benjamin O. Bazory
Wybrana miotła: Perun
Ruch: 2
Pole: 2
Pozostałe przerzuty: 2/2
Wynik k100 powyżej 80: nie
Przyłapanie: 0

Jenna i Benjamin mieli bardzo nietypowy początek znajomości - chłopak po prostu teleportował się tuż przed nią, w dodatku roztrzęsiony, przerażony i, co najważniejsze, rozszczepiony, a przez to zalany krwią. Dziewczynka zrobiła to, czego ją uczono w szkole, czyli wystrzeliła zaklęciem wzywającym pomoc, a potem czekając na pojawienie się odpowiednich służb ratunkowych tamowała krwawienie. Bazory został poskładany przez Jagienkę szybko doszedł do siebie, a że Jenn lepiej dogadywała się ze starszymi niż z rówieśnikami, od razu nawiązała z nim znajomość. W końcu los pacjenta nie był jej obojętny. Od słowa do słowa wyszło na to, że dziewczynka zaczęła go namawiać do dołączenia do szkolnej drużyny quidditcha, a w toku rozmowy doszło do pewnego zakładu, w wyniku którego zrzucili się na wpisowe i udali się wprost na poddasze starej szopy. Jenn wybrała miotłę ozdobioną symbolami błyskawic, a kiedy wystartowała, miała okazję poznać zrywność tego egzemplarza. A zaraz potem zrozumiała, dlaczego Chmurnik nie nadawał się do lotu po prostej trajektorii. Ależ on strasznie trząsł!

Drużyna: @Jenna Hastings
Wybrana miotła: Swarożyc
Ruch: 2
Pole: 2
Pozostałe przerzuty: 0/0
Wynik k100 powyżej 80: nie
Przyłapanie:0/5

Benjamin nigdy nie był fanem quidditha, ale gdy usłyszał od dziewczynki, która nie dawno uratowała mu życie, że bardzo je zależy by nauczył się latać, a może w przyszłości dołączył do drużyny szkolnej - nie dyskutował. Nie potrafił odmawiać dzieciom, w dodatku miał wobec niej niewypowiedziany dług, który taka aktywność mogła trochę wyrównać.
Przyszedł na poddasze starej szopy by nieco podkręcić swoje umiejętności razem z nią. Skinął jej na przywitanie głową, jakby większą poufałość uważał za coś absolutnie niestosownego.
Wybrał miotłę o nazwie "Swarożyc". Jej czerwona barwa i ponadpalane witki sugerowały, że nie jedna osoba się już na niej oparzyła, nie zniechęcało go to jednak. Przy odrobinie szczęścia miał nadzieje na ponadpalane paznokcie i nic więcej.
Ruszyli, a jego miotła trzęsła jak oszalała. Na szczęście poza tym nic szczególnego się nie wydarzyło, a wyścig mógł trwać dalej.

Drużyna: @Benjamin O. Bazory
Wybrana miotła: Perun
Ruch: 3
Pole: 5
Pozostałe przerzuty: 2/2
Wynik k100 powyżej 80: nie
Przyłapanie: 0

Bazory leciał z nią łeb w łeb, więc musiała nieco podkręcić tempo. Była lekka, więc miotła mogła z nią śmigać szybciej, niż z dużo większym czarodziejem. Pochyliła się nad trzonkiem i... Musiała błyskawicznie dać nura w dół, bo przed jej nosem pojawiła się belka, której chwilę temu z pewnością tam nie było! Pech chciał, że w dole był stóg siana, a miotła zaniosła ją prosto w jego środek. Jenn wystrzeliła po jego drugiej stronie plując sianem, opleciona nim jak jakiś strach na wróble. Miała je pod koszulką, we włosach, nawet w ustach. Ale wyścig trwał i musiała sobie z tym jakoś poradzić.

Drużyna: @Jenna Hastings
Wybrana miotła: Swarożyc
Ruch: 1
Pole: 3
Pozostałe przerzuty: 0/0
Wynik k100 powyżej 80: nie
Przyłapanie: 0/5

Leciał powoli, ostrożnie. Miotła po chwilowych turbulencjach uspokoiła się. W tym momencie zachowywała się jakby sama znalazła tor i mknęła, absolutnie nie zważając na to co Ben jej kazał. Kątek oka mignęło mu jak Jenna unika beli, a następnie pakuje się w stóg siana. Nie miał jednak czasu by uważniej przyjrzeć się sytuacji. Nikt nie zatrzymał wyścigu, nie słyszał krzyków i płaczu, uznał więc, że nic się nie stało i leciał dalej w swoją stronę.
Nie chciał żerować na nieszczęściu dziewczynki, ale przez myśl mu przeszło, że może właśnie w tym momencie zyskał trochę czasu potrzebnego na osiągnięcie zwycięstwa w wyścigach.

Drużyna: @Benjamin O. Bazory
Wybrana miotła: Perun
Ruch: 3
Pole: 8-2=6
Pozostałe przerzuty: 2/2
Wynik k100 powyżej 80: tak
Przyłapanie: 1

Przez przygodę ze stogiem siana Jenn leciała dużo wolniej, niż potrafiła jej miotła, bo musiała wytrzepać z ubrań gryzące ją i uwierające źdźbła. Perunowi ewidentnie się to nie spodobało, bo nagle dziewczynkę przeszył impuls elektryczny, od którego włosy na moment stanęły jej dęba. Krukonka krzyknęła i zachwiała się na miotle, ale na szczęście udało jej się utrzymać. Ewidentnie pomógł tu fakt, że od porażenia "piorunem" mięśnie skurczyły się jak na zawołanie, zaciskając jej palce i uda na trzonku. Miała nadzieję, że jej krzyk nie zaalarmował żadnego wychowawcy, bo nie miała ochoty na kolejną pogawędkę z panią Aniston, ale póki co zdawało się, że wszystko jest w porządku, i że wyścig może trwać nadal.

Drużyna: @Jenna Hastings
Wybrana miotła: Swarożyc
Ruch: 4 + 3 (poprzedni rzut)
Pole: 10
Pozostałe przerzuty: 0/0
Wynik k100 powyżej 80: nie
Przyłapanie: 1/5

Leciał dalej, a do jego nozdrzy doleciał intensywny, drażniący zapach bimbru. Wcześniej za nim przepadał, teraz jednak wydawał mu się ogromnie nieprzyjemny. Pił ten alkohol już na Podlasiu, ale nie spodziewał się, że na wysokości lotu będzie mógł spotkać chmurę jego oparów. Wstrzymał oddech, ale na niewiele mu się to zdało. Alkohol podrażnił jego śluzówki, a oczy zaszkliły się znacznie. W głowie mu szumiało, jakby wychylił całą butelkę tego trunku na raz. Zakołowany, nie usłyszał nawet krzyku Jenny tuż za nim. Czuł, że reszta lotu nie będzie już tak komfortowa jak wcześniej.

Drużyna: @Benjamin O. Bazory
Wybrana miotła: Perun
Ruch: 4
Pole: 10-2=8
Pozostałe przerzuty: 2/2
Wynik k100 powyżej 80: nie
Przyłapanie: 1

Dobra, nie było aż tak źle. Jenn opanowała problemy z miotłą, ale wciąż nie była w najlepszej formie. Włosy miała naelektryzowane, więc sterczały śmiesznie we wszystkie strony, co w połączeniu z wplątanym w nie sianem wyglądało nad wyraz komicznie. Widziała, że Ben śmignął koło niej, jakby go tysiąc biesów goniło, ale nie załamywała się tym. Wciąż miała szanse na wygraną i zamierzała walczyć o to jak lwica. Sama też widziała teraz przed sobą długą prostą, więc nie martwiła się specjalnie. Zawsze istniała szansa, że Ben wpakuje się w jakiś stóg tak jak ona.

Drużyna: @Jenna Hastings
Wybrana miotła: Swarożyc
Ruch: 5 - 1 (poprzedni rzut)
Pole: 14
Pozostałe przerzuty: 0/0
Wynik k100 powyżej 80: nie
Przyłapanie: 1/5

Ben leciał dalej, jego miotła mknęła jak szalona do przodu, a on nabrał wiatru we włosach. Sam nie wiedział czy zapatrzył się w złą stronę, czy rozkojarzył, gdy wyrosła przed nim belka, która strąciła go zmiotły. Serce waliło mu jak oszalałe, żołądek chciał się wywrócić na drugą stronę, a na dodatek upadł na butelkę, kto by się tego spodziewał, po bimbrze, którego odłamki boleśnie tkwiły w jego ciele, skutecznie utrudniając jakikolwiek ruch. Bolało, ale wiedział, że nie może tak leżeć jak ta najgorsza ofiara na ziemi.

Drużyna: @Benjamin O. Bazory
Wybrana miotła: Perun
Ruch: 5
Pole: 13
Pozostałe przerzuty: 2/2
Wynik k100 powyżej 80: nie
Przyłapanie: 1

Jenna pruła do przodu, nadganiając odległość, która dzieliła ją od Benjamina. Chłopak zatrzymał się na jakiejś belce, ale dziewczynka była w takim amoku rywalizacji, że nawet nie pomyślała iż mogło mu się coś stać. Przecież wszędzie było siano, prawda? Miękkie lądowanie, nic złego nie mogło mu się stać. A ona już, już czuła smak wygranej, już widziała metę! Dobrze mu tak, że zleciał. W końcu to ona zasłużyła na wygraną, była lepsza w lataniu! No i miał szczęście, bo była też gotowa bić się rękami i nogami, byle zwyciężyć.

Próbował się podnieść, ale brzuch odmawiał współpracy, a skóra z zatopionymi w niej fragmentami szkła, drażniła niemiłosiernie. Wszystko wirowało w jego głowie jak na karuzeli, z której gdyby tylko mógł, uciekłby w podskokach. Skrzywił się, jęknął i przeklnął siarczyście. Słyszał tętent butów o drewno podłogi na poddaszu, a potem dwóch silnych mężczyzn, chwytając go mocno za ramiona, pomogło mu przejść powolnym krokiem do Szeptuchy. Bolało tak bardzo, że nawet nie był w stanie zażartować, że powinien dostać u niej kartę stałego klienta.

przegrywam, zt neutral

Drużyna: @Benjamin O. Bazory
Wybrana miotła: Perun
Ruch: 2
Pole: 15
Pozostałe przerzuty: 2/2
Wynik k100 powyżej 80: nie
Przyłapanie: 1

Jenna doleciała do mety i zwyciężyła. Była tym zachwycona i miała ochotę krzyczeć z radości, ale wtedy dostrzegła Benjamina i to, w jakim był stanie. Jak to możliwe, że zrobił sobie krzywdę, spadając na miękkie siano?! Wylądowała przy nim i wtedy zobaczyła krew i odłamki butelki wbite w jego ciało. No naprawdę? Ile tu mogło być ukrytych butelek?! Panna Hastings nie spodziewała się więcej niż kilku, o ile w ogóle. A Bazory ze swoim szczęściem trafił na jedną z nich. Cóż. Wyglądało na to, że jeśli chciała szlifować swoje uzdrowicielskie umiejętności, Bazory był idealnym materiałem do ćwiczeń, dostarczającym co rusz nowych wrażeń.

ZT

Opłata: Za mnie i Kat - klik
Drużyna: @Yekaterina Korolevskaya
Wybrana miotła: Swarożyc
Ruch: 3
Pole: 3
Pozostałe przerzuty: 0
Wynik k100 powyżej 80: tak
Przyłapanie: 1

Nie wiedziała, co jej strzeliło do głowy, ale po rozmowie z Benjaminem i poznaniu prawdy, robiła niemal wszystko, by zdenerwować ojca. Nie była wybitna w lataniu, ba!, nie potrafiła tego, ale nawet, jeśli miała stać się jej krzywda, to wolała tego doświadczyć niż wypisywać listy pełne rozżalenia i złości. I tak nie zrozumiałby niczego. Dziwiło ją też, że jedna z gryffonek podsunęła jej pomysł z wypiciem Hyćki, ale i w to poszła bez zastanowienia - nie zastanawiając się nad konsekwencjami własnych wyborów.
Po opłacaniu odpowiedniej sumy galeonów, pochwyciła miotłę - pierwszą z brzegu, jakby nie obchodziły Francuzki ich właściwości, a zaraz potem wzbiła się w powietrze. Mogła być jedynie wdzięczna, że w tej podłej niedoli towarzyszyła jej Katya, która nadal nie znała powodów, dla których ciemnowłosa nastolatka zdawała się być tak wściekła.
Oczywiście nie obyło się bez nieznacznego hałasu, lecz już po chwili magiczny sprzęt zaczął spokojnie przemierzać kolejne metry, gdy starała się wyrwać ze szponów własnej frustracji.

Bies: F - włosień, który ją dogonił
Drużyna: @Clementine Bardot
Wybrana miotła: Weles
Ruch: 2
Pole: 2
Pozostałe przerzuty: 0
Wynik k100 powyżej 80: nie
Przyłapanie: 1

Yekaterina przędła wyjątkowo cienko ostatnimi czasy, a dług nie dawał jej spokoju. Była zatem ostatnią osobą, która z własnej woli zdecydowałaby się na hazard. Ale skoro to nie ona stawiała, tylko Clementine, mogła dać wreszcie upust tłumionej od dawna frustracji i spożytkować energię na wyścigach.
Tak się złożyło, że wyścigi zaczęły się dla Kati wcześniej. Szła sobie na spotkanie z Clem, popijając rabarbarowego kompotu o magicznie chłodzącej mocy, kiedy nagle zaczął gonić ją bies, wyjątkowo paskudny i z ewidentnie niecnymi zamiarami. Rosjanka zaczęła uciekać co sił w nogach, ale i tak była zbyt wolna. Stwór ją dopadł i wyrwał jej garść włosów, a ona nic na to nie mogła poradzić. Zmaltretowana i nieszczęśliwa dołączyła do Clementine, równie wściekła, co ona i nie pytając o przyczynę gniewu Francuzki w milczeniu jej towarzyszyła.
Wybrała miotłę o kolorze równie mrocznym, co jej obecne myśli, a kiedy jej dosiadła, okazało się, że nie był to najlepszy wybór. Może i nie wpakowała się w żadną belkę, ale za to wytrzęsło ją tak, że już na wstępnie miała dość.

Bies: I - miły bies, zero złego efektu
Drużyna: @Yekaterina Korolevskaya
Wybrana miotła: Swarożyc
Ruch: 5 + 3 z modyfikatoru poprzedniego rzutu
Pole: 11
Pozostałe przerzuty: 0
Wynik k100 powyżej 80: nie
Przyłapanie: 1

Nie rozumiała, dlaczego nagła złość minęła. Początkowo sądziła, że to kwestia towarzystwa Kat, która - być może - przejęła część jej emocji. Nie dopuszczała wszak do siebie myśli, że to za sprawą Hyćki poczuła swobodę i pozorne szczęście, które dość mocno wpłynęło na bezpieczny lot, mimo spotkania biesa.
Wiele o nich słyszała, lecz ten wcale nie był niebezpieczny. Wydawał się miły i szczerze zainteresowany pannicą Bardot, która ofiarowała mu to samo. Na moment zapomniała nawet o swojej towarzyszce, co przyczyniło się do oberwania białą chustką, która znalazła się na jej bladym obliczu. Ściągnęła ją pospiesznie, a kiedy dostrzegła w dole jakąś dziewczynę, zmarszczyła w niezrozumieniu brwi. Nie sądziła, że podarek miał być dla niej, dlatego oszołomiona krzyknęła do dziewczyny, by przestała przeszkadzać, a tak ulegle - co niemało zdziwiło czarownicę, schowała się za stropem siana.
Leciała dalej, choć kompletnie nie mogła w tej krótkiej chwili skupić się na wyścigu i własnej miotle.

Bies: F - włosień, który ją dogonił
Drużyna: @Clementine Bardot
Wybrana miotła: Weles
Ruch: 4
Pole: 6
Pozostałe przerzuty: 0
Wynik k100 powyżej 80: nie
Przyłapanie: 1

Kiedy miotła Yekateriny nieco się uspokoiła, zaobserwowała ona dwie rzeczy - pierwsza polegała na tym, że Clementine wystrzeliła gdzieś daleko do przodu, więc Rosjanka mogła podziwiać co najwyżej ogon jej miotły, Drugą był fakt, że na rękach, dokładnie tam, gdzie dotknął ją bies, pojawiły się jej kępy ciemnych włosów. No po prostu niech to Morgana strzeli! Zapewne zrobiłoby się jej gorąco ze złości, ale kompot z rabarbaru nadal działał, schładzając jej ciało, wpływając orzeźwiająco pomimo intensywnych fizycznych zmagań. Znów ominęły ją trudne atrakcje - najwyraźniej belki poddasza były dla niej łaskawe, czego nie można było powiedzieć o miotle, która sunęła w żółwim tempie, nie chcąc dogonić ognistego Swarożyca.

Bies: I - miły bies, zero złego efektu
Drużyna: @Yekaterina Korolevskaya
Wybrana miotła: Swarożyc
Ruch: Nie rzucam, bo efektem z kostek przesuwam się o jedno pole
Pole: 12
Pozostałe przerzuty: 0
Wynik k100 powyżej 80: nie
Przyłapanie: 1

Była kompletnie zaskoczona swoimi umiejętnościami, które choć zerowe, pozwoliły na bezpieczny lot. Susowała między kolejnymi przeszkodami, co jakiś czas spoglądając na Katyę, która została w tyle. Chciała mieć pewność, że starsza dziewczyna jest bezpieczna, lecz nie dostrzegła nic szczególnego.
Westchnęła wreszcie, gdy otrząsnęła się po poprzednim zdarzeniu, odrzucając białą chustkę za siebie, zaś złość, która towarzyszyła jej jeszcze podczas wybierania miotły, nagle gdzieś się rozprysła. Nadal była rozluźniona, spokojna, a serce biło w jakimś nieokreślonym, radosnym rytmie. W umyśle ciemnowłosej Francuzki pojawiła się też wizja, że to towarzyszący bies, który pojawił się nagle, pozwolił jej na uniknięcie wszelkich niebezpiecznych sytuacji, bowiem... Faktycznym było, że jak dotąd nic jej nie zrobił.
Pochyliła się wreszcie nad trzonem swojego Swarożyca, by dokończyć ten wyścig i choć raz zagarnąć jakąkolwiek nagrodę dla siebie.

Bies: F - włosień, który ją dogonił
Drużyna: @Clementine Bardot
Wybrana miotła: Weles
Ruch: 5
Pole: 11
Pozostałe przerzuty: 0
Wynik k100 powyżej 80: nie
Przyłapanie: 1

Orzeźwiająca moc kompotu wciąż się utrzymywała, tak samo jak pęki włosów, które jej wyskoczyły przez biesa. Yekaterina wiedziała, że będzie musiała odwiedzić szeptuchę, żeby zrobić z tym porządek. Nie mogła przecież się pokazywać w takim stanie przy ludziach! Zamyślona nie zauważyła, jak szybuje w jej stronę ta sama chustka, która wcześniej wylądowała na twarzy Clementine. Czy jej się zdawało, czy te wyścigi to bardziej walka o przetrwanie, niż o wygraną? Na to drugie z resztą Rosjanka nie miała już większych nadziei, bo cały czas trzymała się na ogonie Francuzki, nie będąc w stanie jej przegonić ani o cal.

Bies: I - miły bies, zero złego efektu
Drużyna: @Yekaterina Korolevskaya
Wybrana miotła: Swarożyc
Ruch: 2
Pole: 14
Pozostałe przerzuty: 0
Wynik k100 powyżej 80: nie
Przyłapanie: 1

Rozkojarzenie bywało najczęstsza przyczyną nagłych wypadków. I choć Clementine wcale nie chodziło o wygraną, tak w tej jednej, jakże krótkiej chwili, poczuła irracjonalną potrzebę osiągnięcia prozaicznego celu.
Otworzyła szerzej oczy, lecz było za późno. Na jej drodze pojawiła się belka, która odpowiadała za kobiecy upadek. Nie zdążyła zareagować, by złapać się trzonu miotły. To też w tej chwili zrozumiała, że latanie nie jest dla niej, ale w tym utwierdzić miała się dopiero po chwili, bo bok Francuzki okrutnie bolał. Nie rozumiała, co się stało, a już na pewno nie przypuszczała, że to wina cholernego bimbru, na który opadła.
Szkło wbijało się w delikatną skórę, a z rany sączyła się krew. Bardot cicho załkała, łapiąc się dłońmi za bok, po czym z trudem udało jej się podnieść.
To nie tak miało wyglądać, dlatego w duchu zaczęła się modlić, że nikt nie doniesie jej ojcu.

Bies: F - włosień, który ją dogonił
Drużyna: @Clementine Bardot
Wybrana miotła: Weles
Ruch: 1
Pole: 12
Pozostałe przerzuty: 0
Wynik k100 powyżej 80: nie
Przyłapanie: 1

Wyplątanie się z białego materiału trochę jej zajęło, ale Yekaterina była cierpliwa i opanowana. Dodając do tego chłodzącą moc kompotu, nic nie było w stanie wyprowadzić jej z równowagi, dlatego nawet fakt, że przez jakąś głupią chłopkę musiała zwolnić i prawdopodobnie przegra. Ale czy na pewno? Zobaczyła, jak Clementine pakuje się w belkę, a potem leci w dół. Na stóg siana, nic groźnego. A w Yekaterinie buzowała wola walki i potrzeba odniesienia jakiegokolwiek sukcesu. W końcu skoro przeciwniczka spadła, to tylko ona mogła wygrać te okrągłe sto galeonów. Teraz tylko musiała dolecieć bezpiecznie do mety, nawet nie musiała się spieszyć.

Kiedy Clementine udało się wreszcie podnieść, jęknęła cicho, jakby ledwie powstrzymując się od głośnego skowytu. Zignorowała nawet podejście chłopki, która wspominała coś o lokacji, a zaraz potem machnęła na nią ręką, byle tylko odnaleźć pomoc. Wiedziała, że musiała znaleźć się w bezpieczniejszym miejscu, a to wiązało się z ogromem wysiłku, który miała włożyć w dotarcie do uzdrowiciela.
Spojrzała jeszcze na Katyę, która wciąż szybowała w górze, po czym wolnym krokiem ruszyła przed siebie, by znaleźć się poza poddaszem do wyścigów. Ta rozrywka nie była dla niej i zapewne drugi raz nie miała z niej skorzystać.

Bies: F - włosień, który ją dogonił
Drużyna: @Clementine Bardot
Wybrana miotła: Weles
Ruch: 1
Pole: 13
Pozostałe przerzuty: 0
Wynik k100 powyżej 80: nie
Przyłapanie: 1

Yekaterina gdzieś tam w podświadomości zdawała sobie sprawę, że powinna przejąć się losem znajomej, która leżała teraz na sianie. Oczywiście z tej odległości nie była w stanie zauważyć, że Clementine stała się krzywda i że musiały iść do szeptuchy z powodów dużo poważniejszych niż kępy włosów na yekaterinkowych przedramionach. Niestety tak dobrze znany jej z wyścigów pegazowych duch walki kazał jej w tej chwili postrzegać Francuskę wyłącznie jako rywalkę, nie jako przyjaciółkę, koleżankę, czy choćby towarzyszkę. Teraz liczyła się ona, jej miotła i wygrana, którą miała już właściwie w kieszeni. Pozostało jej już tylko dotarcie do mety, od której dzieliło ją zaledwie kilka metrów.

Ból przeszywał drobne ciało Clementine. Nie zwracała już uwagi kompletnie na nic, a jedynie celem okazały się drzwi. Przeklinała w duchu, że podjęła się tej próby i rywalizacji, a jak miało się okazać - dla niej nieprzystosowanej. Była wszak delikatną istotą o nadmiernej wrażliwości, która tego jednego popołudnia dała się we znaki. Nawet bies zdawał się nie być wystarczającą tarczą.
Jasna sukienka przemokła od krwi, zaś jej dłoń nie miała już jasnego odcienia.
W głowie Francuzki zakręciło się jeszcze mocniej, dlatego gdy wreszcie dotarła do drzwi, pomyślała że napiszę do Katyi później. Teraz musiała skupić się na tym, by jej życiu nic nie zagrażało.

/zt

Bies: F - włosień, który ją dogonił
Drużyna: @Clementine Bardot
Wybrana miotła: Weles
Ruch: 3
Pole: 15, wygrana
Pozostałe przerzuty: 0
Wynik k100 powyżej 80: nie
Przyłapanie: 1

Rosjanka w akompaniamencie krzyków i gwizdów widowni doleciała do mety, tym samym redukując poziom zadłużenia stadniny o całe sto galeonów. W jej sytuacji to była ogromna kwota, dlatego szczęśliwa wylądowała na sianie, by odebrać nagrodę. Była lekko zdyszana, ale nie zgrzana, bo kompot nadal ją chłodził. Wtedy też zauważyła, że Clementine nie jest do końca zdrowa i wymaga pomocy. Yekaterina schowała nagrodę do torby i podbiegła do towarzyszki, chwytając ją pod ramię, by asekurować ją w drodze do szeptuchy. Tak to się nieszczęśliwie składało, że obie wymagały leczenia. Ale plus był taki, że mogły sobie towarzyszyć w chacie uzdrowicielki, umilając sobie czas rekonwalescencji.

ZT

Drużyna: Christopher Walsh
Wybrana miotła: Perun
Ruch: 6
Pole: 6 (-2 do następnego ruchu)
Pozostałe przerzuty: 0/0
Wynik k100 powyżej 80: nie
Przyłapanie: 0

- Nie powiem, że nie - odpowiedział mężowi, uśmiechając się szeroko. Było po nim widać, że choć nie rozumiał, dlaczego wyścigi były nielegalne, cieszył się, że będzie brać w nich udział. Rozglądał się po szopie, próbując ocenić tor wyścigu, ale wiedział, że tak naprawdę nie będzie zastanawiał się nad tym, jak powinien lecieć, a po prostu będzie się bawił. Inną sprawą był wybór miotły. Zaśmiał się, kiedy dostrzegł, że wszystkie były Chmurnikami, ale pomalowanymi w różne fantazyjne wzory. NIe wiedział, czy różniły się czymś od siebie, czy chodziło po prostu o rozróżnienie zawodników.
- Kochanie, zabiorę do domu krowy nawet jeśli przegram - odpowiedział, wsiadając na miotłę z pięknymi piorunami na trzonku. Posłał jeszcze szeroki uśmiech w stronę Chrisa, nim ruszył przed siebie. Z początku szło mu lepiej, a kiedy wyprzedził męża, jedynie zaśmiał się głośno z wyraźny triumfem w głosie, nim nagle poczuł, jak przez jego ciało przelatuje prąd. Wzdrygnął się i potrzebował chwili, aby dojść do siebie, mając już pewność, że nazwy i barwy modeli mają znaczenie.