Twoi koledzy robili co mogli, ale mimo wszystko Ty byłeś teraz głównym celem ataku, a z odległości nie wszyscy byli w stanie rzucić odpowiednie zaklęcia. Możliwe też, że ataki kolegów były nieco słabsze, bo bali się ugodzić w Ciebie. Na szczęście, Twoja obrona była skuteczna i bez problemu odbiłeś niełatwe zaklęcie przeciwnika.
Uzdrowiciel zrozumiał sygnał i zaraz już pojawił się przy leżącym na ziemi stażyście, którego bardzo szybko i sprawnie doprowadził do ustabilizowania. Nie było to zadanie łatwe, bo klątwa była naprawdę mocna, ale wyglądało na to, że młodziutki i zdecydowanie utalentowany narybek, będzie w stanie pomóc wam jeszcze w niejednej akcji.
-Huang! Pospieszcie się. - Uzdrowiciel krzyknął do Ciebie, bo choć stan pacjenta był stabilny, to nie wiedzieliście jak długo tak pozostanie, nie mówiąc już o tym, że wszystko było naprawdę niebezpieczne, a jedyny smok, który był w stanie się poruszać, wyczuł zagrożenie i począł dmuchać ogniem, który choć słaby, był w stanie wam zagrozić.
Przeciwnik widocznie osłabł po zaklęciach, które w niego trafiły i choć nie wyglądał, jakby miał zamiar się wycofać, jego atak był o wiele słabszy, co nie oznaczało, że bezpieczniejszy.

Kostki:

atak pracowników 103 - 60 = 43
moja obrona 57 - 15 = 42

Być może nie miał kierować się na akcję, tylko zostać za biurkiem, jak przystało na zastępcę szefa, ale nawet ich szef ruszyłby do podobnej akcji, co pokazał w trakcie wyprawy do Avalonu. Smoki były dla nich wszystkich naprawdę ważne i Huang nie wyobrażał sobie rzucić ludzi, których miał pod sobą, bez narażania własnego zdrowia. Nie po to szedł do pracy za biurko, żeby unikać ryzyka, a po to, żeby wiele rzeczy poprawić. Teraz zaczynał się mimowolnie zastanawiać, czy w ogóle zdąży to zrobić.
Ich przeciwnik nie był byle laikiem, co wyraźnie było widać po tym jak zaatakował stażystę. Huang próbował szybko analizować sytuację i widział, że smok, który wydawał się być w najlepszej formie, zaczyna ziać ogniem.
- Uważajcie! - krzyknął, ale widział że było za późno. Nie był pewien, czy pozostali nie zdołali tego zauważyć, czy zwyczajnie nie zdążyli uskoczyć, albo chcieli jak najszybciej wyeliminować przeciwnika. Wei jednak nie mógł nic zrobić. Wiedział, że muszą się spieszyć, ale nie byli w stanie zrobić więcej… Gan! Przekleństwo pojawiło się w myślach mężczyzny, gdy czuł, że za bardzo się rozkojarzył i osłona, jaką wzniósł przed sobą nie jest tak silna, a nie miał już czasu, żeby cokolwiek zmieniać. Gdzie są aurorzy? zdążył jeszcze pomyśleć, nim zaklęcie jego przeciwnika przebiło się przez jego osłonę.

+ rozliczenie pracowe

Szczęście zaczęło was opuszczać. Siła waszych ataków słabła, a koledzy dodatkowo musieli mierzyć się z obrażeniami od smoczego ognia, który ich dopadł i poparzył raczej dotkliwie. Co więcej, Twoja kolejna obrona okazała się zbyt słaba i choć nieco zniwelowałeś moc zaklęcia, to jednak przeciwnik wygrał to starcie, a Twoje nogi zapadły się do łydek i poczułeś, jak Twoje kości zostają zmiażdżone. Upadłeś na ziemię, zdany na łaskę wroga. Nikt nie był w stanie za bardzo Ci pomóc, bo reszta wyprawy również cierpiała katusze. Widziałeś, jak przeciwnik unosi ponownie różdżkę, by Cię dobić i właśnie w tej chwili, kilka świetlistych smug uderzyło w jego ciało. Aurorzy przybyli  na miejsce i w końcu coś zrobili, w ostatniej chwili ratując Ciebie i Twoich kompanów. Nie miałeś jednak okazji zbyt wiele z tej odsieczy zobaczyć, bo ból był tak dotkliwy, że straciłeś przytomność...

Co dalej:

//zt dla całej ekipy