Cóż, dla Chardiela nie miało być żadnej dalszej rozmowy, bo z jej ostatnimi słowami przestał widzieć jakikolwiek sens odmrażania sobie co tylko można na tym mrozie. Wyimaginowana duma i honor wyparowały, teraz już spokojnie mógł się odwrócić i sobie pójść, w końcu co to za problem, jak się jest byle Puchonem. Co prawda nie spierdalać z podwiniętym ogonem, aż tak beztroski nie był, ale ot, odejść, coś zjeść na przykład. To wcale nie był taki zły pomysł, jak się zastanowić nad tym sekundę dłużej.
Zaczekał tylko chwilę, wyczuwając albo nie wahanie dziewczyny.
- Jesteś na sto procent pewna? – zapytał spokojnie, jakby chodziło o coś zupełnie innego. Był nawet w miarę poważny wypowiadając te słowa, ale na ich koniec uśmiechnął się lekko. Obejrzał się na zamek, spodziewając się jakichś kamer filmujących go z okien czy tłumku gapiów, ale niczego nie zauważył poza tym, że było coraz ciemniej, a co za tym idzie – coraz zimniej. No nic, tylko obserwować coraz bardziej sprzyjające okoliczności ewentualnej schadzki. I jaki humor by miał wieczorem dobry. Z resztą ona też.
Nie należał jednak do nachalnych, nie to nie, uczyńmy życie tak nudnym, jakim faktycznie jest, żeby czasem nic ciekawego się nie wydarzyło.
Ale wydarzy się. Char już powoli planował, że zrobi taką kanapkę, jakiej Hufflepuff nie widział i zje ją w pokoju wspólnym nie dzieląc się z nikim. Nieco diaboliczny plan, ale co też innego mu zostało?
Mimowolnie zaczął się bawić kolczykiem w wardze, czekając aż dziewczyna w końcu się dobitnie określi.
Ale widząc, że raczej jej się nie spieszy nie zwlekał dalej, odwrócił się i sobie poszedł. W długą.

zt

Miał już dość tych plotek. Na prawdę... czy cała szkoła o nich brzęczy!? Finn i Corin, Finn i Corin, wszędzie oni! Idealna para, ciekawe czy się pocałują, byli razem na zakupach... to była randka?! To jakiś szał. I coraz bardziej go wkurzało. I Finn też. Bo z nią łaził pod rękę, zachowywał się... tak. Że ludzie pomyśleli... wrrr!
Zerknął na Finn'a stojącego wraz z klasą na dziedzińcu. Pewno się gdzieś zbierali. To, że o nim nie mówił... jak to jest, gdyby był z Corin wszyscy by od razu wiedzieli. A on? Wstydzi się go? Nie, nie daruje, nie wytrzyma. Po prostu nie jest w stanie. To ponad jego nerwy, zdolności wytrzymywania, cokolwiek. Nie da rady. Amen. Koniec. Finite. Ale... nie no, co zrobi? Podejdzie i oznajmi wszystkim, że ten facet jest jego i jakaś durna baba ma się trzymać z daleka?
I cóż mógł zrobić? Usłyszył, jak jakaś dziewczyna wypowiada imię Puchona i drgnęło w nim. Nie wytrzyma. Podlazł, uśmiechając się jak zwykle wesoło, objął jego twarz lekko.
- Dobry.
Uśmiechnął się... i co zrobił? No oczywiście, pocałował go na dzień dobry. I bynajmniej nie dał mu buziaka, a pocałował zachłannie, jakby mu go odbierali, wplatając palce w jego włosy. Teraz... nie znaczył terenu. Ale jednak pokazywał światu, że on jest jego. I jeśli go odepchnie - zabije. Gołymi rękoma. Przymknął oczy wsuwając język w jego usta, szturchnął jego język zaczepnie, po chwili pieszcząc go lekko swoim.

Z kilkoma Puchonami stał na dziedzińcu i śmiał się do upadłego, gdy jego kolega kolejny już dzisiaj raz próbował daremnie użyć zaklęcia eksplozji na pluszowym miśku. To było naprawdę zabawne i Finn śmiał się tak, że w pewnym momencie po prostu oparł się na dziewczynie stojącej w pobliżu. Uczepił się jej niczym jakiś rzep i nie chciał puścić.
-Finn!- roześmiała się tamta, próbując go z siebie strzepnąć. Bez skutku. Holender wyszczerzył się do niej i już miał coś powiedzieć, gdy usłyszał znajomy głos. Drgnął momentalnie i podniósł wzrok na studenta, uśmiechając się do niego delikatnie. Wyprostował się, mając zamiar porozmawiać z nim, ale tamten go uprzedził...
Puchon nawet nie zdążył zaprotestować, a Jimmy już go pocałował. Co on sobie wyobraża? Że może tak o... po prostu? Przy całej szkole? Jak dziecko!
Nic jednak nie mógł poradzić na to, że to było... dość słodkie. Miało swój urok i nim pomyślał, położył jedną dłoń na kark tancerza, drugą zaś ujął jego podbródek i pogłębił pocałunek. Nie trwało to jednak długo i zaraz odsunął się od niego, chwytając za nadgarstek mocno. Z przepraszającym uśmiechem pożegnał resztę towarzystwa, ciągnąć Jimmy'ego w ustronne miejsce w rogu placu.
-Coś ty sobie myślał?- spytał, zagryzając wargi. Przycisnął go delikatnie do ściany, po czym westchnął ciężko, pocierając dłonią skronie.
-O co ci chodzi? Wciąż jesteś zazdrosny o Corin? Przecież powtarzałem ci setki razy, że to tylko moja przyjaciółka, do cholery- warknął, niezbyt przyjemnie. Jednak nie umiał się na niego długo gniewać i zmiękł po chwili, widząc jego spojrzenie.

Mruknął cicho, kiedy chłopak pogłębił pocałunek, to jednak nie trwało długo. Kiedy został odsunięty, popatrzył na niego z wyrzutem, do tego dał się zaciągnąć gdzieś w kąt, przyprzeć do ściany. W pierwszej chwili spuścił wzrok - nie chciał denerwować Finn'a. Do tego czuł na sobie spojrzenia tamtych ludzi. Zaraz znów na niego spojrzał. Drażnił go jego ton, nie był do takiego przyzwyczajony, ale nie zamierzał go przepraszać.
- Wstydzisz się mnie.
Bardziej stwierdził, niż spytał, z wyraźnym żalem, trochę złością. Nie był zazdrosny o samą Corin, ale o ich relację, o to na ile jej pozwala.

-Głupi jesteś- uśmiechnął się ciepło, przesuwając dłonią po jego policzku. -Myślisz, że jak nie latam z tobą pod rękę po całej szkole i nie całuję co pięć sekund, to cię nie... kocham?- spytał, wyraźnie wahając się przy ostatnim słownie. Nie lubił nazywać uczuć, zwyczajnie nie potrafił.
-Jak mam ci pokazać, że jesteś dla mnie ważny?- westchnął ponownie, przytulając go do siebie mocno. Jimmy nawet gdyby chciał, nie miałby jak wydostać się z jego objęć. Trzymał go mocno i pewnie, nie pozwalając na ucieczkę. Przesunął nosem wzdłuż jego szyi, liznął ją krótko i zanurkował twarz w jego jasnych włosach. Czy ten młotek naprawdę nie rozumiał, że Finnowi naprawdę mu na nim zależało? Że był jedyny, którego darzył takim uczuciem. Oczywiście, że kochał Corin, jednak traktował ją raczej jak młodszą siostrzyczkę .

- Przecież nie mówię, że masz za mną latać.
Prychnął, zaciskając dłonie. W pierwszej chwili chciał go odepchnąć, w końcu jednak wtulił się w niego, obejmując w ramionach. Przymknął oczy - było całkiem przyjemnie. Tylko...
- Jakoś jej nigdy nie odsuwasz, nie uciszasz, nie odpychasz, nie kryjesz. Nie dziwne, że wszyscy mają was za parę. - oooooh, nie lubił takich scen. Bardzo. Czuł się, jak marudna baba, ale musiał to powiedzieć, bo by ześwirował i tyle. Zerknął na niego i znów przymknął oczy.
- Mnie chcesz tylko z ukrycia.

Co on miał mu teraz powiedzieć? Nie mógł zaprzeczyć, nie będzie kłamać. Codziennie można było spotkać go z Cornelią jak dziarsko maszerują korytarzem szkolny, podczas, gdy o Jimmym nie miał pojęcia nikt.
-Co z tego? Jestem z tobą- mruknął, wciąż tuląc go do siebie. Teraz jednak jego uścisk stracił na sile, nie był już tak mocny jak na początku. Chłopak mógłby mu bez problemu uciec, choć Finn liczył na to, że tego nie zrobi.
-Wiesz, że nie jestem najlepszy w okazywaniu uczuć. Potrzebuję czasu i tyle- wzruszył delikatnie ramionami, jakby to było nic. Naprawdę potrzebował czasu. -To wcale nie jest tak, że chcę ukryć nasz związek, nie wstydzę się ciebie. Powiedz mi tylko, czego chcesz.

- Żebyś mnie nie ukrywał. Czy ja mówię jakimś szyfrem?
Odepchnął go od siebie, bo się wkurzył. Mówił mu to wprost kilka razy. No dobrze, on nie umie się złościć. Jemu jest zwyczajnie nie do twarzy z jakąkolwiek emocją, która nie jest radością, szczęściem, czy euforią. Przygryzł wargę i znów oparł się o ścianę, choć miał ochotę przytulić się do chłopaka.
- Nie chodzi o to, żebyś wszystkim zaczął gadać. Tylko mnie nie odpychaj do cholery. Nie jestem jakąś ozdóbką, która do danej sytuacji pasuje, do innej nie. A pasuje zazwyczaj tam, gdzie nie ma ludzi.
Znowu zazdrość? Corin mogła wszystko, on musiał uważać. Powoli osunął się po ścianie, kucnął, a w końcu siadł na chłodnym asfalcie. Uh. Złość go męczyła i drażniła. Jak i reszta negatywnych emocji. Najchętniej by sobie poszedł i zapomniał o tej rozmowie. Ale i tak zrobił mu awanturę potem, więc bez sensu.

To nieprawda, że Corin mogła wszystko, a Jimmy'ego trzymał na dystans. Czy prawda? On przynajmniej tak nie uważał, a że inni tak myśleli to już ich sprawa. Jęknął w duchu, gdy chłopak się od niego odsunął. Nagle zabrakło mu tych 36,6 stopni i miał ochotę się rozpłakać, jak dziecko.
-Gadasz bzdury- powiedział twardo, siadając koło niego. Położył dłoń na jego kolanie, zaczynając majtać nim na prawo i lewo. Głowę zaś położył na jego ramieniu i przymknął oczy.
-Obiecuję, że już nigdy się tak nie poczujesz- dodał nagle, zupełnie pewny swoich słów. Nie chciał by Jimmy poczuł się jak zabaweczka, którą można wyrzucić na śmietnik, kiedy się zechce. Nie chciał ponownie go stracić. To by za bardzo bolało.
-Chodź...- mruknął, chwytając go za podbródek. Przysunął się do niego i pocałował krótko, chcąc zbadać teren. Czy Jimmy był już ugłaskany, czy wciąż się gniewał o te bzdury?

Co mógł zrobić? Nie umiał się wściekać. Zerknął na niego i objął go za szyję znów się przytulając, kiedy objęto go za podbródek. Podobało mu się, jak Fin go tak łapał. Oddał krótki pocałunek i złapał jego dłoń, patrząc na nią uważnie.
- Kocham cię, wiesz? - spytał, patrząc wciąż na ich dłonie. O ile jest ktoś, kto gorzej mówi o uczuciach, niż Finn to jest to właśnie Jimmy. Bynajmniej jego osobistym zdaniem. Choć przy tym jednym słowie dało się wyczuć więcej ciepła, nić Mordor mógłby wytworzyć i coś takiego... taką pewność. Choć mówił dość cicho. - Choć bywasz koszmarnym kretynem. - oj no. Uśmiechnął się lekko.

-Ja bywam kretynem?- spytał, prychając cicho, rozbawiony. Przesunął kciukiem po jego policzku, szyi i na koniec wplótł palce w jego włosy, przytykając czoło do czoła tancerza.
-Nie ja obrażam się, jak kobieta w ciąży- wyszczerzył zęby w uśmiechu i znów go pocałował, nie dając możliwości odpowiedzi. Jeśli ktoś jeszcze miał wątpliwości, z kim jest Finn; teraz był już pewny. Ach, coś czuję, że funcluby Finna i Corin ulegną rozpadowi, jakże mi przykro. A po szkole znów rozejdą się plotki, o tym jakim to on jest niedobrym chłopakiem, do tego gejem. Że zdradza swoją dziewczynę, że jest niewdzięczny. Ewentualnie, że to Corin traktowała go źle i biedny Finn znalazł pocieszenie w ramionach drugiego mężczyzny. Miał to gdzieś. Niech mówią, co chcą.
-Też cię lubię, głupolu- trącił nosem jego nos. Już raz powiedział, że Jimmy'ego kocha. Limit na ten tydzień został wyczerpany, a Finn nie lubił się powtarzać.

Oh, ileż pocałunków na raz. Mruknął cicho przy kolejnym, przygryzł jego język jakby w odezwie za tę 'babę', ale uśmiechnął się lekko. Co poradzi.
- Gdziekolwiek szedłeś wiedz, że masz wagary. Co najmniej godzinne. - mruknął po chwili patrząc prosto na niego. W sumie to nie wiedział co mogą robić tyle czasu, tym bardziej, że zaraz zostaną totalnie sami, ale... coś się wymyśli.
- Musisz mi zrekompensować to, że jesteś durniem. - wyszczerzył się lekko, przymykając oczy. Czy on słyszy muzykę? Z jakiejś sali. Na pewno. Strzeż się Finn, strzeż się.

-Mam wolne- mruknął, trącając nosem jego policzek i uśmiechnął się wrednie. Miał to szczęście, że w tym roku nie miał tylu zajęć, choć Eliksiry wciąż pozostawały jego zmorą i po prostu nie mógł sobie z nimi poradzić. Ale teraz miał nawet kilka godzinek dla Jimmy'ego! Więc tak szybko się go student nie pozbędzie.
-Błagam cię, przestań myśleć o tym, o czym właśnie myślisz- jęknął, przytrzymując go za rękaw bluzy. Nie mógł mu tego zrobić, po prostu nie mógł! Czyżby zapomniał o ich ostatniej lekcji "tańca"? I zapomniał, jak to się skończyło?
-Nie zrobisz mi tego, nie pozwalam- powiedział, żałosnym głosikiem. Kurczę, naprawdę nie chciał skończyć z siniakami i obolałymi kończynami. A Jimmy mógł skończyć jeszcze gorzej. Nie bez powodu na wszystkich imprezach ludzie uciekali przed Finnem, gdy ten wkraczał na parkiet.

- No wiesz ty co?
Zaśmiał się pod nosem, no ale siadł tym razem okrakiem na biodrach chłopaka i pochylił się lekko zerkając w jego oczy. Oh. Złapał jego dłonie, układając jak do ramy walca i lekko nim zakołysał.
- No pamiętam! Już prawie ci wychodziło.
Uśmiechnął się wesoło, jak zwykle z tą iskrą w oku.
- Albo tańczysz, albo zacałuję cię na śmierć próbując pobić rekord Guiness'a.
Popatrzył na niego jakby z groźbą w spojrzeniu, nie zamierzając odpuszczać.

Jęknął cicho, gdy chłopak siadł mu na biodrach. Co prawda tylko udawał, że jest mu za ciężko, chciał się podroczyć. Tak naprawdę był to tak przyjemny ciężar, że Finn miał ochotę trwać już tak zawsze. I nie ważne, że na dworze było kilka stopni na minusie. Jego wnętrzności wręcz płonęły pod dotykiem Jimmy'ego. Za każdym razem chciał więcej, był zachłanny i samolubny, ale mało go to obchodziło.
-Prawie- skrzywił się delikatnie, przyciągając go do siebie za nadgarstek. -To robi wielką różnicę. Nie chcę się zabić. Jeszcze- dodał z wrednym uśmieszkiem i skradł mu kolejnego, szybkiego całusa.
-Więc chyba jednak wybiorę tą drugą opcję- mruknął, zahaczając o jego wargę zębami. Naciągnął ją delikatnie i puścił, po czym wyszczerzył się do niego bezczelnie. -Bij te rekordy- zamruczał, niczym prawdziwy kociak, co rzadko kiedy mu się zdarzało i robił to tylko wtedy, gdy był naprawdę niesamowicie zadowolony. Nagle też zapomniał, że znajdują się w miejscu publicznym i że pewnie gapi się na nich co najmniej kilka par oczu. Gdy jednak zerknął przez ramię tancerza nie zauważył nikogo szczególnego. Wszyscy chyba schowali się do Zamku przed mrozem.

Prychnął i pacnął wrednego symulanta w ramię. Pacan! A jednak zaraz uśmiechnął się przyciągnięty lekko, patrzył w jego oczy. Jego już inni nie obchodzili, miał ochotę tak się tulić już zawsze. Jego świat, jego kredki, wszystko inne może mieć gdzieś. Kompletnie, totalnie gdzieś.
Wolną ręką pogładził pierś chłopaka, czy raczej płaszcz, którym była okryta, uśmiechnął się delikatnie.
- Mhmm... - pocałował go, przesuwając dłoń na jego policzek... i nie zamierzał przestawać przez najbliższy rok. O.

No, pomyślał zadowolony, uśmiechając się nieco wrednie, gdy chłopak go pocałował. Dobrze, że udało mu się go odciągnąć od tego kretyńskiego pomysłu z tańcem. Jeszcze czego, zabiłby się na parkiecie. Po prostu ma dwie lewe nogi i pogódźmy się z tym. Nikomu jeszcze nie udało się go nauczyć tańczyć. Nawet Corin próbowała, jak widać z marnym skutkiem. Do tego poprzewracali się, nabawili kilku siniaków...
-Wciąż jesteś zazdrosny?- spytał i mruknął cicho z przyjemności. Trącił nosem jego policzek i przesunął dłonią po plecach, opuszkami palców wygrywając na jego kręgosłupie sobie tylko znaną melodię.
-Chodźmy stąd. Nie chcę żebyś zamarzł- wzruszył delikatnie ramionami, podnosząc się z ziemi i kierując w stronę Zamku.

z/t x2

O tej porze na dziedzińcu nie było już prawie nikogo. Pomimo stosunkowo ciepłej temperatury, wiał dość zimny wiatr i można było się spodziewać, że zaraz znów lunie deszcz, który z przerwami padał przez cały dzień. Clarze nie było jakoś specjalnie zimno, ale kiedy przewiewał ją chłodny wiatr, rzeczywiście robiło się trochę mroźno. Dziewczyna szczelniej opatuliła się kurtką.
Jakoś nie szczególnie w tym momencie ciągnęło ją do dormitorium, gdzie o tej porze zgromadziła się większość uczniów z jej domu. Zdecydowała się za to, że przejdzie się po dziedzińcu, a najwyżej później zawróci do Hogwartu. W planach miała jeszcze przejść się po błoniach, jednak szczerze mówiąc niezbyt przyjazna pogoda kazała jej zmienić plany. Nie chciała dotrzeć do dormitorium cała przemoczona i w dodatku chora. Zapowiadało się na to, że za niedługo naprawdę zacznie padać.

Isis natomiast nie interesowała pogoda. Dla niej każda pogoda jest ładna i tyle.
Wyszła z wieży Krukonów i radosnym krokiem ruszyła schodami w dół i wyszła z zamku. Na sobie miała ubrania odpowiednie do pogody. Dodatkowo wzięła torbę z najpotrzebniejszymi rzeczami i różdżkę.
Gdy znalazła się na dziedzińcu rozejrzała się. Hmm... Lepiej nie wybierać się na błonia, bo jest za mokro, a jej nie chce się znowu przebierać.
Zauważyła jakąś gryfonkę. Blondi jakaś. Na pewno nie studentka. Cóż. Is wolałaby kogoś ze swoich znajomych, ale nie pogardzi takim towarzystwem. Pod warunkiem, że nie jest szlamą.
-Piękna pogoda. Dlaczego reszta dusi się w szkole to ja nie wiem.
Powiedziała z uśmiechem i podeszła do dziewczyny.
-Jestem Isis Valentina Gabriel.
Dodała i wyciągnęła rękę.

Szczerze mówiąc to Clarę ucieszył widok dwa lata starszej studentki, idącej definitywnie w jej kierunku. Pomimo, że przed chwilą właśnie uciekła od towarzystwa swoich kolegów, to jednak nie było powiedziane, że nie chce nikogo spotkać. Poza tym dziewczyna wyglądała na naprawdę miłą i w dodatku pierwsza się przedstawiła, co od razu ułatwiało sprawę.
Clara kojarzyła Isis tylko ze szkolnych korytarzy, oraz z sali głównej. W dodatku nigdy chyba ze sobą nie rozmawiały, więc w zasadzie nigdy nie miały okazji się poznać .
Dziewczyna odwzajemniła uśmiech i uścisnęła delikatnie dłoń, wyciągniętą w jej kierunku.
- Też się zastanawiam...pewnie o tej porze nikomu nie chce się ruszać tyłka z dormitorium. - gryffonka udała, że załamuje ręce.
- Jestem Clara Hepburn.

Isis usiadła obok dziewczyny.
-Nie wiedzą co tracą. Nie ma tłoku, wrzawy i jest przyjemnie chłodno.
Powiedziała żywo. Isis była energiczną osóbką. Bardzo żwawą, ognistą. Mówi to co myśli i mało ją obchodzi, czy to co mówi sprawia komuś przykrość, czy nie. Prawda czasem boli.
-Z której jesteś klasy? Kojarzę ciebie tylko z korytarza.
Dodała po chwili. Rozejrzała się i wciągnęła głęboko powietrze. Spojrzała ponownie na dziewczynę z tajemniczym wyrazem twarzy.

Clara przesunęła się nieco, aby zrobić miejsce Isis.
- W pełni się z Tobą zgadzam. W sumie to może nawet lepiej, że na razie nikogo tutaj nie ciągnie, ponieważ wtedy raczej nie ma okazji na normalną rozmowę. Za kilka tygodni, kiedy zrobi się naprawdę ciepło, pewnie będzie tutaj przesiadywał dosłownie tłum. - dziewczyna mówiąc to westchnęła, wyprostowała nogi i naciągnęła rękawy kurtki na dłonie. Nie wiedzieć czemu, ta czynność wpadła u niej już w nawyk. Po chwili zwróciła się do towarzyszki.
-Chodzę do VI klasy. I uprzedzę następne pytanie - Jestem Gryffonką. - powiedziała, przyglądając się Isis, po czym lekko się uśmiechnęła.
- A Ty ? Co prawda wiem, że jesteś studentką...widać to po Tobie - ponownie zlustrowała dziewczynę wzrokiem i uśmiechnęła się - Ale nie wiem do której klasy chodzisz i do którego domu należysz.

-Wiem, że z Gryffindoru.
Powiedziała pewna siebie. Podciągnęła jedną nogę, by oprzeć stopę na ławce i objąć rękoma.
-Pierwszy rok, Ravenclaw.
Dodała i wyprostowała się. Była dumna, że należała do Ravenclawu. Tak samo dumna byłaby, gdyby była u zielonych.
Spojrzała ponownie na dziewczynę. Zdawała się być niewinną duszyczką, której nie warto mącić taką ognistą osobowością jak Isis.
-Masz jakieś konkretne zainteresowania? Hobby? Ulubione przedmioty?
Zapytała wprost. Skoro będą sobie tu siedziały to muszą o czymś rozmawiać. Isis nie lubi jak nie ma o czym gadać z inną osobą. Wtedy po prostu odchodzi i tyle.

Pokiwała głową kiedy dziewczyna powiedziała jej, że jest z Ravenclaw'u, i nie zdziwiła się, kiedy Isis oznajmiła jej, iż wie, że jest w gryffindorze. Pomimo, że Hogwart to duża szkoła, to plotki i opowieści o uczniach roznoszą się w błyskawicznym tempie.
Co do "niewinnej" duszyczki trochę się pomyliła, ponieważ gryffonka do niewinnych raczej nie należy. Co nie oznacza również, że jest nie wiadomo jak zdemoralizowana. Czasem Clara odnosi wrażenie, że mało jest osób, które dorównywały by jej tupetem, lub upartością, ale dzięki temu czasem jest jej po prostu lepiej. Niektóre cechy charakteru mogłaby tłumaczyć dość trudnym dzieciństwem i innymi duperelami, ale Clara wiedziała, że taki po prostu jej jej charakter. A taką rzecz naprawdę cholernie trudno jest zmienić. Z resztą po co ?
- Hobby ? Tak. - pokiwała głową po czym przeniosła wzrok na trawę - można do tego zaliczyć teatr, muzykę, historię magii...- zaczęła wyliczać na palcach. - do moich ulubionych zespołów należą Tęczowe Jednorożce, Rozmarzone Inferiusy i Misa Wspomnień. - przeniosła wzrok na krukonkę - co do przedmiotów, do mój ulubiony to Historia magii - wyszczerzyła się w uśmiechu - A Ty? Czym się interesujesz?

Uniosła brwi. Trochę się różniły. Dla Isis Historia była nudna jak pilnowanie ślimaków, by nie uciekły. Isis też jest uparta.
-Na pewno nie Historią magii.
Odpowiedziała bez wahania.
-Z przedmiotów Eliksiry są moją pasją. Obrona przed czarną magią, Transmutacja i Zaklęcia to przedmioty, którymi się jeszcze interesuję.
Powiedziała ze spokojem, choć spokojna nie była. Nosiło ją od rana i miała ochotę komuś przypierdolić za przeproszeniem. Bojowa dzisiaj była i nazbyt pewna siebie.
-Lubię grać w Quidditcha i grać na perkusji. Tak.. to chyba wszystkie ważniejsze zainteresowania...
Odpowiedziała intensywnie myśląc, czy o czymś nie zapomniała. Nie. To wszystko. Reszta nie była tak ważna.
-Co do muzyki. Hmm... Ciężka muzyka to jest to. Diabelskie Sidła, Głodne Pufki, Smoczy Pazur.

Clara nieznacznie się skrzywiła. Nienawidziła eliksirów, a fe.
- Co do eliksirów to po prostu ich nie znoszę, ale za to obrona przed czarną magią jest naprawdę fascynująca. Szczerze Ci powiem, że jakoś nie za bardzo lubię się uczyć czegokolwiek - dziewczyna wzruszyła ramionami - ...za to kocham czytać, a najbardziej książki z zakazanego działu. Są najciekawsze. - uśmiechnęła się jednym kącikiem ust. Nie trudno było podrobić pozwolenie nauczyciela na taką książkę, w dodatku bardzo łatwo było wynieść ją ukrytą w fałdach mundurkowej szaty.
- Co do Quidditcha..to należę raczej do wiernych kibiców. - przyznała, po czym dodała - Z tych zespołów o których powiedziałaś...to najbardziej lubię Głodne Pufki. Też preferuję ciężkie brzmienie, ale które bardziej wchodzi pod rock, a nie metal.
edit
Zgodnie z ich domysłem, z nieba lunął deszcz. Clara narzuciła kurtkę na głowę i pożegnała się ze starszą krukonką, po czym pobiegła w kierunku zamku.

zt.