First topic message reminder :

Boisko Quidditcha

Jest to duża powierzchnia o owalnym kształcie, rozmiarów około 55 na 152 metry. Po dwóch przeciwnych końcach, na polach bramkowych umieszczone są trzy tyczki, każda z obręczą na czubku, do których to wrzuca się kafla. Po środku znajduje się koło środkowe, skąd na początku meczu wypuszcza się piłki.
Odbywają się tu wszystkie rozgrywki Quidditcha między domami, a także treningi drużyn. Czasem uczniowie przychodzą sami, bądź większymi grupami by polatać sobie dla przyjemności.

Wydawało się, że Daisy gra całkiem spokojnie, bo ani nikt w nią nie uderzał tłuczkami, ani ona sama nie próbowała tego robić. Nic dziwnego, że łapanie kamyków wychodziło jej tak świetnie i miała ich już dobry tuzin. Śmigała na swojej super miotle, nie dając się trafić żadnemu tłuczkowi, które chociaż nie odbijane w jej stronę, to wydawały się same za nią latać. I znowu jeden z nich był wyjątkowo uparty i Daisy już widziała śmierć w oczach i niemalże wyobraziła sobie jak ląduje na ziemi razem z koszem kamyków, które rozsypują się dookoła i może jeszcze połamaną miotłą. Przyśpieszyła jednak i przechytrzyła wszystkie te okropne piłki, w końcu miała z nimi niemałe doświadczenie. Złapała przy okazji jeszcze parę kamyków, szło jej naprawdę wyśmienicie.

Kamyczki: 2-> 6+6=12
Tłuczki: 2->1-> 4
Przerzuty: 14-> 11

Maili była bardzo podekscytowana meczem. Nie dało się ukryć, że także trochę nerwowa. To był jej pierwszy mecz w drużynie, więc trochę się obawiała. Miała jednak wyśmienity humor, więc wierzyła, że Hufflepuff wygra. Wysłuchała przemowy Gemmy, zupełnie nie zdając sobie sprawy, że była to przemowa z jakiś Władcy Pierścieni, nawet nie wiedziała co to jest. Prawdę mówiąc słuchała tylko jednym uchem, a drugim wypuszczała. Myślała tylko o tym co mogło się wydarzyć na boisku. Chyba trudno było znaleźć większą optymistkę od tej dziewczyny. Rzadko kiedy była złych myśli. Weszła na boisko w żółtych barwach z szerokim uśmiechem na twarzy. Podrzuciła palkę w prawej ręce i na znak Limiera wzbiła się w powietrze. Zatoczyła kilka kółek, by oswoić się do końca z miotłą. Obserwowała wzrokiem Melody i całą resztę drużyny, ale nie traciła z oczu latające tłuczki.
Kiedy tylko dostrzegła swoją szansę pochwyciła wzrokiem najbliższego tłuczka i szybko poleciała w jego stronę. Była za daleko od obrońcy krukonów, więc doszła do wniosku, że podanie do Melody będzie najlepszym rozwiązaniem. Gdy znalazła się już odpowiednio blisko odszukała ją wzrokiem i odbiła tłuczka z całej siły w jej stronę.

Kuferek: 2
Kostka: 2 - podanie do drugiego pałkarza

Kompletnie zapomniałam o tym meczu, więc nie byłam na niego psychicznie przygotowana. Ani trochę. W zasadzie to przypomniałam sobie będąc już w szkole, kiedy ktoś szedł w szaliku Ravenclaw i głośno okazywał swoje emocje a'propo nadchodzącej rozgrywki. Więc musiałam szybko biec po przebranie do domu. Opuściłam przez to zajęcia, ale cóż. Mecz był aktualnie ważniejszy. Swoją drogą zastanawiałam się, jak to się stało, że nie został odwołany, ale skoro dyrekcja się zgodziła - super. Mogłam się trochę rozerwać i oderwać od smutnej rzeczywistości.
Na boisku byłam jako jedna z ostatnich osób. Gra rozpoczęła się szybko i od początku szło nam, Puchonom całkiem nieźle. Kiedy Maili podała mi tłuczka, zamachnęłam się i ciach! Trafiłam prosto w obrońcę, a kafel wpadł w obręcz. To się nazywa dobry dzień!

kostki: 4, przerzut na 6

Lisa Cumberbath, urocza szóstoklasistką była dumą drużyny Ravenclawu. Latała doskonale i niemalże równie świetnie radziła sobie z obroną pętli. W jej stronę leciała Gemma Twisleton z Hufflepuffu. Lisa nie zamierzała przegrać z kimś z Puchonów - uważała siebie za obrończynię doskonałą. Najpewniej jej akcja wyszłaby fenomenalnie, gdyby nie fakt, że pałkarka Hufflepuffu w bardzo nieelegancki sposób uderzyła tłuczek tak, że trafił Lisę w sam środek brzucha. Drobna Krukonka zachwiała się na miotle, z trudem się na niej utrzymując. Tym samym nie udało jej się obronić rzutu Twisleton. Dziewczyna z trudem powstrzymała płacz.

Hufflepuff 10 : 0 Ravenclaw

Cóż, szczerze to nie mogła liczyć na taki łut szczęścia, żeby w pierwszych minutach zdobyć punkty. Poczuła bolesne ukłucie zawodu, gdy jej rzut został obroniony, ale próbowała nie myśleć o tej porażce. Nie było czasu na strach, więc stres przełknęła i próbowała wymusić na sobie entuzjazm do gry. Zakręciła miotłą ostro, perfekcyjnie okrążając paru Puchonów i próbując dogonić Gemmę. Niestety, zdołała dotrzeć do pętli Krukonów, a serce Naeris gwałtownie przyspieszyło. Nie mogli stracić teraz punktów, nie mogli! Przełknęła ślinę i pochyliła się, żeby jakoś zablokować kapitan Hufflepuffu, ale nie zauważyła tego, co planowały w tym czasie pałkarki. Biedny obrońca nie miał szans uciec przed tłuczkiem. Krukoni dostawali takie manto, że Naeris z trudem powstrzymała cisnącą się do serca gorycz.
- DAMY RADĘ! - krzyknęła starając się brzmieć przekonująco. Westchnęła, odbierając kafla i postarała się, żeby wszystkich wyminąć w drodze do pętli. Nie miała pomocy, więc działała samodzielnie. Wykręciła przed obrońcą i odbiła kafla miotłą, zszokowana, że w ogóle tak potrafi.

6

Leia Hawthorn niemal umarła z wrażenia, gdy zobaczyła jak Melody trafiła tę siksę z Ravenclawu. Na dodatek Gemmie udało się strzelić gola!
- GEMMA, BRAWO - wrzasnęła Leia unosząc pięści do góry
Z tej radości zupełnie straciła koncentrację jakże konieczną podczas tak ważnego meczu. Gdy zauważyła, że w jej stronę nadlatuje Naeris Sourwolf było już za późno. Leia za wszelką cenę próbowała obronić, niestety ścigająca Ravenclawu była nie tylko bardzo szybka, ale też piekielnie sprytna i biorąc pod uwagę to niesamowite odbicie - utalentowana. Ku rozpaczy obrońcy - Krukonka strzeliła gola tym samym wyrównując wynik.

Kostka: 5

Hufflepuff 10: 10 Ravenclaw

W pamięci zawsze pozostawał mi mój pierwszy mecz, graliśmy jak dzisiaj przeciwko krukonom i wtedy los chciał, że złapałem tego znicza. Jednak dzisiaj było zupełnie inaczej, wtedy było cieplutko, ja niezwykle zdeterminowany, a moi kumple kibicowali mi najcieplej jak się tylko dało. Ta rywalizacja odbywała się w bardzo mroźny czas, nigdzie na trybunach nie widziałem moich znajomych, co sprawiło, że moje chęci do wygrania zmalały. Nawet moja ukochana miotła wypożyczana z składzika zamieniła się w odjazdową błyskawicę, ale to był akurat powód do uciechy. Rozglądałem się na lewo i prawo, jednak nigdzie nie było ani śladu po zniczu.

3 i 6
niezłapany

Myles był bardzo podekscytowany meczem, mimo że tego zupełnie nie okazywał. Z zewnątrz był bardzo opanowany, ale w środku nie mógł się doczekać aż wsiądzie na miotłę. Nie był wybitny w tej dziedzinie, niestety. Ale brał udział w każdym meczu właśnie dlatego, żeby dążyć do doskonałości. Tak, jego ambicje dotyczyły także Quidditcha. Ubrany w swój strój do Quidditcha i dzierżąc szkolną miotłę pod pachą stawił się na boisku. Puścił oko do Naeris, dając jej znać, że może być spokojna i sam pokieruje drużynę do zwycięstwa. Cóż, sam liczył, że tak będzie, ale nie był tego pewny. Jego zdolności przywódcze nie były zbyt wybitne, niestety. Czujnie obserwował jednak każdego z osobna, więc wiedział, jakie mieli słabości i dobre strony. Więc chyba by sobie poradził.
Mecz od początku był bardzo szybko rozgrywany. Zdążyli już stracić 10 punktów. Nie mógł na to pozwolić. Chwilę później na szczęście udało im się je odrobić. Kiedy tłuczek znalazł się blisko niego, zamachnął się i ku swojej rozpaczy, spudłował! No nic, będzie musiał się postarać następnym razem.

kostka: 3

Mecz rozpoczął się naprawdę elegancko i Prince miał wrażenie, że jego pierwszy prawdziwy mecz w karierze wyjdzie całkiem nieźle. Puchoni już na samym wstępie zdobyli dziesięć punktów i choć Shercliffe nie miał w tym żadnej zasługi, to i tak był szalenie dumny. Zresztą w ogóle bardzo przyjemnie się latało, a miał wrażenie, że drużyna Hufflepuffu jest bardziej zgrana, niż ta Ravenclaw. Być może było to tylko jego osobiste odczucie, bo notorycznie przywoływał na twarz uśmiech na widok Gemmy, Maili czy Melody. Jego zdaniem najbardziej liczyła się zabawa...
Ale kiedy dostał kafla w ręce błyskawicznie uznał, że nie - lepiej wygrać. Pomknął ku zwycięstwu, a przynajmniej tak mu się wydawało. Śnieg wpadał mu do oczu tak bardzo, że ledwo cokolwiek widział. W ten sposób właśnie przegapił pojawienie się ścigającej Ravenclaw u jego boku i nim się zorientował, to już stracił kafla. Skrzywił się pod nosem obiecując samemu sobie, że więcej się taka sytuacja nie powtórzy.

3, punkty w kuferku 2

TRAFIŁA! Merlinie, myślała, że umrze z nagłej fali radości, jaka ją ogarnęła. Uśmiechnęła się szeroko po raz pierwszy od kilku dni. Cudownie było wiedzieć, że teraz mają remis i nie muszą aż tak martwić się o wynik. Odetchnęła w końcu spokojniej, a supeł w żołądku nagle nieco się poluzował. Może nie będzie tak tragicznie? Kątem oka obserwowała pracę ich zastępczego szukającego i życzyła mu szczęścia.
Zobaczyła, że chłopak od Puchonów, który swoją drogą kogoś Naeris przypominał, ma kafla. Szarpnęła miotłą, żeby skierować się w jego stronę i szybko go dogoniła. Leciała chwilę blisko, próbując wypatrzeć odpowiedni moment. Zbliżyła się, ignorując śnieg wpadający za kołnierz szaty i zimno w palcach zaciśniętych na trzonku miotły. Odebrała kafla Shercliffe'owi i zawróciła błyskawicznie. Nim jednak zdążyła przybliżyć się znów do pętel Hufflepuffu, także straciła piłkę. Trochę przerażona podążyła wzrokiem za zawodniczką przeciwnej drużyny.

3

Myśleliście, że tym razem obędzie się bez zakłóceń i innych nieprzyjemności? Nic bardziej mylnego - nie dość, że magia zupełnie wariuje, to jeszcze na dobre rozpadał się śnieg, który mocno przysłania Wam widok! Od teraz każdy z Was rzuca dodatkową kostką.
Jeśli wypadnie parzysta udaje Ci się przezwyciężyć zakłócenia i bez problemu wykonujesz akcję, nieparzysta - śnieg pada Ci w oczy, a na dodatek Twoją miotłą strasznie trzęsie - akcja nieudana.

UWAGA! Osoby posiadające w kuferku gogle do quidditcha mogę przerzucić raz tę kostkę i uchronić się przed nieudaną akcją!
ZAKŁÓCENIA DZIAŁAJĄ PRZEZ NAJBLIŻSZE 5 POSTÓW.

Odebranie kafla podziałało na nią jak kubeł zimnej wody. Z nową energią przemierzała boisko, czekając tylko, aż nadarzy się okazja na interwencję. Dostrzegła Maili i Melody, które krążyły dokoła i polowały na tłuczki, zresztą skutecznie. Lanceley odbiła piłkę do Kingston, a ta z kolei posłała ją prosto w obrońcę Ravenclawu, dzięki czemu zdobyli punkt! Niestety, jak na złość, już po chwili wynik wyrównał się. Bramkę strzeliła Naeris, która wcześniej odebrała Ophe kafla. Dziewczyna była irytująco skuteczna w tym meczu, ale teraz nadarzyła się okazja, żeby to popsuć. Puchonka podleciała do niej i sięgnęła ręką po piłkę. O dziwo jej się udało. Teraz to ona pędziła przed siebie w kierunku pętli przeciwników, nie decydując się jednak na rzut. Niespodziewanie odwróciła się i podała kafla do Gemmy. Miała nadzieję, że kapitan wykona celny rzut i zdobędzie punkty.

Kostki: 6 na zakłócenia, 2 na akcję

Kątem oka widziała jak dziewczyny podają sobie tłuczek (jak? Ona z kaflem miała problem. Pałkarze byli koksiaści), ale skupiała się głównie na tym co robiła obrońca i czy obroni jej rzut. I wtedy laska dostała tłuczkiem i zdobyli pierwszy gol!
- MELKA!!! - wrzasnęła aż podskakując na miotle i podnosząc ręce w jej stronę - MÓWIŁAM, ŻE TY POWINNAŚ BYĆ KAPITANEM!
Tam chuj, że piłka leciała teraz w drugą stronę. Zdobycie pierwszego gola w meczu było dobrym znakiem. Chuj, że zaraz potem Krukoni wyrównali. Nadgonią te kluchy raz dwa. Prince złapał piłkę i prawie oberwał tłuczkiem, ale na szczęście tylko prawie. Niestety zaraz potem gwizdnęli mu kafla. Gemm w tym czasie, odszukała wzrokiem Sammy'ego. Jej złoty chłopak zdawał się sobie radzić, a kiedy znów skupiła się na kaflu, ten był w posiadaniu Ofki. Merlinie, jak ona kochała tę swoją nową drużynę!
Podleciała do dziewczyny gotowa w razie czego przejąć piłkę. W między czasie zaczął padać śnieg. Same opady dałoby się jeszcze przeżyć, ale przy okazji miotłą Gemmy zaczęło strasznie trząść. Chyba trzeba będzie poprosić Świętego Mikołaja o nową... Gemm próbowała udało się złapać kafla, którego podała jej Oph, ale poczuła, że zaraz ześlizgnie się z miotły. Samobójczynią nie była, więc skupiła się głównie na tym, by usiedzieć na trzonku i niestety straciła piłkę.

Kostka zakłócenia: 1

Harold Pickelbore nie był zachwycony całym obrotem sprawy - chociaż Ravenclaw zdobył wreszcie punkty to sytuacja nie była szczególnie stabilna. Na boisku robiło się coraz ostrzej, a Harold nieustraszenie wykonywał duże kółka nad boiskiem. I znowu go dostrzegł. Złota plamka była wprawdzie bardzo daleko, ale Harold wiedział, że nie może po prostu się poddać. Popędził w stronę znicza pewien, że zaraz go pochwyci - młody chlopiec nie wiedział jeszcze, że życie to głównie rozczarowania i ból. Gdy był zaledwie kilka centrymetrów od znicza jego miotła zaczęła dziwnie szarpać, a oczy przysłonił mu śnieg. Ku rozpaczy chłopaka znicz znowu uciekł.

Kostki: 3 i 3, ale zakłócenia 5 XD

Wszystko działo się tak szybko, że Maili ledwo rejestrowała to co działo się na boisku. Wodziła wzrokiem za kaflem i tłuczkami, żeby w razie czego mogła wycelować w zawodnika drużyny przeciwnej. Trzymała kciuki za swoją drużynę kiedy jakiś ze ścigających Huffu miał w posiadaniu kafla. Bardzo chciała wygrać, ale z drugiej strony liczyła się dla niej dobra zabawa. Fantastycznie latało jej się wokół boiska za tłuczkami i odbijała je z wielką chęcią. Nawet niska temperatura jej nie przeszkadzała. Nagle z nieba zaczął sypać śnieg, tak mocno, że zupełnie ograniczył widok boiska. Nie sprawiło to jednak, że Maili nie zobaczyła tłuczka i Naeris lecącą z trzymanym w ręce kaflem. Zamachnęła się z całej siły, chcąc trawić w krukonkę tłuczkiem. Niestety, nawet jeżeli przezwyciężyła śnieg i dostrzegła to co powinna, zwyczajnie nie trafiła w piłkę.
- Szlag! - krzyknęła kiedy spudłowała.

Zakłócenia: 6
Pałka: 3 - pudło

Głównym atutem Puchonów było to, jak bardzo zgraną stanowili drużynę. Widziała, że wychodzą im podania, a przy tym każde zdawało się trzymać plecy drugiego. U Krukonów tak nie było, a Naeris leciała właściwie w pojedynkę. Przewidziała, że tak będzie, dlatego nie przejmowała się aż tak. Chłód śniegu sprawił, że myślała trzeźwiej i była bardziej skupiona na tym co się dzieje. Obserwowała, jak Ophelie podaje do Gemmy i ruszyła w ich stronę. Zauważyła, że z miotłą kapitan się coś dzieje i zaniepokoiła się, że dziewczyna zaraz po prostu runie w dół. Podleciała bliżej w samą porę, żeby złapać kafla. Upewniła się krótkim spojrzeniem za siebie, że Puchonka jakoś przetrwała drobne turbulencje, ale wtedy jej własna miotła zaczęła brykać, jak rozjuszony pegaz. Naeris szarpnęła w bok, a zaraz potem wykręciło do góry nogami. W ostatniej chwili złapała się trzonka, ale jęknęła, bo straciła kafel.
- Nie! - zawołała słabo, ale było za późno. Wyprostowała tor lotu miotły, ignorując mdłości i z trudem poleciała za przeciwniczkami. Nie zauważyła już kompletnie, że prawie dostała tłuczkiem, to się nie liczyło. - Myles, wal w nie! - krzyknęła, wypluwając śnieg i ocierając oczy rękawem.

3, 1

Rozgrywka była bardzo emocjonująca. Najbardziej zapierającym dech w piersiach momentem było po stronie Ravenclaw, kiedy ich szukający o mało nie złapał znicza. Myles nie mógł na to patrzeć, przeszkodziły mu te potworne zakłócenia magii.
- Kurwa! - krzyknął, machając pałką w powietrzu - Harold nie poddawaj się! - dodał otuchy młodszemu koledze z drużyny, jak nakazywała mu funkcja tymczasowego kapitana.
Sam skupił się na grze i kiedy tłuczek nadleciał, chciał naprawić swój poprzedni błąd i ugodzić w członka drużyny Hufflepuffu, ale niestety - znów chybił. Chyba nie miał dzisiaj szczęścia do gry. Cała nadzieja w reszcie drużyny. Spojrzał przepraszająco na Naeris i pokręcił głową z rezygnacją.

5

Przez hasającą miotłę i śnieg, trochę pogubiła się w tym co działo się na boisku, ale tłum nie wył, więc chyba obyło się bez goli. Po chwili jej miotła uspokoiła się i śnieg jakby zrobił się mniej gęsty. Nie wiedziała skąd, ale przed nią przeleciał kafel. Nie zamierzał pytać, po prostu za nim poleciała. Złapała piłkę i pomknęła w stronę bramek. Nie zatrzymując się przerzuciła kafla przez pętle i dopiero po chwili dotarło do niej, że zdobyła bramkę.
- OMG, TRAFIŁAM! - to był chyba autentycznie pierwszy raz, kiedy strzeliła gola sama, bez pomocy pałkarzy. Miała ochotę popłakać się ze szczęścia - SSIJ PAŁĘ, PINDO! - zamiast się popłakać, pokazała obrończyni Ravu wała i poleciała grać dalej.

KOSTKA: 6, BICZYZ!

Lisa była coraz bardziej załamana - ostatnio przepuściła piłkę, Myles nie trafił w tłuczek, a Haroldowi w ostatniej chwili uciekł. Mimo iż była naprawdę świetną obrończynią to kolejne porażki działały na nią coraz gorzej. Po policzkach spływały jej pierwsze łzy i mimo że za wszelką cenę starała się bronić była dużo mniej wydajna niż dotąd. Najpewniej gdyby Twistleton rzuciła normalnie nie byłoby problemy, ale sprytny zwód Gemmy zupełnie zbił pannę Cumberbatch z tropu. Piłka przeleciała przez pętle, a Lisa totalnie się rozkleiła. Przechwyciła piłkę i podała ją do Naeris połykając spływające aż do ust łzy.

Kostki: 3

Hufflepuff 20: 10 Ravenclaw

Przestałem już wodzić oczami za czymś czego i tak nie znajdę. Tu, u góry wszystko było jakby łatwiejsze, zawsze gdy miałem jakiś trudny filozoficzny problem albo wyglądałem za okno jakieś wysokiej wieży, albo właśnie ratunek dawał mi stadion. Na ostatnim meczu myślałem cały czas o ojcu, dziś jakoś nie miałem do tego ochoty. Spojrzałem szybko w duł i nagle... zobaczyłem moją przyszywaną starszą siostrę, kochaną Gemmę pędzącą w stronę pętli. Trafiła! Po prostu bezbłędnie.
- Brawo! Bezbłędnie! To się nazywa akcja! - krzyknąłem w stronę rudowłosej kapitan.

6 i 1
niezłpana

- Spokojnie, jeszcze wygramy! - rzuciła do Mylesa, uśmiechając się niezbyt przekonująco. Wierzyła, że następnym razem uda mu się trafić któregoś Puchona. Zerknęła też na ich szukającego, ale nadal nie zapowiadało się na to, że złapią znicza. Naeris nie pozwalała sobie na panikę, więc odetchnęła głęboko lodowatym powietrzem i poleciała za Gemmą pod ich pętle. Niestety, zanim cokolwiek zrobiła, Puchonka zdążyła trafić do pętli, a Naeris poczuła się, jakby ktoś jej przywalił z tłuczka.
- Odrobimy, nie płacz, będzie okej - spróbowała pocieszyć obrończynię, bo szczerze poruszyły ją te łzy. Nie mogli się poddawać. - Po prostu daj z siebie wszystko, Lisa!
Uśmiechnęła się do dziewczyny, starając tchnąć w nią i siebie nadzieję. Zabrała kafel, przyzwyczajona już do jego trzymania. Teraz skończyły się żarty, Naeris wypatrzyła pętle i zaparła się, żeby po prostu jebnąć tego kafla przez którąś. Slalomem i zwodami wyminęła resztę zawodników, z trudem ogarniając co się dzieje. W końcu zauważyła świetną okazję i cisnęła kafla w stronę obrończyni. Przeleciał przez pętle, a Naeris krzyknęła:
- TAAAAK! JESTEŚMY ŚWIETNI! - wróciła do swojej drużyny, żeby zbić z Mylesem piątkę. No i to rozumiała! Prawie zdarła sobie gardło po tym krzyku, ale ból mogła skutecznie zagłuszyć adrenalina.

6

Leia wpadłą w niesamowitą euforię, gdy zobaczyła, że ta kretynka z Ravenclawu nie obroniła - jak już wspominałam dziewczyna najbardziej na świecie nienawidziła Krukonów. Euforia sprawiła jednak, że młoda Puchonka po raz kolejny straciła na moment uwagę - i chociaż jej brak skupienia trwał zaledwie kilka sekund wystarczyło to Naeris Sourwolf, żeby przechytrzyć dziewczynę i wbić jej gola.
- NA GALOPUJĄCE GARGULCE, TY SKONFUNDOWANA HYDRO - przeklnęła Leia machając ręką w stronę śmiejącej się Naeris. Ta walka była zdecydowanie zbyt wyrównana biorąc pod uwagę dużo lepsze przygotowanie Puchonów.

Kostki: 3

Hufflepuff 20: 20 Ravenclaw

Wstyd się przyznać, ale nie wiedziała, w którą stronę lecieć i co się teraz dzieje. Gra toczyła się szybko i naprawdę można było się pogubić. Wystarczyło jednak się rozejrzeć, aby rozwiać wszelkie wątpliwości co do tego, do której bramki ma strzelać, jeśli nadarzy się okazja.
I nagle dał się słyszeć głos spikera, który oznajmił, że Puchoni dzięki Gemmie zdobyli kolejną bramkę. Tak, tak trzymać! Na jej twarz wypełzł delikatny uśmiech. Radość jednakże nie trwała długo i została brutalnie przerwana zdobytą bramką przez Krukonów. Dostała kafla i chcąc wykorzystać okazję, szybko rzuciła w jedną z obręczy.

Kostka: 1

Kiedy śnieg przestał padać tak mocno Maili odetchnęła z ulgą. Normalnie uwielbiała kiedy tak bardzo sypał, ale w trakcie meczu raczej wolała kiedy nie utrudniał im gry. Przeniosła swój wzrok na Gemmę, kiedy ta mknęła przez boisko z kaflem pod pachą. Maili zacisnęła swoje kciuki, za wszelką cenę kibicując Gemmie i... trafiła!
- GEMMA, MERLINIE, KOCHAM CIE! - krzyknęła do kapitanki Huffu, tak bardzo szczęśliwa.
Lanceley bardzo wierzyła w to, że puchoni mogli wygrać, nie chciała nawet myśleć, że będzie inaczej. Oczywiście zdawała sobie sprawę, że przewaga dziesięcioma punktami jest bardzo mała, ale sam fakt, że wygrywali unosił ją w radości.
Cóż, już po chwili jej zapał osłabł, kiedy Naeris przejęła kafla i strzeliła gola. Maili wiedziała, że taki właśnie był sport, ale mimo to skrzywiła się. Wynik był wyrównany. Musiała jednak przyznać, że walka była fantastyczna. Latała wokół boiska w ogóle nie zwracając uwagi na szukających. Kiedy złapią znicza trybuny będą tak wrzały, że dowie się o tym od razu. Nie chciała teraz marnować na to czasu kiedy mogła pałować w drużynę Ravu. Dostrzegłam kafla w rękach Ophe i nią samą pędzącą w stronę pętli. Zamachnęłam się na tłuczka i odbiłam go do Melody.

Pałka: 4 - podaję Melce

Było tak blisko do przegranej, ale zakłócenia magii zadziałały na naszą korzyść. Na szczęście szukający Ravenclaw nie złapał znicza, bo miotła mu ześwirowała. Wciąż był remis. Szliśmy łeb w łeb. Cicho liczyłam, że Warren jednak złapie znicz jak najprędzej. Bo tamtemu naprawdę niewiele brakowało. Maili znów podała mi tłuczka i miałam nadzieję, że akcja pójdzie nam równie dobrze, jak ostatnio. Nic z tych rzeczy. Nie trafiłam w ogóle w piłkę! Co za koszmar. Kafel pozostał przy Ravenclaw. Nie mogłam się jednak poddać, czekałam na następną okazję.

5

Harold z każdą kolejną chwilą czuł, że mimo swojej miłości do Quidditcha nie jest przeznaczony do tej gry - dwa razy znicz naprawdę chamsko mu uciekł. Nie pomagały słowa pocieszenia ze strony kolegów - dla niego liczył się jedynie rezultat, którego zdecydowanie nie było. Za trzecim razem widział znicz tylko przez ułamek sekundy, zanim zdążył polecieć w jego stronę złota plamka rozpłynęła się w powietrzu. Harold spuścił wzrok załamany i wrócił do standardowo oblatywania boiska pewien, że dzisiaj Ravenclaw poniesie sromotną kleskę własnie przez niego.

Kostki: 3 i 2

Hufflepuff 20: 20 Ravenclaw

Lisie było strasznie żal tłustego Harolda - chłopiec najwyraźniej bardzo się starał, ale zdecydowanie mu nie wychodziło. Dziewczyna obiecała sobie, że po meczu zabierze go na boisko, gdzie razem potrenują. W tym czasie naprzeciwko niej pojawiła niejaka panna Zakrzewski. Lisa na moment straciła skupienie, ale w ostatniej chwili je odzyskała i uratowała pętle Krukonów przed wbiciem gola! To było niezmiernie trudne, gdyż Zakrzewski grała naprawdę dobrze, ale udalo się! Lisa otarła z buzi łzy spowodowane poprzednimi porażkami! Dzięki obronionemu golowi była znów radosna i gotowa do walki!

Kostki: 4

Hufflepuff 20: 20 Ravenclaw