Wynik rzutu kością K6: 5
Pole: 11
Wykorzystane skróty: 0/4
Zebrane dobra: irga
Zdobyte punkty uratowania świąt 10 pkt
Choinka: —

Sanie.
Sanie mknęły po śniegu, a na nich Marcus powoził niczym prawdziwy powoziciel kozłów, po jego prawej stronie siedział lisi kompan. Jechali w towarzystwie irgi, którą Deverill zebrał z pomocą właśnie kozła, któremu dokuczał głód i Banditowi, bo gdyby nie on zostawiłby te krzewy w pizdu. Droga dopiero się rozpoczęła, ale miał wrażenie, że zrobili już połowę trasy. Brakowało mu tylko czegoś ciepłego do picia najlepiej grzańca, ale niestety miał wrażenie, że święta w Merfox to święta na odwyku. Trzymał mocno ozdobną uprząż, co chwile wydmuchując chłodne powietrze zmieniające się w parę. Na dłoniach miał dzięki Merlinowi rękawiczki, nie musiał martwić się, że nie będzie w stanie rzucić zaklęcia, gdyby jego nadgarstki i palce odmówiły mu posłuszeństwa.
— Dobra jak szło to zaklęcie na rozgrzanie? - Jedyny czar, jaki preferował to alkoholikusprocentuswpierśników, ale nie miał odpowiednich zasobów magicznych, jak i niemagicznych, aby temu zdradzić. Za nim sobie przypomniał, jak to szło, nagle sanie podskoczyły, zwiastując tym samym, że to niezbyt dobry znak.
— Na Godryka, co to było? - Wymienił spojrzenie z kozłem, który zaraz to zwolnił, z Banditem, a następnie zszedł sań. No bo faktycznie wypadałoby to sprawdzić, nie chciał mieć na sumieniu słodkiej rodzinki polarnych lisków. To pewnie usunęłoby wszystkie dobre uczynki, do których przyczynił się w tej wiosce.
Marcus pochylił się, sprawdzając przy okazji płozy, nie chciał, żeby uległy uszkodzeniu, bo mogłoby być nieciekawie.
— To chyba jakiś duży kamień czy coś takiego. - Oznajmił swoim towarzyszom, aby się nie niepokoili. No i ruszyli.

Wynik rzutu kością K6: 5
Pole: 5
Wykorzystane skróty: 0/4
Zebrane dobra: -
Zdobyte punkty uratowania świąt -
Choinka:

Ifcia wcale nie zamierzała ratować świąt. Właściwie to miała je gdzieś, ale za nic nie przegapiłaby opcji wyrwania się z zamku chociażby na jedną noc. Wywróciła oczami słysząc jazgot Jazgota, a potem ubrała się, przygotowała na przygodę i chwyciła za świstoklik.
Wylądowała blisko czegoś, co wyglądało na wyścigi kozłów. Nie żeby była jakaś wielką fanką rogatych zwierzaków, ale zawsze to jakieś urozmaicenie. Miała zamiar wyciągnąć z tej nocy wszystko, co najlepsze, więc zagadała do kozła, wskoczyła na sanie i pomknęła w siną dal.
Dogadała się ze swoim kopytnym przewodnikiem na tyle, by zaufać, że nie ciągnie sań wbrew swojej woli, więc nie miała problemu z całą tą uprzężą. W oddali mignęły jej jakieś ruinki, ale w tym samym czasie usłyszała jakieś tajemnicze zawodzenie w oddali, coś jak pieśń, albo szczekanie. Jedno z dwojga. I to zainteresowało ją dużo bardziej.

Wynik rzutu kością K6: 6
Pole: 17
Wykorzystane skróty: 0/4
Zebrane dobra: irga
Zdobyte punkty uratowania świąt 10 pkt
Choinka: —

Pieśń.
Pieśń dziwna po raz kolejny dotarła do uszów Marcusa. Tak samo niepokojąca, jak wcześniej. Nie przypominająca żadnego konkretnego dźwięku. Zawodziła między wielkimi drzewami, poszczekiwała niczym lis, odbijając się o jego sanie. Żałobnymi okrzykami sprawiała, że polarnym kozą stawała sierść w proteście strachu, a Bandit nastawił uszy. Deverill miał nadzieje, że to zaraz minie, że to tylko lekkie omamy, bo za mało wypił. Jednak nie tylko on to słyszał, co od razu zauważył. Zignorował te dziwne odgłosy, szybko więc pędzili przez las, który teraz wydawał się mrocznym miejscem, skrywającym w sobie jakieś zło. Po jakimś czasie zwolnili może uspokojeni tym, że towarzyszy im tylko chłód i zawodzenie wiatru.
Przywitała ich polanka, pełna krzewów. W półmroku Marcus mógłby przysiąść, że widzi jakieś ostrokrzewy, na pewno, gdyby na chwile przystanęli, pewnie wrzuciłby na sanie więcej irgi, ale kozioł nie chciał zwolnić. Pewnie wystraszony zasłyszaną pieśnią, nie miał mu tego za złe, sam chciał już znaleźć się w miejscu docelowym i mógłby przysiąść, że dziwne dźwięki przyszły gdzieś zza wioski.

Wynik rzutu kością K6: 6
Pole: 6
Wykorzystane skróty: 0/4
Zebrane dobra: irga
Zdobyte punkty uratowania świąt 10
Choinka:
Lisek: Toffee

Większą część wizyty w Merfox Village zajęło mu jak dotąd przekonywanie towarzyszącego mu puchatego liska, że musi przystopować z tym świątecznym obżarstwem bo niedługo będzie się toczył zamiast chodzić i niech nie liczy na to, że Riki będzie go gdziekolwiek nosił jak od własnego ciężaru zwierzak zaraz dostanie zadyszki. Nie przyniosło to zbyt imponującego skutku, a gdy mijali słodko pachnącą wytwórnię bożonarodzeniowych słodyczy to prawie doszło do łapkoczynów; w końcu, wzdychając ciężko jak surowy rodzic, Ryszard wbrew swoim zapowiedziom wziął Tofika pod pachę i zaciągnął w stronę prastarego lasu, gdzie - miał nadzieję - nie było żadnych straganów z cukierkami. Było za to choinkobranie, co wydało mu się szalenie fajnym zajęciem; zanim jednak zdążył wskoczyć do jednych z sań, oblazły go liski równie urocze co ten należący do niego, choć nie takie utuczone i ewidentnie bardziej nieobliczalnie, bo z lisich oczu patrzyło im podobnie jak Rikiemu. Z miejsca zapałał sympatią do pary łobuzów i wcale się nie pogniewał, że zrobiły sobie z niego ściankę wspinaczkową, więc gdy towarzysząca im osoba zaczęła go przepraszać, tylko machnął ręką.
- Nic się nie stało, bardzo fajne ziomeczki z nich, podoba mi się ta energia. Mój, przykładowo, by tylko żarł - pożalił się, zerkając z dezaprobatą na podopiecznego - Jeśli masz przy sobie jakieś słodycze, to lepiej je schowaj, ten gamoń działa jak niuchacz na cukierki - ostrzegł dziewczynę wesoło i pomachał jej w ramach życzenia powodzenia, gdy zniknęła między drzewami wraz ze swoją ekipą. Szybko zresztą poszedł w jej ślady, wybrał pierwszego lepszego kozła i śmignął w las z zawrotną prędkością, dosyć szybko wyprzedzając nową znajomą, która mocowała się z gigaostrokrzewem. - Ło panie, ale krzak, pomóc ci z... - zawołał, usiłując zatrzymać rumaka (bezskutecznie) -...tym? - dokończył, będąc już sporo, sporo dalej. N, prawie mu się udało pomóc. Dopiero wtedy koziołek zaczęła zwalniać, coś marudzić, aż przystanął całkiem i zaczął skubać jakieś zielsko tak łapczywie, jakby nigdy nie jadł.
- Mordo, no co ty... dopiero zaczęliśmy. Dawaj dalej, a jak skończymy to cię wezmę do McMagic - kusił go Ryszard, ale zwierzę było nieugięte - i łakome albo naprawdę bardzo głodne. No nic, nie pozostało mu nic innego jak wygrzebać się z powozu i wykorzystać ten postój na zebranie jakichś gałązek, które wydawały mu się całkiem świąteczne bo miały takie czerwone jagódki i w ogóle były nawet ładne. Nie umywały się co prawda do olbrzymiego ostrokrzewu tamtej dziewczyny, ale trudno.

Wynik rzutu kością K6: 3, A
   Pole: szkółka
   Wykorzystane skróty: x/4
   Zebrane dobra: 5 szyszek + trochę więcej szyszek, 20 galeonów
   Zdobyte punkty uratowania świąt 10-5+5+10=20
   Choinka:
   Lisek: Nugget

Wreszcie dojechałem do szkółki. Muszę przyznać, że już na samym wstępie upatrzyłem sobie drzewko, które co prawda nie było wysokie ale wyjątkowo piękne. Kiedy podszedłem i otrzepałem ze śniegu choinkę okazało się, że jest ona przystrojona galeonami. Wdzięczny losowi za ten dar zebrałem pieniądze, a następnie przy pomocy Defodio ostrożnie wyżłobiłem glebę dookoła drzewka a następnie chwyciłem je wpół i wyciągnąłem je razem z korzeniami. W końcu na coś się ta siła przydaje prawda?
Obejrzałem się słysząc "szczekanie" lisa. Okazało się, że Nugget stał przy donicy, która idealnie nadawała się do zasadzenia w niej drzewka co też uczyniłem. Następnie prowadzony przez lisa wróciłem z drzewkiem do czegoś co przypominało wioskę...

z/t

Wynik rzutu kością K6: 5 i 62
Pole: 22
Wykorzystane skróty: 0/4
Zebrane dobra: irga, szyszki
Zdobyte punkty uratowania świąt 25 pkt
Choinka: —
Lis: Bandit (Historia Magii i Runy), dzięki niemu zdobywam + 1 pkt ze starożytnych run

Świerki.
Świerki pnące się wyraźnie ku niebu pojawiły się na ich drodze niczym olbrzymy, wychodzące ze swoich jaskiń. W blasku latarni, która rozświetlała mroki lasu, Marcus od razu zauważył dookoła sań wiele szyszek. Już myślał, że nic do tych koszów nie wrzuci, ale kozioł posłusznie zatrzymał się, a on zeskoczył na skutą lodem ziemie i zabrał się za zbieranie, pod nosem nucąc coś nikomu nieznanego nawet jemu, aby zagłuszyć ciszę. Nie chciał, aby na nowo to wycie, gdzieś wkradało się w ich podróż. Zwłaszcza że las w ciemności sprowadzał dziwne niepokojące kształty, a także wyobrażenia zatrzymujące na chwile serce w akcie przenikającej grozy. Wykonał kilka zgrabnych ruchów różdżką i kosze wypełniły się szyszkami. Miał już się zbierać, kiedy nagle Bandit zaczął ciągnąć go za szatę.
— Co jest? To już się nie bawimy w kalambury, czy mam się tu rozbierać? - Na ostatnią propozycję nie zgodziłby się, nawet jeśli pomocnik Papy wyciągnąłby sakiewkę wypełnioną po brzegi galeonami. Posłusznie jednak poszedł za towarzyszem, który wskazał mu prastary krąg. Deverill na chwile przykucnął przy tym ciekawym zjawisku, pokazującym, że w tym lesie być może bardzo dawno temu odprawiano różnego rodzaju intrygujące rytuały. Jako Łamacza Klątw bardzo go to interesowało, ale też instynktownie sprawdził, czy na pewno to miejsce nie jest jakieś przeklęte. Miał nadzieje, że te szyszki, które nazbierał nie są. Rozsunął ostrożnie igliwie, zasłaniające krąg, aby przyjrzeć mu się bliżej. Na kamieniach wykuto tajemnicze znaki, które był w stanie przeczytać.
— Interesujące. - Mruknął do siebie, wstał i zebrał się do dalszej drogi, coś czuł, że byli już naprawdę blisko celu.

Wynik rzutu kością K6: 4 i dorzut 32, więc muszę się cofnąć
Pole: 2
Wykorzystane skróty: 0/4
Zebrane dobra: -
Zdobyte punkty uratowania świąt -
Choinka: -

Aneczka poszukując źródła tajemniczej pieśni ruszyła na spacer przez las, a chociaż okoliczności wydawały jej się średnio sprzyjające, była zdeterminowana, by odkryć o co w tym wszystkim chodzi. Strój wyczarowany przez Victorię chronił skutecznie przed chłodem, więc śnieg nie był jej straszny. Okazało się jednak, że na drodze stanęła jej atrakcja, której jakoś tak nie chciała ominąć. Sanie zaprzężone w koziołki wyglądały bardzo sympatycznie, dlatego zdecydowała się wziąć udział w zabawie i umiarkowanym kłusikiem popatatajała naprzód. Niestety nie zaszła daleko, bo ścieżkę zasypało, a ponieważ nie bardzo wiedziała, jak sobie z tym poradzić, cofnęła się nieco w poszukiwaniu innej drogi.

Wynik rzutu kością K6: 1
Pole: 23 ale meta
Wykorzystane skróty: 0/4
Zebrane dobra: irga, szyszki, no i mam choinkę
Zdobyte punkty uratowania świąt: 30 pkt
Choinka: B

Światło.
Światło między drzewami musiało zwiastować koniec. Tak jak w trakcie śmierci widzi się światło zależnie od tego, jakim zaklęciem się dostanie lub po prostu zmierza się na koniec tunelu. Marcus czasami sądził, że widział właśnie to światło, ale mogłyby być to tylko omamy pijaka. Nawet mu się wydawało, że za drzewami majaczy jakiś płot. Pewnie zbliżał się do tej szkółki sosen, bo kozioł jakoś tak radośnie nagle przyspieszył, dzwoniąc swoimi dzwonkami. Nie spodziewała się tylko jednego, że coś lepiącego rzuci mu się na twarz. Normalnie w takiej sytuacji to zacząłby się drzeć, ale niestety substancjo-pułapka nie pozwoliła mu nawet na oddychanie. Po chwili jednak udało mu się jakimś cudem zaczerpnąć powietrza przy akompaniamencie kaszlu.
— Co to było...? - Zdołał wydusić z siebie, zdając sobie sprawę, że jest w czarnej dupie, bo stracił totalnie orientacje. No nic, pozostało mu tylko pozwolić kozłowi się ciągnąć. Ni z tego, ni z owego, wpadł do szkółki sosen, a zgraja duchów polarnych lisków obskoczyła go, jakby był samym Papą Świąt.
— Merlinie! - Nadal nie mógł dojść do siebie, wzywając co chwile Merlina. Oszołomiony ruszył na poszukiwanie choinki, pragnąc jedynie odkazić buzie alkoholem i umyć twarz, bo miał wrażenie, że nadal coś mu siedzi na gębie.
Podszedł do pierwszej lepszej wyrośniętej choinki. Nie wyglądała najlepiej, jakaś taka licha. Trudno, ale jak się ją ozdobi to na pewno bombki, łańcuchy i lampki przykryją wszystkie jej niedoskonałości, coś jak makijaż, działał cuda po szalonej imprezie. Zabrał się za ostrożne wyciągnięcie choinki z korzeniami na sanie. Umieścił ją w koszu, a za pomocnika miał Bandita, który widocznie był bardziej zachwycony drzewkiem niż Deverill. No cóż, ważne, że mu się podobała.

Słyszał, jak coś do niego woła, ale nie był na tyle blisko, żeby wszystko zrozumieć. Dotarł do szkółki i zabrał się za szukanie choinki, bo przecież po to tutaj się znaleźli. Był już w trakcie wykopywania drzewka ze swoim liskiem, gdy dogoniła ich Carly ze swoim czworonogiem u boku.
-A temu co? - Wskazał na Toto, który zaczął się kręcić w kółko, jak pojeban. Puchonka postanowiła sama się tego dowiedzieć i porozmawiać z liskiem w celu odkrycia jego pasji, którymi okazały się runy. Na pytanie o jego ulubiony znak fuhtarku, Solberg uniósł jedną brew. -A bo ja wiem? Wunjo? Łatwo skojarzyć z chujem no i pomaga w rekonwalescencji, a to zawsze przydatne. - Specjalnie ulubionej to nie miał, ale postanowił iść w tę konwersację, skoro czworonogi miały im towarzyszyć w tej wiosce. Nie chciał robić sobie z nich wroga. No i z Carly też niekoniecznie, bo ta dziewczyna miała w oczach kurwiki, jak mało kto. -A Ty co byś wybrała? - Zapytał puchonkę z ciekawości, gdy ładował swoje drzewko na sanie.

//zt

Wynik rzutu kością K6: -
Pole: szkółka
Wykorzystane skróty: 1/4
Zebrane dobra: +1 pkt z historii magii, irga, jemioła, chrust
Zdobyte punkty uratowania świąt 35
Choinka: J
Lisek: Toto

Sytuacja, w jakiej się znajdowali, była co najmniej dziwaczna i Carly doskonale o tym wiedziała. W końcu działo się coś, co spokojnie można było uznać za senne widziadła i dokładnie tak zaczynała do tego podchodzić, zastanawiając się, czy jej się ta cała przygoda nie rzuciła czystym przypadkiem na mózg. Może tak, może nie, trudno było jej właściwie powiedzieć, ale skoro rozmawiała z lisem, to chyba coś było z nią bardzo, ale to bardzo nie w porządku. Niemniej jednak odgadła jego pragnienia, nie wiedząc, jak ma się do tego odnieść, a Toto sprawiał wrażenie tak uradowanego, jakby właśnie stracił całą swoją nieśmiałość. To również było dziwne, ale nie zamierzała z tego powodu narzekać, jedynie się z tego cieszyła.
- Ja to się tak znam na runach, że nawet nie pamiętam ich dokładnych nazw - stwierdziła prosto, uśmiechając się przepraszająco do liska, który właściwie od razu pociągnął ją między choinki, jakby w ten sposób chciał naprawić to, co zepsuła swoją niecodzienną wypowiedzią. Po chwili jednak mieli zdecydowanie większe problemy, jakimi była topiąca się na ich oczach choinka i to żałosne zawodzenie, które zaczęło już Carly działać na nerwy i była gotowa do tego, żeby faktycznie znaleźć tego śmieszka, który próbował w ten sposób ich ośmieszyć i pokonać.
- Chodź, znajdziemy tego całego Elge - zakomunikowała, kiedy udało jej się przynieść jakąś choinkę do sań, a Toto, chociaż wyraźnie się wstydził, zawtórował jej.

z.t

Wynik rzutu kością K6: 3 i 2 na dorzucie
Pole: 3
Wykorzystane skróty: x/4
Zebrane dobra: -
Zdobyte punkty uratowania świąt wpisz wszystkie
Choinka:

Musiała skorzystać w pełni z tego wszystkiego, co oferowała jej lisia wioseczka. Nic zatem dziwnego, że po tym jak została odznaczona orderem honorowej kozy postanowiła zabrać się za dalsze zwiedzanie terenów okolicznych w towarzystwie panny Brandon. To z kolei poskutkowało zaangażowaniem się w kolejny projekt, którym miało być łapanie w biegu ozdób choinkowych do przystrajania tych świątecznych drzewek.
- Myślisz, że dasz radę w takiej rywalizacji? - zapytała Krukonkę, spoglądając na przygotowane sanie.
Nie były zbyt wielkie, ale za to z pewnością poręczne i zwrotne. Idealne do tego, aby wchodzić w ostrzejsze zakręty i manewrować pośród drzew.
Nie wahała się szczególnie długo nim finalnie wskoczyła na sanie i dała się im ponieść nieznaną sobie trasą. Ufała w to, że kozły polarne dokładnie wiedzą, gdzie powinny się udać. Zresztą Marble wydawała się również być przyjaźnie nastawiona do tych stworzeń, do których ciekawsko podchodziła.
Mulan nie spodziewała się jedynie tego, że podobne stworzenia mogą być aż tak silne, by móc ją uciągnąć. Z drugiej strony to nie były w końcu normalne zwierzęta także mogła po prostu nie doceniać ich pełnego potencjału. W pewnym momencie wyciągnęła rękę w kierunku mijanych drzew i krzaków, co zostało nagrodzone piekącym bólem rozprzestrzeniającym się po jej dłoni. Przecięta... Chwilę zajęło jej zrozumienie, że odpowiedzialny za ten stan rzeczy był znajdujący się w okolicy ostrokrzew. Ściągnęła wodze kozła, starając się go zatrzymać i zerwać nieco rośliny ozdobnej, co wyraźnie nie spodobało się Marble. Lisiczka wydała z siebie pisk dezaprobaty, ale Huang nie była typem, który odpuszczał.
 A mogła jednak to zrobić, bo nic dobrego z tego wszystkiego nie wyszło. Zamiast zebrać cokolwiek, co mogłoby się nadać do ozdobienia świątecznego drzewka jedynie bardziej pocięła sobie ręce, a odgłosy wydawane przez lisa polarnego można było zinterpretować jako dobitne "a nie mówiłam?".

Wynik rzutu kością K6: 4
Pole: 6, ale nic nie dostaję, bo Mable lubi ONMS xD
Wykorzystane skróty: 0/4
Zebrane dobra: -
Zdobyte punkty uratowania świąt -
Choinka: -

Aneczka w żaden sposób nie poganiała swojego koziołka, wierząc w jego zwierzęcą intuicję oraz własne preferencje w temacie prędkości przemierzania prastarego lasu. Sanie mknęły jednak coraz wolniej, aż wreszcie znużone stworzenie stanęło w miejscu. Panienka Brandon nie zamierzała protestować, ba, nawet chciała zejść z sanek, by zebrać trochę irgi, ale wtedy Mable wykazała się swoimi predyspozycjami pasterskimi i zagoniła zwierzę do dalszej wędrówki. Chcąc czy nie, Ania musiała ruszyć dalej, znów nie zdobywając kompletnie niczego, w dodatku najadając się wstydu za nadgorliwość duszka.

Wynik rzutu kością K6: 6
Pole: 11
Wykorzystane skróty: 0/4
Zebrane dobra: -
Zdobyte punkty uratowania świąt -
Choinka:

Ślizgonka namówiła kozła na szybszą jazdę, żeby dotrzeć w jakieś inne miejsce, które cechowałoby się jakimś szerszym nagromadzeniem dóbr wszelakich, więc sanie pomknęły naprzód niczym strzała. Pędzili w doskonałym nastroju, kiedy niespodziewanie przejechali po czymś, albo po kimś. Ifka nie była pewna. Miała ochotę zwiać, zanim ktoś ich przyłapie na wpakowaniu się w kłopoty, ale spojrzenie kozła zniweczyło te plany. Z duszą na ramieniu zatrzymała sanie i sprawdziła, w czym problem. No i na całe szczęście płozy zahaczyły tylko o jakąś bryłkę lodu. Dziewczyna odetchnęła z ulgą i wskoczyła z powrotem na sanie, chcąc czym prędzej oddalić się z tego niepokojącego miejsca.

Wynik rzutu kością K6: 4
Pole: 12, dorzut nieparzysty
Wykorzystane skróty: 1/4
Zebrane dobra: -
Zdobyte punkty uratowania świąt -
Choinka: -

Mable znów utrudniała jej to całe choinkobranie. Aneczka coraz bardziej miała wrażenie, że ruszenie w pogoń za leśnymi dobrami był kompletnym niewypałem. Ani niczego nie zdobyła, ani nie czuła się jakoś bardziej świątecznie, za to wpakowała się w błędne ogniki i musiała pilnować niezbyt zaznajomionej z tematem lisiej duszki, żeby nie zrobiła sobie krzywdy. Na szczęście ta niełatwa misja została zakończona sukcesem, ale puchonka zaczynała odczuwać już znużenie tą wędrówką. Skoro jednak się jej podjęła, musiała jechać dalej przed siebie, tym razem z nadzieją, że wreszcie uda jej się cokolwiek znaleźć.

Wynik rzutu kością K6: 2
Pole: 13, dorzut nieparzysty
Wykorzystane skróty: 0/4
Zebrane dobra: -
Zdobyte punkty uratowania świąt -
Choinka:

Po niemiłym doświadczeniu Ifka wraz z koziołkiem mknęli nieco wolniej. Wyszło im to całkiem na dobre, bo dzięki temu zobaczyli, że ścieżka niknie w strumieniu. Panna Dear-Aasveig nie lękała się takich wodnych przepraw, śmiało więc skierowała tam sanie, jednak koziołek był mniej przekonany co do tego całego brodzenia. Kiedy byli w wodzie, zatrzymał się, a od lasu powiał bardzo nieprzyjemny wiatr.
- Ruszaj! - Aoife wiedziona instynktem huknęła na kozła, który natychmiast posłuchał. I całe szczęście. Dziewczyna kątem oka dostrzegła lisa o zupełnie innej aurze, niż jej Jazgot. Z bijącym sercem pogoniła rogatego rumaka, a kiedy byli już nieco dalej, odwróciła się, by spojrzeć za siebie. - Widzieliście go?! Czy to był... To był Elge, prawda?
Nie wiedziała, czy powinna się bać tamtego duszka, za to czuła w kościach, że własnie uniknęła czegoś bardzo nieprzyjemnego. No ale grunt, że się udało od tego wymiksować. Teraz należało jechać dalej.

Wynik rzutu kością K6: 2
Pole: 14, dorzut nieparzysty
Wykorzystane skróty: 1/4
Zebrane dobra: -
Zdobyte punkty uratowania świąt -
Choinka: -

Aneczka postanowiła nie korzystać z kolejnego skrótu, decydując się na jazdę przed siebie. I całe szczęście, bo natknęła się na wspaniały dąb! A co istotniejsze, mogła na nim znaleźć całe mnóstwo jemioły. Dokładnie o to jej chodziło. Zsiadła z sanek i podeszła do drzewa... by oberwać  mroźną klątwą, boleśnie mrożącą jej dłonie. Cóż za dramat! Panienka Brandon czym prędzej wróciła do sanek, prosząc koziołka, by zabrał ją jak najdalej stąd. Na szczęście kiedy odjechali, klątwa przestała działać, ale i tak Aneczka miała poczucie, że z tej przejażdżki po lesie naprawdę nie ma szans wyniknąć cokolwiek dobrego.

Wynik rzutu kością K6: 6
Pole: 18, dorzut H
Wykorzystane skróty: 0/4
Zebrane dobra: -
Zdobyte punkty uratowania świąt -
Choinka:

Kiedy tak się oglądała przez ramię, przestała kontrolować, co się właściwie działo na jej ścieżce. Pechowo się złożyło, bo koziołek również obracał się wciąż do tyłu, mimo iż pędził na łeb na szyję, uciekając od pułapki zastawionej przez Elge. Z tego powodu, kiedy dotarli do rozwidlenia, zatrzymali się, nie mając przez chwilę pojęcia, co teraz. Cała trójka weszła w pospieszną dyskusję, aż wreszcie Aoife zdała się na podszepty lasu i wybrała trasę. I całe szczęście, bo ominęli dzięki temu kolejną pułapkę Elge. Ale dlaczego aż tak się na nią uwziął ten podły lis? Co mu to miało dać? Nie miała pojęcia i w tej chwili raczej nie chciała sie przekonać.

Wynik rzutu kością K6: 3
Pole: 17
Wykorzystane skróty: 1/4
Zebrane dobra: -
Zdobyte punkty uratowania świąt -
Choinka: -

Uszczęśliwiona tym, że klątwa nie miała ostatecznie żadnych większych konsekwencji, Aneczka mknęła dalej. Niespodziewanie dostrzegła w lesie bardzo dużo dóbr, które tylko czekały na to, aż zostaną zebrane. Chciała się tam zatrzymać, ale koziołek miał to w nosie i pędził dalej przed siebie. Puchonka westchnęła ciężko, ale nie walczyła ze stworzeniem. Po tym, co jej się przytrafiło poprzednim razem, naprawdę wolała zaufać lokalnemu mieszkańcowi, nawet jeśli ten miał rogi i kopyta. No i po co miała ryzykować dla paru gałązek? Nie do końca jej się to kalkulowało, więc odpuściła temat.

Wynik rzutu kością K6: 3
Pole: 9, dorzut G
Wykorzystane skróty: 1/4
Zebrane dobra: kilka gałązek irgi
Zdobyte punkty uratowania świąt 5
Choinka:

Ifka zdecydowała się skorzystać ze skrótu, cofając się tym samym do pierwszej połowy ścieżki. I się opłaciło, bo trafiła na miejsce, w którym rosło sporo irgi. Koziołek z jej sań chyba zaczął plotkowanie z tutejszym towarzystwem, bo nagle wszystkie zwierzaki zaczęły meczeć. Ślizgonka założyła, że polarne zwierzęta ze świątecznej wioski są inteligentne i dobre, więc nie traktowała ich jak zagrożenia, ale ewidentnie się pomyliła. Zarobiła kopniaka, ale nie stało jej się nic złego, więc zebrała irgę i wróciła do sanek, obrażona wracając na ścieżkę.

Wynik rzutu kością K6: 4
Pole: 15, dorzut 99
Wykorzystane skróty: 2/4
Zebrane dobra: cała masa patyków
Zdobyte punkty uratowania świąt 10
Choinka: -

Koziołek chyba nie był aż tak niechętny zbieraniu, jak się Ani wydawało, bo jednak zdecydował się na powrót do wcześniejszego etapu ścieżki. Miał po temu okazję, bo po raz kolejny trafili na skrót, tym razem lądując w miejscu, gdzie wcześniej z tego przecinania lasu zrezygnowali. Okazało się też, że zmiana trasy była całkiem owocna. Może i trafili na zwalone drzewo, ale co za tym szło, także na masę patyków. A to oznaczało, że wreszcie coś jej się udało pozbierać. I to całkiem sporo, a co za tym szło, poczuła odrobinę tej słynnej magii świąt!

Wynik rzutu kością K6: 5
Pole: 14, dorzut nieparzysty
Wykorzystane skróty: 1/4
Zebrane dobra: kilka gałązek irgi
Zdobyte punkty uratowania świąt 5
Choinka:

Aoife powinna wiedzieć, że jej historie z jemiołą rzadko kończą się dobrze. Miała tego przykład w Hogsmeade, kiedy spadła z drzewa, ale przecież nie mogło jej pokonać coś tak banalnego. Właśnie dlatego kiedy dostrzegła rozłożysty dąb gęsto oblegany przez półpasożyta, postanowiła zebrać słuszną ilość. Niestety nie zebrała nic, za to za zarobiła klątwą, która zamieniła je dłonie w sople lodu. Dziewczyna krzyknęła ze złości. Co to miało znaczyć?! Ona tu ma święta ratować dla jakiegoś dziada, a wszystko przeciwko niej?! Wróciła na sanie i fuknęła na kozła, żeby jechał dalej. Była coraz bardziej poirytowana tym wszystkim.

Wynik rzutu kością K6: 4
Pole: 19
Wykorzystane skróty: 2/4
Zebrane dobra: cała masa patyków, nieco ostrokrzewu
Zdobyte punkty uratowania świąt 10+10
Choinka: -

Aneczka z premedytacją ominęła następny skrót i pojechała dalej, omijając także trasę, na której skróciła sobie drogę ostatnio. W lesie było naprawdę pięknie, choć mroźnie, ale cała ta przejażdżka zaczęła jej się dość mocno dłużyć. Na szczęście, kiedy się tak rozglądała dookoła, wypatrzyła przepiękny ostrokrzew, przy którym postanowiła się zatrzymać, a chociaż koziołek ciągnący jej sanie wyraźnie się niecierpliwił, puchonka zebrała odrobinę ozdobnej rośliny. W końcu czym byłyby święta bez ostrokrzewu? Trzeba mieć trochę wyczucia i szacunku dla tradycji.

Wynik rzutu kością K6: 1
Pole: 15, dorzut 97
Wykorzystane skróty: 1/4
Zebrane dobra: kilka gałązek irgi, cała masa gałązek
Zdobyte punkty uratowania świąt 5+10
Choinka:

Kiedy sanie oddaliły się od przeklętego dębu, dłonie Ifki z powrotem stały się normalne, więc dziewczyna odetchnęła z ulgą. Nie ujechała jednak daleko, bo po chwili wpakowała się prosto w zwalone drzewo. Z pełnym wściekłości "co znowu?!" zeszła na śnieg i zaczęła ogarniać problem. No, przy okazji okazało się, że miała całkiem sporo gałązek do zebrania. Był to plus całej tej sytuacji, choć w dość irytujących okolicznościach. Zajęła się jednak swoją robotą, czując, że ambicja nie pozwala jej olać tak podstawionego pod nos celu choinkobrania, a dopiero potem ruszyła w dalszą podróż, zadowolona z kolejnych zysków.

Wynik rzutu kością K6: 3
Pole: 22, dorzut 77
Wykorzystane skróty: 2/4
Zebrane dobra: cała masa patyków, nieco ostrokrzewu, niesamowicie wiele szyszek
Zdobyte punkty uratowania świąt 10+10+20
Choinka: -

Takiego obrotu sprawy Aneczka się nie spodziewała. Wjechała w tak malowniczą aleje świerkową, że aż zaparło jej dech w piersi z wrażenia. Było pięknie, a gałęzie drzew uginały się od ciężaru szyszek. To było wprost wymarzone miejsce do zbiorów, ale i do nasycenia oczu pięknem natury. Panienka Brandon kontemplowała chwilę urok tej części lasu, ale wreszcie musiała się zabrać do pracy. Nie była pewna, czy w ogóle da radę zabrać tyle szyszek, ile by chciała, więc wybierała te najpiękniejsze, a i tak uzbierały się tego konkretne ilości. To było cudowne doświadczenie, które wynagrodziło jej wszystkie wcześniejsze niepowodzenia.

Wynik rzutu kością K6: 2
Pole: 17
Wykorzystane skróty: 1/4
Zebrane dobra: kilka gałązek irgi, cała masa gałązek
Zdobyte punkty uratowania świąt 5+10
Choinka:

Okazja do zakończenia choinkobrania przed czasem minęła ją o włos. Ifka nie mogła jednak powiedzieć, że zrobiła to niechętnie. Wręcz przeciwnie, zaczęło jej się tutaj podobać, mimo tych wszystkich wrednych kozłów, złośliwych Elge i przeklętych dębów. Co prawda jej rumak tak rwał do przodu, że ominęły ją całkiem ładne zbiory w lesie, ale to nic nie szkodziło. Jechało jej się doskonale w tym zaśnieżonym lesie, z dala od Hogwartu i wszystkich tych osób, które usiłowały dyrygować jej życiem.

Wynik rzutu kością K6: 3
Pole: 24+, szkółka sosen
Wykorzystane skróty: 2/4
Zebrane dobra: cała masa patyków, nieco ostrokrzewu, niesamowicie wiele szyszek oraz czarowna choinka
Zdobyte punkty uratowania świąt 10+10+20+15=55
Choinka: F

Cóż, wszystko co dobre, musi się kiedyś skończyć i tak właśnie było z pobytem w czarownym, świerkowym lesie. Aneczka pożegnała się czule z szyszkowym zagajnikiem, a potem ruszyła w dalszą podróż, docierając wreszcie na miejsce.
Kiedy stanęła w szkółce, wyskoczyła z sań i zaczęła się przechadzać między drzewkami. Nie mogła wybrać pierwszego lepszego, tego była pewna. Musiała wybrać wyjątkową choinkę, która sprawi, że magia świąt zaiskrzy znów i rozleje się ciepłem w dziecięcych sercach!
- Doprawdy, sama nie wiem, Mable - powiedziała do lisiej towarzyszki, która wciąż dzielnie jej towarzyszyła. - Obie choinki są piękne, a na tak odmienne sposoby! Która będzie lepsza? Ta ma perfekcyjny odcień zieleni, ale w tej drugiej gęstość igliwia jest tak szalenie szykowna! Tak trudno jest wybrać, gdy w grę wchodzi tak wiele detali i tak niewiele czasu. A trzeba wybrać perfekcyjną.
Stała w pełnej elegancji pozie, z której znać było jej szlacheckie pochodzenie, a jej wyrażone na głos rozterki mogły dotrzeć do uszu stojącego nieopodal @Marcus Deverill .