Wynik rzutu kością K6: 5
Pole: 22, dorzut 37
Wykorzystane skróty: 1/4
Zebrane dobra: kilka gałązek irgi, cała masa gałązek, niesamowicie wiele szyszek
Zdobyte punkty uratowania świąt 5+10+10
Choinka: -

Ifka zauważyła kolejny skrót, ale zdecydowała się go ominąć. Co prawda przedłużenie jazdy było dość kuszące, ale coraz bardziej ciekawiło ją, co dalej. I nie pożałowała! Znalazła się w bardzo urokliwym miejscu, które w pełni zaspokoiło jej ambicję zdobycia mnóstwa dekoracji. Świerki obwieszone szyszkami zdawały się same zachęcać do zbiorów, zaś ogólna aura sprawiła, że ślizgonka miała okazję poczuć wreszcie tę magię świąt. Było pięknie, było czarownie, a sanie same się zapełniały stosami szyszek. Teraz Aoife naprawdę doceniła piękno tej wycieczki.

Wynik rzutu kością K6: 3
Pole: 3, Meatball jest miłośnikiem uzdrawiania
Wykorzystane skróty: 0/4
Zebrane dobra: przepiękny ostrokrzew
Zdobyte punkty uratowania świąt 15
Choinka:

Jenna przyszła na choinkobranie razem z kuzynem, bo przecież nie mogła chodzić po lesie tak zupełnie sama. W dodatku przez to, że usłyszała jakieś dziwne wycie z oddali, przypominające coś pomiędzy pieśnią, a szczekaniem, wcale nie paliło jej się do śmiałych wycieczek. Miała jednak ochotę na choinkobranie, a ściślej rzecz ujmując Christian miał ochotę. W końcu taki miłośnik opieki nad magicznymi stworzeniami nie mógł przegapić okazji na jazdę saniami zaprzężonymi w polarnego kozła, prawda?
- Ale będziesz się cały czas trzymał obok, prawda? - upewniała się, wsiadając do swoich sań, pełna obaw przed tym, co mogło się wydarzyć w tak prastarym lesie. - Ja właściwie nie wiem, jak się powozi. Czy wystarczy zrobić taaa... AAACH!
Nieopatrznie strzeliła lejcami i kozioł wystrzelił do przodu, gnając bez opamiętania. Krzyk Jenny rozbrzmiewał jeszcze chwilę, chociaż ona sama zniknęła już dawno kuzynowi z oczu. Sanie gnały na oślep, a dziewczynka nie potrafiła ich zatrzymać, aż wreszcie coś rozcięło jej rękę i dopiero jej pełen bólu okrzyk sprawił, że kozioł wyhamował.
- Meatball, pomóż mi! - poprosiła krukonka ze łzami w oczach. Wiedziała, że lisek zna się na uzdrawianiu. I rzeczywiście pomógł! Ba, nawet mogła dzięki niemu zebrać ostrokrzew, tak brutalnie okupiony krwią. Cała ta historia nie sprawiła jednak zbyt pozytywnego wrażenia na jej towarzyszu, bo Meatball patrząc na rogacza przy saniach po raz kolejny miał okazję z dezaprobatą pokręcić głową, wyraźnie dając do zrozumienia Jennie jak niskie ma mniemanie o tak groźnych zachowaniach u innych stworzeń.

Wynik rzutu kością K6: 4
Pole: 24+
Wykorzystane skróty: 1/4
Zebrane dobra: kilka gałązek irgi, cała masa gałązek, niesamowicie wiele szyszek, piękna choinka
Zdobyte punkty uratowania świąt 5+10+10+20=45
Choinka: H

Aoife wskoczyła na sanie i pomknęła naprzód, czując jak szyszki wbijają jej się w różne miejsca, sprawiając dyskomfort. Fajnie było mieć darów lasu zebranych po brzegi, ale czas był najwyższy na to, by je odłożyć i poszukać sobie innej atrakcji. Dotarła do szkółki sosen i ruszyła na poszukiwania adekwatnego drzewka. Zdążyła zapomnieć o Jazgocie, który biegnąc za saniami musiał się często zatrzymywać i robić przystanki. Nie był najwytrzymalszym liskiem, a długa wycieczka dała mu popalić. Miał jednak umiejętności innego rodzaju, z których teraz zaczął korzystać, a jego wycie zaskakująco przypominało słowa "chodź za mną, chodź za mną!"
- O co chodzi, wariacie jeden? - spytała Ifka, odwracając się do lisa, bardziej zaciekawiona, niż zirytowana. Jakie było jej zaskoczenie, kiedy się okazało, że lisek zaciągnął ją do naprawdę pięknego drzewka! - Łoł, jest ekstra! Dzięki, mały. Ciekawe czy można je...
Urwała, odwracając się w stronę, z której dochodziła ją dziwna, zawodząca, tajemnicza pieśń. Znów ją słyszała, a zdążyła o niej kompletnie zapomnieć przez całą tę jazdę.
- Co to jest? Co mówisz Jazgot? Elge? Znowu Elge... Trzeba się dowiedzieć, co to za jeden.

Wynik rzutu kością K6: 1
Pole: 23 ale meta
Wykorzystane skróty: 0/4
Zebrane dobra: irga, szyszki, no i mam choinkę
Zdobyte punkty uratowania świąt: 30 pkt
Choinka: B

Choinka.
Choinka była symbolem świąt i wyposażeniem, każdego szanującego się domu w ten piękny, otulający ciepłem czas. Oczywiście dla Marcusa nie miało to żadnego znaczenia może kiedyś, kiedy rodzice widzieli w nim prawdziwego małego księcia, a także dumę rodu Deverillów, albo gdy Logan żył; każda zawieszona ozdoba dawała poczucie cudu i bezpieczeństwa, dlatego w tym ochłapie, jaki mu się trafił, mógłby dopatrywać się siebie. Sam był jak to drzewko, wystarczyło trochę makijażu, pięknych stroi i eleganckich ruchów; tylko czy była to prawda? Świerk, który tak podobał się Banditowi, sprawiał wrażenie nienadającego się do niczego; chyba że gruntowej metamorfozy, ale przecież Marcus był w tym specjalistą! Wewnętrzne pragnienie uatrakcyjnienia jej zrodziła się w nim, jakby chodziło właśnie o niego samego i nagle usłyszał ją. @Anna Brandon dziewczynę stojącą w arystokratycznej pozie, od razu to spostrzegł, wyłapywanie takich detali było dla niego świętością, a także powinnością. Podszedł do niej, sam nie wychodząc ze swoich kurtuazyjnych ruchów.
— Lady pozwoli, że przysłużę się radą. - Zagadał ją, bo lubił doradzać w takich ważnych sprawach, zwłaszcza że chodziło o perfekcyjność w każdym calu. Ciekaw też był jej pochodzenia, bo nawet jeśli grała, to nie zauważył, a miał nosa do takich hochsztaplerów z wyższych sfer, sam był jednym z nich. — Odcień tak głębokiej zieleni może odwracać uwagę od bajecznych ozdób, ale też ukrywać pomyłki popełnione przez ręce twórców. Co jest dobrym wyborem, jeśli chce się coś ukryć pod choinką, zwłaszcza prezenty. - Zaczął swój wywód melodyjnym głosem, unosząc prawą dłoń do brwi, kierując wskazujący palec na nią, aby wygładzić jakiś sterczący włosek, bo czuł, że zaburzał jego anielskie oblicze.
— Gęstość igliwia drugiej kandydatki jest idealny, sprawdzi się ona świetnie, wypełniając pustą przestrzeń przy braku odpowiedniej ilości ozdób lub dopełni ją. Zależy, co panna chce osiągnąć. - Zaryzykował to panna, widząc przed sobą młodą dziewczynę z pewnością niegotową jeszcze na wyjście za mąż, chociaż kto tam wie. — Nie, nie jestem nadzorcą szkółki sosnowej. - Od razu wyjaśnił tą niejasności mogącą się z rodzić pod tymi bajecznie długimi włosami. Wyjął małe lusterko i czarną kredkę z kieszeni to była jego apteczka pierwszej pomocy, której właśnie potrzebował, bo całej tej przygodzie i czymś klejącym na twarzy. Pozbył się tego za pomocą jednego machnięcia różdżki, ale reszta wymagała poprawy, tak uważał.
— Mam dobre oko. - Stwierdził, właśnie poprawiając swoje kreski pod oczami. Oczywiście, że był mężczyzną, ale nie byle jakim, znał się na rzeczy i uwielbiał to demonstrować. — Jeśli pomogłem. Mógłbym mieć maleńką prośbę do eleganckiej damy? - Zapytał, przedtem zamrugał oczami i schował swoje narzędzia do poprawy wyglądu, a także naprawy poczucia własnej wartości.
— O to ten Bandit mój świąteczny pomocnik. - Wskazał na lisa. — Ma marzenie, lubi zagadki. Przydałaby się jakaś ciekawa. Pokazuje odpowiedzi w kalamburach. - Uśmiechnął się do szlachcianki, mając nadzieję, że miała też i dar do ciekawych zagadek.

Wynik rzutu kością K6: 5
Pole: 5
Wykorzystane skróty: 0/4
Zebrane dobra:
Zdobyte punkty uratowania świąt
Choinka:

-Będę się starał, tylko nie jedź za szybko, bo mogę cię zgubić - Chris odpowiadając Jennie głaskał swojego kozła, żeby go ze sobą oswoić. Te zwierzęta był takie fascynujące, niby trochę podobne do zwykłych kozłów, ale jednak inne.
Ledwie zdążył wsiąść do swoich sań z Lolą na rękach, kiedy kozioł Jenn wystrzelił jak błyskawica. I to by było tyle w kwestii trzymania się blisko, bo pomimo tego, że sam ruszył szybko, nie dał już rady znaleźć kuzynki. Minął jakaś opuszczoną szopę, ale niczego tam nie zobaczył, a zwłaszcza jego ulubionej krukonki. Za to chwilkę później ją usłyszał, a ewidentny okrzyk bólu, mocno go zaniepokoił. Przez chwilę myślał, żeby poprosić lisiczkę, żeby sprawdziła czy Jennie nic się nie stało, ale zdążył się już nauczyć, że jego nowa towarzyszka, pomimo tego, że niesamowicie słodka, potrafi się zgubić w pustym pokoju, bo coś ją nagle rozproszy.
- Nic ci nie jest, Jenn?! - krzyknął w stronę, skąd dobiegł go krzyk kuzynki, mając nadzieje, że będzie go słychać. Jednocześnie ruszył mniej więcej w tamtym kierunku.

Wynik rzutu kością K6: 2
Pole: 11
Wykorzystane skróty: 1/4
Zebrane dobra: przepiękny ostrokrzew
Zdobyte punkty uratowania świąt 15
Choinka:

Kiedy tak jechała, znów usłyszała tajemniczą pieśń, nawet tak jakby bliżej, a to było zdecydowanie niepokojące. Skręciła saniami, widząc jakąś ścieżkę, którą mogła się oddalić od tajemniczej pieśni. Miała nadzieję, że uda jej się jak najszybciej dogonić kuzyna, który pomknął gdzieś na łeb na szyję, zostawiając ją samą.
- Gdzie jesteś, Chris?! - krzyknęła, rozglądając się. Usta jej drżały, bo się kosmicznie bała. W pojedynkę w zaczarowanym lesie, w saniach z zaprzężonym narwanym kozłem. - Gdzie jesteś, Christiaaaan?!
Pędziła przed siebie, aż nagle wpadła na coś. Rozjechała jakieś zwierzę?! O nie, o nie! Zatrzymała sanie i wystrzeliła z nich, latarnią oświetlając sobie trasę w ciemności. Nie widziała niczego szczególnego, tylko jakąś bryłę lodu. Ale czy na pewno nikogo niechcący nie zabiła?!

Wynik rzutu kością K6: 6
Pole: 11 (Lola pasjonuje się Astronomią i Wróżbiarstwem, więc znajduje teleskop.)
Wykorzystane skróty: 0/4
Zebrane dobra:teleskop
Zdobyte punkty uratowania świąt

Starał się jechać na tyle powoli, żeby nasłuchiwać głosu Jenn, ale jego kozioł był żywiołowym stworzeniem, więc nie było to łatwe. Do tego pojawiło się jeszcze jakieś wycie czy śpiew w oddali, niezbyt się ono Christianowi spodobało. Ale w końcu głos kuzynki zaczął się zbliżać, ale z dziwnego kierunku, co znaczyło, że musiał ją jakimś cudem przegapić po drodze, a może po prostu skręcił inaczej niż ona. W końcu ją zobaczył jak szuka czegoś na ziemi, kiedy dotarł kuzynka odrzuciła na bok coś, na co jego sanie najechały ze zgrzytem. No ładnie, miał nadzieje, że niczego nie uszkodził w saniach. Kozioł sam stanął i wymownie spojrzał na krukona, który zrozumiał sugestię i wysiadł, żeby sprawdzić.
- Nic sobie nie zrobiłaś? Szukałem cię, ale chyba skręciłaś jakoś inaczej.
Znalazł tylko coś zamarzniętego, co w pierwszej chwili zignorował, ale Lola to podniosła i podała mu z miną mówiącą, "Ślepy jesteś, czy co?", Chris przyjrzał się temu dokładniej i dostrzegł w środku jakiś kształt. Potem sprawdzi co to takiego.

Wynik rzutu kością K6: 4
Pole: 15, dorzut 30
Wykorzystane skróty: 1/4
Zebrane dobra: przepiękny ostrokrzew, gałązki
Zdobyte punkty uratowania świąt 15+5
Choinka:

Jenna najpierw wystraszyła się nadjeżdżającego światła, ale potem zobaczyła kuzyna i rzuciła mu się na szyję, przytulając z całych sił. A jednak ją znalazł! Tak się bała i była całkiem sama, no, może nie sama, tylko z kozłem i lisim duszkiem, ale to nie to samo co towarzystwo przyjaznego, żywego człowieka.
- Christian, jesteś! Wyprzedziłeś mnie, musiałam się zatrzymać, bo się pokaleczyłam ostrokrzewem, ale skręciłam w las i dlatego mnie znalazłeś! - wyjaśniła, a potem wsiadła na swoje sanie. - Chodźmy, chciałabym jak najszybciej wyjechać z tego lasu, Tylko teraz naprawdę się mnie trzymaj!
I znów nieporadnie smagnęła kozła lejcami, a ten wystrzelił, zostawiając Christiana daleko w tyle, i pewnie jechałby dalej, gdyby nie zwalone drzewo, przez które koziołek musiał się zatrzymać.

Wynik rzutu kością K6: 1
Pole: 12 (Lola nie umie w zaklęcia, Trzeba ją ratować) k6: 4-parzysta
Wykorzystane skróty: 0/4
Zebrane dobra:teleskop
Zdobyte punkty uratowania świąt

Poczuł ogromną ulgę kiedy znalazł Jenn i mógł ją przytulić i upewnić się , że nic poważnego jej się nie stało. Naprawdę chciał pilnować kuzynki, ale jej kozioł był najwyraźniej innego zdania, bo znowu wystrzelił do przodu, jakby go wilki goniły, a jakby tego było mało, to pojazd Chrisa zboczył nieco z trasy i wpadł między ogniste świetliki. Jego roztrzepana lisiczka doszła do wniosku, że łapanie latających światełek to doskonała zabawa, Więc młody krukon musiał ją ratować odganiając owady, zanim poparzą pyszczek duszka. Nie wiedział czy to w ogóle możliwe, ale nie miał ochoty sprawdzać.
- Lola zostaw, one są gorące. - zakrzyknął do małej towarzyszki, nadal osłaniając ją przed świetlikami, co skończyło się tym, że jego rękawiczki przestały się nadawać do czegokolwiek, z powodu wypalonych dziur.
Kiedy opanował sytuacje czym prędzej oddalił się z tej pechowej polanki.
- Jenna, gdzie jesteś? Nie pędź tak, bo znowu cię zgubię! - zawołał w dal, a ciszej dodał:
- Jeśli już cię nie zgubiłem.
Ta przygoda przestawała mu się podobać, pomimo całej frajdy, jaką była jazda saniami z pięknym zwierzęciem zaprzężonym do nich i drugim uroczym w środku. Troska o kuzynkę była silniejsza od wszystkiego innego.

Wynik rzutu kością K6: 5
Pole: 20
Wykorzystane skróty: 1/4
Zebrane dobra: przepiękny ostrokrzew, gałązki, jemioła
Zdobyte punkty uratowania świąt 15+5+5
Choinka:

No i Christiana wcięło. Nie widziała go wcale i to sprawiało jej ogromną przykrość. No ale musiała być dzielna i jakoś sobie poradzić bez niego, nie mogła też na nim tak zupełnie wisieć, nawet jeśli się bała. A może będzie dumny jak ją potem zobaczy na mecie obwieszoną zebranymi dobrodziejstwami lasu? Nagle zauważyła, że na drzewach okalających wąską ścieżkę rosło całe mnóstwo jemioły! Ucieszyła się ogromnie i wyciągnęła różdżkę, zaklęciem ścinając trochę jej gałązek. Była wspaniała! Dokladnie taka, jaka jej była potrzebna. Zebrała zielone kule z białymi owockami, a potem ruszyła zadowolona w dalszą podróż przez ciemny las.

Wynik rzutu kością K6: 3
Pole: 15 (k100: 52 )
Wykorzystane skróty: 0/4
Zebrane dobra:teleskop, dużo patyków
Zdobyte punkty uratowania świąt 10

I tyle wyszło z pilnowania Jenny. Powinien jechać tymi samymi saniami, wtedy by jej nie zgubił. Ale zasady tego zabraniały, więc musiał się pogodzić z tym, że do końca zadania będzie sie o nią martwił. Nagle pojawił się inny, bardziej konkretny powód do zmartwienia, droge zagradzało zwalone drzewo, przez które sanie nie miały szansy przejechać. Musiał nadłożyć drogi, ale nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło. Po drodze znalazł sporo patyków, które na pewno się przydadzą. Zebrał ile był w stanie i przez chwile zastanawiał się gdzie jechać dalej, żeby znaleźć Jenn, bo już nawet jej nie słyszał, za to znowu słyszał to dziwne zawodzenie, którego kierunki nie umiał określić.

Wynik rzutu kością K6: 4
Pole: 24, dorzut parzysty
Wykorzystane skróty: 1/4
Zebrane dobra: przepiękny ostrokrzew, gałązki, jemioła, szyszki
Zdobyte punkty uratowania świąt 15+5+5+5
Choinka:

Jenna jechała dalej, a po miłej, jemiołowej niespodziance humor znów zaczął jej się nieco psuć. Las zdawał się coraz mroczniejszy, a oświetlona zaledwie lampką ścieżka robiła się coraz węższa i węższa. Kiedy coś chrupnęło, krukonka nie wytrzymała napięcia i krzyknęła ze strachu. Dopiero po chwili zrozumiała, że to nie żaden magiczny potwór, który chciałby ją pożreć w całości, tylko zwyczajne szyszki, które właśnie rozgniatała płozami sań. Ochłonęła nieco, ale wciąż lekko się trzęsła, kiedy schodziła na śnieg i zbierała szyszki. To wszystko było bardzo, ale to bardzo stresujące.

Wynik rzutu kością K6: 6
Pole: 24+ (skrót 15->24+5)
Wykorzystane skróty: 1/4
Zebrane dobra:teleskop, dużo patyków
Zdobyte punkty uratowania świąt 10

jechał przez chwilę nasłuchując, na szczęście zawodząca wycio-pieśń była cichsza, więc dał rade usłyszeć krzyk Jenny i nawet określić jego kierunek. Skręcił w tamtą stronę, wjeżdżając w las po czymś, co okazało się ledwie widoczną ścieżką, ale na tyle szeroką, że sanie się mieściły. Niestety kiedy zorientował się, że po wyjechaniu trafił na kuzynkę, był zbyt rozpędzony, żeby się zatrzymać. Wyglądało na to, że nic jej nie jest i coś zbiera, więc nie martwił się bardzo.
- Jenn tam chyba już jest szkółka, poczekam tam na ciebie, jedź po moich śladach. - Zdążył jeszcze zawołać, mając nadzieje, że informacja dotarła do właściwych uszu, po czym wjechał do sosnowej szkółki.

Wynik rzutu kością K6: 1
Pole: szkółka sosen
Wykorzystane skróty: 1/4
Zebrane dobra: przepiękny ostrokrzew, gałązki, jemioła, szyszki
Zdobyte punkty uratowania świąt 15+5+5+5
Choinka:

Kiedy zobaczyła Christiana, ucieszyła się, że już była pod koniec zbierania szyszek, bo jakby dopiero zaczęła, to rzuciłaby to wszystko w diabły i pognała za kuzynem. Tak jak teraz, ale przynajmniej trochę tych dóbr jej się udało zdobyć. Wskoczyła na sanie i pojechała po śladach krukona, zaraz za nim wjeżdżając do szkółki.
- Ufff, udało się! - powiedziała, podchodząc do niego. - Ale las w nocy jest straszny, naprawdę. Tylko że chyba tam jednak nie było nic strasznego. Zebrałam mnóstwo rzeczy, zobacz. Ostrokrzew, jemioła, szyszki, gałązki, dużo tego, prawda? A ty?
Znów rozległo się to straszne wycie i Jenna z lękiem przysunęła się bliżej Chrisa. To było straszne. Taka prastara piosenka rozbrzmiewająca w prastarym, ciemnym lesie. Naprawdę nikt nie mógł jej osądzać za ten strach.

Wynik rzutu kością K6:
Pole: szkółka, literka na drzewko: F
Wykorzystane skróty: 1/4
Zebrane dobra:teleskop, dużo patyków
Zdobyte punkty uratowania świąt 10+15= 25

Christian też się bardzo cieszył, że dotarli oboje do końca. Głównie dlatego, że teraz mógł pilnować bezpieczeństwa kuzynki bez większych problemów, bez uganiania się za nią po lesie.
Gorzej, że przez to uganianie, nie zebrał właściwie nic, poza gałązkami i..., o kurczę. To zamarznięte coś, po roztopieniu w saniach okazało się małym teleskopem!.
- tak się skupiłem na tym, żeby cię nie zgubić na długo, że w sumie trafiłem tylko na jakieś gałązki, ale Lola przyniosła mi coś, co było zamarzniętym teleskopem, całkiem fajnym.
Christian już miał pomysł, żeby dołożyć ten teleskop do prezentu świątecznego dla Jenn, bo ona na pewno bardziej się z niego ucieszy.
- Też słyszysz tę pieśń? Ciekawe ,co to? No dobra, jeszcze musze wybrać drzewko.
Krukon wszedł między choinki i lekko zgłupiał, tyle ich było, a każda miała coś w sobie, ale wygrać mógł tylko jedną, więc po krótkiej naradzie z Lolą wybrał taką, która pasowała im obojgu, po czym zataszczyli ją do sań.

Wynik rzutu kością K6: -
Pole: szkółka sosen
Wykorzystane skróty: 1/4
Zebrane dobra: przepiękny ostrokrzew, gałązki, jemioła, szyszki
Zdobyte punkty uratowania świąt 15+5+5+5+30=60
Choinka: D

Jenna pokiwała tylko głową w odpowiedzi, rozglądając się z bardzo nietęgą miną po lesie. I właśnie wtedy ją dostrzegła. Choinkę absolutnie wyjątkową, wyróżniającą się spośród innych, idealnie zieloną, idealnie gęstą, o doskonałym kształcie, bez wad i ubytków.
- Chris, popatrz! Zobacz jaka piękna! - pisnęła z zachwytem, podbiegając do drzewka, tracąc zainteresowanie gałązkami, a nawet teleskopem. - To najwspanialsza choinka jaką kiedykolwiek widziałam! Myślisz... Myślisz, że da się ją zabrać tak, żeby jej nie ścinać? Znasz na to jakieś zaklęcia?
Nie chciała odbierać życia tak pięknemu drzewku. Było idealne, chciała je zachować w doniczce, by po radowaniu wszystkich w czasie świąt mogła wrócić do lasu i dalej rosnąć.

Wynik rzutu kością K6:
Pole: szkółka,  literka na drzewko: F
Wykorzystane skróty: 1/4
Zebrane dobra:teleskop, dużo patyków
Zdobyte punkty uratowania świąt 10+15= 25

Christian był bardzo dumny ze swojej choinki, ale to co wypatrzyła jego kuzynka było dużo lepsze, to byłą super choinka. Szkoda, że sam jej nie zauważył wcześniej, Ale nawet lepiej, że to Jenn ją znalazła. Chris miał to do siebie, że bardziej go cieszyły zwycięstwa krukonki niż jego własne. Zwłaszcza w okolicy świąt. Wiedział, że nie dogadywała się z mamą, a miała spędzić z nią święta. Przyda jej się trochę dodatkowego ducha świąt. Chociaż miał nadzieje, że spotkają się w któryś dzień świąt i wtedy będzie mógł jej poprawić humor. Szkoda, że ich rodziny mieszkają tak daleko od siebie. Jak dorośnie, przeprowadzi się do Doliny, żeby mieć bliżej do Jenn

/ZT Dla Chrisa i Jenny

Wynik rzutu kością K6: 5
Pole: 5
Wykorzystane skróty: x/4
Zebrane dobra:
Zdobyte punkty uratowania świąt
Choinka:

Honorowa koza. To dalej brzmiało dla Victorii jakoś szaleńczo, nie tak, jak powinno, było śmieszne, a jednocześnie czaiło się w tym coś, co mogłaby uznać za pociągające. Chociaż jednocześnie nie miała co do tego aż takiego przekonania. Prawdę powiedziawszy, odnosiła wrażenie, że znalazła się w jakiejś bajce i nie do końca rozumiała, z czym to wszystko należało jeść. Skoro jednak znajdowała się w lisiej wiosce, skoro wzięła się do działania, nie mogła tak po prostu uznać, że nie będzie dalej brała w tym udziału. Tym bardziej że słyszała ciągle to dziwne wycie, to nawoływanie, jakie powodowało, że odwracała się nieco, by sprawdzić, czy jednak ktoś za nimi nie idzie. To była pieśń, ale dziwnie żałobna, to było szczekanie lisa, a może jednak gwizd wiatru. To było coś, co ją irytowało i powodowało, że chciała przekonać się, czym właściwie jest. I skąd dochodzi. Dlatego też, kiedy Mulan zadała jej pytanie, uśmiechnęła się do niej, kręcąc lekko głową.
- Dlaczego bym nie miała? Nie znam się co prawda na stworzeniach, ale to chyba nie może być takie trudne. Przekonajmy się - rzuciła, co było z jej strony ewidentnym wyzwaniem, to nie ulegało najmniejszej nawet wątpliwości. Uśmiechnęła się, a później wspięła na sanki, chociaż nie miała pojęcia, jak powinna nimi powozić. Wydawało się to wręcz szalone, ale kozioł najwyraźniej wiedział lepiej od niej, bo po prostu ruszył, a ona chwyciła się mocniej sanek, kiedy Jazgot zaczął śpiewać swoje piosenki.
- Powodzenia! - rzuciła jeszcze, kiedy minęła Mulan, a później jakąś starą szopę, która niczego jej nie przypominała i Victoria zdecydowanie nie chciała się na niej skupiać, nie widząc takiej potrzeby.

Wynik rzutu kością K6: -
Pole: 24+, szkółka sosen
Wykorzystane skróty: 2/4
Zebrane dobra: cała masa patyków, nieco ostrokrzewu, niesamowicie wiele szyszek oraz czarowna choinka
Zdobyte punkty uratowania świąt 10+10+20+15=55
Choinka: F

Aneczka od pierwszej chwili, czyli od momentu, gdy usłyszała ton, którym Marcus wypowiadał słowo "Lady" wiedziała, że ma do czynienia z czarodziejem na swoim poziomie. Istny dżentelmen, człowiek z klasą i prezencją godną arystokrackich salonów. Niewątpliwie szlachcic, o czym świadczyła charakterystyczna maniera w jego słowach i w gestach.
- Ach, dziękuję! Z chęcią przyjmę wskazówki i spostrzeżenia świeżego oka, które pozwolą mi podjąć decyzję. To niezwykle istotne, by wybrać dobrze. Sprawa dotyczy ratowania świąt, to nie może być pierwsza z brzegu choinka. Potrzebne jest drzewko pełne wdzięku i uroku.
Wysłuchała go uważnie, przyglądając się obu kandydatkom, wciąż się wahając i pozostając niezdecydowaną. Zaczęła też dostrzegać dużo więcej aspektów, które czyniły wybór niemal niemożliwym. Była jednak arystokratką, osobą, która z urodzenia powinna umieć podejmować decyzje i wyznaczać role innym. Nawet jeśli to były drzewka.
- Gęstość będzie bardziej istotna. - powiedziała wreszcie stanowczo. - Zieleń nie może odwracać uwagi od ozdób, a mnogość gałązek pozwoli zawiesić ich więcej. Więcej dzieci i lisków będzie mogło się cieszyć, a to oznacza silniejszego ducha świąt.
Po uporaniu się z tym niemałym problemem przyjrzała się Marcusowi z zainteresowaniem. Przypadła jej do gustu zarówno jego prezencja, jak i sposób wysławiania. Wyciągnęła do niego na powitanie rękę w eleganckiej rękawiczce.
- Anna Luna Brandon. - przedstawiła się, świadoma, że jeśli rzeczywiście jest z jej klasy społecznej, natychmiast rozpozna znane, sanowane nazwisko. - To niezwykle budujące, że mogłam tu spotkać osobę tak ceniącą dobry smak i rozumiejącą wagę tego rodzaju decyzji. Dziękuję za radę, była nieoceniona.
Słysząc prośbę podjęła decyzję natychmiast, gotowa odwzajemnić się wsparciem. Poza tym czuła się powołana do spełniania marzeń mniejszych istotek, a lisi duszek, nawet jeśli niesforny, z całą pewnością zasługiwał na jej uwagę.
- Chociaż liście mogą ranić, choć ma owoc krwistej barwy, pragnie domy nam ozdobić i świątecznej dodać aury. Czy wiesz, Bandicie, o jakiej roślinie mówi ten wierszyk?
Uśmiechnęła się z życzliwością do duszka, a potem popatrzyła na Marcusa pogodnym wzrokiem. Miała nadzieje, że był ukontentowany jej zagadką, nawet jeśli odpowiedź nasuwała się sama.

Wynik rzutu kością K6: —
Pole: meta
Wykorzystane skróty: 0/4
Zebrane dobra: irga, szyszki, no i mam choinkę
Zdobyte punkty uratowania świąt: 30 pkt
Choinka: B

Wdzięk.
Wdzięk i urok z pewnością go miał. Dlatego z taką łatwością mógł odnajdywać to w innych rzeczach czy chociażby drzewkach, które miały uratować święta, a nawet ludziach. Arystokratyczną prezencję od razu dostrzegł w dziewczynie, z którą wdał się w konwersacje. Dlatego przytaknął, kiwając lekko głową, że zgadza się z nią bez dwóch zdań.
— Bardzo dobry wybór. - Słuchał, każdego słowa wypowiadanego z jej różowych usteczek, które świadczyły o tym, że to dama z wyższych sfer, wychowywana w całym tym grzecznościowym przepychu. Sam uwielbiał takie klimaty, mimo że był czarną owcą dla familii i to właściwe tylko przez dwie rzeczy, które nie pasowały jego rodzinie; homoseksualizm i wybór jego ścieżki kariery, z tym ostatnim mogli się jeszcze pogodzić, z tym pierwszym niekoniecznie. Nie potrzebował jednak aprobaty swoich najbliższych, a pieniędzy, które pozwoliłyby mu żyć ponad stan i wyprawiać wszystkie te cudowne bale, bankiety, aby przyglądać się ślicznym ludziom, szczególnie panom, picie w ich towarzystwie bajecznie drogich alkoholi, aby następnie namawiać ich na spędzenie upojnej nocy w bawełnianej pościeli z alpaki przywiezionej prosto z Peru - marzenie.
Pochwycił jej dłoń w eleganckiej rękawiczce, którą wyciągnęła w geście przywitania, podając swoje pełne personalia. Schylił swoje usta do ręki Anny i musnął ją dżentelmeńsko.
— Miło mi Anno. Jestem Marcus Deverill. - Lekko zawahał się po wypowiedzeniu swojego imienia, przypominając sobie, że na drugie ma Archibald, nie musiała jednak tego wiedzieć. Nie lubił po "M", tego występującego plugawego "A".
– Polecam swoje usługi na przyszłość. - Uśmiechnął się do niej, wykonując wyważone machnięcie dłonią, sugerujące, że to dla niego nic takiego, chociaż bardzo spodobały mu się komplementy, a te zawsze przyjemnie łaskotały jego ego. Przeniósł spojrzenie na swojego lisiego opiekuna, kiedy to na nim skupiło się rozmowa i dostał, to czego chciał - zagadkę, rozwiązując ją na swój kalamburowy sposób, wtedy to Marcus na nowo obdarzył Brandon delikatnym uśmiechem i zaproponował swoje towarzystwo w drodze powrotnej do Merfox z idealnymi choinkami, chociaż jego odbiegała od idealności, ale to Banditowi nie przeszkadzało, z pewnością wierzył w cudowne umiejętności Deverilla w ozdabianiu świątecznych sosen.

Wynik rzutu kością K6: 1
Pole: 1
Wykorzystane skróty: x/4
Zebrane dobra: chrust
Zdobyte punkty uratowania świąt 5
Choinka:

To Jazgot prowadził. I Frederick nie miał właściwie nic do gadania w tym temacie, zdawał sobie z tego sprawę, a ponieważ czuł się już nieco zmęczony tym, co się dookoła niego działo, po prostu pozwalał, by wrzaskliwy towarzysz wskazywał mu drogę. Miał już dość brokatu, ozdób i jego płaczu, ale w jakiś przedziwny sposób nie miał zbyt wielkiej ochoty na to, żeby wracać do domu. Zapewne dlatego, że doskonale wiedział, co go tam czekało. Dlatego też wybrał po prostu możliwość podróży na saniach. Kozioł, który miał je ciągnąć, nie zrobił na nim żadnego wrażenia, ot, był po prostu kolejnym stworzeniem, z jakim przyszło mu pracować i tyle, nic więcej. Skoro zaś mógł coś zrobić, skoro mógł jeszcze zobaczyć okolicę, to dokładnie to planował zrobić. Bo wolał być tutaj, niż w domu przed świętami.
Spokojnie więc wyłapał jakieś uwagi na temat tego, że trzeba było nazbierać różnych ozdób, a później zwyczajnie podszedł do kozła, by chwilę się z nim zapoznawać, a później wsiadł na sanie i ruszył w drogę. Wjechali właściwie dopiero do lasu, kiedy zwolnili, bo okazało się, że pełno tutaj różnego rodzaju patyków. To był dość spory plus, toteż Frederick powstrzymał kozła przed dalszą wędrówką i najzwyczajniej w świecie zebrał chrust, który wrzucił do jednego z koszy. Nim ruszyli, do jego uszu doleciało niepokojące zawodzenie, które brzmiało nieco jak płacz Jazgota, było jednak inne. Jakby dziksze. I wydawało mu się, że rozpoznawał w nim zdecydowanie lisie tony.

Wynik rzutu kością K6: 1
   Pole: 4 na dorzucie [url=https://www.czarodzieje.org/t22710p546-kostki#764762]73+38=111
   Wykorzystane skróty: x/4
   Zebrane dobra: wpisz wszystko, co udało ci się znaleźć
   Zdobyte punkty uratowania świąt wpisz wszystkie
   Choinka:

Bycie honorową kozą powinno być jednym z największych zaszczytów, które je spotkały. Przynajmniej tak uważała Mulan, którą dalej to wszystko niezmiernie bawiło. Z jakiegoś powodu uważała, że do niej idealnie ten tytuł pasował nawet w całkowitym oderwaniu od kontekstu, który towarzyszył nadaniu tego tytułu. Jednak w przypadku Brandon to wszystko brzmiało jak jakiś niezwykle absurdalny żart. Oczywiście tak długo jak Victoria zamierzała kręcić się w pobliżu Gryfonki tak długo mogła być pewna tego, że z pewnością Huang nie da jej o tym wszystkim zapomnieć.
- Myślę, że akurat do tego nie musisz mieć niewiarygodnej wiedzy z ONMS - skomentowała jeszcze, gdy tylko Krukonka postanowiła podzielić się faktem, że akurat w tej dziedzinie nie była aż tak wielce uzdolniona.
Nie musiała wcale czekać szczególnie długo na to, aby prefektka ją wyprzedziła. Po tej niezbyt szczęśliwej przygodzie z ostrokrzewem, Mulan chciała nieco przyspieszyć, aby chociaż zrównać się ze swoją koleżanką, ale oczywiście życie musiało stale jej rzucać kłody pod nogi. Przekonała się o tym w momencie, gdy jej własny kozioł niespodziewanie się zatrzymał. I to tak nagle, że niemalże zatrzęsła się na saniach. Chciała go pogonić, bo nie widziała sensu w tym czemu stanął akurat w takim miejscu. Zrozumiałą to dopiero w momencie, gdy gałęzie zatrzeszczały nad jej głową. Pułapka. Ktoś chyba chciał przeszkodzić jej w dalszej drodze.
Całe szczęście Huang była na tyle ogarnięta w dziedzinie zaklęć, że bez szczególnego trudu oczyściła sobie dalszą drogę i uchroniła siebie oraz sanie z kozłem przed kolejnymi elementami tej dzikiej pułapki.

Wynik rzutu kością K6: 5
Pole: 6
Wykorzystane skróty: x/4
Zebrane dobra: chrust, irga
Zdobyte punkty uratowania świąt 5 + 10 = 15
Choinka:

Kiedy udało mu się wyminąć patyki i gałęzie, droga okazała się o wiele lepsza i przejezdna, dzięki czemu pomknął przed siebie. To było akurat całkiem miłe doświadczenie, tym bardziej że nie słyszał zawodzenia Jazgota i jego nieustającego domagania się jakichś piosenek i innych bzdur, których w żaden sposób nie był w stanie pojąć. Miał chwilę spokoju, jaką zwyczajnie zamierzał spożytkować i może skoncentrowałby się w pełni na jeździe, gdyby nie to, że kozioł zaczął zwalniać. A Frederick dość prędko dostrzegł roślinność, jaka musiała zainteresować zwierzę. I chociaż nie radził sobie w takich sytuacjach jakoś tragicznie, teraz miał zdecydowany problem z opanowaniem stworzenia. W końcu przystanął, pozwalając mu się posilić, dochodząc do wniosku, że to musiało być naprawdę głodna, a sam zajął się ścinaniem gałązek irgi, które dołożył do swoich wcześniejszych zdobyczy. Po co? Sam nie wiedział, bo ten cały duch świąt jakoś nie do końca mu odpowiadał, a przynajmniej tak mu się wydawało.

Wynik rzutu kością K6: 1
Pole: 6
Wykorzystane skróty: x/4
Zebrane dobra: irga
Zdobyte punkty uratowania świąt 10
Choinka:

- Mam nadzieję, że masz rację, honorowa kozo – stwierdziła jeszcze Victoria, która chwilowo czuła się całkiem lekko. Być może te wszystkie przygody, to mknięcie przed siebie, ta konieczność walki, to wszystko zmyło z niej chwilowo poczucie irytacji i wstydu, jakie nie chciało jej opuścić od pewnego czasu. Ale też nie chciała o tym wszystkim rozmawiać i może dobrze, może tak właśnie powinno być, może powinna zachować to dla siebie i skupić się na czymś innym, czyli na dzielnym przebieraniu nogami i zachęcaniu kozła do tego, żeby faktycznie mknął przed siebie. Chociaż, gdyby ktoś ją zapytał, to z pewnością przyznałaby, że nie ma pojęcia, jak powozić saniami i zwyczajnie czuje się obecnie potwornie wręcz zagubiona.
- Mulan? – rzuciła, bo wydawało jej się, że coś jest nie w porządku i chociaż próbowała zawrócić, nic podobnego nie dało rady. Udało jej się tylko spowolnić kozła, który z całą siłą pociągnął ją ku irdze i stanął. Tak po prostu, żeby coś skonsumować, co uznała za całkiem zbawienne. Nie dość, że udało jej się zebrać ozdobne gałęzie, jakie z całą pewnością przydadzą się, kiedy tylko wrócą do wioski, to jeszcze miała możliwość poczekać na Mulan, licząc na to, że tej nic się nie stało, a to koszmarne wycie, jakie słyszała, nie postanowiło się nią jakoś zająć. Mocniej.

Wynik rzutu kością K6: 4
Pole: 10; 5, uciekam
Wykorzystane skróty: x/4
Zebrane dobra: chrust, irga
Zdobyte punkty uratowania świąt 15
Choinka:

Chrust, irga, wszystko wskazywało na to, że Frederickowi nie szło tak źle, chociaż z wielu powodów było to co najmniej zabawne. I skończenie idiotyczne, z czego w pełni zdawał sobie sprawę. Nie rozumiał, nadal, co on tutaj właściwie robił i jak doszło do tego, że ta cała wycieczka okazała się tak wskazana, tak potrzebna, tak konieczna, jak oddychanie. To było jakieś szaleństwo, ale poddał mu się i teraz właśnie wyjechał na otwartą przestrzeń, by znaleźć się pomiędzy... nie wiedział, czym właściwie. Wyglądało, jak rzeźby, ale jednocześnie wcale nimi nie było. Wszystko, co go otaczało, przypominało jakieś koszmary, jakich nie umiał i chyba nie chciał do końca opisać. Obserwował to, kierując kozła przed siebie, aż dostrzegł ruch. I wtedy zmusił zwierzę do tego, by gnało przed siebie ile miało sił, bo wiedzieli, że stało się coś, co nie powinno mieć miejsca. To była, ależ w pełni, jakaś skończona tragedia! Nie wiedział, co go prześladowało, ale było, cóż, było sprytne. Tylko na razie on był w stanie od tego uciec.

Wynik rzutu kością K6: 3
Pole: 7
Wykorzystane skróty: x/4
Zebrane dobra: jemioła
Zdobyte punkty uratowania świąt 15 na razie
Choinka:

Jak mogła się nie zaśmiać chociaż odrobinę na podobne hasło? Owszem, były honorowymi kozami i musiały się z tym pogodzić. Przynajmniej brzmiało to jak coś o czym mogłyby w przyszłości opowiadać swoim wnukom albo po prostu komukolwiek po pijaku, aby wzbudzać powszechnie konsternację oraz podziw.
Zdecydowanie nie szło im to jakoś szczególnie zawrotnie biorąc pod uwagę, że nie przebyły specjalnie spektakularnego odcinka trasy w czasie wyścigu sań. Czyżby trafiły na jakieś wyjątkowo przepracowane kozły? Lub po prostu takie, które nie były jakoś zmotywowane do pracy.
- W porządku! Żyję! - odkrzyknęła, gdy tylko usłyszała zmartwiony ton Brandon.
Wkrótce też ruszyła w ślad za Krukonką, zdawałoby się z nieco większą prędkością, ale podejście pod górkę było nieco zdradliwe, ale mimo wszystko dostała się tam jakoś. Jakby było tego mało Mable  okazała się na miejscu jednak niezwykle pomocną lisiczką, która wskazała jej odpowiednią ścieżkę, którą obrała, aby zebrać z jednego z ogromnych dębów odrobinę jemioły, którą mogła później wykorzystać do ozdobienia choinki.