Wynik rzutu kością K6: 6 i 4
Pole: 24
Wykorzystane skróty: 1/4
Zebrane dobra:  irga x2
Zdobyte punkty uratowania świąt 25
Choinka:

-W takim razie będzie urna.- Zgodził się. Oczywiście znał jej awersję do robaków maści wszelkiej, ale uznał, że po śmierci za wiele jej to nie zrobi. Jak widać się mylił. Rozumiał ją jednak, bo sam preferował kremację. Nie będzie zajmował przecież miejsca w ziemi, jak mógł skończyć rozsypany, wciągnięty, czy postawiony po prostu na jakimś kominku.
-Jesteś pewna, że to nie przez własną głupotę? - Zażartował, choć wspomnienie Elge sprawiło, że całe to chore wycie nabrało sensu. -Wiesz co, pewnie masz rację. Jak coś ma mnie prześladować to tylko takie istoty. Raz w życiu mogłoby być coś mniej upiornego, ale nie, po co... - Wywrócił oczami na własnego pecha, po czym wyrwał do przodu, zostawiając Carly gdzieś z tyłu. A raczej to ona po prostu zmieniła z jakiegoś powodu trasę.
Z tego powodu nie słyszał też, co mówiła do swojego liska. Skupił się na kolejnym przesmyku między drzewami.
-Patrz, widać choinki! No to teraz już można chyba zluzować, co? - Zagadał do Meatballa, ale zdecydowanie za szybko, bo wjebał się w szyszki i inne ozdoby, które można by ładnie użyć. Chciał to olać, ale ostatecznie zatrzymał kozła. -Ogarniemy, może w tym czasie Carly postanowi do nas wrócić, co? - Zagadał do liska, po czym wziął się za naprawę szkód, które wyrządził. Wyszło mu to w miarę sprawnie, a skoro puchonki nadal nie było widać, stanął obok sań i zapalił szluga, dając jej czas na nadrobienie dystansu.

Wynik rzutu kością K6: 6
Pole: 6
Wykorzystane skróty: 0/4
Zebrane dobra: irga
Zdobyte punkty uratowania świąt 10
Choinka:

Nicholas znów usłyszał tajemnicze wycie, czy też tajemniczą pieśń, a to oznaczało, że czas najwyższy sprawdzić, co to wszystko miało znaczyć. Ruszył w kierunku prastarego lasu, ale przejście wcale nie było takie proste. Okazało się, że wszędzie czyhają na czarodzieja zasadzki, nawet tu. I tym razem pod postacią zaganiania do gry terenowej, która opóźniła jego odkrywanie tajemnic Merfox. Już się chciał wymigać, ale wtedy zauważył Tima, a to ostatecznie przesądziło sprawę.
- Hej, Młody! - przywitał się z kuzynem. - Zagramy w to całe choinkobranie? Mam okazję zrewanżować się za labirynt na Halloween. Nie przyjmuję odmowy!
Nicholasowi dopisywał humor, więc pozwolił sobie na popchnięcie kuzyna zaklęciem w stronę sań, a sam stanął w kolejnych. Start miał całkiem rączy, więc od razu wysunął się na prowadzenie, a przynajmniej do czasu, kiedy jego kozioł nagle się zatrzymał i zaczął jeść. Oburzające. Lisia towarzyszka chyba podzielała dezaprobatę Nicholasa, a ponieważ darzyła inne zwierzęta niechęcią, trzymała się z daleka od całego przedsięwzięcia.
- Sissy, mogłabyś trochę pomóc - rzucił do niej Seaver, na co ta wywróciła tylko oczami i dalej dumnie kroczyła przez las, nie pozostawiając na śniegu nawet jednego śladu lisich łapek.

Wynik rzutu kością K6:2
Pole:2
Wykorzystane skróty: 0/4
Zebrane dobra: -
Zdobyte punkty uratowania świąt
Choinka:

Za daleka zobaczył gotowe sanie, co musiało oznaczać jakieś zadanie. Zdążył już się nauczyć, żeby zawsze mieć na oku Lolę, była przesłodka, ale strasznie nieogarnięta, zupełnie jak Tim. Ta zimowa przygoda podobała się gryfonowi niesamowicie, może dlatego, że jak na razie nie wpakował się w żadne poważniejsze kłopoty. Jego nastrój poprawił się jeszcze bardziej, kiedy zobaczył ulubionego kuzyna, który najwyraźniej bawił się równie dobrze.
- Coś tak czułem, że jeśli gdzieś cię spotkam, to będzie to jakiś wyścig. Nie zamierzam odmawiać sobie szansy na ponowne skopanie twojego starego tylka. - Tim zakrzyknął wesoło, wsiadając do sań razem z lisiczką, wolał, żeby się jednak gdzieś nie zawieruszyła, bo mogła stanowić jedyną szansę na powrót do domu. Z magicznymi duchami nigdy nic nie wiadomo.
Wystartował równo z Nico, ale od razu wyszło, że nie ma doświadczenia w powożeniu saniami, bo został daleko za kuzynem. Sprawę dodatkowo pogarszały gałęzie smagające go po głowie i próbujące zdemontować elementy sań. Ale to dopiero początek, a nie zamierzał łatwo oddać zwycięstwa.

Wynik rzutu kością K6: 6, 5
Pole: 11
Wykorzystane skróty: 0/4
Zebrane dobra: irga
Zdobyte punkty uratowania świąt 10
Choinka:

Kiedy Nicholasowi udało się wreszcie ogarnąć łakomego kozła, ruszył znów w drogę, by wyrwać naprzód. Szło mu doskonale, póki nie okazało się, że z tego rozpędu po czymś przejechał. Ups. Rogaty rumak zwolnił i odwrócił się w stronę Seavera, któremu nie trzeba było mówić ani słowa. Sam wiedział, że musi sprawdzić, co zaszło, bo nie wybaczyłby sobie, gdyby komuś zrobił krzywdę. Na szczęście to była tylko bryła lodu, albo jakiś kamień. Ani on, ani Sissy nie przyglądali sie temu bardziej i po prostu wskoczyli na sanie, by pomknąć dalej przed siebie. Szkoda tylko, że w tym wszystkim nie udało im się zdobyć żadnych nowych gałazek, ani nawet szyszuni. Tim też mu zniknął gdzieś daleko z tyłu, więc nawet nie miał jak z nim porozmawiać.

Wynik rzutu kością K6:1
Pole:3 - kostka: 3
Wykorzystane skróty: 0/4
Zebrane dobra: ostrokrzew
Zdobyte punkty uratowania świąt 10
Choinka:

Zdecydowanie nie szło mu dobrze, jeśli chodzi o tempo, a jeszcze do tego znowu oberwał po twarzy czymś ostrym. Chwila! Ostrym? Przecież to ostrokrzew, a tego też potrzebował, żeby wygrać. Tym razem samo tempo nie było tak ważne, jak to, co się znajdzie.
- Nieźle wyszło, co mała? - zawołał do białej towarzyszki, nie przejmując się podrapaną facjatą. Zebrał, ile się dało i ruszył dalej. Przez momenty chciał poprosić lisiczkę o powróżenie, ale w jej wydaniu oznaczało to sporą stratę czasu, nawet jeśli akurat nie zapomni, co miała zrobić, albo znowu nie pogubi kart.

Wynik rzutu kością K6: 6, 5, 6
Pole: 17
Wykorzystane skróty: 0/4
Zebrane dobra: irga
Zdobyte punkty uratowania świąt 10
Choinka:

W jego koźle chyba chyba odezwała się jakaś uśpiona dusza wyścigowca, bo gnał przed siebie na na złamanie karku. Nicholas co prawda uwielbiał prędkość, ale tym razem to nie o to chodziło w całej zabawie. W dodatku zgubił Thomasa, a to mu się wcale nie podobało. Tworzenie wspomnień lepiej działało, kiedy było się razem, a nie poza zasięgiem wzroku i głosu. Na domiar złego jego kudłaty kompan całkowicie ignorował jakiekolwiek prośby. Kiedy Seaver zobaczył w oddali piękny ostrokrzew, chciał się zatrzymać i go zebrać, bo w końcu na tym polegała ta gra, ale sanie pruły dalej, najwyraźniej nie zamierzając nawet odrobinę zwolnić.

Wynik rzutu kością K6:1
Pole:4 - kostka: 23 +23 z zakleć=46
Wykorzystane skróty: 0/4
Zebrane dobra: ostrokrzew
Zdobyte punkty uratowania świąt 10
Choinka:

Jego kozioł nie należał do demonów prędkości, to na pewno. Podczas gdy sanie Nicholasa dawno temu zniknęły w oddali w kłębach śniegu, pojazd Tima poruszał się w tempie co najwyżej spacerowym. Ale nie przeszkadzało to gryfonowi specjalnie, bo w końcu musiał jeszcze sporo ozdób nazbierać, zanim dotrze do szkółki.
- Widzisz jakieś ładne szyszki albo coś, Lolu? - Zagadnął swojego liska, który zgodnie ze swoją naturą wyglądał, jakby nie do końca wiedział, gdzie jest i po co.
Nagle okazało się, że nawet wolne tempo nie jest całkiem bezpieczne, bo zaskoczyły go spadające z drzew rzeczy, trudno powiedzieć jakie, bo spadało właściwie wszystko, co mogło. Tim sięgnął po różdżkę i utorował sobie drogę zaklęciami, zanim został przysypany.
- No, tym razem mało brakowało i byśmy utknęli na dłużej. Ciekawe jak sobie radzi Nico

Wynik rzutu kością K6: 6, 5, 6, 6
Pole: 17
Wykorzystane skróty: 1/4
Zebrane dobra: irga
Zdobyte punkty uratowania świąt 10
Choinka:

W kozła jakby demon wstąpił. Prędkości, które rozwijał były absurdalne, a sanie mknęły tak, że ledwo utrzymywały się na ścieżce. Nicholas postanowił wykonać desperacki ruch i zmusił kozła do gwałtownego zakrętu, co wcale nie ostudziło jego zapału. Prędkość nie zmalała ani odrobinę, więc nie trzeba było długo czekać na to, by znaleźli się w tym samym miejscu. Nicholas z utęsknieniem spojrzał na ten sam ostrokrzew, który uśmiechał się do niego z oddali na ścieżce. I znów nijak nie dało się rumaka zatrzymać, bo pędził jakby go sto diabłów goniło. I tyle z tego choinkobrania Nicholasowi przyszło.

Wynik rzutu kością K6:6
Pole:10 - kostka: 4 -sukces
Wykorzystane skróty: 0/4
Zebrane dobra: ostrokrzew
Zdobyte punkty uratowania świąt 10
Choinka:

Kozioł podczas unikania spadających z drzew rzeczy najwyraźniej się przebudził, bo nabrał dobrej prędkości. Jak się okazałło chwilę później, ta prędkość bardzo im się przydała, bo wjechali prosto w kolejną pułapkę, ale szybko z niej uciekli. Tempo tempem, ale zawartość sań wyglądała nader smutno, z samotnym ostrokrzewem. Trzeba było zacząć uważniej się rozglądać. Szkoda, że nie trafił mu się jakiś lisek tropiciel, tylko gapowata wróżbitka. Tim oczywiście nie miał Loli za złe, że nie jest specjalnie pomocna, przecież to nie jej wina, że jest własnie taka.
- A może wywróżysz nam, gdzie szukać ładnej jemioły? - Zanim zdążył powiedzieć, że żartował, Lola już machała kitką wyczarowując swoje karty tarota.

Wynik rzutu kością K6: 6, 5, 6, 6, 5
Pole: 16
Wykorzystane skróty: 2/4
Zebrane dobra: irga
Zdobyte punkty uratowania świąt 10
Choinka:

Sanie po raz trzeci dotarły do tego samego mrugającego pogodnie w oddali ostrokrzewu, a Nicholas wiedział, że jedyną sensowną reakcją jest zrobienie ponownej pętli. Kozioł cały czas pędził jak wariat, ale Nicholasowi wreszcie skończyła się cierpliwość. Kiedy byli niedaleko, wyciągnął różdżkę i wściekłym zaklęciem wymusił postój sań, wreszcie z nich schodząc, a właściwie to niemal wypadając.
- Ty... Ty... - zaczął, sapiąc, ale ostatecznie machnął ręką i oddychając ciężko bez słowa ruszył w stronę szopy, z której zdawał się roznosić zapach gorącej herbaty z miodem. Zbawienie!

Wynik rzutu kością K6:4
Pole:14 - kostka: 4
Wykorzystane skróty: 0/4
Zebrane dobra: ostrokrzew, sporo jemioły
Zdobyte punkty uratowania świąt 10+15=25
Choinka:

Pomimo niezłej prędkości, zaraz za strumieniem, Tim zobaczył wielkie drzewo, robiące niesamowite wrażenie. Ale nie tylko wyglądało ciekawie, ale też miało na sobie dużo ładnej jemioły, co nie powinno dziwić kogoś, kto miał pojęcie o drzewach, Thomas jednak go nie miał. Ale na szczęście doskonale wiedział, jak wygląda jemioła. Zatrzymał się obok owego drzewa i wspiął się na nie, żeby nazrywać tyle rośliny, ile się da. A udało się całkiem sporo.
Zadowolony ze zbioru spakował zdobycz do kosza w saniach i ruszył na dalsze poszukiwania.

Wynik rzutu kością K6: 6, 5, 6, 6, 5, 4
Pole: 20
Wykorzystane skróty: 2/4
Zebrane dobra: irga, kilka ładnych gałązek jemioły
Zdobyte punkty uratowania świąt 10+5=15
Choinka:

Nicholas spędził przy herbatce dłuższą chwilę, poświęcając sporo czasu na pocieszanie straumatyzowanej Sissy, której zadbanemu futerku ewidentnie całe te wyścigi nie posłużyły. Pomógł jej uczesać rozwianą sierść, zasługując sobie tym samym na chwilę łaskawości z jej strony. Kiedy już się rozgrzali, ochłonęli i dopili herbatkę, mogli wreszcie wrócić do narwanego kozła i ruszyć w dalszą podróż, tym razem jednak prosząc go o choć odrobinę normalniejsze tempo. Rogata bestia najwyraźniej nie miała w ustawieniach fabrycznych opcji spacerku, bo znów wystrzeliła, tym razem jednak z dość przyzwoitą prędkością. W sam raz żeby móc zauważyć piękną jemiołę, na której zbiory koziołek tym razem dał się namówić.

Wynik rzutu kością K6:4
Pole:17
Wykorzystane skróty: 0/4
Zebrane dobra: ostrokrzew, dużo jemioły
Zdobyte punkty uratowania świąt 25
Choinka:

Lola naprawdę się starała, bo wywróżyła sporo ostrokrzewu i chyba irgi, tyle tylko, że kozioł nie zamierzał skręcić w ich stronę, bo był zbyt daleko od ścieżki. No cóż, zdarza się.
- Nie przejmuj się mała, spisałaś się, nie twoja wina, że nasz koziołek nie lubi wertepów. - pocieszył swoją lisią towarzyszkę, która wyglądała na całkiem zadowoloną z tego faktu.
Właściwie miał już ostrokrzew i jemiołę, więc strata nie była zbyt dotkliwa. Chociaż na pewno byłoby dobrze znaleźć jeszcze coś, zanim dotrze do końca trasy.

Wynik rzutu kością K6: 6, 5, 6, 6, 5, 4, 3
Pole:  23 → nie rzucam dalej, muszę wjechać do szkółki
Wykorzystane skróty: 2/4
Zebrane dobra: irga, kilka ładnych gałązek jemioły
Zdobyte punkty uratowania świąt 10+5=15
Choinka:

Koziołek jechał w coraz bardziej usłuchany sposób i szaleńcza gonitwa zmieniła się w przyjemny kłusik, w trakcie którego Nicholas mógł podziwiać zimowy, leśny krajobraz. W pewnym momencie w oddali zaczęły migotać światła, a sanie nieco przyspieszyły. Znać, że już koniec wędrówki! Nicholas stracił czujność i właśnie wtedy wpadli w pułapkę. A było już tak blisko sukcesu! Twarz Nicholasa nagle została czymś obklejona, uniemożliwiając Seaverowi oddech, a kiedy wreszcie się z tym uporał, nie miał pojęcia, gdzie właściwie jest. Skończyło się tak, że wparował z pełną prędkością do szkółki sosen, gdzie z pomocą lisich duszków jakoś doszedł do siebie, stracił jednak sporo nerwów, a ogólne oszołomienie na jakiś czas wyłączyło go z wszelkich interakcji towarzyskich.

Wynik rzutu kością K6:4
Pole:21
Wykorzystane skróty: 0/4
Zebrane dobra: ostrokrzew, dużo jemioły, chrust
Zdobyte punkty uratowania świąt 35
Choinka:

Nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło. Może i nie dał rady dobrać sobie ostrokrzewu, za to po drodze udało mu się złapać kilka ładnych gałęzi chrustu. W oddali przed sobą chyba dostrzegł sylwetkę sań Nico, wyglądało, jakby wpadł do szkółki ze sporym impetem. Czyli w zasadzie wyścig wygrał, przynajmniej w kwestii szybkości osiągnięcia celu. Jak wyszła całość, dowiedzą się, dopiero kiedy młody też tam dojedzie i będą mogli porównać  zdobycze.
- Patrz Lola, już widać szkółkę. Jeszcze będziemy musieli znaleźć fajne drzewko, pomożesz mi?

Wynik rzutu kością K6: 6, 5, 6, 6, 5, 4, 3
Pole:  szkółka sosen
Wykorzystane skróty: 2/4
Zebrane dobra: irga, kilka ładnych gałązek jemioły
Zdobyte punkty uratowania świąt 10+5+5=20
Choinka: G

Kiedy wreszcie udało mu się dojść do siebie, Nicholas podniósł się z sań i ruszył na poszukiwania choinki. Chwilę rozglądał się za Timem, ale kuzyna nigdzie nie było widać, więc po prostu zaczął robić to, po co przyszedł. I już nawet znalazł ładny okaz, kiedy upatrzona przez niego choinka zrobiła nagle PUF! I zniknęła. Dosłownie. Zostało po niej trochę ciemnego dymu i błękitna łuska. No to już było przegięcie. Nicholas zgarnął pierwsze z brzegu badziewie i poczłapał z powrotem do sań. Był zdegustowany, zniesmaczony i zdecydowanie nie miał ochoty na więcej choinkobrania.

Wynik rzutu kością K6:4
Pole:24+
Wykorzystane skróty: 0/4
Zebrane dobra: ostrokrzew, dużo jemioły, chrust
Zdobyte punkty uratowania świąt 35
Choinka:

Tak jak się Timowi zdawało, koniec trasy minęli, zanim się obejrzeli. Szkoda, że nie nazbierał więcej rzeczy, ale i tak chyba miał niezły wynik.
Kiedy się zatrzymał, zobaczył Nico, ale nie zdążył nawet do niego zakrzyknąć, kiedy drzewo, przed którym stał jego kuzyn, nagle postanowiło zniknąć w kłębach dymu. Oj, Nico nie będzie szczęśliwy z wyniku. Ale w sumie wyścig wygrał, może to go pocieszy.
- Coś ci chyba nie pykło, staruszku z tym iglakiem. - Choć wypowiedź mogła brzmieć na ironie, to ton głosu młodszego Seavera nie brzmiał na rozbawiony. Lubił wygrywać, ale nie kiedy działo się to wyłącznie z powodu pecha przeciwnika.
- Dobra, teraz ja musze jakieś znaleźć. Choć lola, liczę na ciebie.

Wynik rzutu kością K6: 5
Pole: 20
Wykorzystane skróty: 1/4
Zebrane dobra: +1 pkt z historii magii, irga, jemioła, chrust
Zdobyte punkty uratowania świąt 15 + 10 = 25
Choinka:
Lisek: Toto

- Potem porozmawiamy o odpowiednich kolorach, nie myśl sobie! – krzyknęła za nim, bo mimo wszystko nie chciała zostać pochowana w byle czym, co nie przyniosłoby jej ani przyjemności, ani spokoju, ani niczego sensownego. Była pewna, że gdyby tylko jej pogrzeb okazał się porażką i jedną wielką klapą, postanowiłaby wrócić jako duch i pokazać wszystkim, że ona naprawdę nie zamierzała odejść w tak beznadziejny sposób. To nie było bowiem coś dla niej, nic z tego, skoro za życia była królową, musiała być nią również po śmierci, nic innego nie wchodziło w rachubę.
- A może on nie jest taki upiorny? Trzeba będzie się przekonać osobiście – zauważyła jeszcze, ale wątpliwe było, żeby Max w ogóle ją usłyszał, nagle poszedł w długą, prując przed siebie z taką prędkością, że Carly jedynie parsknęła urażona, a następnie sama poprosiła kozła, by przyspieszył. Wyglądało na to, że usłuchał, bo już po chwili również pędzili jak szaleni. Puchonka śmiała się i piszczała, trzymając mocno sań, ale nie chciała zwalniać. Spostrzegła jemiołę na jednym z drzew przed nimi, wystawiła czubek języka, zastanawiając się, jak ją złapać i sięgnęła po różdżkę. Carpe retratcum poszybowało lotem koszącym w tego pięknego pasożyta i już po chwili szarpnęła gałęziami drzewa, wlokąc za sobą jemiołę, która ostatecznie puściła i wpadła w jej ręce. Czy raczej w jej twarz, z powodu czego Toto się wystraszył i schował w koszyku, do którego wrzuciła swoją zdobycz.
- Och, nie ma się czego bać! Zobacz, to jest prawdziwe zwycięstwo, ha! Zaraz dogonimy Maxa – oznajmiła, raz jeszcze zachęcając kozła do dalszego biegu, mając wrażenie, że majaczyły przed nimi światła.

Wynik rzutu kością K6: 6, 5, 6, 6, 5, 4, 3
Pole:  szkółka sosen
Wykorzystane skróty: 2/4
Zebrane dobra: irga, kilka ładnych gałązek jemioły
Zdobyte punkty uratowania świąt 10+5+5=20
Choinka: G

Nicholas słysząc głos kuzyna odwrócił się w jego stronę, patrząc na niego dość morderczym wzrokiem.
- Właśnie pykło, Młody. Bardzo skutecznie pykło. - odpowiedział cierpkim głosem, pochylając się nad czymś niebieskim, co się pojawiło w miejscu po wybuchnietym drzewku. Łuska? Błękitna łuska. Nie miał pojęcia o co tutaj chodzi, ale to wszystko wydało mu się bardzo podejrzane. Ten cały Elge, te chochliki w bibliotece, dziwna pieśń, która słyszał już trzykrotnie, wszystko to sprawiało, że chciał dowiedzieć się na ten temat dużo więcej i nie zamierzał się rozpraszać na kolejne atrakcje.
- Dobra, Tim. Ja muszę coś sprawdzić, do zobaczenia później. A, i nie szukaj choinek w tamtym fyrtlu, jakaś dziwna magia się tam unosi!
To powiedziawszy zgarnął swoje rzeczy i ruszył w stronę rzeki. Bardzo mu się spieszyło do odkrycia, co tam właściwie jest.

Wynik rzutu kością K6:N/D
Pole:24+
Wykorzystane skróty: 0/4
Zebrane dobra: ostrokrzew, dużo jemioły, chrust
Zdobyte punkty uratowania świąt 40
Choinka:G

Miał nadzieję, że jego lisiczka jakoś mu pomoże w wybraniu ładnej choinki. I faktycznie znalazła całkiem fajne drzewko, ale kiedy pewno siebie Tim podszedł do niego, ono zrobiło dokładnie to samo, co poprzednie zrobiło Nicholasowi. Puf, kupa dymu i po kwiatach, tfu, znaczy po drzewku. Tylko jakaś niebieska łuska. Lekko ogłuszony gryfon schował ową łuskę do kieszeni, tak na wszelki wypadek, może przyniesie mu szczęście później.
- W tym fyrtlu? - Gryfon niezbyt głośno, za to z lekkim śmiechem zawołał za odchodzącym kuzynem. Jako że czas się kończył, porwał pierwszego iglaka z brzegu i zapakował go do sań.
- Musi wystarczyć, choć Lola, wracamy.

/ZT

Wynik rzutu kością K6: 2
Pole: szkółka
Wykorzystane skróty: 1/4
Zebrane dobra:  irga x2
Zdobyte punkty uratowania świąt 30
Choinka: B


-Dostaniesz taką we wszystkich kolorach tęczy. - Obiecał jej, bo była tak barwną postacią, że nie wyobrażał sobie innej opcji. Nie mówiąc już o tym, że w życiu nie pozwoliłby, żeby jej pogrzeb był nudny. O nie, już on by zadbał o to, żeby wszyscy, a szczególnie denatka, bawili się wyjątkowo dobrze.
-A może nie jest. Nie zmienia to faktu, że mam dość tego zawodzenia i chętnie przypierdolę mu w łeb za sam fakt dania mi migreny. - Nie mógł oceniać istoty, której nie znał, ale mógł się irytować na jej poczynania. Nie był to najlepszy początek relacji nawet jeśli Elge był najukochańszą istotą na całym świecie.
Oddzielili się i Max w końcu zrobił sobie przerwę na zatrucie płuc. Palił na spokojnie, ale Carly nigdzie nie było widać. Trochę się nawet zaczął o nią martwić, bo ile można.
-Chodź, poczekamy na nią w choinkach, może już nas gdzieś minęła bokiem. - Powiedział w końcu do Klopsika, ponownie wsiadając na sanie. Nie zajęło mu wiele czasu wjechanie między choinki. Szkółka była dość pokaźna i Max uśmiechnął się do siebie. Uwielbiał te klimaty i zapach zimowych drzewek. Pospacerował między nimi przez chwilę, by ostatecznie stanąć obok wysokiego i smukłego okazu. -Idealna dla mnie, nie sądzisz? - Zaśmiał się nieco. Choinka nie była zbyt okazała, ale Max był pewien, że odpowiednie dekoracje załatwią sprawę. Meatball od razu zabrał się za pomoc w wykopkach i obydwoje w końcu zostali w pełni pochłonięci pracą.

Wynik rzutu kością K6: 3
Pole: 23 - jadę prosto do szkółki
Wykorzystane skróty: 1/4
Zebrane dobra: +1 pkt z historii magii, irga, jemioła, chrust
Zdobyte punkty uratowania świąt 25
Choinka:
Lisek: Toto

Gdyby miała komuś powierzyć przygotowanie swojego pogrzebu, byłby to z pewnością Max. Solberg doskonale wiedział, jaka była i że nie znosiła wszystkiego, co zwyczajne, tak więc mogłaby powierzyć mu tę niesamowicie istotną misję. Była przekonana, że udźwignąłby ją bez większych problemów, tworząc dzieło co najmniej spektakularne. Nie ulegało jednak wątpliwości, że tak naprawdę nie chciała na razie żegnać się z tym światem, czując się w nim całkowicie dobrze i chcąc z niego skorzystać jeszcze mocniej, jeszcze więcej, jeszcze intensywniej. Zdołała jeszcze coś wspomnieć o Elge, ale później rozdzielili się całkiem z Maxem, więc chciała korzystać w pełni z tej wolności i zbierać, co się dało. Z jemiołą poszło jej fantastycznie, ale już po chwili utknęła w sposób iście problematyczny, bo coś oblepiło jej twarz!
- Mndjasad – wybełkotała, nie umiejąc złapać tchu, a gdy w końcu się z tego wyrwała, a Toto piszcząc skoczył, by jakoś jej pomóc, znajdowali się pod płotem okalającym szkółkę sosen. Carly dyszała, jak smok, starając się jakoś objąć rozumem to, co się wydarzyło i w końcu uniosła w górę rękę, wygrażając w powietrzu pięścią. – Już ja ci tam, ty… ty…! MAX! Musimy znaleźć tego dziada – mamrotała, gramoląc się z sań, chcąc zabrać choinkę i ruszyć na poszukiwania tego niszczyciela świąt, który faktycznie próbował zrobić im krzywdę i z nimi walczył, jakby był nienormalny.
- Toto, idziemy znaleźć choinkę. Ładną, oczywiście! – zakomunikowała, ale zanim udało się im ruszyć dalej, dostrzegła Maxa. Pomachała do niej, a Toto spojrzał na niego niepewnie, poruszając się równie nieskładnie, by w końcu spojrzeć ponownie na Carly. – No co? Szukasz jakichś tajemnic, tak? Hm, o co możesz chcieć zapytać? Jakie lubi ciastka? Nie? Hm, a ty co lubisz… Historię? Blisko? Tak się kręcisz… Bo ja wiem… Eeee… wróżby? Karty? Runy? Runy?! Ej, Max, jaka jest twoja ulubiona runa? – rzuciła, patrząc na przyjaciela, pokazując mu, że to coś, co chciał wiedzieć Toto.

Wynik rzutu kością K6: 3
   Pole: 19
   Wykorzystane skróty: x/4
   Zebrane dobra: 5 szyszek
   Zdobyte punkty uratowania świąt 5
   Choinka:
   Lisek: Nugget

Jechałem cały czas dalej i dalej i droga zaczynała mi się już niesamowicie dłużyć. Czy ja kiedykolwiek dojadę do tej szkółki sosen? Chociaż tyle, że po drodze nie zatrzymywałem się w tej szopie więc może niebawem tam dojadę.
Nagle skręciliśmy z drogi. Co się stało? Zauważyłem, że kozioł ciągnie w stronę dorodnego ostrokrzewu a mój "genialny" lis jak najbardziej mu towarzyszy biegnąc obok. Nim zdążyłem się obejrzeć oba zwierzęta dopadły do rośliny i zaczęły jej jeść kalecząc sobie przy okazji języki. Na szczęście mój donośny krzyk oraz ból sprawiły, że szybko zaprzestały tej czynności zanim stała im się poważna krzywda. Otarłem pot z czoła i na szczęście mogłem ruszyć dalej.

Wynik rzutu kością K6: 6
Pole: 6
Wykorzystane skróty: 0/4
Zebrane dobra: irga
Zdobyte punkty uratowania świąt 10 pkt
Choinka: —

Cisza.
Cisza mknęła przez prastary las, niosąc w sobie zadumę nad tym miejscem przepełnionym oszałamiającą magią. Chociaż ostatnio jego zmysły były wiecznie przytępione przez alkohol, nadal wyczuwał, że jest tu coś elektryzującego w powietrzu lub tajemniczego, nie wiedziało się jednak czy w dobrym tego znaczeniu. Nie za bardzo podobało mu się powożenie saniami. Kozły jednak się niecierpliwiły, stukając kopytami o zamarzniętą ziemie. Dzwonki na ich brodach wydobywały z siebie melodie, która oznaczała tylko jedno - czas do drogi.
— No to wsio wio po choinkę. - Powiedział do siebie, pakując się na sanie, sprawdzając, czy Bandit wskakuje tuż za nim.
Ruszyli w ciszy, chociaż już sam początek drogi wydawał się naprawdę ciężki. Sądził, że wystarczy usiąść, sięgnąć po uzdę i poganiać kozły, a to wychodziło na to, że trzeba było mieć doświadczenie. Zwierzę nagle zeszło z drogi widocznie głodne, bo sięgało po jakiś czerwony krzak.
— Ej, ej co ty tam żresz. Zostaw to. - Nawoływanie i usilne prośby Marcusa nic nie dawały. — Kozioł błagam, zlituj się. - Mężczyzna zszedł z sań i był skory złapać kozła za łeb, ale okazało się, że Bandit już kalamburując Deverillowi przed nosem, oświadczył, że właśnie znaleźli irgę, a to przydatne. Za pomocą różdżki wrzucił część na sanie i ruszyli w dalszą podróż.

Wynik rzutu kością K6: 5, 2
   Pole: 24
   Wykorzystane skróty: x/4
   Zebrane dobra: 5 szyszek + trochę więcej szyszek
   Zdobyte punkty uratowania świąt 10-5+5=10
   Choinka:
   Lisek: Nugget

W końcu udało mi się nieco przyspieszyć tempo sań. Nawet kozioł nie potrzebował zbyt częstego ponaglania jakby wyczuł, że zbliżamy się do celu naszej podróży ochotnie podjął szybsze tempo. Już w oddali widziałem szkółkę kiedy usłyszałem trzask pod płozami sań. Zatrzymałem je przestraszony, że uszkodziłem któryś z elementów sań i wtedy zobaczyłem, że po prostu wpakowałem się na szyszki, które mogłem przecież wykorzystać do ozdób. Zabrałem się do zbierania ich i część udało mi się na szczęście uratować. Położyłem je na saniach obok już wcześniej zebranych ozdób i ruszyłem w stronę szkółki, która już majaczyła się w oddali.

Wynik rzutu kością K6: 3 → 6
Pole: 3
Wykorzystane skróty: 0/4
Zebrane dobra: Gigaostrokrzew
Zdobyte punkty uratowania świąt 15
Choinka: -
Lisek: Coco & Loco - oszołomy

Odnosiła już wrażenie, że od momentu poznania tej pary świrów minęły już całe wieki, a ona sama zdążyła dowiedzieć się wszystkiego o nich, ich zachowaniach i naturze ich niemądrych pomysłów. Zdecydowanie zbyt pełni energii, wiecznie głodni wrażeń i spragnieni przygód. Momentami wydawało się, że potrafili być w kilku miejscach naraz, w każdym z nich szukając guza, zarażając entuzjazmem i wywołując uśmiechy na twarzach gapiów. Ibisz i Linda? Prawie!
Nazywali się Coco i Loco, byli rodzeństwem lisich szczeniąt i od rana do wieczora trzymało się ich szaleństwo - przerywane tylko momentami, gdy padali, jak muchy po dłuższych psotach i bieganinie. Gdyby Carrigan była choć minimalnie mniej zaznajomiona z ich zwierzęcą naturą, pewnie zdążyłaby się już nabawić nerwicy, PTSD, czy innej telepawki. Ale nic z tego, bo w towarzystwie stworzeń radziła sobie równie zgrabnie, co przy zdejmowaniu magicznych pułapek, uroków i klątw. Teraz znów było blisko katastrofy, bo te małe ciołki postanowiły przywitać się z kimś nieznajomym poprzez wdrapanie mu się po nogawkach i kurtce na plecy. Bardzo niemądrze, ale jakże do przewidzenia.
- Coco, Loco! Do mnie! - na szczęście oba liski całkiem przyzwoicie się odwoływały, co w kryzysowych sytuacjach bardzo pomagało w funkcjonowaniu i jakimkolwiek wprowadzaniu porządku do niesionego przez białe diabły chaosu. Choć trudno byłoby długoterminowo wybić im z głów plany co do wycieczek na cudzych barkach, tym razem sobie to przedsięwzięcie odpuściły, a zamiast tego zaczęły biegać w kółko za sobą nawzajem, dzięki czemu Rin miała chwilę czasu na krótką wymianę zdań ze spotkaną osobą.
- Przepraszam za te łazęgi. Dzisiaj wyjątkowo je nosi. Chyba czują, co je czeka. - a czekała je przecież przeprawa sankami przez las i związane z tym draki, wypadki i dziwy. Oczywiście, że na to wszystko rozpierały je emocje i energia. Jakby na potwierdzenie jej słów polarne liski postanowiły podokuczać kozłom z sanek - jeden uczepił się dzwonka wiszącego pod brodą zwierzęcia, drugi wgryzł się w jemiołę zdobiącą uprząż. Dom wariatów. Jedźmy już!
- Sosenki wzywają. - choć wolałaby więcej czasu na przedstawienie się i poczynienie godnych rodu Carriganów grzeczności, teraz jedynie uśmiechnęła się przepraszająco w stronę zaczepionej przez przypadek osoby i wgramoliła się do sanek, nim te pędem ruszyły przed siebie. Wkrótce zresztą została za swoje zaniedbanie zasad okrutnie skrzywdzona, gdy o dłoń zahaczyły jej, jak się finalnie okazało, liście najpewniej najpotężniejszego ostrokrzewu, jaki spotkały ludzkie oczy. Musiała się zatem zatrzymać, sprawnie opatrzyć uszczerbek na zdrowiu, a na koniec również pędem zabrać ze sobą to wielkie roślinne trofeum.

@Ricky McGill