Co postać ma na sobie: granatowe skarpetki w srebrne kruczki, czarne majtaski i biustonosz, przetarte jeansy, t-shirt z logo Abraxanu, czarna bluza Srok z Montrose
Karty: 3, 5, 4
Kombinacja: zobaczym
Dodatkowy efekt: F D na dorzucie, ale i tak kissu kissu Fillinu
Inne: przesiadam się między Fillina i Keyirę

Zerknęła jedynie na Maxa, gdy ten jedynie stwierdził, że przeszczep raczej się udał. No jak słychać tak, a efekty były iście anielskie jak zauważył Ó Caellachain. Idealnie nadawała się do śpiewania kołysanek dla dzieci. Najlepiej jeszcze po niemiecku. Albo łacinie. To zdecydowanie byłby niezwykle ciekawy efekt.
- Danke schön, Junge - podziękowała jeszcze Irlandczykowi, który podał jej drineczka. Może powinna częściej używać niemieckiego. Tak ładnie się komponował z tonem i brzmieniem jej głosu. Ludzie z pewnością to docenią.
Chwilowo skupiła się jedynie na siorbnięciu alkoholowej bomby i dorzuceniu do stosika swoich galeonów. Kiedy przyszła pora na to, by zmienić się z Darkiem na miejsca, jedynie skinęła mu głową i usadowiła się między Fillinem, a Keyirą.
- Jeśli chcesz to możemy spróbować. Chociaż nie wiem jaki będzie efekt - odpowiedziała na propozycję zabawy transmutacją. Akurat Fillinowi ufała na tyle, by pozwolić mu na podobny zabieg. No i jakby coś poszło nie tak to można takie coś łatwo odkręcić odpowiednim zaklęciem.
Wszystko tylko po to, by po chwili zrzucić z siebie bluzę, bo jak się okazało dobrane karty jednak nie bardzo chciały z nią współpracować. Za to jednak komuś innemu przypasowały one zdecydowanie za bardzo. Zerknęła jedynie na Fillina, który oparł o nią swoją głowę i uśmiechnęła się na ten widok.
- Poszczęściło ci się, co? - spytała jedynie i odwracając nieco własną głowę, aby złożyć krótki pocałunek na włosach Ślizgona.
Sama nie wiedziała czemu to zawdzięczała, ale od nowego rozdania kart coś wyraźnie ciągnęło ją do bruneta. Czy ten cholernik dolał jej amortencji do drinka? Nie miała pojęcia, ale z pewnością coś to było. Zresztą nie było czasu by się nad tym zastanawiać, bo cały czas coś się działo. Podziwiała jedynie jak pięknie Dareczek przytula się do Boyda za co dostaje w mordę, Julka rzuciła sucharem, a Keyira w całej swej uprzejmości rzuciła Accio na przyniesiony popcorn. Na chwilę pochyliła się bardziej w stronę Ślizgonki, gdy ta postanowiła jej coś przekazać konspiracyjnym szeptem. I naprawdę nie wiedziała o co chodzi. Była zbyt czystokrwista, by wyłapać nawiązanie do słynnej serii mugolskich filmów, z którymi miała naprawdę niewielką styczność.
-Wybacz Key, ale raczej średnio mnie jara daddy kink - odpowiedziała jej ściszonym szeptem po czym dodała równie cicho - Chociaż…
Przygryzła dolną wargę, postanawiając jednak zamilknąć. Nope. Shercliffe zdecydowanie nie musiała wiedzieć o tym, że jej osobisty ojciec był jedną z osób, do których bezwstydnie mogłaby się zwrócić per daddy. Tak jak tego gdzie umieściłaby go w rozgrywce Fuck Marry Kill. To byłoby po prostu niezręczne.

Co postać ma na sobie: czarne rurki, koszulka, czarny golf, skarpetki, bokserki;
Karty: 1,4,5
Kombinacja: bezgłowy nick
Dodatkowy efekt: G
Inne: możesz zignorować dowolny efekt w tej lub następnej turze.

Uśmiecham się miło do Violi, która najwyraźniej była tak zachwycona faktem, że zrobiłem jej drinka, że aż zamieniła się miejscami z Darkiem, żeby być bliżej mnie. - Dobra, to po tej turze sprawdzimy - mówię o zaklęciu, bo póki co łapię swoje karty. Ku swojemu zdziwieniu - wygrywam i zgarniam z radością całą pulę. - Przerzucam się z qudditcha na barona - oznajmiam chociaż ledwo jedno rozdanie minęło. Nie wiem co mnie tchnęło, ale z radości aż kładę głowę na ramieniu Violi obok. Co jeszcze bardziej mnie dziwi, ta zamiast zdegustowanego spojrzenia, całuje mnie po moich elegancko ułożonych włosach. Podnoszę głowę, by z rozbawiony uśmiechnąć się do Krukonki. - No, świetna ze mnie partia - mówię wesoło.
Podczas tego rozdania stwierdzam też, że przesiadka wynikła z tego, że chyba Shaw również chciał być po porostu bliżej mojego ziomka; ponieważ wcześniej byłem dość mocno skupiony na kartach, nie byłem do końca świadomy co robią inne osoby i nie zwróciłem uwagi na dziwny wzrok Krukona w kierunku Boyda, dopóki nie słyszę zadanego przez Darrena pytania. Ze zdziwieniem podnoszę wzrok na chłopaka, który momentalnie dostaje od Boyda za swoje zachowanie. Prycham rozbawiony, popijając drineczka, a mój przyjaciel w znacznie lepszym nastroju niż ostatnio nawet nie pogniewał się specjalnie na te zaloty. Podsuwam też swoją szklankę, żeby i mi dolał drinka, skoro już tam tak hojnie rozlewał.
- Dobra, bo twoje mamrotanie nie jest takie ciche jak ci się wydaje. Dajesz spróbujemy, póki nie wypiłem za wiele - mówię z powrotem do Strauss i wyciągam różdżkę. W sumie jestem całkiem przekonany, że eksperyment się uda. - Diversis Voce - wypowiadam zaklęcie, dołączając do tego odpowiedni ruch, wpatrzony w Krukonkę. - I jak? Powiedz coś - mówię równocześnie ciągnąć karty, które dostałem i automatycznie rzucając pieniądze do puli, nie przejmując się tym co mam na ręce.

Druga tura: 5,6,1 i F i ignoruję literkę F od razu mówię, bo mogę z poprzedniej tury! :)))

Co postać ma na sobie: tradycyjnie bielizna (gatki, skarpety), ciemne dżinsy, T-shirt
Karty 2 tura: 1,2,3
Kombinacja:Dwie pary - Patrzą komuś w cycki, ale przez efekt literki to ignoruję
Dodatkowy efekt: A - Mogę przerzucić jedną kostkę

Inne: -

Gra rozpoczęła się dokładnie tak, jak się tego spodziewał. Już na wstępie musiał oddać swoją koszulkę, co mógł przewidzieć, jak tylko dostał swoje karty. Z tamtego układu ciężko było wyczarować cokolwiek lepszego niż te dwie pary, które uzyskał. W czasie, gdy inni zajmowali się wpatrywaniem w cudze dekolty, Max siedział przyssany do butelki Ognistej i dyskretnie słuchał wymiany zdań między Violą i Filinem. Musiał się zgodzić, że przyciemnione igloo mogło wzbudzać podejrzenia, choć zastanawiał się ile tak naprawdę osób łazi i zagląda ludziom do wnętrz. Szczególnie, że ferie jednak już trochę trwały.
Przyjął kolejne rozdanie, spoglądając na otrzymaną kombinację. No ta zapowiadała się już dużo lepiej, co Solberg musiał przyznać w duchu, nim beznamiętnie zakrył karty przed sobą.

Co postać ma na sobie: gacie skarpety koszulka dresik bluza
Karty: 2 3 5 4 6
Kombinacja: mam grubego mnicha
Dodatkowy efekt: E
Inne: odzyskuję bluzę


W tej rundzie wyjątkowo mu się poszczęściło, czy to obmacanie przez Darka sprawiło, że jego karciany los się odmienił, czy może fakt, że to właśnie zakochany w nim po uszy kolega losował kolejne karty i sprytnie wyjął akurat takie, by zapewnić Bodziowi zwycięstwo? Nie wiadomo jaka była przyczyna, ale ważne że udało mu się uzyskać bardzo lukratywną kombinację. - Mam Grubego Mnicha - oświadczył zadowolony, zgarniając przy okazji nie tylko ogromną pulę galeonów, ale i swoją bluzę utraconą w poprzedniej rundzie, bo dzięki kartom otrzymał taki przywilej i zamierzał z niego skorzystać, póki mógł. Oprócz tego nagle poczuł przemożną ochotę wyznania komuś swoich uczuć, no po prostu nie mógł się powstrzymać, zresztą, nie miał zamiaru. - Kurwa, Fillin, kocham cię jak brata i nie mógłbym żyć bez ciebie - oznajmił, nagle bardzo wzruszony, z przejęciem obejmując i klepiąc ziomka po plecach. - Oddam ci całą moją wygraną w tej grze. Znaczy i tak bym ci oddał, bo ci wiszę jakiś gruby hajs, ale zrobiłbym to i bez przymusu, tylko z miłości - zadeklarował na koniec, spojrzał na Fillina z gorącym, acz platonicznym uczuciem w oczach i odsunął się wreszcie na swoje miejsce, gotów na dalszą grę.

runda 3: 1 6 4 B

Co postać ma na sobie: Skarpy, gacie, biustonosz, biały t-shirt Ramones, czarne legginsy, za duża hoodie Harpii
Karty: 4,4,5 (trzecia runda)
Kombinacja: bezgłowy nick (poprzednia runda)
Dodatkowy efekt: C Tracę 5G
Inne: -

Ramię Solberga, w przeciwieństwie do tego Boydowego, zdawało się najmiększą rzeczą na świecie, zaraz po serduszku puchona i własnym łóżku po tygodniu spędzonym za domem. Kiedy więc tylko zmroczyło ją zmęczenie i gorąc panujący w igloo, chcąc ni echcąc, oparła się ponownie o Ślizgona. Odetchnęła głęboko, z ulgą, jakby szykując się do snu i obserwowała wydarzenia, coraz dziwniejsze i dziwniejsze. Boyd szybko stracił zainteresowanie jej dekoltem na rzecz twarzy Darrena, któremu to elegancko wyjebał prosto w nos. Wąskie oczy Krukonki rozszerzyły się momentalnie, a usta otworzyła w niemym zdziwieniu. Powinna zareagować? A może nie? Na szczęście sam Bodzio ogarnął się w miarę szybko i zakopał, a właściwie zatopił topór wojenny szklanką ognistej. Choć karty na ręce miała przyzwoite i nawet udało jej się uzyskać ten układ, co ostatnio, tym razem szczęścia miała nieco mniej i okazało się, że bezgłowy nick nie uchronił jej przed utratą garderoby. Zdjęła więc koszulkę, ale szybko zamieniła ją na bluzę Harpii, którą oddała jej Keyka. Wciąż była więc względnie ubrana, co ją wyjątkowo cieszyło. Pech chciał, że przy zakładaniu hoodie, wyleciało jej z kieszeni pięć galeonów, ale był to jej najmniejszy problem. Większym było gastro, które ją dopadło.

- Przepraszam na chwilę – rzuciła krótko, po czym poszła po plecak i wygrzebała z niego dużą paczkę chipsów, do których się dorwała jak Solberg do pierwszej lepszej gryfonki.

Kiedy już wszyscy przegrani pozbyli się części garderoby, mogła w końcu wcielić się w krupierkę. Całkiem płynnie i szybko potasowała talię i rozdała karty uczestnikom zabawy. Miała nadzieję, że w tej rundzie będzie miała nieco więcej szczęścia.

Co postać ma na sobie: tradycyjnie bielizna (gatki, skarpety), ciemne dżinsy, T-shirt
Karty tura 3: 3,5,1
Kombinacja tura 2: Nick
Dodatkowy efekt: tura 3: I - Rozbieram kogoś zaklęciem
Inne:Tulam się do Brooks

Widać druga runda była dużo lepsza dla ślizgona, bo nie tylko zdołał zachować część garderoby, ale i dostał najaraną Brooks na swoje ramię. Z automatu dał jej przyjacielskiego buziaka w czubek głowy, po czym sam oparł się na niej. Czuł, jak dość spora dawka alkoholu, dość szybko przyjęta przez jego organizm, zaczyna dawać o sobie znać. Wsłuchał się w Boydowe wyznanie w kierunku Filina, nie mogąc powstrzymać się od szerokiego uśmiechu. To duo było chyba naprawdę nierozerwalne i choć Max raczej nie do końca mógł powiedzieć, że ich kocha, to potrafił zrozumieć relację, jaka ich łączyła. Z zaciekawieniem czekał na efekty zaklęcia, wystosowanego na struny głosowe Violi. Może starszemu ślizgonowi udałoby się znieść choć na chwilę ten przecudowny efekt wokalisty death metalu. Na ten moment jednak wszyscy pozostawali dość poubierani, co nie umknęło jego uwadze. Zamiast tego leciały miłosne wyznania, których to Solberg na pewno się nie spodziewał. Uśmiechnął się pod nosem, po czym bez pytania poczęstował się zgarniętymi przez Brooks przekąskami. Pierwsze niezdrowe żarcie od miesięcy wyglądało jak miniaturowy sukces, czego nie mógł powiedzieć o kolejnych kartach, które trafiły do jego rąk.

Co postać ma na sobie: skarpetki; gacie; biustonosz; czarne jeansy; luźna koszulka; oversizowy kardigan
Karty: 4 3 2
Kombinacja: para
Dodatkowy efekt: E — odzyskuję element garderoby.
Inne: tracę 5G

Zawahanie w głosie Strauss rozbawiło ją tylko jeszcze mocniej, choć postanowiła częściowo ukryć grymas za pomocą kolejnej garści popcornu. Wrzuciła je sobie do ust, oblizała palce i kiwając głową podchwyciła spojrzenie Krukonki. Ostatecznie posłała jej jednak znaczący uśmieszek, decydując się skupić na przypadkowo poruszonym temacie, zamiast na faktycznym znaczeniu propozycji, której Viola po prostu nie załapała. Shercliffe nie oczekiwała jednak, że tak się stanie.
— Powiedzmy, że ci wierzę, bo nie znamy się na tyle, żebym mogła bezwstydnie pociągnąć cię za język — mruknęła, odkładając paczkę na bok. Zamiast niej chwyciła kubek i upiła drobny łyk, mrugając do dziewczyny zaczepnie.
Zaraz potem uwagę Keyiry przykuły gorące wyznania Boyda, który zdawał się tego wieczoru bawić całkiem nieźle. Zresztą, nie tylko on... Spora część towarzystwa, nawet biorąc pod uwagę dzikie incydenty, zdawała się być w dobrym nastroju, który ostatecznie udzielił się także jej. Nawet jeśli karty nieszczególnie jej sprzyjały, dublując kombinację z poprzedniej tury, a tym samym zapewniając jej miejsce w najgorszej czwórce. Na szczęście, dzięki przychylności losu, nie musiała zdejmować z siebie nic więcej. Dało jej to maleńką nadzieję na to, że może w następnym rozdaniu pójdzie jej lepiej.
Zerknęła na swoje karty i dorzuciła kolejne pięć galeonów do puli, bo mimo wszystko miała szansę na jakiś lepszy wynik, a nawet jeśli nie...
Walić to.
— Chyba przynosisz mi dziś pecha — mruknęła, utkwiwszy rozbawione spojrzenie w Darrenie i posłała mu kolejnego buziaka. Czy miała szansę przekupić w ten sposób los?


trzecia tura: 1 2 6, B

@Fillin Ó Cealláchain, @Boyd Callahan, @Maximilian Felix Solberg, @Julia Brooks, @Violetta Strauss, @Darren Shaw

Co postać ma na sobie: granatowe skarpetki w srebrne kruczki, czarne majtaski i biustonosz, przetarte jeansy, t-shirt z logo Abraxanu, czarna bluza Srok z Montrose
Karty: 3, 5, 4
Kombinacja: chwilowo para
Dodatkowy efekt: F C na dorzucie, ale i tak będzie *klik*
Inne: wtul w Fillina i buziaczek posłany Julce, bo mi Key nie zabroni c:

No jak mogłaby się oprzeć takiej partii? Tego jednak już nie powiedziała a jedynie uśmiechnęła się do Ślizgona, który najwyraźniej był niezwykle zadowolony z tego wszystkiego. Uroczy. Choć zapewne wcześniej by tego o nim nie pomyślała. Najwyraźniej drink ją za mocno sieknął czy coś w tym stylu. Wszystko było możliwe w czarodziejskim świecie.
- Uwierz, że nie miałabym nic przeciwko ciągnięciu za język... Ale to może po kilku drinkach - odparła równie zaczepnie na słowa siedzącej po jej drugiej stronie dziewczyny, wykradając jej jeszcze jedną garść popcornu, która idealnie się komponowała ze smakiem alkoholu. A jak prawdziwe gastro wejdzie to pewnie już to będzie dla niej uczta na miarę pięciogwiazdkowej francuskiej kuchni.
Zaraz jednak ponownie wróciła spojrzeniem do Fillina, który postanowił użyć na niej obiecanego wcześniej zaklęcia. Zdecydowanie nie było to przyjemne uczucie. Bawiła się transmutacją niezliczoną ilość razy, ale ten był wyjątkowo nieprzyjemny. W końcu jednak odchrząknęła i na wyraźną prośbę Irlandczyka postanowiła coś powiedzieć.
- Hit me baby one more time? - linijka tekstu z piosenki Britney Bitsch była pierwszą rzeczą, która przyszła jej na myśl. Zaraz jednak ściągnęła brwi w wyraźnie konsternacji, słysząc, że może i jej głos brzmiał jakby był nieco wyższy, ale wciąż nie wyzbył się pewnej chrypki, która była w nim obecna. - Chyba po prostu chwilowo struny głosowe nie wykształciły się tak dobrze, by móc je swobodnie przemieniać w dowolny sposób.
Bo zapewne wyolbrzymienie pierwotnego efektu byłoby możliwe, ale w drugą stronę to już nie bardzo.
Nie chciała jednak wdawać się w dysputy edukacyjne, bo zamiast tego miała przed sobą karty, które może i dawały jej bardzo dobry układ, ale zdecydowanie nie były tak dobre jak te Bodzia, który zgarnął wszystkie galeońce. I dobrze. W sumie nie było jej żal. Najważniejsze, że nie musiała niczego z siebie zrzucać, co miało świadczyć o jej sukcesie.
W całej tej ekscytacji tym razem to ona oparła swoją głowę o ramię Fillina z rozanielonym uśmiechem i sięgając po nowo rozdane karty, spojrzała jeszcze w stronę siedzącej naprzeciwko niej Julii, która pozbyła się już części swojego ubrania.
- Hej Brooks - zawołała do niej po czym, przyłożywszy szybko otwartą dłoń do ust, posłała jej w powietrzu soczystego buziaczka. - Masz na szczęście.

@Fillin Ó Cealláchain @Julia Brooks @Keyira Shercliffe

Co postać ma na sobie: czarne rurki, koszulka, czarny golf, skarpetki, bokserki;
Karty: 5,6,1
Kombinacja: 2 dwojki
Dodatkowy efekt: ignoruje z poprzedniej rundy
Inne: gapię się na "cycki" Maxia

Krzywię się lekko kiedy widzę, że moje zaklęcie nie poskutkowało perfekcyjnie i kiwam głową na usprawiedliwienie Violetty, chociaż w duchu sobie myślę, że gdybym był jeszcze lepszy z transmutacji, na pewno by zadziałało. Po chwili następuje jednak kolejne zagranie, w trakcie którego spektakularnie przegrywam i ściągam z siebie golifk. W międzyczasie teraz ja nie mogę oderwać wzrok od Maxa. Całe szczęście, że patrzę na jego klatę a nie na twarz, bo wprowadziłoby to nas obydwu w jeszcze większe zakłopotanie, niż kiedy po prostu gapię się na jego koszulkę. Nie mam pojęcia dlaczego, ale nie mogę oderwać od niego wzroku. Dopiero kiedy kończy się runda, a Boyd wygrywa udaje mi się tego zaprzestać. Turę wygrał Boyd (więc prawie jakbym to był ja i tak płacę ostatnio większość jego wydatków), a ten jest najwyraźniej tak szczęśliwy, że aż musi mi wyznać swoją nieustającą miłość do mnie. Z lekkim zaskoczeniem patrzę na przyjaciela, że wybrał sobie taki moment. Jednak mimo to klepię go po ramieniu i kiwam głową. - Dzięki mordo, też cię kocham - odpowiadam nadal zdziwiony, szczerze odpowiadając na braterską miłość wyrażoną od przyjaciela. Dziewczyny bezsensownie wymieniają się ubraniami, a Brooks rozdaje kolejne karty. Mam wrażenie, że coś pomieszała, bo mam dokładnie takie same karty, ale nie zamierzam nic mówić, jedynie rzucając do puli swoje galeony.
W międzyczasie teraz nagle Viola kładzie się na mnie z uśmiechem, a ja muszę przyznać, że nie wiem czy to kwestia kart czy drinków, czy może po prostu wcześniej byłem ślepy na jej niesamowity seksapil, ale z każdą minutą spędzoną na tej grze, wydaje mi się być coraz bardziej atrakcyjna. Na tyle, że zarzucam rękę na dziewczynę, by obejmować ją niefrasobliwie. Odwracam się w kierunku leżącej na mnie Krukonki. - Szybko, musisz mnie pocałować na szczęście, żebym znowu wygrał - oznajmiam jakby od tego zależało moje życie i pochylam się by lekko cmoknąć usta Violki; po prostu nie mogłem powstrzymać tego gestu, kiedy dziewczyna tak ponętnie leżała sobie na mnie.


Druga tura: 5,6,1 i B-->6 (kocham Violke ofc)

Co postać ma na sobie: gacie skarpety koszulka dresik bluza
Karty:1 6 4
Kombinacja:
Dodatkowy efekt: B
Inne: kocham Julkę cz.2


Zerknął nieco niepewnie na Julkę, gdy ta skończyła wpierdalać czipsy i zabrała się za tasowanie i ponowne rozdawanie kart, bo wszystko wskazywało na to, że jest zbyt spizgana żeby policzyć do trzech - okazało się jednak, że poradziła sobie naprawdę spektakularnie, nawet jeśli na wstępie dzięki jej rozdaniu trafiły mu się karty nie wskazujące na to, że będzie z nich jakaś kombinacja; nie zastanawiał się jednak długo i nie miał zamiaru pasować, więc zaraz dorzucił galeony na kupkę, to znaczy szturchnął Fillina, by ten zrobił to za niego. A kiedy ponownie jakoś spojrzał na Julkę, to jakby zobaczył jej oblicze na nowo i nagle odkrył, że o kurwa, jaka ona zajebista, jednak strasznie mu się podoba i totalnie bez sensu nagadał Fredce, że wcale nie ma zamiaru jej wyrywać. Co za rollercoaster emocji, co za nagły poryw serca... albo niekoniecznie serca! Szkoda tylko, że siedziała tak daleko, może jakby siedziała bliżej, to by ją jakoś zaczepił subtelnie, dwuznacznie, żeby okazać zainteresowanie jej towarzystwem tej nocy? Naprawdę nie mógł się powstrzymać, nawet próbował wyciągać rękę, ale nie sięgał. Szturchnął więc w istnej desperacji Darka i poprosił dyskretnie: - E, ej, weź tam zalotnie smyrnij Julkę po kolanku, co? Tak w moim imieniu, okej?

Kolejne chipsy szybko znikały w ustach Brooks, które w tym momencie pracowały, jak zgniatarka śmieci w Gwieździe Śmierci. A że nie wyglądała przy tym najładniej? Kto by się tym przejmował. Gdy to pałaszowania dołączył jeszcze Max, to zawartość opakowania zniknęła, nim ktokolwiek zdołał chociaż pomyśleć, żeby się poczęstować.
Gra trwała w najlepsze i wśród zgromadzonych zdawały się nawiązywać ciche, romantyczne sojusze. Tak jak między Darrenem i Bodziem, który to znów szturchał biednego prefekta swoją tytanową łapą, szepcząc mu coś czule do uszka. Krukonka odłożyła pustą paczkę gdzieś z boku i wciąż wtulona w pijaniutkiego Solberga, chwyciła talię kart i dołożyła dwie ostatnie karty. Szczęście je tym razem dopisało. I choć zgredek nie był najsilniejszym z możliwych układów, to cała reszta miała tak gówniane karty, że cała pula trafiła w jej chytre łapki. Za taki sukces postanowiła nagrodzić pięcioma galeonami zwyciężczynię tego rozdania, czyli samą siebie.

- Gratuluję, moja pani – powiedziała do siebie cicho, gładząc się przy tym po dłoni, a potem dodała, dużo niższym tonem – A dziękuję, złotko. Nie tylko do tasowania mam szybkie paluszki, if you know what i mean.

Cóż, zjarana Brooks to była najwyraźniej inna rzeczywistość, bowiem wydawało się, że równie dobrze bawi się w swoim własnym towarzystwie.

Co postać ma na sobie:  bielizna (gatki, skarpety), ciemne dżinsy, T-shirt
Karty tura 4: 2,6,2
Kombinacja: para
Dodatkowy efekt: F (następna tura)
Inne:

Nie sposób było nie zauważyć wzroku Darrena uciekającego w jego stronę. Najebany Max zrobił więc to, co i trzeźwy by uczynił, czyli puścił do Krukona oczko wraz z krótkim Buziakiem w powietrzu. Humor zdecydowanie mu się poprawił i był ciekaw, co zdarzy się dalej. Zauważył jednak jedną jawną niesprawiedliwość.
- Ej, Callahan, to jest rozbierwny baron, nie ubierany! -Walnął pijackim tonem, po czym wziął od Brooks różdżkę i prostym Diffindo pozbawił Boyda bluzy, by szanse nieco się wyrównały. Nieco, bo już chwilę później Max znów musiał oddać część garderoby. Zdjął więc dżinsy, odrzucając je gdzieś na bok i przejął pałeczkę krupiera w tej rundzie. Szybko potasowa talię po czym rozdał każdemu odpowiednią ilość kart, by mogli kontynuować grę. Ze smutkiem zauważył jednak, że jego butelka Ognistej zaczęła świecić pustkami. Uniósł więc Brooksowy patyczek po raz kolejny i przywołał z wanny nową flaszkę, którą od razu otworzył i pociągnął łyka.
-Ktoś spragnion? - Wyciągnął szkło do pozostałych graczy, jak na kulturalnego ślizgona przystało.

Co postać ma na sobie: skarpetki; gacie; biustonosz; czarne jeansy; luźna koszulka; oversizowy kardigan
Karty w trzeciej turze: 1 2 6 1 4
Kombinacja: para
Dodatkowy efekt: B — lecę na Violę.
Inne: tracę 5G

Postanowiła, że będzie trzymać Violę za słowo. Biorąc pod uwagę, jak żałosne wypadały jej kombinacje, skupienie się na pogawędce wydawało jej się o wiele ciekawszym zajęciem niż rozbudzanie w sobie kolejnych nadziei na wygraną. Nie miała pojęcia dlaczego tak ją to bawi, ale posłała Darrenowi kolejnego buziaka tuż po tym, jak zamienił się miejscami z Boydem. Wyglądał na przybitego i zrezygnowanego rozwojem sytuacji.
Niech chłopak ma coś z życia... - przemknęło jej przez myśl. Zaraz potem zerknęła jednak z powrotem na Violę, która wydała jej się nagle o wiele bardziej pociągająca niż jeszcze kilka minut wcześniej. Dopiła alkohol z kubka, czując jak zaschło jej w gardle i zgniotła go gwałtownie w dłoni, obserwując niechętnie, jak Fillin przykleja się do Krukonki. O wiele większym rozczarowaniem, które wzięło się chuj wie skąd, okazała się aprobata Strauss. Shercliffe poderwała się gwałtownie do pionu. W związku z przegraną, zdjęła z siebie jeansy i udała się na krótki spacer do łazienki, by wydobyć z wanny butelkę jabola. Ostatnimi czasy smakował lepiej niż niejedna ognista. Zamiast jednak wrócić na swoje miejsce, zgarnęła rozdane na nowo karty, przemaszerowała półnaga przez igloo i stanęła za Darrenem. Tatuaż węża owinął się wokół jej lewej nogi, a gadzi łeb spoczął na jej udzie, kiedy kucała, by oprzeć łokcie na barkach Krukona.
— Zamień się ze mną miejscem, ptaszyno — mruknęła, podchwytując jego spojrzenie. Skro tak kiepsko szło mu romansowanie z Boydziną, pomyślała, że przy okazji uwolni go od tego przykrego doświadczenia.
Nie miało to oczywiście absolutnie nic wspólnego z tym, że nie chciała siedzieć koło Violetty, skoro tak chętnie łasiła się do kogoś innego.


czwarta tura: 6 3 5, J

@Fillin Ó Cealláchain, @Boyd Callahan, @Maximilian Felix Solberg, @Julia Brooks, @Violetta Strauss, @Darren Shaw

Co postać ma na sobie: granatowe skarpetki w srebrne kruczki, czarne majtaski i biustonosz, przetarte jeansy, t-shirt z logo Abraxanu, czarna bluza Srok z Montrose
Karty: 4, 2, 5
Kombinacja: huh
Dodatkowy efekt: E
Inne: no co ja mogę na tego Fillina, no

Była świadoma tego, że niestety, ale jej struny głosowe tak szybko nie wydobrzeją po tym jak właściwie musiały przejść cały proces rekonstrukcji. Z pewnością nie były przez to tak podatne na wszelkie myki transmutacyjne. A w zasadzie szkoda.
W momencie, kiedy Fillin objął ją ramieniem, przylgnęła jedynie bardziej do chłopaka tym razem pełnoprawnie się w niego wtulając i będąc całkowicie nieświadomą faktu, że jej nagłe ciągoty do Ślizgona działają jedynie siedzącej obok Shercliffe na nerwy. Parsknęła jedynie śmiechem w momencie, gdy usłyszała komentarz Ó Cealláchaina na temat zapewnienia mu wygranej.
Przymknęła oczy, czując jak Irlandczyk niweluje istniejący między nimi dystans jedynie po to, by złączyć ze sobą ich wargi, co spotkało się jedynie z pomrukiem aprobaty ze strony Strauss, która wplotła palce lewej dłoni we włosy chłopaka, by przyciągnąć go do jeszcze jednego pocałunku.
- Na szczęście - szepnęła jeszcze nim wpiła się w jego usta i to wcale nie tak niewinnie.
Przygryzła delikatnie dolną wargę Fillina, chcąc aby ten pozwolił jej na pogłębienie pocałunku, jednocześnie wolną ręką sięgając pod własną koszulkę, aby rozpiąć znajdujący się pod nią stanik. W końcu przegrała tę rundę i musiała coś zdjąć. Czemu więc nie pozbyć się biustonosza starą dobrze znaną metodą? Chwilę to trwało, ale kiedy w końcu udało jej się za ramiączko wyciągnąć ową część garderoby przez rękaw koszulki, rzuciła go gdzieś na bok nie bardzo się tym przejmując. Dopiero po krótkiej chwili zorientowała się, że wylądował on na kolanach Keyiry, która zmieniła się miejscami z Darkiem. Uśmiechnęła się jedynie do niej po czym posłała jej w powietrzu całusa. W końcu czemu nie?
Odsunęła się na chwilę od Fillina po to, by wziąć karty, gdy tylko rozpoczęło się kolejne rozdanie. Naprawdę liczyła na to, że po raz kolejny uśmiechnie się do niej szczęście i nie będzie musiała pozbywać się kolejnej porcji odzieży. Już gdzieś zaginęły jej skarpetki, których nie mogła nigdzie zlokalizować!

@Fillin Ó Cealláchain @Keyira Shercliffe

Co postać ma na sobie: czarne rurki, koszulka, czarny golf, skarpetki, bokserki;
Karty: 5,6,1
Kombinacja: 2 dwojki
Dodatkowy efekt: B-->6
Inne: kocham Viole no

Szczerze mówiąc, przez te magiczne karty (kombinacje? alkohol? nie jestem pewny co tutaj miesza nam w mózgach), nie mogę się specjalnie skupić na samej grze, bo jestem teraz już kompletnie zainteresowany siedzącą obok mnie Violettą, wciąż nie mogąc się nadziwić, jak mogłem nie zauważać wcześniej jej niesamowitego powabu. I czuję aż mi serce rośnie, kiedy orientuję się, że ona również nie jest obojętna wobec moich gorących uczuć! Bo w końcu kiedy tylko muskam jej wargi, ta łapie mnie za włosy by przybliżyć do siebie (nawet nie jęczę nad moją fryzurą) i mruczy słodkie słowa w moje usta, by pogłębić pocałunek. Z zaangażowaniem godnym największego kochanka, oddaję go, również podnosząc rękę, by wpleść palce w jej niesamowite, ciemne włosy. Co tam publiczność wokół nas! Cóż za cudowna gra! Kto by przypuszczał, że znajdę tutaj miłość. I że to będzie Strauss. Aż myślę o miesiącach zmarnowanych z Victorią, kiedy jej koleżanka z drużyn była moją jedyną! Tak ślepy! W międzyczasie Viola bardzo niefrasobliwie zdejmuje stanik, odrzucając go gdzieś i aż zdziwiony odrywam się (z gigantycznym trudem) od jej ust.
- Trzeba było mówić, ja z przyjemnością bym ci pomógł - stwierdzam lekko przygnębiony, że nie zdążyłem uczestniczyć w tym przedsięwzięciu. W moim ferworze nie walki i gry, a miłości do Violki, oczywiście znowu przegrywam; a pijany Max zachowuje się tak, że na chwilę cały zamieram patrząc na Ślizgona, który śmiał podnieść różdżkę na Boyda. Tylko obecność Violi sprawia, że z trudem odrywam wzrok od Solberga, szukam kolanka Strauss, by położyć na nim rękę, kiedy sięgam po drugie rozdanie kart.



Druga tura: 5,1,1 i E

CO POSTAĆ MA NA SOBIE: gacie skarpety koszulka dresik bluza
KARTY: 1 6 4 1 4
KOMBINACJA: 2 PARY
DODATKOWY EFEKT: B
INNE: kocham Julkę wciąż? i gapię się na cyce Fillina


- A na chuj mnie te jedwabniki - burknął do Darka, który poniekąd był dla niego bardzo niemiły i nie pomógł w wyrywaniu Julki, ale jednocześnie uprzejmie zaproponował zamianę miejsc, chociaż wcale nikt go do tego nie zmuszał, no naprawdę, to był dobry ziomek chociaż trochę nieokrzesany momentami! - Dzięki, kurwa, ty to jesteś! - zawołał entuzjastycznie, klepiąc go w ramach podziękowania w ramię i ochoczo przesunął się na miejsce krukońskiego kolegi i chociaż miał ochotę od razu zacząć dobierać się do Julki, to najpierw postanowił jednak coś nonszalancko zagadać. - Hej, też tu grasz w barona? - rzucił do niej, choć wyglądało na to, że dziewczyna jest bardziej zaabsorbowana własnym towarzystwem i zabawianiem się galeonami. Zaaferowany zamianą miejsc i zbliżaniem się do najgorętszej (i wcale nie z powodu zjarania) laski na świecie, nawet nie zauważył, że Solberg kieruje na niego różdżkę, i bardzo dobrze, bo mogłoby wtedy dojść do kolejnych złamań. Po prostu nagle się zorientował, że jego bluza została rozdarta na strzępy. - Kurwa, Solberg, wystarczyło powiedzieć "Alex idzie" to bym sam z gaci wyskoczył, a ty Diffindo mi tu napierdalasz - odpowiedział, udając tylko wielkie oburzenie, bo choć bluza była fajna, to whisky której sobie nie skąpił znieczulała na tyle, że nie przejął się jakoś mocno jej utratą. Po chwili doszło do sprawdzania kart i okazało się, że trafiły mu się dwie pary. Nie tak dobrze, żeby wygrać, ale też nie musiał się już dalej rozbierać, bo nie znalazł się w grupie najgorszych; po rozdaniu nowych kart sięgnął jeszcze po flaszkę oferowaną przez Maxa, żeby sobie łyknąć i kątem oka zahaczył o postać Fillina, aktualnie obściskującego się z Violą (i otarł mentalną łezkę wzruszenia i dumy, że ziomkowi tak szybko się poszczęściło) i po prostu nie mógł oderwać wzroku od jego pięknej sylwetki. Wow, chyba ćwiczył coś na klatę po kryjomu, bo efekty były naprawdę spektakularne, nie chciał jednak przeszkadzać mu w romansach z dziewczyną, więc po prostu podziwiał go w milczeniu.

1 3 2 D

Co postać ma na sobie: majtasy, skarpety, spodnie, bluza, podkoszulek
Karty: 6 1 1
Kombinacja: dwie pary, jeden w prawo
Dodatkowy efekt: A
Inne: -

Co postać ma na sobie: Skarpy, gacie, biustonosz, biały t-shirt Ramones, czarne legginsy, za duża hoodie Harpii
Karty: 2,6,6
Kombinacja:  -
Dodatkowy efekt: I Pozbawiam kogoś części garderoby
Inne: -

Bycie zjaranym na imprezie z rozbieranym pokerem w tle, miało same plusy. Po trawie pomysł pozbawiania się kolejnych części garderoby wydawał się super zabawnym. Gówniane przekąski w postaci smażonych chipsów, smakowały jak wykwintne danie z restauracji posiadającej trzy gwiazki Michelin. Kiepska muzyka punkowa, sącząca się z głośnika, zamieniała się w prawdziwą symfonię, a własne towarzystwo stawało się tym najwłaściwszym. Julia Brooks była właśnie w trakcie gratulowania Bulii Jrooks, kiedy gdzieś z tyłu głowy zabrzęczał jej dobrze znany irlandzki akcent, należący do pewnego Irlandczyka, ex-szwagra Solberga.

Hej, też tu grasz w barona?

- Nie, prowadzę kolumnę sportową w Proroku i będę pisała felieton o kartach – odpowiedziała kompletnie bez sensu, po czym sprzedała Bodziowi przyjacielskiego kuksańca. Pech chciał, że zapomniała o jego nowej łapce, przez co rozwaliła sobie knykcie. – Boże, jaki jesteś twardy. Masz tytanową protezę, czy po prostu cieszysz się na mój widok? – zapytała i nim zdążyła usłyszeć jakąkolwiek odpowiedź, zaczęła śmiać się z własnego żartu. Chwilę wcześniej Solberg przytulił sobie jej różdżkę i pozbawił Gryfona części garderoby za pomocą zaklęcia rozcinającego.

- Kurwa, Solberg! – obruszyła się, zirytowana, co było ciężkie do wyobrażenia, bo do tego momentu była najszczęśliwszą osobą w Skandynawii. – Co ci kiedyś mówiłam? Nigdy nie ruszaj moich trzech rzeczy: miotły, różdżki i szczotki do włosów – upomniała przyjaciela i zabrała mu magiczny patyczek. – A jak już sobie przywłaszczasz czyjąś różdżkę, to chociaż wykaż się kreatywnością, a nie rzucasz jakieś prostackie diffindo. Patrz, jak to się robi.

Drewniany patyczek został skierowany w kierunku Fillina i już po chwili Krukonka kręciła nadgarstkiem, inkantując: - Colovaria Caeruleum! – Bujna czupryna Ślizgona zmieniła kolor na krukońskie indygo, co wywołało u pałkarki kolejny wybuch śmiechu. – Cholera, przepraszam. Pojebały mi się zaklęcia. Incendio! – Czarne rurki chłopaka zajęły się ogniem, zmuszając go do ich zdjęcia. A właściwie do zdjęcia tego, co z nich zostało. Było to głupie i niebezpieczne, ale hej! Czego się spodziewać po spalonej nastolatce z różdżką w dłoni?

@Maximilian Felix Solberg  @Boyd Callahan  @Fillin Ó Cealláchain

Co postać ma na sobie:  bielizna (gatki, skarpety), ciemne dżinsy, T-shirt
Karty tura 5:6,2,1
Kombinacja: Obecnie dwie pary chyba
Dodatkowy efekt: E (tura 5)
Inne: Lecę cmokać Dareczka

Dotknięcie różdżki Julki okazało się być tak niebezpieczne jak i przydatne. Krukonka ze stanu kompletnego odlotu w krainę gastro, nagle znalazła wiele sił, by zjebać Solberga (klasycznie) za tykanie jej magicznego kijka.
-No już, już przepraszam! Nie moja wina, że nie wziąłem swojej. Znaczy moja, ale no wiesz... - Machnął ręką wiedząc, a przynajmniej mając nadzieję, że Julka wybaczy mu ten jawny brak szacunku dla jej własności i chwycił Ognistą. Okazało się, że chętnych na więcej alkoholu się kilku znalazło.
-Następnym razem obiecuję tak zrobić! - Położył rękę na sercu, jakby składał wielką przysięgę Boydowi, po czym polał mu alkoholu. Nim się zorientował, a to nie Keyira siedziała obok niego a Darren, który tak intensywnie wpatrywał się w jego klatkę piersiową jeszcze kilka chwil temu.
-Adonis? Prędzej Mister Intensywnej Terapii św. Munga. - Zaśmiał się, bo choć zazwyczaj w formie był, to jednak blizny robiły swoje, a większość z nich, wraz z ogromnym siniakiem, którego nabawił się podczas poszukiwań zaklętej strzały, znajdowały się właśnie gdzieś w okolicach jego brzucha.
W końcu wyłożył wspólne karty na stół i z lekkim prychnięciem zauważył, że nie jest mu dane siedzieć nawet w skarpetkach. Został więc w samych gaciach i już miał pytać o coś Darka, gdy nagle coś się w nim zmieniło. Usta krukona zdawały się kusić Maxa tak mocno, że ten nie był w stanie się im oprzeć. Szybko więc zbliżył się do prefekta, składając na jego wargach miękki pocałunek, by zaspokoić jakoś to ogromne pragnienie.
Pulsujący w jego głowie alkohol dawał o sobie znać i choć niezmiernie chciał kontynuować rozgrywkę, używka była od niego silniejsza. Z każdą minutą oczy Maxa stawały się coraz cięższe, aż w końcu ten dał się porwać w objęcia Morfeusza odpadając z gry w dość debilny sposób.

//zt

+