1. Bies Jablon nr 1 - Pokój nr 2 i wiejskie uliczki
  post 1 - " dostrzegł przez okno tego dziwnego stwora o wyglądzie myszy skrzyżowanej z bardzo otyłym nietoperzem.  Wcinał jabłka, patrząc na Nico tymi dziwnymi oczkami w taki sposób, że Seaver aż poczuł prawdziwą potrzebę by dowiedzieć się o nim czegoś więcej."
  post 2 - " A swoją drogą, widziałeś to stworzenie za oknem? Zajada jabłka odkąd wszedłem do pokoju i cały czas nas... MNIE obserwuje. Fascynujące..."
  post 3 - "Nicholas wyszedł z pokoju z zamiarem odnalezienia opiekuna gryfonów, ale nie mógł się oprzeć i obszedł stodołę, by dojść do jabłonki, która rosła za oknem ich pokoju. Wcinający jabłuszka bies wciąż tam siedział, a Nico nie mógł zrozumieć wciąż fascynacji, jaką budził w nim ten stwór.
- Poważnie, cały czas tu siedzi i się gapi. Rozumiesz coś z tego? - zapytał Tima, który za nim wyszedł. W międzyczasie zauważył, że od biesa ucieka jakaś zgraja dzieciaków, zupełnie jakby się go bała. A to takie niegroźne stworzenie! Chyba. W końcu pozory potrafiły bardzo mylić. - Im dłużej na niego patrzę, tym większą mam ochotę dowiedzieć się czegoś więcej o tutejszej faunie."

2. Bies Jablon nr 2 - Obrzeża grodu
  post 1 - "Nagle jakiś ruch przykuł jego uwagę. Na pobliskiej jabłoni siedział sobie bies zajadający w najlepsze jablka. Ni to mysz, ni to nietoperz. Niby niegroźny, a jednak dzieciarnia przed nim uciekała. Fascynujące! Tego samego widział z okna pokoju. Czyżby zyskał nowego przyjaciela?
- Widziałaś to stworzenie? - zagadnął Hollywood. - Pierwszy raz widzę coś takiego. Patrzył przez okno mojego pokoju, a teraz jest tutaj. Za tobą też taki chodzi?"
  post 2 - "- Chcę. Fascynuje mnie, cały czas je te jabłka. A to chyba nawet nie jest jabłoń?
Zwątpił. Na zielarstwie znał się równie słabo co na eliksirach, więc nie miał pewności, czy nie gada od rzeczy. Ale podszedł do biesa razem z Holly i zaczął mu się przyglądać.
- Jak sądzisz, czy to jakieś magiczne jabłka? Tak mnie korci, żeby jedno zabrać..."
  post 3 - "Miał pogodne spojrzenie, kiedy tak rozprawiała o nietopeszy i myszoperzu, a jabłko przyjął z pozytywnym zaskoczeniem. Na pewno przyjął to lepiej niż bies, któremu taka bezpardonowa kradzież jabłka nie przypadła do gustu. Na szczęście nie był agresywny i... Czy on właśnie wyjął następne jabłko?"

3. Biesy Isetki - Wybieg czarniosek
  post 1 - "Nagle poczuł dziwny dyskomfort. Nie potrafił go zidentyfikować. Coś jak łaskotki, ale nie do końca. Na Merlina, czy w tej podejrzanej szopie nabawił się pcheł?!"
  post 2 - "Miał ochotę się podrapać. Nie, miał ochotę drapać się jak oszalały. Ale nie mógł się drapać przy damie. Było mu strasznie niekomfortowo i nawet nie wiedział, jak to zasygnalizować, nie zdradzając nieprzyjemnych szczegółów.
- Nie, zdaje się, że nie wszystko w porządku - przyznał nerwowo, poruszając się niespokojnie. Wciąż było mu przyjemnie chłodno przez truskawkowy kompot, ale mimo tego na skroni pojawiła się kropelka potu. Nie wytrzymał i podrapał się. Na szczęście dał radę drapać się po ramieniu, a nie bezczelnie pod pachą. - Przepraszam. Ja... Wydaje mi się, że to nie do końca higieniczne miejsce. Muszę... Doprowadzić się do porządku."
  post 3 - "Niestety taki był ten świat. Krzyżuje drogi z piegowatą pięknością, by zaraz potem rozdzielić je z pośrednictwem jakiś magicznych pcheł czy innych podlaskich wszy. Dopiero przy kąpieli, na którą udał się natychmiast, gdy umożliwiły mu to okoliczności, dowiedział się, że odwiedziły go maleńkie biesy, które miały przynieść mu szczęście. I co z tego, że najpierw na swój sposób je zrujnowały."

1. Kompot - wybieg czarniosek
  post 1 - " Wyhaczył za to jakąś panienkę sprzedającą napoje i kupił kompot dla siebie i swojej towarzyszki. Był doskonały, truskawkowy, orzeźwiający pomimo tego, że tłoczyli się w upalnej szopie pełnej spoconych ludzi. Nico podał dziewczynie kubek i sam pociągnął łyka ze swojego."
  post 2 - "Picie kompotu naprawdę działało cuda, bo ubrany jak zwykle od stóp do głów w czerń Nicholas powinien się w tej chwili gotować na twardo. Ale nie! Popijał dalej oszczędnymi łykami słodki, truskawkowy płyn, czując jak temperatura wraca do normy, a jego ciało przejmuje delikatny chłód. Ze skwaru zrobiła się temperatura idealna, więc nic nie stało na przeszkodzie, żeby skupić się mocniej na Imogen. "
  post 3 - " Wciąż było mu przyjemnie chłodno przez truskawkowy kompot, ale mimo tego na skroni pojawiła się kropelka potu. (...)
Popił kompot, trochę dlatego, że potrzebował, a trochę po to, żeby zająć ręce. "

2. Pierogi z mięsem - Poddasze starej szopy
  post 1 - "A że do latania trzeba mieć siłę, mam dla nas te... pierogis. Z mięsem. Są pyszne, już próbowałem. I kompot z rabarbaru, bo nie da się po nim przegrzać, a noc się zapowiada na gorącą. Zwłaszcza, że zamierzamy dać z siebie wszystko w wyścigu, prawda?
Podał towarzyszom troszkę tandetne papierowe tacki z lokalnej knajpy, które zdążyły już nieco nasiąknąć tłuszczem, ale Seavera to wcale nie zraziło. Miał zadziwiająco dużo energii, która go wprost roznosiła. Ot, pierożek, którego spróbował wcześniej, wciąż na niego działał. "
  post 2 - " Nicholasa roznosiła szalona energia. Krzepa, którą zafundowały mu mięsne pierożki, pozwoliła mu utrzymać się na miotle, mimo że Weles w sposób szczególny upodobał sobie buszowanie w sianie. Mężczyzna popisał się siłą, odrzucając na boki równowartość połowy stogu, być może przypadkiem część suszonego zielska ciskając przeciwnikom, szczególnie kuzynowi. "
  post 3 - " Przełknął jeszcze dwa pierożki i nagle poczuł taki przypływ energii, że nie mógł usiedzieć dalej w miejscu. To ewidentnie był dobry moment, żeby iść popływać w jeziorze. "

3. Miód pitny (czwórniak) - Stary dąb
  post 1 - " - Co za licho znowu przywiało  - westchnął Nicholas i sięgnął po miód pitny od kuzyna. Bies go zirytował, ale trunek podziałał tak kojąco, że nagle złośliwe przedrzeźnianie zdało mu się nieistotne.
- Co za licho! Za licho, za licho, za licho! - trajkotał stworek, ale Nico zdawał się go nie dostrzegać. Zupełnie tak, jakby jego oczom ukazywały się wyłącznie rzeczy miłe i piękne.
W koronie dębu było bardzo przyjemnie. Szmer drzewa, prześwitujący baldachim liści, miły cień i klimat specyficzny dla miejsc zwykle niedostępnych. A teraz jeszcze słodki napitek, którym częstował go kuzyn. Zrobiło mu się jakoś tak miło i błogo, jakby świat miał do zaoferowania jedynie szczęście."
  post 2 - " Chochołek trajkotał, a Nico dalej popijał miód, rozkoszując się błogim spokojem, który wypełniał go wraz z trunkiem. "
  post 3 - " Może i by się nadąsał na to wspomnienie, ale miód wciąż działał, tym bardziej, że jubiler upił kolejny łyk. Z tego powodu dostrzegł plusy tego zjawiska."