Mary oczywiście nie omieszkała przyjść sobie do sklepu z pamiątkami. co by na to powiedział jej ojciec gdyby ona sobie nie kupiła jakiegoś przypominającego o wakacjach gadżetu?? Uśmiechnęła się szeroko wynajdując jakąś Małą miotełkę a na niej jednego z zawodników. Miotła naprawdę latała. Stała tak przez chwilę nie zauważając nikogo. No prócz kroków młodej... no na pewno młodej dziewczyny. Skąd Mary wiedziała?? Tylko dziewczyny tak cicho stąpają. Odwróciła się i zauważyła Camille. Znały się i uczyły się razem więc teraz Mary Się ucieszyła na jej widok.

Nieważne gdzie by była, zawsze musiała wejść do jakiegoś sklepu z pamiątkami. Lubiła gromadzić różne rzeczy które kojarzyły się z owym państwem w którym aktualnie przebywała.A jej rodzina uwielbiała podróżować po świecie, głównie zwiedzali Europę (chyba już w wszystkich państwach byli) jak i na paru wyspach zdarzyło się im być. Także w jej domu tych pamiątek było mnóstwo. I tu przecież nie mogło być inaczej.
- Cześć - uśmiechnęła się, widząc koleżankę z innego domu. Właśnie miała wychodzić, gdy zauważyła Mary. W dłoniach trzymała dość niewielki, kolorowy plecaczek, w którym trzymała swoje rzeczy. Właśnie przed chwilą zakupiła wisior, który podobno ma strzec przed różnymi groźnymi chorobami. Noo, zobaczymy.
- Kupujesz coś? - zapytała, zarzucając sobie plecaczek na jedno ramię, jednocześnie wiążąc włosy w kitkę.

Mary spojrzała na Camille i uśmiechnęła się. Przez miesiąc się nie widziały więc teraz był fajny moment na porozmawianie. Zaśmiała się do niej.
- Nie wiem... szukam czegoś ale nie mogę się zdecydować co- Spojrzłą na nią z uśmiechem- a ty jak zwykle z plecaczkiem widzę kochana.
Cam nawet się Mary podobała ale wolała być powściągliwa. W końcu wszystko było... inne a ona jeszcze niedawno była w 100 % hetero. Uśmiechnęła się wesoło.
- A ty widzę już coś wybrałaś tak??

- A tak.. byłam już tu trochę wcześniej. - na twarzy Krukonki wykwitł lekki uśmiech. Tak, ona za bardzo nie potrafiła wysiedzieć w jednym miejscu, a wcześniej sobie przyrzekła, że zrobi wszystko aby wszystko zwiedzić. Także nie marnowała czasu i już od początku właściwie organizowała sobie jednoosobowe najczęściej wycieczki.
Zamilkła. W sumie nie wiedziała już co ma powiedzieć. Wprawdzie miała dziś dobru humor, pomimo tego całego upału, ale rozmowna to jakaś nie była ostatnio.
- Mhm.. to jak się na coś zdecydujesz to może się gdzieś przejdziemy, co? - zaproponowała, spoglądając na Gryfonkę. A co, wiecznie samemu przecież nie da rady ciągle tak łazić.

Mary spojrzała na nią z uśmiechem.
- Powiem Ci tak... za nim ja coś wybiorę może minąć uhuhu i sporo czasu. Znasz mnie... tak samo długo się uczę co nie?? W końcu uczymy się razem le wydaje mi się że kupię sobie jakąś miotełkę i tyle będzie dobrego z tego wszystkiego. W końcu wiesz jak nie lubię sie chwalić pieniędzmi.- Szepnęła do znajomej i zapłaciła za jedną z większych miotełek. Zaczęła się śmiać. Mary miała niewyobrażalnie duże poczucie humorku. No w końcu to że była bogata nie oznaczało że była zdzirą czy też że była wredna. To nie jej świat i nie jej kredki.

Shin sobie spokojnie spacerował po tutejszych miejscach. Czy on naprawdę był aż tak podobny do Kame, że zaczepiają go w sumie sami nie znani ludzie. Na marginesie to on ma całkiem sporo znajomych, ale Corin raczej do niego nie pałała miłością. Zdecydowanie chyba bardziej ciągnęła do Shin'a, ale on miał ją po prostu głęboko gdzieś. Szedł sobie spokojnie tak zamyślony kiedy zobaczył jakąś dziewczynę. Czy to właśnie nie z nią prowadzał się Kame. Rodzice tak mniej więcej ją opisali. Shin nie potrafił znieść, że ktoś kiedy kolwiek może być lepszy od niego. Tak więc w jego głowie zrodził się podły plan aby odbić Kame tą laskę. Zresztą ten kretyn nawet nie zasługuje na nią. Tak więc podszedł do niej i powiedział spokojnie.
- Ty się prowadzasz z Kame. Normalnie jesteś wielka, że zmuszasz się do tego aby z nim być, tylko dlatego aby ten debil się nie załamał, ale wiesz tak nie można. Co ty na to aby zmienić swoje upodobania na tego ładniejszego, i przystojniejszego brata - Powiedział i popatrzył jej prosto w oczy.

Uhm... no cóż Mary nieco zwaliło z nóg to zdanie jednak bardziej zwalił ją jego wygląd. Shin był prawie kropka w kropkę podobny do Kame. Aż jej zawirowało w głowie. No cóz... Jej w głowie zrywanie z Kame nie było. W końcu kochała go a to znaczyło więcej niż jakieś tam z nim wytrzymywanie czy coś. Ona poświęciłaby dla niego życie.
- Shin... Uhmmm... No tak Kame mi coś o Tobie wspominał... Tyle że ja nie zmuszam się do tego by z nim być...- spojrzała mu w oczy. Błąd... Wielki błąd. Popełniła go przypadkiem ale cóż... Takie oczy robiły na niej wrażenie... Chyba tym razem po prostu nie wiedziała co powiedzieć. Patrzyła tak w jego oczy z lekkim... rumieńcem na twarzy

- oooo...czyli rozumiem, że jeszcze ci nie powiedział o swoich podbojach miłosnych. - Mruknął cicho. Co z tego, że nie mówił do końca prawdy. Przecież prawda zależy od punktu widzenie.
- Nie myśl, że on ciebie traktuje serio. Widzisz w szkole on chodził z kilkoma dziewczynami. Po prostu skakał z kwiatka na kwiatek. Pewnie wiesz czym się zajmuje, no i z tej racji wie doskonale czego dziewczyna potrzebuje. Wie co jej powiedzieć, co zrobić, potrafi doskonale modelować swoim głos aby dziewczyna uwierzyła w każde jego słowo. A jak zobaczy jakąś ładniejszą dupę to od razu jego dziewczyna idzie na boczny tor a on sam zajmuje się nową zdobyczą - Powiedział spokojnie. No cóż trzeba wspomnieć, że to kłamca do potęgi w tej sytuacji nie było inaczej. Po prostu przemilczał pewna istotne aspekty.

Mary spuściła wzrok i spojrzała na swoje nogi. No cóż... zaczęła intensywnie myśleć o wszystkim.
- Tak... tak samo jak powiedział mi o tym że jego kochany brat potrafi kłamać... choć nie jestem ani legilimentą ani oklumentą ale na tyle mogę wywnioskować że kłamiesz.- Mruknęła i spojrzała na niego- No cóż... Mógł mieć o wiele ładniejszą ode mnie Astorię Malfoy i jakoś do niej nie poleciał i wybrał mnie więc powiedz mi czego ode mnie oczekujesz?? Że na Twoją prośbę z nim zerwę?? Od tak?? Bez powodu??
Spojrzała na niego lekko otwierając usta i uśmiechając się... no cóż... takie przyzwyczajenie

- To oczywiste dlaczego ciebie wybrał. Pewnie odegrał przed tobą tą scenę, że ma ogromne długi u ludzi. Oczywiście kiedy ty chciałaś zapłacić to on odmawiał mówiąc, że głupio się czuję. To bardzo dobry aktor. Poczekaj trochę kiedy załatwisz wszystkie jego sprawy on po prostu spakuje ci walizki i wystawi za drzwi. A za kilka dni wejdzie tam inna dziewczyna - Mruknął cicho i wsadził sobie spokojnie ręce do kieszeni.
- A niby po co miał bym okłamywać ciebie. Kame i tak ma zniszczone życie więc po co jeszcze bardziej miał bym mu je niszczyć. Sam doskonale to robi, więc ja nie muszę się wtrącać w to - Nawet jak ona mu nie uwierzy w jego wersje to na pewno będzie o tym myśleć, a Kame przynajmniej tak mu wydawało to osoba która nie lubi rozmawiać o swoim życiu więc prędzej się wnerwi niż jej powie prawdę.

Mary spojrzała na niego a jej myśli intensywnie krążyły wokół tematu Kame. Czego jeszcze jej nie powiedział?? Co ukrywa??
- A w czym ty niby lepszy od niego jesteś?? Bo co?? Bo jesteś w Slytherinie i Cię nie wyrzucono z domu?? Bo nie masz długów czy co?? Bo nie rozumiem... Jak można być takim do własnego brata... Wytłumacz mi to...- Zerknęła na niego z lekkim zmieszaniem że tak wybuchła. Ale nawet Clarissa nie była chyba aż tak przesączona nienawiścią do Mary jak Shin do Kame. Jednak po tym co usłyszała wszystko w jej główce sie mieszało. Teraz już naprawdę była zgubiona.
- Co ty kombinujesz?? Czemu robisz mi mętlik w głowie?? Co ja Ci zrobiłam??- szeptała cicho.

- A czy ja mówię, że jestem lepszy. Jestem tylko człowiekiem, mam swoje wady, ale w przeciwieństwie do Kame umiem się do nich przyznać no i na pewno dziewczyna z którą bym był wiedziała by o mnie wszystko, ale Kame zawsze udaje kogoś kim nie jest. To co wiesz pewnie teraz o nim to początek góry lodowej. - No tak trzeba wspomnieć, że Shin doskonale manipuluje ludźmi. Opanował to prawie, że do perfekcji.
- Ty mi nic nie zrobiłaś, ale po prostu wydajesz się być miłą dziewczyną która na pewno razem z Kame będzie cierpieć. Teraz może i jest kolorowo, ale potem będzie tylko gorzej - Powiedział spokojnie. Jego głos był tak naturalny, że ciężko było stwierdzić czy kłamie czy nie.

Spojrzała na niego lekko zdumionym wzrokiem. Jej mina wyrażała zmieszanie.
- Powiedz mi... na czym według Ciebie polega związek co??- Popatrzyła mu prosto w oczy, pewnym wzrokiem i z onieśmielającym uśmiechem na twarzy.- Dla mnie to wspieranie kogoś mimo tego czy go znasz od podszewki czy nie. Jest to zaufanie... i nawet przy cierpieniach życia codziennego trzeba to przeżyć jak tylko możesz... jeśli się rozstaniemy z Kame to uwierz będę miała bardzo miłe wspomnienia. "Miłość to nie pluszowy miś"- Zacytowała jedną z piosenek.
Jej oczy mówiły "Spójrz na mnie... nic Ci nie mogę dać, prócz przyjaźni bądź znajomości"
- Ot taki refren wyrwał się z jej piersi.

- Dobra będziesz go wspierać, ale nie zmęczysz się tym kiedy nie dostaniesz niczego w zamian. Bo idę o zakład, że raczej nie za wiele od niego dostajesz. A zresztą...zapytaj się go o to sama. Zobaczysz jak się wnerwi. Kame to chłopak który nie rozmawia o swoim życiu, bo po prostu tak jest wygodniej kogoś okłamać. - Powiedział i uśmiechnął się lekko.
- Powiesz mi co tak naprawdę o nim wiesz. Tego Kame którego ty znasz poznało co najmniej dwadzieścia dziewczyn przed tobą. Ale tego Kame którego ja znam nikt nie poznał - Oj ale on kombinuje, kto wie czy z tego nawet nie wybuchnie kolejny konflikt.

Spojrzała na niego lekko, prawie mrocznie ten wzrok poznał tylko on teraz w tej chwili. No cóż... Mary była zła
- Posłuchaj mnie Shin... A niby co ty mi możesz zaoferować co?? Co ty byś mi dał?? Kłótnie?? Złość?? Płacz?? No co?? Słucham!!- Wybuchnęła. Nie... nie krzyczała mówiła bardzo spokojnie ale piersi falowały jej od nadchodzącej złości która kumulowała się w niej. Patrzyła na niego z kamienną twarzą.
- Robisz mi mętlik w głowie, nęcisz swoimi pięknymi oczami, mamisz głosem... Uwierz mi.. nie mogę Ci dać nic oprócz znajomości lub przyjaźni...- szepnęła cicho

- Moge ci dać prawdę - Powiedział spokojnie. Musiał w tej chwili bardzo się starać aby nie ujawnić swojej prawdziwej osobowości. Nadal trwał twardo przy tym co mówił. Miał w tym swój ukryty cel. Ale jak bardzo mu na czymś zależało to potrafił bardzo dobrze udawać. W tej sytuacji musiał po prostu stać się kimś kim nie jest. Dziewczyny stosunkowo łatwo się manipuluje.
- To nie jest mętlik tylko pomagam ci przejrzeć na oczy z kim tak naprawdę się spotykasz. Nie mam zamiaru nawet Kame rujnować życia. Takie zabawy już dawno przestały mnie bawić. Owszem kiedyś może i uprzykrzałem mu życie, ale teraz trochę dorosłem i nękanie go jakoś kompletnie mi się znudziło. A po za tym on też nie pozostawał mi dłużny - Bąknął cicho.

Zatkała w pewnym momencie uszy. "Nie... nie pozwól sobie na to by mu wierzyć, pamiętaj co mówił Kame". Pomyślała. Spojrzała na niego.
- Jemu może nie rujnujesz życia ale mi zaczynasz, mącisz mamisz kusisz... Jakbyś robił to specjalnie jakbyś miał w tym jakiś cel.- Nie wiedząc co robi po każdym słowie robiła jeden krok, na końcu zdania stanęła tuż przed nim. Patrzyła mu intensywnie w oczy i próbowała coś z nich wyczytać.
- Nie mąć mi w głowie... naprawdę wszystko czego ode mnie możesz mieć to przyjaźń... więcej nie mogę Ci zaoferować. Mogę Ci podać tylko swoją dłoń składając obietnicę że mimo wszystko będziemy przyjaciółmi na zawsze ale nic wiecej... Chyba że będziesz szczery i powiesz mi czego ode mnie chcesz?? Co Cię tu przywiodło...

- Cóż oblałem rok...nudziło mi się w domu i wyjechałem na wakacje. A to, że zobaczyłem ciebie i z dobroci mojego serca kulturalnie ci powiedziałem z kim się widujesz to już tylko zwykły odruch - Powiedział i spojrzał jej prosto w oczy. Ani razu nawet nie mrugnął. Wpatrywał się w jej oczy od tak po prostu. Kompletnie nie szło odszyfrować tego co chodziło po jego głowie. To spojrzenie było bardzo podobne do spojrzenia Kame kiedy nie chciał aby ktoś dowiedział się o tym co myśli.
- A kto powiedział, że ja chcę czegoś więcej. To ty chyba masz dziwne wrażenie, że każdy chcę cię poderwać - Powiedział stosunkowo wesołym głosem. No tak w rzeczywistości ona mu się bardzo spodobała, ale zawsze wszystko robił po głębokim przemyśleniu.

Odsunęła się i z lekkim uśmiechem wróciła do swojej poprzedniej miny. Lekkiego zdowolenia.
- Shin... Może nie stójmy tak w miejscu co?? Nie lubię stać- Powiedziała i ruszyła powoli przed siebie.- Powiedz mi... skąd wiedziałeś jak wyglądam?? Hmm?? Nie sądzę by Kame Ci o mnie powiedział... Nie zdałeś rok?? Czyli to prawda że jesteś starszy od Kame... Hmmm Wiem że się nie lubicie... Czemu?? Tego mi Kame nie wyjaśnił... Milczy kiedy pytam o rodzinę...
Znów zbyt dużo powiedziała ale już było za późno. Spłonęła rumieńcem. Spieła włosy w kitka i przyglądała się mu.

- Moi rodzice przyszli do Kame kiedy byłaś u nich w domu. Kiedy wrócili to mi opowiedzieli jak wyglądasz - Powiedział i ruszył się ze swojego miejsca. Kiedy usłyszał kaskadę kolejnych pytań aż się uśmiechnął wesoło.
- No tak oblałem rok. Można powiedzieć, że lekko sobie odpuściłem naukę bo mi się nie chciało za bardzo - Powiedział i podrapał się lekko zakłopotany w tył głowy. No tak tutaj akurat nie minął się z prawdą. Naprawdę nie chciało mu się uczyć.
- Wiesz to całkiem skomplikowane, ale spróbuję ci tak w skrócie wszystko opisać. Widzisz Kame to osoba która raczej nie lubi osób które patrzą na świat inaczej niż on. Nawet można spokojnie powiedzieć, że nie toleruje takich osób. Rodzice go nie wywalili z domu po prostu wziął się któregoś pięknego dnia i się spakował i wyszedł. Owszem nie dogadywaliśmy się, ale nikt go nigdy nie wywalił z domu - I kolejne całkiem zgrabnie utkane kłamstewko.

Mary spojrzała na Shina. Przyjrzała mu się. Trudno było określić czy mówi prawdę czy nie. Uśmiechała się lekko patrząc na niego.
- Taaak?? Pewny jesteś?? A może kłamiesz co??- Mówiła dość swobodnie jednak nie otwierała się na niego- Wybacz ale ja też nie jestem do końca czysta jak łza... Większość życia ukrywałam swoje mroczne sekrety i za szybko ich nie ujawnię.
Szepnęła patrząc mu w jego piękne brązowe oczy.
- Ok... skoro już tu jesteś powiedz mi coś o sobie. Bo to że arogancja to Twoje drugie imię to wiem- Zaśmiała się cicho.

- Zdarza się, że jestem nie miły, jednak dla przyjaciół zawsze jestem niezwykle uprzejmy - Powiedział i uśmiechnął się przyjaźnie. Och jaki dobry z niego aktor naprawdę nie szło za chiny odszyfrować jego intencji.
- A teoretycznie to wiesz różni ludzie mają różne opinie na mój temat. I ja w różnych sytuacjach różnie się zachowuje - No tak nie powie jej przecież wprost, że jest taki i taki bo to by rozwaliło jego plan. Ona była miłą i stosunkowo łatwowierną osobą, więc nie trudno było jej zamotać w głowie. Nie wykluczone, że nawet na odległość rozwali związek brata.

Spojrzała na niego spode łba... Wszystko jej się pomieszało. Nie było dobrze... było wręcz okropnie. Rozmawiała z bratem własnego chłopaka który według niego był inny niz teraz. O co chodzilo?? Tego nawet ja nie wiem.
- Tak... na pewno nie jesteś taki jak teraz... zresztą ja nie zamierzam się rozstawać z Kame... Nawet jeśli miałby być dla mnie zagadką którą z dnia na dzień musiałabym odgadywac. - zaczęła trzeźwo myśleć. I nawet sie uśmiechała. Na myśl o Kame i o jego ustach, delikatnych i czułych. Wszystko byłoby ok gdyby się chociaż na nią otworzył.

- To będzie zagadką przez bardzo długi czas. On nie z tych co opowiada o swoich problemach w lewo i w prawo. Nawet rodzice nigdy niczego o nim się nie dowiedzieli, a chcieli i to bardzo - No tak znowu z lekka przeinacza historię na swoją korzyść.
- Kame sobie wymyślił historyjkę o tym jak to go potraktowali, że nie starali się go zrozumieć, ale tak nie było. To on nie miał szacunku do nich. Raz nawet uderzył własnego ojca - Powiedział spokojnie, jednak ponownie minął się z prawdą. Nie powiedział w jakich okolicznościach to się stało. Cóż dla niego przemilczenie pewnych spraw to nie kłamstwo, ale przy Mary musi udawać, że jest totalnie inaczej.

Mary spojrzała na niego. Zmieniła temat.
- Jak myślisz co kupić, koszulkę ze zdjęciem drużyny Quidditcha czy miotełkę z jednym z zawodników?? Nie wiem co wybrać a ojciec będzie niezadowolony jeśli przyjadę bez pamiątki z Egiptu.- Spojrzała na niego z uśmiechem- CO byś kupił jakbyś był na moim miejscu??
Zawiał lekki wiaterek lekko rozwiewając jej włosy. Gdy spojrzała na niego w jej oczy wpadł piasek.
- CHolera by to wzięła- mruknęła i zaczęła trzeć oczy. Piasek uwierał ją i to bardzo. Zaczęła łzawić.