Zawsze wnerwiało ją, że ten pokój jest jednym z najwyżej położonych miejsc w Hogwarcie. W końcu z lochów na siódme piętro był szmat drogi! A takie łażenie strasznie męczyło. W końcu jednak doszła do pomieszczenia. Weszła do środka i przymknęła nieco oczy, gdyż początkowo światło denerwowało jej oczy. Po chwili jednak mogła się już normalnie rozejrzeć. Zdążyła zapomnieć, jak to wyglądało. Patrzyła tak przez kilka minut, a potem skierowała się w stronę foteli. Usiadła na jednym z nich i po prostu zaczęła myśleć o niebieskich migdałach.

Nie miała zamiaru pojawiać się na uczcie, tym bardziej, że nie zdążyła się jeszcze przyzwyczaić, że tego roku zamiast zajmować miejsce przy stole ślizgonów, będzie musiała przejść całe pomieszczenie aby zająć miejsce obok innych profesorów. Postanowiła odwiedzić jedną z komnat Hogwartu i choć na początku miała zamiar wybrać pokój życzeń, wybór padł w końcu na tęczowy pokój, który mimo iż raził swoją różnorodnością kolorów, był świetny. Wchodząc do środka nie spodziewała się, że w środku spotka kogoś jeszcze.
- Cześć. - Uśmiechnęła się do ślizgonki, siedzącej na jednym z foteli. Sama zajęła miejsca zaraz obok niej. - Veronique, prawda ?

I tak myślała o tych migdałach, jednak w końcu zostało to przerwane przez dźwięk otwieranych drzwi. Gdy odwróciła głowę w ich stronę. Zobaczyła ślizgonkę, to znaczy byłą ślizgonkę, bo o ile się nie myliła to teraz ów dziewczyna była nauczycielką. Znała ją raczej z widzenia, a może raz rozmawiała? Nie była tego pewna.
- Cześć - odwzajemniła uśmiech. Rudowłosa sprawiała wrażenie miłej, a przynajmniej na razie - Ta. A ty jesteś eee... Hanna Glau, profesor Zaklęć?
No właśnie - zapisała się na zaklęcia, a nawet nie wiedziała, kto ich uczy!

Omal nie jęknęła słysząc zwrot jaki użyła wobec niej dziewczyna. Nigdy nie przyzwyczai się, że tak właściwie już się tu nie uczy. Co prawda wizja własnego gabinetu była niezwykle kusząca, ale mimo wszystko wolała przemierzać korytarze zamku jako uczennica.
- Tylko nie profesor bo czuję się staro. - Jęknęła cicho odgarniając z czoła rude fale, które pchały się do jej oczu. - Po prostu Hanna.
Spojrzała na kolory w pomieszczeniu. Ciekawe czy gdyby cała wpakowała by się pod tęcze jej skóra także zabarwiła by się na wybrany kolor.

Nieco się zdziwiła na reakcję Hanny. Chociaż w zasadzie sama też zaledwie dwa miesiące po skończeniu Hogwartu dziwnie by się tu czuła będąc nauczycielką. Jedynie wzruszyła ramionami.
- Ok, Hanna - odpowiedziała - Więc jak minęły Ci wakacje?
Oczywiście w chwili obecnej poruszyła ten sam temat, co trzy czwarte uczniów szkoły. W końcu kto nie był ciekawy tego, jak spędzili lato jego znajomi?
Jeszcze raz rozejrzała się po pomieszczeniu. Zapomniała już, jakie właściwości miała ta tęcza, która czyniła to miejsce takim ciekawym.

- Właściwie były mało ciekawe. - Odparła teatralnie przewracając oczami i wyciągając dłoń w stronę tęczy, niestety jej ręka była za krótka i zatrzymała się w połowie drogi do celu.
- Ocean, plaża nic nadzwyczajnego, ale za to kupiłam kilka ciekawych rzeczy. - Odparła uśmiechając się triumfująco. - A Twoje wakacje ?
Przeniosła szare tęczówki z własnej dłoni na dziewczynę. Tak na prawdę po raz pierwszy miała okazję się jej przyjrzeć.

Odetchnęła z ulga. Czyli nie tylko ona nie miała ciekawych i pamiętnych wakacji. Dobrze było wiedzieć, że nie była jedyna w tej wspaniałej sytuacji.
- Nuda, nuda i jeszcze raz nuda - mruknęła - Ale za to drinki dobre.
Spojrzała na dziewczynę. Teoretycznie to pierwszy raz tak dobrze ją widziała. Miała bardzo ładne, rude włosy. Z pewnością niewiele osób mogło się takimi poszczycić. Tak samo jak Vera posiadała szare tęczówki, lecz czerwonowłosa zwykle je ukrywała pod tymi czerwonymi soczewkami. Dziś jednak ich nie założyła. Może nie chciało jej się, a może już się znudziły? Kto wie.

Jared ziewnął przeciągle i zwlekł się z wygodnego fotela, aby ruszyć w miejsce, które sam zaproponował Angie. Omiótł spojrzeniem pokój wspólny i wyszedł z niego, kierując się prosto do tęczowego pokoju. Nie spieszył się, wręcz przeciwnie. Wiedział, że Ślizgonka ma więcej drogi na siódme piętro niż on. Wszedł więc do pomieszczenia, z początku siadając na fotelu. Obserwował sobie tę dziwną tęczę, która podobno zmieniała kolory tkanin. Ciekawe. Nigdy nie próbował, aż go korciło, żeby się zabawić i zabarwić swoje jeansy i t-shirt na jakieś inne, zaskakujące kolory. Powstrzymał się jednak, aby było więcej frajdy, kiedy przybędzie dziewczyna. Czekał więc, ziewając co jakiś czas.

Davis wspinała się schodami w górę, a raczej używała tych poruszających się, nie chciało się jej za dużo męczyć. Domyśliła się, że Krukon wybrał Tęczowy pokój dlatego, że miał do niego niedaleko. Czy aż tak leniwy tydzień miał w tym tygodniu. Dotknęła klamki i popchnęła drzwi. Jared już tam był, noo, zdziwiłaby się nieźle gdyby dotarła tam wcześniej niż on.
- Hey Jar. - Przytuliła się do niego na powitanie. Taki zwyczajny, przyjacielski ruch, a przy okazji nawet nie mógł się domyślić, że się jej podoba. - Za dużo się lenisz!

- Angie, gdzieś się podziewała przez ten czas? - zapytał z uśmieszkiem, odwzajemniając uścisk. - Ach, lenistwo jest zbyt przyjemne, żebym mógł go zaprzestać - powiedział teatralnie. - Fajna ta tęcza, no nie? - wyszczerzył się, podchodząc do owego zjawiskowego łuku. - Który kolor? - zapytał, robiąc ręką wytworny gest, aby wskazała mu odpowiedni. Róż? Fiolet? Zieleń? Czekał jedynie na decyzję. Oczywiście nie planował poprzestać na jednym!

Vivien wzięła pod pachę gramofon i wyszła z wieży. Przez chwilę zawahała się. Gdzie mogła iść? W końcu wybrała Tęczowy Pokój, licząc na to, że nie będzie tam przesadny tłok. Weszła do środka z Nicolasem i postawiła ich sprzęt na szafeczce i uśmiechnęła się słodko. Wyjęła różdżkę i walnęła nią delikatnie gramofon. W pokoju rozbrzmiała dość nowoczesna muzyka. Viv mrugnęła zadziornie i zrzuciła z siebie sweterek szybko w rytm muzyki. W zasadzie zauważyła, że nie było znaczenia gdzie to robili, ale ten pokój wydawał się jakoś... lepszy. Spojrzała na Nicolasa w oczekiwaniu na jakikolwiek ruch z jego strony, tańcząc sobie spokojnie i zdejmując przy okazji trampeczki.

- Dlatego nawet nie zaczyna się leniuchować, o! Ja tam cały czas robię, inaczej już dawno nie ruszałabym się ze Wspólnego. - Tak samo było z uczęszczaniem na zajęcia. Kiedy przez jakiś czas się na nich nie pojawiała, było pewne, że nie będzie jej dużo dłużej. - Nawet na lekcje chodzę od pewnego czasu, więc sam widzisz. - Kąciki jej ust podniosły się delikatnie. Miała coś na języku. - A tak w ogóle to ciebie na nich nie widać.
Ruszyła za chłopakiem w kierunku tęczy. Coś tam słyszała o tym "urządzeniu", a raczej po prostu o właściwościach tej tęczy.
- Fioooolet. - Miała uznać, że zieleń będzie odpowiednia, ale ostatnio uwielbiała fioletowy. Tak ten powinien być dobry, zresztą wiedziała, że jeszcze przynajmniej kilka razy go zmieni.

Emma błądziła po korytarzach już od jakieś dobrej godziny i zamierzała w końcu usiąść i poczytać jakąś książkę. Zauważyła drzwi tuż obok siebie, no cóż, jakie miała wybór? Weszła. Ukazał jej się wielki pokój w piękną tęczą pośrodku. Emma już miała siadać na ładnym, niebieskim fotelu, gdy zapragnęła dotknąć tęczy. Wyciągnęła, więc rękę z niebieską torbą na wysokość pierwszego koloru, bo niestety niski wzrost nie pozwolił sięgnąc dalej. Ku jej zdumieniu torba zmieniła kolor na fioletowy! Emma szybko zabrała rękę i popatrzyła ze zgorszeniem na tęczę. Niebieski to jej ulubiony kolor! Mając nadzieję, że to tylko liche czary, usiadła na fotelu i zaczęła czytać podręcznik do zielarstwa.

/Ktoś chętny do popisania?

- Zapamiętam dobrą radę - obiecał. Aaach, lekcje, jeszcze większe zbiorowisko nudy. Ileż to już razy obiecywał sobie, że pojawi się na zaklęciach, czy obronie przed czarną magią? Mugoloznawstwo też nie zobaczyło Jareda, a podręczniki leżały w nienaruszonym stanie, w dormitorium. Musi się w końcu wziąć za naukę, nie może zawalić ostatniego roku! Ale było tyle lepszych i przyjemniejszych spraw, że nie wychodziło. Niestety. - Ups, więc jednak aż tak bardzo widać, że mnie tam nie ma? - zapytał, udając, że się chowa. - No, racja, powinienem traktować to trochę poważniej, ale... to kiedyś - wyszczerzył się ślicznie.
Fiolet? Okej, zgodził się, choć niezbyt mu ten kolor podpasował. Fiolet i róż zdecydowanie nie były w jego stylu. Jednak mógł zmieniać kolor milion razy, więc tknął odpowiednią barwę tkaniną, a t-shirt w magiczny sposób zabarwił się na zamierzony kolor. Łał, więc jednak działało! Super.
- Haha - ucieszył się, pokazując Angie rezultat. - A więc ty na... żółto! - powiedział, ciągnąc ją delikatnie za rękę, aby dotknęła żółcieni.

- Kto to zauważa, to zauważa. Jak widzisz ja tak, w końcu jesteś z mojego rocznika i tyle się głupot nawymyślało w poprzednich latach. - Zapomniała się przez chwilę rozpamiętując ubiegłe lata.
Gdy zobaczyła kolor koszulki Jareda zaczęła się śmiać. W najśmielszych wyobrażeniach nie myślała, że będzie to wyglądać aż tak. Nieco gejowsko, ale przynajmniej to nie róż. Skinęła głową słysząc propozycję żółtego koloru. Kojarzył się on jej z Hufflepuffem, więc średnio interesująco, ale za chwilę będzie mogła go zmienić i nikt jej nie zauważy... w końcu Jared nie miał polaroidu... chyba! Żałowała, że sama nie upamiętni tej chwili, jak on tak wygląda. Co prawda nikomu by tego nie pokazała, jak tu ośmieszyć kogoś kto ci się podoba, ale sama mogłaby sobie takim zdjęciem umilać czas i poprawiać humor. Zawsze pozostają wspomnienia! Zabarwiła swoją bluzkę i musiała przyznać, że nie wyglądało tak źle, jak się spodziewała.
- To może ty zielony, a ja niebieski? - Zaproponowała. Taka zamiana kolorów.
Mogli jeszcze pozmieniać kolory innym częściom garderoby niż bluzkom. Oglądnęła się. Z drugiej strony pokoju, przy końcu tęczy, o ile uważając, że ten gdzie oni stali był początkiem, stała jakaś dziewczyna, chyba Emma. Och, nie lubiła jej, a zresztą miała zajęcie i lepsze towarzystwo. Uśmiechnęła się pogodnie do Shewmare'a. Miał spotkanie z nią, a nie z kilkoma osobami!

Jon razem z Connie ustawili wszystko na swoje miejsca. Dekoracje, jedzenie, alkohol. Znalazła się nawet magiczna szafa grająca. Teraz dwójka rodzeństwa czekała tylko na gości, których i tak szczerze mówiąc nie liczyli zobaczyć. W końcu ślizgon był tu od niedawna, a Con nikt nie lubił. To też wzięli kremowe piwo i bujając się w rytm szybkiej piosenki, rozkoszowali się jego smakiem, raz po raz wymieniając kilka słów w rozmowie.

Od kiedy został studentem miał wrażenie, że jego życie ponownie zmieniło się na lepsze. Wszystko znowu zaczęło go cieszyć, a napady złego humoru zniknęły jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, czy jeszcze czegoś lepszego. Nawet potrafił całkiem dobrze opanować jakiekolwiek myśli o Alexis. Trzeba przyznać, że stał się w tym mistrzem. W końcu i tak ona zupełnie go olała. Wiedział, że wszystko jest na dobrej drodze, żeby stać się znowu starym, dobrym Jaydonem! Mimo wszystko nie potrafił sobie odmówić paru przechadzek do starej części Hogwartu. Kiedy wszedł do tęczowego pokoju, uniósł ze zdziwieniem do góry brwi. czy on tu w ogóle był? Pociągnął łyk alkoholu z butelki, którą trzymał w ręce. Co prawda wyglądała zupełnie normalna, biorąc pod uwagę, że było to opakowanie po soku dyniowym. Różniła się jedynie zawartością. Usiadł na fotelu i westchnęł błogo, przymykając na chwilę oczy.

Od kiedy tylko usłyszała, że w Hogwarcie ma być utworzone nowa część dla studentów, nie mogła oprzeć się, by nie wyjść i nie odwiedzić tamtych miejsc. Nie wiedziała jednak dokładnie, gdzie to wszystko się znajduje. Dlatego też, po pewnym czasie, znudzona ym patrzeniem i szukaniem, weszła do pierwszego pomieszczenia, przy jakim sie znajdowała. Zorientowała się, ze to tęczowy pokój. Rzadko zapuszczała się aż tak wysoko, dlatego też nie orientowała się do końca, do czego ten pokój służy. Miała już z niego wyjść, kiedy dojrzała znajomą sylwetkę, należącą do nikog innego, jak do Jaydona.
- Witaj - przywitała się, umiechając się przymilnie, gdy siadała na fotel naprzeciwko chłopaka.

Jaydon był zamyślony, więc prawie nie usłyszał, że ktoś pojawił się naprzeciwko niego. Uniósł głowę i na jego usta mechanicznie wpłynął uroczy uśmiech. Tak dobrze znany niektórym, znienawidzony, ukochany, idealnie jayowski, nie dający się pomylić z żadnym innym. Ciri wyglądała ślicznie, zresztą jak to ona. Murrey lubił podziwiać piękne kobiety, o ile ktoś jeszcze o tym nie wiedział.
- Cirilla! Mam wrażenie, że z dnia na dzień wyglądasz coraz pięknie- zaczął pochylając się ku niej. Położył dłoń na jej kolanie z niewinnym wyrazem twarzy.
- O ile pamiętam miałaś odwiedzić mój gabinet? Niestety, już go nie mam. Ale myślę, że znajdziemy wiele ciekawych miejsc do rozmawiania... O ile będziesz miała na to ochotę.
Oczywiście ostatnie zdanie było zadane z czystej uprzejmości i kurtuazji Jaydona. W końcu wiadomo, że mało która dziewczyna nie chce się z nim widywać. W zasadzie nie zna żadnej takiej oprócz Bell Rodwick.

Znała dobrze ten uśmiech i wiedziała, że oznacza to, iż Jaydon jest w dobrym humorze. Zresztą, prawdę mówiąc, czy kiedykolwiek był w złym? Nigdy w jej obecności, tego była pewna.
- Jaydon, ach, ty jesteś coraz bardziej przystojny. Choć zawsze byłeś - rzekła z nieukrywaną dumą, z tego powodu, iż mile połechtał jej ego. A ona się odwdzięczyła.
Uśmiechnęła się jeszcze bardziej, gdy tylko położył na jej kolanie dłoń, którą to nakryła swoją.
- Zamek jest tak duży, że na pewno znajdziemy odpowiednie miejsce do rozmowy. Na którą zawsze mam ochotę.
Ona by miała nie mieć chęci na rozmowę z Jaydonem? A gdzieżby tam! Poza tym, czuła, że na samej rozmowie się nie skończy.
- Słyszałam, że zostałeś studentem, prawda? - zapytała z ciekawością w głosie.

Widocznie Davis nie mogła się już dogadać ze swoim przyjacielem. Od jakiegoś czasu się od siebie oddalali, i było to widać. Teraz nawet nie mogli znaleźć tematu. Siedzieli przez dłuższy czas w ciszy i nawet tęcza, która podobno byłą jedną z atrakcji zamku, nie mogła nic zdziałać, by było lepiej. Ślizgonka westchnęła. To było smutne, ale cóż poradzić? Do pokoju schodzili się ludzi, więc i nie mogła z Jaredem o tym pogadać, zresztą nie widziała by jakoś specjalnie chciał, a sama nie będzie tego prowadzić. Co to, to nie. Miała swój honor. Stanowczo.
- Wiesz, co? Ja się będę zbierać. - Stwierdziła patrząc na swoją bluzę. Znów była początkowego koloru. - Jak będziesz chciał, to się odezwij. - Zakończyła spotkanie.
Teraz mógł równie dobrze się odezwać, co i nawet do niej nie pisać. Stwierdziła, że będzie jej to obojętne. Dlaczego ma się starać, jeżeli nic z tego nie wynika? Pfff. "Na razie", podniosła rękę i nie marnując czasu wyszła. Im szybciej tym lepiej, wesoło nie było.

Trzeba przyznać, że i on nie przypominał sobie kiedy był w złym humorze przy tej ślicznej ślizgonce. Można powiedzieć, że działała na niego wręcz kojąco. Słysząc jej słowa roześmiał się głośno i szczerze, co ostatnio rzadko mu się zdarzało.
- Dziękuję Ciri, o mały włos się nie zarumieniłem- oznajmił czochrając swoje włosy i mrugając do niej po swojemu. Spojrzał na śliczną dłoń dziewczyny, która teraz znalazła się na jego ręce. Nie mógł powstrzymać się od uśmiechu.
- A sądzisz, że to nie jest odpowiednie miejsce?- zapytał rozglądając się dookoła. W zasadzie szukał miejsca jak i wymówki, aby znaleźć się obok niej.
- Zostałem... Stwierdziłem, że poza Hogwartem będę całą resztę życia, więc póki co przedłużę sobie pobyt tutaj.

Wprawić Jaydona w rumieniec? No, no! To by było coś.
- Miło mi to słyszeć - odparła z autentyczną radością; uwielbiała czynić to, o czym inni mogli tylko pomarzyć.
Nie uszły jej uwadze te charakterystyczne gesty chłopaka. Te przeczesanie włosów palcami. I te mrugnięcie okiem. Dziewczyna wiedziała, że ona nie była pierwszą ani też ostatnią, do której te gesty kierował. Ale jej to nie przeszkadzało, wcale. Bo ona nie była z tych, co to myślą, że jak już z kimś są, to na wieczność. Nie. Ona lubiła się dobrze zabawić, a nie chciała wiązać się z kimś na stałe. Bo i po co? Lepiej dać sobie zupełną swobodę.
I w tym byli tak do siebie podobni.
- Tutaj zawsze może przyjść ktoś nieproszony - odpowiedziała tonem, który zabrzmiał dosyć... dziwnie. Nie życzyła sobie, żeby ktokolwiek przyszedł tutaj i przeszkadzał im w czymkolwiek.
- Dobre podejście - przytaknęła. Sama, gdy tylko usłyszała o tym, że są studia, podjęła decyzję, że po skończeniu szkoły będzie studiować. Aczkolwiek nie wiedziała jeszcze, co.
Zaczęła powoli gładzić tę dłoń, która spoczywała na jej kolanie.

Zdecydowanie, bo nie wiedział czy komukolwiek wcześniej udała się ta sztuka. Uśmiechnął się do dziewczyny ponownie. W zasadzie sam również uwielbiał to czynić, dlatego też spędzał czas w towarzystwie pięknch kobiet.
Oczywiście się myliła! Jak mogła pomyśleć, że Jay podrywa w taki sposób jakąkolwiek inną dziewczynę oprócz niej... W zasadzie owszem, robił to czasem, ale bardzo rzadko! Ale i tak dobrze, że nie dość, iż była uświadomiona jaki charakter ma Jaydon, to dodatkowo zupełnie się tym nie przejmowała. Trzeba przyznać, że faktycznie byli pod tym względem bardzo podobni.
- Dziękuję, też tak myślę- powiedział kiedy pochwaliła jego podejście do sprawy. Jednak kiedy dodała to na temat przeszkadzaniu zmarszczył niezadowolony brwi. Przy okazji elektryzująco zadziałała na niego ręka Cir.
- Wolisz iść gdzieś indziej?- zapytał uśmiechając się i pochylając przy tym głowę. Wyglądał przy tym niewinnie i uroczo, sam o tym dobrze wiedział.

Weszła powoli do tęczowego pokoju. Miała na sobie zwiewną, kolorową sukienkę, która falowała z każdym ruchem dziewczyny. Jej długie włosy swobodnie opadały na plecy i ramiona. Pomimo deszczowej pogody Clau było ciepło. Można powiedzieć, że jest gorącą dziewczyną. Zaczęła błądzić wzrokiem po pomieszczeniu. Najbardziej ciekawiła ją tęcza oraz te kolorowe fotele. Ślizgonka obróciła się wokół własnej osi i po chwili ruszyła w stronę tęczy. Nawet nie zauważyła innych uczniów przebywających w tym miejscu.