Jamie.

Byłam na szkoleniu z opieki nad magicznymi stworzeniami.

Były tam mleczuchy.

Wykąpałam ją.

Tę mleczuchę.

Takie miałam zadanie.

Chciałam Ci powiedzieć, że tym razem nie zostałam zaatakowana.

Gratuluję, jest postęp

Nie wiem, czy bardziej dziwi mnie, że mi o tym piszesz, że w ogóle piszesz, czy fakt, że poszłaś na to szkolenie

Zasada jednorazowego zaufania nie tyczy się magicznych stworzeń?

Dziękuję.

Chciałabym posiadać zwierzę, jak już przestanę zabijać rośliny.

Nie lubię porażek, są poniżające.

Chciałabym mieć luksus zrezygnowania z prób interakcji ze zwierzętami

ale to byłaby jeszcze większa porażka i mogłabym tego nie przeżyć.

To był żart.

Mam nie pisać?

Byłam zadowolona ze swoich postępów i chciałam się tym z Tobą podzielić.

Jeśli to sprawia Ci dyskomfort, przestanę, tylko proszę o bezpośredni komunikat.

Jak zdążyłeś zauważyć, nie najlepiej rozumiem sugestie.

Masz nietypowe poczucie humoru

Nie sprawia dyskomfortu. Po prostu mnie zaskoczyłaś. Nie mówiąc o tym, że nie korzystam bardzo z wizzengera i nie spodziewałem się, że ktoś do mnie napisze.

Szczególnie nowa znajoma...

Masz z czego być dumna.

W sensie z powodu mleczuch.

Próbuj dalej, a może nie będziesz żartować ze śmierci od porażek. Do boju

Hm. Myślałam, że teraz wszyscy korzystają z wizzengera.

Wolisz pisać tradycyjne listy?

Czy po prostu nie lubisz rozmawiać z ludźmi.

Co też jest ok.

Sukces z mleczuchą był miły, ale spotkałam dziś gęś.

Nasyczała na mnie i miała zęby.

Cieszę się z postępów, aczkolwiek narazie pozostane przy szczawiku.

Na jakiś czas...

Wizbooka mam dlatego, że ktoś mi go założył, aby mieć łatwiejszy kontakt ze mną...

Jak widać pomogło to też komuś innemu.

Jeśli powiem, że wolę listy, będę musiał podać ci swoje nazwisko, chyba że już zdążyłaś je sprawdzić. Wizzenger może zostać

Spotkałaś syczuchę! Ciekawe stworzenia, podobno ich niemagiczni kuzyni także mają te zęby. Trzeba uważać

Ciekaw jestem czy szczawik ci zakwitnie...

Nadałaś mu imię?

Tak to działa.

Czy Twoje nazwisko powinno mnie niepokoić, skoro masz obawy przed dzieleniem się nim?

Może jesteś kryminalistą, to by było dość... niespodziewane.

Wizzenger mi odpowiada. Jednocześnie, dla dopełnienia formalności:

Nazywam się Berta Shercliffe.

Syczuchę?!

Brzmin demonicznie.

Bardzo trafna nazwa.

Wyglądała jak demon.

On... zakwitnie..?

Powinnam nadać mu imię?

Niekoniecznie. Kiedy ostatni raz sprawdzałem, jeszcze mnie nie poszukiwali

To był żart.

Jamie Norwood, pani Shercliffe.

Swoją drogą, czy to nie twoja rodzina słynie z ręki do zwierząt? Pewnie oni daliby ci lepsze rady co do mleczuch.

Syczuchy są... Dość ciekawe, ale nie chciałbym jednej u siebie.

Tak, szczawik kwitnie. Wyślij zdjęcie, gdy już się uda. To będzie mały sukces

Mówienie do kwiatów pomaga im rosnąć, a trudno mówić do kogoś bezimiennego, prawda? Oczywiście nie trzeba tego robić

Norwood.

Brzmi znajomo.

Proszę, powiedz mi z wyprzedzeniem, jak zmienisz zdanie co do zawodu i postanowisz zostać kryminalistą.

Słynie.

Może dlatego nie mogę się z nikim dogadać. Bo ja najwyraźniej mam rękę po sąsiedzie, czy jak to się mówi.

Rozmawianie do rośliny brzmi już trochę jak szaleństwo.

Ale nie mam powodu Ci nie wierzyć.

Poza tym stoi u mnie w pracy, a na moim oddziale osiemdziesiąt procent ludzi to wariaci.

Jedna gadająca do kwiatka baba w tę czy wewte...

Jamie.

Czy wiesz, że zamknęła się ta niewielka szwedzka piekarnia na końcu alei parkowej w Dolinie?

Szalenie mi z tego powodu przykro. Nie wiem gdzie teraz kupić kardemommeboller.

Niemniej piszę do Ciebie, ponieważ chciałam zaprosić Cię na kawę.

Tylo teraz nie wiem dokąd.

Czy jestem zmuszona sama zrobić kardemommeboller, żebyś mógł go spróbować?

To trochę straszne.

Wolałabym, byś nie chciał próbować.

Ale...

Chciałam też, żebyś ich spróbował.

bardzo pokrzyżowali mi plany.

Dokąd chadzają na kawe młodzi, przystojni, inteligentni ludzie?

Nawet nie wiedziałem, że była taka piekarnia.

Skoro już wspominasz o tym czymś i jeszcze mówisz, że możesz upiec, to chyba nie pozostaje ci nic innego, skoro chcesz, żebym to skosztował.

Sam jestem teraz ciekaw, co to jest.

Co do kawy - możemy umówić się gdzieś w Dolinie, albo na Pokątnej i wybrać po prostu jakąś kawiarnię... Nie jestem ich częstym bywalcem, więc nie wiem jaką polecić.

Swoją drogą - skąd to podkreślenie "młodzi" ludzie? Masz mnie za dzieciaka, czy zakładasz, że jesteś starsza?

Była.

Bardzo dobra zresztą.

Była otwarta ponad siedem lat, nie rozumiem, dlaczego ją zamknęli.

Nie jestem najlepszą kucharką, Jamie.

Lojalnie przestrzegam.

Może masz rację, tak będzie najlepiej.

Zobaczymy czy nie zamknęli już wszystkiego, co dobre.

Hm.

Powiedziałam o młodych, przystojnych i inteligentnych, bo uważam nas oboje za młodych, przystojnych i inteligentnych.

Zawsze milej pić kawę w otoczeniu, w którym jest estetycznie i kulturalnie.

Moja ulubiona, estetyczna i kulturalna piekarnia jest zamknięta.

Niestety.

Niemniej trudno mi ocenić Twój wiek.

Ale nie tylko Twój, po prostu nie jestem w tym najlepsza.

Może właściciel zmarł?

Nie musisz piec, jeśli nie chcesz, ale nie odmówię sprawdzenia. Nie jestem zbyt wybredny

To sprawdźmy wpierw Dolinę. Mniejsze tłumy.

Skoro uważasz nas oboje za młodych, pięknych i inteligentnych to twoje pytanie sugerowałoby, że nie chodzisz często na takie spotkania. Prawdę mówiąc ja też nie

I nie przejmuj się, ja też źle oceniam wiek...

Ostatnio okazało się, że moja znajoma jest dziewięć lat młodsza ode mnie, gdy myślałem, że góra cztery...

Dowiem się.

Może uda mi się zdobyć przepis.

Czy to będzie niewrażliwe, zapytać o przepis, jeśli właściciel umarł? Mam problemy z wyczuciem, takich kwestii.

OK, niech będzie Dolina. Spotkajmy się pod Altaną Helgi.

Chodzę w każdy wtorek i czwartek o 13:45 na kawę, w przerwie od pracy. Mam pół godziny, żeby spędzić chwilę w kawiarni, a potem siedem minut, by wrócić do Munga. Niestety, żadna kawiarnia w promieniu siedmiu minut od Munga nie jest na tyle atrakcyjna, żebym chciała do niej chodzić w dni, kiedy mogę chodzić gdzieś indziej.

Wiesz...

Czasami wydaje mi się, że ja w mojej głowie dalej mam siedemnaście lat. Mam więcej obowiązków i możliwości, ale nie czuje, że jestem starsza.

Jako specjalistka, doszukiwałabym się diagnozy depersonalizacji-derealizacji, ale przechodzę regularne ewaluacje, które są obowiązkowe w mojej branży i według mojego supervisora, wyobraź sobie, jestem całkowicie normalna.

trudno mi poważać jego osobę.

Trudno mi powiedzieć... Może nie być delikatne, ale jak powiesz, ze jesteś fanką tego czegoś co piekli?

Też nie jestem dobry we współczucie i inne takie i często źle mnie odbierają

Ta kawiarnia siedem minut od Munga to która? Z ciekawości pytam

Ja w mojej mam grubo ponad trzydzieści, a nie ułatwia niczego fakt, że wróciłem na studia po dużej przerwie. Szczęśliwie już kończę i będę mógł zamknąć się z dala od tłumów.

Zostaje pytanie czy jesteś całkowicie normalna, czy wiesz, jak odpowiadać na kolejne pytania.

Dla mnie wydajesz się normalna. Inna od niektórych, ale normalna.

Kardemommeboller.

Naprawdę, czy piszesz tak, żeby poprawić mi samopoczucie?

Według mnie jesteś dość klarowny.

Jak wyjdziesz drzwiami ze wschodniego skrzydła, skręć w drugą ulice na prawo, za sklepem zkociołkami.

Przez bramę wchodzi się do podwórza, nie jest to najpiękniejsza kawiarnia - ale jest blisko.

Co planujesz robić po studiach, Jamie?

Jestem w stanie zrozumieć niechęć do tłumów.

Oczywiście uważam, że jestem w pełni normalna. Choć wiem, że tak nie jest.

Samo w sobie powinno to chyba być definicją nienormalności, ale wybieram rozumieć to po swojemu.

Niiewątpliwie wiem też, jak odpowiadać na takie pytania.

W końcu często sama je musze zadawać.

Nie mam w zwyczaju mówić rzeczy, których nie myślę i kłamać dla czyjegoś lepszego samopoczucia.

Wyglądam, jakbym był na kogoś wściekły, gdy się o niego martwię.

Może kiedyś wpadnę sprawdzić kawiarnię. Dobrze znać takie miejsca

Założę hodowlę fogsów. Może z czasem powiększę o jeszcze jeden gatunek, ale to się okaże. Będę jednak hodował fogsy i miał własną cieplarnię na rośliny, które będę mógł wykorzystywać do eliksirów w ramach hobby.

Jak widać, nawet plany na przyszłość przewiduję bez tłumów.

Tak jest wygodniej.

A co do normalności - ona chyba też zależy od perspektywy. Chyba że w psychiatrii są jakieś normy, choć i te musiały być przez kogoś nakreślone, więc to wciąż raczej subiektywne odczucia.

A może zamiast pójścia do kawiarni miałabyś ochotę na piknik?

Skoro oboje nie lubimy tłumów

Dobrze. A więc piknik.

Gdzie?

Strumień? Ten przeklęty, gdzie można kamienie szlachetne wyłowić.

W kawiarniach płaci się za kawę. Niech ta "kawiarnia" zapłaci nam

W porządku.

Ty weź koc, a ja przyniosę koszyk.

Jeszcze nigdy nic tam nie znalazłam, więc myślę, że to bujda.

Tak się dziś zastanawiałem, że do nauki jazdy na łyżwach zostało dużo czasu

Może trochę za dużo.

Nie zrezygnujesz?

Dlaczego miałabym zrezygnować?

Powodów może być wiele - lęk przed zrobieniem sobie krzywdy, odkrycie niechęci do podobnego sportu...

Zastanawiałem się, czy zwyczajnie chciałabyś się zobaczyć w międzyczasie.

Zanim będzie zima.

Tak po prostu, bez konieczności szlifowania nowych umiejętności jak pieczenie, gdybyś się nad tym zastanawiała

Nie wykluczam odkrycia niechęci do łyżew, ale myślę, że chce spróbować chociaż raz.

Bez obaw, jak połamiemy nogi, to jest na sali lekarz.

W sensie, że ja.

To taki żart.

Chciałabym.

Nie wiem co Ci mogę zaproponować, nie jestem najbardziej ekscytującym człowiekiem.

Ponoć ma być coś w miasteczku na święto duchów?

Nie do końca rozumiem jego koncepcję, ale

...brzmi jak atrakcja?

Chodzę też na warsztaty do Muzeum Madame Royce gdzie przełamuje niechęć do dotykania gliny - jeśli myślisz, że to coś, co mogłoby Ci się spodobać.

Będziesz leczyć złamania dobrym słowem?

Nie oczekiwałem propozycji czegoś konkretnego, a odpowiedzi, czy chciałabyś się spotkać.

Widzę jednak, że naprawdę masz problem ze zwykłymi rozmowami, skoro proponujesz same miejsca, gdzie coś będzie do roboty poza rozmową

W jakim sensie nie rozumiesz koncepcji Halloween? Historii czy obecnego obchodzenia?