Studnia Snów

First topic message reminder :

Studnia snów

Znajdująca się na wewnętrznym dziedzińcu jednej z tutejszych willi studnia, jest jedyną tego rodzaju w całej Venetii. W jej środki zamiast zwykłej wody można znaleźć trytonie źródło, które ma moc wywoływania snów i wizji. Mogą nieść one jednak za sobą konsekwencje. Co ważniejsze, nie trzeba napić się magicznej wody, a wystarczy spojrzeć na swoje odbicie w jej tafli, by zostać ofiarą trytoniej magii.

Jeśli decydujesz się spojrzeć do studni rzuć k6, by zobaczyć, co Cię spotyka:

1 - Na tafli wody pojawiają się fale, a zaraz po nich w Twojej głowie zaczynają przewijać się obrazy związane z przeszłością Venetii. Widzisz klęski, które spotykały to miejsce, ataki złego smoka i epidemię choroby, która tak mocno przerzedziła tutejszą populację. Wizja zdaje się trwać w nieskończoność, zostawiając Cię z ogromną migreną. Gdy się kończy, znajdujesz w dłoni fiolkę eliksiru spokoju. Zgłoś się po nią w odpowiednim temacie.
2 - Trytonia woda zaczyna mienić się wszelkimi kolorami tęczy. Widzisz mnóstwo pięknych ptaków i strojów, a w końcu zdajesz sobie sprawę, że obserwujesz tutejszy karnawał. Czy jest to jeden z minionych? A może jakiś, który dopiero ma nadejść? Nie masz pojęcia, jednak nastrój zabawy wprawia Cię w dobry humor na następny wątek.
3 - Sen, czy wizja, sam nie jesteś pewien, co właściwie Cię spotyka. Wiesz za to, że znalazłeś się pod wodą, a obok Ciebie pływają perłowe delfiny. Zdaje się, że chcą Ci coś przekazać. W jakiś sposób wytwarzacie telepatyczną więź, a Ty dowiadujesz się o zwyczajach tych wodnych istot. Otrzymujesz +1pkt. do ONMS.
4 - Wpatrujesz się w swoje odbicie, które zdaje się być oświetlone księżycową poświatą, choć przecież jest środek dnia. Nagle, potwornie kręci Ci się w głowie, tracisz równowagę i wpadasz prosto do studni. Zderzenie z taflą wody jednak nie następuje, a zamiast tego, płyn okazuje się być taflą szkła, która roztrzaskuje się pod Twoim ciężarem, raniąc Twoje ciało i powodując obszerne krwotoki. Jeszcze przez chwilę spadasz w nicość z bólem wywołanym przecięciami, by następnie obudzić się cały i zdrowy na posadzce niedaleko studni.
5 - Woda w studni zdaje się być nienaturalnie wzburzona, jakby nie spodobało jej się Twoje odbicie. Zaczyna wrzeć i nagle ochlapuje Twoją twarz. Przez chwilę masz wrażenie, że Cię parzy i widzisz obrazy z ognistych i katastrofalnych walk smoków, które nawiedzały cały kontynent przez stulecia. Gdy jeden z nich zieje Ci ogniem prosto w twarz, budzisz się, lecz tracisz czucie i wzrok po jednej stronie twarzy. Przez następny wątek pół twojej twarzy zdobi na wpół zwiędła Maskaflora, która zmienia kolor zgodnie z Twoim nastrojem. Po rozegraniu wątku, kwiat odpada od Twojej skóry, a Ty odzyskujesz pełną sprawność.
6 - Zasypiasz, a w swoim śnie znajdujesz się w tutejszym porcie. Jesteś handlarzem, sprzed kilku stuleci, który ma wypłynąć właśnie na jedną z handlowych wypraw. Gdy wchodzisz na pokład statku, pod nogami przelatuje Ci jeden z tutejszych kotów, by po chwili wrócić do Ciebie z martwym Veneratem Amphibio, którego składa u Twoich stóp. Gdy się budzisz okazuje się, że zostałeś uleczony z jednej z trawiących Cię chorób. A jeśli byłeś zdrowy, nabywasz odporność na następną kostkę/wydarzenie, które przyniesie Ci pogorszenie zdrowia.

Uniosła nieco brew, ale nie dopytywała. Czasem miała wrażenie, że podświadomie wiedziała, że Irvete potrafiła znacznie więcej niż się przyznawała i Amelia była tego szalenie ciekawa, ale dotychczas nie znalazła odpowiednich słów, by podjąć temat. Ten dzień nie był wyjątkiem, więc zamaskowała swoją ciekawość cichym śmiechem, kiedy dziewczyna spojrzała na swoje paznokcie. Nie drążyła, miała wrażenie, że to wcale nie był temat, na który de Guise ochoczo rozmawiała, a i minę miała chyba bardziej posępną, co zdecydowanie nie było celem tego spotkania.
Tak, Mela wiedziała, że całe te pieniądze i wszystkie zyski, które przynosiło jej nazwisko nie były wszystkim. Co więcej – nazwisko miała akurat takie, że wzbudzało u czarodziejów skrajne emocje i nie zliczyłaby ile absurdalnych plotek na temat swojej rodziny już słyszała. Kiedyś ją to denerwowało, teraz jedynie bawiło, ale czasem ciężar przynależności do znanego rodu mocno opadał na jej barki. Przekonała się o tym wcale nie tak dawno. Starszy Fairwyn wiedział bowiem wszystko, a ona mogła jedynie pokornie pochylać głowę. I tak do usranej śmierci.
— Proszę — odparła, bo w tym stanie, to mogła jedynie wracać do pokoju. Miała ochotę się położyć i zasnąć na długie godziny, a do Koloseum znowu nie było tak blisko. Musiała po powrocie z wakacji zająć się teleportacją, znacznie ułatwi jej to życie. Poczekała, aż Irv rzuci odpowiednie zaklęcie i odetchnęła z ulgą, kiedy ból ustał. Gdyby wiedziała, że tak zadziała ta fontanna, to by sobie darowała. Nie mogła jednak tego wiedzieć, co tylko sprawiło, że poczuła irytację.
Szybko jej przeszło, kiedy de Guise się do niej odwróciła, a ona nie miała pojęcia co zrobić. Nie była orłem z uzdrawiania, znała bardzo, bardzo podstawowe zaklęcia i nigdy szczególnie się na nich nie skupiała. Czekała aż dziewczyna przyjrzy się temu, co miała na swojej twarzy i może wpadnie na jakiś pomysł. Mela mogła pomóc, musiała tylko wiedzieć jak.
— Może ten paraliż to kwestia tej rośliny? — powiedziała, bo to jedyne co przychodziło jej do głowy. Kwiatka nawet nie rozpoznawała, jej wiedza o roślinach ograniczała się do ich przydatności w tworzeniu różdżek. Zresztą z magicznymi stworzeniami było podobnie. Znała potencjał rdzeni i drewna, niewiele więcej.
— Może powinnyśmy wracać? — próbowała być pomocna i starała się nie myśleć, że jej próby były całkiem żałosne. Zacisnęła usta w wąską linię, czując się trochę głupio, chociaż przy Irv to nie było takie trudne.

@Irvette de Guise

Amelia była jedną z tych osób, którym w razie konieczności Ruda zdradziłaby swój sekret. Nie paplała o tym jednak na prawo i lewo, więc faktycznie, okazji do rozmowy aż tyle nie było. Poza tym, Mela była jeszcze młoda i Irvette nie do końca była pewna, czy powinna wchodzić w świat brudnych interesów bardziej, niż było to konieczne. Oczywiście Faorwynowie mieli swoje porachunki, o których plotki krążyły wszędzie, ale zielara nie widziała w nich niczego skandalicznego. Różdżki, które tworzyli, były niesamowitej jakości i gdyby miała pochwalić jakichkolwiek Brytyjskich rzemieślników, na pewno nie byłby to Ollivander. Irv musiała przyznać, że początkowo miała ciężką relację ze swoją różdżką, ale dotarły się i choć teraz używała tej ze składników zdobytych w Avalonie, to z lubiła czasem powrócić do tej bardziej wymagającej, a jednak równie niezawodnej, którą kupiła z rodzinnego warsztatu Amelii.
Uśmiechnęła się lekko, po czym ulżyła przyjaciółce bólu. Skoro już nie miały dnia, dobrze żeby choć jedna z nich wróciła do sypialni we względnym stanie, a doprowadzenie Meli do takowego, zdawało się być o wiele łatwiejsze niż wymyślenie, co zrobić z obecną kondycją de Guise. Sama nie znała się aż tak na uzdrawianiu, dlatego chciała zasięgnąć porady kogoś, komu ufała.
-Oby. Nie chciałabym stracić czucia na zawsze. Chociaż niektórzy by stwierdzili pewnie, że i tak wyrażam więcej emocji niż wcześniej. - Prychnęła, o dziwo nieco sobie żartując, a kwiat na jej twarzy zmienił nieco swoją barwę. -Tak, chodźmy. Nie sądzę, by stanie tutaj cokolwiek nam pomogło. - Zgodziła się, biorąc Amelię pod rękę, bo w końcu nie widziała najlepiej, i pozwalając, by dziewczyna poprowadziła ją z powrotem do Koloseum.

//zt z Amelią

[quote="Yuri Sikorsky"] Przygoda z MG
@Mistrz Gry
Kostki - 6

Tego się zupełnie nie spodziewałem - woda ze studni ścięła mnie z nóg bez najmniejszego problemu. Chwilę później kiedy otworzyłem oczy nadal byłem przy studni świat jednak był rozmazany. Oprócz studni, z której to wynurzył się nie kto inny jak tryton! Zaczął on wychwalać zdolności jakiegoś gościa, którego imię i nazwisko nie byłem w stanie powtórzyć ale kojarzyłem - to chyba był ten gościu co to uratował Venetię od plagi...
I ponownie otworzyłem oczy po wizji. Prawdopodobnie miałem udać się do jego pracowni lub mieszkania. Tylko jak tam trafić? Rozejrzałem się bezradnie.

Przygoda z MG

Wyglądało jednak na to, że błędnie obrała studnie, ale czy ktoś mógł ją za to winić skoro w tej przeklętej okolicy wprost się od nich roiło? Co kawałek można było się na jakąś natchnąć. Niemniej przynajmniej pewną podpowiedź dała jej drobna drzemka, w którą zapadła w okolicy poobiedniej sjesty, która nastąpiła po tym jak uraczyła się jednym z zapakowanych na podróż batoników.
Sen zesłał jej wizję. Sen był podpowiedzią. Czy nie było jakiejś podobnej studni gdzieś w pobliżu? Chyba nawet kojarzyła jej zarys, kształt i ogólny całkiem dobry vibe ze spacerów po okolicy. Oczywiście, że chodziło o studnię snów. Jak mogła to przegapić?
Zarzuciwszy wiaderko na ramię ruszyła w odpowiednim kierunku, będąc tym razem zdeterminowaną, aby uzyskać upragniony efekt. Do trzech razy sztuka jak to mawiają, ale ona wolałaby trafić jednak za drugim.

@Mistrz Gry

Przygoda z MG

To miejsce mocy! Wiadro drży! Mulan mogła to odczuć już dosyć szybko, bo wiadro samo zaczęło jej się wyrywać z rąk niczym Azor do smakowitego kawałka boczku, ale jakoś utrzymała je w dłoniach, aby móc podejść do studni i ją nieco przestudiować. Zamocowała uchwyt trzymanego przedmiotu do liny i wrzuciła go do studni chociaż najchętniej sama też spuściłaby się na sam dół niczym Spiderman na pajęczynce. W zasadzie nawet rozważała taką opcję jeżeli faktycznie nic się nie stanie, a sama wystrzeli się już z innych pomysłów.

@Mistrz Gry

Przygoda z MG

Dobra, w takim razie faktycznie to wielkie nic, które się zadziało przypieczętowało jej mocne postanowienie zgłębienia tej sprawy. I to dosłownie. Gdyby miała na sobie bluzkę z długimi rękawami pewnie by je zakasała chociaż w zasadzie nawet nie miała po co. W końcu i tak miała wskoczyć do studni i się cała pomoczyć. Ale nawet ona nie była taka pojebana, żeby od tak zeskoczyć na yolo i rozbić sobie czaszkę o dno. Postanowiła zejść jakoś powoli pomagając sobie czy to zaklęciami czy też po prostu licząc na to, że lina okaże się wystarczająco wytrzymała, by mogła się po niej spuścić. W zasadzie to nie był taki zły pomysł. Wystarczyło jedynie skorzystać z odpowiedniego zaklęcia, aby wzmocnić materiał i mogła zacząć swoją podróż do wnętrza ziemi.

@Mistrz Gry

Strona 3 z 3	Strona 3 z 3 • 1, 2, 3