Zwierzę: szczuroszczet
Łapanie: wyżej link, 4 -> przerzut na ->5
Modyfikatory: użyłam przerzutu za nastrój
Sukces

Nie szukała długo szczuroszczeta bo usłyszała ciamkanie. Nie zwracał na nic uwagi. Żuł sobie coś, co nie wyglądało zbyt dobrze i nawet gdy drepczący za nią transporter głośno usiadł w trawie (w środku cały czas wierciły się wyciszone wozaki) to szczuroszczet nawet nie zareagował. Założyła rękawice podarowane przez profesora Rosa i podeszła do zwierzęcia. Czaiła się aby go chwycić gdyby zaczął się zrywać do ucieczki lecz ten nawet nie drgnął, gdy położyła dłonie na jego ciepłym ciałku. Podniosła go na wysokość swoich oczu.
- I tak właśnie powinny zachowywać się wszystkie zwierzątka, prawda? Grzeczny szczuroszczetek. Brzydki ale grzeczny. No chodź tutaj, dam ci jeszcze jedzonka. - wsunęła go do drugiego transportera, pogłaskała po ciałku, podała trochę liści, które przeżuwał i zamknęła go na cztery spusty. Przetarła przedramieniem czoło i ruszyła dalej, chcąc jak najszybciej dogonić Lily, która miała identyczny problem z wozakami.

| zt

Zwierzę: wozak
Łapanie: 6
Modyfikatory: nie
Sukces / Porażka

Podbudowana sukcesem z parą wozaków Jenn szła dalej dziarsko przed siebie, układając kolejne wiązanki, które mogłaby rzucić w starciu z niesfornymi gryzoniami. Była z siebie dumna, choć właściwie to nie bardzo powinna. Zerkała co jakiś czas na Christiana, zastanawiając się, co sobie o niej teraz myśli, nie martwiąc się tym jednak szczególnie. Była zadowolona i teraz rozglądała się już za ostatnim zwierzakiem, którego zamierzała wpakować do trzeciego transporterka. I zobaczyła! Pod pergolą siedział kolejny wozak. A choć tym razem był on samotny, panna Hastings czuła się już wyspecjalizowana w tym temacie. Jedno machnięcie siatką później była bogatsza o kolejną magiczną kunę i mogła zawinąć się do profesora. W końcu najbardziej czekała na to, aż wszyscy sobie pójdą, żeby mogła pogadać z profesorem sam na sam, wyjaśniając mu sprawę nieszczęsnego listu, który wysłała mu pod koniec zeszłego roku.

Zwierzę: wozak
Łapanie: 3
Modyfikatory: oczko więcej na łapanie za punkty w kuferku, czyli 4
Sukces

Jenna się rozszalała z polowaniem i w pewnym momencie gdzieś mu zniknęła. Dobry Merlinie,  jak on tego nie lubił. Oczywiście winił samego siebie, bo mógł być bardziej uważny, ale ciężko było jednocześnie pilnować przyjaciółki i szukać kolejnych zwierzaków. Miał tylko nadzieje, że jeśli panna Hastings wpadnie w kłopoty, to go zawoła. Postanowił, że odpuści szukanie i zajął się własnym polowaniem.
Nie szukał długo, bo po chwili trafił na identyczny obrazek z dwoma wozakami, co wcześniej Jenna. Przez moment myślał, że spróbuje je zaskoczyć, rzucając siatkę znienacka, ale mogło się nie udać, a szkoda by było zmarnować taką okazję. Nie znał tylu przekleństw co kuzynka, ale przypomniał sobie wiązankę, której kiedyś nauczył go tata. Nie była specjalnie wulgarna, ale za to byłą długa, może to zadziała na te gryzonie.
- Wy chręgle, ślepe komendy, mordęgi nakrapiane, pociotki szczurze, na dzikiej świni, przez ciemny tunel drutem kolczastym ganiane wy! - Wyrzucił z siebie głośno na jednym oddechu, co spowodowało konsternację obu wozaków, którym zapewne zwoje się zagrzały od próby zrozumienia, co powiedział ten śmieszny chłopak. Ale to wystarczyło, żeby Hastings zdążył zarzucić sieć na oba i przy akompaniamencie bluzgów, prób drapania i gryzienia zapakował swoje zdobycze do transportera i szybko ruszył z nim na polanę, zanim te włochate mendy sobie coś zrobią.
//ZT