Przestronny gabinet otulony przyjemnym dla oka półmrokiem. Małe okienka zasłonięte przez zżółkniałe firanki są jedynym źródłem światła w pomieszczeniu, a gdy promienie słoneczne zastąpione zostaną przez księżyc na hebanowym biurku oprócz stosu papierów porozrzucanych po całej jego powierzchni można dostrzec małą świecę, której płomień pomaga mężczyźnie dojrzeć drobne literki, którym zasypane są pergaminy. Na przeciw biurka tak jak i za nim stoją dwa, niewygodne krzesła o wdzięcznej ciemnobrązowej barwie. Są to jedyne meble jakie znajdują się o owym gabinecie, bowiem obecny Minister Magii wielbi prostotę i nade wszytko przekłada skromność, której mu nie brakuje.
Autor
Wiadomość
Boris Zagumov
Wiek : 42
Czystość Krwi : 90%
Wzrost : 177 cm
C. szczególne : Blizny po gniciu na szyi, klatce piersiowej i górze brzucha, rytualny krwawy znak na małym palcu prawej ręki, naszyjnik Ariadne zawsze zawieszony na piersi oraz mocno zmęczona twarz z widocznie podkrążonymi oczyma, które wydają się zapadać w sobie
Był to ciężki okres dla Borisa, zważywszy na jego ostatnią eskapadę na Nokturn, po której musiał spędzić pewien czas pod pilnym okiem uzdrowicieli z Munga. Nie był to najprzyjemniejszy okres w jego życiu, ale przynajmniej uszedł cało z całego zajścia. Po terapii Organi Sanentur jego struny głosowe były już w lepszym stanie, więc była możliwość werbalnej komunikacji z innymi osobami, nie zmienia to faktu, że dalej sprawiało mu to duży dyskomfort. Elegancka marynarka, którą założył specjalnie na wizytę z Selmą Grant nie zakrywała blizn po zgniłym mięsie na jego szyi, przez co miał przeczucie, że będzie zmuszony tłumaczyć się z incydentu, który miał miejsce w szemranej dzielnicy Londynu. Wiedział jednak, że cała ta sytuacja może zostać obrócona na jego korzyść, w końcu był to idealny przykład sytuacji, w której użycie zakazanych zaklęć znacząco skróciłoby opór napastników, a możliwe, że samemu by się tam nie znalazł, gdyby regularne patrole przemierzały ulice Londynu i nie tylko. Stanął przed drzwiami gabinetu Ministra Magii z teczką wypełnioną dokumentami niezbędnymi do podpisania w razie zgody na autoryzacje jego pomysłu i po wzięciu głębszego oddechu, wszedł do środka. Zastał tam kobietę siedzącą za biurkiem, przeglądającą jakieś papiery, najprawdopodobniej dokumenty. -Ekhm...- zapukał we framugę już po wejściu, po czym odchrząknął zwracając na siebie uwagę i nawilżając sobie przy tym gardło, na tyle, żeby nie brzmieć jakby wybił kwas. -Mam nadzieję, że nie przeszkadzam Pani w niczym, jednak przychodzę ze sprawą, która nie może czekać.- mocno ochrypły głos wydobył się z jego ust, co spowodowało dyskomfort nie tylko dla jego uszu, ale i gardła. Uświadomił sobie, że jeszcze długa droga przed nim w powrocie do dawnej formy, przynajmniej jeżeli chodziło o głos. Postawił jeszcze kilka kroków w głąb gabinetu i zajął miejsce stojące za fotelem znajdującym się na przeciwko Grant.
Mimo niekrótkiego już czasu urzędowania, minister Grant nie poczyniła większych zmian w wystroju gabinetu najważniejszej osoby w czarodziejskiej Wielkiej Brytanii. Oprócz zawieszonego nad magicznym kominkiem portretu świętej pamięci ministra Floyda, przepasanego w rogu czarną wstęgą, mógłbyś przysiąc że nawet kałamarze czy pieczątki znajdowały się na tych samych miejscach, gdzie pozostawił je zamordowany w tajemniczych okolicznościach dygnitarz. Jedynym znakiem przynależności politycznej kobiety była niewielka, trójkątna brosza na jednej z klap jej marynarki. Widząc - i słysząc przede wszystkim - chrypiącego Zagumova, Selma wstała i wskazała mu po prostu ruchem dłoni miejsce naprzeciw siebie, po drugiej stronie mahoniowego biurka. Siadając, szarpnęła lekko różdżką i przywołała zimny zaparzacz, od razu go też uruchamiając. - Pan Zagumov - zaczęła kobieta z lekkim uśmiechem, której cera i wyraz twarzy zupełnie nie przypominał tego sprzed jeszcze kilku miesięcy. Selma wyglądała po prostu zdrowiej - być może to świąteczny odpoczynek sprzed ponad dwóch miesięcy, a na pewno praktyczne zaprzestanie działań przez niejakich "sympatyków" miały na nią tak dobry wpływ. Jednak ile w tym naprawdę zasług Biura oraz aurorów, a ile wewnątrzpartyjnych przetasowań i sporów o władzę, które za kulisami pociągnęły być może na dno pewnych prowodyrów całego tego chaosu, ciężko było ocenić - W czym mogę pomóc? A przede wszystkim - co się panu stało? - spytała minister Grant, widząc nieukrywane zresztą przez Rosjanina ślady zgnilizny.
______________________
Boris Zagumov
Wiek : 42
Czystość Krwi : 90%
Wzrost : 177 cm
C. szczególne : Blizny po gniciu na szyi, klatce piersiowej i górze brzucha, rytualny krwawy znak na małym palcu prawej ręki, naszyjnik Ariadne zawsze zawieszony na piersi oraz mocno zmęczona twarz z widocznie podkrążonymi oczyma, które wydają się zapadać w sobie
Rosjanin zajął wskazane mu przez Selmę Grant miejsce, po czym patrzył spokojnym wzrokiem na zbliżający się w ich kierunku zaparzacz, w którym najpewniej była słynna kawa, którą serwowano na terenie całego Ministerstwa. O uszy obiło mu się, że napój ten zasługuje na swoją renomę dzięki jednemu z praktykantów, który dba o dobry stan ekspresów w całym budynku. Gdy zaczęli przechodzić do dalszej części rozmowy, wiedział, że prędzej czy później zostanie zwrócona uwaga, związana ze stanem w jakim znalazł się po jednej z interwencji. I tak też się stało, zaraz po pytanie o sens wizyty Borisa, padło pytanie o widoczne rany zdobyte podczas chronienia młodego pana F. -Mały wypadek podczas pracy, ale proszę się nie przejmować, leczenie idzie poprawnie.- odpowiedział wciąż nieprzyjemnym dla ucha głosem, uśmiechając się przy tym smutno. Rany były na tyle świeże, te fizyczne, jak i psychiczne, że każdy powrót myślami do tamtego dnia sprawiał mu ból. -Chciałbym przedstawić Pani projekt własnego pomysłu na skuteczniejszą ochronę osób cywilnych i rozmaitych placówek rozsianych. Dzięki temu zwalczanie tych terrorystów byłoby znacznie łatwiejsze- mówiąc to, wyciągnął ze swojej teczki dokumenty, które zawierały szczegółowe informacje na temat utworzenia regularnych patroli, miejsc objętych całodobową obstawą i zezwoleniem na używanie zakazanych zaklęć przeciwko agresorom. Położył papiery przed kobietą, po czym dał jej czas na zapoznanie się ze wszystkim.
Na odpowiedź Borisa kobieta pokiwała jedynie głową. Nie drążyła - nie miała bowiem po co. Z raportów otrzymywanych przez Zagumova, a nawet ze zdrowego rozsądku wynikało jasno to, że SLM - ta oficjalna część, wspierająca Selmę w sposób cywilizowany - miało oczy w wielu miejscach, podobnie zresztą jak KC. Ministerstwo było polem wielu różnych spisków nawet pomiędzy osobami z teoretycznie tej samej strony barykady - szef Biura Bezpieczeństwa mógł więc być pewien, że Grant wiedziała o wiele więcej niż mężczyzna pozwolił jej się dowiedzieć z jego własnych ust, nawet jeśli nie, oczywiście, wszystko. Minister wyciągnęła dłoń po dokumenty, zagłębiając się w dość pobieżnej lekturze. Kilkuminutowa cisza przerwana została zaledwie tylko raz, przez cichy brzęk zaparzacza, który po przygotowaniu napoju uniósł się lekko w powietrze i nalał czarnej, aromatycznej kawy do dwóch filiżanek, które także same, razem ze spodkami, pofrunęły na miejsca przed dwójką siedzących w gabinecie czarodziejów. - Kiedy ta dodatkowa ochrona miałaby zostać zakończona? - spytała Selma, unosząc na chwilę wzrok znad papierów - Po wyborach? Kiedy kolejny minister uzna za stosowne? Nigdy? - kontynuowała, wywierając odpowiedni nacisk szczególnie na ostatnie słowo - Skąd weźmie pan ludzi? Nie widzę tu wniosku o powiększenie kadry Biura Bezpieczeństwa - drążyła, przetrząsając przez chwilę wnioski - I jeszcze te zaklęcia niewybaczalne... zdaje pan sobie sprawę, że to nie jest już Pierwsza ani Druga Wojna Czarodziejów? To zupełnie niepoważna propozycja - dodała, odkładając dokument traktujący o pozwoleniu na korzystanie z czarnej magii na bok.
______________________
Boris Zagumov
Wiek : 42
Czystość Krwi : 90%
Wzrost : 177 cm
C. szczególne : Blizny po gniciu na szyi, klatce piersiowej i górze brzucha, rytualny krwawy znak na małym palcu prawej ręki, naszyjnik Ariadne zawsze zawieszony na piersi oraz mocno zmęczona twarz z widocznie podkrążonymi oczyma, które wydają się zapadać w sobie
Czekał z niecierpliwością aż Minister wypowie swoją opinię na temat jego pomysłu. Cały ten czas tylko się dłużył przez okropnie świerzbiące rany skryte pod koszulą i marynarką, która tylko bardziej ogrzewała to miejsce, zwiększając dyskomfort Rosjanina. Nie oczekiwał, że pójdzie mu gładko w tej sprawie, zwłaszcza, że Selma Grant, z tego co się orientował, nie była osobą sympatyzującą ani z Koalicją, ani z Porozumieniem, co mogło mu pokrzyżować plany, zważywszy, że KC ostatnio wygrywało w sondażach. -Ochrona zostanie zakończona wraz ze sporządzeniem specjalnego raportu na temat bezpieczeństwa, krótko po rozpoczęciu kadencji przez nowo wybranego Ministra Magii.- obawy co do braku określonego terminu zakończenia dodatkowej ochrony nie był niczym szokującym Borisa. W końcu nikt by nie chciał mieć de facto małej armii patrolującej ulicy pod komendą jednego człowieka. -Dodatkowi ludzie wybierani byliby spośród ochotników, którzy wyraziliby swoją chęć do podjęcia działań. Akcja promująca nabór oraz szkolenie rekrutów zostałaby przedstawiona opinii publicznej dopiero po ewentualnym zatwierdzeniu przez Panią projektu i oczywiście zezwoli na taką formę pozyskania odpowiedniej liczby ludzi. W końcu nie sądzę, żebyśmy posiadali wewnątrz Ministerstwa na tyle dużo wolnych różdżek, żeby samodzielnie poradzić sobie ze wszystkim..- miał nadzieję, że dość obszerny i niechaotyczny opis sposobu, w jaki Biuro Bezpieczeństwa miałoby pozyskiwać osoby chętne do pełnienia służby strażniczej w terenie i patroli, przypadnie do gustu Grant. Byłaby to jedna część, o którą musiałby się mniej martwić. -O ile jestem w stanie zrozumieć, że, według Pani, byłoby to rozwiązanie dość drastyczne, o tyle pragnę zaznaczyć, że druga strona nie waha się w używaniu tego typu zaklęć, co pozwala im na trwałe eliminowanie naszych ludzi, co zresztą widać po tym co stało się ze mną. Ludzie chcący zaszkodzić Ministerstwu, a przede wszystkim Pani, mają przewagę w ludziach na ulicy i gammie zaklęć, którymi mogą raczyć pilnujących porządku pracowników mojego biura. Sama świadomość w szeregach tych terrorystów, że stanowimy poważne zagrożenie dla nich i ich życia, może przyczynić się do złożenia broni chociaż przez część z nich.- w tym przypadku sądził, że jest na przegranej pozycji od początku, ale nie zamierzał na razie odpuszczać. Same niewybaczalne zaklęcia nie były czymś, co musiało się znaleźć na liście, ale ewentualnie schodząc z nich do zakazanych, tym samym zapewniając sobie większą pewność podczas potyczki.
Grant pokiwała głową, sięgając po filiżankę kawy. Śledziła cały czas tekst, prześlizgając się po nim wzrokiem i starając się wchłonąć jak najwięcej szczegółów w ograniczonym czasie. Na dokładne studiowanie przyjdzie czas później - teraz, od ręki, Zagumov i tak nie miał co liczyć na uzyskanie definitywnych decyzji, przynajmniej nie zanim dokumenty, wnioski i projekty nie zostaną prześwietlone przez sztab doradców i ekspertów Selmy. Przychylność ministra magii była jednak w takich sprawach najważniejszym aspektem - i o to walczył teraz w gabinecie szef Biura Bezpieczeństwa. - Patrole brzmią... rozsądnie - przyznała, kiwając głową i odkładając dokument na biurko, by pociągnąć z filiżanki nieco większy łyk kawy. Po zużyciu zaparzacza Zagumov mógł wywnioskować, że mimo wszystko był on używany bardzo często - nawet spokojna kampania wyborcza była niesamowicie męcząca, a co dopiero otoczona takimi nastrojami - Ilość ochotników proszę jednak ograniczyć do minimum - powiedziała, odchylając się do tyłu na fotelu - Nie mamy czasu na planowanie i przeprowadzanie specjalnych szkoleń oraz sprawdzania każdego chętnego czarodzieja. Chyba nie chciał pan przecież ministerialnym autorytetem obdarzać każdego, nawet z szemraną przeszłością? - spytała - choć miała nadzieję, że czysto retorycznie - Z pewnością nie przed wyborami. Polecam zamiast tego przejrzeć harmonogram obowiązków pańskiego departamentu i odsunąć do bliżej nieokreślonej przyszłości takie zadania jak choćby segregowanie archiwów sprzed lat. O współpracy z Biurem Aurorów nie wspomnę - dodała, nachylajac się nad ostatnim dokumentem, traktującym o zaklęciach niewybaczalnych i zakazanych. Jej twarz stężała, kiedy podniosła wzrok na Zagumova, wieszając oczy na chwilę na zgniłej skórze jego szyi. - Nie ma pan do czynienia ze śmierciożercami, proszę nie zapominać - zaczęła, powoli cedząc słowa - Nieco brakuje też panu do Alastora Moody'ego, by móc wysuwać takie propozycje - rzekła, odstawiając filiżankę na spodek - Poza tym, dobrze wiemy że nie potrzebuje pan pozwoleń, by szafować czarnomagicznymi klątwami... w miejscu publicznym - dodała z niezauważalnym prawie cieniem groźby w głosie, zamaskowanym jednak naprędce przywołanym na twarz uśmiechem. Grant zaczęła składać dokumenty, na szczyt niewielkiego stosu kładąc wniosek o zwiększenie uprawnień Biura Bezpieczeństwa w sprawie patrolowania bardziej newralgicznych miejsc. - Czy to wszystko? - spytała, sięgając po pióro i zwracając wyczekujący wzrok na Zagumova.
______________________
Boris Zagumov
Wiek : 42
Czystość Krwi : 90%
Wzrost : 177 cm
C. szczególne : Blizny po gniciu na szyi, klatce piersiowej i górze brzucha, rytualny krwawy znak na małym palcu prawej ręki, naszyjnik Ariadne zawsze zawieszony na piersi oraz mocno zmęczona twarz z widocznie podkrążonymi oczyma, które wydają się zapadać w sobie
Na słowa wyrażające aprobatę, Boris skinął głową i uśmiechnął się lekko. Wiedział już, że chociaż z częścią jego "postulatów" zawartych na białych kartkach, które zostały przez niego wręczone Selmie Grant, nie będzie problemów. Cieszył się, że Minister nie zamierza celowo torpedować całości projektu, nad którym jednak spędził dłuższą chwilę. -Dobrze, sporządzę listę z wakatami na dane trasy patroli, czy służby strażnice i postaram się zaangażować w to jak najmniejszą liczbę ludzi, po wcześniejszym zweryfikowaniu ich.- samemu nie chciał zatrudnić jakiegoś typa spod ciemnej gwiazdy tylko i wyłącznie po to, żeby dostać od niego zaklęciem w plecy, albo, żeby ten uciekł w momencie, kiedy to zrobiłoby się goręcej. -Segregowaniem archiwów zajmują się stażyści i nowi pracownicy, nieprzeszkoleni i nieobeznani z metodami działania Biura Bezpieczeństwa. A co do aurorów i Cassidiego... Podejmowałem próby nawiązania jakiejś lepszej formy działania, lecz jak widać bezskutecznie. Pracujący tam czarodzieje to egocentryczni buce, którzy uważają, że poradzą sobie bez pomocy z zewnątrz. Sam Dean tak powiedział przy naszym pierwszym spotkaniu.- nie musiał udawać, że okoliczności w jakich poznał szefa Biura Aurorów nie należały do najprzyjemniejszych. Dalej utrzymywał się w przekonaniu, że nie warto szargać sobie nerwów, by koniec końców podporządkować swoje biuro jakiemuś służbiście, który faworyzowałby swoich nieudaczników. -Nie mam do czynienia z nimi i nie jestem zasłużonym aurorem, ale swój czas już przepracowałem. W tamtej sytuacji byłem w sytuacji zagrożenia życia i, proszę mi uwierzyć, próbowałem innych rozwiązań. Trudno jest nie skorzystać z przewagi jakie dają zakazane zaklęcia, w momencie, kiedy de facto walczy się samemu przeciwko trzem przeciwnikom.- nie uważał, że zwyczajne zaklęcia były znacząco słabsze od tych czarnomagicznych, jeżeli chodziło przejmowanie inicjatywy podczas potyczki, jednak musiał spróbować przedstawić całe zajście tak, by móc je użyć jako swój argument w sprawie, w której dzisiaj tu przyszedł. -Rozumiem, że niewybaczalne zaklęcia nie zostaną zaakceptowane, ale prosiłbym o rozważenie zezwolenia na użycie chociaż części zakazanych zaklęć, by móc lepiej przeciwdziałać zbrodniom, które mają miejsce na ulicach.- teraz to była definitywnie jego ostatnia próba w przekonaniu Minister do tej sprawy. Jeżeli postanowi postawić krzyżyk na próbie dojścia do kompromisu, to Boris nie zamierzał podejmować żadnych innych działań w tej sprawie. -Tak, to byłoby już na tyle- nie miał niczego więcej do dodania w tej sprawie, a dłuższe siedzenie i omawianie czysto teoretycznych spraw nie miało sensu.
Kobieta pokiwała z uznaniem głową na pierwszą część wypowiedzi Borisa. Co prawda ją i mężczyznę dzieliła polityczna barykada - ale choćby z przymusu związanego z piastowaniem funkcji Ministra Magii w jednym z cięższych okresów dla Wielkiej Brytanii od końca lat 90. doceniała postawę Zagumova, który najwyraźniej także nie chciał pozostawiać sił Ministerstwa w inakcji i swoimi metodami - nawet jeśli nieco innymi niż te, których dopuszczenie zakładała Grant - doprowadzić do scementowania powrotu rządów prawa. - Przyjrzę się sprawie współpracy Biur choć, z tego co pamiętam, precedens już istnieje - powiedziała powoli Selma, zapisując coś drobnym drukiem na szczycie zwoju pergaminu - Porozmawiam także z panem Cassidym na temat... sytuacji w Biurze Aurorów - dodała, nie podnosząc nawet wzroku. Kawa w jej filiżance musiała już dawno wystygnąć - a przynajmniej wystygłaby, gdyby gabinet Ministra nie był wyposażony w samoogrzewające kubki, które zawsze sprawiały, że temperatura napoju była idealna. - Przemyślę sprawę zaklęć zakazanych - powiedziała ze zmarszczonym czołem - Ale nie mogę obiecać panu pozytywnego rezultatu tych przemyśleń. Proszę się go nawet nie spodziewać - chrząknęła, wracając wzrokiem na twarz Rosjanina. - Mam też do pana niewielką prośbę - zaczęła, odkładając pióro do kałamarza - Proszę o oddelegowanie części pracowników Biura Bezpieczeństwa do ochrony zbliżającego się wiecu Sojuszu. Będzie przeprowadzany na stadionie quidditcha, więc na tak dużej powierzchni przyda się mi parę zaufanych osób. Mogę liczyć na Biuro?
______________________
Boris Zagumov
Wiek : 42
Czystość Krwi : 90%
Wzrost : 177 cm
C. szczególne : Blizny po gniciu na szyi, klatce piersiowej i górze brzucha, rytualny krwawy znak na małym palcu prawej ręki, naszyjnik Ariadne zawsze zawieszony na piersi oraz mocno zmęczona twarz z widocznie podkrążonymi oczyma, które wydają się zapadać w sobie
Trochę się rozluźnił słysząc, że Minister Magii zajmie się chociaż w pewnym stopniu brakiem kompetencji Cassidiego, jeżeli chodziło o nawiązywanie powiązań pomiędzy ich wydziałami, które chcąc nie chcąc miały wspólny cel, który osiągnąć mogły jedynie wspólnie, pomagając, a nie przeszkadzając sobie na każdym możliwym kroku. Dzięki nadaniu jego ludziom większych kompetencji, miałby wszystkie karty na ręku i mógłby chociaż spróbować narzucić Deanowi swoje propozycje co do wyglądu i przebiegu współpracy. -Będę oczekiwał listownej odpowiedzi- powiedział uśmiechając się przy tym lekko. Może i nie dostał tego czego chciał ani nie miał też zapewnionych innych przywilejów, ale miał nadzieję, że chociaż uda mu się ugrać jakiś promil z tego, skoro dotarł aż do takiego momentu w tej rozmowie. -Mogę oddelegować z tuzin ludzi, żeby postarali się zabezpieczyć wyjścia i mównicę, ale na więcej nie możemy sobie pozwolić. Biuro Bezpieczeństwa nie faworyzuje żadnej z partii, a jeżeli pozostali zorientują się, że wkładamy w ochronę SLM duże siły, to albo ucierpię na tym ja, albo każdy z osobna zażąda ochrony, na co nas obecnie nie stać.- odpowiedział szczerze, w końcu nie miał powodu, by kłamać swojej przełożonej w tej sprawie. Niezależnie od swoich poglądów, musiał przeznaczyć pewną część sił odpowiedzialnych za bezpieczeństwo dygnitarzy właśnie na wiec partii, z której ramienia urzęduje obecna Pani Minister. -Mam się stawić osobiście, czy wystarczy wyselekcjonowany przeze mnie zespół?- w przypadku, w którym zostałby poproszony o wzięcie udziału w ochronie, musiałby wybierać pomiędzy przysługą wyznaczoną Selmie, a swoimi zobowiązaniami względem Porozumienia, do którego oficjalnie należał od pewnego czasu.
:: 
1, 2, 3
