Dom strachów Nietoperzy z Ballycastle

Dom strachów

Ten zrujnowany, ponury dom to siedziba irlandzkiej drużyny Nietoperzy z Ballycastle. To właśnie tu odpoczywają po męczącym treningu, ustalają taktykę albo po prostu spędzają czas w swoim towarzystwie. Z kolei ich wierni kibice mogą poczuć dreszcz grozy, wchodząc do tego budynku, gdyż został przerobiony na dom strachów. Nawet czarodzieje o mocnych nerwach wychodzą stąd rozdygotani, więc to rozrywka wyłącznie dla naprawdę odważnych i żądnych wrażeń!

Wstęp: 30g
KOSTKI:

Jesteś bardzo pewny siebie i przekonany, że nic cię nie przerazi. Ale kiedy wchodzisz do środka, znajdujesz się w całkowitej ciemności, drzwi zamykają się za tobą z trzaskiem, różdżka nie działa, a ty...
1 - ... idziesz po omacku kilka kroków, po czym zapadasz się w coś lepkiego i obrzydliwego, przypominającego w dotyku kisiel. Co gorsza czujesz na karku oddech jakiegoś stworzenia, które warczy złowrogo.
2 - ... wpadasz po ciemku w objęcia szkieletu, który przytula cię mocno, tak mocno, że zaczyna brakować ci oddechu i kręci ci się w głowie. W tle słyszysz marsza żałobnego i chyba naprawdę żałujesz, że tu przyszedłeś.
3 - ... masz wrażenie, że tysiące małych rąk czepiają się twoich nóg, próbując zatrzymać cię w miejscu, a chwilę później spada na ciebie kaskada pająków, które wciskają się pod ubranie.
4 - ... wyciągasz ręce i natrafiasz na czyjąś twarz. Chcesz się cofnąć, ale postać nagle rozjarza się bladym światłem i widzisz przerażającą twarz wampira, który zamyka cię w żelaznym uścisku i gryzie w szyję... a przynajmniej takie masz wrażenie. W rzeczywistości nic ci się nie dzieje, ból jest krótkotrwałą iluzją, a na skórze pozostanie co najwyżej drobny ślad, który zniknie za kilka godzin.
5 - ... słyszysz syk i dziwne grzechotanie i masz wrażenie, że ze wszystkich stron otaczają cię węże. Ocierają się o twoje nogi, ramiona i plecy, ich języki delikatnie muskają twoje uszy i szyję, wokół której któryś z gadów zaczyna się owijać.
6 - ... potykasz się i wpadasz w coś, co przypomina ogromną pajęczynę, która oblepia ci twarz i na dodatek na moment odbiera zdolność wykonania choćby najmniejszego ruchu. Jesteś jak sparaliżowany, ale czujesz, że po twojej nodze zaczyna się wspinać ogromny pająk. Taki wielkości talerza.

6

W sumie to nie wiedział, co tutaj robił. Zwiedzanie zamku zostawił sobie na później, bo przecież miał tyle miesięcy na zgłębienie najciemniejszych zakamarków tamtego miejsca. Dolina? Słyszał, że można tutaj spotkać naprawdę ciekawe miejsca. Czy zeszyt w jego dłoni to specjalna lista lokacji, które warto zobaczyć? Czy to tylko żart jednego z uczniów Hogwartu, który postanowił zrobić sobie niezłe jaja z nowego. Cóż, aż taki nowy nie był i naiwny, chociaż te piękne oczy mogły kłamać.
Poprawił plecak, który przewiesił przez jedno ramię. Jak nie wycieczka, to trening, klasyczny Dick. Poza tym, to miejsce w jakiś sposób wiązało się z tym, co naprawdę robił w tym kraju, w tej dziwacznej szkole, która tak go porwała. Nie wiedział, co takiego tutaj spotka... Nie spodziewał się ludzi, których ponownie poznał. A teraz? Stał przed paskudnym miejscem, od którego biło zawałem serca. A on? Jak głupi uśmiechał się do siebie. Strach miał być nowym doznaniem, coś, co chciał poznać, coś co chciał posmakować.
Przekroczył próg tego miejsca, czując ciarki na skórze słysząc ten okropny dźwięk skrzypiących drzwi. Przekroczył kilka metrów, rozglądając się po pomieszczeniu, kiedy przy następnym kroku wlazł w coś, co przysłoniło mu widok. -Kurwa.-Przez dłuższy moment się szamotał, chociaż nie mógł nawet się poruszyć. Kiedy poczuł na nodze coś ciężkiego, pot zleciał mu po plecach. Czuł, jak ubranie klei się do niego. Mógł jedynie sobie wyobrazić co to jest, jednak sposób poruszania się oraz ciężkość mogły sugerować tylko jedno. Pająk, prawda? To musiał być ten skurwiel, który zasadził na niego tę cholerną pułapkę.
Jednak kiedy jego palce przebiły się przez pajęczynę, udało mu się przepchać dalej. Jednocześnie zrzucił to coś z nogi, jęcząc pod nosem, bo w końcu było ciężkie, włochate i obrzydliwe. Nienawidził robali, które ruszały się za szybko. Ile zajęła mu ucieczka? Pieprzone 2 minuty, bo jeszcze musiał przebiec przez miejsce, gdzie znajdował się ten potwór. Odhaczone, zobaczone, omal się nie posrał.

/zt

Strona 1 z 1