Kuferek:  72
Sprzęt: miotła, koszulka i ochraniacze = +8
Łączna ilość pkt: 80
Przerzuty: 6/8
Drużyna: Strusie
Pozycja: Pałkarz
Kostka: 1

Przetarł twarz przedramieniem, tak jakby chciał rękawem osuszyć ją z potu, tak naprawdę jednak jedynym, czego chciał się z niej pozbyć to wstyd, zażenowanie i złość, kotłujące się w nim tak intensywnie, że groziły niekontrolowanym uwolnieniem metamorfomagii. Ostatnio nie zdarzało mu się to często – ostatnie niełatwe dla jego rodziny miesiące utwardziły mu tyłek, pomogły lepiej nad sobą zapanować. Osągnął poziom metamorfomagicznej kontroli, o ktorej wcześniej mógł tylko pomarzyć...
Chyba że nie jesteś po naszej stronie.
Rzucił chłopakowi spojrzenie, zaciskając w złości szczękę. Kosmyk włosów tuż nad czołem zaczynał ciemnieć, z platyny coraz widoczniej przechodząc w czerwień.
— Przepraszam — burknął do Russela, dyskretnie biorąc kilka głębszych wdechów. Panuj nad sobą, Swansea, nie ma się na co denerwować, to był twój błąd.
Może powinien podziękować Darrenowi? Tłuczek od niego pojawił się dokładnie w momencie, kiedy najbardziej potrzebował rozpraszającego negatywne emocje bodźca. Mimo rozkojarzenia udało mu się zareagować wystarczająco szybko – przyjął pozycję i w odpowiednim momencie odbił piłkę prosto w bramkarza przeciwników.

Kuferek: 50
Sprzęt: szkolny: rękawice (+1), kompas (+1), ochraniacze (+1), miotła (+4), koszulka (+1), google (+1), kask (+1) -> 10
Łączna ilość pkt: 60
Przerzuty: 6/6
Drużyna: Pingwiny
Pozycja: Pałkarz
Kostka: 6 - udana obrona

Nie musieli długo czekać aż na boisku pojawi się Limier. Znany im bardzo dobrze nauczyciel przygotował dla nich specjalną grę, którą mieli tego dnia przetestować. Wytłumaczył wszystkie zasady, podzielił ich na drużyny o zabawnych nazwach, a następnie przelecieli na mniejsze boisko, aby tam rozpocząć rozgrywkę. Tym razem jednak dane jej było zagrać nie na ścigajce, jak to zwykle miało miejsce, a z pałką w ręku, miotając tłuczkami. Cóż, nie ukrywała, że była to druga z kolei pozycja, którą najbardziej lubiła zajmować, a rzadko kiedy miała okazję zagrać na niej, przy okazji prawdziwego meczu. Dlatego ucieszyła się z tej możliwości i kiedy wszyscy byli już gotowi i znajdowali się już na pozycjach - a przynajmniej tak jej się wtedy wydawało - usłyszała za sobą głos.
- O, spoko, dobra strategia - zgodziła się, odpowiadając @Julia Brooks i posyłając jej uśmiech pełen woli walki. Kiedy widziała po przeciwnej stronie chłopaków, automatycznie włączał się jej tryb zapału do rywalizacji, dlatego nie mogła się już doczekać gwizdka rozpoczynającego zabawę.
Kafla udało się przejąć Strusiom, którzy nie marnowali czasu i już po jednym podaniu Fitzgerald szarżował środkową obręcz. Nie mogła niestety wtedy odnaleźć w zasięgu swojego wzroku tłuczka, którym mogłaby Ślizgonowi uniemożliwić atak, jednak ich obrończyni spisała się na medal i nie pozwoliła piłce przelecieć przez pętlę. Kafel był w ich rękach i Strauss zwlekała, aby wystrzelić w stronę połowy przeciwników i zaskoczyć ich nagłym rzutem. W rezultacie zdobyli pierwsze punkty, a na ustach Ode rozciągnął się szeroki uśmiech.
Krążyła po boisku, szukając okazji i wyglądając tłuczków, aby móc trochę poprzeszkadzać przeciwnikom, jednak po jakimś czasie dane jej było wypatrzyć coś innego. Zauważyła kapitana Krukonów, który zabierał się do ataku na ich obrońcę, więc pomknęła prędko ku linii obrony, aby w porę wyłapać w locie tłuczka, tak idealnie zabijającego się na jej pałkę. Szalona piłka z hukiem   zmieniła kierunek, aby wystrzelić ku drugiej połowie boska, należącej do Strusiów.

Kuferek: 7pkt
Sprzęt: 10pkt
Łączna ilość pkt: 17pkt
Przerzuty: 1/1
Drużyna: Pingwiny
Pozycja: Obrońca

Kolejne punkty, które wpadły na konto jej drużyny były prawdziwym miodem na serce. Keyira z ciągle rosnącą ekscytacją przyglądała się smaganiom zawodników i nie mogła wyjść z podziwu, jak biegli w sztuce Guiddithca byli co niektórzy z nich. Zdawała sobie sprawę, że jej samej bardzo dużo brakowało, do osiągnięcia takiego poziomu, ale mimo wszystko starała się jak tylko mogła.
Kiedy w kierunku jej obręczy ruszył kolejny ścigający, Shercliffe szybko skupiła się właśnie na nim. Wiedziała, że Strusie nie poddadzą się tak łatwo, jak wskazywał na to obecny wynik, więc nie traciła czujności. Dzięki temu, kątem oka udało jej się wyłapać pałkarski atak na jej skromną osobę. Przełknęła ślinę, próbując znaleźć jakieś rozwiązanie, które pomogłoby jej jednocześnie uniknąć tłuczka i obronić rzut kaflem. Na szczęście na miejscu pojawiła się Odeya, która pięknym zamachem odesłała piłkę na przeciwną stronę.
- Dzięki! - krzyknęła do niej, łukiem wślizgując się przed jedną z obręczy i tym samym spokojnie przechwytując kafel.
I tym razem oddała go jak najszybciej w ręce dziewczyn, a właściwie jednek, konkretnej (@Violetta Strauss)


Kostki: 38

Kuferek: 115pkt
Sprzęt: +17pkt (całość + różdżka)
Łączna ilość pkt: 132pkt
Przerzuty: 7/13
Drużyna: Pingwiny
Pozycja: Ścigający
Kostka: 2

Gra toczyła się dalej. Punkty wpadały na ich konto i zasilały tablicę wyników, co z pewnością mogło cieszyć Pingwiny z Madagaskaru Hogwartu. Wyglądało na to, że naprawdę potrafiły się zgrać, a Keyira broniła ich pętli jak lwica, co oczywiście było jedynie na plus. I właśnie po raz kolejny znajdująca się po ich stronie Ślizgonka wykonała niezwykle piękną obronę, by płynnym ruchem przerzucić kafla do Strauss, która odebrała go sprawnie i kierując miotłę w kierunku pola bramkowego rywali stwierdziła, że odpowiednim posunięciem będzie wykonanie podania do jednej z koleżanek, które znajdowały się w pobliżu. Oby tylko była to odpowiednia decyzja, która przyniesie im kolejne punkty.

Kuferek: 46
Sprzęt: +11
Łączna ilość pkt: 57
Przerzuty: 3/5
Drużyna: Pingwiny
Pozycja: Ścigający
kostka: 5 -> 4

Dokładnie tak jak myślała, przymierzając się do rzutu - kolejne punkty wleciały na konto Pingwinów, ku uciesze damskiej części graczy. Naprawdę dobrze im szło i tak kroczek po kroczku zwiększały przewagę nad Strusiami, choć z początku mogło się wydawać, że to właśnie tamta drużyna obejmie prowadzenie i go nie odda. Cóż, najwyraźniej nie tym razem. Puchonka miała nadzieję, że nie dojdzie do odwrócenia sytuacji.
Nieświadomie mocniej zacisnęła dłonie na trzonku miotły, kiedy Russell zaszarżował na ich obręcze, a w kierunku Keyiry leciał tłuczek. Jakimś cudem jednak wszystko zakończyło się dobrze, nawet bardzo dobrze, bo dziewczyna ani nie oberwała, ani nie wpuściła bramki. I dzięki temu kafel znów był w rękach Pingwinów! Przejęła w pewnym momencie piłkę od Violi i nie widząc dla siebie szans na zbliżenie się w okolice pętli, szybko oddała go @Sophie Sinclair, która - przynajmniej na tamtą chwilę - znajdowała się w o wiele lepszym położeniu niż obie jej koleżanki.

Kuferek: 26
Sprzęt: koszulka, kask, ochraniacze, rękawice, drużynowe gogle i nimbus
Łączna ilość pkt: 35
Przerzuty: 0/3
Drużyna: Pingwiny
Pozycja: Ścigająca; 5>5

Podanie piłki do jednej z dziewczyn znowu okazuje się dobrym pomysłem i chwilę później możemy cieszyć się kolejnymi punktami, czego nie omieszkam podkreślić wesołym okrzykiem. Co prawda bardzo chciałabym sama wykonać do pętli chociaż jeden celny rzut, ale nie wątpię, że na to jeszcze przyjdzie pora... Russell odbiera kafla od Felka i zaskakująco szybko atakuje nasze pętle. I pewnie nie miałby szans, tak świetnie dzisiaj idzie obrona Keyrze, ale oto włączają się także pałkarze i przez chwilę naprawdę jestem pewna, że ślizgonka oberwie. Niewiele mogę zrobić, więc obserwuję lot tłuczka i świetną obronę Odeyi. Uff! Emocje nie odpadają nawet na chwilę. Ciągle prowadzimy, ale mamy jeszcze sporo punktów do zdobycia. Viola i Ola podają sobie kafla, który w końcu ląduje w moich rękach i przez chwilę wydaje mi się, że to jest właśnie moja szansa na popisowy rzut do pętli... i właśnie mam rzucić, kiedy piłkę odbiera mi któryś z chłopaków. Dzieje się to tak szybko, że w pierwszym momencie nawet nie wiem który.

Kuferek: 97
Sprzęt: Boyden (+7), cały sprzęt (+6), różdżka (+5), ochraniacz na zęby
Łączna ilość pkt: 115
Przerzuty: 10/11
Drużyna: Pingwiny
Pozycja: Pałkarka
Kostka: 6 - celne uderzenie w kierunku rywala, może zawierać kombinację

Na razie mecz układał się po ich myśli. W starciu Dawida z Goliatem wygrywał Dawid, a duża w tym była zasługa Ślizgonki, która dzielni broniła ich pętli. Nawet taki gość, jak Fitzgerald nie mógł jej pokonać, a Merlin świadkiem, że dawał z siebie absolutnie wszystko. Do tego na ścigajce doskonale radziła sobie pingwińska trójca, a Odetka zgrabnie machała pałką, choć nie była to jej nominalna pozycja. Gra była niezwykle dynamiczna. Właściwie co chwilę, któraś ze stron przypuszczała atak i na razie lepiej szło dziewczynom, ale prawda była taka, że sytuacja mogła w każdej chwili się odmienić. Zwłaszcza że strusie miały w swoich szeregach dwie sroki.

- Brawo! – krzyknęła w kierunku Ode, kiedy ta zgrabnie odbiła tłuczek lecący w kierunku obrońcy drużyny Pingwinów. Dzięki temu ślizgonka mogła skupić się na obronie i ponownie wywiązała się z tego zadania perfekcyjnie. Kafel szybko zmieniał właścicielki. Najpierw Viola, potem Ola, na końcu Zośka. Niestety piłka została przechwycona przez Strusie, ale Brooks postanowiła zdusić ten kontratak w zarodku. Zacisnęła dłoń na pałce, błyskawicznie zerwała się w kierunku tłuczka i gdy wściekła piłka znalazła się w zasięgu jej pałki, odbiła ją do tyłu, licząc, że zaskoczy w ten sposób nie tylko ścigającego z kaflem, ale i Shawa, który ostatnim razem świetnie się wywiązał z funkcji obronnych.

@Odeya Worthington

Kuferek: 108
Sprzęt: Błyskawica (+6), koszulka (+1), rękawice (+1), różdżka (+5)
Łączna ilość pkt: 121
Przerzuty: 10/12
Drużyna: Strusie
Pozycja: ścigający
Kostka: -

  Cóż, albo Shercliffe ma jakieś wyjątkowe pokłady szczęścia, albo mają tu do czynienia z nieoszlifowanym miotlarskim diamentem, bo dziewczynie już drugi raz udało się wybronić jego kombinowany rzut. Rudzielec zacisnął jedynie usta w kreskę, nie skupiając się na tym ani momentu dłużej, bo piłka już znalazła się w dłoniach Sophie, więc od razu ruszył za nią, ale ta sprawnie podała do Oli zanim zdołał jej zagrozić, a rudowłosa z kolei równie sprawnie zaatakowała ich pętle, wzbogacając konto dziewczyn o kolejne punkty.
  Przewaga wprawdzie nadal nie była kosmiczna i jak najbardziej do nadrobienia, ale nie da się ukryć, że coś takiego raczej średnio wpływało na morale.
  Szczególnie, że minęło zaledwie kilka chwil i Edgcumbe przez nieuwagę stracił kafla na rzecz ścigających Pingwiniar, które to skrzętnie wykorzystały i po serii udanych podań po raz kolejny zwiększyły swoją przewagę, strzelając im trzecią bramkę. Rudzielec westchnął bezgłośnie pod nosem. Czy to już dobry moment, żeby stwierdzić, że to chyba nie jest ich dzień?
  A tymczasem ich próby ataku kończyły się jedynie fiaskiem – Alvarez tym razem spróbował swoich sił, ale pomimo asysty ze strony pałkarzy i tak niczego nie wskórał. Tłuczek skierowany w stronę Keyiry został wybity, a Ślizgonka bez trudu zatrzymała lecącego na pętle kafla. Fitzgerald trzymał się blisko dziewczyn, wyglądając okazji do przejęcia piłki. Ta się nadarzyła, kiedy Sinclair zasadziła się na ich pętle, co rudzielec bez zawahania wykorzystał bez żadnego problemu wybijając jej kafla i zgarniając go dla siebie, by następnie po wykonaniu ostrego zwrotu pokierować się na przeciwną część boiska.
  Długo jednak nie miał szansy nacieszyć się swoją zdobyczą – o nadlatującym tłuczku poinformował go złowieszczy świst, biorąc go zupełnie z zaskoczenia. Jedynie zdołał odwrócić głowę w kierunku źródła dźwięku i zrobić prawdopodobnie dość głupią minę, by już ułamek sekundy później przyjąć krwiożerczą piłkę prosto na twarz. Nos konkretniej. Aż go obróciło na miotle i dość mocno zmroczyło, a nieprzyjemne chrupnięcie wyraźnie świadczyło o tym, że chrząstka tego bliskiego spotkania nie wytrzymała. Skupiony na bólu nawet nie zarejestrował momentu, w którym wypuścił kafla.
  — Kuuurrrfffaaa… — stęknął z wyraźnym skrzywieniem, sięgając dłonią do twarzy i ostrożnie dotykając uszkodzonego, pulsującego bólem nosa, z którego momentalnie puściła się farba – pod palcami poczuł lepką krew. Cudownie.

Kuferek: 115pkt
Sprzęt: +17pkt (całość + różdżka)
Łączna ilość pkt: 132pkt
Przerzuty: 7/13
Drużyna: Pingwiny
Pozycja: Ścigający
Kostka: 1 na pętlę za 15pkt

No to szło im naprawdę całkiem nieźle jak można było się zorientować po pełnym bólu krzyku Williama, który oberwał tłuczkiem. Ktoś tu ewidentnie się nie postarał przy obronie kolegi z drużyny. Na szczęście pingwinów oczywiście, bo przynajmniej dzięki temu Krukonka była w stanie sprzątnąć Fitzowi kafla sprzed nosa. I tym razem nie zamierzała się bawić w zbędne podawanie piłki. Wykonała szybki zwrot miotłą i ruszyła w kierunku pętli należących do drużyny przeciwnej. Najchętniej wykonałaby jakiś manewr, który utrudniłby obrońcy zatrzymanie jej rzutu, ale zamiast tego postawiła na prostą zmyłkę nim w końcu wycelowała kafla w średnią obręcz. Oby tylko to zadziałało.

Kuferek: 2 trololo
Sprzęt: Nimbus 2015 (+4 GM), Kask Quidditchowy (+1 GM), Rękawice z cielęcej skórki (+1 GM), Google (+1 GM), Ochraniacze (+1 GM)
Łączna ilość pkt: 11 hehe
Przerzuty: 0/1
Drużyna: Struś Pędziwiatr
Pozycja: Obrońca hehe
Kostka: 82, BRONIĘ WOW waw WOOF

Gdyby ktoś mu powiedział, że byłby w stanie teraz, już, natychmiast, zatrzymać kafla, jedynie zaśmiałby się wniebogłosy, nie mogąc uwierzyć w to, co słyszy. On i prawidłowa obrona pętli? Skądże, przecież to nie pasowało do napisanego przez Limiera repertuaru. Brzmiało wręcz komicznie, zważając uwagę na jego możliwości, kiedy to starał się prawidłowo spełniać swoją funkcję podczas gry, aczkolwiek szło mu to tak, jak mu szło, czyli względnie marnie. I może nie czekał na jakieś komentarze, że pójdzie mu lepiej następnym razem i tak dalej, skoro, tuż nieopodal, na boisku, w powietrzu, ryży otrzymał tłuczkiem prosto w twarz.
Z nosa natychmiastowo wydostała się szkarłatna posoka, udowadniając rozwalenie nosa, które to na pewno nie należało do zbyt przyjemnych, niemniej jednak Lowell miał jakąś dziwną nadzieję, iż Fitzgerald do końca meczu wytrzyma. W sumie, to jest zawodowiec, więc oczekiwał tego poniekąd po nim. Podejrzewał wręcz, że w związku z licznymi urazami, z jakimi mają do czynienia podczas oficjalnych rozgrywek, próg bólu jest całkiem wygórowany; rozwalonym nosem zajmie się osobiście po skończonym meczu.
Tak oto obserwował boisko, starając się w pełni rozpoznać ruch kafla między zawodnikami. I o ile rudzielcowi nie udało się ochronić samego siebie przed odebraniem piłki, o tyle jednak Felinus pozostawał na tyle skupiony, iż bez problemu był w stanie, jest, pierwszy raz w życiu (i zapewne ostatni) obronić pętlę przed kolejnymi punktami na rzecz Pingwiniarzy. Wow. Mógł być z siebie dumny, w szczególności z własnym doświadczeniem, a raczej jego brakiem; piłeczkę podał zatem swobodnie do jednego ze ścigających, mając tym samym nadzieję, że uda się jeszcze jakoś wyrównać te punkty. Choć na same cuda nie liczył.

Kuferek: 14
   Sprzęt:  szkolna miotła, rękawice, koszulka
   Łączna ilość pkt: 20
   Przerzuty: 2/2
   Drużyna: Strusie
   Pozycja: Ścigający


Szło im naprawdę mizernie. Powoli już zaczynał marzyć o tym, aby zajść z miotły i udać się do wielkiej sali i wypić ciepły sok dyniowy. Raczej tak szybko mu się to nie zdarzało, ale naprawdę powoli robił się zmęczony i przygnębiony. Miał nadzieję, że pójdzie im to znacznie lepiej zwłaszcza kiedy nie ogarniał do końca tych wszystkich zasad. Pierwszy raz w sumie grał w stówę.
Kiedy usłyszał przeprosiny, tylko prychnął i znów skupił się na meczu. Może to wcale nie była chłopaka wina? Nie miał nic do niego, po prostu tak już działały emocje. Był trochę poddenerwowany i nie dało się tego ukryć. Chciał dla jego drużyny jak najlepiej, a wychodziło jak zawsze. Ścisnął mocniej trzonek miotły i ruszył bliżej obrońcy, by móc sprawniej przejąć kafel. I... ku jego zaskoczeniu chwilę później trzymał kafel w dłoniach i miał wrażenie, że wszystkie oczy były skierowane w jego stronę. Wiedzieli doskonale, że był życiowym przegrywem. Że niby miało mu się udać tym razem? To jakiś żart?!

Kostka:6, średnia pętla

Kuferek: 7pkt
Sprzęt: 10pkt
Łączna ilość pkt: 17pkt
Przerzuty: 0/1
Drużyna: Pingwiny
Pozycja: Obrońca

Przeciwnicy, jak na złość, ogarnęli się na tyle, obronić pierwszy rzut na pętlę. Na szczęście pingwinie pałkarki na moment wykluczyły z podań Williama i na ich obręcze ruszył mniej doświadczony zawodnik. Widać jednak było, że Russellowi nie brak motywacji, czaił się na swojej pozycji, czekając na szansę, a gdy ta nadeszła - pomknął ku środkowej obręczy.
Dobra passa Keyiry jeszcze jej nie opuściła i dziewczyna sprawnie przejęła kafla, nim ten zdołał zbliżyć się do konstrukcji. Shercliffe okrążyła pozycję, jak najdalej od przeciwników i podrzuciła piłkę puchońskiemu pingiwnkowi. (@Aleksandra Krawczyk)


Kostki: 29 >> 94

Kuferek: 46
Sprzęt: +11
Łączna ilość pkt: 57
Przerzuty: 3/5
Drużyna: Pingwiny
Pozycja: Ścigający
kostka: 6, na pętle za 15

Dosłownie w ostatniej chwili Strusie odebrały Sophie kafla, uniemożliwiając jej tym samym wykonanie rzutu, do którego ta już się przymierzała. Nie ma co, timing to mieli niezły, niestety. Gra zaczęła się robić coraz ciekawsza, bo kiedy tylko Will zaczął zmierzać z piłką w stronę ich pętli, jedna z pałkarek posłała prosto w niego tłuczka, którego nie dało się wyminąć i Puchonka aż się skrzywiła, bo takie spotkania nigdy nie były przyjemne. Szybko jednak znalazła się przy Violce, bo mimo wszystko zyskały szansę na zwiększenie przewagi punktowej, a jej zadaniem było asystowanie pozostałym dwóm ścigającym. Udana obrona w wykonaniu Felka sprawiła, że jeden z ich graczy przypuścił kontratak, na co zacisnęła usta w wąską linię i pomknęła za nim, kombinują przy tym, jak mu przeszkodzić, czyli po prostu jak najlepiej zabrać kafla. Nic jej z tego ostatecznie nie wyszło, ale za to Keyirze poszło o wiele lepiej i udało jej się wybronić kolejny rzut, nie dopuszczając Strusi do zdobycia jakichkolwiek punktów w tej grze. A ona po otrzymaniu piłki nie oglądała się za siebie i doskonale znając swój cel, wyminęła przeciwników i posłała kafla w średnią obręcz, wykonując przy tym kombinację, co w założeniu miało utrudnić obrońcy wykonanie jego roboty.

Kuferek: 50
Sprzęt: szkolny: rękawice (+1), kompas (+1), ochraniacze (+1), miotła (+4), koszulka (+1), google (+1), kask (+1) -> 10
Łączna ilość pkt: 60
Przerzuty: 6/6
Drużyna: Pingwiny
Pozycja: Pałkarz
Kostka: 6 - atak z kombinacją

Posłała w stronę Keyiry szybki salut, po tym jak odesłała tłuczka na drugi koniec boiska, a dziewczyna mogła skupić się na obronie pętli, a następnie odleciała, skupiając się na dalszej rozgrywce. Musiała przyznać, że nowa gra była bardzo wciągająca; niby zasady podobne do Quidditcha, jednak ostateczny wynik nie był uzależniony od zdolności i szczęście szukającego. Tutaj nie mieli znicza i skupiali się tylko w wyłącznie na zbieraniu punktów i przeszkadzaniu w tym przeciwnikom. I w sumie to była bardzo miła odmiana, nawet jeśli jej i tak nigdy nie dotyczył problem. Za to tego dnia zamiast na kaflu, bardziej skupiła się na tłuczkach. A te fruwały naprawdę zawzięcie, przez co było wiele okazji do ataku.
Taki właśnie nadarzył jej się, kiedy wyhaczyła wzrokiem szalejącą piłkę i zarejestrowała fakt, że dziewczyny wymieniają podania, znajdując się coraz bliżej obręczy Strusi. Postanowiła zmylić "pierzastych" pałkarzy, dlatego zdecydowała się na przyłożenie tłuczkowi, ale... do tyłu. Nigdy tego nie próbowała, ale wtedy nadarzyła się okazja i o dziwo po chwili dzika piłka wystrzeliła właśnie tam, gdzie chciała ją posłać - w stronę Puchona, broniącego pętli. Miała nadzieję, że nawet jeśli piłka w niego nie trafi, ten rozkojarzy się na tyle, że przepuści kolejnego gola.

Kuferek:  72
Sprzęt: miotła, koszulka i ochraniacze = +8
Łączna ilość pkt: 80
Przerzuty: 6/8
Drużyna: Strusie
Pozycja: Pałkarz
Kostka: 4

Radzili sobie co najmniej tragicznie – czy był to najczystszy w świecie popis umiejętności ich utalentowanych koleżanek, czy może najzwyczajniej w świecie dawali dupy, nie radząc sobie w tej rywalizacji? Może nie powinien był zmieniać pozycji? Brak odpowiednich treningów dawał mu się teraz we znaki... czy Felinus poradziłby sobie z pałką podobnie? I czy on sam byłby w stanie obronić te wszystkie gole?
Nie dało się wprowadzić zmian tak, żeby nikogo nie urazić, to nie była jego drużyna, nie znał ich, nie wiedział, na ile może sobie pozwolić. Nikt zresztą (no, może poza Darrenem, jak liczył), nie uważał go tutaj za swojego lidera. Musiał po prostu grać, najlepiej jak potrafił i na bieżąco przełykać gorycz porażki.
A może dało się z tym coś jeszcze zrobić? Gdy Odeya wysunęła się w stronę tłuczka, chcąc ewidentnie spacyfkiwać bramkarza, rzucił się w jego stronę, pochylając się nad trzonkiem miotły, by nabrać jak największej prędkości. W ostatniej chwili odbił tłuczek, posyłając go niemalże na drugi koniec boiska.
Odetchnął z ulgą.

Kuferek: 2 trololo
Sprzęt: Nimbus 2015 (+4 GM), Kask Quidditchowy (+1 GM), Rękawice z cielęcej skórki (+1 GM), Google (+1 GM), Ochraniacze (+1 GM)
Łączna ilość pkt: 11 hehe
Przerzuty: 0/1
Drużyna: Struś Pędziwiatr
Pozycja: Obrońca hehe
Kostka: 14, chujas mi w dupas

Niespecjalnie mu się paliło, ale hej, pierwszy sukces był gotowy, w związku z czym mógł odetchnąć z ulgą, kiedy to tak siedział na tej miotle. Co jak co, ale nic nie mogło go uwierać. Stety niestety; skupiał się zatem na tym, by ponownie powstrzymać zły i niedobry kafel przed wleceniem do pętli. Czekoladowe oczy uważnie śledziły to, co działo się na małym boisku, niemniej jednak... bez własnych okularów było trochę ciężej, niż mógłby się w rzeczywistości tego spodziewać. Może dlatego nie szło mu tak dobrze? Nie, to na pewno nie to - to zapewne brak doświadczenia, no i zły omen, który się to go ostatnio dość mocno trzymał. A podczas pseudorozgrywki w Quidditcha zdawał się nabierać na sile, przyczyniając się do powstawania kolejnych absurdalnych sytuacji, nad którymi to nie mógł w ogóle zapanować. Nie szło mu dobrze, ale też, część drużyny zdawała się mieć podobne nieszczęście - czyżby zaraził ich własną zdolnością do posiadania pecha?
Kafel, kiedy to tak się zamyślił (naprawdę, Felinusie?) zdawał się lecieć w zastraszającym tempie, bo sam ledwo co zareagował, przyczyniając się do wbicia kolejnych punktów. Brawo, nie ma to jak zrobienie z siebie jeszcze większej kaleki na tym boisku. Ale! Nikt nie powiedział, że będzie łatwo. I tak czy siak ten sport nie był jego jakąś szczególną pasją (czasami nawet wręcz przeciwnie), ale jakoś potrzebował ostatnio trochę więcej ruchu. Jak się okazało, nie miał go zbyt wiele, zajmując stanowisko boiska. Dziewczyny zapunktowały, pingwiny nieloty odnosiły kolejne, małe zwycięstwa, prowadzące je do wygranej absolutnej, a on zdawał się być... niczym dziurawe sito.
No cóż - życie toczy się dalej. Tak samo kafel.

Kiedy rzucony przez Pingwiny kafel po raz kolejny minął Lowella i wylądował w pętli, Limier przywołał do siebie piłkę i zagwizdał głośno w palce, skupiając na sobie spojrzenia zawodników.

- Dobra, nieloty! Lekka zmiana zasad! Ostatni rzut Pani Krawczyk, bardzo zresztą przyzwoity, był za 30 punktów, nie 15. Mamy więc 60 do 0 dla Pingwinów. Od teraz każda obręcz jest warta dwa razy więcej punktów, niż wcześniej, bo w takim tempie, w jakim gracie, to nas wiosna zastanie! Shercliffe, bardzo dobrze ci idzie, tak dalej! Lowell, Ty masz tych obręczy bronić! Rozumiesz to, prawda? Strusie, zacznijcie coś grać, bo mi się kadavra w kieszeni otwiera, gdy was oglądam! A teraz jazda!

Nauczyciel oddał kafla Felkowi i już po chwili, drużyna Strusi mogła rozpocząć kolejny kontratak.

Kuferek: 50
Sprzęt: +10
Łączna ilość pkt: 60
Przerzuty: 0/6
Drużyna: Strusie
Pozycja: Ścigający

Oj śmiać mu się chciało, oj chciało. Gra szła powoli do przodu - chociaż to strusie zdawały się chować głowy w piasek, bo za cholerę nie wychodziło im nic. Jedynie Elijah i Shaw dawali radę - szczęśliwie, bo jeszcze jakby mieli zostać wystrzelani jak kaczki i to przez pingwiny...
Po kolejnym - spektakularnym swoją drogą - rzucie Oli Krawczyk, Thaddeus ustawił się tuż przy swoich obręczach, przechwytując kafel z rąk Lowella i nie czekając na więcej, sam po prostu pognał w linii prostej od razu na pętle Pingwinów. Nie dał się zatrzymać, nie dał sobie odebrać piłki - wyjątkowo nie spojrzał nawet na pozycję Fitza i Russella, skupiając się tylko na rzucie. Będąc w odpowiedniej odległości, jeszcze w pędzie podniósł się nieco z trzonka miotły i szerokim zamachem - cisnął kafel na średnią pętle, której broniła zajadle Shercliffe.

Kostki: 1 - Rzucam na średnią pętle (30pkt)

Kuferek: 97
Sprzęt: Boyden (+7), cały sprzęt (+6), różdżka (+5), ochraniacz na zęby
Łączna ilość pkt: 115
Przerzuty: 7/11
Drużyna: Pingwiny
Pozycja: Pałkarka
Kostka: 1 - celne uderzenie w kierunku rywala

Czuła się jak w transie. Krwistoczerwona miotła poruszała się z zawrotną prędkością po całym boisku, dbając o kruchą równowagę między obroną własnych zawodników i sianiem zniszczenia w szeregach przeciwników. Kiedy Will oberwał od niej tłuczkiem, wzdrygnęła się w duchu. Wbrew pozorom, widok cierpiących i krwawiących ludzi, wcale nie sprawiał jej żadnej perwersyjnej przyjemności. Zwłaszcza że sama doskonale wiedziała, jak bardzo boli złamanie nosa przez tłuczek. Podobnego urazu nabawiła się nie tak dawno temu. Ola po raz kolejny trafiła kaflem przez pętle i po zwiększeniu przez nauczyciela punktacji, wygrywały z chłopakami już 60 do 0. Strusie po straconej bramce błyskawicznie ruszyły do kontrataku. Edge chwycił kafla w wielką jak bochen chleba dłoń i korzystając z własnych warunków fizycznych, przypuścił samotny sztorm na pętle pingwiniar. Brooks, korzystając z szybkości własnej miotły i odrobiny doświadczenia, szybko skróciła kąt i posłała za ścigającym tłuczek. Teraz wszystko pozostawało w rękach boga Darrena.

@Darren Shaw

Kuferek: 7pkt
Sprzęt: 10pkt
Łączna ilość pkt: 17pkt
Przerzuty: 0/1
Drużyna: Pingwiny
Pozycja: Obrońca

Kolejne stracone przez Strusie punkty najwyraźniej zmotywowały ich wreszcie do działania. Keyira mogła się spodziewać, że jej passa nie potrwa długo, a mimo to miała nadzieję, że jakimś cudem uda jej się utrzymać dobry wynik do końca meczu. Byłaby to jednak zbyt duża przychylność losu, prawda? Obserwowała zmagania pałkarzy i chociaż dziewczyny starały się jak mogły, Darren spiął tyłek i wybronił pozycję Tadka, który już szarżował na obręcze. Postawa godna zawodowego gracza... Niestety, rzut także wykonał z zawodową precyzją i choć udało jej się wyciągnąć dłoń i musnąć kafel palcami, piłka przebiła się przez tą zasłonę i wpadła w obręcz z głośnym świstem. Ślizgonka westchnęła ciężko, zerkając na resztą drużyny.
— Wybaczcie — mruknęła, choć właściwie nie kierowała przeprosin do nikogo konkretnie.


Kostki: 54

Kuferek: 26
Sprzęt: koszulka, kask, ochraniacze, rękawice, drużynowe gogle i nimbus
Łączna ilość pkt: 35
Przerzuty: 0/3
Drużyna: Pingwiny
Pozycja: Ścigająca; 2 - podanie

Kto inny miałby mi zabrać piłkę? Patrzę jak Will leci już w drugą stronę z kaflem ale zamiast próbować mu ją zabrać, obserwuję zamierzający prosto na niego tłuczek, którego ten nie zauważa. Uderzenie wygląda boleśnie, aż trochę się krzywię widząc jak trafia go idealnie w twarz, ale jednocześnie wygląda jakby mógł grać dalej. Pewnie nie takie rzeczy działy się na treningach Srok. Viola wykorzystuję tę chwilę i odbiera kafla, żeby już po chwili atakować pętle. Być może Felek w końcu ogarnia jak się broni - w każdym razie nie traci kolejnych punktów. Akcja dzieje się bardzo szybko, kafel i tłuczki latają wszędzie, zdobywamy punkt za punktem... a nawet dwa razy więcej zgodnie z nowymi zasadami ustalonymi przez Limiera. Oznacza to, że nawet celując do najwiekszej pętli, wystarczy jeśli trafimy dwa razy.
Uśmiecham się do Keyiry kiedy podlatuję bliżej, żeby odebrać od niej piłkę. To nic, że puściła, w końcu to dopiero pierwszy raz i nie psuje to bardzo naszego wyniku. Nie przelatuję nawet na drugą połowę boiska, a już jestem okrążona przez strusich ścigających, więc szybko oddaję kafla jednej z pingwiniar, nie chcąc tak łatwo się podejść jak poprzednim razem.

Kuferek: 115pkt
Sprzęt: +17pkt (całość + różdżka)
Łączna ilość pkt: 132pkt
Przerzuty: 7/13
Drużyna: Pingwiny
Pozycja: Ścigający
Kostka: skokiem Dionizusa nakurwiam na średnią pętlę

Nie miała kompletnie pojęcia jak długo już znajdowali się w powietrzu, próbując nabić coraz więcej punktów. Całe szczęście jeśli zdobędą odpowiednią ich pulę to niedługo będą mogli zakończyć całą tę rozgrywkę zwycięstwo. Przyjęła podanie od Sophie, która znajdowała się niedaleko i nie tracąc czasu, przypuściła atak na obręcze przeciwników, pędząc w ich kierunku jak sam szatan, by w odpowiednim momencie wybić się i wykonać skok Dionizusa i w ten sposób przerzucić kafla przez obraną za cel pętlę.

Kuferek: 2 trololo
Sprzęt: Nimbus 2015 (+4 GM), Kask Quidditchowy (+1 GM), Rękawice z cielęcej skórki (+1 GM), Google (+1 GM), Ochraniacze (+1 GM)
Łączna ilość pkt: 11 hehe
Przerzuty: 0/1
Drużyna: Struś Pędziwiatr
Pozycja: Obrońca hehe
Kostka: 83, BRONIĘ WOW waw WOOF

Nie szło mi najlepiej, ale nikt przecież nie wymagał od niego odłamu perfekcyjności - stanowienia czegoś, co nigdy nie zawodzi i co bezpośrednio przyczynia się do kolejnego zwycięstwa. Człowiek, jako dusza zespolona z ciałem, swoje granice mimo wszystko i wbrew wszystkiemu posiada, w związku z czym nie był w stanie obecnie wznieść się poza własne zdolności. Ogranicznikiem stawał się on sam - siedząc na miotle, zaciskając na jej trzonie pewniej palce, jakoby nie chcąc znowu narazić drużyny na straty, zdawał się powoli zdobywać wprawę. Niewielką, zahaczającą wręcz o drobny kruszec o niskiej wartości, ale powoli widoczną. Bardzo powoli. Ile to musiał bramek wpuścić, by obronić choć ten jeden raz? No właśnie. Może nie należał do najlepszych zawodników w drużynie. Może nie powinien zbytnio się nadwyrężać, przeciążać w jakikolwiek sposób, skoro wcześniej jego tyłek nie romansował aż nadto z miotłą. A jednak chciał spróbować - spróbować obronić pętlę.
I, jak się okazało, wychwycenie odpowiedniego momentu wyrzucenia kafla w stronę możliwości uzyskania kolejnych punktów, jak również podbicie ich wartości, pozwoliły mu na przechwycenie piłki i tym samym obrobienie, poprzez niewielką ilość szczęścia, jaką to w sobie dzierżył. Niewielką, ale obecnie znaczącą - kafel wylądował gładko w jego dłoniach, by następnie zostać oddany z powrotem dowolnemu ścigającemu z własnej drużyny. Co jak co, ale tutaj się nieźle postarał, w związku z czym mógł odetchnąć z pewną ulgą... co nie zmienia faktu, iż nadal uważał na to, co się dzieje na boisku.