Odprowadził przerażoną dziewczynę wzrokiem, powstrzymując komentarze.
- A podobno tacy są odważni. - prychnął zdegustowany. Co to w ogóle miało być? Bo na pewno nie Gryfon z prawdziwego zdarzenia. - Cóż, zapowiadało się ciekawie... - mruknął ledwie słyszalnie. Dlaczego zawsze omija go zabawa, bo druga strona rezygnuje z dyskusji?

- Mhm - przytaknęła - Dziwna. No cóż. Zagubiona. - odarłą z udawaną troską. Skoro już była w sowiarni , zdecydowała się napisać list. Wyjęła arkusz , zaczynając kreślić na nim niestarannie litery. Co jakiś czas zerkałą to na Ślizgona to na Gryffonkę.

-Pomimo tego, że jestem w tym samym domu, nie spotkałam jeszcze prawdziwego gryfona, a mogło by być ciekawie - potwierdziła słysząc słowa chłopaka. Przypomniała sobie, że jeszcze się nie przedstawił. - A ty to...?

- No cóż. Chyba nie ma ochoty z nami rozmawiać. - zaśmiałą się. - Musimy same sobie poradzić. - wruszyła ramionami. - Jesteś z 6 klasy , prawda ? - spojrzała na Julys z zaciekawieniem , oczekując odpowiedzi.

-Och,jestem pewna, że zaraz sie otworzy, ślizgoni nie wytrzymują kiedy nie zabierają głosu. - Spojrzała na chłopaka - Przynajmniej ci, których znam - powiedziała z nadzieją, że chłopak jest inny niż ten, którego poznała. -Tak, dokładnie tak jak ty, jestem w szóstej klasie - powiedziała a na jej twarzy pojawił się lekki uśmiech - pewnie widziałam cie na jakiejś lekcji, jesteś tu od pierwszej klasy prawda? - zapytała

- Tak , ale raczej do tej pory niespecjalnie się wyróżniałam , i chociałam tylko głownymi korytarzami, dlatego wielu zakatków zamku jescez nie znam. Szczerze mówiąc znudziło mnie udawanie grzecznej i taktownej dziewczynki z dobrego domu. - wyzaliła się. - Nie bede cię zanudzać moim monologiem. A ty ? Też jesteś od pierwszej klasy ?

-Oczywiście - powiedziała dumnie - Grzecznej dziewczynki ? A mnie się wydawało, że puchoni zawsze są grzeczni i dobrze poukładani, bez cienia ironii... widać cicha woda brzegi rwie - powiedziała z rozbawieniem - tak na prawdę nigdy za nimi nie przepadałam, to przez ojca, który wpajał mi jakieś dziwne teorie, ale teraz widzę, że muszę zmienić zdanie - rzekła i przeniosła wzrok na ślizgona z nadzieją ze cos powie

Już miał zamiar odpowiedzieć, kiedy uprzedziła go Puchonka. Nie wiedzieć czemu, coraz częściej wpadał na przedstawicieli tego domu. Albo miał jakieś "szczęście", albo stał się ofiarą plagi. Pogrążył się na chwilę w rozmyślaniach, ale stwierdził, że wypadałoby odpowiedzieć.
- A ja to William Blaces, siódma klasa domu wiadomo jakiego. - powiedział w końcu bez entuzjazmu, gdy na chwilę przestały dyskutować. - Chciałbym powiedzieć, że miło poznać, ale brzydzę się kłamstwem. - dodał ze złośliwym uśmieszkiem.

Skrzywiła się słysząc komentarz Williama, ale wzruszyła ramionami.
-Jest między nami fajna sprzeczność, jestem gryfonką i kłamstwem się nie brzydzę, ale powiem, że miło mi się poznać - powiedziała z chytrym uśmiechem. - Poznałam ostatnio ślizgona, o Boże, ale scena była, aż miło popatrzeć. Jak on się nazywał - zastanowiła się przez chwilę - Javier czy jakoś tak, ale przedstawił się Benjamin
- Na jakie chodzisz lekcje ? - zapytała, odwracając się do Nory. Była ciekawa czy chodzą na jakiś przedmiot razem.

- Chodzę na Obrone Przed Czarną Magia , Eliksiry i Zielarstwo. - odparła po krótkim zastanowieniu. - Chociasz na którąś z nich ? - zapytała z nadzieją. - Nora. - powiedziała do chłopaka. - Mi zawsze miło pozać jeśli chodzi o nowe znajomości. - spojrzała z ironicznym uśmiechem na chłopaka.

Skrzywiła się słysząc przedmioty.
-Ach, na żaden z nich nie chodzę - powiedziała ze smutkiem - szkoda, bo cie lubię - rzekła. Zauważyła, ze ostatnio bardzo często zdradzała swoje uczucia innym. Może to dlatego, że dzisiaj wypiła już kilka kolejek ognistej? Wyciągnęła paczkę papierosów.
-Chcecie? - zapytała Norę i Williama, który znowu zamilkł. Sama wzięła jednego i zapaliła.

- Szkoda , też cie lubię - żasmiałą się słysząc słowa dziewczyny. - Chetnie . - poczęstowałą się jednym . Wyciągnęła różdżkę i zapaliła koniec szluga. Zaciągnęła sie i wypuściła dym z buzi , rozkuszując sie smakiem nałogu. - A tak włąściwie to na jakie chodzisz przedmioty ?

-Numerologia i wróżbiarstwo - powiedziała z niezadowoleniem -w piątej klasie chodziłam także na eliksiry, OPCM i zaklęcia ale teraz mam za dużo pracy - poskarżyła się - chociaż nad eliksirami cały czas się zastanawiam. Jak tam teraz jest? Ważycie coś ciekawego albo przydatnego? - na jej twarzy pojawił się diaboliczny uśmiech.

- Szczerze mówiąc to nie wiem. Jeszcze nie byłam na żadnej lekcji w tym semestrze. ( problemy z komputerem ). - zrobiła zawstydzoną minę. Musiała ostro wziąć sie do nauki. - To zapisz się na eliksiry to razem bedziemy chodzić. - zaproponowała . Taka perspektywa przypadła jej do gustu. Przynajmniej widziałąby znajomą twarz.

-Cóż, nie wiem czy dam radę - zastanowiła się przez chwilę, dopalając swojego papierosa. -Zawsze mogę się wypisać, prawdą? Albo... O! Mam pomysł będę chodzić bez zapisywania się na listę - powiedziała z entuzjazmem - i jak mi się spodoba, to zostanę na stałe. Myślisz, że psorka miała by coś przeciwko temu ? - zapytała

- O to dobry pomysł . - usmiechnęła się. - Myśle , że nie. W sumie powinna sie cieszyć , że zyska nowego ucznia . - zaśmiałą się. Zaciągnęł się ostatni raz i zgasiła papierosa o kant kufra. - On chyba już nie ma zamiaru z nami dalej rozmawiac. - wskazała podbródkiem ślizgona.

-Trudno - powiedziała i wzruszyła ramionami. - Może się gdzieś przejdziemy ? - zaproponowała - Nie skarżę się, ale śmierdzi tu jakąś padliną - rzekła, marszcząc nos

- No tak , w sumie czego się można było spodziewać po sowiarni ? - westchnęłą . - Jasne , masz jakieś propozycje ? - spojrzała na dziewczynę licząc , że coś wymyśli. Sama raczej nie miałą do tego głowy , i raczej nic nie przychodziło jej do głowy. Wstała z kufra rozprostowując nogi.

-Nie mam pojęcia - zastanowiła się przez chwilę - może błonia ? Albo jakieś ciekawe miejsce w zamku ? - Na dworze było już zimno, dlatego July nie była przekonana czy aby na pewno chce wychodzić na dwór, ale wybór pozostawiła Norze.

- To może lepiej chodźmy do Wielkiej Sali. - zaproponowała. Na myśl o stołach z jedzeniem zaburczało jej w brzuchu. To włąśnie były skutki całego dnia bez jedzienia.

-O, mam pomysł, jeśli jesteś głodna, możemy zrobić piknik na błoniach - zaproponowała z uśmiechem. Nie chciała znowu pchać się w tłok, który na pewno był w wielkiej sali, a na błoniach, mogłyby w spokoju porozmawiać.

Spojrzała przez okno w sowiarni. Pogoda zapowiadałą się na całkiem przyjemną. W sumie co miałą innego do roboty w piekny , wiosenny ranek. Obróciłą się znowu w stronę July.
- Jasne , czemu nie. Zajdę po drodze po jakieś przekąski. Zobaczemy się na błoniach. - uśmiechnęła się i wyszła szybszym krokiem z sowiarni , kierując się w strone Pokoju Wspólnego.

Aż się czasami żyć odechciewa, prawda? Więc wiedząc, jak piękne jest takie uczucie, wiemy, jak czuł się William. Bo, może to zadziwiające, ale czasem coś czuje. Nawet nie kwapił się, do wtrącania się do rozmowy. Z resztą dziewczyny były tak zajęte, że bez większego wysiłku bycie w centrum zainteresowania nie wchodziło w grę. A że inna gra jest niczego niewarta w mniemaniu Willa... Gdy dziewczyny wyszły, przez okno wpadła sowa. Chwycił list i rozwinął szybko trzęsącymi się ze zdenerwowania rękami. Mimo że było tak, jak się spodziewał, był podirytowany. Odpisał szybko i jeszcze raz wysłał sowę, która wydawała się być mocno niezadowolona. Chłopak usiadł ponownie na żerdzi i zaczął bębnić palcami o drewno, czekając na odpowiedź.

Effie wraz z Bell gdy tylko opuściły Izbę Pamięci, skierowały się do sowiarnii. Przez całą drogę blondynka powtarzała w myślach imię Edgar, dokładnie analizując, czy przypadkiem może, nie pamięta go z wcześniejszych lat. Bez zmiennie jednak nic nie przychodziło jej do głowy. Po pewnym czasie, siostry dotarły do jak zwykle brudnej i pełnej ptaków sowiarnii. Ślizgonka zatrzymawszy się przed wejściem, pogrzebała w swojej torbie i wyciągnęła pergamin wraz z piórem.
- Trzymaj - powiedziała podając oba przedmioty siostrze. - Mam nadzieję, że twoja matka odpisze coś nieco wyjaśniającego nam w tej sprawie.

Sowiarnia. Po przejściu tak wielkiej ilości stopni, Ann postanowiła, że jednak zakupi sobie sowę. Marzyła o rdzawym kocie, ale niestety on nie przyda jej się tak bardzo jak owe skrzeczące ptaszysko. Czasem obawiała się swojej odpowiedzialności.
Wielkie, świecące oczy wpatrywały się w jej osobę, ona jednak nie czuła strachu. Miała ze sobą różdżkę, a dziewczyna doskonale wiedziała jak się nią posługiwać. Sięgnęła w stronę jednego z ptaków i zaczęła przywiązywać do jego stópki niewielki liścik. Pisała do mamy, obiecała, że to zrobi.

Nathaniel zawsze marzył ,by zakupić sobie zwierzę. Jakiekolwiek! Zawsze w dzieciństwie zazdrościł przyjaciołom z mugolskich rodzin ,że mają pieski i kotki ,a u niego jedynymi zwierzętami w domu i przed - które zresztą rodzice i tak w końcu wytępili ,były mrówki. Nie raz zamykał pare w słoiku i wsypywał piasek ,marząc ,by zbudowały tam zamek ,ale niestety wkrótce z braku pożywienia zdychały.
Nie wiedział ,po kie licho tutaj przyszedł ,ale wiedział jedno... Przed nim ,stała śliczna dziewczyna w okularach ,która przywiązywała do nóżki szkolnej sowy list. Ni stąd ni zowąd pomyślał o swojej rodzinie i skrzywił się ,bynajmniej nie teatralnie.
- Cześć.
Przywitał się niby swobodnie ze stojącą nieopodal dziewczyną ,ale ów słowo ,to bynajmniej jeden mały skrzek ,nieporównywalny wobec majestatycznych odgłosów wydobywających się z gardeł tych magicznych ,mądrych i dumnych zwierząt. Odchrząknął ,próbując pozbyć się chrypki.