Gdy spojrzał na Mugolski zegarek, który tutaj kupił, zrobił kwaśną minę. Było ne dużo przed dwunastą. Ściągnął więc całkowicie bluzę, którą i tak miał tylko zarzuconą na ramiona, i schoawł ją do torby. Teraz był tylko w czarnym, lekko obcisłym bezrękawniku, i spodniach. Uwielbiał go nosić, ponieważ można było dostrzec jego umięśnioną klatkę piersiową oraz bicepsy. Szczerze ściągnął tą bluzę z dwóch powodów. Było mu gorąco, to po pierwsze, a po drugie chciał zrobić mały teścik. Teraz powinno się okazać, czy dziewczyna należała do grupy jego fanek. Miał nadzieje że nie, ponieważ wydała mu się fajna.
-Zakodowałem już sobię w głowie imię Lorelei, więc pewnie w większości z niego będe korzystał - Jego twarz wypełnił lekki uśmieszek. Zdziwił się, gdy dziewczyna wyrecytowała jego imię i nazwisko. A nawet wspomniała o fankach. Poczuł się dość dziwnie, i do głowy przyszły mu dwa rozwiązania. Albo jest obiektem obserwacji, albo rozmawia ze swoją wiblbicielką. Nie miał pojęcia, że dziewczyna umie czytać w myślach. Zrobił niepewną minę.
-Tak, zgadza się. Niewiem, chyba gdzieś mnie zgubiły. - Wymusił uśmiech. - Mam nadzieję że do nich nie należysz?

Uniosła nieznacznie i prawie niedostrzegalnie jedną brew. Czyżby ją sprawdzał, odsłaniając całkiem dobrze wyrzeźbione ciało? Niestety, musiała go rozczarować, gdyż była przyzwyczajona do takich reakcji, które przy niej często miały miejsce. Nie wzdychała na widok umięśnionych mężczyzn, preferowała miłą rozmowę i komplementy. Do fanek też się nie zaliczała, bo uważała to za idiotyczne. Lubi, kocha, nienawidzi, ale piszcząca fanka?
- Jasne, może być też Lei - posłała mu uroczy uśmiech. Powstrzymała się jednak od uniesienia kącików wyżej, kiedy wyczuła jego niepewność. Raczej nie afiszowała się ze swoją umiejętnością, więc pytanie musiało brzmieć najzwyczajniej w świecie... dziwnie.
- Nie należę, masz dziś szczęście - zaśmiała się.

Trzask! Gazetka spadła wprost na Ryu, może echo zębów mu nie wybiło?




Tropikalna wyspa krew, pot i łzy!
Inaczej nie można opisać szkolnej koloni.

Krew leje się strumieniami!
Nierozważna Krukonka ociera sobie kolano. Podejrzewamy, że to i tak jej najciekawsze przeżycie w przeciągu ostatnich miesięcy. Widzę jak się śmiejesz! Brutal. Zapal lepiej świeczkę, jak ja to czynię nad jej nędznym i nudnym życiem [*]

Pot!
Nikt się do tego nie przyzna, ale tak właśnie jest. Ktoś musi wam to uświadomić. Otóż pocicie się i śmierdzicie. Drogie panie, wasze perfumy nie zdziałają żadnych cudów. Myjcie się.


Łzy, sex i łzy.
Ileż to uczennic wróci teraz z niespodzianką! Skandal, parzycie się szybciej niż króliki. Niektórzy to nawet pieczą kilka pieczeni na jednym ogniu. Ostatnio widziany pewien Krukon z różnymi paniami. Uważajcie na niego. Powie wam, że jest bezpłodny i zniknie szybciej niż zdążycie nawet pomyśleć Crucio.
Gryfonka i Ślizgon? Krukon i Ślizgon? Bibliotekarka i Ślizgon? Puchonka i ktokolwiek? Pielęgniarka i Ślizgon? Obrzydzenie pojawia się nawet na mojej twarzy. Ale wszystkie te kombinacje zostały zaobserwowane. I jeżeli myślcie, że w Londynie czy innych częściach świata jesteście z dala od plotek - mylicie się.
Zacznijmy jednak od początku.

Gryfonka i Ślizgon?
Wyobraźcie sobie węża i lwice. To nie przystoi nawet w fantazjach! Widać szanowny mieszkaniec domu węża przed ostatecznym pożegnaniem się z zamkiem postanowił uwieźć zwierzątko o ostrych pazurkach. Uważaj wężyku bez skóry nie wygląda atrakcyjnie i możesz się pożegnać z najbliższymi podbojami.

Krukon i Ślizgon?
Dwóch panów. Nie muszę chyba, więcej tego komentować. Sceneria jak z taniego horroru albo i gorsza. Alkohol, papierosy i brzydkie widoki z okna ‘motelu’. Do tego niezdecydowanie! Zróbcie co macie zrobić i zwolnijcie chatę. Nie słyszycie pukania do drzwi i zniecierpliwionego tłumu? Oni też chcą stracić… wróć, też chcą zabawić się w nieprzyzwoite gierki.

Bibliotekarka i Ślizgon?
Tego nie trzeba wizualizować. Istne przebiegłe zwierzę postanowiło… No właśnie co? Wytańczyć dostęp do książek? Upić biedną kobietą i zabrać jej księgozbiór z domku? Niech ktoś uświadomi go, że do biblioteki może wejść każdy. I co więcej książki nie są zamknięte pod kluczem! A kobietka niech przejrzy na oczy z takim wyglądem może liczyć co najwyżej na Krukonów, którzy polecą na jej znajomość rozmieszczenia regałów biblioteki.

Puchonka i ktokolwiek?
Dalej to istna porażka! Borsuk z kimkolwiek brzmi… podajcie mi wiadro na wymioty.

Pielęgniarka i Ślizgon?
I na koniec romantyczna scenka! Wężyk nie próżnuje. Naoglądał się romantycznych, tanich komedii i teraz odgrywa różne sceny. Widzieliście film ze szkolną pielęgniarką w roli głównej? Ja też nie. A może w dość nietypowy sposób chce dostać maść na brzydkie krosty… na nosie! Chociaż jak ktoś łajdaczy się ze Lwicami mogą się również pojawić w różnych… Nie, nie na samą myśl znów sięgam po wiadro.

Dziękuje za uwagę! I pamiętajcie o świeczce [*]

(zUa Gazetko uważaj gdzie lecisz xd)

Temperatura była nie do zniesienia. Choć spędził na Malediwach już dobrze ponad tydzień, dalej ta temperatura go porządnie wkurzała. Otarł strużki potu z czoła. Westchnął cicho, tak, aby Lorelei go nie dosłyszała.
-Zdrobnienia też będe używał. - Posłał jej życzliwy uśmiech. Teraz najchętniej wskoczył by do wody, ale skoro rozmawia z Lei, to raczej tego nie zrobi. Gdy usłyszałjej odpowiedź, głośno odetchnął z ulgą. Zabrzmiało to tak, jakby nauczyciele powiedzieli że przenosi się do Slytherinu, i dowiedział się że to nie prawda. Kąciki jego ust uniosły się wyżej.
-To dobrze. Już myślałem że należysz do moejgo Fan Clubu - Próbował to powiedzieć najpoważniej wświecie, jednak nie mógł się powstrzymać, i wybuchnął niekontrolowanym śmiechem. Po chwili jednak zdołał się opanować. Zauważył cień rzucany przez drzewo, więc złapał za ręke Lei, i powiedział:
-Choć, tam jest cień.

Zaśmiała się widząc jego reakcję, zauważając przy tym, że udawanie poważnego nie wypaliło, ale za to wyszło bardziej uroczo, kiedy się roześmiał.
- Fanki dają w kość? Biedaczysko. Może jakieś ciekawe historie?
Oczywiście uwadze dziewczyny nie umknęła gazetka, która spadła wprost na chłopaka. Zdziwiła się trochę, że nie chce jej przeczytać. Anonimowa Reporterka co prawda lubiła wymyślać, ale czytając jej artykuły można było się pośmiać. Chwyciła więc pisemko i poszła za Ryu, aby usiąść w cieniu pod drzewem. Oparła się o pień i zaczęła czytać, z każdą częścią uśmiechając się coraz szerzej. Łatwo było zauważyć, że to nie to samo.
- Nowy reporter - powiedziała, chichocząc. - Ale wolałam Anonimową Reporterkę. Dziwne, że nie wspomnieli nic o urodzinach Selenki. Mam nadzieję, że będzie kolejny artykuł, już nie mogę się doczekać, aby o sobie poczytać - zaśmiała się.

Zaśmiał się cicho gdy usłyszał jej pytanie. Co prawda wiedział że jest ze Slytherinu, ale gdyby tego nie wiedział, nigdy by się nie domyślił. Dziewczyna był a bardzo miła i fajna. Zrobił poważną minę, i dla efektu poprawił okulary przeciwsłoneczne, jak to robią na filmach.
-Tak, ale nie mam się komu pożalić. - Efekt był zadawalający, i na końcu wybuchnął śmiechem. - Tak, mam, i to wiele. - Poszedł za Lorelei pod drzewo, i tak jak ona usiadł pod drzewem. Przyglądał się jak czyta gazetę, jednak nie chciał przeszkadzać.
-Ja też bardzo lubię czytać gazetkę Anonimowej Reporterki. A jak się nazywa nowy reporter? - Zapytał. Gdy skończyła czytać, wziął od niej gazetkę, i też ją przeczytał. Była nawet fajna, ale rzeczywiście brakowało jej do gazetki Anonimowej Reporterki.
-Masz chłopaka? - Zapytał niespodziewanie.

- Strażnik Tajemnic, całkiem ciekawie. Ale i tak jestem zdania, że nic nie zastąpi Anonimowej Reporterki. Ta to dopiero potrafiła wszystko opisać! I po inicjałach można się było czegoś domyślić. Skąd mam wiedzieć, który Ślizgon flirtuje z którą Gryfnoką? Przecież ich nie widziałam. No i mam nadzieję, że nie jesteś tym Krukonem, który zabawiał się ze Ślizgonem - wyszczerzyła się. - Chociaż nie zdziwiłabym się, gdyby tu była mowa o Namidzie - dodała. O tak, to było całkiem w jego stylu.
Zaśmiała się cicho na jego kolejne pytanie, robiąc nieco podejrzliwą minę.
- Nie mam, ale nie szukam - powiedziała. - Lubię sobie poflirtować dla zabawy, raczej nie uśmiecha mi się zazdrosny partner - wyjaśniła.

Uśmiechnął się. Spojrzał jeszcze raz na wodę, która kusiła go, aby do niej wskoczył. Ten jednak wciąż się powstrzymywał, w końću nie będzie zostawiał Ślizgonki samej. Nie jest takim samolubem.
-To pewnie ktoś nowy, więc pewnie jeszcze nie jest ekspertem. Myślę, że jednak niedługo będzie pisał gazetki ta dobre jak Anonimowa reporterka... A co do Śłizgonki i Krukona, to pewnie Audrey Primrose i Jaydon Murrey. Ślizgon i Kurukon... Namida Kirei, mój przyjaciel, i Sylvio Mayrs. A bibliotekarka i Ślizgon... tego już niewiem. A ty?
Jego kąciki ust uniosły się nieco wyżej na wzmiankę o flircie. Jednak to była jedyna reakcja.
-Czywiście niczego nie sugeruję tamtym pytaniem. Zapytałem z czystej ciekawości.

@Irvette de Guise

  Zamiast na Fanrah, zahaczyli jeszcze o jakąś inną wyspę, która nie wyglądała na zamieszkałą. Spacer po tropikalnym lesie - w sumie jeszcze dzikim - z pewnością mógł być ekscytujący dla mugoli. Jeśli nie natrafią na jakieś magiczne stworzenia albo czarodziejskie miejsce, a na to było dość mało prawdopodobne. Chwila relaksu była jednak wskazana, w końcu od tego były ferie... jak ponure by nie były.
  Z założoną z powrotem koszulką, szortami i sandałami, Shaw wskoczył na piasek plaży chwilę po tym, jak tratwa o niego zaryła. Nie było potrzeby wiązania o nic cumy - mieli kotwicę i do tego byli na tyle stabilnie ustawieni, że nie było żadnego zagrożenia zostania rozbitkami. W sprawie odbijania mieli przecież magiczny drąg pomagający w tym zadaniu, o czysto żeglarskich obowiązkach mogli więc zapomnieć.
  - Mademoiselle - powiedział, podając stojącej na pokładzie Irvette dłoń i pomagając jej, w miarę potrzeby, zejść na stały ląd. Na wodzie byli na tyle krótko - zaledwie parę godzin - że Darren nie czuł jeszcze objawów pewnej morskiej przypadłości, która sprawiała że po zejściu ze statku ląd zdawał się bujać jak oceaniczne fale - HMS "Feniks" przybił do przystani... a raczej się w nią wbił - ocenił Krukon, spoglądając na wryty w plażę dziób łodzi.
- W prawo, w lewo czy wgłąb? - spytał Shaw, wskazując ruchami głowy w każdy z możliwych kierunków i wyciągając przy okazji z kieszeni przeciwsłoneczne okulary, które od razu umieścił na nosie.

Dobicie do tej wyspy było proste i przyjemne, a w dodatku faktycznie zacumowanie wiązało się z wręcz nienaturalnie małym wysiłkiem. Irv nałożyła na siebie spodenki i sandałki, ale koszulkę przewiązała sobie w pasie. Pogoda była zbyt piękna by tracić szansę na choćby cień opalenizny, a że nie zapowiadało się, by ktokolwiek miał tutaj być, nie czuła się też skrępowana takim strojem. Poza tym, zawsze mogli jeszcze wskoczyć do wody.
-Widzę już nawet nazwałeś naszą łajbę. Może powinnam nie tylko ją wynająć, ale kupić? - Zaproponowała z uśmiechem, gdy przyjęła dłoń Darrena i wygrzebała się na ląd. Od razu rozejrzała się wokół, by choć trochę móc ocenić gdzie są i czy coś nagle na nich nie wyskakuje, ale jak narazie wszystko wyglądało na względnie spokojne.
-Myślę, że możemy iść tą ścieżką w głąb. W razie czego mamy przecież zaklęcie czterech stron świata. - Ciągnęło ją do dżungli, między rośliny których jeszcze nie znała, a które kusiły już z tego miejsca, by bliżej im się przyjrzeć. Nie chciała robić jednak z tego wyprawy botanicznej, a bardziej relaksujący spacer, by opróżnić nieco ich głowy z niepotrzebnych myśli.
-Nie wziąłeś przypadkiem czegoś na owady? O żółwiach i meduzach słyszałam, ale kompletnie nie wiem, czego jeszcze mogę się tu spodziewać, a niektóre insekty strasznie mnie uczulają. - Odkryła mały rąbek swojej persony przed Shawem. Sama nie pomyślała, że może wylądować w takim miejscu, więc i nie przygotowała się odpowiednio, ale liczyła na to, że mimo wszystko dadzą radę wrócić stąd cali i żywi bez potrzebnej interwencji u uzdrowiciela.

  Shaw prychnął na pomysł kupna łajby. Marynarz od którego ją wynajęli wyglądał na takiego, który byłby w stanie ją odstąpić za roczny zapas rumu - i, prawdę mówiąc, krypa nie wyglądała na wartą wiele więcej.
- Nie wątpię, że we Francji masz wystarczająco dużą wannę, by ją zwodować - powiedział uprzejmie, jasnym było jednak że był to raczej przyjazny przytyk niż szczera wiara w rozmiar de Guisowej wanny.
- A więc środkiem - potwierdził, rozpoczynając marsz w kierunku wnętrza dżungli. Ustawił się obok Irvette, wystawiając w jej kierunku lewe ramię, prawą ręką wyciągając różdżkę.
- Może lekko popsuć fryzurę - powiedział, stukając różdżką raz po raz to w plecy, to w szyję, to w mostek i brzuch dziewczyny, za każdym razem rzucając prosty i niezawodny Impervius, który w takich sytuacjach sprawiał się wręcz idealnie. Skutecznie odpychał insekty i owady, a nawet ewentualne trujące rośliny czy liany, jeśli dziewczyna zdecydowałaby się wejść w nieco gęstszy gąszcz, choć nie wiadomo po co.
  Darren nawet nie zauważył, że de Guise jakkolwiek się przed nim odkryła z czymkolwiek - wręcz przeciwnie, gdyby dowiedział się, że "strach przed pogryzieniem przez owady" Irvetta traktowała jako część swojego charakteru, to skwitowałby raczej krótkim, acz niosącym dość jasną ocenę prychnięciem. Zamiast tego poprowadził ich na jakąś ścieżkę pomiędzy drzewami - może wydeptali ją inni turyści, a może jakieś tutejsze zwierzęta? Tak czy siak chwilę później kroczyli pod palmowymi drzewami w dość parnej i dusznej atmosferze.

No dobra, może jej wanna w chateau nie była mała, ale do łódki troszkę jeszcze brakowało. Jakby jednak się postarać to łajba jaką tutaj przypłynęli po remoncie wcale nie przypominałaby aż takiego wraku.
-To nie to samo co tutejsze łodzie. - Rzuciła tylko lekko żartobliwie, choć naprawdę lubiła klimat lokalnych łajb nie tylko tych malediwskich. Wbrew pozorom nie zawsze musiała pławić się w luksusach, by na jej twarzy pojawił się uśmiech a w sercu szczęście i spełnienie.
-Jakoś to przeżyję. Fryzjerka już czeka na przystani. - Coś humorek naprawdę jej dopisywał skoro zamiast zwyczajnie kąsać jadem, była w stanie żartować z własnej osoby a w dodatku jeszcze pozwalać by ktoś inny robił to samo. Magia tropików, inaczej nie potrafiła tego nazwać.
Stała nieruchomo, gdy Darren odprawiał swoje czary. Choć dziewczyna była naprawdę dobra w walce i obronie, tak cokolwiek użytkowego było jej koszmarem i achillesową piętą, co czyniło z niej naprawdę raczej średnią panią domu i to nie z braku chęci. Po prostu wszelkie chłoszczyście i inne Imperviusy nie działały w jej rękach tak, jak powinny. Nawet ciasta piekła w połowie po mugolsku, żeby przypadkiem nie spalić domu, choć do cukiernictwa to talent miała. -Dziękuję. Jak myślisz, co się kryje w tym gąszczu? Słyszałeś jakieś miejscowe legendy? Do mnie niestety nie dotarło jeszcze zbyt wiele... - Może i mieli różne spojrzenia na pewne sprawy, ale dziewczyna naprawdę lubiła spędzać z nim czas i poznawać jego opinię. Darren wydawał jej się inteligentny ale nie zarozumiały jak większość krukonów, z którymi obcowała, a był to naprawdę miły powiew świeżości. Poza tym, sama raczej kręciła się po plażach i nie słuchała zbyt wielu opowiadań tubylców i liczyła, że może Shaw wykorzystywał pobyt tutaj, zbierając nieco więcej lokalnych informacji. Że też nie zabrała tego przewodnika co go przeglądała razem z Harrym....

  Darren oczywiście nie sądził, że dziewczyna potrzebowała luksusu jak powietrza. Nie zmieniało to jednak faktu, że Shaw właśnie z tym kojarzył już de Guise, i to nie bez winy samej dziewczyny. Czy było w tym coś złego? Skądże. Jednakowoż stanowiło to wspaniałą pożywkę do wszelkich przytyków i żartów z dziewczyny, nawet jeśli całkowicie niewinnych. Równie dobrze mógłby poprawiać sobie humor tym, że dziewczyna jest ze Slytherinu - a to jeszcze gorzej.
  Shaw przewrócił teatralnie oczami na wspomnienie o fryzjerce, choć w sumie ani trochę by się nie zdziwił.
- Postaram się, żeby miała jak najmniej roboty - rzucił, kończąc chwilę później roztaczanie bariery antyowadziej - Miejscowe legendy? Tylko te paplane przez upitych marynarzy - powiedział, przypominając sobie wilka morskiego, który rozgadywał przeróżne rzeczy za butelkę rumu. Miał nadzieję, że nie przyjdzie mu nigdy zasponsorować mu nic podobnego - Oprócz tego jeszcze coś o wyspie, na której pije się jakieś wywary z tutejszych grzybków czy ziół i wiadomo co jest potem - dodał, wzruszając lekko wolnym ramieniem - A co do zwierzaków, to wolałbym nie trafić na roka, podobno mieszkają na Oceanie Indyjskim - orzekł, szczerze nie mając ochoty na stanięcie twarzą w twarz z olbrzymim, legendarnym ptakiem. Już z feniksami i hipogryfami miał wystarczająco dużo wrażeń - Ale mała szansa, nie mam zamiaru za często ruszać się z baru - dodał jeszcze nieco przygaszonym tonem, spoglądając pod nogi na ścieżkę, która zaczęła się nieco wznosić - ...jakieś wzgórze? - powiedział bardziej sam do siebie, przyśpieszając nieco kroku... i przy okazji ciągnąc de Guise za sobą.

Wykrzywiła się nieznacznie na wspomnienie wyprawy, jaka czekała ją po tym jak nieznajomy mężczyzna zaprosił ją na wyprawę opartą tylko i wyłącznie na bajkach jakiegoś pijaczka z baru. Zdecydowanie nie chciała do tego wracać i w życiu nie nazwałaby tego dobrą przygodą, choć jednak jakiś swój urok to miało. Przynajmniej zobaczyła na żywo smoka, jakiego nigdy wcześniej nie widziała.
-Słońce i rum to nie zawsze dobrze połączenie. Niektórym uderza do głowy zbyt mocno. - Skomentowała tylko postanawiając sobie, że już nigdy w życiu nie da się namówić na podobny wybryk. Miała tylko nadzieję, że Theo jest słownym człowiekiem i nie zawiedzie jej zaufania.
-Masz na myśli jakieś dziwne halucynacje i nieprzyjemne oczyszczanie organizmu? - Upewniła się, czy są na tej samej stopie choć ona nie słyszała o podobnym zwyczaju. Zresztą nic dziwnego, nie były to klimaty, w jakich zbyt chętnie się obracała. Wolała raczej bardziej tradycyjną formę wypoczynku.
-Och, naprawdę? Teraz to chętnie bym wypłynęła ich wypatrywać! Majestatyczne stworzenia... - Rozmarzyła się, bo akurat to zwierzę spotkałaby równie chętnie co mandagami czy delfina. -Z baru? Ja wiem, że mamy ferie i czas na relaks, ale nie żal Ci marnować tego czasu na same bary? - Nieco uważniej przyglądnęła się sylwetce Darrena. Widocznie przechodził coś ciężkiego w życiu, ale nie potrafiła rozgryźć, co takiego. Musiała jednak obejść się domysłami, jako że uczono ją, by nie wypytywać zbyt bezpośrednio o takie rzeczy.
-Świetnie. Przyda nam się trening przed nowym sezonem. - Przewróciła oczami lekko rozbawiona. Choć rzadko sama z siebie nawiązywała do quidditcha, widać czasem potrafiła spojrzeć na świat nieco inaczej. -Co powiesz na mały wyścig na szczyt? - Zaproponowała, rozbudzona niedawną kąpielą w przecudownych wodach Oceanu.

  - Słońce i rum to zawsze dobre połączenie - nie zgodził się z oceną Irvette Krukon - Przynajmniej w rozsądnej ilości dwóch butelek - dodał z kamienną twarzą, nie dając po sobie zupełnie poznać czy mówi kompletnie poważnie, choć w sumie ostatnimi dniami podobny wyraz twarzy w ogóle z jego buźki nie schodził.
- O toto - przytaknął, przypominając sobie o dziwnych historiach zaczynających się od wypicia czarki jakiegoś płynu, a kończących się na rozmowach z drzewami i tańczeniu razem z palmami - Ale przychodzi mi do głowy tylko jeden sposób na nieprzyjemne oczyszczanie organizmu, i jest w sumie dość nieprzyjemny, prawda - pokiwał głową. Na razie jednak nie czuł na żadnej wyspie odoru wywalonego szamba - możliwe więc, że akurat ta historia była czystą fikcją opowiadaną przez czekających na darmowy rum pijaczków.
  - Jesteś szalona - pokręcił głową Krukon - Wolałbym nie zbliżać się do roka na parę kilometrów - dodał, markotniejąc jednak nieco słysząc kolejne pytanie Francuzki - Nie mam na nic więcej zbytnio ochoty - odpowiedział po prostu, lekko wzruszając ramionami i ostentacyjnie odwracając wzrok w kierunku jakiegoś wyjątkowo pięknej liany.
- Wyścig? - powtórzył, unosząc brwi. Do tej pory Irvette nigdy nie wywarła na nim wrażenia osoby poświęcającej się sportowym zmaganiom, nieważne na jakim szczeblu, a dowodem tego była jej choćby ironiczna wypowiedź sprzed chwili. Ale Shaw nauczył się też, że de Guise była pełna niespodzianek - i może nieziemska kondycja była właśnie jedną z nich - Jak wolisz - powiedział, odplątując swoje ramię od jej i schylając się, by nieco mocniej związać sandały - Na twój znak - dodał, wstając i przyjmując stojącą pozycję przygotowawczą do biegu. Na znak Ślizgonki - jakikolwiek by nie był - Shaw ruszył w górę wzgórza.

potężne 92 na bieganko

Wyścig: 25

-W rozsądnej ilości owszem, ale nie zawsze oznacza to dwie butelki. - Skomentowała. Ją by po takiej ilości na pewno zmiotło z planszy, a jeszcze nigdy nie doprowadziła się do takiego stanu i zdecydowanie nie miała zamiaru. Przynajmniej nie na nieznanych wodach, gdzie jeszcze trzeba było jakoś powrócić na ląd.
-Strach, czy rozsądek? - Zapytała, bo choć roki nie były najbardziej przyjazne, to jednak każdą bestię dało się usidlić, lub chociażby do niej zbliżyć, jeżeli wiedziało się, jak to zrobić. -To nie jest dobra oznaka. Co się tak naprawdę stało? - Przystanęła, uważnie lustrując jego twarz. Te depresyjne teksty powoli dawały jej do zrozumienia, że nastrój Darrena nie jest tylko chwilowy i przypadkowy.
-W takim razie gotów? START! - Dała znak i wyścig się rozpoczął. Nie było chyba zaskoczeniem, że Darren od razu wysunął się na prowadzenie i choć Irv nie brakowało jeszcze tchu, to jednak zostawała daleko w tyle za sprawnym krukonem. W końcu dotarli na szczyt. A raczej Shaw dotarł i mógł sobie odpocząć nim dziewczyna znalazła się obok niego. Zdyszana i z rumieńcami wysiłku na policzkach, ale z uśmiechem na twarzy. -Chyba jednak muszę popracować nad kondycją. Znasz jakieś dobre metody? - Wysapała, bo choć sport nie był jej obcy, to jednak gustowała w tenisie, jeździe konnej i pływaniu, a nie w biegach czy lataniu na miotle.
-Wow. Tu jest przepięknie... Darren, choć spójrz na to! - Pomachała mu ręką, by stanął nad przepaścią wzgórza, skąd rozciągał się niesamowity widok na większą część wyspy i ocean. Obok nich wznosił się też kamienny olbrzym, który zdawał się pilnować tego miejsca od setek, a może i nawet tysięcy lat.

  - Rozeszliśmy się z Jess - rzucił Krukon kwaśno chwilę przed startem, odpowiadając na pytanie dziewczyny co było źródłem jego marnego humoru. Chwilę później ruszył z kopyta, wyprzedzając de Guise o dobrych "parę długości" - co w sumie w innej sytuacji byłoby dobrą alternatywą uciekania przed problemami, ale w tej dla Shawa było tylko powodem do ponurego samozadowolenia z prześcignięcia kogoś mniej wysportowanego, porównywalnego z pokonaniem w pojedynku jakiegoś piątoklasisty.
  - Czy melepeta jest z francuskiego? - spytał kwaśno Irvetty, która wbiegła na szczyt parę chwil za nim. Nie dało się jednak ukryć, że Krukon nieco się zasapał - nie miał kondycji takiej jak Brooks, Strauss czy inne miotłowe świry, a sądził że od tego skakania na scenie i tańczenia to i Clarke mógł go przebić na długi dystans - Nie wiem, przejdź sobie parę razy tor przeszkód Avgusta. Albo poproś Brooks, żeby zabrała cię do mugolskiej siłowni - Krukon wzdrygnął się aż na wspomnienie tych dwóch "dróg przez mękę", które jednak przyniosły wymierne efekty.
  - Huh - mruknął Shaw, stając obok dziewczyny i patrząc na lazurowy ocean, na którym kołysała się ich łódka, a gdzieś tam majaczyły kolejne wyspy, tworząc archipelag malediwski - Niebrzydkie - zgodził się, biorąc głęboki wdech. Powietrze było tu zupełnie inne niż w Brytanii - mimo że czystsze, to z powodu wysokiej temperatury i wilgotności nieco cięższe.

Kostka: Znajduję błyskotkę

Cóż nie zdążyła odpowiedzieć, bo rozpoczęli wyścig, ale pnąc się na szczyt myślała o tym, co Darren powiedział. Współczuła mu, choć nie do końca wiedziała jak to okazać. Czy w ogóle powinna jakkolwiek ten stan rzeczy komentować? Nie miała pojęcia. Choć lubiła krukona, to miała wrażenie, że czasem nie do końca nadają na tych samych falach. Możliwe, że to właśnie natłok myśli po części przyczynił się też do jej ślamzarnego tempa, ale w końcu udało jej się dotrzeć do celu. Ledwo, ale się udało.
-Hmmm? Nie, nie kojarzę tego słowa. - Przyznała, przechylając lekko głowę w zdziwieniu, bo kompletnie nie wiedziała, co to oznacza. Skupiła się też na łapaniu oddechu, co zajęło jej pewną dłuższą niż by chciała chwilę. -Avgust? Chyba podziękuję. Chociaż siłownia brzmi jak dobry pomysł. - Przyznała. Kompletnie nie kojarzyła mężczyzny, o którym mówił Shaw, bo i skąd miała go znać skoro nie interesowała się quidditchem, a na zajęcia miotlarstwa nie uczęszczała.
-Tu jest chyba jakaś jaskinia! Wchodzimy? - Tak, widok był piękny, ale i tajemnicza szczelina wydawała się na tyle kusząca, by dziewczyna chciała ją eksplorować. Przy pomocy Lumos oświetliła sobie drogę i zaczęła ostrożnie stawiać kroki przed siebie, by przypadkiem nie ugrzęznąć w jakimś uskoku. -Chyba musimy tam popłynąć... Łódka czy lecimy wpław? - Sama chętnie rozprostowałaby kończyny w wodzie, ale nie wiedziała, czy jest to najmądrzejszy pomysł. W końcu byli w nieznanym miejscu, na nieznanych wodach, a w jaskini mogło czaić się wszystko. Nie była jednak sama i miała szczerą nadzieję, że w razie czego Darren nie zostawi jej w potrzebie.