Wciąż z szerokim uśmiechem na twarzy wyszła z namiotu za Frankiem.
Cieszyła się, że trafiła akurat na niego. Nie będzie się przynajmniej nudziła. Zastanawiała się, gdzie tu pójść i pierwsze co przyszło jej do głowy to obejrzenie wodospadu, o którym słyszała od kogoś po drodze do namiotów. Nigdy nie widziała żadnego, więc ją to zaciekawiło.
Co jej towarzysz na to? Nie miała pojęcia.
Wyminęła go i ruszyła w kierunku rzeki, bo gdzie indziej mógł się znajdować wodospad?
A może nawet uda jej się popływać? Wszystko okaże się.
Szła tak przodem nie odzywając się. Nie żeby się wstydziła. Po prostu nie wiedziała o czym mówić. To był standard u niej.
Brakło jej języka w gębie jak zawsze i wszędzie.

Frank był bardzo ciekawy jakie miejsce wybierze jego towarzyszka. Jakoś jeszcze nie sprawił jej komplementu, ani nie pojechał ripostą, co było nie w jego stylu. Szli nic nie rozmawiając. To była miła cisza. Takiej chyba potrzebowali. Gdy doszli do tego miejsca, które wybrała Tabaluga, Frank się trochę zdziwił, a później mu się coś miłego skojarzyło. Nie chciał mówić na głos, wolał zostawić dla siebie. Kiedy już doszli na miejsce Frank zawołał.
- O! Wodospad! Nawet ciekawe miejsce wybrałaś. Musze przyznać, ze gdybym był nauczycielem turystyki, z pewnością dałbym Ci plus dziesięć punktów. Oczywiście jest jeszcze jakieś ale... - Frank się szczerze uśmiechnął i popatrzył w jej oczy mówiąc.
- Niestety musiałbym odjąć piętnaście punktów, gdyż ta wycieczka jest tylko dla celów rozrywkowych, a nie dla celów nauki, czy także zwiedzając poszczególne rzeczy dowiadywać się o nich ciekawych rzeczy. Także nie przemyślałaś jakie stworzenia możemy tu spotkać, a więc grozi nam niebezpieczeństwo, jednak nie obawiaj się… Masz Mnie. Zrobił bardzo cyniczny, szeroki uśmiech.
Frank podniósł kamień z ziemi i rzucił do wody mówiąc.
- Z pewnością byłby ze mnie dobry nauczyciel. Co nie?

Najpierw słuchała z uwagą tego co Frank mówi, a potem Zaśmiała się. Czy było coś w tym zabawnego? Dla niej tak. Wzięła kilka głębokich oddechów by się uspokoić.
- Gdybyś przeżył to co ja to byś się nie bał iść gdzieś gdzie nie wiesz co cie może czekać - pokiwała głową. - A no może i by był.
Odparła wzruszając ramionami patrząc na wodę. Potem przeniosła wzrok na Franka.
- Odjąłbyś mi punkty? - zapytała podchodząc do niego bliżej. - Zrobiłbyś to?
Uśmiechnęła się niewinnie stając tuż przed nim. Stała tak blisko jak tylko się dało. No była wyższa tylko jakieś 5 centymetrów, więc to była mała różnica i ktoś mógłby powiedzieć, że jest starszy niż wygląda. No ona bynajmniej by tak powiedziała.
- Naprawdę byś to zrobił? - zapytała znów przejeżdżając palcem po jego barku i zerkała to na niego to na swoją dłoń.

Gdy Sydney podeszła do niego, Frank zrobił się lekko czerwony, bo nigdy nie miał takiej styczności ze starszą od siebie kobietą. Dostrzegł jej piękno. Była naprawdę kuszącą osobą. Jej usta bardzo przemawiały do Franka. Patrzył jej ciągle w oczy i się lekko uśmiechał. Następnie odpowiadając na pytanie powiedział.
- Jeśli oczywiście ta wycieczka będzie w stu procentach atrakcyjna i bardzo ciekawa - puścił oczko - to mógłbym zejść do minus dziesięciu punktów. Oczywiście musiałabyś mnie przekonać, a łatwy ze mnie nauczyciel nie jest.
Złapał ją ta rękę, której palem jeździł po barku Franka, poczym podniósł ją do góry na wysokości twarzy i splot razem, tak iż ich palce się stykały.O właśnie tak.

Ha, a jednak tak jak myślała. Chociaż nigdy nie można być w stu procentach pewnym jak ktoś zareaguje. To jednak jej nie zdziwiło. Tylko dlatego, że właśnie o taką reakcję chodziło ze strony chłopaka. Cóż trzeba kontynuować to, bo teraz przerwanie do niczego by nie doprowadziło, a tak może będzie miała z tego korzyści jakieś.
- Mówisz atrakcyjna i ciekawa - powiedziała pozwalając mu oczywiście na splecenie ich dłoni.
Sydney nigdy nie zachowywała się tak w stosunku do młodszych chłopaków. Zazwyczaj jako swój cel brała starszych, ale co jej teraz odbiło? Tego to ja nie wiem. I szybko się nie dowiemy.
Żeby było ciekawiej drugą dłonią zaczęła bawić się jego włosami. Intensywnie myślała nad czymś.
- A jeśli mi się uda Ciebie przekonać to co z tego będę miała?

Podsumowując to zajście, Frank był bardzo zdziwiony, że taka kobieta może być aż tak blisko niego. Barrrdzo mu się to podobało, jednak oczekiwał chwili w której powie dość i wrócimy do normalności, jednak tak się nie stało. Może więc ten cały malutki romansik ma coś na cel? - pomyślał. Tą myśl odsunął bardzo szybko, gdyż jego towarzyszka zaczęła bawić się jego włosami. On nie mając nic do roboty ze swoją drugą ręką powoli przyłożył jej do twarzy i zaczął gładko jeździć po brodzie i po bokach. W międzyczasie powiedział.
- Co z tego będziesz miała? Z pewnością miłą opowieść i niezapomniane przeżycia. Druga strona medalu. Z mojej strony... pomyślmy... Mogę pokazać Ci jak świetnie pływam i jeszcze coś, jednak wybór pozostawiam Tobie, moja droga. Uśmiechnął się.

- A co dokładnie możesz mi jeszcze pokazać? - zapytała nadal bawiąc się jego włosami.
Drugiej ręki nie cofnęła i wciąż stała blisko Ślizgona. Nie przeszkadzały jej też gesty chłopaka. Każdy kto by to zobaczył pomyślałby, ze są razem albo mają ze sobą jakiś romans, ale Krukonka jakoś nie miała szczęścia do facetów więc raczej nie chciała się w nic angażować.
Ale czemu tak postępowała teraz? Nawet Franka nie znała. Tyle co z widzenia i jakąś godzinę. Za wiele przez ten czas się nie dowiedziała więc o co jej chodzi?
Przestała bawić się jego włosami i zjechała dłonią na jego policzek. Cały czas patrzyła chłopakowi w oczy z uśmiechem. Tylko jakim? Szczerym? Przebiegłym? Czy może jakimś innym?

Frank pomyślał sobie o niej i o samym sobie, jako jedność, jako para. Coś mu się łączyło, coś nie. Zaryzykować, spróbować? Może się uda.. - myślał. Byli tak blisko. Widać było, że jej się podoba, a raczej takie miał odczucie. Powiedział sobie w duchu... Raz kozie śmierć. Powoli zbliżył swoją głowę do jej głowy, ale coś mu się przypomniało. Raczej ktoś mu się przypomniał. Pomyślał sobie o Corin. To przecież była jego EX. To było jego marzenie. Nie można od tak sobie legnąć ją w gruzach. Co ona by o tym pomyślała. Szybko spuścił głowę na dół i wyszeptał...
-Nie mogę.
Potem odwrócił się do niej plecami. Nie mieli już tej samej więzi. Ich dłonie już się nie splatały, ona nie bawiła się jego włosami. Pomyślał, że wszystko zepsuł, ale nie mógł. Chciał za wszelką cenę wyrzucić z siebie myśl o Corin, ale nie mógł. Ta bariera i więź była zbyt silna. Następnie powiedział poważnym tonem.
-Co ty ode mnie oczekujesz?

Słowo "odpoczynek" było pierwszą rzeczą na jego liście do spełnienia, zraz po rzuceniu toreb podróżnych w swoim namiocie. Miał całkiem sympatycznych współlokatorów, to była jedyna rzecz, która go cieszyła w tych wakacjach. Młody nauczyciel zajmujący się niebezpiecznymi roślinami, nigdy nie znosił upałów. Zawsze był przyzwyczajony do lata dni w swoim rodzinnym mieście, które zawsze bywało niezwykle chłodne. Tutaj, gdzie temperatura powietrza miała grubo ponad 30 stopni, Charlie prosił tylko o skrawek zacienionego miejsca. Gdy tylko zauważył duże drzewo z rozłożystą koroną, na jego twarzy pojawił się olbrzymi, entuzjastyczny uśmiech. Usiadł naprzeciwko pięknego wodospadu, którego szum był najlepszym lekarstwem na upał. Chłopak wreszcie czuł się w pełni odprężony.

Ta młoda studentka w końcu chciała odpocząć. Wkurzona życiem i tym co się wokół niej działo zawędrowała aż tutaj. Usiadła pod jakimś drzewem nie zważając na to czy ktoś tu jest czy też nie. Jej mina zdradzała lekkie zdenerwowanie. To że jej włosy upięte w wysoki kok i odkrytą bliznę oraz tatuaż w kształcie biedronki. Dobrze że w Egipcie można było używac komórek. Napisała do swojego kumpla który mieszkał teraz w Hiszpani że jak wróci do domu teleportuje się do niego i będą mieli o czym rozmawiać. W tym momencie zauważyła nauczyciela i spąsowiała.

Już z daleka dostrzegł jej obecność. -No i koniec odpoczynku.- pomyślał i spochmurniał. Szła zła, nadąsana i była jednym wielkim kłębkiem nerwów. Dziewczyna wyglądała na około 18-19 lat. Nie był pewien, czy jest już studentką, przynajmniej on pierwszy raz ją widział. Młoda kobieta chyba go nie zauważyła, usiadła kilkadziesiąt centymetrów od niego i wyjęła z kieszeni telefon. Charlie nienawidził takich sytuacji, wręcz unikał ich jak ognia. Zaraz zacznie na niego krzyczeć, albo płakać. To dla niego byłoby najbardziej krępujące. Młody nauczyciel zapomniał już nawet o dokuczającym mu upale. -Czas się ulotnić...- Przeszło mu przez myśl i powoli wstał spod drzewa, chcąc udać się w poszukiwaniu nowego azylu.

Spojrzała na mężczyznę. Był dość młody. Nie wiedziała czy jeszcze jest studentem czy już nauczycielem. Ale zauważyła że zburzyła mu spokój.
- Emm... nie... niech pan zostanie... ja zaraz uciekam- zdołała z siebie wydusić patrząc na mężczyznę. WOlała użyć słowa pan by nie urazić.- nie zamierzam krzyczeć czy płakać
Zaśmiała się lekko. Może i była nadąsana ale nie chciała wyżywać się na bogu winnym człowieku.

- O nie! Odezwała się!- Krzyczał sobie w myślach. Chciał po cichu się wymknąć, póki dziewczyna była roztargniona. Stał teraz jak kołek wbity w ziemię z otwartą buzią i nie wiedział co ma powiedzieć. Słońce mocno świeciło mu w twarz. - Nie, nie... ja i tak już miałem wracać. - Zająknął się i żałośnie zaśmiał, chcąc zapozorować pewność siebie. -Przedstawię się z grzeczności chociaż i powiem, że jestem zajęty. - Pomyślał. - Charlie...Albo Profesor Beckett, jak pani woli...- Po raz kolejny jego wypowiedź była żałosna. Wyciągnął w stronę dziewczyny rękę na przywitanie, która była mokra od potu. To ze zdenerwowania. Szybko wytarł ją o koszule i podał znów w stronę młodej kobiety, lekko uśmiechając się.

Lice widząc jego dłoń lekko się wzdrygnęla... Ale że chciała być kulturalna podała dłoń nauczycielowi. Zaśmiała się.
- Astoria Alicia malfoy. Studenkta Pierwszego roku z Domu Slytherin.
Zaśmiała się po raz drugi.
- Czyżby nauczyciel był nieśmiały?/ Ja też bywam ale nie można się mnie bać.
Szepnęła cichutko i wstała. Jej oczy omiotły lekko ciało nauczyciela. Przystojny to on był musiała to przyznać.

Charlie poczuł jeszcze większy dyskomfort, widząc kwaśną minę dziewczyny, gdy podał jej rękę. Czuł jak rumieńce pojawiają się na jego twarzy. Jedyne czego chciał to prysnąć stąd i już nie spotkać nigdy młodej i atrakcyjnej Astorii. Zrugał się sam, za to, że pomyślał o jej ponętnym ciele. - To przecież studentka!- Krzyczał do siebie w myślach. Wiedział, że nie może pozwolić sobie na takie pokusy, skoro chce osiągnąć coś w tej szkole jako ciało pedagogiczne. Młody pan Beckett słuch miał wyśmienity, może to z powodu długoletniej gry na gitarze, więc bez problemu usłyszał co wyszeptała studentka. Serce zaczęło mu bić mocnej. Hormony hormonami, ale rozsądek musiał wygrać w tym pojedynku. - Ja nieśmiały? Skądże!- Starał się stwarzać choćby pozory pewności siebie. - Jednak muszę już uciekać, obowiązki wzywają. Miło było Cię poznać! Astoria? Dobrze zapamiętałem?- Skłamał. Były wakacje i każdy nauczyciel zapomniał o słowie "obowiązek". Charlie mówił bardzo szybko i chaotycznie, można było bez trudu zorientować się, że jest zdenerwowany. Odwrócił się na pięcie, chcąc ruszyć w kierunku pola namiotowego, gdy pod jego nogami niespodziewanie wyrósł korzeń, którego nie zauważył. Młody nauczyciel całą długością ciała leżał na trawie. - Tylko nie to!!!- Pomyślał, paląc się ze wstydu.

Astorka zaczęła się śmiać. Podeszła do Nauczyciela i podała mu dłoń. Uśmiechnęła się.
- Nic Panu nie jest profesorze?- Wciąż patrzyła na nauczyciela który teraz miał wgląd na jej piękne długie nogi. Astka Stała tak chwilę i tłumiła śmiech. W końcu po raz pierwszy widzi się nauczyciela leżącego u stóp studentki. Szczęście że w tym momencie nikt nie szedł bo zacząłby się śmiać do rozpuku.
"Ale tak to seksownie wygląda" Pomyślała dziewczyna łapiąc Nauczyciela za rękę i pomagając mu wstać.
- Pan się mnie boi profesorze- Zauważyła dziewczyna- ale ja straszna nie jestem. Pan jest nauczycielem ja studentką czysto zawodowe relacje. Jednak porozmawiać by można prawda??
Zatrzepotała pięknie oczami.

Beckett jeszcze nigdy nie czuł się tak upokorzony przy kobiecie. Leżał całą długością ciała na ziemi, gdy Astoria nieustannie się śmiejąc podeszła obok niego i wyciągnęła dłoń w jego kierunku, by pomóc mu wstać. Spojrzał na jej smukłe nogi i zmierzył ją od stóp do głowy. Serce mu przyspieszyło. Szybko wstał i się otrzepał z kurzu. Bał się nawet myśleć o tym, jaki musi być teraz czerwony ze wstydu. - Ja się boję? Skądże znowu!- Bronił się nauczyciel.- To po prostu czysty zbieg okoliczności, wypadki się zdarzają młoda damo.- Tłumaczył się przed studentką.- Rozmawiać? Ze mną? Cóż, podejrzewam, że rozmowa z takim człowiekiem jak ja znudziłaby Cię. Nie mam nic w zasadzie, co mogłoby Cię zainteresować w mojej osobie.- W jego mniemaniu mówił szczerze. Młody nauczyciel nigdy nie uważał się za przystojnego, ani za żadną duszę towarzystwa. Może to dlatego, że jego pewność siebie jest tak mała, nie potrafił nigdy nawiązać kontaktu z jakąkolwiek kobietą. Nigdy nie rozmawiał z nikim o intymnych sprawach, ale zawsze uważał, że wstyd byłoby mu się przyznać do tego, że jest prawiczkiem. Tak naprawdę Chralie chciał poznać młodą pannę Malfoy, lecz rozsądek i instynkt samozachowawczy mu na to nie pozwalał. Doskonale wiedział co traci. Czego sam, z własnej woli się wyzbywa.

Młoda Malfoyówna zaśmiała się. Spojrzała w piękne oczy Nauczyciela i zabrakło jej słów. Po raz pierwszy i ona była nieśmiała. Jednak nie mogła tego po sobie pokazać.
- Panie Profesorze jeśli mam chodzić w przyszłym roku na pana lekcje to musi mi pan powiedzieć coś o swoim przedmiocie. Lubię słuchać o czym ktoś uczy zresztą jestem dobrą słuchaczką i po drugie chciałabym pana poznać. Chyba nie odbierze mi pan tej przyjemności??
Cała zarumieniona spojrzała w piękne oczy nauczyciela. Szykował się Podryw Astorki. Mężczyzna wydawał jej się niedostępny i zakazany a co zakazane najlepiej smakuje i najfajniej się to zdobywa.

Nauczyciel westchnął głośno. - Cóż, jeśli chodzi tu o przedmiot i naukę, to poczuwam się w obowiązku zapewnienia Ci tej informacji, moja Droga.- Zaczął trochę niechętnie, lecz z przymusu Charlie. - Może jednak usiądźmy pod tym drzewem i porozmawiajmy chwilę. Czego chciałabyś się dowiedzieć o moim kierunku?- Pytał zaciekawiony. Zdjął koszulę i rzucił pod drzewo. Miał teraz na sobie dżinsy, w których było mu niewyobrażalnie gorąco oraz biały podkoszulek bez rękawów, który obciśle opinał się na jego dobrze zbudowanym torsie. Usiadł pod drzewem, opierając się o nie.- Śmiało, pytaj o co chcesz. Jestem Twój przez jakieś trzydzieści minut, potem ruszam do namiotu. - Zaśmiał się profesor Beckett. Spojrzał na twarz młodej Astorii i delikatnie się uśmiechnął z nutką nieśmiałości.

Czyli mówiąc szczerze profesor chciał uciec od biednej poranionej Astorki. Młoda zdjęła bluzkę i zostala na samym staniku od stroju kąpielowego. Miała nadzieję że może dzięki temu nauczyciel przy niej posiedzi dłuzej.
- Jednak chce pan uciec od uczennicy tak?? A co jak będę pana śledzić??
Szepnęla cicho wprost do jego ucha. Jej mina wyrażała lekką tajemnicę ale nie mogła poradzić nic na to że mężczyzna się jej podobał.
- Ok chcę wiedzieć czego pan uczy i na ile zaciekawi to mnie może mi pan opisać swój przedmiot??

Młody nauczyciel znów był zaskoczony zachowaniem dziewczyny. Tym bardziej, że została w samej górze stroju kąpielowego, co przyprawiło Charliego o gęsią skórkę na przedramionach. Odwrócił głowę, gdy ta szeptała mu do ucha i ich twarze dzieliły centymetry. Nagle nauczyciel się odsunął.- Przepraszam panno Malfoy, czy pani mnie podrywa?- Zapytał z niedowierzaniem, a serce łomotało mu jak dzwon.- Tak nie wolno, jestem nauczycielem! I nie uciekam, tylko muszę wypełnić wszystkie swoje obowiązki.- Tłumaczył się, choć część tego była kłamstwem.- Cóż, mój przedmiot nosi nazwę "Niebezpieczne rośliny". Jeśli chciałaby pani wiedzieć więcej, których roślin należy unikać, choćby w Zakazanym Lesie lub w wielu innych miejscach, sądzę, że ten przedmiot przypadnie pani do gustu.
- Jejciu, przeraźliwy ten upał. Najchętniej zdjąłbym te spodnie i wskoczył do tej rzeki. - Zaśmiał się do studentki i chwycił za nogawkę, by nią trochę po trzepotać. Chciał, by choć trochę było mu chłodniej.

Astoria zarumieniła się. no cóż widocznie jednak jej ostanie się być samą do końca życia. A może to i lepiej?? Co ona mogłaby dać?? Przecież nic nie ma. Jest jak wypłowiałe diamenty które już na nic się zdadzą. Na stwierdzenie profesora a kąpieli w rzece uśmiechnęła się.
- Jest pan Dorosły. może pan robić co chce... a z tym podrywem przepraszam.
Wstała i poszła usiąść bliżej wody. W końcu jej też było gorąco. Usiadła na brzegu i lekko się pomoczyła by było lżej oddychać.

Dziewczyna jakby posmutniała. Podeszła bliżej brzegu rzeki, gdzie widok wodospadu był naprawdę imponujący. W pewien sposób mogłaby to być romantyczna chwila. Szum wody, śpiew ptaków, delikatny wiatr muskający jej włosy.- Coś się stało? Chcesz się tym ze mną podzielić? - Zapytał z troską w głosie nauczyciel. Miał ogromną ochotę, żeby ją teraz przytulić, może nawet pocałować, ale nie mógł. Tego musiał się trzymać - etyki zawodowej. Choć w pewnym momencie zaskoczył sam siebie i objął dziewczynę swoim ramieniem, na znak, że nie chce, by była smutna.- Szkoda, że nie jesteś moim przyjacielem Akselem, już dawno bylibyśmy w tej rzece. Znając mnie i jego, pewnie nawet nadzy. - Mówiąc to, roześmiał się. Aksel to jego przyjaciel z czasów, gdy Charlie uczył się w Hogwarcie.

Spojrzała na młodego nauczyciela. Po jej ustach błądził uśmiech. Nie wiedząc czemu pocałowała nauczyciela w policzek. Uśmiechnęła się.
- No ja się do naga rozebrać nie mogę jednakże do stroju kąpielowego na pewno i mogę wskoczyć do tej wody... o ile mnie pan tam nie utopi.
Przyjrzała się nauczycielowi. jego reakcji na pocałunek nie widziała ale jak na razie zamierzała traktować go jak kogoś z kim być i tak by nie mogła. Co by dyrektor na to powiedział??
- A jeśli będę z panem niezobowiązująco flirtować czy to będzie karalne??

Młoda studentka znów zaskoczyła nauczyciela, tym razem delikatnym pocałunkiem. Jednak z ustającymi chwilami jego nieśmiałość do Astorii nikła. Był gotów nawet odwzajemnić jej ten pocałunek, ale stwierdził, że nie wypada.- Więc rozbieraj się! -Prawie krzyknął z nutką fascynacji w głosie i zrzucił z siebie obcisły biały podkoszulek, ukazując męsko wyrzeźbiony tors i mięśnie brzucha. Rzucił podkoszulek na ziemię. Zaczął rozpinać spodnie, uważnie przyglądając się nowo poznanej uczennicy. Serce zaczęło mu bić szybciej. Astoria była pieruńsko zgrabna i kusząca. Jeden jej niepewny ruch, mógł wywołać lawinę testosteronu i niepożądane działania ze strony Charliego.- Tylko do czego miałby prowadzić taki niezobowiązujący flirt? To przecież do niczego nie prowadzi.- Zapytał brunet. W tym samym momencie ściągnął szybkimi rucham dżinsowe spodnie. Został w samych bokserkach obciśle przylegających do jego ciała. Przeczesał swawolnie palcami włosy i uśmiechnął się do niej ochoczo. Zaczął zbliżać się ku rzece. Przy brzegu była mała zatoczka, w której maksymalnie mogło być wody do pasa. Woda była nieskazitelnie czysta i błękitna. Nauczyciel zamoczył nogi.