Pierwszy września do ważny dzień, ale też dzień pełen charmidru i zamieszania. Jeden z was, pakując w pośpiechu kufer, przypadkiem upuszcza różdżkę pod stary regał. Gdy schyla się, by ją podnieść, znajduje pożółkłą kopertę, na której ktoś pięknie wykaligrafował A. i I. Seaver. Nie trudno wywnioskować, że tyczy się to dziadków Seaver, którzy niedawno odeszli z tego łez padołu.
Po otwarciu koperty znajdujesz w niej następujący list:

Kochani,

Mój czas dobiega końca, a przygoda trwa nadal. Naszym obowiązkiem, jako Seaverów, jest dopilnować, by kolejne pokolenia  o niej nie zapomniały. Wielki artysta, choć zapomniany, wciąż skrywa sekret, którego nam nie udało się rozwiązać. Szlachetne Rody Wielkiej Brytanii powinny zjednoczyć się, by uwolnić geniusz artystycznej Muchy. Ayers, Isabell, wierzymy, że uda wam się odnaleźć to, co zaginione.

Na samym dole pergaminu znajdował się symbol dość diabolicznie wyglądającej muchy. Symbol, którego nikt z waszego pokolenia wcześniej nie widział.


Mechanika:

Kochani Seaverowie!
Musicie wybrać spośród was jedną osobę, która odnajdzie list i podzieli się jego treścią z resztą.
Następnie macie do wyboru kilka ścieżek, by zacząć odkrywać zagadkę. Każdy ze scenariuszy może odegrać tylko jedna osoba, chyba, że jest napisane inaczej! Zwracajcie uwagę na to, kto z was ma dostęp do konkretnej lokacji i podzielcie się mądrze!

Scenariusz 1 - Dział ksiąg Zakazanych: Hogwart
Scenariusz 2 - Biblioteka w Venetii
Scenariusz 3 - Magiczna Biblioteka w Hogsmeade
Scenariusz 4 - Kapliczka w Atenach



Scenariusze możecie rozpocząć równolegle. Na podział ról i rozpoczęcie scenariuszy  macie czas do Północy 9 września.
Po rozpoczęciu danego scenariusza, obowiązkowo oznaczcie @Maximilian Felix Solberg i czekajcie na ingerencję MG

@Harmony Seaver @Thomas Seaver @Milo E. S. Seaver @Symphony O. Seaver @Yuri Sikorsky @Nicholas Seaver

Pakowanie się w kłopoty było jej chlebem powszednim (w jej przypadku termosem powszednim?), teraz jednak to kłopoty wpakowały się prosto do jej łapek. No, kłopoty, w przypadku Seaverów bardziej nazywane to było przygodą. Bo to, co znalazła, zdecydowanie nie mogło być nazwanie inaczej.
Pyskata, niechętnie współpracująca z nią różdżka i teraz postanowiła pokazać swoje rogi, kiedy i tak spieszyło jej się na pociąg do Hogwartu. Remy już nie mogła doczekać się na spotkanie z wszystkimi swoimi przyjaciółmi, z Artiem, kiedy wredna, jedenastocalowa małpa wpadła pod regał i poturlała się aż pod ścianę.
- Nawet się rok nie zaczął, a ty już mi dokuczasz? – westchnęła, wywracając oczami i kucnęła, wciskając rękę, ramię i nawet kawałek siebie pod mebel, żeby wygrzebać tę nieszczęsną różdżkę. Jednak, kiedy ją chwyciła, pod palcami poczuła nie tylko drewnianą otoczkę, ale i coś jeszcze. Coś miękkiego, szorstkiego… Papier? – Co jest? – mruknęła, wyciągając tajemniczy przedmiot.
Może nie powinna przeglądać nie swojej korespondencji, ale koperta zaadresowana było pod inicjały, które teraz zdobiły nie tylko ją, ale i nagrobek na rodzinnym cmentarzu. To przecież mogło być coś istotnego, coś związanego ze sprawami rodziny, może ktoś czegoś potrzebował? I nikt na tę prośbę by nie odpowiedział. Tak naprawdę w dobrej wierze było otworzenie listu, prawda?
Przygoda dalej trwa, zdecydowanie nie było to coś, co spodziewała się zobaczyć.
I ten dziwny symbol…
- EJ LUUUUDZIE! – wydarła się na cały głos, chcąc natychmiast ściągnąć uwagę domowników. – Musicie to zobaczyć! – bo sama patrzyła, niedowierzając. Obietnica przygody na wyciągnięcie ręki, przygody, od której dzieliły ją tylko słowa zapisane na papierze i znak, którego rozpoznać nie potrafiła.



Kochany MG!
Wybraliśmy następujących reprezentantów do pierwszych scenariuszy:

Scenariusz 1 - Dział ksiąg Zakazanych: Hogwart - @Milo E. S. Seaver
Scenariusz 2 - Biblioteka w Venetii - @Nicholas Seaver
Scenariusz 3 - Magiczna Biblioteka w Hogsmeade - @Harmony Seaver
Scenariusz 4 - Kapliczka w Atenach - @Yuri Sikorsky

Nicholas unikał przebywania w rezydencji jak ognia, wracając tylko na noc i jak działo się coś wymagającego jego obecności. Harmider związany z powrotem młodzieży do szkoły działał na niego rozstrajająco, więc wyszedł do ogrodu i zaczął się bawić z psami, które bardziej do niego przemawiały niż pozostali dorośli Seaverowie, których siłą rzeczy czasem spotykał. Budzili w nim dyskomfort, a myśl o tym, że jedyne bliskie mu osoby wyjeżdżają sprawiała, że jeszcze bardziej podupadał na duchu.
Nico był oschły i nieprzyjemny, ale kiedy usłyszał krzyk Harmony dobiegający z głównego hallu natychmiast zerwał się na nogi. Niby nie brzmiała jakby działo jej się coś złego, ale kto ich tam wie? A to rozstanie z Rems bolało go najbardziej. Tim jako student był zupełnie swobodny, ale Harmony była uczennicą, którą na rok uziemią w dalekim zamku, wypuszczając maksymalnie do sąsiedniej wioski.
- Co się dzieje, Psidwaku? - zapytał zaniepokojony, ale widząc co było przyczyną alarmu w pierwszej chwili się uspokoił. A później zaniepokoił jeszcze bardziej. Spojrzał jej nad ramieniem w list i zmarszczył brwi czytając jego zawartość. - Pozwolisz, Rems?
Jeśli się zgodziła, wziął na chwilę list i za pomocą zaklęcia Geminio zrobił sobie kopię. Oryginał oddał kuzynce, a sam wczytał się w treść uważniej. Zapowiadało się na kłopoty i Nico nie wiedział jeszcze, jakie dokładnie uczucia wyzwala w nim ta perspektywa przygody.
- Kim są Ayers i Isabell? - spytał, bo jako osoba pozbawiona wspomnień o rodzinie miał duże tyły w takich sprawach. - Nie widziałem wcześniej takiego symbolu. Chyba że powinienem? Ma w sobie coś venetiańskiego. Ale może tylko mi się wydaje przez to złoto?
A może jednak dobrze, że Rems wracała do Hogwartu? Może przynajmniej nie będzie mogła się pakować w kłopoty związane z tą całą historia z diaboliczną... wróć, artystyczną muchą?

Nadszedł dzień kiedy młodsi Seaverowie wybierali się z powrotem do szkoły. Specjalnie na tą okazję wziąłem sobie wolne w pracy, by móc ich pożegnać na peronie kiedy wsiądą do pociągu. Kiedy oni się pakowali ja leżałem rozwalony na łóżku i wpatrzony w sufit. Kiedy jednak zamknąłem oczy i wyobraziłem sobie pod powiekami obraz Cassie nagle usłyszałem krzyk Harmony. Westchnąłem i otworzyłem oczy. Czegóż ja się mogłem spodziewać po Seaverach? Chwili spokoju? No raczej nie...
Zszedłem na dół akurat kiedy Nico zadał pytanie o Ayers i Isabell. Te imiona były mi dobrze znane - w końcu sporo czasu spędziłem z rodzicami Harmony więc znałem imiona ich rodziców. Ayers i Isabell byli rodzicami jej ojca.
-To dziadkowie Remy - powiedziałem nieco zdezorientowany. -Wołałaś. Co się stało? - zajrzałem jej przez ramię patrząc na treść listu, który trzymała w dłoniach.
-Muchy? - zmarszczyłem brwi. -Artystycznej muchy... Symbol rzeczywiście przypomina styl z Venetii ale nasuwa mi się jeszcze jedno rozwiązanie. Kiedyś byłem w Atenach. Jedną z kobiet trafił tam urok, a że jej rodzina była blisko związana z Bankiem Gringotta wysłali tam nas. Chyba w całej historii świata nie było lepszych artystów niż w starożytnej Grecji. Ich styl jest naśladowany nawet współcześnie. Jak myślicie? Czy ta cała Mucha może mieć jakiś związek z Grecją? - zapytałem patrząc na Nico i Harmony.

@Harmony Seaver
@Nicholas Seaver

Ostatnie chwile wolności spędzał oczywiście na pakowaniu, bo po cóż się spakować wcześniej.
Szata, różdżka...
Co się znowu stało? - pomyślał, słysząc krzyk Rem. Biegnąc w kierunku głosu, oczyma wyobraźni widział różne scenariusze. Od magicznej wysypki po pająka wielkości psa. Ale kiedy dotarł na miejsce, zobaczył, że nic widowiskowego się nie wydarzyło, tylko jakiś list, a właściwie dwa. Tym razem on zerknął przez ramię Nico. Przeczytał pobieżnie zawartość kartki i aż gwizdnął z wrażenia. Korespondencja wyglądała na starszą od niego, a zapewne nawet od jego rodziców. I ten owad, trochę dziwny, trochę piękny. Jego Seaverowa intuicja czuła przez skórę, że zanosi się na coś bardzo interesującego. Tylko czemu  akurat teraz, jak miał się zająć studiami? A obiecał, że je skończy. Ale z drugiej strony przygoda, pewnie by zrozumieli. No coż będzie się martwił, jak będzie czym, na razie był tylko list.
- Niezły początek roku. Nie powiem. Gdzie to znalazłaś @Harmony Seaver ? Bo domyślam się, że sowa tego dzisiaj nie przyniosła.

Przygoda? Przestroga? Na pewno zagadka i obietnicą czegoś wielkiego! A jeżeli gdzieś był trop ku podróży w nieznane, Seaverowie przecież skoczyliby i za tym na główkę w ogień. Nie umiała wytłumaczyć swojego przeczucia, ale po prostu wiedziała, wiedziała aż po kości i żyły, którymi skoczyła jej aż adrenalina, że coś dużego czekało tuż za rogiem i trzeba było tylko odkryć, którym dokładnie.
- Nic! A raczej... Raczej wszystko! - odparła z tym swoim perlistym roześmianiem do Nico i Yuriego, a zaraz zaklaskała w dłonie, zachwycona pomysłem duplikacji. - Zrobisz ich więcej? Proszę! O patrz! Yuri i Tim też będą potrzebować... Iiii... Zaraz tu wyciągnę za fraki Milo i Symcię! - zażartowała, ale póki co skupiała się tylko na liście.
- No a jak! - wyszczerzyła się do Tima. - Ty chciałeś wejść w rok normalnie? Też mi herezje! - prychnęła wesoło, aż podskakując w miejscu z ekscytacji. - List był za komodą... Ciekawe, jak długo czekał na znalezienie! Miśki! No to jest przeznaczenie!
A zaraz przeniosła się z rodziną do najbliższego stołu i rozłożyła przed nimi list, zaklęciem ściągając książki o architekturze i sztuce, by jakoś je porównać do znaku. Jeżeli był symbol, to był i czas jego wykonania, a jak był czas, to byli i powiązani artyście, wierzenia, podania. Jeden trop mógł pociągnąć lawinę następnych, wystarczyło tylko dobrze wywnioskować.
- Te zdobienia... - wskazał na liczne zawijasy. - Przypominają zdobienia kolumn z Grecji z... O TEGO OKRESU! PATRZCIE! - aż wykrzyknęła, gdy znalazła idealne odwzorowanie na budowlach ze zdjęć. - Teraz tylko znaleźć, gdzie jest to miejsce... A co do Venetii możesz mieć rację. Włochy i Grecja są historycznie i kulturowo powiązane. A skoro kolumny w Greckim stylu są ze złota... Tak! Tak! To jest to! Warto będzie sprawdzić Veneckie źródła! - i tak szybko jak mówiła, tak szybko spisywała fakty w Dzienniku Przygód na wielkiej mapie myśli, układając tropy w szlak nowej, Seaverowej podróży.

Przyjąłem od Harmony kopię listu i jeszcze raz przeleciałem tekst oczami podczas gdy ona szukała właściwych książek. Szczerze wątpiłem w to żeby udało nam się rozwikłać ot tak zagadkę, której nie udało się wcześniejszym pokoleniom Seaverów. W końcu reszta rodziny to głównie młodzież a nie udało się to doświadczonym poszukiwaczom skarbów z kilkudziesięcioletnim doświadczeniem. Niemniej jednak nie mogłem ich zostawić na lodzie - najważniejsza jest rodzina. Westchnąłem głęboko w duchu a na głos powiedziałem tylko:
-Mogę pojechać do Grecji i poszukać tam jakichś śladów. Problematyczny może być jednak język. Tłumaczki mogę kupić i będę rozumiał co ludzie mówią ale jeśli natknę się na jakiś napis może być problem... Nie wszystko można zabrać ze sobą. Niektóre rzeczy musiałbym tłumaczyć na miejscu. Macie na to jakiś pomysł?

@Harmony Seaver

Może i brzmiało to jak misja niemożliwa, niewykonalna, wszak wcześniejszym Seaverom się nie udało... Ale ona nawet nie dopuszczała do siebie wątpliwości, że to się mogło nie udać! W jej słowniku nawet nie było takiej opcji jak porażka. Skoro udało jej się, ZUPEŁNIE SAMEJ, znaleźć i zabezpieczyć przepis na tritone, to jak mieli całą rodziną nie rozwiązać tej zagadki. Zwyczajnie nie było takiej opcji.
Choć musiała przyznać otwarcie, że faktycznie czekało ich kilka przeszkód na drodze, takich jak języki. O ile Nico znał włoski, tak żadne z nich nie umiało mówić, a już co więcej c z y t a ć po grecku. To jednak nie było nic, czym należało się martwić, ot, zwykłe dostosowanie do sytuacji.
A ona miała idealny przedmiot.
- Pożyczę Ci swojego świetlika - powiedziała z determinacją. Odkąd go zdobyła, nigdy nie rozstawała się ze swoim świetlikiem. Nigdy. Zawsze miała go przy sobie, zawsze gotowego do użycia. Yuri jednak potrzebował go bardziej. - Tylko niech wróci w stanie nienaruszonym! - zaśmiała się, przekazując mężczyźnie świetlika.
Zaraz też spojrzała na Tima, wpadł jej bowiem kolejny pomysł do tej pokręconej, optymistycznej główki.
- Dałbyś radę sprawdzić Dział Ksiąg Zakazanych? Może tam będzie coś o tym symbolu? Nie wygląda jak coś, o czym uczyliby w szkole, ale może tam mieli jakieś podania? Pożyczę Ci czapkę niewidkę! Żeby cię nie przyłapali! - i otworzyła jedną ze swoich walizek, by wyjąć magiczny przedmiot. - Ale jak zgubisz to odkupujesz! - pogroziła mu wesoło, pokazując mu język.

Misja nabierała rozpędu z prędkością komety. Rem naprawdę się odnalazła w roli koordynatorki. No cóż, zdecydowanie ta urocza dziewczynka, którą zostawił wyjeżdżając, dorosła. Tak właściwie, to Tim był bardziej niż zachwycony jej obrotnością, bo sam nie miał dość cierpliwości i koncentracji, żeby zorganizować coś takiego w tak krótkim czasie.
Ale pierwsze słowa, jakie pojawiły się na końcu jego języka, po tym jak usłyszał o dziale ksiąg zakazanych, brzmiały: "Chyba cię, kuzyneczko Merlin opuścił". Jednak nie opuściły jego ust. A właściwie, czemu nie, co najgorszego mogło go spotkać? "Zawieszenie albo relegowanie", odpowiedział sam sobie w myślach.
- Tam mnie jeszcze nie było. Będę jej pilnował jak własnej deski - obiecał, przyjmując magiczny przedmiot.
Mugole mieli takie powiedzonko: "Na przypale, albo wcale". Cholernie bardzo teraz pasowało do tego, w co się pakował młody Seaver.

@Harmony Seaver

- Daj jeszcze na chwilę oryginał - zagadał do Harmony Nico, skoro jeszcze byli tu razem w jednym miejscu i mieli okazję pogrzebać przy liście. Ostatecznie coś mogło być na samym pergaminie i na kopercie, więc postanowił zbadać je zaklęciami. - Może jest na tym coś jeszcze? Zaszyfrowana wiadomość? Coś niewidzialnego albo jakieś zaklęcie.
Położył list i kopertę na najbliższym blacie, a potem zatoczył nad nimi okrąg różdżką.
- Apercjum - powiedział i zaczął szukać jakichkolwiek śladów niewidzialnego tuszu. Potem podniósł różdżkę jeszcze raz i rzucił kolejne zaklęcie. - Specialis Revelio.
Jeśli na znalezione przez Harmony przedmioty zostało rzucone jakieś zaklęcie, albo został użyty jakiś eliksir, to powinni to znaleźć.

Dywagowaliście nad znaleziskiem, aż w końcu ktoś z was postanowił sprawdzić, czy tajemniczy pergamin nie skrywa kolejnych sekretów. Zaklęcia rzucone przez Nicholasa były pomysłem bardzo dobrym i potencjalnie mogły rozjaśnić wam coś więcej na temat tajemniczego symbolu i wielopokoleniowej zagadki. Niestety tylko potencjalnie, bo ostatecznie nic więcej nie ukazało się na powierzchni listu. Widać, albo nie kryło się za tym nic więcej, albo nawet wasi przodkowie byli na tyle ostrożni, że nie chcieli ryzykować potencjalnego odkrycia tej tajemnicy przez czarodziejów, którzy mogli wpaść na ten sam pomysł co wy.

@Nicholas Seaver @Thomas Seaver @Harmony Seaver @Yuri Sikorsky