Specjalnie przebrała się za mężczyznę. Gdyby musiała nagle uciekać, w spodniach i na płaskim obcasie będzie zdecydowanie wygodniej.
Podeszła do drzwi, wyciągnęła różdżkę (tym razem z kieszeni- żeby dobrze wczuć się w rolę zdjęła biustonosz) i mruknęła po cichu:
-Alohomora
Nie zadziało, co wcale jej za bardzo nie zdziwiło.
Rozejrzała się po korytarzu. Na jego końcu stał Puchon.
-Ej ty!-krzyknęła i podbiegła do niego.
Nie wyglądał na zbyt ogarniętego. Ot, zwyczajny, nieogarnięty Puchon
-Potrzebuję twojej pomocy. Wiesz jak się dostać do archiwum?

Trudno powiedzieć czy Puchon nabrał się na strategie dziewczyny, która obecnie udawała mężczyznę. Zatrzymał się niepewnie spoglądając w górę najwyraźniej chcąc złapać kontakt wzrokowy. Trząsł się cały już kompletnie zestresowany. Z pewnością był o wiele młodszy, najwyżej piąta klasa.
- Myślisz, że to coś wie takie rzeczy? Nie ośmieszaj się i zostaw go. Marnotrawstwo czasu - wspomniany wcześniej Ślizgon postanowił dołączyć się do rozmowy. Widać ta cała sytuacja go zaintrygowała. Może zrobi coś bardziej kreatywnego niż stanie obok tych drzwi i mordowanie wzrokiem wszystkiego co się rusza? Młodszy Puchon korzystając z chwili rozproszenia szybko pobiegł na schody i schował się za jednym z filarów. Lepiej się nawet nie zastanawiać czy chce po prostu w tym miejscu przeczekać czy jest niewychowany i chce podsłuchiwać.

Odwróciła się w stronę chłopaka.
Nie był zbyt przystojny, ale nawet gdyby był to podryw nie wchodziłby w grę. Nie chciała się zdradzać, dlatego odchrząknęła i spytała nieco zmienionym głosem:
-A ty, Ślizgonie? Wiesz, jak się tam dostać?

Może i chłopak nie należał do najprzystojniejszych w szkole, ale widać jemu to zbytnio nie przeszkadzało. Jego wygląd miał najwyraźniej budzić respekt, a nie zachwyt i kisiel w majtkach wśród płci przeciwnej bądź wśród jego płci u osób, tak zwanych, kochających inaczej. Nie zastanawiał się też oczywiście czy podoba się owemu towarzyszowi, choć nie ukrywał wcale, że poddaje ową dziwną postać dogłębnej analizie i rozważaniom.
- Oczywiście, że wiem - stwierdził jakby to było coś tak oczywistego jak zdolność wiązania butów. Stanął wreszcie jak człowiek, jednak nie odchodząc od drzwi ani na krok.
- Ale nie pomogę ci jeśli nie wiem po co chcesz tam wejść - skinieniem głowy zaprosił ją by podeszła bliżej. Nie będzie przecież krzyczał przez całą sale.

Podeszła do niego, myśląc intensywnie. Co niby miała mu powiedzieć?
Prawdę, najlepiej. Najwyżej użyje zaklęcia zapominającego.
-Jest taka jedna dziewczyna, strasznie wkurwiająca... Katherine Adler, może kojarzysz? Mała, przemądrzała Krukonka, złote dziecko, perfekcyjnie się uczy... Znam ją z korytarza, ale to trochę za mało. Muszę się o niej dowiedzieć czegoś więcej.Czy teraz pomożesz?

Ślizgon uważnie wysłuchał co miała mu do powiedzenia. Milczał przez moment zapewne przetrawiając informacje. W końcu odsunął się od ściany uśmiechając się pod nosem.
- Wkurwia cie i chcesz znaleźć na nią haki? Szkoda, liczyłem na coś o wiele bardziej fascynującego - nie wydawał się jednak wielce zrezygnowany i zawiedziony. Wydawało się, że wciąż chce jej pomóc i nie odpuści sobie dobrej zabawy. Palcami przejechał po drzwiach znów zapraszając już tuż przed nie.
- Musisz się postarać. Niekoniecznie być wyjątkowo szczerą. Pamięć tak starego zamku ma bardzo dziwne wymagania - dokładnie w chwili kiedy skończył mówić przed oczami dziewczyny na drzwiach zaczęło się pojawiać coś dziwnego. Ozdobne wzory przesuwały się układając się w męską twarz. Po chwili oboje rozpoznali w niej doskonale znanego im salazara Slytherina. Czyżby on był odpowiednikiem pamięci zamku? A może pojawiał się każdy w zależności od domu? Ciężko to było teraz określić i nie było na to czasu. Postać... drzwi wydawały się być zniecierpliwione i niezadowolone, że im przeszkodzono. Nie odzywały się, czekały.

Spojrzała na Ślizgona, który uśmiechał się drwiąco.
-Mam go poprosić, czy jak?-spytała, lecz Ślizgon nie odpowiedział.
-Dobra, nie chcesz, nie mów-warknęła
Po chwili odchrząknęła i odezwała się do tajemniczej twarzy.
-Muszę dostać się do środka. Czy mogę wejść?

Tylko nie przesadzaj z kontrolowaniem postaci ślizgona jeśli łaska. Ale wracajmy do sytuacji. Brunet faktycznie najwyraźniej nie miał zamiaru jej pomagać. Obserwował całą sytuacje z nieukrywanym zaciekawieniem. Jednak jakby oglądał obraz, może jakieś widowisko? Jakby wcale w tym nie uczestniczył, jakby to wszystko było za jakimś grubym szkłem. Zachowywał się całkowicie inaczej niż wizerunek Salazara. Uniósł brwi zaskoczony tym co usłyszał. Wydawał się być jeszcze mniej zadowolony niż przed chwilą, odpowiedź go najwyraźniej nie usatysfakcjonowała.
- A ja MUSZĘ pozbyć się szlam z tego budynku. Jak widać oboje jesteśmy na straconej pozycji. Jeszcze coś? - pytanie zadane było z pewnością wyłącznie jako oznaka jego kultury osobistej i przyzwyczajeń z dawnych lat. Zawsze coś.

-Nie tylko ty nienawidzisz szlam, nie martw się...-westchnęła, patrząc na twarz Slytherina. Postanowiła czegoś spróbować. Nie miała 100 % pewności, że jej się uda, ale...
-Posłuchaj mnie. Muszę dowiedzieć się jak najwięcej o pewnej osobie. Nie wiem, czy jest czystej krwii. Jeśli to szlama, pozbędę się jej z Hogwartu... na dobre. A jeśli nie, znajdę inną szlamę i jej też się pozbędę.
Szlama za szlamę. Według niej był to dobry układ.

Salazar na moment się uspokoił. Wydawał się być bardziej obojętny co w jego wypadku zdawało sie być sporą poprawą. Westchnął smutno podsumowując całą jej wypowiedź. Najwyraźniej nie pokładał w niej wielkiej nadziei i nie wierzył, że uda zrobić się jej cokolwiek z tego co powiedziała, ale dlaczego ma nie dać jej szansy? To w końcu jego wąż, jak mógłby psuć im plany? Zniknął z drzwi bez słowa, zamiast niego pojawiła się okrągła gałka. Ślizgon stojący do tej pory w milczeniu natychmiast za nią chwycił, przekręcił i popchnął otwierając drzwi. Wślizgnął się do środka przed towarzyszem i westchnął zachwycony tym co widział najwyraźniej po raz kolejny. Cóż to było? Tysiące, o ile nie setki tysięcy regałów ciągnących się przez długie kilometry. Z wejścia nie byli w stanie dostrzec końca ani wzdłuż ani wzwyż. Wszystkie zawalone były oczywiście różnego rodzaju papierami, teczkami i zwojami. Rzecz jasna w czterech kolorach, zielony, żółtym, czerwonym i niebieskim.
- W której ona jest klasie? Mam nadzieje, że bliższe nam roczniki są z przodu, nie na końcu - ślizgon wreszcie przypomniał sobie o obecności towarzysza, jak miło.

Weszła do środka. Widok naprawdę zapierał dech w piersiach.
Biblioteka Hogwartu? Przy tym miejscu wydawała się mikroskopijna.
-Wow-mruknęła patrząc na ogromne półki, na których piętrzyły się dokumenty.
-Jest w piątej. Kurna, byle to było jakoś uporządkowane, nie mamy całego dnia...-rozejrzała się po półkach szukając tabliczek z datami lub nazwiskami.
Przy jednej z półek stała drabina. Jane wyjęła różdżkę i przywołała ją zaklęciem Accio.
-Raczej się przyda-mruknęła, kontynuując poszukiwanie tabliczek
-I jak, widzisz coś?

Drabina grzecznie przysunęła się na zawołanie ślizgonki gotowa do użycia i działania. I w jej przypadku nie było widać górnego końca. Zdecydowanie nie polecamy jej nikomu kto ma lęk wysokości. Jednak bez niej sie raczej nie dało obejść. Ślizgon jednak nie palił się do pracy, w przeciwieństwie do niej. Usiadł na zakurzonej podłodze z zachwytem oglądając każdy, nawet najmniejszy skrawek regałów.
- Widzę mnóstwo danych. Ta dziewczyna to twój problem, a nie mój. Nie wiem, może zacznij gdzieś tam? To jest zazwyczaj alfabetycznie, gorzej z rocznikami - brunet wskazał na regał oddalony o dwa od niego samego. Kto wie, może faktycznie warto mu było zaufać. Mówił to wszystko od niechcenia, ale jakby intuicyjnie, może się nawet na tym zna?

Podeszła do regału wskazanego przez Ślizgona. Gryfoni, Ślizgoni, Puchoni... Są.
-To siódma klasa.-mruknęła, wodząc palcem po brzegach teczek-Czyli wychodzi na to, że piąta jest...tam- przeszła kilka kroków do przodu, rozgladając się uważnie po regałach.
Piąta klasa, Krukoni... Litera A... Aberry, Adams...
Jest. Adler Katherine, uczennica, 8.11.1997.
-Mam-oznajmiła triumfalnie, idąc w stronę chłopaka.

Ślizgon właściwie nie miał pojęcia czy od momentu początku szukania do jego końca minęło pięć minut czy może pięć godzin. Najwyraźniej ten czas płynął dla niego całkiem inaczej, w tym miejscu wszystko zdawało się tkwić nieruchomo gdzieś w czasoprzestrzeni. Jednak wszystko zmieniło się kiedy dziewczyna tylko sięgnęła po odpowiednią teczkę. Brunet natychmiast podniosł się z podłogi i stanął na drodze pomiędzy nią, a wyjściem z pomieszczenia. Wyciągnął różdżkę celując nią w Jane, na razie jednak nie atakował.
- Co teraz zamierzasz z tym zrobić? Jak i gdzie? Konkretnie? - dzielnie bronił swojego ukochanego miejsca niczym Cerber bram piekieł, brawo.

Wsadziła rękę do kieszeni i zacisnęła rękę na różdżce.Na razie nie chciała jej wyciągać, bo nie wiedziała, jak chłopak zareaguje. Miała ją więc w pogotowiu. Na wszelki wypadek.
-Teraz zamierzam to przeczytać. Przejrzeć. Przeanalizować. Przyjąć do wiadomości.-mruknęła przewracając oczami. Chciała już stąd wyjść, aby w spokoju móc przejrzeć dokumenty.
-A tak w ogóle, to coś się nagle zrobił taki ciekawski?

Zasady są proste. Rzucamy kostką w celu sprawdzenia rezultatu i opisujemy zaklęcie i jego rezultat. Oczywiście nie działa to na zaklęcia niewybaczalne. W tym temacie. Klikamy odpowiedź, zaznaczamy jedną kostkę i modlimy się o odpowiednią cyfre. Nieparzyste to pudło, parzyste to trafienie. Każdy ma 3 "życia". Po trzech trafieniach oczywiście odpadamy.
Chłopak w mocnym zirytowaniu cisnął w jej stronę Diffindo. Jednak nie skupił się wystarczająco, nawet cieszył się, że mu się nie udało. Gdyby wszystko poszło dobrze zniszczyłby cenne dokumenty i z pewnością część skóry dziewczyny. Zaklęcie ją jednak minęło. Trzymał różdżkę w pogotowiu gotów na jej krok.
- Zero szacunku dla wszystkiego. Chcesz to stąd wynieść. Sama znajdziesz się zaraz w archiwum zmarłych - oj biedaczysko się zdenerwował, to widać.

Zaklęcie Ślizgona przeleciało jej tuż obok głowy. Szybko wskoczyła za półkę, ale nawet nie musiała. Zaklęcie chybiło.
-Chcesz walczyć?-krzyknęła, chowając teczkę do torby i modląc się, żeby chłopak do niej nie podszedł
-Proszę bardzo!
Błyskawicznie wyjęła różdżkę
-Drętwota!-krzyknęła.
Zaklęcie trafiło chłopaka.

Chłopak oczywiście się jej nie przestraszył i nie zamierzał poddawać po chybionym strzale. Ani po tym kiedy ona w niego trafiła, co jednak na moment zablokowało mu możliwość działania. Na szczęście nie trwało to zbyt długo i w końcu odzyskał możliwość swobodnego poruszania się i kojarzenia co sie dookoła niego dzieje. No teraz to nie było szans żeby sobie odpuścił. Wycelował różdżkę tym razem w regał tuż obok niej
- Bombarda Maxima - i pierdut. Wielkie bum sprawiło, że setki kartek rozsypały się dookoła nich, a na nią spadło multum teczek i dokumentów wraz z kawałkiem półki. Zdecydowanie nie zamierzał się z nią patyczkować.

Dobrze, że zasłoniła głowę. Inaczej półka spadłaby jej prosto na czaszkę, i nie wiadomo jakby się to skończyło.
Jednak nie zamierzała się poddawać. Szybko wstała i machnęła różdżką.
-Confundus!
Po przygniecieniu przez półkę kręciło jej się jednak w głowie. Pewnie dla tego chybiła.

Uśmiechnął się zadowolony faktem, że tym razem to ona spudłowała. No, teraz była jego szansa na sprawienie, by jej szanse były wyjątkowo małe. Kolejne zaklęcie poleciało w jej stronę
- Confundus - kto mieczem wojuje od miecza ginie, jak mówi stare przysłowie pszczół. Tyle, że ślizgon miał takie szczęście, że w dziewczynę trafił i z dumą mógł patrzeć jak stara się na czymkolwiek skupić, wykaraskać z tego i cisnąć w niego kolejnym zaklęciem. Nie rzucił się jednak w tym czasie na sprzątnie bałaganu który robią, no to już jakiś sukces.

Zaklęcie w nią trafiło, a ona poczuła że nic nie może zrobić. Była skonfundowana, w głowie miała pustkę. Jednak w środku kipiała z wściekłości.
Po pewnym czasie poczuła, że może się ruszać. Zastanawiała się przez chwilę, jakie zaklęcie rzucić. Najchętniej by go oślepiła, lub oszołomiła. Wiedziała jednak, że nim wyjdzie musi zrobić jeszcze jedną rzecz
-Obliviate -mruknęła, podnosząc różdżkę.
Udało się. Trafiła.

Chłopak miał wiecej szczęścia niż rozumu, to na pewno. Chwila pozbawienia orientacji dziewczyny bardzo mu pomogła. Z wrażenia jeszcze przez dłuższą chwilę nie miała pojęcia co się z nią dzieje, nawet podczas rzucania zaklęcia. Niestety, to jednak pudło. Radzę uważniej przyglądać się spisowi zaklęc, bo owy czar dostępny jest dla studentów, a ona jest wciaż uczennicą.
- Incarcerous - już miał nadzieje, że dziewczyna wreszcie padnie związana pod jego nogami, a tu nic z tego. Znów nie trafił, no co się z nim ostatnio działo? Robiło się naprawdę gorąco.

//Kurde, nie zauważyłam.

Schowała się za półkę. Zaklęcie nie trafiło. Jane przeklinała samą siebie, za własną dekoncentrację. Jeżeli chciała wygrać, musiała naprawdę się skupić.
Wychyliła się i rzuciła zaklęcie.
-Diffindo!-nie trafiła. Cholera.

Oboje się gubili w tej całej sytuacji i obojgu szło naprawdę bardzo słabo. Jeśli któreś z nich się nie skupi to będą tak pajacować do końca dnia. A to udowadniał kolejny wyczyn ślizgona. Próbował w nią posłać najzwyczajniejszą w swiecie Drętwotę jednak udało się jej tego uniknąć, nawet jej nie musnął. No kto to widział, postępować w taki sposób? Ale oboje mieli jeszcze siłę do dalszej walki, to było na ten moment ważne.

,,Rany, ile można?" myślała, wciąż schowana za regałem.
Była w wyjątkowo złej kondycji.
Może powinna zapisać się do Klubu Pojedynków...?
Ale to teraz nie ważne.
Użyła zaklęcia Acusdolor i z uśmiechem na ustach patrzyła, jak zaklęcie trafia w chłopaka.