A chuj nic się nie stało. Wielkie dzięki! Muszę przyznać, że nie pachnie zachęcająco! Alkoholowe-jakieś-tam mleko wydaje mi się najgłupszą rzeczą na świecie! Jednak - zaufam Ci i spróbuję.  Chcesz ze mną?

,

  Dzień pierwszy; Wieża
  Wieża, jak powszechnie wiadomo, nie jest dobrą kartą. Nie jest też miło patrzeć z samego rana na zwiastun zmian drastycznych, bolesnych i takich, które mogą prowadzić do całkowitego zniszczenia. Podobnie źle spędza się z jej widmem cały dzień, zastanawiając się, czy i jak to okropne fatum się ziści. Prawdę mówiąc, nie jestem fanką wróżbiarstwa. Uważam, że w większości sami ściągamy na siebie “spełnienie się” danej przepowiedni - a psychologia i sposób działania naszego mózgu jedynie to potwierdza. Wylosowanie czegoś, o potencjalnie złym znaczeniu sprawiło, że przez cały dzień byłam spięta i niespokojna, jakbym faktycznie oczekiwała, że uderzy we mnie piorun; dokładnie tak samo, jak w przedstawioną na ilustracji Wieżę.
  I chociaż jestem sceptyczką, tak jednak pozwoliłam sobie na rozszerzenie interpretacji karty, nie skupiając się na tych najbardziej znanych “rozwiązaniach”. Moja Wieża była w pozycji prostej, a to nadaje temu “rozpadowi i zniszczeniu” nieco pozytywniejszy wydźwięk. Najczęściej myśli się wtedy o zmianie przekonań i ideałów, zakończeniu relacji, które nam nie służyły, rozpadzie tego, co było toksyczne, by mieć miejsce i szansę na rozwój. Biorąc pod uwagę te znaczenie, mogłabym przypuszczać, że nie jest to przepowiednia, która miałaby ziścić się lada dzień. Dostrzegam w sobie pewne zmiany w myśleniu. Nie będę, rzecz jasna, rozpisywać się w pracy domowej o moich duchowych podróżach, czy przeżywaniu późnego, nastoletniego buntu, jednak prawdą jest, że dostrzegam więcej niepokojących rzeczy, które do tej pory traktowałam jako normę. Gdybym miała wierzyć karcie, potraktowałbym to we właśnie ten sposób. Będę zmieniać się dalej. Coś runie mnie na głowę, sprawi, że świat mi się zawali, a potem wszystko “będzie dobrze”.
  Wciąż, nie jest to pocieszające.

  Dzień drugi; Karta Diabła
  Kolejny poranek powitał mnie jeszcze jedną, okropną kartą. Diabeł w pozycji prostej to omen zniewolenia, uzależnienia, przemocy, zła. Mówi o pokusach - lub, mówiąc nieco delikatniej - pragnieniach, które zaczynają ogarniać człowieka. Zazwyczaj odnoszą się do materialnych i bardzo ludzkich potrzeb, takich jak seks, władza, czy pieniądze. Obecnie żadne z nich mnie nie interesuje, co sprawia, że raz jeszcze zmuszona jestem do sięgnięcia po mniej oczywiste interpretacje.
  Karta, mimo tego, że traktuje o zniewoleniu, w pozycji prostej mówi też o zerwaniu łańcuchów i dążenia do wolności. Mówi również o świadomości własnych pragnień; a moje mają wiele wspólnego z uczuciem uwolnienia się od czegoś. Pozwolę sobie nie rozpisywać się na ten temat. Nie uważam, by było to potrzebne. Mam jednak zamiar traktować Diabła jako coś znacznie bardziej pozytywnego, niż prawdopodobnie powinnam.
  Jeśli zaś chodzi o spełnienie się wróżby, to możemy uznać, że jest ona długoterminowa, co będzie pasować mi zdecydowanie mocniej, lub że spełniłam ją przy obiedzie, pozwalając sobie na nadprogramowe ciastko.

  Dzień trzeci; Kapłan
  Trzeci dzień przyniósł mi nieco spokojniejszą wróżbę, dzięki czemu nie czuję potrzeby tak okropnego dystansowania się do niej. Kapłanów jest w szkole wiele - kryteria spełnia każdy jeden nauczyciel, czy przyjaciel. Oni wszyscy są kimś, kto mógłby mnie czegoś nauczyć, podzielić się swoją mądrością i poprowadzić w dobrą stronę. Trudno więc mi powiedzieć, czego mam się spodziewać. Zmieniającej życie lekcji? Porady, która sprawi, że spojrzę na świat inaczej?
  Na Kapłana można spojrzeć również pod kątem relacji. Mówi wtedy o trwałych fundamentach. pewności uczuć i czystości zamiarów. Nie muszę Profesorowi mówić, że dla nastolatki jest to całkiem miła wróżba. Nie jestem jednak w stanie powiedzieć, czy aby na pewno chodzi tutaj o strefę romantyczną. Mam wrażenie, że każda jedna karta, która trafiła w moje ręce nie mówi o czymś, co nadejdzie niedługo. Przypuszczam, że są planem na “dalszą przyszłość”. To nawet dobrze. Mimo tego, że starałam się zobaczyć w Diable i Wieży coś dobrego, tak wciąż niepokoją mnie na tyle, by cieszyć się wizją odroczenia tego fatum.
  Zakładając, rzecz jasna, że ma to jakiekolwiek znaczenie.

Dzień pierwszy – kochankowie

Karta z kochankami związana jest symbolicznie (i nie tylko) w głównej mierze z uczuciami. Jest to karta z pozoru pozytywna, oznaczająca uczucie samo w sobie. Dwie postaci na karcie symbolizują dwie strony naszej psyche: żeńską (podświadomość i uczucia) oraz męskiej (świadomość i intelekt). Karta niejako mówi o konieczności poznania obu stron i dokonaniu odpowiedniego wyboru. Do interpretacji dochodzi również pozycja, w której wyciągnęliśmy kartę. W moim przypadku była to pozycja prosta. Można to zinterpretować jako konieczność podjęcia wyboru, często niełatwego. I trudno się nie zgodzić z tą definicją, biorąc pod uwagę pewne sprawy prywatne, które towarzyszą mi od pewnego czasu. Faktycznie znajduję się na pewnego rodzaju rozdrożu i muszę dokonać decyzji, która może mieć wpływ na moje dalsze życie.

Dzień drugi – pustelnik

Pustelnik, inaczej eremita to karta tarota, która bezpośrednio związana jest z mądrością, pokorą czy cierpliwością. Pustelnik, jak sama nazwa wskazuje, to osoba, która z własnej woli wycofała się z życia w społeczeństwie i wybrała samotność. Nie jest to jednak samotność per se, a raczej próba pokazania, że takie wycofanie może przynieść odpowiedzi, pomagając przy rozwiązaniu spraw osobistych oraz własnych słabości. I ponownie, wszystko wydaje się mieć sens, ponieważ od powrotu z wakacji, niejako „wycofałam się”, pochłonięta własnymi sprawami, licząc po cichu na to, że dzięki temu uda mi się wszystko przemyśleć i znaleźć najlepsze rozwiązanie.

Dzień trzeci – pustelnik w pozycji odwróconej

Trzeciego dnia ponownie wylosowałam pustelnika, tym razem w pozycji odwróconej. Oznacza to, że kartę należy zinterpretować inaczej niż wcześniej. Odwrócony pustelnik to symbol niezadowolenia, prowadzącego do życiowej stagnacji. To również strach przed decyzjami podjętych decyzji. Odwrócona karta z eremitą niejako nakazuje nam zmierzenie się z rzeczywistością, wzięcie „na klatę” skutków naszych wcześniejszych wyborów oraz zakończeniu okresu izolacji. Pustelnik nakazuje w pewien sposób wyjście ze strefy komfortu i sięgnięcie po pomoc ludzi bardziej doświadczonych, co może stanowić dla mnie pewnego rodzaju pokrzepienie, a także, radę. Miejmy więc nadzieję, że karty nie kłamią.

   

Szanowny Panie Latif

Poniżej zamieszczam swoje opracowanie trzech kart tarota, które prognozowały rozwój wydarzeń w moim życiu w tym tygodniu.  

Głupiec - Jest kartą zerową, początkiem podróży, który opisują Wielkie Arkana Tarota. To karta, która nie dyskredytuje osoby, która ja wyciągnęła obrażając ją, a raczej prognozuje początek drogi, w ciągu której nabierzemy dużo doświadczeń, staniemy się mądrzejsi, bo jeszcze tej mądrości nie mamy. Głupiec sam w sobie jest niewinny i niepewny. Nie ma w sobie za grosz przeczucia o tym co nadchodzi i cieszy się swoją wędrówką. Zapowiada coś nowego, ruch... Rozwój.  

Mając powyższe w pamięci wiem, że mocno zdziwiłem się wyciągając tę kartę w środku tygodnia. W wypadku poniedziałku, z pewnością przypisałbym jej znaczenie początku tygodnia, jednak w obecnej sytuacji myślę, że karta ta zwiastuje coś większego, coś co dopiero nadejdzie. Odnoszę wrażenie, że głupiec przepełnił mnie niepewnością. Biorąc pod uwagę to, że w ostatnim czasie mocniej zainteresowałem się tym, by rozwijać swój dar być może zwiastuje on początek tej drogi?  

Pustelnik – Jest mędrcem, doświadczonym podróżnikiem i poszukiwaczem prawdy. Odciął się od świata by w skupieniu i spokoju studiować jego tajemnice i tajniki. Poszukuje permanentnego oświecenia. Jednocześnie poświęca się wewnętrznej analizie myśli, uczuć i działań wiedząc, że z nich płynie ogromna nauka. Pustelnik radzi by podróż do celu traktować dosłownie.  

Długo zajęła mi interpretacja tej karty i chyba dopiero w momencie, w którym utknąłem ostatniego wieczoru w bibliotece szukając informacji po nocach zgłębiłem jego znaczenie. Mówi on bowiem o poszukiwaniu mądrości, a ja na dobrą sprawę właśnie do tego dążę. Szukam odpowiedzi na zadawane przeze mnie pytania i analizuję samego siebie. Dokładnie tak jak pustelnik.  

Sprawiedliwość - Karta ta równoważy energię intuicji, którą potrafią kierować się postacie w innych, Wielkich Arkanach. Symbolizuje ciąg przyczynowo skutkowy, odpowiedzialności i decyzje. Radzi by szukać równowagi w swoim życiu. Przypomina o tym, że sprawiedliwość jest bezstronna i dla wszystkich taka sama, nie ma rzeczy bardziej zrównoważonej niż ona sama.  

To co związane z tą kartą jeszcze nie nadeszło, a przynajmniej tak mi się wydaje. Ciekawy wydał mi się rozdział dotyczący przesłania miłości w tej karcie. Symbolizuje ona bowiem kogoś kto kieruje się rozumem i równowagą w swoim życiu. Ostrzega przed zbyt surową oceną partnera, czy to życiowego czy przyjaciela i być może właśnie tę lekcję muszę wyciagnąć, by szukać równowagi i nie być stronniczym w relacjach międzyludzkich.  

Rylan Arthur Coulter

Szanowny Profesorze Latif,

Zgodnie z zadanym przez Pana zadaniem domowym, trzy dni rozpoczynałam od wylosowania jednej karty tarota. Następnie sprawdzałam jej znaczenia, a wieczorem zapisywałam sobie uwagi z całego dnia odnośnie ów karty. Poniżej zamieszczam swoją pracę.

Pierwszą wylosowaną przeze mnie kartą była Moc. Symbolika ów karty, jest dosyć jasna, nawet bez zagłębiania się we księgi ów symboliki dotyczące. Symbolizuje ona siłę wewnętrzną, odwagę. Nawiązuje ona także do zdrowia, witalności oraz atrakcyjności fizycznej. Nie należę do optymistek, więc wiedząc, że ów karta ma mieć odniesienie w moim życiu tego dnia, od razu pod uwagę wzięłam znaczenie Mocy w pozycji odwróconej. W niej symbolizuje ona poczucie rezygnacji, negację swojej siły wewnętrznej, utratę wiary we własne możliwości czy ogólne niepowodzenie w życiu. Nie bez znaczenia wydaje mi się również fakt, że karta ta oznaczać może utratę sił witalnych, chorobę, a także konieczność zadbania o wygląd i zdrową dietę.
Czemu znaczenie karty w pozycji odwróconej uważam za tak istotne? Ponieważ tego dnia dotkliwiej odczuwałam skutki klątwy, która wiąże się z odkryciami pana Jonesa. W wyniku tej klątwy niektóre jedzone przeze mnie posiłki zmieniają się w pył i smakują jak popiół. Tego dnia w ten sposób wyglądał każdy mój posiłek. W połączeniu z towarzyszącą mi od tygodni bezsennością, dzień ten wywołał u mnie wyjątkowo mocne uczucie rezygnacji i przygnębienie. Moja wiara we własne możliwości nigdy nie była zbyt duża, więc utrata jej resztek była tylko tego dnia kwestią czasu. Wieczorem najzwyczajniej w świecie czułam się już chora. Niedobory w zdrowym wyglądzie i diecie nie wymagają chyba z mojej strony dodatkowego opisu.

Drugi dzień rozpoczął się u mnie pod znakiem Gwiazdy. Według przeczytanych przeze mnie ksiąg, karta ta symbolizuje nadzieję, powodzenie w kłopotach, wyzdrowienie, zdolności lecznicze i terapeutyczne, inspirację i pokładanie wiary w siebie. Można uznać, że oznacza ogólnie samorealizację czy powodzenie na różnych płaszczyznach. Odwrócona - symbolizuje zwątpienie, utratę nadziei i wiary w sens życia, rezygnację, pecha w miłości, pesymizm, brak spokoju oraz zaufania do losu.
Już podczas ujrzenia tej karty miałam przeczucie, że nie zwiastuje mi ona nic dobrego, choć sama karta wyglądała całkiem spokojnie. Ten dzień również minął mi pod znakiem odwróconej Gwiazdy. Cały dzień byłam niespokojna, miałam złe przeczucia i po prostu czułam się chora. Choć pozornie nic złego się nie przydarzyło, cały dzień towarzyszyło mi poczucie nadchodzącego pecha, przysłowiowego kopa od życia.

Kartą wylosowaną przeze mnie trzeciego dnia był Rydwan. W pozycji prostej oznacza on triumf, silną wolę, odzyskanie kontroli. Karta ta może również zwiastować pomyślne osiąganie celów własnymi siłami, zdobycie siły do przezwyciężania trudności, nowe idee, postęp, sukces, nowy etap w życiu lub też gwałtowne zmiany. W pozycji odwróconej - oznacza utratę kontroli nad sytuacją, nadużywanie władzy, brutalność, porażkę, kłótnie, odwołanie wyjazdu, złą wiadomość.
Nie potrafię jednoznacznie stwierdzić, pod którą z tych pozycji przyświecała mi tego dnia karta Rydwanu. Z jednej strony odniosłam porażkę podczas próby nauczenia się nowego zaklęcia, a potem otrzymałam od babci list z informacją, że jeden z naszych kotów zachorował, co definitywnie było złą wiadomością. Z drugiej - pozyskałam parę pomysłów na rozwiązanie swoich stałych problemów. Zdołałam też zjeść normalnie jeden posiłek, bez konieczności jedzenia popiołu, więc chyba mogę to uznać za swoisty sukces.

Ogółem muszę przyznać, iż odnoszę wrażenie, że wszystkie te karty w pewnym stopniu odnoszą się też do mojej dalszej przyszłości. Przeczucie mówi mi, że wróżby tych kart jeszcze do mnie wrócą, a ja bardzo rzadko mylę się w takich przeczuciach.

Z wyrazami szacunku
Moira M. Blake
Hufflepuff, rok V

Pierwszego dnia wylosowałem z talii kartę Głupca w pozycji prostej. Głupiec jest zazwyczaj kojarzony z nowymi możliwościami, a także zaczęciem czegoś nowego. Myślę że jest to idealna karta do wylosowania na sam początek. Chociaż nie jestem pewien czy faktycznie dotyczy ona najbliższej przyszłości. Tego dnia nie zdarzyło się nic co mógłby zapowiadać głupiec. Ostatnimi czasy jednak zastanawiałem się czy by po studiach nie spróbować uczyć zaklęć albo OPCM, a jako że Głupiec oznacza też często osobę posiadającą autorytet - jaką jest właśnie na przykład nauczyciel - mam podejrzenia że może odnosić się ona do tej jakże oddalonej przyszłości. Ułożenie proste oznacza że jest to prawdopodobnie dobra decyzja, której aż tak nie pożałuję.
Drugiego dnia kartą którą wyciągnąłem okazała się być ta oznaczająca Sąd Ostateczny. Karta ta oznacza wyzwolenie od wewnętrznych konfliktów oraz decyzje do podjęcia. Tak samo jak ta poprzedniego dnia ujawniła mi się w pozycji prostej. Wydaje mi się że może ona nawiązywać do karty z dnia poprzedniego, ponieważ wybór przyszłego zawodu jest czymś co trzeba zdrowo przemyśleć. Do dnia w którym ją wylosowałem odnosiła się natomiast dosyć średnio, ponieważ moim jedynymi ciężkimi decyzjami które byłem zmuszony podjąć było to co zjeść na śniadanie oraz to jaką książkę powinienem wypożyczyć z biblioteki.
Trzecia karta niestety nie objawiła mi się w pozycji prostej, a odwróconej. Była nią karta Mocy, która zazwyczaj reprezentowała - jak zresztą można się domyślić - moc i siłę, których w związku z poprzedzającą ten dzień pełnią zdecydowanie mi brakowało po nieprzespanej nocy. Ponadto klątwa która na mnie ciąży od czasu wyprawy na wykopaliska sprawiła że wleciała na mnie jedna ze zbroi strojących na korytarzu przez co nabawiłem się kilku bolesnych, aczkolwiek szybko wyleczonych po późniejszej wizycie w skrzydle szpitalnym siniaków, a na lekcji wróżbiarstwa z Panem Ellerym trzasnął mnie termos koleżanki z innego domu.

Szanowny Panie Latif!

W ramach zdania relacji z pracy domowej przesyłam Panu odpis trzech dni z mojego dziennika, ponieważ uważam, że to najbardziej uczciwe zdanie relacji w temacie wróżbiarstwa. Każdy z nich zawiera opis wylosowanej rano karty i moje przypuszczenia z nią związane, a następnie skrócony przebieg wydarzeń z całego dnia i interpretację karty w stosunku do wydarzeń.

Dzień 1.

6:15 - losowanie - Rydwan w pozycji odwróconej.
W pierwszej chwili wystraszyła mnie odwrócona pozycja karty, ponieważ z zasady oznacza to coś negatywnego, dlatego ucieszyłam się czytając w podręczniku, że mimo wszystko odwrócony Rydwan to wciąż pozytywna karta. Sam rydwan oznaczać ma pierwiastek męski, silną wolę i przezwyciężanie trudności, osiąganie celów, kontrolę oraz postęp. W pozycji odwróconej ma mi zwiastować utratę kontroli, porażkę i kłótnię, brutalność i nadużywanie władzy. Szczerze mówiąc nie rozumiem dlaczego podręcznik nazywa takie coś pozytywną kartą. Mam nadzieję, że dzisiejszy dzień nie zaowocuje kolejnym złamaniem nosa.
Pozwolę sobie zacytować podręcznik: “Najczęściej odwrócony Rydwan będzie miał problem z opanowaniem swojego pędu w działaniu, a także kontrolowaniu towarzyszącej temu agresji. Takie zachowania osoby przedstawionej na karcie Rydwan może wpędzić ją w niemałe kłopoty i należy traktować odwróconą pozycję jako ostrzeżenie.” Mam wątpliwości co do szans na realizację założeń tej karty.

21:00 - podsumowanie dnia
Dzisiejszy dzień od rana był zupełnie spokojny i myślałam, że karta tarota się myli. Poranne bieganie dla poprawy kondycji było takie jak zawsze, nikogo nie spotkałam, nie miałam kontuzji. Lekcje były raczej spokojne i przebiegały zgodnie z planem. Nie wydarzyło się na nich nic, co mogłabym nazwać porażką. Nie dostałam żadnego szczególnego listu, nie miałam też żadnej sprzeczki z Christianem. Wszystko przebiegało pomyślnie, dopóki nie zdecydowałam się pójść na spotkanie klubu realizacji twórczych. To rzeczywiście była jedna wielka porażka. Same zajęcia były głośne i bezwartościowe. Dotyczyły kiszenia ogórków, a ja mogłam wtedy robić coś naprawdę pożytecznego. Nie dowiedziałam się niczego interesującego, to było okropnie frustrujące. Ale później było jeszcze gorzej. Ruth pośliznęła się na moich ogórkach i na mnie naskoczyła, a ja obroniłam się tak szybko, że wszyscy uznali, że to był z mojej strony atak i agresja. Rzeczywiście byłam dość brutalna, bo sypnęłam koleżance solą w oczy, ale też sądzę, że nic bezbolesnego nie wywarło by na niej wrażenia. To ona złamała mi wcześniej nos z byle powodu. Ta szybka reakcja z mojej strony, to może być opisywany w podręczniku pęd działania, który wpędził mnie w kłopoty. Tylko tak się zastanawiam - skoro karta mnie ostrzegła, czy mogłam tego uniknąć?
To jednak nie koniec zdarzeń przepowiedzianych przez kartę. Podręcznik wspominał o  nadużywaniu władzy i dokładnie tym wykazał się nauczyciel w stosunku do mnie i mojego kuzyna. Nie mówię tu o odejmowaniu punktów i szlabanie, bo uważam, że to stosunkowo akceptowalna cena za coś, co wzięli za atak. Profesor nie miał jednak prawa ośmieszać Christiana, a to właśnie zrobił, a poniewaz nie było w sali nikogo, kto mógłby go za to upomnieć, myślę, że to właśnie nadużywanie władzy. I to pokazuje, że profesor Lancaster nie nadaje się do sprawowania opieki nad innymi.

7:20 - losowanie - Kapłan w pozycji prostej
Kapłan ma związek z duchowością i zainteresowaniem sprawami duchowymi, jednak ja nie jestem osobą wierzącą, więc sądzę, że może tutaj chodzić o jakieś spotkanie z duchem. Tych w Hogwarcie jest bardzo dużo. Wiem, że duchem Ravenclaw jest Szara Dama, może uda mi się z nią porozmawiać. Prócz duchowości Kapłan reprezentuje autorytet dający fachowe porady i pomoc. Czy karty mogą działać wstecz? Bo takie osoby spotkałam już wcześniej. Jeśli to chodzi o tamte osoby, to chodzi o pana Felinusa Lawell, który bardzo mi pomógł na początku szkoły, albo o profesora Voralberga, który jest bardzo rozważny, tak jak mówi karta. Chyba to musi być męski autorytet, w końcu to Kapłan, prawda? Ale jeśli nie, może dotyczyć również kapitan drużyny Krukonów, Julie Brooks. O kogokolwiek z nich chodzi, nie mogę się doczekać dzisiejszego spotkania! Podręcznik mówi również o kształceniu, wychowaniu, dobrym przyjacielu i rozpoczęciu nauki. Może któreś z nich nauczy mnie czegoś nowego?

21:15 - podsumowanie dnia
Dzisiejsze zdarzenie całkowicie mnie zaskoczyło. Rzeczywiście spotkałam dobrego znajomego, Gryfona, który już wcześniej opowiedział mi ciekawe rzeczy o zaklęciach. Dzisiaj zrobił coś większego - zaproponował, że mnie nauczy nowego czaru! Nie mogłam się doczekać, bo wiedziałam dzięki karcie, że to będzie dobre spotkanie. I rzeczywiście, pokazał mi bardzo silne zaklęcie ochronne i mnie nauczył jak je rzucać! Nie opanowałam go idealnie, ale mam solidne podstawy i sądzę, że dzięki ćwiczeniom będę w stanie je opanować naprawdę dobrze. Druga karta mi się sprawdziła tak samo jak pierwsza i zaczynam się przekonywać do tej dziedziny magii.

6:00 - losowanie - Kapłanka w pozycji prostej
Dzisiaj ponownie wylosowałam kartę w pozycji prostej, a w dodatku taką, z którą wiążę wielkie nadzieje. Kapłanka, zacytuję, “może budzić odczucia kobiety chłodnej i niedostępnej, to jednak wewnątrz niej odkryć możemy bardzo dużo ciepła niedostępnego dla osób niewtajemniczonych w intymne życie Kapłanki”. Jestem absolutnie pewna, że chodzi tutaj o moja mamę. Pozycja prosta kapłanki oznacza intuicję, tajemnicę, wrażliwość, poświęcenie, introwertyzm i wewnętrzny spokój. Może mama wreszcie wyczuje, że potrzebuję odpowiedzi na listy, które jej wysyłam, bo odzyska wewnętrzny spokój i przestanie tak nienawidzić czarodziejskiego świata? Bardzo mnie cieszy nadchodzący dzień, nie mogę się doczekać, kiedy wreszcie dostanę ten list.

8:30 - śniadanie
Przy porannej poczcie nie dostałam żadnego listu, ale może z Londynu wiadomości idą dłużej. Albo od osób niemagicznych trzeba dłużej czekać i dostanę wiadomość po południu.

16:00 - czas wolny
Nadal nie otrzymałam żadnej wiadomości i nie wydarzyło się nic, co by mogło oznaczać spełnienie tej karty.

22:00 - podsumowanie
Nie mogę już dłużej czekać, zaraz muszę iść spać. Mama się nie odezwała, nie zdarzyło się też nic innego związanego z opisem karty w podręczniku. Jestem bardzo rozczarowana. Pozostaje nadzieja, że karta działa z lekkim opóźnieniem i wiadomość dostanę w nadchodzących dniach.

Do tej chwili, czyli do czasu, w którym kończę pisanie tej pracy domowej, nie spełniła się karta Kapłanki. Dwie z trzech wylosowanych kart się sprawdziły, więc statystycznie jest większa szansa na spełnienie, niż na niespełnienie, choć myśle, że wykonałam za mało prób, żeby to potwierdzić. Zadanie zachęciło mnie do częstszego sięgania po Tarota, chociaż sądzę, że będzie mi potrzebna pomoc przy nauce interpretacji poszczególnych przepowiedni.

Jenna Hastings

Ravenclaw, klasa 1

Kartą, którą wyciągnęłam pierwszego dnia był Wisielec. Związany jest on z cierpieniem, ale i z ofiarą, której dokonujemy z własnej i nieprzymuszonej woli. Oznacza spokój, ale także to, że czasami trzeba wziąć krok w tył, aby ruszyć naprzód. Być może właśnie dlatego zdecydowałam się na to, by spędzić prawie całą noc w studiu nagraniowym, pracując nad nowymi utworami. I chociaż część z nich była praktycznie już dokończona to po ponownym przesłuchaniu doszłam do wniosku, że czegoś w nich jednak brakuje. Przed ponowieniem nagrań, dokonaliśmy wielu poprawek, zmieniając nieraz całkowicie niektóre fragmenty tak, by całość brzmiała o wiele lepiej. Czy to było poświęcenie? Na pewno jeśli chodzi o mój czas wolny. Jednak z pewnością wycofanie się z poprzednich wyborów pozwoliło mi na dokonanie o wiele lepszych przy ponownej próbie.

Kartą na drugi dzień był Diabeł. Zapewne jak można się tego spodziewać związana jest ze wszelkiego rodzaju zachciankami i rozrywkami wszelkiej maści. Diabeł odpowiada za rzeczy materialne i fizyczne, a także wszelkie obawy, lęki i obsesje, które dręczą ludzi, nie pozwalając im rozwijać swojego potencjału. Nie chcę zbytnio wchodzić w szczegóły tego dnia. Pragnę jedynie napisać, że ze względu na pewne problemy natury osobistej potrzebowałam chwili wytchnienia, aby zrestartować zestresowany umysł. Moim idealnym sposobem na rozproszenie było spędzenie dnia w Londynie wraz ze znajomymi, nie myśląc o galeonach wydanych po to, aby tylko poprawić im humor i samej poczuć się lepiej w ich wesołym gronie.

Trzeci dzień i tym razem wylosowaną kartą tarota jest gwiazda. Gwiazda, która symbolizuje odbudowę, radość i nadzieję na lepszą przyszłość. Związana jest także z wiarą w siebie i w świat, który nas otacza. W moim przypadku podobną wiarę w to, że pomimo przeżywanych ciężkich chwil, wszystko się jeszcze ułoży dają mi otaczający mnie ludzie, którzy napełniają mnie optymizmem i zawsze służą swoją pomocą, gdy tylko tego potrzebuję. I chociaż świat mógł się przed chwilą zawalić to ich obecność sprawia, że jednak żywię nadzieję na lepsze jutro i odrodzenie się z popiołów. I tutaj ponownie nie bardzo chciałabym się rozpisywać na temat swojego dnia ponadto to, że spędziłam go w otoczeniu najbliższych choć w o wiele spokojniejszy sposób.

Pierwszą kartą, którą wylosowałam był mag. Karta ta odpowiada za siłę woli, pragnienia oraz siłę kreatywną. To dzięki niej człowiek jest w stanie osiągać zamierzone wcześniej cele z odpowiednią motywacją i włożonym w to wysiłkiem. Zdecydowanie była to jedna z lepszych kart, jakie mogłam wyciągnąć w dniu, gdy czekał mnie jeden z drużynowych treningów. Czasami w przypadku intensywnego wysiłku jedynie siła woli jest w stanie pchać nas naprzód i dawać upragnione efekty naszych działań. Tak też było w moim przypadku, gdy po wielu godzinach siedzenia na miotle miałam wrażenie, że inaczej spadłabym już dawno na murawę, gdyby nie to, że jakaś siła kazała mi się jej mocno trzymać i wykonywać kolejne manewry w celu zdobycia kolejnych punktów. To była właśnie determinacja i siła woli maga.

Umiarkowanie to karta z dnia drugiego. Odpowiada ona za odnalezienie balansu pomiędzy dwiema różnymi opcjami, cierpliwość oraz odnalezienie sensu. Przynajmniej tyle wynika z opisu karty, który znalazłam w podręczniku. W rzeczywistości mój dzień wyglądał tak, że nie wiedziałam czy pójść na urodziny kolegi z drużyny, za którym nie bardzo przepadam. Koniec końców poszłam tam, ale nieco spóźniona. Unikałam też nadmiaru alkoholu i innych specyfików, chcąc zachować względną trzeźwość i wrócić nieco szybciej do domu.

Trzecią kartą z kolei był głupiec, którego wyciągnęłam w pozycji odwróconej. W takim układzie reprezentuje on bezmyślność, niepotrzebną brawurę oraz skłonności do bycia wykorzystywanym przez innych. Całe szczęście to ostatnie raczej mi nie grozi, ale dwa pierwsze jak najbardziej pasują. Zwłaszcza, że poszłam na trening pomimo zagrożenia ze strony klątwy, która czasowo mnie oślepia w losowych momentach, co zdecydowanie nie było rozważną decyzją, która zakończyła się dla mnie przyjęciem kilu, całe szczęście niegroźnych, tłuczków.

Szaowny Panie Latif,

Dzień pierwszy – słońce w pozycji odwróconej
Opis karty:
Słońce w Tarocie to karta, która kojarzy się pozytywnie – zwiastuje sukcesy, spełnienie i szczęście, stanowi dobrą wróżbę. Oznacza realizację wszelkich planów i postanowień, zwiększoną kreatywność, zdrowie fizyczne i psychiczne, często również nowy etap w życiu (ze względu na znajdujące się na niej dziecko, często łączy się ją z zajściem w ciążę!). W pozycji odwróconej oznacza rozczarowanie i porażkę, chorobę i problemy z relacjami. Mimo to pozostaje kartą pozytywną, traktuje się ją jako zachętę do odzyskania nadziei, możliwość uzyskania drugiej szansy.
Opis dnia:
Już przed wyciągnięciem karty wiedziałam, że to nie mój dzień. Miałam za sobą kiepski weekend, a na dodatek zaspałam i o mało nie zapomniałam o tarocie. Schodząc do Pokoju Wspólnego, znalazłam krwawiącego z nosa pierwszaka, którego trzeba było ratować. Potem zeszłam na śniadanie i jak zwykle zjadłam je sama, bo byłam w trakcie wyjątkowo długiej kłótni ze swoją przyjaciółką. Na zajęciach nie poszło mi najlepiej, w czasie zaklęć spaliłam rekwizyt, na którym ćwiczyłam, o transmutacji lepiej nie mówić. Karta miała rację, ten dzień w całości minął mi pod znakiem problemów z relacjami i porażek.

Dzień drugi – głupiec w pozycji prostej
Opis karty:
Głupiec to przede wszystkim nowa droga. Zawsze bawiła mnie nazwa tej karty, kojarzy się przecież bardzo negatywnie, ale okazuje się, że wcale tak nie jest. Wszyscy jesteśmy głupcami, ale uczymy się na własnych błędach i właśnie to symbolizuje ta karta – naukę, zdobywanie doświadczenia, początek czegoś nowego. Ufność, spontaniczność, ale też zauroczenie i nowe przyjaźnie. W pozycji odwróconej głupiec symbolizuje przede wszystkim lekkomyślność, naiwność i bezpodstawnie dużą wiarę w swoje szczęście i możliwości, która może prowadzić do niebezpiecznych albo po prostu nieprzyjemnych sytuacji.
Opis dnia:
Ten dzień zaczęłam sowią pocztą do śniadania; zwykle nie dostaję przesyłek od swoich rodziców ze względu na mugolskie pochodzenie, ale zaniepokojona mama znalazła sposób, żeby wysłać mi sowę. List otworzyłam dopiero po zajęciach, które tego dnia poszły mi jeszcze gorzej niż poprzedniego, udałam się wtedy na spacer po błoniach i przez most, bo jeśli mam być szczera, to jako prefekt serdecznie dość mam tych wszystkich klątw i radzenia sobie z nimi, założę się, że nauczyciele czują się z tym podobnie. Nie musi Pan odpowiadać. W każdym razie w czasie spaceru po prawie miesiącu udało mi się pogodzić z przyjaciółką. Karta się nie spełniła, chyba żeby wziąć pod uwagę to, że obie przyznałyśmy, że kłótnia była skrajnie głupia.

Dzień trzeci – rydwan w pozycji odwróconej
Opis karty:
Karta rydwanu najczęściej wiązana jest z podróżami albo dużymi, gwałtownymi zmianami. To karta sukcesu, zwycięstwa, często wiązana jest też z pożądaniem ze względu na kojarzony z nią męski pierwiastek zawarty w każdym człowieku. W pozycji odwróconej może oznaczać napotkanie przez nas przeszkód, czegoś, co blokuje drogę do rozwoju lub obranego celu. Może być to też wręcz przeciwnie, nadmierny pęd motywowany agresją, pełen negatywnych uczuć, które mogą wpędzić w kłopoty. Można odczytać ją jako walki, kłótnie, bójki i nadmierną pewność siebie.
Opis dnia:
Nic nie wskazywało na to, że ten dzień będzie dla mnie taki stresujący, zaczęło się bardzo niepozornie, wręcz spokojnie. Potem przypomniałam sobie, że jest to ten dzień, w którym mamy transmutację, a ja bardzo się z transmutacją nie lubię. Mój pęd więc zdecydowanie nie był skierowany w stronę klasy, powiedziałabym, że wręcz przeciwnie. Przed lekcją wdałam się w niemiłą pogawędkę, a tuż po niej w kłótnię, a więc rzeczywiście nie mogę powiedzieć, że wróżba była mylna. Na szczęście udało mi się tym samym usunąć typową dla odwróconego rydwanu blokadę.

Z wyrazami szacunku
Hope U. Griffin
VII rok, Gryffindor

Dzień 1 - odwrócone umiarkowanie
Umiarkowanie zazwyczaj jest pozytywną kartą, która dba o harmonię, zapewnia spokój umysłu, wskazuje na to, że podjęte przez nas decyzje mogą być rozsądne. Niestety ja miałam ją w odwróconej pozycji, co oznaczało chaos w moim życiu wraz z zakłóceniem całej równowagi. I tak rzeczy wiście się wydarzyło. Co prawda już wcześniej miałam trudności z podjęciem decyzji w związku z nowym mieszkaniem, nieprzekonana czy dobrym pomysłem będzie wprowadzenie się do przyjaciela. Dlatego przez cały etap przeprowadzki czułam szczególny niepokój. Jednak kiedy już podjęłam decyzję, okazało się, że faktycznie myślę za bardzo o przeszłości czy przyszłości, zamiast zwracać uwagę na teraźniejszość. Bo dość trudno mi było pogodzić fakt, że mieszkam z przyjacielem, a równocześnie okazało się, że moja klątwa przynosi jakieś paskudne robactwo domu - więc koniec końców zostałam sama w mieszkaniu. Muszę przyznać, że było mi chujowo naprawdę smutno i nie sądzę, że zachowałam umiar, powściągliwość czy równowagę, które miały mnie wyciągnąć z tej sytuacji.

Dzień 2 - kochankowie
Kolejną kartą wylosowaną przeze mnie byli kochankowie. Wskazują one na kolejną ważną decyzję, wiązanie się z pierwiastkami męskimi i żeńskimi. Jednak najważniejsze było podjęcie mniej lub bardziej błahej decyzji. Ja chciałam za wszelką cenę pozbyć się robaków z mieszkania Tadeusza, bo wiedziałam, że on za nie zapłacił, dlatego postanowiłam na jakiś czas przenieść się piętro niżej. Zakładam, że karta kochankowie ukazała się na talii, bo spędziłam z nim większość dnia, ciesząc się faktem, że mogę być w czystym mieszkaniu z osobą na której mi zależy. Mam nadzieję, że teraz żałujesz, że nie zaprosiłeś mnie na wspólne picie tego mleka. Ogólnie karta kochanków całkiem się sprawdziła, bo spędziłam uroczy czas z chłopakiem, a wcześniej zdecydowałam się u niego pomieszkać.

Dzień trzeci - odwrócona niesprawiedliwość
Karta ta w odwróconej wersji oznacza głównie przegraną sprawę, jakieś niepowodzenia czy wyroki. Możliwy konflikt z prawem, oszustwo, a nawet rozwód. W moim wypadku był to dzień, w którym wyjątkowo wyczułam ogromną dozę wymierzonej we mnie niesprawiedliwości - bo okazało się, że klątwa, którą na sobie miałam przeniosła się do mieszkania Boyda (a mam dwie, plus od czasu do czasu padam na ziemię przez mój "dar"). Nie miałam innego wyjścia, musiałam ponownie spakować manatki i przenieść się do kawalerki, z której znowu wyrzuciłam swojego przyjaciela. Niestety jedynym wyjściem jest przeboleć tę klątwę samej i uważam, że to bardzo niesprawiedliwe, że akurat ja mam takie dwie i w tym jedną przy której zmuszona jestem mieszkać sama. A niestety przez mój dar i nagłe ataki jest to bardzo niewskazane w moim wypadku.

,

Nie uwierzysz, ale zupełnie nie wiem, co ze sobą zrobić. Zdążyłem już dwa razy ułożyć wszystko w swoim gabinecie, nawet puzzle, które dała mi matka, a ja nienawidzę puzzli. Pogoda mnie nie rozpieszcza, kiedy jest pochmurno i nie ma słońca, czuje się jakiś nieszczęśliwy.
Czy lubisz, jak pada? Wydajesz się mieć w sobie melancholię pasującą do deszczowej pogody, a jednak odkąd wiem, skąd pochodzisz, potrafię sobie Ciebie wyobrazić tylko w gorących sceneriach. Czy często sobie Ciebie wyobrażam? Być może. Nigdy się nie przyznam.
Czytałem w ostatnim numerze dziennika o zamknięciu szczurzej kawiarni. Nie jestem zdziwiony, jak można otworzyć kawiarnię ze szczurami? Szczury są niesamowitymi, inteligentnymi stworzeniami, ale nie powinny znajdować się w pobliżu ciastek. Właśnie, lubisz ciastka?
W tym numerze było ogłoszenie o warsztatach w biurze aurorów, powiem Ci, że poszedłbym, ale co, jeśli sprawi to, że zatęsknię za domem i wyjadę? To jakby mała porażka poddać się i uciec z Anglii, zanim jeszcze napiłem się prawdziwej bawarki.

Pójdź ze mną. Będę tam o 11, 9 listopada.
Do zobaczenia!

   
   
   
   

Znakiem zodiaku, który chciałabym opisać w mojej pracy jest Koziorożec. Uznaję ten znak jako jeden z ciekawszych, ze względu na to, że koziorożce jawią się jako najbardziej konserwatywne znaki z całego zodiaku. Potrzeba mu do szczęścia stałości, co sprawia, że wszelkie zmiany nie są przez niego zbyt dobrze przyjmowane. Niemniej jednak, uważam, że w głębi duszy – miałam również przyjemność poznać kilka koziorożców – czują potrzebę dobrej zabawy, nawet jeśli nie chcą tego szczególnie pokazywać, zachowując się, często niepotrzebnie, w sposób sformalizowany i  oficjalny. Przemawia przez nie ogromne poczucie odpowiedzialności i fanatyczne wręcz zamiłowanie do solidnej pracy, nie szukając wcale łatwiejszych rozwiązań. Nie potrafi jednak działać ze spokojem i ciężko mu „wrzucić na luz” – uważam, że potrzebują w tym trochę pomocy od innych. Z własnego doświadczenia mogę śmiało powiedzieć, że wszystkie, a przynajmniej zdecydowana większość koziorożców ma niezwykle silną osobowość. Wyróżnia się inteligencją, którą wykorzystuje w kontaktach z innymi, nie toleruje jednak sprzeciwu i zawsze chce mieć ostatnie zdanie, co nie jest dobrą cechą. Trudno jest mu zaufać, wszystko chciałby zrobić sam, nie sądząc, że ktokolwiek inny może coś wykonać lepiej od niego. Łatwo odnieść wrażenie, że koziorożce są „bez serca”, ale prawda jest taka, że są niezwykle wrażliwe, choć upierają się – zupełnie bez sensu – by tego nie pokazywać. Nie są wcale takie oschłe jak mogłoby się zdawać, ich serca biją naprawdę mocno!

To co opisałam powyżej, tyczy się znaku koziorożca w słońcu. Pragnę jednak zaznaczyć, że zodiak jest bardzo szeroki i w tej pracy chciałabym się również pokrótce skupić na znaku w księżycu i wschodzącym, który często jest uznawany za najważniejszą część naszego „birth chartu”, bowiem odpowiada za osobowość.

Ludzie urodzeni podczas fazy Księżyca w Koziorożcu są bardzo emocjonalni i podchodzą poważnie do związków. Niezwykle ostrożnie podejmują wszystkie decyzje, co sprawia, że najczęściej odkładają wciąż na później i później założenie własnej rodziny. Księżycowe Koziorożce bywają zagubione w swoich emocjonalnych potrzebach, często też mają trudności w aktualizacji swoich życiowych priorytetów. Niezależnie od płci i dokładnej daty swego urodzenia uchodzą w otoczeniu za istoty poważne, chłodne w okazywaniu uczuć – co upodabnia je do słonecznych koziorożców – niekiedy zaskakujące swoją władczością i stanowczością. Są również punktualne i bardzo oszczędne.

Osoby z ascendentem w Koziorożcu całkiem sceptycznie podchodzą do nowinek, stąpając twardo po ziemi, nie szukają ułatwień. Myślę, że są trochę pesymistycznie nastawione do życia i przywiązujące się do sprawdzonych rozwiązań. Równocześnie nie są wcale obojętny na dobre, przekonujące argumenty. Są za to opanowane i skłonny do zamykania się w sobie może czasami sprawiać wrażenie obojętnego i niezainteresowanego, ale to jedynie takie wrażenie. Przejmują się bowiem bardzo pozorami, reputacją i tym, co właściwie pomyślą o nich ludzie. Jestem zdania, że można śmiało powiedzieć, że to prawdziwi perfekcjoniści.

Koziorożec może niekoniecznie do mnie pasuje, ale myślę, że jako Znak Ziemii, jesteśmy całkiem podobni pod niektórymi względami. Uważam, że ziemskie znaki najlepiej czują się właśnie w otoczeniu podobnych sobie, przez to, że tak trudno im przyjąć wszelkie zmiany i inne osobliwości.

Do profesora Latif

Wybraną przeze mnie metodą przepowiadania przyszłości jest oczywiście onejromancja, bo wydaje mi się, że to jest najciekawszy sposób na spędzanie czasu, kiedy trzeba coś robić. W sensie, że można sobie spać, a poza snem się coś robi. Gdybym miał jakiś wróżbiciarski talent albo coś, to bym bankowo zajmował sie onejromancją, nawet mi o niej opowiadała moja ciotka. Nie wiem czy profesor wie, ale połowa mojej rodziny to cyganie, a pośród mugoli to najczęściej cyganie zajmują się wróżeniem, choć robią to zupełnie inaczej niż czarodzieje. Mimo to, jakimś cudem magicznym, bardzo często przepowiednie mojej ciotki się spełniają. Kiedyś chciała mnie przekonać do tego, bym nauczył się ceromancji albo innej krystalomancji, ale nie oszukujmy się, nie nadaje się do wróżenia.
Onejromancja brzmi jak coś niewymuszonego, jest niemal jak sztuka, kiedy się interpretuje swoje sny i marzenia senne, wywołane za pomocą specjalnego rytuału. Gdybym miał mieć prorocze wizje dotyczące przyszłości, bądź zagadek przeszłości, chciałbym je mieć wtedy, kiedy śpie, żeby nie przeszkadzały mi w codziennym życiu. Podobno onejromanci podczas swojej sesji snu kontaktują się z bytami astralnymi i duchami przodków, przez co mogą poznać losy swoje, bliskich, ale i przyszłe wydarzenia otaczającego ich świata. O onejromantach mówiono już za czasów starożytnego Egiptu, a tam to się działo wiele fascynujących rzeczy jeśli chodzi o czary.
Nie umiem pisać esejów, ale niech profesor da chociaż nędzny, bo znowu nie zdam.

Kair Morgan

Pierwsze dwa hasła, jakie wpadły mi w oko to Kochankowie i Wisielec. Było to co najmniej dziwne.... Szczerze, nie za bardzo uważam, że symbolika tych kart w jakiś sposób odnosi się do jakiegoś aspektu mojego życia, chociaż... Jest taki jeden chłopak (@Ike Skylight). Fajny nawet, ale nic nas nie łączy! To znaczy nasza relacja, jest całkowicie zwyczajna i... Może dlatego ten Wisielec? Nic nie posuwa się do przodu? Jest zastój? Ale że Kochankowie? Może to odnosić się do relacji? Ale żeby od razu miłość... Nie, nie sądzę.

Szanowny Profesorze Latif,

pierwsze dwa hasła, jakie udało mi się odnaleźć, dotyczyły kart Umiarkowanie I Kochankowie. Znaczenia obu z tych kart można z łatwością doszukać się w moim życiu; nie dlatego, że reprezentuję swą postawą ich symbolizm, a raczej dlatego, że rady, jakie dają, powinnam zastosować do swojego sposobu funkcjonowania. Uważam tego typu zadania domowe za bardzo ciekawe i dość znaczące w kontekście wróżbiarskim, ponieważ pierwsze, co rzuca nam się w oczy, to zazwyczaj to, czego najbardziej w danym momencie potrzebujemy. Dlatego poniższy list piszę z najczystszą przyjemnością oraz satysfakcją, jakiej doświadczam podczas standardowego wróżenia.

Ciekawe jest to, że na obu kartach zaprezentowane są anioły, co podsuwa sugestię jakiejś boskiej interwencji mającej mieć miejsce w moim życiu. Na karcie Umiarkowanie archanioł Michał przelewa wodę z jednego kielicha do drugiego, co symbolizuje balans operowanych przez siebie sił, perfekcyjne odmierzenie własnych możliwości, świadomość tego, na co nas stać, a także tego, czego robić nie powinniśmy. Karta nawołuje do wdrożenia cierpliwości i wstrzemięźliwości w życiu, ponieważ każde zaburzenie naturalnego balansu jest tak naprawdę destrukcją tej części siebie, która do tego najbardziej nawołuje, a w konsekwencji upadamy całkowicie. Umiarkowanie jest więc kartą wewnętrznej siły i trzymania się własnych postanowień.

Karta Kochanków najczęściej kojarzona jest z aspektem miłosnym, ale ja w kontekście mojego życia widzę ją trochę inaczej. Znaczeniowo zbliżona jest w tym momencie do Umiarkowania aniżeli do jakichkolwiek ekscesów miłosnych czy też drobnych zauroczeń. Tytułowym bohaterom patronuje archanioł Gabriel, najistotniejszy bodajże zwiastun w symbolice biblijnej. Scena objawiająca się nam przed oczami to najprawdopodobniej idylla Adama i Ewy w słynnym Edenie, niejako cisza przed burzą. Podczas gdy Ewa patrzy w górę ku Gabrielowi, pokładając ufność w boskim planie, Adam skupia się na sprawach przyziemnych, podziwiając cielesność partnerki. Śmiem twierdzić, że karta reprezentuje w ten sposób naturę ludzką i jej nieustanne balansowanie na krawędzi między zatraceniem się w popędzie a pozbawieniem się go poprzez przepełnione intelektem ego. Po raz kolejny mowa jest o zachowaniu równowagi, by nasza osobista sielanka nie runęła w dół niczym wieża Babel.

Zabawne jest, że trzecią kartą, jaką dostrzegłam, był Sąd Ostateczny, gdzie również mamy do czynienia z boską symboliką. To archanioł Rafał nawołuje dusze do powstania z grobu i ostatecznego rozliczenia. Kartę tę uważam za jedną z moich ulubionych, ponieważ rezonuje ona z moimi życiowymi wyborami. Nieustannie nawołuje nas do świadomości własnych wyborów, ponieważ bardzo szybko możemy ponieść ich konsekwencje. Jednocześnie, zdanie sobie sprawy z naszych poprzednich błędów jest napawającym nadzieją wskrzeszeniem czy też uzdrowieniem; dają one nauczkę na nową, obraną przez nas drogę.

Lilian Eldridge, rok VII, Ravenclaw