[center] Gejsze? Czemu nie. Co was tu przywiodło? Właśnie one i ich dziwne zwyczaje, którymi nie jeden człowiek jest przerażony, ale nic nie mówi. Prawda?
Oto coś co wam przybliży obraz tych kobiet:

Rodzaj oraz mnogość umiejętności które musi przyswoić gejsza nie podlegają jednak żadnej dyskusji... Tak więc do głównych umiejętności gejszy należą: klasyczny taniec japoński, gra na shamisen, (lub) koto, (lub) flecie i (lub) bębenku ale też ceremonialne parzenie herbaty. Dobrze wykształcona gejsza umie również kaligrafować, układać kwiaty (ikebana) i recytować klasyczną literaturę japońską. Do tego musi być jeszcze tylko zabawna, seksowna i towarzyska. To tyle... Gejsze specjalności swych uczą się od wczesnych lat dziecięcych (niektóre już od piątego roku życia, np. tańca), aby mogły sprostać oczekiwaniom okāsan (tj. matka w świecie gejsz) oraz przyszłych gości.

A skoro już jesteśmy przy gejszach to co tu robiła Tamika Levittoux? Z pewnością obserwowała piękny taniec kobiet, który przyprawiał aż o dreszcze każdego obserwatora. Przyszła tu również Coraline Leah Clearwater. Niesamowite, że w tym samym czasie obie dziewczyny zostały porwane na prowizoryczny parkiet. Miłej zabawy! [/b]

Zaczyna Coraline
kostka parzysta - taniec z gejszami idzie Ci całkiem nieźle dlatego biorą Cię za jedną z uciekinierek z ich domu rozpusty i natychmiast wciskają Cię w jakieś kimono
kostka nieparzysta - gejszom całkiem się podoba Twój ruch prawym biodrem. To pewnie przez to postanawiają pomalować Ci twarz tak, abyś wyglądała jak jedna z nich

Wypadła mi 6 :3

Matko, chyba jestem w raju. Tak właśnie pomyślała Coralowa, gdy przechadzała się dróżkami tej ślicznej wioski Sakury. Jej współlokatorki nadal jeszcze nie przybyły, dlatego gdy rozejrzała się już po całym ich niesamowitym domku, rozpakowała swoje manatki i napiła się odrobiny tej pysznej, ziołowej herbatki, wskoczyła w swoją ulubioną, letnią sukienkę w kropeczki, chwyciła paczuszkę jej ukochanych karmelków i ruszyła na podbój japońskiej kultury. Puchonka naprawdę była oczarowana wyglądem tych wszystkich budynków, roślinnością, a nawet piękną pogodą, która tutaj panowała. A w Londynie nic, tylko deszcz..ostatnimi dniami pogoda w jej rodzinnym mieście znów się spsuła. Smuteczek. Przynajmniej w tym kraju już czuć wakacje..jupi.
Gdy tak wędrowała, jedna ze ścieżek zaprowadziła ją wprost..do domu gejszy ! Jeej! Coraline słyszała o nich co nie co i trzeba przyznać, że ich styl trochę ją zainteresował. Dlatego z ciekawością zbliżyła się i zaczęła obserwować ich niesamowity taniec. I nim się obejrzała..również została wciągnięta na parkiet! Japonki skinęły na nią delikatnie, a naszej puchonce nie pozostawiły wyboru. Zaczęła więc tańczyć idąc ich śladem. I robiła to chyba naprawdę dobrze, bo gejsze coraz baczniej jej się przyglądały i z coraz bardziej otwartymi oczami. W końcu jedna z nich chwyciła ją za rękę i próbowały biednego Coralka wcisnąć w jakieś kimono. SO MUCH FUN. Czyżby wzięły ją za uciekinierkę z ich domu rozpusty (heh ?) ? Ciekawe, ciekawe. Zapowiada się niezła zabawa !

Mam 3 :>

No to wakacje w Japonii. Tamika od dawna chciała zwiedzić ten kraj, poznać kulturę i obyczaje tutejszych ludzi. Od zawsze interesowały ja odległe miejsca, które bardzo chętnie by zwiedziła. Tą cechę a mianowicie ciekawość otaczającego ja świata odziedziczyła po swojej prababce.O owym facie poinformował ją ojciec, gdy miała osiem lat.
Skoro teraz miała już okazję przebywać w Japonii wypadałoby trochę pozwiedzać. Tamika wcześniej już rozpakowała swoje rzeczy, przebrała się w czarne spodnie, tego samego koloru lity oraz skórzaną kurtkę i wyszła z domku, który dzieliła z kilkoma innymi dziewczynami. Nie kłopocząc się poinformowaniem koleżanek dokąd idzie i kiedy wróci wyszła z domku. Idąc uliczkami podziwiała otaczający ją świat, tak barwy i inny od tego, który znała. Norwegia a Japonia to dwa zupełnie inne światy, musiała to przyznać.
Nie wiedząc kiedy i jakim cudem trafiła prosto do domu gejszy. Prawdopodobnie opuściłaby to pomieszczenie równie szybko jak się w nim znalazła, gdyby nie fakt, że zafascynował ją taniec owych kobiet. Z ciekawością ukryta pod obojętnością przyglądała się owym kobietom. Zbliżyła się do nich o kilka kroków albo lepiej widzieć to co wyczyniały na parkiecie. W pewnym momencie nie wiedząc jakim cudem, ale została wciągnięta do wspólnego tańca. Nie mając większego wyboru Tamika zaczęła tańczyć starając się naśladować owe kobiety. Robiła to dobrze albo strasznie, gdyż Japonki postanowiły jej zrobić makijaż na gejszę. Dziewczyna czuła, że ten dzień na długi czas utrwali się w jej pamięci.

Cudownie, to bardzo słodkie, że Wolfik pamiętał jakie spodenki nosił Quentin. Zaśmiał się radośnie na słowa o demoralizacji. Swoją drogą, Szwajcar musiał się domyślić, że znowu był na jakimś odwyku po jego wyglądzie. Również pocałował swojego przyjaciela w policzek, och kochany Dexterek.
- Na pewno na rok, żeby dać ci jakieś kroki, idioto, albo chociaż pilnować, żebyś chodził na egzamin. A ty Wolf? – powiedział wesoło Tricheur, klepiąc lekko poranieniu Vanberga. Pewnie jego BFF w którymś liściku, albo jak był u niego w domku, mruknął coś o tym, że nie zdał i w jak głupi sposób.
Szwajcar uśmiechnął się na jego słowa jakoś dumnie. Swoją drogą jak szli do tych gejsz, Quentin na pewno zdołał im opowiedzieć wszystko na temat szalonej pierwszej nocy w Japonii. No może pomijając to z kradzieżą kluczy, w końcu z tego może jeszcze im zrobić jakąś niespodziankę! O Tali zaś nie wspominał, średnio chciał o tym rozmawiać.
- Powiedział mi gdzie jesteś. Ten wil. Śmiesznie, że dali nam ludzi z tym genem, na pewno specjalnie – oznajmił Tricheur ruszając za Dexem. Nie wiem skąd Quentin wiedział gdzie jest ten dom gejsz. Musiał nieźle się nawiedzać z Effie Fontaine wcześniej! Pokiwał głową na słowa Vanberga i poklepał swoich przyjaciół po pleckach. Zmarszczył brwi, słysząc słowa Wolfa.
- Ta z Iteriusa? Aż dziwne, że przyszła ci do głowy – powiedział uśmiechając się lekko. On jakoś nigdy za bardzo się z nią nie zadawał, a przynajmniej tak mi się wydaje.
Trójka najlepszych ziomków, znany margines Iteriusa, wyruszyli do domu gejsz. Po paru minutach żmudnej wędrówki, dotarli do tego ślicznego domku. Vanberg zapłacił jakoś komuś za ich całą trójeczkę. Nie wiedzieli nawet dokładnie na co wyrzucają te pieniądze (a raczej Dex wyrzuca), ale dość otyła Japonka zapytała się czy chcą oddzielne sale, a oni zgodnie zaprzeczyli. Poprosiła, by wybrali się za nią i zgodnie poszli korytarzem krok w krok za kobietą. W końcu otworzyła im pomieszczenie i wskazała na ładne poduszki na których mieli usiąść. Wcześniej pewnie przezorni chłopcy zmniejszyli ich whisky, żeby sobie schować do kieszeni i ewentualnie wlać do herbaty, kiedy będzie taka potrzeba. Rozsiedli się zadowoleni, czekając na… coś co powinno się dziać w takich domach. Quenio nie miał pojęcia co by to miało być.
- Myślicie, że będą się rozbierać, czy coś? – zapytał swoich ziomków, niecierpliwie przebierając nogami. W końcu parę gejsz weszło do środka, wpierw podając im herbatkę. Zaskoczony Tricheur patrzył na ich wymalowane buzie, które wyglądały w sumie całkiem pociągająco i śmieszne stroje, które zdaniem Szwajcara i tak powinny zrzucić. Pewnie ich nowe towarzyszki zaczęły grać na jakiś instrumentach, a kilka z nich zaczęła zgrabnie tańczyć na fajne rozpoczęcie spotkanka.
Szwajcar bardzo sprytnie udawał oczarowanego, w międzyczasie dolewając alkoholu do każdego kubeczka po kolei, swoimi niesamowitymi, sprawnymi, złodziejskimi dłońmi!

No jasne, Dexter Vanberg zazwyczaj nie miał problemu z kołowaniem jakiejś laski, sława raczej mu nie wadziła w tym konkretnym przypadku, za to Wolf miał do zaoferowania niewiele ponad zawsze pełny składzik substancji na absolutnie wszystko. Nie miał talentu do przyciągania dziewczyn, chyba że trafiła się akurat jakaś fanka wspólnego mieszania w kociołku i odmierzania składników, ach te romantyczne ośmiorniczki i małe oczka żuków, wpatrujące się hipnotyzująco! Swoją drogą, ciekawe czy po ponad rocznej przerwie od warzenia eliksirów mały mistrz Wolfgang pamiętał cokolwiek, trzeba będzie to sprawdzić w jakiejś fajowej piwnicy.
- Okej, uspokoiłeś mnie - odpowiedział tylko Dexterowi, śmiejąc się cicho. Jakoś zawsze powątpiewał w swoje powodzenie!
- Do następnego odwyku - wyszczerzył się do Quenia, przeczesując włosy. W sumie zostawał mu ten ostatni rok, i tak dziwił się, że jeszcze chcą go w tej szkole. Wróć, nie tylko on był zdemoralizowany, mieli wystarczająco problemów bez niego. Słyszał coś kiedyś o jakichś wilkołakach, ale w ogóle nie orientował się w temacie, atakowały już po jego zniknięciu, a nie miał jakiegoś stałego źródła informacji. Uznał, że zapyta o to później.
- Co ich się tak namnożyło? - zapytał, na myśli mając oczywiście wile. No świetnie, każdy pewnie miał swoją, tylko on zawieruszył się po drodze i jakoś pominął przydział. - Też chcę wilę - stwierdził, wydymając wargi na kształt foszka.
Na temat Chiyoko wolał już nic nie wspominać, więc wzruszył obojętnie ramionami. Zupełnie zapomniał, że nigdy nie mówił im, że Maiku często kręciła się gdzieś w pobliżu. Nie wspominał jej zbyt pozytywnie, zawsze obawiał się powtórzenia najgorszej historii.
Dom gejsz był całkiem przyjemną okolicą, przynajmniej na zewnątrz, bo pierwszą myślą Wolfa po zobaczeniu otyłej Japonki była prośba o to, aby gejsze nie wyglądały tak, jak ona. Zajął miejsce, jak się okazało bardzo wygodne, i nie rozczarował się wyglądem pozostałych kobiet. Nie było co prawda szału, bo nigdy nie pociągały go azjatki, ale zawsze miło sobie popatrzeć.
- Trzeba było przyprowadzić wilę, może jakoś by je zachęciła - odpowiedział, rozkładając się wygodniej na poduszkach i obserwując tajniackie rozlewanie alkoholu.